Tanuki-Anime

Szkoda że obecnie już nie wychodzą takie serie anime. Od czasu do czasu zdarzy się coś ale są to wyjątki od reguły. W przedziale dla Seinen ostatnio straszna bida. Dlatego nie pierwszy raz polecam sięganie do starszych pozycji. Oczywiście seria ma swoje wady i nieścisłości ale wszystkie do wybaczenia  kliknij: ukryte  (najbardziej Cal która najadła się chyba odżywek i przeskoczyła z 5 do 10 lat w dorosłość)te retrospekcje w 3 momentach serii ujdą ale po co je dali. Zakończenie też może być – ostatecznie to tez i drama. Serdecznie polecam szczególnie dla widza który w anime szuka czegoś więcej prócz heremu komedii i pierdół bo takich serii to wychodzi kilka na kwartał w roku.

Podczas oglądania tego anime spotkałam się po drodze z wieloma narzekaniami na zakończenie tej serii. Dlatego też nastawiłam się, że będzie ono okropne. Układałam sobie wiele scenariuszy i byłam pewna, że to będzie porażka. A co zastałam?
Według mnie to zakończenie było piękne, idealne do takiej serii.  kliknij: ukryte  Oni byli mordercami. To nie mogło się zakończyć happy end'em. Gdyby udało im się uciec Inferno to byłoby mocno naciągane. Gdyby przeżyli ich życie musiałoby być ciągłą ucieczką, a nie tego chcieli. Osiągnęli już swoje szczęście i mogli w spokoju zakończyć życie. Podoba mi się w tym zakończeniu także to, że możemy je interpretować na wiele sposobów. Nie zostało nam jasno wszystko wyjaśnione, więc możemy sobie gdybać jak to tak naprawdę było.
W końcowych odcinkach zastanawiałam się nad obniżeniem ustalonej już wstępnie oceny, ale dzięki zakończeniu zamiast tego podskoczyła.
Polecam.

To anime podobało mi się bardziej niż Darker than black.
I dlaczego oni  kliknij: ukryte  oboje musieli zginąc. Czytałam w necie że Eren zjadła płatek tego kwiata co był pokazany. Widac że na jednym brakuje jednego płatka i że to były bardzo trujące kwiaty
Podobał mi się bardzo pierwszy opening:)
8/10

oczywiscie w wersji Hollywoodzkiej to by zyli dlugo i szczesliwie :) ale wiadomo jakie Japonczycy maja happy endy :) kliknij: ukryte  najlepiej skatowc psychicznie postac przez cala serie a na koniec laskawie ja zabic :)

kolejne bardzo fajne anime, ale tak jak Clannad albo Air nie obejrzę jego kolejny raz ze wzgledu na to jak mnie przygnebiło zakończenie, ale ocene wystawie 10/10 poniewaz podobalo mi sie baaaaaardzo :)

na sam widok tego profesora miałem ochote monitor roztrzaskac tak go nienawidze :/

Było to moje pierwsze anime, gdy zaczęłam oglądać na poważnie, i od razu mi się spodobało. Tajemnicze postacie, fabuła, akcja, przeżycia bohaterów składają się na niezwykłą mieszankę. Były nieścisłości, np.  kliknij: ukryte  przeżycie przestrzelenia na wylot czy gwałtowny wzrost bez sterydów, ale ogólnie bardzo polecam.

Czemu Ein, a nie Eins? Czyżby błąd autorów :P

Naprawdę trudno mi coś poradzić, ale to anime ma klimat. Wiem, ze słowo klimat jest używane najczęściej wtedy, kiedy kompletnie nie ma się co powiedzieć, ale właściwie mnie zauroczyło. Nie cierpię smutnych filmów oraz  kliknij: ukryte  smutnych zakończeń, jednak wyjątkowo przy tym historia wciągnęła mnie niezwykle.  kliknij: ukryte  Smutna końcówka była przeze mnie spodziewana, aczkolwiek nie sądziłem, że będzie to coś, co rozpatrywać można wyłącznie metafizycznie. Główny bohater niby ginie, niby jednak nie ginie. Elen niby widzi to, ale nie reaguje tylko śmieje się, tarza na trawie obserwując niebo. Dlatego ten element raczej traktuję jako element filozoficznej wymowy filmu, tak jak ową ostrą kolorystykę końcówki oraz leżenie Elen, która odnalazła swoje miejsce. Jeśli pamiętam, bohaterowie porównują się do duchów. Legendy mówią, ze duch, który wreszcie dokona tej właśnie sprawy, dla której pozostał na ziemskim padole, wreszcie wolny może odejść. Można rozpatrywać to tak, że główny bohater wreszcie wykonał dotrzymując obietnicy tego, co powinien wykonać. Dlatego nie miał powodu pozostać. Można interpretować je także inaczej, ale na pewno nie w kategoriach normalnej akcji.

Wielu spośród Was wspomina, ze film miał przekłamania logiczne. Racja, ale poza nagłym podrośnięciem Cal nie raziły mnie one. Brutalność owszem, ale zauważcie, ze te okrutne sceny nie były pokazane blisko oraz niby korespondencja wojenna. Raczej symbolicznie, leżąca osoba, krew etc. Nie raziło mnie to, nie raziło także, że główni bohaterowie skaczą pomiędzy seriami pocisków niczym Spiderman. Skupiałem się głównie na myślach postaci, ich odkrywaniu siebie. Przygnębiająca seria, przy czym dużą rolę odgrywają wspaniale podkładane głosy oraz świetna ścieżka dźwiękowa.

Bardzo polecam serię. Dla mnie granice 8,5 spokojnie.

To ja mam pytanie: Kto od kogo zrzynał? Darket than BLACK czy gra Phantom?

Anime niezłe. A nawet nazwałabym je b.dobrym, gdyby nie fakt, że wcześniej oglądałam genialne (moim zdaniem) DtB.

Pierwsze zastrzeżenie mam co do nierówności fabuły. Według mnie, dzieli się ona na 3 części, z czego pierwszą ledwie przebolalam, druga mnie zachwyciła a trzecia coś pomiedzy.
Drugie, co do bohaterów, ale tu już poleciałyby spojlery, więc ograniczą się do stwierdzenia – niektórzy troszkę płascy, jakby niedopracowani. Ale ogólnie, większość da się lubić. Tylko co do starszej Cal mam wątpliwości –  kliknij: ukryte  hormony wzroztu, szcztuczne piersi? Czy może porwali ją kosmici?

Za to sama hostoria i sposób jej opowiadania zgrabnie tworzą mroczną – ale bez przesadyzmu – całość. Prawie wszystko się pod koniec wyjaśnia (choć samo zakończenie było nie takie, jak lubię).

Podobnie oprawa garficzna i dźwiękowa, nie wybitna może, ale starana i przyjemna dla oka czy ucha. Endingi i openingi są świetne, zwłaszcza te w wykonaniu Ali Project. Wybitnie klimatyczne.


Moja ocena to 7/10.

Anime bardzo mi przypadło do gustu, akcja rozgrywała się całkiem szybko, ale moim zdaniem zakończenie było zupełnie niezrozumiałe. Ostatni odcinek zostawił we mnie niedosyt. Zamiast wyjaśnień wzbudziło we mnie jeszcze więcej pytań. Mimo wszystko polecam ;)

Ogólnie anime przypadło mi do gustu. Na plus muzyka, pierwszy opening, kreska i postać Reijiego. Są też rzeczy, które nie do końca mi się spodobały jak np. drugi opening i cała akcja dziejąca się w Japonii.  kliknij: ukryte  Po pierwsze zastanawiam się czym Scythe Master karmił Cal, że w ciągu 2 lat z dziecka stała się kobietą wyglądającą dojrzalej od Ein. Druga sprawa to Zahlenschwestern, które według Scythe Mastera miały być idealne, lepsze od jak to sam powiedział swoich porażek czyli Ein i Zwei, natomiast jedynym ich atutem była liczebność, pod względem umiejętności na pewno nie były lepsze, a może nawet słabsze. Spodziewałem się trudniejszej walki głównych bohaterów. Trzecie sprawa to śmierć Reijiego. Kto go zabił ? Inferno ? Jeśli tak to dlaczego oszczędzili Ein ? Mimo wszystko polecam obejrzeć tą serię :)

Przypadło mi to anime do gustu. Ładna kreska, świetni seiyu (zwłaszcza Miyu Irino – bez niego postać Reijiego sporo by straciła), dobra muzyka.
Postacie nie są kwadratowe – myślą, czują, działają. Podobnie nie mam zastrzeżen do fabuły i dramatu. Z całym szacunkiem dla autora recenzji, ale opowiadając tak dramatyczną historię, klimat też powinien być dramatyczny – inaczej nie byłoby to wiarygodne. Nie jest może Phantom oryginalny, ale po obejrzeniu iluś tam setek anime w zasadzie nic już się takim nie wydaje. Podobnie jest z filmem, książką, czymkolwiek innym.
Mam wrażenie, że ekipa Tanuki ma z tym pewien problem, de facto zarzucając poszczególnym dziełom to, że…autor widział zbyt wiele. A to przecież problem autora, nie serii.
Koneserowi nie wypada szafować zblazowanymi opiniami z tronu wszechwiedzy, lecz, skoro już tyle widział, umieć zachwycić się szczegółem.
Dzięki temu zachowam Requiem for the Phantom w życzliwej pamięci – nie dlatego, że całość jest genialna (bo nie jest), a ze względu na świetną (od kreski po głos) postać Reijiego Azumy.

Nie oglądałem, a i tak – pomimo że recenzja wygląda na solidną (choćby z uwagi na jej obszerność) – mnie poirytowała. No niestety. Może powodem tego jest świadomość przynależności do portalu jako stały współpracownik, co może dawać pewne niezapisane przywileje. Oby mniej takich nieprzemyślanych, subiektywnych recenzji.

Pozdrawiam

Mi akurat się podobała fabuła. Dramatyzm Ein, zmiana osobowości Zwei… Seria udana. Jedna z tych, które mnie poruszyły.
Niepotrzebne były dwa odcinki, w których akcja została „spauzowana”, a miejsce zajęły wspomnienia. Gdyby anime miało kilkaset odcinków, można by to znieść, ale nie tu, gdzie pamięta się wszystko.
Grafika staranna, mroczny klimat tylko dodał uroku.
Muzyka… pierwszy opening, monolog – Zwei <-- cud miód i orzeszki ;]
Zabrakło jedynie wszystkich wyjaśnień.  kliknij: ukryte  „Wesołe” zakończenie, ale z początku myslałam, że Reiji sam rzucił się na ziemię z… radości xD A tu buum, i dowiaduję się, że on umarł. Coś tu nie tak :/
Podsumowując, seria godna polecenia. Moja ocena 9/10


Zamaskowano spoiler. Moderacja

początek boski, po 18 odcinku już nie było tak fajnie.. Jak już wszedł nowy opening to miałam wrażenie, że zaczyna się romansidło­‑harem. Sknocili ten finisch. Podkład muzyczna jak najbardziej przypadł mi do gustu, idealnie wgrywał się w tło wydarzeń.
To anime miało szanse zostać jednym z moich faworytów, niestety zawiodło na koniec.
Ma u mnie plusa za niektóre postaci :)
Ogólnie jestem na tak. warte obejrzenia, polecam

Ahh wspaniałe, coś pięknego. Łykłem te 26 epów w 2 dni. Jest akcja, jest dramat jest i nutka romansu, oglądało się bardzo przyjemnie, niemal nie mam żadnych zastrzeżeń, no dobra kilka się znajdzie(szkoła wtf?), ale rozrywki nie psują. To był miło spędzony czas. W zasadzie to nie rozumiem oceny recenzji w tym przypadku, seria zasługuje przynajmniej na 8, ja w każdym bądź razie daje mocne 9 i polecam każdemu, jeśli nie oglądałeś, nie wiesz co tracisz :)

No… w koncu coś co można postawić Koło Death Note. Oba anime nie są idealne jednak posiadają ciekawą świerzą fabułę. :)

Kolejna recenzja na Tanuki z cyklu „oglądałem/am tylko chyba nie wiem o co chodzi”. Ocena to już w ogóle jakieś nieporozumienie. Anime warte polecenia chociaż tak jak Ergo Proxy mogłoby się obyć bez jednego odcinka.

Bardzo miło spędziłam czas przy tej serii. Na początku byłam zauroczona, potem trochę się popsuło, ale nadal chciałam wiedzieć jak to się skończy więc dobrnęłam do smutnego (niestety) końca. Bardzo polubiłam większość bohaterów i jestem gotowa przemilczeć większość absurdów w fabule (a trochę ich było). Jednego tylko nie mogę przeboleć, mianowicie  kliknij: ukryte  co się stało z cycatą Claudią??? Do moich ulubionych postaci może nie należała, ale takie jej nagłe zapadnięcie się pod ziemię bez wyjaśnienia, to był cios poniżej pasa… Nie wiem, może coś mnie ominęło??
Muzyka, moim zdaniem, doskonała, grafika raczej przyjemna dla oka.
Szczególnie podobały mi się sceny walk.
Daję 8/10

Właśnie skończyłam ogladać tą serie i cóż mogę powiedzieć. Seria bardzo fajna, ale tylko do 12 odcinka, pózniej to katastrofa nie mówiac juz o ostatnich 6­‑ciu odcinkach tutaj to juz nazywa sie przeciąganie serii i calkowitej zmianie historii. Jak dla mnie w zupelności starczyło by 12 odcinkow bo pózniej staje sie to meczace. Muzyka super szczegulnie u mnie ma pochwale pierwszy opening bardzo wysmienity ;) Ale tak jak powiedzałam tylko do 12 odcinka oceniam anime na 6/10 za te 12 odcinkow i wysmienity pierwszy opening ;)

Na początku seria posiadała swój unikalny urok,który sprawia że mógłbym ja połykać w całości. Później niestety czegoś zabrakło jej do ideału. Urok stopniowo zaczął się ulatniać. Całe szczęście nie całkowicie. Dlatego jest dobrą odskocznią,jeśli odbiorca pragnie się odprężyć,przeżyć przygodę,która nim wstrząśnie w pewien sposób, choć będzie czuł nie dosyt że mogło być z tego coś lepszego.

Takie mialem odczucia ogladajac to anime. Po dobrych pierwszych odcinkach jego poziom systematycznie spadal, a juz umieszczenie zabojcow w szkole wygladalo co najmniej komicznie. Niemniej jednak da sie ta serie obejrzec, a muzyka, zwlaszcza Transparent i Karma Kokii, naprawde trzyma poziom, podobnie jak elektroniczne kawalki w bardziej „sensacyjnych” momentach.
Pozdrawiam

Jestem milośniczką śmiertelnie poważnych dramatów, więc powinnam być zachwycona, a nie jestem. Ów dramatyzm odebrałam jako wymuszony, anime było nim przeładowane, powodując u mnie zamiast nabożnego skupienia chichot. Imiona „Eins” „Zwei” zamiast pobudzać mnie do głębszej refleksji, głównie kojarzyły mi się ze starą niemiecką piosenką 'eins­‑zwiei Polizei' Trudno się takich warunkach skupić na historii

Szczerze mówiąc, początek, czyli gdzieś do 12 odcinka naprawdę mnie fascynował. Wszystko mimo swojego tragizmu, miało kolory, było bowiem dla mnie istną perełką. Nieustannie czekałam na nowy odcinek. Bardzo chciałam, aby seria trwała gdzieś do 26 odcinka, ale jak się później okazało anime straciło swoją wartość.
To, co mnie zachęciło do oglądania to ładny główny bohater Zwei, akcja przedstawiona – jak dla mnie – bardzo dobrze, no i rozterki bohaterów, które później okropnie mnie denerwowały. Wszystko miało swój jakiś cel, ale powtarzanie w kółko tych samych myśli stało się nudne, odcinki, gdzie wszyscy umierali, niepotrzebny tragizm, ta cała Cal.  kliknij: ukryte  Motyw jej chęci zabicia Reijiego był trochę bezsensu, z drugiej strony miało to „głębie” Mimo wszystko i tak mnie to nie przekonało. Przez te ostatnie 10 odcinków normalnie 6 odcinków spałam, oczekując czegoś poruszającego, a tu nic. Dopiero osttatni odcinek był w miarę zadowalający, trochę akcji, wreszcie koniec. Koniec, który jednak był myślę szczęśliwy.  kliknij: ukryte  To, że Reiji umarł, nie oznacza smutku, jednak radość, że za życia spełnił swoją obietnicę.
Daję takie 6,5/10 – za świetny początek.

Ja bym tego nie ocenił na przeciętne bo 6/10 to prawie, że przeciętne.
Przedramatyzowane ?
Saikano i Air też takie było lecz to żadna wada tylko zaleta bo dzięki temu bardziej się pamięta o anime.
Anime oglądało się przyjemnie i każdy kto poszukuje poważnego i ciekawego anime powinien je obejrzeć.
Oceniam je 9/10 i uważam, że ta ocena jest prawidłowa.
Jak ktoś chce oglądać luźne seriale akcji to amerykańskie filmy są dla niej odpowiednie, a nie to anime.

Mnie ten tytuł bardzo się podobał, szybko przyciągnął moją uwagę i trzymał w napięciu. Szczególnie przypadły mi do gustu początkowe odcinki, kiedy to stopniowo poznawałam postaci, ich uczucia, relacje między nimi. Choć innym mogło by się to wydać głupie ale ja byłabym usatysfakcjonowana, gdyby to cała seria zakończyła, by się na śmierci głównego bohatera i ein (bodajże gdzieś koło 10 odcinka). Co prawda nie było by w tym ani krzty happy endu ale w zasadzie na jedno by wyszło. Co więcej świat tak jak przez dotychczasowe odcinki byłby okropny, okrutny i pogmatwany. Zupełnie taki jakim przez całą serię oceniał go główny bohater. Trochę naciągane wydawał mi się moment kiedy po ich „śmierci” oboje nagle wciąż należeli do świata żywych, pomijając fakt że zostali kilkakrotnie przestrzeleni na wylot. To nic… oni nadal żyją, ale to tylko drobnostka. Dalsza część seansu też była bardzo ciekawa, może prócz 20 odcinka, kiedy to przez krótką chwilę miałam wrażenie, że znikną stary dobry phantom a pojawiła się niepotrzebna nikomu nie wiadomo co.Podsumowując anime naprawdę dobre. Może rzeczywiście chwilami przedramatyzowane, choć ja tego nie zauważyłam. Dla mnie był to wręcz plus, że nie znalazłam tam jedynie krwawej jatki(chodź to może nie najlepsze określenie) ale również sporą dawkę dramatu w dobrym wydaniu.Nie zgodzę się z tym, że muzyka pośród wielu dialogów i wydarzeń nikła w tle, gdyż dla mnie była bardzo widoczna. Według mnie tytuł naprawdę warty obejrzenia.

Requiem for the Pahntom zdecydowanie wybiło się ponad przeciętną. Jedno z najlepszych anime w sezonie jak również – zaryzykuję takie stwierdzenie – najlepsze w swojej klasie. Mówiąc szczerze nie dostajemy wielu serii nastawionych na akcję a jednocześnie nie popadających w komedię (Full Metal Panic + Fumoffu), albo zahaczających o czysty „bezmózgowy” absurd (Black Lagoon).

Phantom to zdecydowanie anime z górnej pułki, któremu nawet pewien absurd i miejscowy irracjonalizm można wybaczyc. Ocena phantoma to solidne 8/10 a nawet 9/10 z przymrożeniem oka na pewne rzeczy.

Z recenzją Enevi zgrubsza się zgadzam niemniej jednak mam pewną uwagę. Imię głównego bohatera pojawia się dopiero w 1/3 serii. Do tego momentu jest on bezimiennym phantomem zwanym Zwei. I rozpoczynając recenzję od podania jego personaliów i szczegół dotycząch tego jak został wplątany w całe to zamieszanie, zwyczajnie niszczysz ludziom połowę przyjemności z oglądania :P

bez kilku udziwnień anime by zyskało, co nie znaczy że jest złe.

Polecam, warto poświęcić chwile na dobrą sensację.

Wg. mnie beznadziejna była ta  kliknij: ukryte  „śmierć” Rejiego, kliknij: ukryte  słychać było właściwie tylko przytłumiony strzał,nic więcej a potem łup i trup.Była to niepotrzebna scena,tylko by „udramatyzować” końcówkę.
Poza tym Cal dostała chyba od Scytha coś na szybsze dorastanie,bo w wieku 14 lat wyglądała jak 20­‑letnie babsko z implantami.Ogólnie seria do 20 odcinka jest świetna,potem wszyscy zaczynają nagle umierać.Anime ogólnie na prawdę dobre,choć są błędy i udziwnienia.
8/10

Jak dla mnie anime godne polecenia. Choć zawiodłem sie troche na zakończeniu, myślałem że będzie ono inne, że wszystko się skończy dobrze, że będzie happy end…. moim zdaniem ostatni odcinek powinnien zakończyć się na 21 minucie kliknij: ukryte  szkoda tego że Reiji zginął, ale dotrzymał obietnicy złożonej Elen, że odnajdzie miejsce gdzie znajduje się jej dom (Ulan Bator,Mongolia).Jednak przyznam, że w jednym przypadku autentycznie było mi żal jednej sceny kliknij: ukryte  chodzi mi o śmierć Cal, jak dla mnie szkoda było mi jej i tego, że Reiji musiał ją zabić, a przecież ona tylko chciała z nim być. Najbardziej do gustu przypadł mi pierwszy opening, drugi troche mnie zaskoczył.
Moja ocena to 9/10