Tanuki-Anime

Długo zabierałem się za Nagasarete Airantou, i muszę stwierdzić iż to był błąd. Seria dobra, posiadająca swój humor, jak i wiele innych zalet. Oczywiście tak samo jest z wadami, których jest mało, ale są zauważalne. Cóż więcej pisać, tylko tyle iż oglądając Nagasarete Airantou nie zmarnowałem czasu i wystawiam pozytywne 7/10.

Sam już nie wiem, jak zacząć. Coś w tym anime jest, a jednak to za mało. No dobrze, po kolei.

1. Ogólny plot.
Co będzie, to będzie – pomyślałem, sięgając po tą serię. I – niespodzianka. Początek wyjątkowo udany. Ale z doświadczenia wiem, że jeśli początek uchodzi za dobry, zwykle końcówka to wyrównuje do poziomu zerowego (lub niższego). Jako że rzekomy „pocałunek” (w postaci reanimacji) wsadzony został na sam początek, to na końcu już go sobie oszczędzono. Co w sumie nasuwa pewne pytanie – po jakiego grzyba  kliknij: ukryte  Ikuto najpierw tak usilnie chciał się wydostać z wyspy, potem pomóc siostrze, a na końcu w ogóle wracał na tą wyspę? (oczywiście pomijając fakt, że twórcy zdziebko przesadzili z dwoma Airantou, z samymi przedstawicielami jednej płci – chyba że to zjapońszczenie angielskiego Island, to wtedy jak najbardziej nazwa pasuje) Jak również kolejnym niedociągnięciem było  kliknij: ukryte  wprowadzenie siostry Ikuto do fabuły ot tak, która potem oczywiście wiedziała, że Ikuto jej szukał, gdzie był… Kamień na kamieniu, aby tylko fabuła była. Moim zdaniem jednak wystarczyłoby 13 odcinków w zupełności.

2. Grafika.
Szczerze? Jedyna rzecz, która mi się szczerze podobała w tym anime. Jednakowoż od realizmu baaardzo daleko. Dla przykładu – okrągła świnia, kieszonkowa krowa… What the…? Kreska bądź co bądź narysowana nietuzinkowo.

3. Postaci.
O tak, postaci. Po pierwsze, nasz „nieszczęśliwy” rozbitek, czyli Ikuto. Gdy słyszy słowo „niemożliwe”, szlag go trafia i dostaje dziwnego power­‑upa, dzięki któremu… nic nie zmienia? Poza tym nie był draniem względem dziewczyn, co jako tako cenię w męskich bohaterach. Potem Suzu, jako postać przejawiająca się koło Ikuto najczęściej. Daje się polubić. Chociaż na dźwięk słów „mame daifuku” dostaje małpiego rozumu. I tyle. A cała reszta? Grupka z charakterem bądź co bądź komediowym.

Generalnie, została tylko ocena (muzyki nie uwzględniam, po prostu moje słuchawki są do chrzanu i podkład wyszedł w postaci elektronicznego szumu). A więc – 8/10, tak jak poprzednik.

 kliknij: ukryte  Zaczynam myśleć że nigdy niczemu nie wstawię 10/10 >.<

Anime to , wywarło na mnie spore wrażenie , ale to żadna nowość. Na początek powiem , że to nie jest ecchi (jak dla mnie) ale według mnie to nawet lepiej , ponieważ psuło to co ledwo przeszło w mych oczach. Bardzo oklepane wszystko , są 2 postacie i nie mogą do siebie dojść mimo dając sobie znaki.

bohaterowie są „lekko” upośledzeni.

I z tym zgodzę się w 100%. Bohaterowie są upośledzeni emocjonalnie.
Oceny :

Grafika : 10/10 – To najbardziej zachęcało mnie do oglądania tego anime. Kreska jest tak miła dla oka że jest co o niej powiedzieć. Dobra robota!

Muzyka : 9/10 – Dopasowana , lekko denerwujący ending + opening ale przeszedł. Muzyka w tle świetnie wtaczała nas w temat sceny

Fabuła : 7/10 – 7/10 ze względu że „uciekł z domu – z własnej woli”  kliknij: ukryte  odwaga głównego bohatera „czy on nigdy nie ustąpi ? " kliknij: ukryte  upór głównego bohatera oraz ze względu że anime jest oklepane , ale ma swoje oryginalne " chwile ".

Najlepsza postać : Zdecydowanie Suzu. Jest pokazana bardzo słodko , a zarazem „śmiesznie” gdy łapczywie gna po „mame daifuku” Jest bardzo dobrze nastawiona do życia , zdyscyplinowana , potrafiąca o siebie zadbać.

Ocena : 8/10 – Anime ogólnie podobało się. Postacie nie koniecznie denerwujące , nawet zabawne i ciekawe. Muzyka wpasowana bardzo dobrze , a grafika wręcz cieszyła. Cieszę się że mogłem je obejrzeć , i zachęcam do oglądania ponieważ możemy się sporo pośmiać i „spojrzeć” na ten wątek „miłosny”.

Pozdrawiam, Raspotos

Czytając recenzję i powyższe komentarze, można by rzec szkoda czasu. Lecz mimo wszystko obejrzałem i przyjemnie spędziłem czas, bardziej minie wciągnęło niż jakiekolwiek polskie seriale komediowe. Ogólnie polecam, choć na pewno nie dla każdego. Kiedyś byłem fanem TOL'a obejrzałem prawie wszystkie odcinki i jak teraz oglądam jakąś super produkcję amerykańską wchodzącą do kin to sobie myślę, już to kiedyś widziałem. Anime jak na razie się nie powtarza.
Pozdrawiam.

Generalnie skończyłem jednak serie i przyzwyczaiłem się do dość „specyficznego” stylu tego anime(zaczynam wątpić w siebie).Elementów komediowych było dużo­‑niektóre śmieszyły niektóre nie wiadomo nie wszystkich mozna zadowolić.Tylko zastanawia mnie jedna rzecz czy Japończycy są naprawde tacy tępi czy tylko udają.Kolejne anime w którym­‑jeżeli chodzi o sprawy sercowe – bohaterowie są „lekko”(choć nie powinienem tego tak nazywać) upośledzeni.Z jednej strony Ikuto­‑po tylu sytuacjach jednoznacznych w jakich znajdował się z  kliknij: ukryte  Suzu(i nie mówie tu o łazienkowej goliźnie) dalej trwał w bezmózgiej nieświadomości.Z drugiej strony znowu  kliknij: ukryte  Suzuktóra niepotrafiła powiedzieć paru prostych słow(w przeciwieństwie do reszty(może oprócz Rin)).Dal mnie idealnym rozwiązaniem byłoby takie samo jak w Seto no Hanayome gdzie od początku do końca było wiadomo co i jaka oraz z kim.Sam pomysł był dosyć oklepany(tak jak napisał recenzant)jeden facet i całe tabuny kobiet tylko czychające by skraść mu jego prawictwo.
Lecz za to przedstawiony w oryginalny sposób co często doprowadzało do komicznych sytuacji.(+)Muzyka­‑niezbyt różnorodna jednak wpasowywała dobrze się w stuacje co jest najważniejsze.Fabuła – nie przejmuje się zbytnio tym w takich seriach tym bardziej że(co jest dosyć charakterystyczne) ma postać epizodyczną(z 1 wyjątkiem).Postacie – Suzu = przyjemna w odbiorze postać.Generalnie nie irytowała mnie mimo swojej niekumatości(+).Radziłbym też oglądać wstawki po endingu(z reguły wyłączam odcinek po zaczęciu się endingu).Cała reszta bohaterów też raczej w porządku może oprócz jednej która miała widoczne oznaki zainteresowania płcią przeciwną(a dokładniej Rin)i uznałem ją za zbędną.Co by tu jeszcze napisać….ostatnie 2 odcinki szczerze mnie zdenerwowały i już myślałem iż twórcy zepsują zakończenie (co znowu było skutkiem mojej ignoracji jako że  kliknij: ukryte  manga dalej wychodzi) lecz skończyło się ku mojej uciesze tak jak przewidywałem.
Na zakończenie chciałbym PRZESTRZEC wszelkich potencjalnych odbiorców – NIE PRZYWIĄZUJCIE WAGI DO GRAFIKI.Jako że jak już napisałem szybko się idzie przyzwyczaić(u mnie nastało to jakoś około 7 odcinka)tyle.8

Z reguły podchodze z dystansem do serii,z reguły nie zraża mnie forma anime.Ale prosze pocieszcie mnie i powiedzcie(jestem po 5 odcinku)ze dalej jest lepiej bo już chyba nie wytrzymam.Z zasady nie porzucam serii(get backers było wyjątkiem ale to było jak dla mnie poniżej krytyki,bo nic tak nie denerwuje jak coś co próbuje być śmieszne ale niestety nie jest)ale ten cały świat,zwierzęta,naiwność niektórych scen sprawia że mam ochote się upić.Jedyne co pozytywne zauważylem narazie to może nietyle co powala humorem(tak jak Seto no Hanayome)ale humor mnie nie irytuje.Projekt postaci całkie mprzyjemny dla oka chociaż Suzu przypomina mi jakąs -nie wiem- atomówke??(panie chroń mnie od zUego przed takimi skojarzeniami).Ogólnie rzecz biorąc są pewne granice których nie można przekraczać i odrazu widac ze docelowa grupa wiekowa to wg jakieś 10­‑12 lat(mimo stwierdzenia iż któraś z postaci ma 18 lat)niemożliwe jak dla mnie.

miła, lekka i przyjemna seria. Nie jest zbyt fanserwiśnie a humor całkiem zabawny. Polecam jak najbardziej, mnie wciągnęło.

Oryginalne anime i zarazem ciekawe
(rzadko spotykane)
kreska i dynamika postaci nawet nawet;)

Jeżeli dzieli sie odcinki, nie oglądając ich tak jak ja masowo, to bardzo można się zrelaksować przy tym anime:)

Ale jest straszny minus.. W tym anime jest dużo krwi xD

Także się zgadzam, że Anime jest ekstra. Najlepsze jakie w tym roku obejrzałem i mam nadzieję, że będzie druga seria. Najbardziej polubiłem Suzu, Ikuto i Shinobu.

jak do tej pory to jest to moje ulubione anime ! swietny humor, kreska, postacie, doslownie wszystko mi w nim pasuje. i dla mnie im dalej wcale nie bylo nudniej (no chyba ze troche powazniej wlasnie dla was to znaczy, ale nie dla mnie). a koncowke ogladalem z zapartym tchem :)

Anime oglądało się przyjemnie, ładna kreska, dobrze zarysowane postacie drugoplanowe, niezła muzyka oraz openingi i endingi. Jeśli ktoś mnie zapyta o fajną i śmieszną haremówkę to z pewnością mu ją polecę;) Ciekawe czy jest szansa na kontynuację, bo aż chciałoby się zobaczyć kolejną serię (oby powstała:>) Wie ktoś może czy będzie 2 seria?

Obejrzałem jak dotąd kilka odcinków i najlepsze jest to że nie mogę się doczekać następnych:) Znacie może jakieś anime podobne do tego? Z chęcią obejrzę:>

Tego typu pytania zadaje się na forum w odpowiednim temacie.

Wszelkie odpowiedzi tutaj zostaną usunięte jako nie dotyczące serii.

Moderacja

Jak ktoś lubi tego typu anime, to niech to obejrzy.
Bardzo fajna grafika, muzyka, postaci, fabuła, przerośnięte warzywa, gadające dziwne zwierzaki i prześmieszne sytuacje! Zwłaszcza w łazience i podczas torturowania Ayane przez Machi za pomocą laleczki voodoo!:D Fakt, że mniej humoru w późniejszych odcinkach, ale pod koniec zawsze jest ciut poważniej.:P
Ogółem to serię się fajnie ogląda, jest śmieszna i sympatyczna (może poza odcinkiem, w którym Machi pichciła kolację^_^)
Mi się to anime bardzo spodobało, polecam!^_^

Dla kogoś, kto lubi komedie ecchi dobra propozycja na nudne wieczory. ^^ bardzo się uśmiałam przy niektórych epizodach, niektóre mnie nudziły, różnie to bywało, ale ogólnie jedna z najzabawniejszych serii tego typu, jakie miałam okazję zobaczyć ^^

Bardzo fajna i przyjemna haremówka

Przyznam że dobrze się bawiłem tak do 13 odcinka, im dalej tym nudniej.

Całkiem dobra seria, ale tylko na odpoczynek od lepszych tytułów. Lekko się ogląda i to chyba spory plus.
A końcówka nawet ciekawa :).

Zaczynając oglądać te anime, miałem nadzieję, że będzie to dzieło które mnie wciągnie, zainteresuje. Sądziłem tak, gdyż miałem na uwadze haremowy charakter tej serii. Sam początek wydał mi się ciekawy, jednak im dalej się zagłębiałem w treść NA tym coraz częściej poszukiwałem czegoś co odwróci moją uwagę od tego „czegoś”. Jeszcze nigdy nie oglądnąłem serii 26­‑odcinkowej w 6 godzin (przewijając ile się da, pomijając ile się da). Uwierzcie mi… dobry i konieczny zabieg. Nie zdarzyło mi się dość dawno dorwać czegoś równie kiepskiego, kiepskiego i kiepskiego.
OMIJAĆ SZEROKIM ŁUKIEM!!!!