Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Yatta.pl

Anime

Oceny

Ocena recenzenta

6/10
postaci: 6/10 grafika: 7/10
fabuła: 6/10 muzyka: 5/10

Ocena redakcji

brak

Ocena czytelników

7/10
Głosów: 10
Średnia: 7,1
σ=2,02

Kadry

Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Źródło kadrów: Własne (Altramertes)
Więcej kadrów

Wylosuj ponownieTop 10

To Heart 2 OAV

Rodzaj produkcji: seria OAV (Japonia)
Rok wydania: 2007
Czas trwania: 3 (2×30 min, 28 min)
Tytuły alternatywne:
  • トゥハート2 OVA
Gatunki: Komedia, Romans
Postaci: Uczniowie/studenci; Pierwowzór: Gra (bishoujo); Miejsce: Japonia; Czas: Współczesność; Inne: Harem
zrzutka

Odrobina szaleństwa wkrada się do świata To Heart, nadając serii powiew świeżości. Czyli odrobina fanserwisu w jak dotąd grzecznym cyklu.

Dodaj do: Wykop Wykop.pl
Ogryzek dodany przez: Costly

Recenzja / Opis

Każda pokojówka musi zdobyć gdzieś niezbędne w pracy doświadczenie oraz obycie z klientami, tym bardziej, jeżeli jest robotem. Z tego powodu Ilfa zostaje wysłana do rezydencji Kousaków, gdzie pod czujnym okiem Tamaki i jej napalonego brata ma zgłębiać tajniki fachu doskonałej pomocy domowej. Wypad na plażę, czyli obowiązkowy element niemal wszystkich współczesnych haremówek, z chorowitą młodszą siostrą, czyli jakby nie patrzeć doskonała okazja, aby zdobyć parę punktów u ukochanego faceta i wreszcie szkolny festyn zamieniany z uporem godnym lepszej sprawy w bajzel jakich mało za sprawą bachora/członkini samorządu uczniowskiego, czyli trzy odcinki stanowiące dodatek do całkiem popularnej komedii romantycznej.

Fabuła tej OAV jest bardzo wyraźnie podzielona na trzy części, nie tylko ze względu na fizyczny rozdział na odcinki, ale też poprzez wyraźną zmianę nastroju i koncepcji. Pierwszy odcinek, zdecydowanie najsłabszy, pokazuje, jak Ilfa, którą znamy z serii telewizyjnej, szkoli się pod okiem Tamaki jako pokojówka. Niestety, jeśli ktoś nie jest zagorzałym fanem niebieskowłosego robota, odcinek ten może wydać mu się, podobnie jak i mnie, mało interesujący. Okazyjne ekscesy Yuujiego, kończące się niezmiennie porażką, nie są w stanie utrzymać zainteresowania widza na odpowiednim poziomie, niezależnie od intencji twórców. Jedynie obecność Tamaki i kilka komediowych scenek pod koniec ratują sytuację, jednak nie na tyle, by widz poczuł się usatysfakcjonowany. Drugi epizod, dziejący się na plaży, jest dużo ciekawszy, tak ze względu na pojawiający się fanserwis, który może (powinien?) spodobać się męskiej części widzów, jak i obecność nowej postaci, o której więcej za chwilę. Fabuła tego odcinka nie należy może do najciekawszych, ale słuchanie komentarzy „narratorki” jest całkiem przyjemne, zważywszy, że jest ona osobą o dość ciętym języku, co nadaje jej bardziej realistyczny rys. Wreszcie ostatni odcinek przedstawia próbę zorganizowania szkolnego festynu, który jednak wymyka się spod kontroli. Jest to najbardziej zwariowany odcinek, ale jednocześnie najciekawszy, bowiem odchodzi od koncepcji nudnych i przewidywalnych okruchów życia na rzecz nieco szalonej komedii z odrobiną fanserwisu, co uatrakcyjnia jego odbiór. Jedyny problem, jaki z nim miałem, to chwilowa zmiana nastroju na poważny pod sam koniec, kompletnie niepasująca do reszty i kłująca w oczy. Generalnie, fabuła nie jest zbyt rozbudowana czy ciekawa, ale śledzenie losów już nam znanych, a także nowych bohaterów jest przyjemne i wraz z kolejnymi epizodami, coraz zabawniejsze.

Na zwiększoną uwagę przy opisie bohaterów zasługują z pewnością nowe postaci, wcześniej nieobecne bądź mało eksploatowane. Zestawienie otwiera Ilfa, znana już widzom z serii telewizyjnej. Jej charakter został nieco pogłębiony, choć wciąż nie można powiedzieć o skomplikowanej osobowości – przez trzydzieści minut nie dowiadujemy się o niej zbyt wiele, poza tym, że jest szybką i pilną uczennicą, a także potrafi być surowa (wobec Yuujiego oczywiście), jeśli tylko sytuacja tego wymaga. Zarazem jest też osobą niezwykle grzeczną i życzliwie nastawioną do otoczenia. Podczas odcinka plażowego dane nam będzie poznać młodszą siostrę Manaki, Ikuno. Ze względu na problemy ze zdrowiem musiała ona pozostać w szpitalu, jednak chwilowa poprawa umożliwiła jej wyjazd nad morze wraz z siostrą. Na pierwszy rzut oka introwertyczka, jednak tak naprawdę ma bardzo dużo do powiedzenia, choć wszelkie uwagi, wygłaszane dość ciętym językiem, zachowuje dla siebie. Stanowi bardzo ciekawy kontrast dla spokojnej siostry, a zarazem pełni funkcję czegoś w rodzaju narratora. Niestety, jej charakter nie ulega rozbudowaniu, a jedyne co o niej wiemy, to że kibicuje siostrze w jej miłosnych „podbojach”. Wreszcie ostatnimi postaciami, o których należy wspomnieć, są Sasara Kusugawa i Maako Asagiri. Są one przyjaciółkami o zupełnie odmiennych charakterach. Sasara jest poważna i obowiązkowa, choć nieco nieśmiała, natomiast Maako to istny wulkan energii – to za jej sprawą szkolny festyn wymknął się spod kontroli. Poza tym Asagiri stara się wspierać przyjaciółkę w życiu uczuciowym, które obraca się oczywiście wokół głównego bohatera. Epizod z ich udziałem, ze względu na swoją długość, uniemożliwił przybliżenie osobowości tych postaci, choć w grze, na której anime jest bazowane, odgrywają one znaczącą rolę. Sam Kouno nie przeszedł większych zmian, więc ponowne opisywanie jego osoby wydaje mi się zbędne.

Graficznie seria nie rzuca na kolana. Oczywiście, ogólny poziom zarówno animacji, jak i kreski poprawił się względem serii telewizyjnej, jednak to, co widzimy na ekranie, nadal jest dość przeciętne. Trochę to dziwi, zwłaszcza że z reguły serie OAV mogą pochwalić się co najmniej dobra grafiką. Z istotnych różnic widocznych zaraz po rozpoczęciu seansu mamy zmianę wyglądu głównego bohatera, którego jednak można poznać mimo wyraźnie innych rysów twarzy. Czy to zmiana na lepsze, czy na gorsze, to już pozostawiam do decyzji żeńskiej części publiczności. Kolejną nieobecną wcześniej rzeczą jest fanserwis, którego ilość zwiększa się z odcinka na odcinek, nie przekraczając jednak granicy dobrego smaku. Jest na tyle delikatny, że nikt nie powinien się poczuć urażonym. Stanowi także zapowiedź zmian w cyklu; zmian, które według mnie wyjdą na dobre. Od strony udźwiękowienia seria prezentuje podobny poziom do poprzednich części. Ścieżka dźwiękowa jest złożona w większości z melodii już znanych z serii telewizyjnej, jedynie utwory użyte przy napisach początkowych i końcowych są nowe. Ichibanboshi w openingu, jest średnio strawną piosenką o pierwszej miłości, podobnie jak Kazaranai Kokoro De, Kazaranai Watashi De w endingu. Pośród aktorów podkładających głosy postaciom jedyne zmiany dotyczyły zupełnie nowych bohaterów. Głos Ilfie podkłada Emiko Hagiwara (Ryofu z Koihime Musou), Maako to Ema Kogure (tytułowy bohater Naruto), Sasara to Ono Ryouko (Kazuha z Yosuga no Sora), a Ikuno to Chiro Kanzaki (Bunshuu z Koihime Musou).

Jest to całkiem niezły dodatek do serii telewizyjnej, poszerzający i tak już spore grono postaci. Zerknąć mogą na niego fani komedii romantycznych, a także widzowie mający już za sobą kontakt z poprzednią serią. Reszta będzie raczej zagubiona, jako że nigdzie nie znajdziemy wyjaśnień dotyczących stosunków pomiędzy bohaterami. Jeśli jednak niestraszne nam zagubienie, czemu by nie zerknąć? A nuż będziecie się nieźle bawić?

Altramertes, 28 sierpnia 2012

Twórcy

RodzajNazwiska
Studio: AQUAPLUS
Autor: AQUAPLUS
Projekt: Ken'ichirou Katsura, Masahide Yanagisawa, Yasuhisa Katou
Reżyser: Yasuhisa Katou
Scenariusz: Hideo Tsukinaga, Naruaki Kobayashi