Tanuki-Anime

Co wspólnego ma grupa zbieraczy złomu, przypadkiem trafiająca na kombinezon bojowy i oddział najemników, pojawiających się nie wiadomo skąd i po co w miejscu walnej bitwy między ZAFT i Sojuszem Ziemskim? Nic! Dlaczego zatem zostali upchnięci razem do jednej miniserii? Pojęcia nie mam.

Wybuchy, wystrzały, rozbłyski, kiepski humor i sztuczne dialogi – słowem wszystko, czego amatorzy klasycznej serii Gundam mogą zapragnąć. Każdy z odcinków zaczyna się prawie dwuminutowym, statycznym „who is who?”, bez którego zresztą całość niewiele by straciła. Właściwe historie nie mają ze sobą nic wspólnego, z wyjątkiem może padających nazw, zaś fabuła w obu wypadkach ogranicza się do średnio udanych walk robotów i obowiązkowego zestawu nic nie wnoszących rozmów. Gdybyśmy mówili o dodatkach do Gundam Wing albo Gundam 0083, wzruszyłbym tylko ramionami i poszedł dalej. Podpinanie takiego gniota pod serię Seed jest po prostu przestępstwem.

Niewielkim ratunkiem dla Astraya jest grafika, zachowana na poziomie niewiele tylko odbiegającym (niestety w dół) od zasadniczej serii.

Z całego serca przestrzegam wszystkich, którzy nie widzieli Gundam Seed (nawet jeśli nie mają mechofobii) przed zaczynaniem od Astray. Nie zbliża się ona nawet do poziomu Gundam Wing, o Seed już nie wspominając.