Tanuki-Anime

anime absolutnie genialne, mocno psychodeliczne, z podwójnym (albo potrójnym)dnem, idealnie skonstruowana fabuła zwodzi, zapętla się, i nie wiadomo jak mocno będzie się główkować, i tak wywiedzie wszystkich w pole. kazdy odcinek to majstersztyk, prawie kazdy zrealizowany w innym gatunku, czy stylistyce. sens oczywiście nie kończy się na wątku shounen bat, ale odkrywanie prawdziwego znaczenia wszystkich ukrytych smaczków i symboli stanowi największą rozkosz. rozumiem, że dla niektórych to może być spore wyzwanie. ale właśnie to świadczy geniuszu satoshi kona. żałuję, że takie anime pojawiają się tak rzadko!!!

Po pierwsze:albo 'końcowy' albo 'ending'. Postawienie tych dwóch słów obok siebie jest niepoprawne. To tak, jakby powiedzieć: 'mokra woda' – przecież wiadomo, że woda jest mokra, nie ma suchej wody.
Po drugie: akurat dla mnie ending jest niesamowity.
Po trzecie: ambicja twórców anime nie kończy się na mordobiciu, akcji i romansach.
Ale każdemu wolno mieć swoją opinię.
Pozdrawiam! :)

ehh moim zdaniem to naprawdę kiepskie anime.Ja przestałam się ciekawić już po pierwszym odcinku.Jest moim zdaniem nudne i głupie a końcowy ending jest po prostu głupi jak nie wiem.Nie polecam narawdę.Dla mnie o wile lepsze był NGE,chociaż trudniejszy jest.A na tej stronie bardzo dobre anime są do tyłka oceniane i te do tyłka są bardzo dobrze.Strona amło obiektywna jest.

Anime dość trudne, ale dobre. A opening wymiata

8 odcienk w moim odczuciu był najlepszy. A cała seria warta uwagi

Obejrzałam tego anime dokładnie… 6 odcinków, z czego mam 4odcinkową dziurę po czwartym, więc moje zdanie o fabule może być nieco… zniekształcone? Uważam, że anime bardzo dobre, wciągające, psychodeliczne i dające do myślenia. Ten cały „chłopiec z kijem” to naprawdę niezły pomysł, szczególnie, że ja wciąż nie wiem, czy on jest dobry czy zły. Myślę, że jeśli się komuś to dzieło nie podoba to:
a) albo jeszcze do niego nie dorósł i może powinien sprobować za kilka lat
b) chyba nie dla niego takie trudne sprawy i niech ogląda haremówki

Wszystkich spragnionych ambitniejszej pozycji, zapraszam do oglądania.

Paranoi Agent widziałam ze 4 odcinki. Może to mało, żeby mieć o tym jakieś zdanie. Mam wrażenie, że to raczej kiepskie anime. Nie jak wy to piszecie„dające do myślenia” tylko psychiczne w tym złym sensie. kliknij: ukryte  Ten chłopiec z kijem to psychol. W jednym odcinku jakiejś typce zraniono męża, a kiedy dowiedziała się, że zrobił to shonen bat zamiast pomóc mężu to zaczęła się wydzierać i głupim uśmiechem pytać w jaki sposób to zrobił.To tylko przykład głupiej akcji. Było ich trochę więcej. Być może gdybym oglądnęła całą serię coś bym zrozumiała, ale jakoś po obejrzeniu odcinka nie zachęciło mnie to do objerzenia kolejnego. Widziałam kilka na hyperze. Nie wiem Ile lat ma ta nastoletnia typka, ale mi wyglądała na 40…

Choć wydają schematyczni, sprawa Shounen Bata bardzo ich zmieni, zwłaszcza, gdy wokół nich zaczną się dziać dziwne rzeczy…
- to chyba redaktorskie przeoczenie. Poza tym nie wiem skąd wniosek, że ta pani dyzajnerka jest „nastoletnią artystką”, bo raczej ma ze dwadzieścia lat (vide „przygoda z pieskiem” w retrospekcjach sprzed lat dziesięciu). Może jakaś ważna informacja uszła mej uwadze, zresztą obejrzenie całości zajęło mi kilka miesięcy.
Paranoia Agent nie jest wprawdzie anime „o facecie w łódce”, porusza tematy bynajmniej niewsyssane z palca, ale niestety – w mało zajmujący sposób opowiedziano tę historię. 13­‑odcinkowy serial tak naładowany zapychaczami to chyba unikat, podobnie jak z Saishuuheiki Kanojo dałoby się zeń wycisnąć tyle wody, że fabuły zostałoby w sam raz na pełnometrażową kinówkę.
Zniesmaczyło mnie rozwiązanie głównej zagadki, niczym z – pożal się Boże – wypocin Stephena Kinga. Jeżeli Amerykanie zechcą to przerobić na film hollywoodzki – nie będę zdziwiony.
Najbardziej chyba przypadła mi do gustu muzyka Sasamu Hirasawy – amigowca, który nie tylko sam komponuje te swoje kawałki, ale jeszcze całkiem sprawnie i wysoko śpiewa dość brawurowe melizmaty. Takie niebanalne electro.
Dyzajn nieszczególnie mi się spodobał, ale obiektywnie wypada przyznać, że grafika jest raczej z górnej półki, jeśli chodzi o animacje postaci i uszczegółowienie świata. Szkoda, że treści trochę mało w tym wszystkim (jak na 13 standardowej długości odcinków).

To anime jest beznadziejne! Zero humoru i mało akcji. I jeszcze jakiś chłopiec z kijem… To jest chore! Postacie są beznadziejne, kolorystyka też. Wole anime pełne humoru, akcji i miłość. To anime jest zero warte. Nie radze go wam oglądać chyba, że ktoś uwielbia taki rodzaj anime. Osobiście go wam nie polecam.

jest to z pewnoscią anime wybitne które nawet jeżeli ma jakies wady to są one na tyle małe że zupełnie nie przeszkadzają w oglądaniu.
Ponadto opening naprawde wspaniały wizualnie i słuchowo

Muszę się przyznać, nie rozumiem go do końca. Jest sobie dziewczynka, której  kliknij: ukryte  piesek został rozjechany, czyli Maromi słynna zabawka, element popkultury. Powiedzcie mi zatem czy tu aby chodzi o to że trzeba sobie poradzic z własnymi problemami (co się rzuca w oczy dość szybko) czy też chodzi o to że niepozorna zabawka jest w stanie polepszyć nam humor, czy też „chłopiec z kijem” w ogóle istniał? Czy był tylko wytworem wyobraźni tej dziewczynki? Jak dla mnie trochę za dużo czy… zostało po obejrzeniu.
Ukryłem fabułę żeby się ludzie nie peszyli ^^"

I tutaj odnośnie openingu: Powiem szczerze, że serii nie oglądałąm (raczej za młoda jeszcze jestem :P ), ale opening zrobił na mnie duże wrażenie­‑nigdzie się jeszcze z takim czymś nie spotkałam. Jest taki jakby… psychodeliczny. Puki co anime odłożę sobie „na później”.

Z zasady nie oceniam serii w skali X/10, bo to nie ma sensu. Taka ocena to szczyt subiektywności, i zależy od osoby bardziej niż od serii… Wolę używać gwiazdek :)

Chociaż przy tej serii mam problem… Pasuje nieoznaczoność. Autor umieścił w tych trzynastu odcinkach tyle, że trudno się połapać. Przydałaby się jakaś analiza i interpretacja, bo wierzcie mi, Paranoia Agent nadaje się na temat maturalny(obok „Kreacja świata przedstawionego i bohatera w literaturze dla dzieci i\lub młodzieży. Wyjaśnij na przykładzie wybranych utworów.”, „Groteska jako środek wyrazu artystycznego w dramacie XX wieku.”)
Podczas analizy wystarczyłoby zadać takie pytania jak: Co symbolizował Sounen Bat albo ten dziadek? Jaką rolę grała babcia zbierająca śmieci? Jakie problemy społeczne autor przytoczył, intencjonalnie tworząc odcinki o samobójcach, czy studiu animacyjnym? I dlaczego ten opening jest taki potworny? XD

Po pierwszych kilku odcinkach, miałem wrażenie, że oglądam wyjątkowo pokręcony kryminał. Ale potem szczeka opadła mi na ziemię, metaforycznie. Nagle złapano podejrzanego, który zaczął mówić jak otaku. Sprawa zamknięta, i nagle wszystko się zmienia.

Ta seria jest wyjątkowa. Zwyczajny oglądacz po jej obejrzeniu albo wróci do spokojnej i miłej ignoranckiej pop­‑papki(zrażony natłokiem bodźców), albo zacznie myśleć. Do czego zachęcam :)

Tytuł,który został tu już pięknie przez wszystkich opisany, więc nie będe już wtrącał swoich trzech groszy. Moja ocena: 7/10

Jestem dopiero po 7 odcinku. Wrażenia niezwykłe. Trzeci odcinek powalił mnie na kolana. Siódmy okazał się nawet lepszy. Z kolei piąty – o wiele słabszy. Nie do końca zrozumiałem intencje twórców w tym miejscu. Gdyby dodali do tego odcinku więcej humoru, to może urojenia „mr. Holy Warrior” były by warte obejrzenia. Co się nie zmienia – każdy z odcinków się ogląda jednym tchem. Closing jest tak dobry, że ani razu nie odpuściłem. I chyba rozumiem przyczynę. Twarze śpiących i kojąca muzyką pozwalają zapomnieć o niepokoju, przynoszonym przez bohaterów w serce widza. Chociaż właśnie przez ten znakomity closing zdarzyło mi się parę razy nie obejrzeć „Prophetic Vision” :)

Na razie o tym anime mogę powiedzieć z pewnością – tytuł ociera się o sztukę, wykracza poza standardy. Dla mnie ta seria już jest w jednym rzędzie z Haibane Renmei, Serial Experiment : Lain (FLCL jest jednak gorszy). Jest jak narkotyk, każda działka jest jak cios złotego kiju, ogłusza, przynosi ukojenie, które za krótką chwilę zmienia się w poczucie winy, spowodowane chęcią sięgnięcia po więcej zmiksowaną z zrozumieniem, że przyjemność trzeba rozciągnąć w czasie. Polecam każdemu kto ma świadomość że nie będzie żył wiecznie ;)

Zgadzam się w pełni z recenzentem. Seria mądra, „głęboka”, niezwykła w swej oniryczno­‑symbolicznej formie – bardzo mi się podobała, aczkolwiek zmianę prowadzenia fabuły około 8­‑9 odcinka zniosłem z problemami – straciłem na moment wrażenie ciągłości… „Klub samobójców” po prostu rozłożył mnie na łopatki, wyłem ze śmiechu przez cały odcinek :P

Należy jeszcze zaznaczyć, że osoby młode i oczekujące ustandaryzowanej rozrywki mogą się mocno rozczarować tą serią. Dodatkowo – mimo, że Satoshi Kon należy do najbardziej uznanych twórców anime, to muszę przyznać, że ma „ciężki” styl – wszyskie jego filmy i ta seria są klasą samą w sobie, ale wymagają od widza dużego skupienia, cierpliwości i zrozumienia.
9.5/10

Co się stanie, jeśli weźmiemy ciekawy pomysł, po czym zniekształcimy go tak, by nikt o zdrowych zmysłach nie był w stanie pojąć go rozumem? Dobra, przesadzam, ale tak przesadnie „udziwnionego” anime jeszcze nie widziałem. FLCL i Lain to przy tym cudeńku najzupełniej normalne, wręcz szablonowe produkcje. To trochę tak, jak z NGE: tam najpierw powrzucano ileś tam religijnych motywów, a dopiero potem próbowano posklejać to w logiczną całość. W Paranoia Agent dla odmiany po prostu coś powrzucano (i to dość dużo tego czegoś), a sklejanie całkowicie zignorowano, bo po co niby widz miałby coś rozumieć z tych wszystkich „niestandardowych” ujęć, kadrów i motywów?

Ech… przecież pomysł z urojeniem zdzielającym ludzi kijem baseballowym jest intrygujący; przecież tyle tu naprawdę interesujących postaci będących odzwierciedleniem japońskiego społeczeństwa… I po co to wszystko tak komplikować? Zamiast ciekawego anime (bo wszelkie przesłanki wskazywały, że właśnie takie ono będzie) dostałem koszmarne nieporozumienie; mając całą serię pod ręką oglądałem ją przez miesiąc, bo nie mogłem się przemóc, by wreszcie obejrzeć kolejny, nudny jak flaki z olejem odcinek. Gdyby wszystko od początku do końca było zrobione źle, nie przejmowałbym się tym, ale kiedy widzę celowe popapranie a la „sztuka nowoczesna” (czytaj: chlapnij kubłem farby na płótno i wystaw w galerii), robi mi się naprawdę żal.

Nie wiedziałem czego mam po tym filmie oczekiwać. Moze dobrej historii i rozrywki? Nie wiem. Wiem za to że ten film jest odbiciem dzisiejszego społeczeństwa, jedną wielką metaforą. Daje do myślenia.

oryginalna,nietypowa…i musze obejrzeć jeszcze conajmniej raz by zrozumieć lepiej..
Warta zobaczenia,naprawdę.

Świetny opening.Powalił mnie z miejsca.
O reszcie się nie wypowiadam,bo kończę 4ep.

Trzeba przyznać, że seria dobra, a nawet bardzo dobra. Bardzo na plus służy jej lekka nieschematyczność, naprawdę czuć lekki powiew orginalności. I chociaż jako taka nie jest jakoś łatwa w odbiorze (rzeczywiśie jest skierowana do starszego odbiorcy), to naprawdę warto wpisać tą serię do repertuaru oglądanych anime.

Po obejrzeniu całej serii mam jedno zastrzeżenie… Otóz GvS napisałm, że bohaterka jest nastoletnia, ale w rzeczywistości ma 22 lata, więc akurat taki zwrot nie pasuje :P
Do tego obejrzałem już całą serię i przyznam, że mimo tego, że jest nową serią jest dobra i warta polecenia :P A już myślałem, że nie powstanie nic co przykuje aż tak mocno moją uwagę :P

Bardzo dobre anime, jedno z najlepszych­‑az dziw ze tak mało osob je ogladało. Chociaz..gdybym mial byc zlosliwy to wcale sie nie dziwie­‑zbyt ambitne, nie?
Lepiej sobie 5 raz właczyc Green Green'a -no ale co kto lubi…

No ogólnie można wziąć stwierdzić, że owy Shonen bat poprostu spełniam życzenia, ale tylko w jeden sposób… Waląć bejsbolem przez łeb :D Brzmi dosyć dziwinie i porypanie, ale tak nie jest. Tak naprawdę seria pokazuje jakie problemy mają ludazie i jacy dziwaczni porafią być inni. Takie anime pokazujące różnych ludzi, a nie jakąś konkretną fabułę. Ogólnie anime stoi pod każdym wazględem na wysokim poziomie, ale to opinia tylko po trzech odcinkach.
Póki co 8/10 :P