Tanuki-Anime

Ja tak króciutko, seria byłaby naprawdę za…. gdyby nie Madoka, szczerze, w każdym epku miałem ochotę włożyć ręce w monitor i nawalać jej irytującą głową o ścianę…
Dołączę się jeszcze do ogólnego zachwytu nad muzyką naprawdę rewelacyjna.
Osobiście polecam, bo Mahou Shoujo Madoka Magica to porządne anime, pod warunkiem że starczy nam cierpliwości dla głównej bohaterki.

Anime świetne, zwłaszcza muzyka idealnie się komponuje w akcję. Postacie ciekawie zarysowane, grafika dziwna aczkolwiek przypadła mi do gustu. Mam jedynie 2 zastrzeżenia tzn. ostatni odcinek, trochę mi podpadł. Zwłaszcza życzenie  kliknij: ukryte  Madoki, mogło być trochę inne, np aby inkubatorzy nie znaleźli nigdy ziemi, lub po przepełnieniu klejnotu dusz czarodziejki (jakoś dziwnie mi się to pisze), nie zamieniały się w wiedźmy a kończyły swoją przygodę z magicznymi mocami i wracały do normalności. Drugi mój zarzut to za mało, ale na szczęście jest szansa na drugi sezon. Przytaczam słowa pana Urobuchi: „We won’t let Madoka go”. Więc trzeba być dobrej myśli i czekać, „a (może) będzie nam dane”.
Zamaskowano spoiler.
Moderacja

Aż nie wierzę, że anime, które na zagranicznych portalach zostało anime ROKU, ma tutaj taką słabą ocenę o.o

Bezczelnie się przyznam – na początku anime było nudne (typowe mahou shoujo) i zostawiłam sobie je na później. Poczekałam ze 3 miesiące i pomyślałam, że dam temu jeszcze szansę. Dobrze zrobiłam. Później akcja zaczęła się rozkręcać, wciągając mnie w to coraz bardziej. Koncówka mnie zaskoczyła, nawet miałam wrażenie, że to było yuri, a za tym gatunkiem jakoś nie bardzo przepadam, ale nieważne.
Polecam anime wszystkim. Nie dajcie się zwieść pierwszym, zwyczajnym odcinkom ;)

Mam wrażenie, że już nigdy nie spojrzę na serie Mahou Shoujo tak jak kiedyś, a sporo się takich serii naoglądałam. A na pewno pytania o cenę za super moc pozostaną we mnie na długo.
Madoka jest niesamowicie intrygującą, wciągającą i wywracającą spojrzenie na niektóre rzeczy serią. Nie będę się rozpisywała, bo zrobili to inni przede mną, ale powiem, że zdecydowanie warto. Nawet jeżeli pierwsze odcinki nie zachwycą, jak było w moim wypadku, tak końcówka wbije w fotel. Do tego fantastyczna muzyka, z genialnym endingiem na czele i nietypowa, psychodreliczna animacja. Krótko pisząc, polecam z całego serca.

Usunięto mi komenta, nie wiem why, wiec napisze jeszcze raz ze anime NUDNE,NIECIEKAWE,GLUPIE,DZIECINNE z OKROPNYMI bohaterkami. anime udaje ze jest ambitne i o czyms wiecej ale NIE JEST

Pojawiaja sie spoilery, wiec po prostu ukrywam cały kawał tekstu, by po odkryciu czytało się bez przeszkód :P

1. Mahou Shoujo Madoka★Magica – zdecydowany faworyt w moim prywatnym rankingu na anime roku 2011. Żadne inne nie ma się co porównywać. Ogólnie jest to jedna z najlepszych serii jakie widziałem, a jeśli nie brać pod uwagę DBZ (wiadomo, sentyment, dzieciństwo, choć nie tylko, w końcu oglądałem mając też 16 lat), to może nawet zgarnąć pierwszą lokatę. Jedyny konkurent to ef – a tale of memories, rozstrzygnie planowany od dłuższego czasu rewatch obu serii :]
Najciekawsze jest to, że nie dość, że anime ma raptem 12 odcinków, to jeszcze pierwszy z nich mnie odrzucił. Nie dropnąłem tylko i wyłącznie dlatego, że robił je lubiany przeze mnie Shaft oraz usłyszałem całkiem pozytywne opinie w temacie na temat kolejnych dwóch odcinków. Z pozoru zwykłe mahou shoujo niby w klimatach Shaftu, ale z drugiej strony z paskudną kreska rodem z Hidamari Sketcha. Przełom nastąpił w trzecim odcinku, gdy okazało się, że wcale nie jest tak słodko jak się zapowiadało… Wtedy rozpoczęła się ostra jazda bez trzymanki. Odświeżanie TT w czwartkowe wieczory co parę minut by obejrzeć odcinek jako pierwszy i w żadnym wypadku nie dać się zaspoilerować, wielogodzinne dyskusje na /a/ w dniu i dzień po emisji odcinka, reszta tygodnia zapełniona czytaniem opinii na rozmaitych stronach i zdobywaniem artów… „one hell of a ride”.  kliknij: ukryte  Od momentu schrupania Mami tylko jedna rzecz nie przypadła mi do gustu – gadka o entropii. Cała reszta to czysta perfekcja, łącznie z niesłusznie deprecjonowanym zakończeniem.
Uwielbiam postać Kyuubeya, jego złowieszczą aurę, kamienną twarz wiecznie wyrażającą niewzruszony uśmiech :3, całkowity brak człowieczeństwa, zerowy kręgosłup moralny przy jednoczesnym przekonaniu, ze robi coś słusznego i niezrozumieniu zarzutów dziewcząt.
Ubóstwiam pairing Kyouko x Sayaka, ich zróżnicowane a jednak podobne charaktery, głębię postaci i szybki rozwój na przestrzeni serii, przemianę Kyouko, ponownie odnajdującej w sobie dobre intencje, pragnącą uchronić Sayakę kroczącą zgubną drogą od błędów, które sama popełniła, potęgujące się uczucie i przejmujący, wgniatający w fotel finał. Na dodatek ich relacja została wzbogacona wspaniałym character song, który po kolejnym, którymś dziesiątym przesłuchaniu utwierdził mnie w przekonaniu, że jednak lubię Kyouko równie mocno co Sayakę, uprzednio samotną favkę.
Zarazem doskonale rozumiem Sayakę, postać tragiczną, zawsze wierną swym twardo ustanowionym ideałom, konsekwentną w egzekwowaniu kar na wrogach ludzkości, wiedźmach i ich podwładnych za czyny niezgodne z pojmowaną na jej sposób sprawiedliwością. Dziewczynę pragnącą jedynie pokoju, ciepła, dostrzeżenia jej uczuć ze strony ukochanego, a jednak nieszczęśliwą, skazaną na niepowodzenie i zapomnienie przez jej najdroższego, nieuchronnie zagłębiającą się w rozpaczy i własnej niemocy, aż do przerażającego końca.
Podziwiam upór Homury w dążeniu do zmiany przebiegu wydarzeń, walkę z nieubłaganym losem, przeznaczeniem, za każdym kolejnym razem prezentującym jeszcze gorszy scenariusz wydarzeń, sprzeciwianiem się, zdawałoby się, nieubłaganie fatalistycznemu światu. Jestem pod wrażeniem jej oddania ukochanej przyjaciółce, która wyciągnęła do niej pomocną dłoń i pomogła się przemienić, upartemu dążeniu do lepszego świata, w drodze przez niszczące psychikę piekło, raz za razem, w upragnionym celu.
Czuję się zauroczony aurą, jaką roztaczała wokół siebie Mami, mentorka Madoki i Sayaki. Jej ciepłem, zdecydowaniem, chęcią zaimponowania podopiecznym, pokazaniem im ulotnego piękna obowiązków magicznej dziewczyny. Zdolnością inspiracji otoczenia, rozbudzania nadziei i wiary w własne siły. Troską o najdroższe uczennice i nieustannym dawaniem przykładu dla ich dobra. Jej nagła śmierć okazała się szokiem, czymś niespodziewanym, przełamującym schemat, zmieniającym oblicze serii, utwierdzającym widza w przekonaniu, że ma do czynienia z nieobliczalnym, wyjątkowym dziełem.
Wreszcie, Madoka, główna bohaterka, oaza dobroci, czystości, o nieskazitelnym sercu, martwiąca się o wszelkie problemy jej bliskich, pragnąca pomóc ze wszystkich sił, jednakże ograniczana przez fakt bycia jedynie małą, bezbronną dziewczynką, niknącą w obliczu zagrażających jej potęg, Do samego końca opierająca się zakusom głównego antagonisty, wbrew wszelkim przewidywaniom dołączająca do szeregów wojowniczych obrończyń ludzkości dopiero w końcówce serii, pilnie chroniona przed wszelkimi niebezpieczeństwami, a ostatecznie zbawiająca świat, kosztem własnego istnienia w świadomości uratowanych przez nią ludzi, za wyjątkiem najbardziej oddanej jej Homury.
Dodajmy do tego niepowtarzalną, oryginalną, pełną symbolizmu i niedomówień stylistykę graficzną Shaftu, genialną oprawę muzyczną przygotowana przez najwybitniejszą japońską kompozytorkę, Yuki Kajiurę, jednocześnie pamiętając, że to autorski projekt ze scenariuszem napisanym przez Gena Urobuchiego a otrzymamy murowany hit, najlepsze anime roku i jedną z perełek w historii, niewątpliwie wyznaczającą przyszłe standardy, wpływającą na rynek M&A.

A jest nim zakończenie,jak dla mnie zbyt przewidywalne (ale nie do końca). Jak to oglądam to miałem wrażenie że twórcom wyszło coś o niebo lepszego niż się spodziewali i nie umieli tego zakończyć. Seria jak najbardziej godna polecenia. I w mojej ocenie najlepsze Magic girl po MKR i dużo lepsze niż mój był nr2 Uta­‑kata.

Przyznam szczerze, że to anime zaskoczyło mnie bardzo pozytywnie. Do pierwszego odcinka usiadłam z pewnym dystansem, no bo przecież – jak sobie do tej pory myślałam – co jeszcze można wymyślić w kwestii magical girls..? Okazało się, że jednak całkiem sporo. Z tego też względu – za nieszablonowość i łamanie schematów gatunku z prawdziwą klasa i polotem – daję z czystym sumieniem 10. Grafika – nie powiem, oryginalna, ale zupełnie nie przeszkadza w odbiorze, a dodaje całej serii specyficznego uroku (chociaż nie każdemu może przypaść do gustu – zwłaszcza projekty wiedźm). Jedyny minus to momentami uboga animacja, dlatego tutaj daję 8/10. Muzyka – idealnie dobrana, ostatnio króluje na mojej playliście (zwłaszcza ending w wykonaniu Kalafiny… aż ciarki chodzą po plecach!) – 10/10. Postacie – to chyba najsłabszy punkt w odniesieniu do całej serii – na uwagę zasługuje na pewno chłodna i zdystansowana Homura, dość interesująco prezentuje się tez Kyuubei, poza tym – raczej bez rewelacji: bohaterów oceniam więc na 8/10. Podsumowując – mocne 9/10. Czy oglądać? Jak w temacie!:)

Jeśli ktoś kiedykolwiek powie że to anime to badziewie, to niech wie, że ma o jednego wroga więcej. ;> Animek świetny ~pożarłem go w dwa dni~ !!! Może i zakończony „Happy Endem”, ale nie takim jak się spodziewałem. ;( Ale co tam.. Kocham to anime ! <3 ;3 <3

Anime naprawdę warte uwagi. Pochłonęłam to w dwa dni. Ale ostatni odcinek jak zwykle ktoś mi musiał zepsuć oglądanie. -,-" Taki dramatyczny i decydujący a wszyscy pytają czemu siedzę w kącie i płaczę do telefonu (tak oglądałam to na komórce, jak oglądam anime w komputerze to wszyscy mi się gapią… a z telefonem jest szansa że uda mi się gdzieś zaszyć. zazwyczaj siadam za kanapą XD).
Ajej. To było naprawdę świetne. :3 Sądziłam na początku, chyba tak po 3 odcinkach, że będzie fajne, ale nie przewidziałam że tak bardzo mi się spodoba.
Tak bardzo… Jak bardzo? Tak, że daję 10 i zaznaczam ulubione ^^

j.w.
oglądałam kiedys taki gatunek, każda przemiana dziewczynek była słitszit , że tak powiem.
anime różni się od innych, ciekawe i obejrzałam je w 2 dni ^__^ podobało mi się, chociaż zakończenie mogło być bardziej 'happy' XD

Do „Madoki” podchodziłam bardzo ostrożnie. Dlaczego? Po pierwsze, bo naczytałam się pozytywnych opinii i jakiś tam statystyk gdzie zajęły pierwsze miejsce. Po drugie, małe dziewczynki z kolorowymi włosami i piskliwymi głosikami miały ratować świat, znowu. Aaaha. Po odwlekaniu dobrych kilku miesięcy, byleby tego tylko nie oglądać chwyciłam za 3 inne pozycje. Dopiero kilka dni temu postanowiłam, że: „dość czekania i zwlekania, oglądnę to wreszcie!”. No i zaczęłam…

Jak przeważnie mam dość i wyłączam głośniki przy piskliwych głosach (np. taki Bakugan z dubbingiem, potrafi zabić, albo pozostawić poważny uszczerbek na zdrowiu!) tu nie było z tym problemu. Cała rozpacz Madoki jest dla mnie zupełnie uzasadniona.  kliknij: ukryte  Przecież nie chciała oddać swojej duszy za byle co, tak „hop siup”. No może tylko czasami było troszkę przedramatyzowane, co dało się znieść. Muzyka jest bardzo dobrze dopasowana. Najbardziej spodobał mi się utwór „You Should Become a Magical Girl”. Nie podobał mi się raczej ten „drugi świat”, ale trzeba mu przyznać, że był intrygujący i oryginalny. Ogólnie: pozytywne zaskoczenie. Poszło naprawdę gładko i nawet bez zgrzytów.

„Madoka” jest dowodem, że czarodziejki to nie tylko uczennice, które zmienią kolczyki, założą koronę i BAM! Nikt ich nie poznaje!
Wcześniej hasło „magicial girls” zawsze kojarzyło mi się z „Sailor Moon’em” (no ewentualnie z Witch’em. Lol). Teraz będzie głownie z „Mahou Shoujo Madoka Magic’ą”. Ode mnie mocne 8 ,a zastanawiam się nawet nad 9. Myślę, że warto obejrzeć , tym bardziej że ma tylko 12 odcinków. Jeśli wyjdą jakieś OAV’ ki to z chęcią obejrzę (na co chyba nie warto liczyć, no ale, ale…) Widzę, że jest też manga, ale czy jest to to samo co anime?

Chyba pierwszy raz w gatunku (no dobra, nawet jeśli nie obejrzałam zbyt wiele produkcji tego typu) spotykam się z tym, że  kliknij: ukryte  główna bohaterka tak późno (w ostatnim odcinku!) staje się czarodziejką. W ogóle ta seria powiela wiele schematów, wywracając do góry nogami, mój dotychczasowy obraz anime z gatunku magical girls. Chyba największe wrażenie zrobiło na mnie zakończenie, takie… nieprzewidywalne? Choć z początku ciężko mi było polubić kogokolwiek, to później chyba wszystkie bohaterki w jakimś stopniu, zdobyły moją sympatię.  kliknij: ukryte  Och, jaka ja byłam zła, kiedy Kyoko umarła!
Bardzo podobał mi się świat przedstawiony, zupełnie jakby działo się to w przyszłości, a jednocześnie… niekoniecznie.
Odrzucały mnie projekty postaci. Z czasem się przyzwyczaiłam, ale… jakoś tak mi się nie podobają. Niezbyt przekonywały mnie te zastosowania graficzne przy wiedźmach (wycinanki niczym z gazet, rysunków dzieci itp), dla mnie wyglądało to… komicznie.
Muzyka to chyba największy plus tej serii. Już w pierwszym odcinku zwróciłam uwagę na ścieżkę dźwiękową. No i ten psychodeliczny ending… O_o
Ogólnie rzecz biorąc, to podobało mi się, ale w moim mniemaniu zasługuje wyłącznie na mocne 8, wyżej bym nie dała. Bardzo ciekawy pomysł, choć z początku może nie budzić zainteresowania.

Anime w pełni zasługuje na każde dobre słowo, które o nim powiedziano. To bardzo wciągająca i wzruszająca historia od początku do końca.

Choć pisząc recenzję dał bym pięć na pięć gwiazdek.

proste, jak się nad tym zastanowić: magical girl to po prostu… „czarodziejka” (przecież „czarodziejka” ≠ sailor moon :])

Jej,jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się,że nie wiedziałam jaki komentarz napisać do obejrzanego anime…

Ok.Już zbieram myśli,usuwam z buźki żałosną minę i piszę…
Naprawdę zaskoczyło mnie zafascynowanie tym tytułem.W recenzji czytamy,że twórcy Madoki chcieli odświeżyć nieco,klasyczny schemat anime o Magical Girls.I muszę przyznać,że w pewnym stopniu im się to udało.Dostajemy opowieść o  kliknij: ukryte  dziewczynie,która została Magical Girl i zyskała zdolność cofania się w czasie.Jednak pożałowała swojej niestety nieodwracalnej decyzji i wielokrotnie przeżywała te same dni,aby tylko nie dopuścić by jej przyjaciółka popełniła ten sam błąd – przy czym to właśnie ta przyjaciółka jest tutaj tą najważniejszą hero.
Tak.Pomysł oryginalny,ale fakt faktem i tak wyszło coś co dostało się na listę moich koszmarów (obok Tokyo Mew Mew).Ale dlaczego Madoka tak mi…nie przypasowała?
1.Bo byli tam BEZNADZIEJNI bohaterowie.Znowu musiałam patrzeć na „poświęcające się dla ludzkości,biedne,niedocenione dziewczątka”.Wrr ile można?Czy chociaż jedna z nich nie mogła być egoistką i gdy ten zwierzaczek przyszedł do nich z propozycją,to po prostu wywalić go za drzwi,okno czy inną rzecz przez którą można coś wyrzucić?Jasne była tam jedna (ta co ciągle coś wcinała),która nie za bardzo przejmowała się innymi,no ale i tak była ta
MAGICAL GIRL – czyli jednak pomagała ludzkości,nie? MADOKA – chyba najbardziej irytująca bohaterka anime,jaką kiedykolwiek widziałam (zaraz za Nagisą z Clannada,Asashiną z Melancholy of Haruhi Suzumiya oraz Yoshidą z Shakugan no Shana).To właśnie ona była tą,która zamiast cieszyć się faktem iż ma rodzinę,przyjaciół,kasę i SZCZĘŚCIE,wolała stać się obrończynią porywanych przez wiedźmy..żałosna była po prostu…
2.Kreska,którą zostały „narysowane” postacie.Straszna!
Małe,okrągłe głowy,rysowane flamastrem oczka,słodkie kolorki,cieniutkie nóżki ~~
A projekt szkoły? To nie była szkoła,tylko jakiś zakład zamknięty,w którym chodzą delikwenci w białych charakterystycznych kaftanach zawiązywanych na plecach…
Tła pojawiające się w świecie wiedźm były za to prześliczne.
3.Zasada: „skoro twórcy obdarzyli mnie różowymi/żółtymi/czarnymi/czerwonymi włosami to muszę mieć różowa/żółtą/czarną/czerwoną sukienkę,a do tego różowe/żółte/czarne/czerwone buty,a w butach różowe/żółte/czarne/czerwone skarpetki,a na głowie różowe/żółte/czarne/czerwone wstążki,a na rękach różowe/żółte/czarne/czerwone rękawiczki oj sorry oczy tez muszę mieć różowe/żółte/czarne/czerwone”...uff może lepiej byłoby gdyby każda nosiła szary T­‑shirt? I kłopot z dobieraniem barw z głowy
4.Animacja przypominała Dysneyowską produkcję o dwóch rysowanych myszkach (tak,chodzi o Myszkę Miki i Mini,ale nie w kolorze,kojarzycie?)
5.Gdzie Ci mężczyźni? W Madoce panuje jakiś niż demograficzny co do płci nie­‑żeńskiej
6.Beznadziejny op.
7.Dlaczego główna bohaterka zachowuję się jak element tła? Tytuł 'głównej bohaterki' należy się tutaj Akemi Homurze,już pisałam czemu.
8.Twórcy chcieli,ażeby potencjalny widz po koniec seansu poczuł smutek i żal za biedną Madoką.Tylko niby czemu miałabym jej żałować? Sama tego chciała.Ha!Trzeba było nie zgrywać Supermana M­‑A-D­‑O-K­‑A!!

Podsumowując,
DOBRZE CI TAK TY RÓŻOWA KLUCHO!!
Anime dostało 1,pomimo ślicznych teł,ale sorry tło ma być tylko dodatkiem…

Nastawiłam się na coś naprawdę odbiegającego od wszelkich schematów i… rozczarowałam się. MSMM nie było najgorsze, jednak dużym minusem były postaci. Czy na prawdę dużym wysiłkiem byłoby stworzenie jakiś chociaż troszkę mniej przesłodzonych i schematycznych bohaterek? Szczerze to nie polubiłam żadnej postaci. W dodatku zakończenie było dużym rozczarowaniem. Oczekiwałam czegoś oryginalnego i zaskakującego.

Tak jak już ktoś wspominał  kliknij: ukryte  przy tej całej historii z cofaniem czasu miałam silne wrażenie jakbym oglądała Higurashi, co sprawiło że w moich oczach seria straciła na oryginalności.

Miałam chociaż nadzieję że MSMM jakoś mnie poruszy, wzruszy, będzie dla mnie smutniejsze (co trudne nie jest, bo łatwo się wzruszam i płaczę na filmach), ale w tym aspekcie też się zawiodłam (możliwe że to kwestia tego że nie polubiłam postaci).

Mimo wszystko nie jest tragicznie, grafika (nie kreska a tła) mi się podobała, a fabularnie było dobrze gdzieś do  kliknij: ukryte  akcji z cofaniem czasu.
Niemniej jednak nie rozumiem zachwytu nad tym anime. C:

Z natury nie lubię czegokolwiek traktującego o magicznych dziewczynkach/wróżkach bla bla co przemieniają się za pomocą jakiś pierścionków itepe i w ogóle, ale Mahou Shoujo Madoka Magica zaskoczyło mnie, bardzo pozytywnie, fajnie skontrastowana kreska – przesłodzone bohaterki w mrocznym świecie, opening na początku mnie wkurzał jak wszystko o magicznych dziewczynkach, ale po paru oglądnięciach z rzędu bardzo mi się spodobał, fajny psychodeliczny klimat i zakończenie nietypowe, co jest dla mnie plusem, dodatkowo bardzo dobra muzyka, szkoda, że główny motyw zaledwie parę razy użyli w całym anime :-s

na poczatku oglądania serii nie byłam zbyt zachwycona, ot myślałam zwykła seriia o dziewczynkach ratujących świat. Cóż jednak się myliłam. zainteresowało mnie jawne czerpanie z filozofii (lub religii jak zwał tak zwał) buddyjskiej. struktura świata gdzie każde życzenie (pragnienie) wywołuje odpowiednią przeciw reakcje, jest to zasada biegunowości. wszystko każda emocja pozostawia po sobie jakieś piętno pozytywne lub negatywne. tak samo jak to co spotkało Madoke można porównać do stanu najwyższej nirvany gdzie człowiek nie może już egzystować w normalnym świecie.

A co do tego anime jeszcze to tak zaczęłam się zastanawiac czy jest coś takiego za co oddałabym życie.Długo myślałam ale nie wymyśliłam nic

Obejrzałam serię z nadzieją na to, że nie będzie to typowe „mahou shoujo”. Nie zawiodłam się. Zastanawia mnie tylko jedno:  kliknij: ukryte  dlaczego Homura, aż tak poświęcała się dla Madoki? Nie wierzę, że to tylko przez przyjaźń. Porzuciła wszystko, żeby tylko ją uratować. Wiedziałam, że nie będzie żadnego yuri, ale wyglądało to tak jakby Homura kochała Madokę (nie, nie próbuję się wszędzie doszukać lesbijskich związków :P) Trochę dziwne, ale podobało mi się to.

Anime bardzo fajne. Na długo pozostanie w mojej pamięci, ze względu na swą oryginalność. Grafika jak dla mnie piękna i wyróżniająca się. Na plus są też świetne bronie (a nie jakieś powydziwiane czary) oraz bardzo ładne stroje. Fabułą nie raz mnie zaskakiwała, było inaczej niż przypuszczałam.
Ok, teraz minusy. Okropni bohaterowie. Główna bohaterka to jakaś pomyłka, jej przyjaciółka także. Kyoko oraz Homura (szczególnie ta pierwsza) na początku były interesujące, można by powiedzieć, że je trochę polubiłam, ale z biegiem czasu srogo się zawiodłam.  kliknij: ukryte  Kyoko, nieprzewidywalna, żądna walki, dbająca tylko o siebie, stała się miła, gotowa była się poświęcić za przyjaciół, inni nie byli już jej obojętni. O Homurze często nie wiedziałam co myśleć, raz ją lubiłam, a raz nie. Ostatecznie wyszło na NIE.
Wygląd wiedźm mnie zaskoczył, ale jak dla mnie były one po prostu dziwne. Tak samo z zakończeniem.  kliknij: ukryte  Madoka bogiem, wolne żarty.
Miałam wielki problem z ocenieniem tego anime. Plusów jest prawie tyle samo co minusów, a im dalej oglądasz tym jest gorzej. Na pewno nie jest ono przeciętne, ale nie zasługuje na miano wspaniałego. 7/10