Tanuki-Anime

Tak szczerze to fajne anime ale sporo wątków dalej pozostało nierozwiązanych. I tak poza tym to mam pytanie odnośnie końcówki tego anime,  kliknij: ukryte  co się stało z głównym bohaterem, co się stało z tym imperatorem i jakim cudem nasz bohater powrócił skoro zmienił się w kamień oraz kto jest tą rzeźbą ?

Zamaskowano spoiler.

Nie wiem, może coś ze mną nie tak, może mój tępy mózg nie dostrzega jakichś ukrytych, głębokich przesłań lub innych subtelnych wartości, ale im dłużej mi było to oglądać, tym większa mnie brała dezorientacja i tym nudniejsza wydawała się całość. Tempo prowadzenia wydarzeń nie jest zawrotne, co akurat samo w sobie nie jest wadą, ale chwilami są dość nudne przestoje. W odcinku dwunastym końcówka sugeruje bardzo ciekawy obrót spraw na przyszłość, ale nie posznięto tą drogą. Zamiast tego w odcinku 13 nastąpiła swego rodzaju mid­‑kuliminacja, co z jednej strony cieszy, bo lubię, jak scenariusz zaskakuje mnie nieprzewidywalnością, ale z drugiej strony spowodowało to przedwczesne zakończenie wątku o dużym potencjale, który poprowadzony właściwie mógłby nadać całości dużo większej, niepozornej głębi. Zamiast tego są cztery kolejne nudne odcinki bezsensownej dłużyzny, w której totalnie nic się nie dzieje, a główny bohater praktycznie przestaje istnieć.

To jest niestety duży grzech tej serii – chwilami spory problem stwierdzić kto tam właściwie jest głównym bohaterem i co ma osiągnąć. Czas antenowy poświęcony niektórym postaciom jest niewspółmiernie duży w stosunku do ich totalnej obojętności dla fabuły. Do tego pełno jest symboli, zwiastunów, pytań o cel podróży, tajemnic… nie wiadomo właściwie po co, bo wszystko i tak kończy się jedną, wielką rozpierduchą i napieprzanką wszystkich ze wszystkimi. Ogólnie seria mnie trochę zawiodła, tym bardziej, że jest to kolejny raz, kiedy recenzje i komentarze z Tanuki zwiastują świetne widowisko, a tymczasem wychodzi taka sobie średniawka.

Kojarzy mi się z mocno z Eureka Seven i trochę mniej z Bokurano. Trochę brak pazura.

To może od początku…

Pierwszą zaletą tej serii niewątpliwie jest grafika. Kreska jest, według mnie, świetna, a do animacji również nie mogę się przyczepić. Zarówno krajobrazy, jak i postaci są różnorodne i charakterystyczne. Bohaterowie są ładni, ale bez zbędnej cukierkowatości i wszechobecnych „ładniutkich” buziek. Kolorystyka również bardzo przypadła mi do gustu. Pod tym względem Bounen no Xamdouz pewnością będzie należeć do moich ulubieńców.

Kreacja bohaterów również mnie zadowoliła, choć bez specjalnego ujęcia. Główne postaci są charakterystyczne, spójne i w żadnym wypadku nie można nikomu zarzucić tutaj płytkości. Zabrakło mi jednak odrobiny złożoności i elementu tajemnicy, które bardziej wymusiłyby na mnie zaangażowanie (o którego braku jeszcze pewnie kilka razy wspomnę).

Główny bohater- Akiyuki- jest bohaterem bardzo pozytywnym. Ujął mnie swoją normalnością. Ta „normalność” nie była jednak „bylejakością”, czy przeciętniactwem. Był spójny, miał swoje wady i nie był na siłę kreowany na kogoś zwyczajnego, kto tak naprawdę jest najbardziej wyjątkowy na świecie. Pozostał sobą do końca- choć dojrzał i zdobył więcej życiowego doświadczenia.

Relacje między bohaterami, choć pokazane raczej pobieżnie, również mnie usatysfakcjonowały. Były bardzo ludzkie i życiowe, np. relacja Były mąż- żona, czy trójkąt miłosny szkolnych przyjaciół. Jednak ta pobieżność, o której wspomniałem wcześniej, jest kolejnym powodem, dla którego nie mogłem się bardziej zaangażować emocjonalnie. Wywołało to u mnie pewien dysonans, kiedy  kliknij: ukryte  Furuichi popełnił samobójstwo. Powinno to mną wstrząsnąć, a przynajmniej zasmucić, a jednak, mimo wszystko, nie zrobiło to na mnie żadnego wrażenia i źle mi z tym.

Jedyną „relacją”, która wywarła na mnie emocjonalny wpływ, było poczucie nostalgii i duchowego wybrakowania narodowościowego między Nakiami i jej współbraćmi- poczucie więzi i braku domu pomiędzy swoimi współplemieńcami, którzy są wyrzutkami świata, była pokazana bardzo dobrze.

Co do mechaniki świata przedstawionego mam zarówno dużo oddania, jak i zarzutów. Z jednej strony został nam pokazany bardzo wielobarwny i szeroki świat, pełen osobliwości i tajemnic, zarówno w tym „bajkowym” kontekście, jak i tym, którym powszechnie zwykło sie nazywać „Si­‑Fi”. To połączenie naprawdę się udało, dzięki czemu mogliśmy spojrzeć na bardzo złożony i ciekawy świat. Niestety, ale miało to również swoje wady. Po pierwsze, został nam on ukazany bardzo pobieżnie i stosunkowo płytko. Po drugie, pokazali nam dużo dziwactw, których nikt później nie raczył wyjaśnić, przez co niemożliwym było zrozumienie do końca szeroko pojętej natury i polityki tego świata. Przez to czułem się, jakbym miał oglądać mieszkanie na do kupna, ale mógł tylko stanąć w progu i pobieżnie się rozejrzeć- w dosłownym sensie, autorom nie za bardzo udało się mnie wprowadzić do swojej bajki, a to jest niestety (w tym akurat przypadku niestety) elementarny obowiązek Filmu/książki/mangi/anime/etc.

Soundtrack mnie nie ujął. Był przyzwoity i nie raził, ale również nie w pełni spełniał swoją rolę. W scenach akcji nie za bardzo dodawał wigoru czy napięcia, a w scenach co bardziej smutnych nie wprowadzał w melancholię i wzruszenie. Był też, tak mi się teraz wydaje, dość skąpy.

Całość oceniłem na 8/10. Jest to seria bardzo przyzwoita, ale można było wycisnąć z niej znacznie więcej. Nie nazwę tego niewykorzystanym potencjałem, ale jednak pozostał spory niedosyt. Najbardziej irytujące jest to, że nic bym w sumie tutaj nie zmienił, bo wszystko było na miejscu, tylko niektóre rzeczy zrobiłbym „bardziej” i „głębiej”. Poza tym było spoko i oczywiście zdecydowanie polecam, bo jak najbardziej jest co oglądać.

Będę inna. Mnie nie ujęło, że tak powiem.
Postacie, faktycznie ciekawe. Nie było z nimi nawet tak źle.
Muzyka, faktycznie dobra.
Grafika faktycznie dobra.
Jednak jestem chyba zbyt ambitną osobą, gdyż chciałabym obejrzeć jeszcze coś o porywającej fabule. I da się coś takiego zrobić w 26 odc., oglądałam takie ciekawe anime również. A to? No obejrzałam, jednak wrzucę je do worka z innymi mniej znaczącymi anime, o których zapomnę w przeciągu miesiąca.
Nie porwało mnie, nie sprawiło, że zagłębiłam się jakoś specjalnie mocno w nie. Już ciekawszą historią były sam statek pocztowy i jego bohaterowie niż cała reszta. Jakby tak o nich zrobić anime… Nie wiem czy nie wyszłoby coś lepszego.
Ogólnie niepotrzebne wątki rozwlekali na dłuugi czas, a te potrzebniejsze, na których mogłaby się oprzeć fabuła skrócili do minimum. Z chęcią zgłębiłabym świat białowłosych dzieci, Cesarza oraz samych Xamdów. A tu blada, gdyż skupili sie na… Na czym? Jak rozwija się Akijuki? No niech by bylo. ( A miłości do Haru nadal nie rozumiem. Jakaś odległa i dziwna mi się wydaje. Taka… Bez uczuć? ).
Podsumowując, mnie się nie podoba. Ale polecam do obejrzenia, a nóż ktoś ma inne zdanie?

Czemu to anime jest otagowane jako trójkąt romantyczny? Przecież poza Akiyuko i Haru nie ma nikogo innego i raczej dość jednoznacznie pałają do siebie uczuciem nawzajem.

Grafika – 10! Zupełnie jakbym oglądał dzieło Ghibli :)
Muzyka – 10. Openingi i melodie wewnątrz anime są naprawdę świetne.
Postaci – 10. Ogromna różnorodność wspaniałych osobowości. Mniej lub bardziej interesujących, zabawnych i porąbanych.
Fabuła – 5 :( Nie mógłbym dać więcej. Przedstawienie świata alternatywnego w 26 odcinkach jest diabelnie trudne. Wszystko jest inne jak to co znamy.  kliknij: ukryte  Od historii, po taki banał jakim są oznaczenia na kartach. Jak dla mnie zbyt wiele nowych nazw, historii, imion żeby przyswoić to porządnie w zaledwie tej ćwierć­‑setce.

Ogólna – 9.
Naprawdę wciągająca pozycja dla wszystkich a szczególnie dla fanów mechów, światów alternatywnych i popierniczonych organizacji religijnych ;)

... Studio Ghibli zabrało się do Eureka Seven?”

Cały czas miałam wrażenie, że autorzy tego zacnego anime pomyśleli sobie właśnie coś takiego. I muszę przyznać, że cokolwiek pomyśleli, myśl ta wcale nie była głupia, bo Bounen no Xamdou jest jednym z lepszych anime, jakie zdarzyło mi się ostatnio obejrzeć.

To w sumie dość zabawne, bo anime tego typu generalnie średnio mi się podobają, ale w tym przypadku nie miałam się praktycznie do czego przyczepić i jedyne, co mi pozostało to dobrze się przy nim bawić.

Za największe plusy zdecydowanie uważam opening, grafikę, mało irytujących i dobrze skonstruowanych bohaterów oraz idącą równym i przede wszystkim swoim własnym tempem fabułę (może na koniec niepotrzebnie przyspieszyła i przez to niektóre sceny były odrobinę niejasne, ale z drugiej strony dało to widzowi miejsce na własną interpretację).

Myślę, że jest to jedna z tych pozycji, które każdy powinien przynajmniej spróbować obejrzeć.

Pamietam gdy to ogladalem (jakies 3 lata temu)a mimo to moglbym szczegolowo strescic fabule nawet teraz.A szczegolnie zakonczenie choc dobre to strasznie mnie zdenerwowalo i chyba 3 dni myslalem jak ja bym to zrobil ;D pozycja nieszablonowa,ciekawa,przemyslana i dobrze poprowadzona.Jako ze byla to jedna z moich pierwszych serii to wywarla na mnie ogromne wrazenie i choc dzisiaj kolory troche pobladly to jednak z calym sercem moge polecic kazdemu kto choc troche lubi serie przygodowe(oczywiscie z nastawieniem na hmmm miejscami melancholijny i refleksyjny klimat)opierajace sie na przedstawieniu swiata.Jeszcze jedna rzecz ktora musze dorzucic: seria ta konsekwetnie zmierza od poczatku do konca(b.duzy + wg mnie) lecz to nie oznacza ze nie potrafi zaskoczyc widza.

Wydaje mi się, że to anime składa się z komponentów, które już dobrze znamy, chociażby na przykład z Evangeliona, ale z drugiej strony jest to tak pięknie zmiksowana mieszanka, iż nie ma mowy o nudzie. Bardzo mocną stroną tego anime są postaci – barwne i przekonujące. Szkoda tylko, że wszystko pouciskano w 26 odcinkach.

Studio Bones w jak najlepszym wydaniu.

Seria, w której akcja nie zwalnia ani na minutę, w której bohaterowie są tak pełni, tak realistyczni, tak prawdziwi. Każdy ma własne cele i motywacje, każdy zajmuje szczególne i ważne miejsce w tej historii. Nic nie jest przypadkowe, a jednocześnie ma się wrażenie niesamowitej dynamiki.

Wciąga od pierwszego odcinka, a grafika jest przepiękna, animacja bardzo płynna. Nasuwały mi się skojarzenia z „Excel Sagą” i „Eureką Seven”, ale to jest znacznie lepsze, bardziej dojrzałe.

Wielką siłą tego anime są kreacje bohaterów, bardzo dopracowane i sympatyczne. Nie ma postaci irytujących, a jeśli ktoś nas na chwilę wkurzy, to zaraz potem budzi współczucie (no cóż). Wzruszałem się, przejmowałem ich losami. Elementy nadnaturalne bardzo pasują do tego świata ogarniętego wojną, nie ma się wrażenia przesytu czy braku wyważenia.

Polecić mogę z pewnością fanom wszelkich dramatów i akcji, a także tym, którzy chcą po prostu przyzwoitego seansu na poziomie.
Dobra rozrywka, która potrafi przykuć do monitora, a i poruszyć serduszko, gdy trzeba.

8.5/10.

anime spełnia w zasadzie wszystko, czego się spodziewam po dobrej serii przygodowej. rozwinięto potencjał praktycznie każdego bohatera – szczególne brawa, oprócz nakiami ofk, daję za haru (zapowiadała się na zwykłą zakochaną licealistkę irytującą swą bezwolnością, tymczasem okazała się postacią z krwi i kości z silną wolą i mocnymi uczuciami), furuichiego  kliknij: ukryte  (genialne przejście od sympatycznego przyjaciela haru i akiyukiego poprzez odstręczającą psychozę pt. „ten niekochany” aż do nieoczekiwanego katharsis) i midori  kliknij: ukryte  (niby zwyczajniutka „młodsza siostra”, a niezłe rodzinne traumy nieoczekiwanie wyszły z niej na koniec). relacje między postaciami albo wyłażą z szablonów (niektóre zupełnie się w nim nie mieszczą, jak ishuu/nakiami), albo je ciekawie pogłębiają (fusa/doktor – świetnie pokazany monodramat nawarstwiającego się małżeńskiego niezrozumienia, generowanego z jednej strony przez zamknięcie w sobie, z drugiej przez toksyczność).
fabularnie seria też bardzo dobra – wciągająca (na końcu każdego odcinka jest jakiś pobudzający ciekawość „haczyk”), klimatyczne retrospekcje, świetnie wyważone dramatyzm i akcja.
świat przedstawiony – interesujący i dość spójny. ciekawie pokazane mikrospołeczności (zwłaszcza tessikowie).
co do zarzutów, to jak dla mnie za mało technologii (a jest fajny steampunkowy potencjał), a za dużo eksperymentów naukowych podlanych mistycyzmem, który zupełnie do mnie nie trafił. motyw wojenny dość niejasny (choć wątek cesarza hirukena okazał się bardzo fajny). nie podobały mi się też same xam'dy i „formy człekopodobne” (takie miałam śmieszne tłumaczenie). zakończenie mogłoby być lepsze, o czym już pisali tu ludzie w komentarzach.
ale poza tymi niuansami 8/10 – warto oglądać!

taak, warto oglądać niektóre anime 2 razy, a nawet więcej :) Niesamowite! Doskonała fabuła i postacie. Kreska typowo BONESowa ;D Strasznie mile się kojarzy.
Tyle wątków w 26 odcinków! Poradzili sobie z tym całkiem nieźle, ale podzielam opinie, że serial mógłby mieć więcej odcinków. Nawet z 50. Niektóre wątki jakoś tak nagle znikały, szybkie dość tempo. Dużo rzeczy można przez to umknąć.

Anime podobało mi tak bardzo, że ocena wzrosła do 9/10

Bones to jednak podwali, a przecież to nie jest produkcja na podstawie mangi :)

Poprawione.

Morg

Kolejne anime do obejrzenia jeszcze raz, hyh.
Narobiłam sobie nadziei, ale początkowe odcinki mnie nie wkręciły, potem było chyba lepiej, ale się zbytnio nie skupiałam.. 7/10 ze sporym potencjałem, że następnym razem będzie wyżej.

osobiście dałbym temu anime 4/10 w niektórych momentach jest je naprawde trudno zrozumieć strasznie zamulające totalne 0 dynamizmu i akcji

daje 9 za zakończnie po którym nóz otwiera się w kieszeni.To tyle z wad:zakończenie.Reszta boska:muzyka,lekko strawna grafika,tła widowiskowe tak jak i Xam'dy za bardzo upakowali to anime bo materiału starczyło by na 2 serie ale nie ma co narzekać.No troszke humoru mi brakowało w tej serii mimo wszystko a sposob w jaki zginął  kliknij: ukryte  Raigyo też mocny bardzo zreszta tak jak i AkiyukiegoZ postaci denerwowała mnie Haru i Furuichi.

znalałem to anime na tanuki właśnie a nie chcąc oglądać po raz 4 Code Geass wpisałem tą samą charakterystyke i mimo że nie oczekiwałem wyników o dziwo wyskoczył właśnie Bounen no Xamdou.Trochę ze sceptyzmem podchodziłem do tego anime,dla mnie najlepszym z tych które oglądałem było właśnie Code Geass i niesądziłem że coś mu dorówna w mojej ocenie ale zostałem bardzo pozytywnie zaskoczony.Seria fajerwerków nie pokazuje a jednak w jakiś dziwny sposób sprawiała że nie mogłem się oderwać od monitora.Spokojny klimat ale niezwykle interesujący(przynajmniej dla mnie)kreska na początku nie powaliła mnie ale szybko się przyzwyczaiłem i nawet ją polubiłem,ani przesadzona ani tandetna,krótko mowiąc miła dla oka.Muzyka­‑hmmmmmm wtapiała się w tło idealnie nie zwracając na siebie uwagi a jednak tworząc klimat­‑jak najbardziej na plus.Opening 2 a mianowicie Boom Boom Satelites(jakoś tak)-back on my feet zwalił mnie z nóg nie raz słuchałem go po kilka a nawet kilkanaście razy zanim rozpoczęłem oglądanie właściwej częsci odcinka.Projekty postaci przynajmnie wg mnie idealnie zgrywały się z charakterem jeśli nie wiadomo o co chodzi to wytłumacze:po prostu jeżeli ktoś by mi dał opis postaci tak bym ją sobie wyobrażał.ogólnie plus i leci dziesiona,teraz czas nalast exile.Moim problemem jest juz w tej chwili to że obejrzałem około 150 anime i już naprawde bardzo cięzko mi znaleść takie perełki tymbardziej że jestem uczulony na kreske i jeżeli mi się nie spodoba to po prostu nie obejrze danego tytułu bez względu na jego zawartość fabularna czy muzyke i inne elementy + jestem dosyć wybredny jeżeli chodzi o gatunki.Więc powoli zostaje mi pogrążenie sie w słabszych tytułach bądź czekanie na nowe więc jeżeli ktos ma anime godne polecenia z elementami walki(wojna czy tez bijatyka nie ma dla mnie róznic, ma być w mniejzej bądź większej ilości rozpierducha ;P) prosze bardzo pisać bede zaglądał tu co jakiś czas i weryfikował tytuły.Arigatou gozaimasu z góry ;P

chciałem jeszcze dodać że najbardziej denerwującą postacią była dla mnie Haru(nawet furuichi byl lepszy)z jakiegoś niewyjaśnionego powodu stała się kolejną postacia która dołączyła od kanonu Inoue Orihimowatych.Za to najlepszą kobieca postacią zdecydowanie była dla mnie Nakiami(Nakiyame)zdecydowanie najprzyjemniejsza dla oka i z charakterem.

Scalono. Jednocześnie, jako moderator, chciałbym zauważyć, że komentarze nie służą do „polecanek”, od tego jest forum, a konkretnie ten temat.

Morg.

Skończyłem Xam'd: Lost Memories.
Chciałem dać 9, ostatecznie daję 8. Czemu? Bo ma 26 odcinków, a materiału spokojnie starczyło na dwa razy więcej. Zbyt dużo czasu poświęcono wątkom mało istotnym, przez co potem te kluczowe dla fabuły są straszliwie skrócone. A mogło być takiej pięknie.


 kliknij: ukryte  50 odcinków, i mamy retrosy Ishu o Karmazynowej Rewolucji, retrody Kakisu i Ryuzo o o bitwie o Barabor, więcej Raigyo (który to jest totalną pomyłką – ratuje Akiyukiego, pokazuje, jaki jest skumplowany z załogą, walczy z wrogami na statku, 10 epów przerwy, ginie. Koniec.). więcej o Sannovie, ZNACZNIE więcej o Hirukenie, o wojnie, o stronach konfliktu, retrosy Nakiami i jej siostry… Tego wszystkiego brakuje. Z odcinka na odcinek nagle okazuje się, że Hiruken jest badbossem, i Akiyuki ma z nim walczyć, beż jakiegokolwiek wzmianki o możlwiości takiego scenariusza we wcześniejszych epach. W zakończeniu zmienia sie w kamień, a po 9 latach ni z tego ni z owego zdrowieje – czemu, jak, co to spowodowało? I czemu w epilogu praktycznie nikt poza dziećmi nie wygląda na starszego o te 9 lat!


Muzyka była cudna.

awww man 10/10 anime epickie cos jak evangelion ale nowsze ...

Kolejna bardzo dobra seria, z świetną grafiką, projektami postaci, dźwiękiem i historią. Zakończenie było bardzo klimatyczne, choć moim zdaniem byłoby jeszcze lepsze, gdyby pozostawiono więcej niedomówień w kwestii Akiyukiego. A całe anime (psioczcie ile chcecie) zyskałoby moim zdaniem niezwykle dużo bez… Haru! Tak ,nic na to nie poradzę, dziewczyna irytowała mnie od samego początku, bez wyraźnej przyczyny i do końca mi tak zostało. Ale poza nią świetnie przedstawiono postacie Nakiami (swoją drogą muszę się zgodzić, to naprawdę piękne imię) i Akiyukiego, których polubiłem od samego początku. Dużą rolę z pewnością odegrał mój sentyment do Eureki Seven (obie serie są bardzo podobne), ale bez wątpienia ta produkcja, odsuwając na bok podobieństwa, zasługuje na swoje pięć minut w historii gatunku. Przepraszam za chaos w wypowiedzi ,al;e jest już późno, a kilka godzin przy vademecum od wosu robi swoje z mózgiem. 8/10

Choć jest to 26 odcinków to warto obejrzeć bo nie zawsze ma się do czynienia z tak dobrym anime i to z gatunku fantastyki.Szkoda,że walk było mniej jak by się spodziewano ale i tak jest ok.
Openingi ją super. :)

Oryginalna historia, zlozeni bohaterowie, dobra muzyka. Do tego wszystkiego zacheca jedna z najlepszych wejsciowek jakie widzialem i nie chodzi tylko o to, ze podoba mi sie muzyka, zaskakujaco dobrze pokazali wystepujacych bohaterow w tak krotkim czasie.

Bardzo fajne anime i genialna ścieżka dźwiękowa.
4,5/5 :)

Strasznie nudne aż do samego końca. Widziałem całe tylko dlatego, że już mi było szkoda nie dokończyć, kiedy tak sporo obejrzałem. Na początku robiło dobre wrażenie, ale szybko się przejadło. Nie udało mi się wczuć w klimat serii mimo fajnego pomysłu ze statkiem pocztowym. Nie mam pojęcia komu polecać a komu nie polecać Bounen no Xamdou.