Tanuki-Anime

I dlatego nie byłam nawet w stanie prześledzić Uteny do końca (...może kiedyś znów spróbuje…). Dwa elementy, które na dzień dobry wytrącały mnie z równowagi: do znudzenia powtarzana mantra o rozgniataniu skorupy oraz co może istotniejsze – styl narysowania postaci. Nie gustuję w takiej kresce, razi mnie ona tak w Utenie jak i w nowszych produkcjach, w których odnajduję podobną stylistykę. Sama fabuła też specjalnie mnie nie porwała, więc szybko zaczęła mnie nużyć aż w końcu odpadłam. Jednak wyżej sobie cenię bardziej skondensowane opowieści. Właściwie jak o tym wszystkim myślę, to najbardziej utkwiły mi w pamięci teatrzyki cieni, ale to pewnie dlatego że prywatnie mam słabość do tej formy sztuki.

To anime jest po prostu przepiękne, cudowne…:) Trudno mi cokolwiek napisać, ponieważ jestem świeżo po obejrzeniu całej serii. Końcówka wyciska łzy z oczu…
Z początku byłam sceptycznie nastawiona do tej produkcji lecz juz po 1 odc zmieniłam zdanie. Urzekły mnie postacie. Utena była po prostu świetna. Moją drugą ulubioną postacią była Jury sama nie wiem czemu. Anthy Himemiya natomiast mnie nieco drażniła, jednak taka chyba była jej rola nie?;p Szkoda, że Utena nie  kliknij: ukryte  była na końcu z Tougą :( jednak nie wyobrażam sobie innego końca niż ten pokazany w anime.
Muzyka świetna, zwłaszcza opening, drugi ending,oraz ta z pierwszych pojedynków Uteny z m.in Jury i Tougą;] Spodobały mi się również piosenki z dwóch odcnków o Nanami;p z krowim dzwonkiem i jajkiem;p

Niektórym osobom fabuła tego anime może wydać się bez sensu lub po prostu głupia, jednak w tej serii głębsze znaczenie było ukryte właśnie między tymi często absurdalnymi scenami. Nie chodzło tutaj o branie każdej rzeczy dosłownie. Wszystko było pokryte metaforą. Eh, cudowna rozgrywka psychologiczna, oczywiście nie dla każdego.

nie wiem czemu ma taka niską ocenę:(
ja oceniam 10/10 :)
naprawdę polecam.

nie zgadzam się z recenzentem, to anime powinno dostać 10/10 według mnie. Oprawa muzyczna jest świetna, kreska troszkę stara lecz to anime ma ładnym pare lat. Odradzam jedynie ją młodszym widzom, gdyż to jest jedno z najtrudniejszych anime jakie widziałam. Pełno w nim symboliki i dla niektórych może być zupełnie niezrozumiałe. Jednakże każdy szanowany się otaku powinien to obejżeć, ze względu na bardzo oryginalną fabułę i cały pomysł na anime.

Cóż, mnie także bardzo się podobało. Wszystko zostało przekazane w komentarzach poniżej. Najbardziej urzekło mnie zakończenie.
Jednakże muszę przyznać, że nie do końca wszystko zrozumiałam. Może jestem jeszcze za młoda?  kliknij: ukryte  Właściwie, co to była za rewolucja świata o którą walczyli? O co tam chodziło? Jakim cudem też, skoro niby to wszystko było iluzją, to to wszystko… W ogóle było? Znaczy, te wrota i w ogóle… Utena zniknęła. Gdzie, skoro to była gra świateł z tego teleskopu? To takie dziwne… Nie jestem w stanie pojąć, co się w ogóle stało. A w ogóle to jak Himemiya chce odnaleźć Utenę odchodząc z akademii, skoro wokół niej się kręci to, gdzie ona zniknęła?Myślę, że obejrzę to ponownie za jakiś rok, dwa. Wtedy też się wypowiem obszerniej.

Kocham to anime! Coś niesamowitego… Główny wątek, przeplatany z tymi pobocznymi jest idealnie skomponiowany. Wspaniała kreska, akcja wciąż trzymana w napięciu, mnóstwo wstawek humorystycznych, śmiesznych, a zarazem kontrowersyjnych historii, znakomite pojedynki połączone ze wspaniałą ścieżką dźwiękową, zakręcone relacje między bohaterami i najważniejsze – zaskakujące zakończenie… To tylko kilka plusów tego wspaniałego anime. Polecam je wszystkim^^

Lekka, bo ślicznie narysowane – kreska w sam raz dla fanów shoujo, pełna wdzięku i słodyczy. Sporo miłych wątków, trochę typowego dla japońskich produkcji absurdalnego (w dobrym tego słowa znaczeniu) humoru.
Ciężka zaś z powodu kilku chorych, brutalnych i zimnych punktów kluczowych dla tego anime.
Sporo dłużyzn, powtarzających się co odcinek sekwencji animacji, ale to akurat typowe dla serii telewizyjnych.
Jednak stanowczo godne polecenia – miłośnikom gatunku, rzecz jasna, bo inni mogą uznać „Utenę” za rzecz przydługa i nudnawą. Niemniej stanowczo tytuł ten potrafi zaskoczyc i ma w sobie to „coś”.

Moje najukochańsze anime. Niezwykła, wprost baśniowa historia, wspaniała grafika która nic nie straciła ze swojego uroku i bardzo dopracowane postacie. Muzyka (zwłaszcza ta w czasie pojedynków) to prawdziwa perełka, można jej słuchać bez przerwy.

Bez dwóch zdań jeden z najlepszych tytułów, jakie dane mi było zobaczyć, i to pod kazdym względem. Dopracowana i wielowątkowa fabuła, czarująca muzyka i świetnie stworzone postacie – absolutna klasyka shoujo­‑ai, a właściwie generalnie japońskiej animacji.
Choć ma swoje wady (powtarzanie w kółko pewnych motywów, przeciąganie drugiej serii w nieskończność, przegięcie postaci w stylu Akio) a wielu może wydawać się niestrawna z racji pogmatwania fabuły i mieszania stylów oraz gatunków, zobaczyć warto, choćby z ciekawości. Każdy poszukujący czegoś interesujacego i intrygującego w anime na pewno nie będzie zawiedziony.

„Żyjmy heroicznie, żyjmy ze stylem” tak zaczyna się jedno z moich ulubionych anime czyli SHOUJO KAKUMEI UTENA (rewolucyjna dziewczyna utena). Jest to typowe shojo czyli raczej płytki gatunek… Ale utena jest inna! Jest w tym anime coś takiego, że nie mogę się od niego oderwać… To marzenie o księciu z bajki! To dążenie do celu, by zostać księciem na biał;ym koniu! Utena jest wyjątkową dziewczyną, a anime jest poprostu… ekscytujące? wspaniałe? To za mało, by określić wyjątkowość tego tytułu. Czytałam też mangę ( niestety w polsce jej nie wydano ), anime trochę od niej odbiega ( a szkoda), ale to nie psuje wyjątkowości seri.

Nie wiem jak to możliwe że nie ma w tym temacie jeszcze ani jednego komentarza… Przecież Utena to jedno z najbardziej oryginalnych i zaskakujacych anime jakie kiedykolwiek powstały! Wdg mnie jest esencją tego co kochamy w naszym hobby. RGU łączy w sobie wiele skrajnie różnych elementów: infantylizm i magię (kojarzące się nieco z Sailor Moon)z seksualnymi podtekstami i gruntowną analizą psychologiczną postaci. Tutaj nic nie jest takie jakie początkowo się wydaje. Potrzeba kilkakrotnego obejrzenia serialu aby wyłapać wszystkie zawarte w nim niuanse , co i tak w niektórych przypadkach graniczy z cudem. Nie mówiąc już o tym że o bohaterach i relacjacjach między nimi oraz o symbolach zawartych w serii można pisać eseje.