Tanuki-Anime

Niezależnie od tego, jak to ująłeś, ja tak to odebrałem. W filmie nie ma żadnego argumentu przemawiającego za tym, że Japonia znajduje się pod amerykańską okupacją, a co dopiero bezwzględną. Dlatego przywołałem scenę z wywożeniem skarbów kultury. Film opowiada o wydarzeniach, jakie miały miejsce w naszym świecie, a tu Japonia jest de facto największym obok Wielkiej Brytanii sojusznikiem USA. I nie mam na myśli sojuszu w kategoriach wojskowych, bo oba kraje praktycznie nie prowadzą wspólnych operacji militarnych poza terenem Japonii (konstytucja japońska nie daje możliwości wysłania Sił Samoobrony poza granice w innym charakterze niż w celu pomocy humanitarnej, vide symboliczny udział Japończyków w operacji w Iraku). Ale Japonia udostępniła swój kraj pod amerykańskie bazy wojskowe, które szachują Chiny i Rosję i de facto są gwarantem bezpieczeństwa kraju. Sam wiesz, że Chiny co rusz prężą mięśnie i domagają się a to zwrotu tych czy innych wysp, zmiany granicy morskiej, a nawet przebąkują o Okinawie, że ze względów historycznych powinna znaleźć się w ich strefie wpływów. Jest Rosja i Wyspy Kurylskie, które zagarnęła w czasie wojny i nie oddała, i – co już jest skrajnie surrealistyczne – między Rosją i Japonią wciąż nie został podpisany układ pokojowy po II WW, z powodu m.in. rzeczonych wysp. Na dobrą sprawę, oba kraje wciąż są w stanie wojny (sic!). Pamiątka po Wujku Stalinie, której jego następcy nie zamierzają się pozbyć, a przynajmniej nie bez scedowania na ich rzecz Wysp Kurylskich.

Tak czy owak, Japończycy traktują Amerykanów jak największego sojusznika i gwaranta pokoju, stąd słowo „okupacja” wydaje mi się ostatnim określeniem, jakie powinno zostać użyte. Do tego, w kontekście sprzeciwu Japończyków przeciwko tej „okupacji” w filmie jest mowa jedynie o pokojowych demonstracjach przeciwko obecności Amerykanów, które to demonstracje regularnie zdarzają się i dzisiaj, zwłaszcza na Okinawie, która dużo wycierpiała z rąk amerykańskich podczas wojny. Ale zastrzegam, to tylko moje przypuszczenia, bo nie znam mangi i kto wie, co tam autor wymyślił i co nawyczyniali jego papierowi Amerykanie.

Chińczycy z drugiej strony… W ich interesie jest jak najbardziej wyrwanie Japonii z amerykańskiej strefy wpływów i oto nadarzyła się okazja. Jak znam realia to ich pomoc wcale nie okazała się bezinteresowna. Niewykluczone, że domagali się cesji tych czy innych terytoriów, korekty granicy morskiej, usunięcia baz amerykańskich z Japonii i innych podobnych ustępstw. Nie wątpię, że Japonia nie zamierzała ustąpić. Przypuszczam, że w odpowiedzi Chiny zdecydowały się powołać na zajętych przez siebie terenach posłuszny japoński „rząd”, który zgodzi się na te warunki. Może nawet będzie skłonny zwrócić się ku sojuszowi z Chinami? Czy w takich warunkach amerykańskie wojsko powinno wycofać się ze „swojej” części Japonii, podczas gdy Chińczycy stoją pod bronią po drugiej stronie zatoki? Łatwo mogę sobie wyobrazić co by się stało. Chińskie wojsko, na prośbę „sojuszniczej” części Japonii i jego „rządu', wkroczyłoby żeby „zjednoczyć” kraj, oczywiście pod swoim berłem. Byłaby to dokładnie ta sama sytuacja co w podzielonych Niemczech podczas zimnej wojny, gdzie na terytorium RFN stała połączona armia sił NATO, żeby powstrzymać Układ Warszawski przed myślą o „zjednoczeniu” Niemiec. I to byłaby odpowiedź na pytanie, dlaczego Amerykanie nie wycofali się z Japonii po piętnastu latach i dlaczego utrzymują pełną kontrolę nad ruchem granicznym. Przynajmniej tak myślę, wyciągając wnioski z nie tak odległej historii Europy, gdzie mieliśmy podobną sytuację i gdzie nic dobrego z tego nie wynikło.

Wybacz, rozpisałem się, ale mam dzisiaj wolne i nic ciekawszego do roboty, a temat wydał mi się na tyle ciekawy, żeby puścić wodze wyobraźni. :)