Tanuki-Anime

Detektyw Kogorou spędza czas w lokalnym klubie mahjonga, oddając się kolejnym partiom gry. Towarzyszą mu Conan i Ran, którzy bacznie obserwują jego poczynania. Japońskie święto Tanabata zbliża się wielkimi krokami, dlatego jeden z członków klubu przynosi ze sobą pędy bambusa. To z kolei sprawia, że Ran zaczyna wspominać pewne wydarzenie związane z owym świętem, które miało miejsce, gdy ona i Shinichi uczęszczali do drugiej klasy szkoły podstawowej.

Meitantei Conan Magic File 3 jest poboczną historią związaną z filmem kinowym Meitantei Conan: Shikkoku no Chaser. Akcja recenzowanej produkcji rozgrywa się na kilka dni przed wydarzeniami z kinówki, a jedyne motywy łączące obie animacje, to święto Tanabata oraz kamienie do mahjonga. W przeciwieństwie do dwóch poprzednich anime z serii Magic File, nie znajdziemy tutaj żadnych zagadek kryminalnych, nie ujrzymy również kolejnej porcji zwłok oraz osób podejrzanych o popełnienie morderstwa. Co więc dostajemy w zamian? Twórcy zafundowali nam przegląd pojęć związanych z mahjongiem (głównie są to nazwy kolejnych skomplikowanych układów) oraz ciepłą historię z gatunku „okruchy życia” związaną z Ran i Shinichim. W pierwszym przypadku osoby niemające zielonego pojęcia o samej grze oraz zasadach, którymi się rządzi, mogą czuć się nieswojo podczas seansu. Nie pomaga nawet umieszczenie w anime elementu edukacyjnego, czyli wyjaśnień, czym różnią się poszczególne kamienie do gry, co oznaczają i jak wymawia się ich nazwy. Wydarzenie z przeszłości naszych bohaterów jest słodko­‑gorzką opowieścią ze szczęśliwym zakończeniem, nieszczególnie kreatywną i rozbudowaną. Biorąc jednak pod uwagę, że zarówno manga, jak i serial telewizyjny rzadko wspominają „dawne czasy”, jest to niewątpliwy plus recenzowanego anime.

Osobami grającymi pierwsze skrzypce w Meitantei Conan Magic File 3 są Conan, Ran i Kogorou. Ich charaktery nie uległy żadnym zmianom w stosunku do tego, co poznaliśmy do tej pory. Conan jest bystry, inteligentny i może popisać się bardzo dobrym zmysłem obserwacji. Ran stara być się silna, niezależnie od sytuacji, w jakiej się znajduje. Natomiast jej ojciec jest słabym graczem w mahjonga (nie wolno zapomnieć o tym, że jest równie beznadziejnym detektywem, a i obstawianie wyścigów konnych nie idzie mu najlepiej). Dowiadujemy się, że mały Shinichi troszczył się o Ran, i choć nie okazywał tego wprost (idealnie krył się za maską obojętności), zależało mu na niej. Poza nimi w recenzowanym anime pojawiają się profesor Agasa, Genta, Ayumi, Mitsuhiko, Ai i matka Ran – Eri, nie mają oni jednak żadnego wpływu na przebieg wydarzeń. Wyjątek stanowią wyjaśnienia profesora, który w części „edukacyjnej” tłumaczy młodym detektywom, czym różnią się kamienie do mahjonga. Pozostałe postaci z czystym sumieniem można zaliczyć do typowych „postaci dnia”, bez wyraźnie zarysowanych i rozwiniętych charakterów.

Strona graficzna anime nawiązuje do współczesnych produkcji z Conanem w roli głównej. Niemalże cała praca została wykonana przy pomocy komputerów, co jest widoczne na pierwszy rzut oka, nie stanowi jednak problemu w odbiorze recenzowanej pozycji. Nieco gorzej sprawa ma się z projektami postaci. W ich przypadku dochodzi do różnego rodzaju deformacji części ciała tudzież zbytnich uproszczeń. Jakby tego było mało, kolory użyte w sporej ilości scen wyglądają mdło. Ściany pomieszczenia o barwie przypominającej mutację ecru z domieszką brązu oraz fotele i zasłony o podobnych odcieniach tworzą morderczą, usypiającą kombinację. Natomiast w retrospekcjach twórcy postanowili „pokryć” wszystkie możliwe kolory dodatkowymi odcieniami szarości. Efekt końcowy pozostawia wiele do życzenia.

Pod względem ścieżki dźwiękowej nic się nie zmieniło. Podobnie jak w przypadku podobnych produkcji wchodzących w skład cyklu, składają się na nią wybrane kompozycje zapożyczone z serialu telewizyjnego. Zostały dobrane odpowiednio, budują nastrój i nie drażnią uszu.

Mam świadomość, iż Meitantei Conan Magic File 3 ~Shinichi to Ran Maajan Pai to Tanabata no Omoide~ jest anime hermetycznym, skierowanym do wąskiego kręgu odbiorców. Dodatkowo krąg ten zawęża brak jakiejkolwiek intrygi kryminalnej oraz nafaszerowanie egzotyczną terminologią. Komu więc mogę polecić recenzowaną pozycję? Oczywiście wytrwałym fanon cyklu Meitantei Conan oraz osobom zainteresowanym losami Shinichiego i Ran. W ostateczności na seans mogą się skusić widzowie szukający lekkiego i niezobowiązującego kina obyczajowego.