Tanuki-Anime

fabuła: 5/10
Niema bata wyżej niemożna. Widz dostaje mniej niż powinien, ale wystarczy by siedział cicho. Do tego dochodzą niedokończone wątki i kompresja do 12 odcinków.
postaci: 7/10
To jest takie naciągnę 7. Jedyna postacią o której dowiadujemy się w miarę dużo jest Shiki, o reszcie tyle by zapoznać się z imieniem i szybki okrojony życiorysik. Główny bohater i Arcueid to naprawdę b.dobrze wykreowane postacie. żadne miodne głupie dzieci ale dojzałe i myślące osoby. Jednak to za mało.
muzyka: 7/10
OP hipnotyzuje do tej pory mam ten utwór na dysku i robi za dzwonek telefonu. Głosy seiyuu dobrane dobrze a to co wydobywa się z głośników/słuchawek nie kaleczy uszów.
grafika: 7/10
Byłbym nawet skłony dać 8, bardzo przypadłą mi do gustu tego typu styl graficzny/animowania. Niema może w tym super przepychu. Jest to co powinno być i zanimowane z należytą starannością.
Ogółem. 6.5/10
Niestety anime jest okrojone co wyszło na jego niekorzyść, może wynikiem był mały budżet abo z góry narzucone warunki. Cóż ja wam nie powie. Jednak boli ta ubogość fabularna względem pierwowzoru (gry). Anime to jest kolejnym przykładem niedbalstwa Japończyków. Robią serie albo jej nie kończą i zostawiają otwarte zakończenie ( raczej zakończenia niema) albo próbują wszytko upchać w 12 odcinkach wiedząc że to za mało. Mimo to anime to jest b.dobre ale okaleczone przez twórców.

piekne anime. nie byla to jakas zwykla i monotonna historyjka, ale naprawde cos slicznego i niepowtarzalnego. zakonczylo sie podobnie jak w Fate/Stay Night, w sumie jeden producent. i tak samo jak w Fate bardzo spodobal mi sie zwiazek Arcuied i Shiki'ego.. :)

bardzo bardzo polecam;)

Bardzo przypadła mi do gustu ta seria (widac po ocenie a moze by tak dac 10 ?), szczególnie ten niesmowity klimat i wspaniała muzyka, akcja rozgrywa sie powoli czyli moze kogos nudzic ale ja i mam nadzieje że nie tylko, zostałem całkowicie pochłoniety przez jej niezwykły urok. Musze dodac że jeste to jedene anime(jak na 12odc) ktore obejżalem w przeciagu 1 dnia ,a własciwie połowy.

Cóż, akcja rzeczywiście przybiera na obrotach dopiero w ostatnich odcinkach i czuć taki brak równowagi jak na tylko 12 odcinków. No i nadal nie wiem  kliknij: ukryte  dlaczego Shiki nagle zaatakował Arcueid w pierwszym odcinku czy dlaczego prawdziwy brat Ahiko opętany przez Roa też widział linie śmierci, choć ani jeden ani drugi nie byli spokrewnieni bezpośrednio. Ponoć fabuła w grze jest bardziej dopracowana, więc szkoda, że nie postanowiono rozciągnąć historii na 26 epków i bardziej ją pogłębić. Ale ogólnie nastrój tajemnic i zawiłość historii stoi na wysokim poziomie, animacja przypadła mi do gustu, a muzyka… opening dołączył do grona moich ulubionych, jest przepiękny. Jak dla mnie jak w tytule – nie wykorzystany potencjał, ale jednak ma coś, co przyciąga. A i jeszcze na końcu  kliknij: ukryte  taki sam chwyt jak w Fate/Stay Night z rozstaniem dwójki głównych bohaterów czyli taki z jednej strony dobrze, a z drugiej szkoda.

Ogólnie oceniłabym na wysokie 8/10 :)

Seria nie zachwyciła mnie od razu. Po pierwszym odcinku minęło trochę czasu nim powróciłam coby oglądnąć kolejne… Jednak nie żałuję czasu,jaki spędziłam nad Shingetsutan Tsukihime. Wprawdzie oczekiwałam poruszenia jak po Fate/Stay Night, ale tak czy siak warto było :)

Graficznie skromnie­‑duży plus. Nie ma rażących kolorów , zbędnej dawki wtargnięcia komputera , jest ładnie i ujmująco :) Akcja została przedstawiona płynnie. Jednak Arcueid mogłaby mieć ładniejsze wdzianko…coś golfobodobnego – nie mój klimat xP ogółem­‑najs dla oczu

Postaci- Arcueid odkąd się pojawiła zaskarbiła sobie moją sympatię. Jest zupełnym przeciwieństwem dotychczasowych kobiet­‑wampirów jakie widziałam :) Bardzo subtelna i delikatna, równocześnie jest w niej COŚ drapieżnego i *rawrrr*
Shiki'ego pamiętam średnio…tym samym dochodzę do wniosku, że recenzje warto pisać „na świeżo” po oglądnięciu serii. Nawet ważne postaci z czasem widzi się „za mgłą”-tak jest w tym przypadku…niestety. Historia jego tudzież całego rodu Tohno , jest całkiem oryginalna , ale pogmatwana i mam wrażenie jakby nie była opowiedziana do końca…
Reszta postaci została rozsądnie przedstawiona. A epizod , w którym cała ekipa wybrała się „rozerwać” jest według mnie najlepszy i po nim cała akcja wciągnęła mnie na tyle,że dociągnęłam serię „na raz” do końca :)

Opening i całość dźwięków w trakcie anime jest ujmująca ^___^

All in all…Przyznam się , że dopiero z czasem dotarło do mnie, jak dobre jest to anime. Pierwsze wrażenie po obejrzeniu-„yy…ke?” Jednakowoż z perspektywy czasu stwierdzam , że tych 12 epów jest warte obejrzenia :)
**rzekłam**

Kierując się opiniami innych i dobrymi recenzjami postanowiłam zapoznać się z tą pozycją, nastawiłam się od razu pozytywnie ale niestety…po obejrzeniu pierwszego odcinka sądziłam że po prostu musi się rozkręcić,a często bywa tak, że epizody początkowe są mało porywające.Jednak dotrwałam póki co do czwartego odcinka a tu NIC. Pomimo ciekawych wątków muszę stwierdzić, że serial jest straszliwie nudny, właściwie niewiele się dzieje, ciągle jest się zasypywanym różnymi niespójnymi wydarzeniami. Nie radzę oglądać tego wieczorem bo można przysnąć.Jednak nie skreślam serii od razu, obejrzę do końca, może sytuacja się zmieni.Mam nadzieję.Bo muzykę uważam za bardzo dobrą,podoba mi się również grafika (poza animacją postaci).

Spodziewałem się, że dostane to samo co dało mi FSN i nie mylilem się! Wspaniały klimat…! Co tu dużo mówić, chyba najlepszy opening jaki do tej pory widziałem. Kreska – taka jaką lubię muzyka… jest i taka ktora zaluguje na miano arcydziela (taka jak w openingu) i ta ktora juz nie ;) bynajmniej myzyka stoi na bardzo wysokim poziomie :)
Jednego mi naprawdę szkoda… seria jest stanowczo za krotka!! Nawet nie zdążyłem się nia nacieszyć ;) no ale to wina gry która też do wyjątkowo długich nie należała ;) (dobrze, że w FSN wszystko poprawili :D)
Moja ocena 7,5/10 :) pozycja obowiazkowa dla fanow FSN :D

Boli mnie to, że rezenzenci/tki tanuki anime piszą na poziomie siedmioletnich dzieci, które zapoznały się lepiej z językiem polskim. Nie ważne jak bardzo się wysilą, bez względu na to ile napiszą….zawsze po przeczytaniu ich tekstów nadal nie mam pojęcia czy chcę to przeczytać/obejrzeć. LUDZIE….trochę pasji w tym. Nie da się być obiektywnym w stosunku do anime!…nie uda wam się to…a jak naprawdę chcecie tylko nabijać licznik odwiedzin, zeby zarobić te nędzne pieniądze z reklam to chociaż się przyznajcie:D

Tsukihime to anime wyjątkowe pod każdym względem. Zalicza się do produkcji najwyższego wykonania, zarówno fabularnego, jak i technicznego. Fakt…są anime z lepszą kreską oraz z toną efektów komputerowych, ale to już są arcydzieła, które się wiesza na ścianach w muzem. Tutaj jest wszystko dopracowane z umiarem, nie wspominając o muzyce, która zalicza się również do górnych półek. Może nie jest to Hamaguchi czy Iwasaki, ale te dźwięki długo chodza po głowie:) Seria zostawia uczucie irytacji, zmeczenia połączonego z melancholijnym nastrojem. Dzieje się tak dlatego, iż Tsukihime nie daje po twarzy stylem życia bohaterów, ani tym, ze ktoś umarł…ale tym, ze ktoś UMIERA. Anime nie pokazuje skutków śmierci, ale przedstawia cały proces przemian w osobie, która egzystowała przez ponad 800 lat, nie wiedząc co to znaczy ŻYCIE Co ważniejsze…gdy nadchodzi punkt kulminacyjny filmu, sądzę że każdy kto zrozumie tą produkcję jest poruszony i gdyby był na miejscu głownego bohatera wpadłby w nie małą depresję. A tu guzik…bohater pogodził sie ze wszystkim, chociaż zwykły człowiek nie byłby do tego zdolny. Właśnie to daje najbardziej po mordzie…bo czy MY byśmy tak potrafili??

Polecam to anime baaardzo…zalicza się ono do najlepszych, ale trzeba być na pewnym poziomie emocjonalnym, żeby o tym się przekonać. Klasa pierwsza, wykonanie pierwsze. Ludzie…for the glory of ANIME:D

Ta kreska, ta muzyka, ten klimat… czy nie kojarzy wam sie to anime (pomimo zupelnie innego watku) z fate/stay night? A moze to tylko ja odnosze takie wrazenie? ;o

Nie mozna temu anime odmowic dobrego pomyslu na fabule, ladnie to poplatali :P a potem rozwiazali.Klimat taki lzejszy niz srednia „wapmpiryczna” i krew tez sie bez przesady nie leje(jak to sie niekiedy zdarza w tego typu anime). Kreska tez niczego sobie, tak, ze oglada sie bardzo przyjemnie.. ale jakos nie widze w tym anime nic nadzwyczajnego, do tego niekiedy zdarzaja sie dluzyny (typu bohter patrzy i patrzy i patrzy…). Mimo to polecam bo Shingetsutan Tsukihime nalezy sie mocna 8 za oryginale podejscie do temtu romansu z wampirem :)

Nie mogłem tego tak zostawić i postanowiłem ponownie zobaczyć to anime.
Nie bez znaczenie jest fakt, ze poczytałem sobie trochę opinii innych ludzi oraz
poszukałem tego i owego na innych stronach­‑forach.

1.Tytuł
Otóż SHINGETSUTAN TSIKIHIME ładniej brzmi jako samo TSUKIHIME, czyli Księżycowa księżniczka (Moon Princess). Natomiast postawienie przed nim „Prawdziwe kroniki księżycowe”
(w dowolnej konfiguracji tłumaczenia) jest takie trochę…NIE TEGO. Nie pasuje mi
Moim zdaniem „ HISTORIA”, „ OPOWIEŚĆ O”, byłyby bardziej OK.
Poza tym przecież sednem sprawy nie jest księżniczka.
Ale to jest moje subiektywne zdanie, więc nie skupiajmy się na tym.

 kliknij: ukryte  2.Zakończenie
Oczywiście, że podtrzymuję moją opinię na temat zakończenia jakie dali twórcy tego anime.
Nie mniej jednak po ponownym zobaczeniu oraz zasięgnięciu info na ten temat, doszedłem do kilku wniosków.
Mamy jakby 2 końce serii.
Pierwszy, to scena na dachu, w której to scenie padają ostatnie słowa:” Arihiko…”.
To takie skrócone „ A…to, ty…”.
I po tym mamy koniec. Prawda, ze całkiem przyjemny?
Wszystko wróciło do normy i jest jak dawniej.
Może z wyjątkiem śmierci ukochanej.

Drugi. Twórcy nie dali mi spokoju i postanowili sprawę…nie dokończyć.
A właśnie, drugi raz mnie „zabili”.
Otóż po napisach końcowych pokazują koniec filmu, ten faktyczny, rzeczywisty.
Lecz tu mamy znowu podział na jakby 2 „podkońce”.
I tak, w pierwszej „części” do samotnie siedzącego Shikiego podchodzi Arc.
Hurra, wszyscy krzyczą, ona żyje. Niestety, nie…odchodzi
Jednak z punktu widzenia opowieści ta scena jest dość ważna, bo padają w niej istotne zdania.
„Ty dotrzymałeś swojej obietnicy” – chodzi o Shikiego. Tak, bo jego obietnicą było ponowne umówienie się z Arc. Umówienie, czyli wg tłumaczenia – randka. A on czekał na nią z szkole,
w której ostatnio razem przebywali (na randce). Nota bene Shiki twierdzi, że „nie obronił jej” i że TO była niby obietnica. Tak naprawdę miał on jej POMÓC i przecież udzielił jej tej pomocy, czyli dotrzymał obietnicy.
„Zapomnij o mnie” – to ma zrobić Shiki. Musimy cofnąć się do poprzednich odcinków, w których wyjaśnione są pewne aspekty życia Arc. Najważniejsze: popełniła błąd­‑grzech, za to została ukarana – musi budzić się ze snu (wiecznego) i gonić sprawcę, a po misji powracać do snu. Szczerze mówiąc, to nie jest życie. Fakt, to pokuta. Dopiero spotkanie z kimś, kto co prawda najpierw ją zabija, ale potem Arc na niego „czeka” i chce się z nim spotkać – nigdy przedtem czegoś takiego nie doznała, powoduje pewną przemianę.
***śmierć Arc(na korytarzu w szkole), odchodzi tak „lekko”, jak ktoś dobry, szlachetny.
Polecam scenę z Blade 2(na tle wschodzącego słońca) oraz Star Wars Powrót Jedi – odejście Yody.

Widocznie jakieś siły o wiele potężniejsze niż ona pozwoliły jej na pożegnanie się z ukochanym i danie jemu wskazówek. Przecież po raz pierwszy spotkała kogoś WYJĄTKOWEGO, dla niej ważnego. To takie „pchniecie” Shikiego do przodu, zwrócenie uwagi, że są inne rzeczy równie ważne, a nawet ważniejsze w życiu. Dlatego też ona każe mu zapomnieć o sobie, bo powinien poświęcić czas na coś bardziej twórczego, a nie na oczekiwanie na jej powrót, który nie wiadomo kiedy nastąpi.
Może nawet nie za jego życia…
A powrót do snu jest dla niej czymś naturalnym i z jej punktu widzenia bez znaczenia. Pewnie obudzi się za jakiś czas. Tylko po co? Przecież Roa nie będzie…może inne zło?
Nie wiem, bo patrzę z punktu widzenia Shiki śmiertelnika, dla którego czas ma znaczenie.

I wreszcie mamy drugą „część” tej sceny­‑końca. Wypowiadane, a dokładnie przypominane, są słowa Shikiego (to nie on je wypowiada osobiście, tylko jest to cytat z randki z Arc). Chce się z nią jeszcze spotkać, a ona bierze to jako OBIETNICĘ. To oczywiście budzi pewną nadzieję, ze kiedyś znowu ich spotkamy. Smutne to, ale raczej prawdziwe, ze tak się nie stanie.
Twórcy widocznie chcieli, aby to anime zapadło widzom w pamięć.
Najpierw ARC uśmiercili, potem dali nadzieję że żyje , następnie ją(nadzieję) szybko ROZWIALI, a na dokładkę powtórzyli zdanie mające pewne cech nadziei. Co za ludzie!?
I tak się stało. ANIME wryło mi się w pamięć.


Mam tzw „ALE” odnośnie Ahiki. Jej historia jest coś jakby nie dokończona.
Wg filmu pije krew, aby móc pełnić rolę PANI DOMU – DZIEDZICZKI, wg gry picie krwi zapobiega rozwojowi…szaleństwa? Była mowa o pomieszanej krwi z nieczłowiekiem.
Mamy pokazaną tajemnicę i…NIC.
Po prostu po spotkaniu z rodzonym Shikim wraca do domu.
Zero wyjaśnień, nawiązań.
A zwłaszcza w stosunku do Shikiego, który dowiedział się o całej sprawie. Nie wiem, liźnięto jej sprawę i dali sobie spokój? Ciekawe podejście, bo tak naprawdę widz nie wie po co to komu.


Uff, dobra.

Miało być tak pięknie – anime o wampirach. I dlatego po nie sięgnąłem.
Niestety, ja również nie zgodzę się z recenzentem. I to w kilku sprawach.

Anime jest wciągające od pierwszego odcinka.
Owszem musi się rozkręcić do około 7, ale potem idzie jak burza.
Choć nie powiem, żebym się nudził przez epizody 2­‑6.

Co do samej treści, to jest to seria o MIŁOŚCI.
A ta reszta dodatków – tajemnice, itp…nie ważne.
Miłość między dwojgiem ludzi – nie boję się tego napisać – a dokładnie między młodzieńcem a dorosłą kobietą (pomijam jej wiek). Co tu dużo pisać? Mamy zarysowane relacje pomiędzy osobami, między którymi rodzi się uczucie. I tak jest aż do końca.
KOŃCA – G*O*E!!! Co oni najlepszego zrobili?!
I ja nie jestem typu „Happy End”, ale sorry, panowie i panie, to inaczej trzeba było załatwić.
A nie tak po chamsku.
I nie będzie kontynuacji, bo…być nie może.

Dlaczego wg mnie „nie o wampirach”? Ano dlatego, że jeśli dokładnie człowiek obejrzy, to zrozumie iż przeszłość, zwłaszcza Arc jest jako tako bez znaczenia. Jeśli byśmy odjęli element „nie miłosny”, to mamy całkiem fajne anime o uczuciu.

Naprawdę, człowiek zżywa się z bohaterami, nie powiem „identyfikuje”, bo to nie prawda.
Historie poszczególnych postaci mogą śmiało służyć jako wyjście dla nowych serii.
OJ, naprawdę może jeszcze być ciekawie.
Mam pewne uwagi odnośnie kilku osób, w spojlerze na końcu.

Kreska, moim zdaniem 9/10.
A muzyka? No cóż, najlepsze są:skrzypce, pianino i utwory, które towarzyszą pewnym scenom – aż serce się samo ściska. Lepiej znający wiedzą ,o który chodzi.

Najgorsze sceny, to sceny zabawy, beztroski – bo po nich przychodzą „ciężkie czasy”.
Po prostu oglądając kolejny raz, wiem co będzie potem i TO JEST NAJGORSZE.

Niech moja ocena 7,8/10 nikogo nie zrazi.
ANIME warte jest każdego czasu na nie poświęconego.
Jest genialne w swojej prostocie i proste w swej genialności.
POLECAM wszystkim…ale raczej ze zdrowym sercem.

Pytania – SPOJLEROWE:
 kliknij: ukryte  Kim jest i gdzie się znajduje Aoki, czarodziejka którą poznajemy na początku pierwszego odcinka?
Shiki zna ją od 8 lat, ale w ostatnim się z nią żegna.

Wydawało się Shikiemu, czy to była prawda, że Ahika piła krew? A dokładnie, po co ją piła?
Po przejściu przez ukł pokarmowy krew traci swe właściwości.

Obietnica Shikiego? Arc mówi, że jej dotrzymał – ostatnia scena. Czy na pewno?
Mieli iść na randkę. Czy tez o co innego chodziło?

Arc umarła. To znaczy, że NIGDY nie zejdzie na Ziemię, czy też zejdzie KIEDYŚ, już po śmierci Shikiego? Tłumaczę (może źle zrozumiałem) – Wąż dał jej truciznę (porównywałbym to to grzechu pierworodnego, z Raju). Ona ma pokutę: gdy pojawi się ON, w kolejnym wcieleniu, to ona leci go zabić. Tak? No dobrze, zabija a sama udaje się na spoczynek. Do następnego razu. No właśnie, to Roa już się nie odrodzi – nie przejmie niczyjego ciała? Zginął NA ZAWSZE?

Pamięć Shikiego. 8 lat temu miał <> 8 lat. I co, nie pamiętał że miał brata?
I jeszcze, skoro wypuściła go Ahiko (retro), to powinien on grasować od dobrych kilku lat, a nie dopiero teraz. Co nie?

Pamięć reszty ludzi. Rozumiem, że Ciel nie pamiętają koledzy. Choć nie, nie rozumiem.
Bo nie pamiętają jej wszyscy. No i wszyscy nie pamiętają zdarzeń? Jak to możliwe?
Każda rzecz odciska swe piętno w pamięci. Może jakiś pomysł, wniosek?


Może i miałbym jeszcze kilka pytań…sił mi jednak nie starcza.
Chyba zacznę od początku…


ps. Wielkie dzięki Robertowi, mojemu koledze, który pożyczył mi to anime na dvd oraz Anace – przetłumaczyła to anime. Kawał dobrej roboty.

można powiedzieć ze ta anima rozbudziął moje uczucie do tegoż gatunku…obok FMA jest to nie zapomniany tytuł…jedyny minus to moja naiwna wiara ze ona  kliknij: ukryte  jednak przezyje ...ale z natury jestem naiwna :)szczeze to przawdziwe zakończenie bardziej mi sie podobało, było tajemnicze i takie niespodziewane , idealne.. gorąco polecam jak dla mnie bomba 10/10 (moze ktoś zrobi ciąg dalszy;])chetnie obejrze..

Ukryto spoiler.
Moderacja

Muzyka z Tsukihime od paru miesięcy systematycznie ląduje w Winampie i póki co nie zdążyła się znudzić. Chyba najmocniejszy punkt serii.

Co do fabuły, to wina twórców serii polega na tym, że ze wszystkich ścieżek gry wybrali jedną z najmniej dopracowanych. Szkoda, że raczej nie ma co liczyć na remake kliknij: ukryte  , gdzie zamiast Arcueid bohater wybiera Ciel.

Dobry serial, dla tych którzy przedkładają tajemniczą atmosferę nad ciągłe walki i lejącą się krew. Warte obejżenia.

Anime jest boskie , ocena 100/10, gra tez jest wypasiona(nawet po japonsku :)) na szczescie posiadam wersje angielska.
Dla informacji , gre przetlumaczyla grupa mirror­‑moon.
Anime pokrywa duzo z gry (na jej podstawie powstalo) lecz w grze jest kilka watkow wiecej(nie tylko te watki rozbierane).
Polecam goraco.

Obejrzałem z przyjemnością. Seria ma ciekawy, własny (lżejszy) klimat, odmienny od innych „wampirycznych” dzieł. Główny bohater przypadł mi do gustu – wiotki, zamyślony, o dobrym sercu a jednocześnie sprawnie posługujący się nożem ozdobionym trzema szóstkami (666), aż ciarki mnie przechodziły :P Niestety inne postacie, ich psyche i wzajemne relacje nie są dopracowane, nawet główna bohaterka wydaje się być postacią drugoplanową… Ogólnie oceniam na 7/10 – mimo wad główny bohater, historia i jej klimat przypadły mi do gustu. Seria jest warta polecenia.

Piękne, piękne… To tyle.
Ale smutne, smutne… Szkoda.

Polecam serdecznie ta serie miłośnikom takich klimatów :) seria naprawdę miła/spoko muzyka mi się spodobała a kreska jeszcze bardziej, kniec taki jakiś siakiś ale ujdzie i pasuje do całej serii… przyczepił bym sie jedynie do ilości odcinków :F jak dla mnie ciut za mało

jeszcze raz Polecam

Moim zdaniem jest to jedno z lepszych anime, jakie widziałem. Bardzo ładna kreska, nastrojowa muzyka i świetna, wciągająca fabuła. To anime zdecydowanie polecam wszystkim miłośnikom mrocznych serii jak również tym, którzy wyżej cenią sobie dobrze poprowadzona fabule niż sceny szatkowania setek przeciwników. Co do zakończenia to powiem tyle: dobrze jest jak jest to w końcu mroczna historia i happy end nie jest wymagany (jak dla mnie to nawet lepiej, bo czasami robiło się aż za słodko).
Przed chwila skończyłem oglądać ostatnie 3 epki. a pierwsze 9 obejrzałem w ciągu i pewnie obejrzałbym wszystkie, ale o 2 w nocy doszedłem chyba do słusznego wniosku i udalem się na spoczynek.

dawno niewidziałem takiego anime
kreska, muzyka, fabuł i bohaterobie brdzo dobrzy
nawet zabardzo niema się czego przyczepić
no może poza zakończeniem
 kliknij: ukryte  tak szczeże to nawet się takiego spodziewałem ale do końca miałem nadzieje że sie myle szczegulni jak ją zobaczyłm w szkole to się bardzo ucieszyłem ale niestety moja radość była przedwczesna
to anime można polecić prawie wszystkim nietylko miłośnikom takich limatów

Wampirzych klimatów nie trawię, Hellsinga wymęczyłem dopiero za trzecim podejściem ziewając, jedynie dlatego, żeby mieć cokowielk do powiedzenia na ten temat. Tymczasem Tsukihime jest pozycją, która szalenie przypadła mi do gustu. Połączenie horroru, dramatu, romansu doskonale, według mnie, wyważone, niezwykle ciekawe. Pomysł także świetnie oraz ciekawie dobrany. Niektóre dialogi bardzo zapadają w pamięć. Akurat tutaj najbardziej przypadł mi do gustu ten podczas pierwszego spotkania głównych bohaterów. Postaci świetnie dobrane, nie tylko główne, ale także reszta, łącznie z super – Ciel. Jeżeli chodzi o zakończenie, zgoda z poprzednimi recenzentami.

Co by tu nie powiedzieć seria zła nie jest, ale mnie szczególenie nie zaciekawiła. Początkowe odcinki przez które ledwo przebrnąłem, były na tyle nudne, że porzuciłem serie na miesiąc. Końcowe odcinki – tutaj już troszeczkę lepiej, jednakże nawet Wielka Tajemnica głównego bohatera nie uratowały tej serii w moich oczach.

Jeśli miałbym komuś polecić tą serie, to tylko fanom wampirzych klimatów.

Co moge powiedziec, rowniez nie zgadzam sie z recenzja, chociaz nie jestem fanem takich klimatow to anime wywarlo na mnie ogromne wrazenie, fabula muzyka, postacie, jednym slowem: warto obejzec (to dwa slowa ;P).

 kliknij: ukryte  Jedynie zakonczenie… dawno nie zyczylem tak bardzo bohatera, zeby byli razem, a tu takie kredki, i ta scena w szkole gdzie juz myslalem ze jednak ona zyje… chlip

Po pierwsze mam zal do autora recenzji, poniewaz opisał ogólnikowo, wydaje mi sie ze nawet nie obejrzał całej serii. Nic nie wspomniał o romansie jaki się nawiązuje. W zakładce powinno znalesc sie horror i romans w pozycji gatunek. I niemozna zapomnievc, z jednak jest i troch komedii jak wszyscy sie wybrali do Luna Parku, sadze ze to moj ulubiony epek.

Moim zdaniem ten romans generalnie i inne spojrzenie na swiat jest głowym watkiem tego anime, a cała walka z Roa jest raczej obwoluta tej historii.

Mam gorzki posmak i mieszane uczucia po tym ostatnim epku. Jednak mozna bylo wybrac inne zakonczenie, nie to zebym byl fanem happy endow, ale jednak cos innego.