Tanuki-Anime

Porażka. To już kolejne anime, jakie obejrzałam, które cierpi na tę samą chorobę co 'Zetsuen no Tempest': dobrze zrealizowna pierwsza połowa i druga połowa, która przypomina oponę­‑flaka z dziurą na dziurze.

Naprawdę się zawiodłam. Pierwsza część anime jest może zbyt wolna, ale jest za to pełna napięcia, ludzkich dramatów i dylematów moralnych. W drugiej połowie to wszystko szlag trafia i zaczyna się bezmyślna (i raczej komiczna) rąbanka. Mieć takie pomysły jak dyskryminacja na tle etnicznym czy prześladowania przez kolegów ze szkoły i całkowicie je zmarnować – oto jak wywołać niesmak u widzów.

Nie wiem co tam kopcili że średnia oceny redakcji dla tego świetnego animca wynosi 3, ale ja wystawiam blass'owi 8/10.

Można się czepiać dużego użycia CGI można się czepiać robotów, ale koniec końców to detale wobec dojrzałej, wciągającej fabuły, która nie potyka się o własne nogi i nie boi się wyciągnąć z szafy różnorakich demonów ludzkości nie epatując przy tym flakami dla samych flaków czy też fanserwisem co 5 sekund.

Blassreiter wrzuca postacie, które najkrócej można nazwać „ludzmi z krwi i kości” (w tym przyadku jednostka do zwalczania „zainfekowanych”) w centrum dziwnej epidemii „choroby” zmieniającej żywych jak i nieżywych w biomechaniczne stwory o niezrównanej sile i sprawności jak i rządzy mordu…przynajmniej na pierwszy rzut oka.

Co lub kto za tym stoi? Czy epidemię da się zawrzeć i będzie happy end? Jaki los spotka tych, którzy grając pierwsze skrzypce sami nieuniknęli zainfekowania? Ilu tak naprawdę chce uniknąć choroby a ilu wita ją z otwartymi ramionami?

Odpowiedzi na te pytania polecam sprawdzić samemu oglądając Blassreitera. Ja się nie zawiodłem.

Oglądałam Blassreitera już jakiś czas temu ale wbił mi sie w pamięć a to u mnie już dużo.

Anime musi się spodobać fanom Spidermana, X­‑manów itp. Gorzej jesli ktoś lubi do tego  kliknij: ukryte  dobre zakończenia – tu porażka na całej linii, gdzies od połowy anime bohaterowie padają jeden po drugim, z głównym bohaterem włącznie, ostatecznie dzięki ich poświęceniu dobro wygrywa (też mi pocieszenie)

Historia wciągająca, sporo akcji, postacie z harakterami, dramatyzm, poświęcenie, przyjaźń. Brak fanserwisu i błazenady.
Na pewno nie strata czasu.