Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Forum Kotatsu

Anime

Oceny

Ocena recenzenta

10/10
postaci: 9/10 grafika: 10/10
fabuła: 9/10 muzyka: 10/10

Ocena redakcji

7/10
Głosów: 23 Zobacz jak ocenili
Średnia: 7,43

Ocena czytelników

7/10
Głosów: 965
Średnia: 7,38
σ=1,87

Kadry

Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Źródło kadrów: Własne (wa-totem)
Więcej kadrów

Wylosuj ponownieTop 10

Air

Rodzaj produkcji: seria TV (Japonia)
Rok wydania: 2005
Czas trwania: 13×23 min
Tytuły powiązane:
Gatunki: Dramat, Romans
zrzutka

„Moje dziecko, słuchaj uważnie. Historia, którą ci zaraz opowiem, jest bardzo ważna. To długa, bardzo długa historia podróży, która będzie przekazywana dzieciom przez rodziców bez końca, poczynając od dzisiaj…”

Dodaj do: Wykop Wykop.pl

Recenzja / Opis

Yukito Kunisaki to samotny podróżnik, który pewnego gorącego, letniego dnia wysiadł z autobusu w niewielkim nadbrzeżnym miasteczku, jakich w Japonii wiele. W zasadzie wszystkim, co zostawiła mu matka, jest mała pacynka, którą potrafi poruszać siłą woli oraz opowieść o smutnej skrzydlatej dziewczynie gdzieś ponad niebem… Yukito wędruje, szukając dziewczyny z tej opowieści. Tak właśnie zaczyna się niezwykła historia. Historia podróży trwającej tysiąc lat… Ale po kolei, po kolei.

Jak każdy taki podróżnik, Yukito nie ma grosza przy duszy. I nawet dzieci prędzej wyśmiewają jego kukiełkę aniżeli nagradzają pokaz drobniakami. Na chroniącym miasteczko przed tsunami wale Yukito ucina sobie drzemkę, by obudzić się w towarzystwie słodkiej dziewczynki, która koniecznie chce się z nim pobawić (wstydźcie się swoich myśli, wy hentaje jedne!) Tak właśnie poznajemy Misuzu Kamio. Skuszony zaproponowanym przez Misuzu­‑chan posiłkiem, będzie jej pomagał odrabiać lekcje, aż do domu wróci – w dość niekonwencjonalny sposób – jej „mama”, Haruko Kamio, by zaproponować mu dach nad głową w zamian za opiekę nad Misuzu i towarzystwo w piciu sake. Wkrótce Yukito poznaje też kilka innych osób: Kano Kirishima nosi na nadgarstku kokardę, a jej starsza siostra, Hijiri, prowadzi lokalną apteko­‑klinikę i zatrudni Yukito do prac dorywczych; w okolicy opuszczonej stacji kolejowej lubi przesiadywać spokojna Minagi Tohno ze swoją żywiołową przyjaciółką Michiru.

Przez dwanaście odcinków będziemy przyglądać się, jak upływa gorące, słoneczne lato, a Yukito poznaje skomplikowane historie, w które uwikłane są jego nowe przyjaciółki. Z czasem przedstawiona nam zostanie też o wiele starsza opowieść, legenda o skrzydlatej Kannie i jej towarzyszach, mówiąca o początkach podróży, którą po tysiącu lat wciąż kontynuuje Yukito. Przede wszystkim jednak trzeba powiedzieć wprost: miłośnicy fanserwisu czy też akcji nie mają czego tutaj szukać. Gros fabuły dotyczy uczuć i rozwoju wzajemnych relacji między bohaterami, oraz stopniowego odsłaniania powiązań z wydarzeniami sprzed tysiąca lat. O ile wrażliwi widzowie przy szóstym i dwunastym odcinku zapewne zużyją sporo chusteczek (przyznaję się do tego bez bicia), o tyle ktoś, kto chciałby, żeby na ekranie coś się działo, będzie zapewne ziewał.

Nad Air pracował ten sam zespół, który wcześniej tworzył Kanon i podobieństwa – zwłaszcza w projektach postaci – są wyraźne. Uważni widzowie wypatrzą nawet okazjonalną „wizytę” bohaterek tamtej serii. Punktem wyjścia dla Air była gra popularnego w Japonii typu „symulator randek”, co jednak bynajmniej nie zaszkodziło serialowi, który odniósł zauważalny sukces. W trzynastym, podsumowującym odcinku ogłoszono produkcję „niespodzianki” (zapewne kilku nowych odcinków, „wpasowanych” pomiędzy te już istniejące), przewidzianej do wyświetlenia latem 2005.

Air stanowi klasę samą w sobie, grafika i oprawa muzyczna są po prostu niesamowite. Właściwie nie widziałem jeszcze nigdy scenerii tak oszałamiająco kolorowych, a jednocześnie harmonijnie stonowanych, malowanych bez jakichkolwiek uproszczeń, z niewiarygodną uwagą dla najmniejszych detali. Tu naprawdę widać kamyki na dnie strumyka, polne kwiatki wśród źdźbeł trawy na łące, delikatne szczegóły rysunku ptasich piór. Muzyka jest spokojna i nastrojowa (głównie fortepian i gitara klasyczna), a dwupłytowy album jest bardzo trudny do znalezienia, ale wart tego, bo słucha się go wielce przyjemnie. Najważniejsze jest jednak to, że całość jest wyjątkowo harmonijna i zdaje się wręcz pachnieć latem. A gdy powietrze perli się, przesycone miękkim, ciepłym światłem o zachodzie słońca, a w trawach grają cykady… Panie i panowie – czapki z głów. Pozycja obowiązkowa.

wa-totem, 8 kwietnia 2005

Recenzje alternatywne

  • Zegarmistrz - 10 marca 2011
    Ocena: 7/10

    Smutne dziewczęta w promieniach letniego słońca, ludzkie dramaty i kilotona plastiku – oto jak można podsumować fabułę Air. więcej >>>

Twórcy

RodzajNazwiska
Studio: Kyoto Animation
Autor: Visual Art's/Key
Projekt: Itaru Hinoue, Tomoe Aratani
Reżyser: Tatsuya Ishihara
Scenariusz: Fumihiko Shimo
Muzyka: Jun Maeda, Magome Togoshi, Shinji Orito

Odnośniki

Tytuł strony Rodzaj Języki
Podyskutuj o Air na forum Kotatsu Nieoficjalny pl