Tanuki-Anime

Pierwszym sezonem byłem niespecjalnie zainteresowany, przeciągnąłem do końca i pomyślałem, że choćby dokończę historię tym drugim sezonem… nie spodziewałem się specjalnie poprawy względem jedynki ale tutaj jest praktycznie to samo – te same błędy, segmenty utrzymane też tak samo(na zasadzie „co chwilę musi się pojawić ktoś nie wiadomo skąd i nie wiadomo po co”). Brak „punktu kulminacyjnego” całości jakoś w ogóle nie zachęca, do dalszego śledzenia historii.

W ogóle jakoś nie w sos mi non­‑stop oklepywanie żeńskich postaci( kliknij: ukryte  w ogóle zakonnic biegających z włóczniami…), „wzniosłe” monologi głównego bohatera(to już było męczące w pierwszej serii) oraz brak jakiegokolwiek progresu tak prawdę mówiąc, niby pod koniec coś tam zaczyna się dziać w tym kierunku ale nie zostawili nic, poza otwartą bramą do 3 sezonu(który nie wiadomo czy się pojawi).

Animacja trzymała się na dobrym poziomie to akurat trzeba przyznać ale ciężko znaleźć mi inne pozytywy :\

Ode mnie wyciągnięte 6/10, obejrzeć i zapomnieć.

 kliknij: ukryte  On tylko zniszczy barierę pomiędzy światem magii i nauki dając wszystkim szczęście[...]Szczęście,brzmi w porządku,ale nie pozwolę aby Croce di Pietro zniszczył festiwal Daihaseisaiwszystko w tym temacie .Całkiem słuszne pobudki xD co prawda można to interpretować jako niszczenie ich normalnego życia ale myślę że w tym wypadku byłaby to nadinterpretacja. Zresztą nadinterpretacją byłyby prawdopodobnie analizowanie czegokolwiek tutaj.

Początkowo się zanudziłam, ale kilka ostatnich odcinków śledziłam z zapartym tchem. Pierwsza różnica z 1 serią to nastrój- tutaj jest zupełnie inna bajka, lecz wcale nie gorsza. Moje ulubione momenty obu serii to poczynania Akceleratora- to najbardziej interesująca postać jaką poznałam na przekroju wielu oglądanych serii (nie, nie 10 i że taka niby znawczyni lecz prawie 200). No i Misaka z siostrzyczkami… Na prawdę polecam zapoznanie się z tą serią. Częste skargi na To Aru Majutsu no Index II dotyczą fabuły- ja za to przyjęłam ją w miarę dobrze. Lubię chaos, bo wtedy można skorzystać z inteligencji i wyobraźni- wiecie, tego, co odróżnia nas od zwierząt. Dla niektórych jak dla mnie ta „fragmentaryzacja” jest co najmniej kusząca, nie odrzucająca. Bo wiecie, może to nie chodzi o to, że jest źle zrobione, lecz, że trzebaby spojrzeć z innego punktu widzenia? Najsłabsze wydawały mi się fragmenty z siostrami zakonnymi, ale jak tylko na horyzoncie pojawił się Szarowłosy Anioł Zagłady (tak, tak Akcelerator) wbijałam się w odcinek i spijałam każdą sekundę. Największe wkurzenie moje na tę serię to patetyczność głównego bohatera, ale jakoś to przełknęłam. W ogóle go nie polubiłam- a Indexu, która w 1 serii była bardzo urocza, tu nieco straciła na swoim czarze… I mimo wszytko brakuje tu choćby interesujących momentów z 1 serii, kiedy przechodziła na tryb automatyczny- ale przyznam, że z nawiązką nadrabiają to siostrzyczki :)
Moja ocena to 7/10. Długo zapamiętam to co dały mi fragmenty akcji tej serii- czyli inwencję, wenę i tonę burzliwych rozmyślań. Bo to po to są w końcu anime. By się rozwijać :)

Jestem osobą tolerancyjną i często przymykającą oko na niedoróbki fabularne czy logiczne. Zwykle zwracam uwagę na czysty „miodek” serii, dlatego średnio daje ciut wyższe oceny niż jacyś recenzenci, krytycy, whatever. W Toaru jednak zostałem przygwożdżony abstrakcyjnością wydarzeń. Pomysł na 1 i 2 serię – ok. Stworzone postaci – mogą być. Grafika? Świetna! Gorzej już z fabuła i „realnością wydarzeń”. Nie mam nic przeciwko fragmentaryczności wydarzeń, jednak JAKIKOLWIEK nurt przewodni by się przydał. I teraz kwestie religijne… Jestem ateistą i to tym z rodzaju bojujących ( zapalniczka i kościoły to jedno z moich marzeń :P), jednak to co się działo to dla mnie był czysty abstrakt.  kliknij: ukryte  Nieznany mi kościół Amakusa, który jest 100% dobry, kościół anglikański, który w gruncie rzeczy też jest dobry, chociaż są różne przesłanki… i teraz hit. Kościół katolicki? Paskudne imperialistyczne świnie, pełne szaleńców, gotowe do mordowania każdego na ich drodzę… Jeej. Scena z uszami + długopisy to był już pastisz jakiś

Nie wiem co sądzić. Dla mnie obie serie miały ogromny potencjał zaprzepaszczony gdzieś w odmętach głupoty i braku logiczności. A szkoda. Maksymalnie 7 dla obu.

Bardzo fajne anime dużo chumoru i akcji. Czy będzie może kontynuacja??

No nie trafia to do mnie. Seria pełna akcji ocierających się o absurd (lub nimi będącymi), ale magia man swoje prawa, więc nie narzekam.

Nie trafiają do mnie zakonnice na platformach i w zawodowych sukniach powyżej kolan. Jeśli nabijać się, to już wolę wcielenia osób duchownych rodem z „Hellsinga” czy „Black Lagoon”.

Główny bohater jest taki, jak ma być, czyli niesamowicie odważny lub głupi (do wyboru), wygłasza patetyczne wstawki (z których nie zrezygnował po pierwszej serii).

Ogólnie ta seria może się podobać, ale komuś, kto naprawdę niewiele wymaga, jedynie rozrywki i to dziurawej. Mnie nużyło.

mi się podobało i bardzo czekam na dalsze części i próby przeniesienia tej noweli na ekrany telewizorów. Może chwilami bywało nie najlepiej, ale bywało i niszcząco:D.

Miałem coś napisać o tej serii jak ją skończę, ale chyba nie dam rady. Nie rozumiem jak to się może ludziom podobać (w mniejszych dawkach może i jest to do zniesienia ale ...).

Najbardziej irytującą postacią jest chyba Touma. Główny bohater ma naprawdę coś nie tak z głową i ratuje każdą dziewoję jaką spotka. Pikuś że połowa z nich wcale tego nie chce a druga połowa chciała go przed sekundą zabić. Pod koniec pierwszej serii uzbierał mu się już niezły charemik i podejrzewam że pod koniec drugiej serii nie będę w stanie zliczyć ich na palcach obu dłoni.
I to ciągłe powtarzanie, że ma takiego pecha. Irytujące. Jak na osobę za którą niewiasty robią maślane oczy i wyskakują z ciuchów to wydaje mi się że ma niezłego farta ;3
No i oczywiście te jego wykłady moralizujące podczas walk. To jest dobre a to jest be, tak można robić a tak nie.


 kliknij: ukryte  Niech mi ktoś jeszcze wytłumaczy dlaczego każdy z kim walczyli w tym anime staje się „dobry”. To nic że wymordowałeś sporo ludzi i nie szkodzi że chciałeś nas zniszczyć, wybaczamy Ci.


Fabuła też jest głupia jak but. Nie będę nawet tego opisywał bo nie chce spoilerować masochistom, którzy zdecydują się na obejrzenie tego „dzieła”.


AAAA no jestem po prostu wściekły. Chyba po raz ostatni wybierałem anime kierując się oceną na Tanuki.
U mnie cała seria dostaje 3. Całość ratuje Misaka i Kuroko, które nie pojawiają się za często. Jak ktoś lubi fan servis to może dodać jeszcze jedno oczko bo w drugim sezonie dziewczęta mają czym oddychać i bez przerwy świecą tyłkami.

Dwa sezony za mną a więc skoro postanowiłem poświecić swój czas na tą serie to postanowiłem coś napisać o niej dla mnie to niestety był stracony czas niewykorzystana i podziurawiona niemająca składu ani ładu fabuła odrzucający głupi bohaterowie tylko Kanzaki i Stiyla polubiłem może jeszcze ktoś się tam przewinął reszta to psychopaci mający sadystyczne skłonności egoistki szowinistki (ale się dostało płci pięknej ;p rozumiem jedna taka postać na anime ale co za dużo to nie zdrowo albo po prostu autor tej produkcji ma jakiś kompleks) oczywiście oprócz chodzącego moralizatora Toume który z początku sprawiał wrażenie że potrafi myśleć podobnie jak jego przeciwnicy. Akcelerator miał taki być i chyba jedyna postać która ma uzasadniony charakter ale reszta na jedno kopyto. Ogólnie co mnie jeszcze wkurzyło to brak nawiązywania jakichkolwiek relacji przez bohaterów, wszyscy są po prostu maksymalnie płytcy biegają strzelają czarują ale nic po za tym konkretnego się nie dzieje.

Seria lekka, przyjemna, nie wymagająca wysilania mózgownicy, coś takiego na odprężenie. Nie zawiodłem się na II, pewnie dlatego że niczego po niej nie oczekiwałem. Zgodzę się natomiast z przedmówcami, że jak na Toaru Majutsu no Index, przesadzono z fanserwisem.
Jak dla mnie świetne, odprężające anime, z wartką akcją. Polecam każdemu kto chce się bawić, nie oczekując „czegoś więcej”.

Nic dziwnego, że po tak wspaniałej pierwszej serii, większość z nas oczekiwała równie świetnej kontynuacji.
Ja spodziewałam się po Toaru Majutsu no Index 2 czegoś naprawdę wielkiego i to dostałam: wielkie rozczarowanie.

Pierwsze odcinki (1­‑2)- ciekawość (czekałam na tę serie)
Następne odcinki (3­‑13)- czekanie na coś lepszego: hasło:„może się rozwinie…” (chodzi tu o te idiotyczne wątki)
A dalsze odcinki?
Po raz pierwszy od bardzo dawna obejrzałam anime, w którym liczyłam ile odcinków zostało mi do końca.
Parę razy zastanawiałam się czy oglądać dalej: „po co mam się denerwować?”
Przyznaję, od 19 odcinaka WRESZCIE zaczęło się coś dziać. Niestety bez rewelacji, ale jednak.
No i jest jeszcze kwestia zakończenia, które pozostawia wiele do życzenia (daruje sobie głębszy komentarz, bo krew mnie zalewa).
Z przykrością stwierdzam, że nie potrafię ocenić obiektywnie tego anime, gdyż (najzwyczajniej w świecie) się zawiodłam. Mimo to próbuje i dlatego uważam, że całość jest TYLKO dobra.

Ps. Bardzo przyjemna i ukazująca prawdę recenzja ;D

Wiele sobie obiecywalem po tym sezonie, ale niestety, dostalem historie o dwie klasy nizsza niz ta w pierwszej serii. Calosc sie po prostu nie trzyma kupy, zbyt wiele watkow jest potraktowanych pobieznie, zbyt wiele bierze sie z powietrza, za duzo zapychaczy, zbyt malo protagonisty, brak zakonczenia, brak sensu. Normalnie mam wrazenie, ze nawet railgun jest lepszym anime, a to juz pokazuje, jak bardzo druga seria dwojki mnie zawiodla.

Patrząc na komentarze widzę ciągle jeden zarzut – nie myślący przeciwnicy, używający magii na kogoś, kto neguje magię…
Nie rozumiem tego zarzutu zupełnie. Po pierwsze, o samym fakcie istnienia mocy Toumy wie bardzo mała ilość osób – jest ona skrzętnie ukrywana. Ba, jej prawdziwą naturę zna tylko kilka­‑kilkanaście osób na świecie – i nie zalicza się tu sam Touma. Innymi słowy, większość przeciwników na początku walki zwyczajnie NIE WIE, że Touma może negować ich zdolności. Ba, gdyby wiedzieli to właśnie stanowiłoby nielogiczność… łatwo mówić, że powinni się przygotować inaczej mając wszystkie dane dostępne po tej stronie szklanego ekranu.
Po drugie – czego mają używać, gdy nagle znaleźli się w starciu z kimś, kto neguje ich moce? Walczyć wręcz? Większość z nich tego nie potrafi (w końcu jak wykańcza ich Touma?), a poza tym kto wie, co jeszcze umie Touma? Jeśli robi coś tak niezwykłego jak negowanie zaklęć/zdolności, to może umie je też trwale wyłączać? Tego bardzo bała się Misaka gdy mieli mieć poważny pojedynek w mandze Railgun. Logicznym postępowaniem jest więc próbowanie trzymania go na odległość i szukania słabych punktów. Z czym, jak warto zauważyć, większość przeciwników radzi sobie całkiem dobrze i potrafi stanowić duże wyzwanie dla głównego bohatera, co argumentujący zdają się pomijać.
W skrócie – seria jest słabsza niż pierwszy sezon, ma swoje braki, ale ten argument jest dla mnie akurat całkiem nielogiczny.

Latające, wściekłe zakonnice w miniówkach i ich problemy i wrzaski, tak mnie znudziły, że mimo, że bardzo chciałam oglądac serię dalej (Biorąc pod uwagę, że pierwszą uwielbiam), w pewnym momencie po prostu przestałam. Może wrócę kiedyś, kiedy nie będę miała nic do roboty. Właśnie. Ot tak, taki przymus od siebie :P

ale równie dobrze może posłużyć jako zwykła przejściówka do kolejnego „rozdziału”. Przynajmniej ja takie wrażenie odniosłem. I tutaj jako jedynie pretekst do ukazania kilku wątków, może się sprawdzić (ocenę może zmienić sposób poprowadzenia kolejnego sezonu i to, jak wątki pojawiające się w 2 serii zostaną dalej wykorzystane). Chociażby zasugerowana pod koniec otwarta wojna między kościołami, a miastem akademickim: w zależności od planowanego prowadzenia fabuły, ukazanie bliżej strony magów może okazać się niezbędne. Co do oddzielenia magii od nauki: pamiętajmy, że dla przeciętnego espera w tym świecie magia jest abstrakcją i nie istnieje. Trudno więc wymagać, by Touma wskoczył w samym środku istotnych wydarzeń do Misaki z tekstem: „wbijaj na rozróbę z magami, przydasz się bo możesz wszystko rozwalić w drobny mak”.
Reasumując:
Przy wszystkich niewątpliwych brakach i opuszczeniu się tej serii względem poprzedniej, wydaje mi się, że z oceną fabuły samej w sobie należy się wstrzymać do obejrzenia serii kolejnej.

Mówisz, że próbowałeś być obiektywny gdyż anime jest mimo wszystko lubiane przez fanów i dosyć wysoko oceniane ?

To dobrze, ale szkoda, że nie pisałeś recenzji Railguna bo zapewne była by podobnie wysoka jak Index (albo wyższa. Zresztą średnie oceny Railguna są wyższe niż Index.

Zegarmistrz ja rozumiem, że chwilami próbujesz rozweselić czytającego, ale co to znaczy „zakonnice zbrojne w święte mopy” ? Co nazywasz mopem ?

Poza tym wychwalasz to anime (no dobra strona wizualna faktycznie 5 na 6 więc może być), ale to w rzeczywistości przeciętniak jeszcze gorszy i bardziej schematycznyniż słaby I sezon. Widzę, że w ogóle nie zwróciłeś uwagi na największe absurdy tego anime. Napisałeś tylko o kilku drobnostkach. A samo to, że każdy wróg był bezmyślny w tym anime uznajesz za zaletę ? Przecież można zobaczyć kilka pierwszych z brzegów anime akcji żeby dostrzec więcej logiki niż w „Index”. Zresztą czy wyobrażasz sobie żeby przeciętny nastolatek mający jedynie moc niwelowania magii mógł dzięki temu pokonać potężnych magów ?

We wszystkich anime co widziałem jeśli dany sposób walki (choćby dana magia) nie działał to nie stosowało się go w kółko.

Zresztą widzę, że tak zwane luźne sceny również ci się podobały, a absurdów w tym anime były dziesiątki.

OP i ED jak piszesz również ci się podobały choć akurat uważam je za znacznie gorsze od tych z Railguna.

Więc bardziej wyrozumiałe (w tym przypadku twoje) podejście do anime nie jest złe, ale jednak uważam, że o połowę twoje oceny są za wysokie dla tej serii TV.

Nie będe nawet tego porównywał do pierwszej częsci bo każdy wie jak jest. Natomiast powinni uśmiercić niepokonanego Toume i jako głównego bohatera wybrac Akcelatora. A co do samej fabuły to nie było tragedi jedyne co denerwowało to zbyt dużo fanserwisu i pacyfistycznie nastawiony głowny bohater ( jego gadki w trakcie walk przyprawiały mnie o mdłości ).

Zawiodło mnie bardzo to anime. Jeszcze gorsze niż I sezon. Nie umywa się do Railgun, które było znacznie fajniejsze do oglądania.

A dlaczego ? Cechy Indeks 2:

- postacie w większości niemyślące (na czele z tsundere i głównym bohaterem)
- wrogowie nie myślący (ciągle używają magię na chłopaczka odpornego na magię)
- brak logiki jeśli chodzi o zachowanie wielu postaci
- wszystko kończy się tak samo czyli pięścią w buzię (ładnie pisząc)

Oceniam ten gniot 2/10.

Moim zdaniem nie jest, aż tak źle. Co nie zmienia faktu, ze jest gorzej niż w serii pierwszej. Za dużo durnego fanserwisu na siłę i zrobienie z Toumy typowego bohatera serii shounen. W pierwszej serii widać było, że w trakcie walki myślał i analizował sytuację, a teraz po prostu blokował wszystkie moce, szarżował, zadawał cios­‑dwa i po sprawie i tak w kółko. Czekam na kolejny sezon, ale już nie tak bardzo jak na ten. 7/10 trochę jak Railgun tylko, ze tam druga połowa było do kitu, a tu mamy sinusoidę jak lepsze odcinki (odbicie Orsoli) raz gorsze (Włochy)

Tak dobra jak pierwsza seria to nie była ale nie dużo berakowało teraz poczekac tylko na kolejny sezon ;)

Pierwsza seria w porównaniu z tą stanowiła perełkę – co oni zrobili z tą serią to woła o pomstę do nieba. Fanserwis mi nie przeszkadza, ale już to ciągłe obarczanie katolików za wszelkie zło na świecie mnie tak irytowało, że coraz bardziej traciłem ochotę na oglądanie tej serii. Po drugie bohater w pierwszej mi się bardziej podobał niż w tej. Ogólnie poza Misaki i Acceleratorem to wszystkie postacie spaprali. I ponadto zauważyłem że coraz wiecej pseudonaukoworeligijnego bełkotu było w tej serii. Pomijam już wiele irracjonalności. Według mnie ta seria straciła wiele. Pierwszą serię oglądało się z przyjemnością – a tą przymuszając się. Jeśli wyszedł by trzeci sezon to nie wiem czy bym oglądał, widząc tak gwałtowną tendencję spadkową. Pierwsza część zasługiwała według mnie na 8,5/10 a ta 3,5/10.

Mam niestety mieszane uczucia co do tej serii. Zaczęła się przyzwoicie, potem niestety zjechała na tą mniej interesującą połowę uniwersum i te mniej charyzmatyczne postacie. Ostatni łuk miał potencjał, żeby to naprawić. Jednak niestety utonął w plotholach. Efekt jest niestety taki sobie.

Spory minus.

Ten sezon jest niestety beznadziejny (w przeciwieństwie do poprzedniego, który naprawdę mógł się podobać). Dlaczego zapytacie? Już wyjaśniam. Po pierwsze – fan serwis. Przeboleję go w niewielkich ilościach, ale to co działo się przez znaczną część tego sezonu jest przesadą, chcę oglądać walki, śledzić fabułę, a nie przez pół odcinka oglądać damską bieliznę. Dlaczego nie można było zostać przy formule przyjętej w ramach pierwszego sezonu, gdzie fan serwisu było jak na lekarstwo? Widać droga obrana przy żałosnym To Aru Kagaku no Railgun bardzo się twórcom spodobała.. anyway przejdźmy do postaci i fabuły. Ogólnie poszczególne „historie” nie powalają a do tej pory zakończenie każdej pozostawiało straszny niedosyt. Bardzo irytuje mnie postać głównego bohatera – Toumy, do którego w pierwszym sezonie przejawiałem sympatię. Teraz każdy przeciwnik z którym Touma walczy musi najpierw z nim porozmawiać na temat motywów jego postępowania a nasz bohater zawsze sypnie jakąś moralizatorską paplaniną jaki to jego oponent jest nikczemny i co powinien zrobić aby się zmienić. Same walki, które w prequelu mogły się podobać, bowiem były LOGICZNE (podobała mi się szczególnie walka Toumy ze Stiyl'em) tutaj są kiepskie. Generalnie każda powtarza jeden schemat – Touma dostaje baty, nie wiadomo jakim cudem neguje dziesięć spelli na raz (chyba przesadzili tutaj z tym imagine breakerem) aż nagle JEDNYM UDERZENIEM PIĘŚCI pokonuje przeciwnika. Po co oglądać serię, której główny bohater nie może zostać w żaden sposób pokonany? Ucieszyłem się więc, że w ostatnich odcinkach dużą rolę odgrywa Akcelerator (swoją drogą jest to moja ulubiona postać z uniwersum). Walka owego espera z Kiharą trochę mnie zastanawia, bo nie wyjaśnili dokładnie jak używał mocy Akceleratora przeciwko niemu. Pomijając to na kolejne odcinki czekałem z ciekawością, Accel bez litości parł przed siebie aby dotrzeć do Kihary. W końcu do niego dotarł, ale zastanawia mnie jedno – po tylu ciosach ile wypłacił mu Kihara jakim cudem przeżył? Dodatkowo rozmowy telefoniczne – Misaka jest w niebezpieczeństwie, w środku walki a Touma dzwoni do niej w ogóle się tym nie przejmując. Podobnie Index – nie interesuje ją, że gdy rozmawia z Misaką tuż obok Kihara okropnie poniewiera Akceleratora. Końcówka walki Touma vs Vento – nie muszę tego komentować. Znów moralizatorskie teksty i cios pięścią FTW -.- Wolałbym żeby głównym bohaterem był Akcelerator a Touma.. dobrze by było, żeby ktoś w końcu go pokonał bo z tak irytującym głównym bohaterem dawno nie miałem styczności. Może lepiej żebyśmy nie doczekali się sezonu numer 3 bowiem drugi jest wystarczająco żałosny..

W odcinku 14,  kliknij: ukryte  Touma i Orsola zostają porwani na statek, który później okazuje się być zaklęciem (siostry Łucja i Aniela tworząc dziurę w nim, mówią, że robią to poprzez modyfikacje zaklęcia, z którego powstał statek). Dlaczego więc statek nie znika, gdy Touma dotyka go (poprzez np. ścianę) prawą dłonią?

W tym sezonie na serio zaczęli przesadzać z fanserwisem. Przy ostatnim odcinku miałem wrażenie, że oglądam serię ecchi.