Tanuki-Anime

Bardzo przeciętna produkcja pod względem…... wszystkiego !!!

Fabuła Ao jest tak płytka jak wyschnięta kałuża po zeszłorocznej ulewie. Nie ma o czym tutaj pisać, są tutaj zlepki wszystkich innych shounenowych produkcji. Błyskające miecze z super mocą, udawana braterskość okazująca się słodką i najlepszą w swoim rodzaju, drugo planowy bohater który się nie nawidzi z pierwszoplanową (a jak zawsze są najlepszymi przyjaciółmi z ckliwymi tekstami itp.). Panienka która łzami ratuje wszystko i wszystkich i tak dalej i tak dalej.

Nie ma tu za wiele a zamiast mamy tu wiele niedomówionych wątków (inni bracia Fausta, koleś z lalką na ręku, który nie zrobił absolutnie nic itd.)

Walki i przeciwnicy baaaardzo słabe, jakieś ćmy i inne do niczego podobne kreatury na dodatek w bardzo małej dozie.

Grafika średnia, przez co uprzedziła mnie na przyszłość do niebieskich płomieni (za dużo ich i po nic)

Szkoda tracić na to czasu jest wiele więcej (nawet średnich) produkcji które są o wiele lepsze.

Na którym rozdziale kończy się anime?

Hmm..Może na początek: Anime..to jest całkiem niezłe. Daje bez wyrzutów sumienia 8/10. Jest niewiele istotnych wad: np. to że anime ma charakterystyczny często zbyt przesadny humor postaci, gdzie poważne kwestie są mieszane z wygłupami postaci, ich humorem i kaprysami – co podkreśla dodatkowo grafika – co z resztą charakterystyczne dla anime. Za bardzo się na anime nie znam – dopiero się wkręcam w temat, ale np. Przedstawienie tutaj demonów : coś jak kukły, czy lalki – nie wiem jak to nawet określić – na pewno coś innego niż zakłada nam to narzucony przez katolików i Hollywood obraz demonów i zła. Chyba, że wiąże się to z wschodnimi religiami i wierzeniami : buddyzmem itp.

Jaka jeszcze wada: drobna ale istotna: anime to rozkręca się praktycznie w drugiej połowie trwania całości w momencie m.in. gdy Rin ujawnia się przed grupą w szkole egzorcystów i, że tak na prawdę do kontrolowania swoich ..niebieskich” płomieni nie potrzebuje miecza. Mówiąc krótko anime to kończy się zbyt wcześnie: mogłoby trwać i trwać. Można zarzucić twórcom – ale ja bym tego nie robił – że zbyt dużo czasu poświęcili na kreację bohaterów np. Mephisto, Yukio, Shiemi, Rina co znacznie wydłuża serię. Niektóre odcinki mogłyby się wydawać nie potrzebne, no ale może tak miało być, może wszystko dopiero miało przybrać na akcji na koniec?

Fajnie, że Ci Egzorcyści co się uczyli w Akademii byli podzieleni tzn. mogli przybierać różne specjalności: władać bronią palną, czy zwalczać demony przy pomocy słów Biblii , lub rzucać magiczne zaklęcia.

Koniec szok: Yukio silniejszym nosicielem od Rina? Jednak moje przeczucia pod koniec wyszły na jaw, że też ta zdolność ,,niebieskich płomieni” pojawi się u niego.

Warto obejrzeć..Coś nowego i nietypowego

..pomimo że anime nieco odbiega od mangi i właściwie zamknęło sobie drogę do kontynuacji. Jeśli ktoś teraz czyta mangę to niech nie ogląda powyżej 17 odcinka gdzie pojawia się za duża przepaść fabularna i historia idzie zupełnie innym torem. Jednak nie wiem czemu to anime jest tak nisko ocenione bo mi się naprawdę podobało, walka,fabuła mega dramat a nawet lekkie napięcie romantyczne. Ogólnie polecam:)

Fajna, lekka seria. Polubiłam wszystkie postacie (może poza Yukio, który jakoś od początku mi się nie spodobał, ale z czasem moja niechęć do niego zmalała). Główny bohater jest zabawny, chwilami trochę działa na nerwy, ale ogółem nie potrafiłam go nie lubić. Reszta ekipy również sympatyczna. Szczerze mówiąc nie za bardzo podobał mi się projekt postaci (z kilkoma wyjątkami), ich twarze miały dziwne kształty. Muzyka ładna, drugi opening najlepszy. A co do całej reszty, po prostu przyjemnie mi się oglądało. Anime pełne jest oklepanych schematów, przewidywalne do bólu, ale za to właśnie lubię tego typu tytuły i nie przeszkadzało mi to wcale w zabiciu czasu bez zbędnego nadwyrężania szarych komórek. Jeżeli chodzi o uwagi dotyczące przeznaczenia serii dla młodszego widza to pewnie prawda, ale pozostaje mi się tłumaczyć, że w duchu wciąż jestem dzieckiem, bo naprawdę uważam tę serię za całkiem niezłą.

Seria udana i miła dla oka, taka łatwo przyswajalna przygodówka. Mam wrażenie jednak, że skierowana jest do ciut młodszego widza.

mi sie bardzo podobało świetna komedia co stego że jest inna niż manga?!
moja ulubiona postać to rin (oczywiście)
długo się zbierałem do obejżenia… ale było warto!
zachęcam do obejrzenia! szkoda  kliknij: ukryte  że satanowi się nieudało : (

Bardzo mile mnie zaskoczyło to anime <3 Ostatnie 3 odcinki oglądałam z otwartą ze zdziwienia buzią. To anime jest niesamowite, wciągające i naprawdę warte obejrzenia. Jest w tej serii zawarte dużo akcji i ciekawych wątków, jednakże sądzę, że np. filer o  kliknij: ukryte  urodzinach jest zbędny. Co do postaci najbardziej lubię Rina *ta oryginalność ._.* i Shurę. Nie wiem co tu jeszcze dodać, to chyba wszystko co mam do powiedzenia, polecam!

Anime So on egzorcist môjmu zdaniem jesť super pełne akcia i fanazi .Podráždenosť 25odcinków sa fantastyczne ogladłamrównież nastepna czesc równierz fantastyczna jak ta pierwsza choć sa nosí bochaterowie i jeden krulik démon ,ale niebede wam tego opowiadac sami musicie to ogladnąć,, Ao on egzorcist Movie„polecam

Jeden odcinek wystarczył, bym reszte nocy oglądała, a potwm jeszcze na lekcji. Wciąga, a z kolejnymi odc jeszcze bardzej. Najciekawsza w tym nie tyle jest sama fabuła, a relacje pomiędzy braćmi. Yukio wysyła sprzeczne sygnały, a i pozostali bracia są nie do odgadnięcia na 1 rzut oka. Gorąco polecam.

Usunięto kursywę. Proszę jej nie stosować całościowo w komentarzach – jest zarezerwowana dla informacji odmoderatorskich.
Moderacja

Co prawda 3 odcinki zostały mi do końca, więc może zmienię zdanie, ale te wszystkie ochy i achy na temat tej serii wydają mi się być przesadzone.

Anime jest przeciętne, powiela mnóstwo schematów, które zostały już nieraz wykorzystane i to często o wiele lepiej. I tak sama szkoła to swoista mieszanka  kliknij: ukryte  Shibusen (Soul Eater), oraz siedziby zakonu z D­‑Gray Mana no i Akademii Ouran (mam na myśli zwykłą szkołę, konkretnie wystrój wnętrz).

Postaci także powielają schematy – i tak na przykład  kliknij: ukryte  Mepihisto przywodzi mi na myśl Szalonego Kapelusznika z Alicji w Krainie Czarów i Xerxesa z Pandora Hearts. Mimo wszystko to jednak jedna z ciekawszych postaci, podoba mi się to jak wszystkimi się  kliknij: ukryte  bawi i manipuluje.
Rin i Yukio są trochę jak ugrzecznieni  kliknij: ukryte  Dante i Vergil z Devil May Cry. Bliźnięta, potomkowie demona, polujący na demony, obaj początkowo szli prawą ścieżką, dopóki jednego nie skorumpowało zło.
Można by tak jeszcze wymieniać sporo rzeczy, fabularnie także  kliknij: ukryte  (chociażby zatracenie się mocy, i późniejszy trening żeby ją okiełznać, jak wiele razy już to widziałam?).

Ciekawe założenie fabularne, zaginęło w mroku powtórzeń, anime spada po równi pochyłej. Zaczynało u mnie od oceny 8 po pierwszym odcinku teraz to 5/6 w zależności od końcówki. Obejrzenie nie jest zbytnią stratą czasu, ale jest wiele lepszych serii.

Mi się podobało. Było trochę niepotrzebnych scen itp ale ogólnie na plus.
Samo zakończenie… jak dla mnie wyglądało to tak jakby bardzo szybko chcieli to zakończyc. Zamiast niepotrzebnych filerów jak ten z urodzinami mogli postarac się i jakoś inaczej to wszystko poprowadzic.
7/10

Jest to typowa produkcja shounen, czyli do mnie nie wszystkie elementy mogły przemówić /podobać się. Anime to odebrałam jednak pozytywnie, jest ciekawe i nie nudzi. Fabuła może wydawać się absurdalna, ale jest całkiem logicznie przedstawiona, grafika i muzyka przyjemne w odbiorze. Polecam osobom oczekującym głównie akcji.

No cóż… zaczęłam oglądać z przejęciem bo w końcu początek był mocny. Oczywiście nic nie rozumiałam z tego co tam gadali jakieś exorcist itp. Gdy zobaczyłam księdza z dziećmi trochę się przejęłam dopiero później zaczęło do mnie docierać ,ze to nie ksiądz ^^' No cóż anime stało się strasznie ciekawe  kliknij: ukryte  po tym kiedy dowiedziałam się ,ze on jest synem szatana to się zaciekawiłam. No ,ale później było trochę smutno :'( Dalej już było lepiej spodobało mi się to. Lubię gdy główny bohater jest inny i tu tak jest ^^ Myślałam ,że ta seria będzie o wiele gorsza ,a tu zaskoczenie. Tyle słyszałam negatywnych opinii i rzeczy typu „nie oglądaj tego”. No ,ale przejdźmy dalej. Historia z tą dziewczynką też nie była najgorsza ,ale takie coś mnie nie rusza. Czekałam na większą akcję. Coś innego co będzie lepsze! Bo przecież pomysł  kliknij: ukryte  syna szatana jest genialny więc fabuła też musi być genialna! Czekałam na rozwinięcie wydarzeń. No i zaczęło się rozkręcać. Fajnie ,że jest jeszcze ten Bon i ,że  kliknij: ukryte  główny bohater nie jest najlepszy Później miałam wrażenie jakbym oglądała filery… ,ale ponownie akcja wróciła i spadła i tak w kółko… :/ Ale w 12 odcinku się zachwyciłam albo 13… nie pamiętam zaczęła się akcja wreszcie taka porządna! Ale miałam ubaw!! Brakowało mi tego ,a 15 odcinek to już wogóle!!! O jeju tak się zapaliłam bo dalsze odcinki też nie były najgorsze… No ,ale do mnie dotarło ,że zostało tak mało odcinków ,a jeszcze tyle do zrobienia! Czyli ta seria nie została dokończona :/ I jeszcze znów zaczęły się takie nudne rzeczy :'( A później…  kliknij: ukryte  Wiedziałam ,że coś jest nie tak z tym nowym papieżem i jeszcze Rin miał zginąć! Ale płakałam ,a potem ta akcja z Yukio!Się pogmatwało czekałam na decydujący koniec. I naprawdę byłam z niego zadowolona.
Ogółem anime super! Ma słabe momenty czasem nudne akcje ,ale wspaniały pomysł i dobra realizacje. Ja bym zrobiła inną fabułę ,ale to ja. No i tak fabuła niczego sobie. Co do muzyki (zwracam na nią dużo uwagi) nie powaliła mnie ,ale w openingach była dobra (już ją mam na komórce). Co do kreski… lubię kreskę nowoczesną taka jak ta nie to co w tych starych anime takie brwi i kwadratowe twarze. Bohaterowie też dobrzy ,ale mam wrażenie ,że już było. Bardzo lubię tą serie za sam pomysł i 14­‑17 odcinek. Oczywiście nie jest to idealne bo parę akcji z Yukio mi się nie podobało. Ale tak to anime świetne bez porównania. Po prostu inne, Polecam wszystkim i koniec koniecznie do obejrzenia! <3

Czemu najlepszy bohater musi ginąć na początku? Ale mniejsza o to. Szło dobrze, dopóki nie zaczęła się ta cała wojna z gehenną. Dzieci szatana były genialne :D Bohaterowie ogólnie w miarę dobrze wykreowani. Nie wiem, do czego konkretnie mam się przyczepić. Posłużę się popularnym zdaniem „to nie to”.

Rzadko się zgadzam z recenzją w 100%, no powiedzmy w 99%, tym razem jednak muszę to zrobić – z małym tyci pyci przytykiem. Jak można się czepiać że kolejna bohaterka lubi kwiatki??? Ja nie znam kobiety która by kwiatków nie lubiła, widać to gołym okiem podczas dnia kobiet, a sporo ich w życiu poznałem – więc stereotyp jest jak najbardziej słuszny. Pozdrawiam

Szczerze mówiąc to anime mnie mile zaskoczyło. Obejrzałam kawałek 1 odcinka i mnie to nie zachęciło. Okazało się, że moja koleżanka która dopiero zaczęła oglądać to anime uważa je za super i w ogóle. Chciała się przekonać czy tak naprawdę jest. po obejrzeniu całego 1 odcinka zachęciło mnie to tak, że obejrzałam całe anime i mogę powiedzieć, że mnie to bardzo zaskoczyło. Grafika jest dobra, muzyka mi pasuję ( słucham jej jak idę do szkoły i jak z niej wracam :D) tylko dziwi mnie motyw dziecka szatana w kościele. Anime można obejrzeć ale nie trzeba.

Przeciętne, naprawdę nie ma nad czym się zachwycać. Recenzantka chyba czytała mi w myślach, bo ujęła wszystko o czym warto wspomnieć, więc nie za bardzo się rozpiszę. Dodam tylko, że przez ostatnie odcinki siedziałam z wielkim ''what the fuck'' na twarzy. Och, to takie dramatyczne!  kliknij: ukryte  Walka, brak logiki w działaniu Szatana, walka, jakieś maszyny i chrześcijaństwo takie, że człowiekowi chciało się płakać. Fe, było źle, naprawdę źle. Typowy shounen, niczym nie zaskakuje. Całe szczęście, że dostaliśmy postać Amaimona, bo inaczej to anime byłoby porażką. Przeciętniak, moi drodzy – 5/10 za grafikę i openingi, które słucham sobie w drodze do domu na MP4.

Szczerze mówiąc nie za bardzo podoba mi się recenzja na temat „Ao No Exorcist” gdyż w niej są przedstawione same negatywy na temat tego anime. Ja jestem wielką fanką tego typu anime i mnie się ono bardzo podobało. Śmiem się nie zgodzić, że jest to anime dla „dorastających dzieci”.

Melmothia

Proponuję abyś przeczytała mangę gdyż anime odbiegało trochę od niej.

BlaXk Magic Mushroom

po pierwszym odcinku można było wywnioskować, że to anime będzie śmieszne, ale też będą tam przejmujące momenty, a co do fabuły to większość anime jakie tylko oglądniesz będą miały jak powiedziałeś „płytką i przewidywalną” fabułę więc nie rozumiem twojego zdziwienia.
Kończąc chciałabym powiedzieć, że to anime jest dla każdego, potrafi rozbawić, a momentami przejąć jak dla mnie jest to jedno z najlepszych anime jakich do tej pory oglądałam. Dla tęskniących za anime polecam czytać mangę, która jest nadal wydawana, a także z cierpliwością czekać na film [link][link][/link]. :)

Aktualnie 1000%. Shounena. Oglądając to anime miałem wrażenie że twórcy oprócz mangi wykorzystali podręcznik „1000 i 1, a nawet więcej oklepanych motywów Shounen”. I co otrzymujemy? Wszystko, czyli – nic zaskakującego. Moe blond mangolata? Mówisz­‑masz. Cycata panna z mieczem? Jest. Długowłosy bishounen z wieeelkim mieczem? Kolejny patent z podręcznika zaliczony. Fabuła? Szkolne obozy treningowe, jest i wizyta w parku rozrywki, obowiązkowy odcinek plażowy także. Potem akcja przyśpiesza co prowadzi do gigantycznej rozpierd… znaczy efektownej końcowej walki :) No i para głównych bohaterów, czyli bliźniaki o zupełnie odmiennych charakterach, w dodatku dzieci samego szatana… śmiać się czy płakać? Jak dla mnie, zbyt kiczowate. I jak można było coś takiego zrobić z Mefistofelesem? Oczywiście, miał być po części śmieszny, a tak naprawdę przewrotny i zły – moim zdaniem wyszło to żałośnie.

Sposób w jaki przedstawiono religię chrześcijańską – w tym aspekcie Japończycy chyba nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Wszystko przerysowane do granic możliwości, prawie groteskowe, a dla mnie po prostu śmieszne. Absurdalne. Oglądając pierwszy odcinek już wiedziałem – będzie śmiesznie. Nawet bardzo śmiesznie.

Do muzyki czy kreski nie będę się przyczepiał. Była bardzo w porządku. Openingi i endingi, jak dla mnie nic specjalnego. Muzyka pasowała do efektownych walk, których jak to w typowym shounenie było sporo.

Podsumowując jest śmiesznie, kiczowato, fabuła płytka i przewidywalna. Ale chyba tak miało być. Wrzucam do wspólnego wora razem z różnymi CG czy GC – niezbyt ambitny tytuł, czysto rozrywkowy.

3/10

polecam puścić sobie muzykę z anime i czytać mangę, a anime później zobaczyć tylko do siedemnastego odcinka. szkoda cennego czasu na komercyjny chłam pod koniec D:

Podchodziłam do Ao No Exorcist nie ufnie. Kreska nie przemawiała do mnie, więc nie chciałam zacząć oglądać. Po pewnym czasie, z większym dystansem pomyślałam sobie „a co mi szkodzi? Jak mi się nie spodoba, to przestanę oglądać”
Po 2 odcinkach nawet nie zauważyłam, że zdążyłam się wciągnąć w historie o demonach, egzorcystach i synach szatana.
Pierwszym plusem tej animacji na pewno jak dla mnie jest muzyka. Ani razu nie przewinęłam endinu ani openingu. Pierwszy ending wydawał się być trójwymiarowy, wydawało mi się, że się ruszam. XD
(wiem to dziwnie to brzmi)~
Szkoda tylko, że wtrącili „filer” :<

Moja opinia to 9/10.

Tytuł anime usłyszałam od koleżanki. Myślę sobie czemu nie, zważywszy, że w nazwie występuje egzorcysta (więc miałam obawy). Które jednak rozwiały się pod koniec pierwszego odcinka. Na myśl przychodziło mi jedno słowo :GE­‑NIAL­‑NE !!!. No po prostu to było jak manna z nieba dla wygłodniałego otaku xd. I wcale nie przesadzam. Oprócz dobrego wrażenia względem fabuły i całego anime, ZAFASCYNOWAŁA MNIE każda piosenka i ścieżka dźwiękowa z całej serii. „Call me Later” czy „Me&Creed” Miki Kobayashi to po prostu odzwierciedlenie wszystkich uczuć przedstawionych w anime, a openingi : „CORE PRIDE” i „IN MY WORLD” oraz endingi : „TAKE OFF” i „WIRED LIFE” to po prostu jak wisienka na torcie zwanym „Ao no Exorcist” :). . Słuchając samych utworów można niezłe potoki wylewać (czuje się lekko zażenowana <rumieniec> :) ). Grafika – co tu dużo mówić – świetna , animacja również. Bohaterowie wspaniali ( zwłaszcza bliźniaki i Mephisto xd). Pragnę tu wspomnieć o samej relacji pomiędzy Rinem Okumurą a Yukio Okumurą. Ta braterska więź to jeden z wątków, które mogę zaliczyć jako „najbardziej lubiane” w tym anime. Myślałam, że piękniej być nie może…. i faktycznie nie mogło. W pewnym momencie poczułam się jak ktoś, kto dostał cukierka, którego mu później odebrano ( tak po dziecinnemu i lekko mówiąc). Pod koniec dość szybko wszystko się zaczęło. Nagle pojawiło się tyle informacji, że mój mózg nie nadążał xD. Ale nie to było problemem. Padnie tu teraz słowo, które mrozi na wskroś. Problemem była… KOŃCÓWKA <mrooźno>.
„CO TO MIAŁO BYĆ, nie róbcie ze mnie jaj ,że to już koniec O.o” – jedna z moich pierwszych myśli (reszty nie zdradzę, gdyż są zbyt „mocne” xd ;) ). Ten okropny koniec, na którym się zawiodłam był po prostu nie na miejscu. Poza tym twórcy anime przestali w połowie trzymać się historii zawartej w mandze, co było po części błędem, gdyż wtedy rozgrywają się na prawdę godne uwagi zdarzenia. Cała ekipa zamiast poczekać na rozwój mangi, postanowiła schrzanić tak świetne anime okropnym końcem i mocno skróconą długością (25 ep. to wydaje mi się, że jak na shounena trochę mało…), która nie wyjaśniła do końca wszystkiego  kliknij: ukryte  ( czy Rin zostanie egzorcystą i paladynem?, jak Yukio poradzi sobie z ujawnioną mocą? czym kieruje się Mephisto?, dlaczego Kamiki ma takie brwi ?? xd?, czy wszyscy zdadzą?? i wiele wiele innych, które każdy zadaje sobie sam). Ale mimo tych karygodnych błędów ma miłość do tego anime pozostaje nadal niezmienna :) (a słysząc newsy o tegorocznym filmie jeszcze wzrasta ^^)
POLECAM, naprawdę POLECAM wszystkim (mimo tych strasznych pomyłek), a zwłaszcza tym, którzy szukają typowego shounena o nietypowych egzorcystach :).
Ocena mimo wszystko 10/10 :).

Pozdrawiam.
Aoi55.

Świetne anime,nie nudziłam się oglądając je wcale.
Egzorcyści,moce,świat religijny…A do tego akcja! Świetni bohaterowie,demony,etc. Plus ten główny:syn szatana­‑to mój faworyt. Piękne openingi i endingi,zwroty akcji,soundtrack­‑chyba najlepszy.

Od stóp to głów…EXTRA !!!
Wszystko jest genialne, muzyka, wykonanie, a fabuła… MEEEGA EXTRAA !!! Żałuję, że dopiero teraz to obejrzałam a nie wcześnie ;DDDD POLECAM !!!

Początek anime – genialność! Kisiel w gatkach, trzęsące kolana i arytmia towarzysza mi przez kilka pierwszych odcinków, a potem dostałam kopa w zadek i się trochę wstydzę, że polecałam ten tytuł koleżance…

Animacja – miodzio, muzyka ekstaza i tak oto trwam w tej mojej euforii do drugiej serii, a potem to ech…tylko ciężko westchnąć pozostaje. Ale cisza nad tą mogiłą. Polski akcent był gwoździem do trumny.

Jak Kitajce biorą się za mitologię chrześcijańska ciężko to bywa i jak zwykle wymieszali wszystko ze wszystkim.. Pytanie moje tylko brzmi, jak może być niewierzący w Boga egzorcysta??? Chociaż udało im się z Mefistofelem…'Faust' robi swoje, na całe szczęście. Uwielbiam postacie tego typu, które pojawiają się w wielu tytułach [Xelos ( Slayers), Xerxes ( Pandora Hearts) czy Księżulo z Defense Devil…]jako Szalony Pajac z nieodzownym atrybutem parasolki. Bez tego 'elementu' nie było by tak mrrrrrrrrrrrrrucznie ;)

Za spierdzieloną drugą serię – 7/10

Mówicie, że manga lepsza? Trza spróbować…

Hmmm
A może mi tak ktoś powiedzieć, w którym odcinku kończy się ta „lepsza część”?
Proooszę?

dużo oczekiwałam po tej serii, niestety się zawiodłam… jakoś do polowy seria była po prostu genialna, nie miałam żadnych zarzutów. zdecydowanie twórcy powinni dalej trzymać się mangi, ponieważ ich zakończenie nie miało większego sensu, tylko mnie zawiodło. bohaterowie byli ciekawi i barwni, najbardziej polubiłam Rina oraz Shime, a najmniej ciekawym bohaterem był Yukio. grafice nie mogę niczego zarzucić, była ładna i płynna, muzyka zresztą tez, podobały mi się openingi oraz endingi.
podsumowując seria mogła być świetna, jednakże jest tylko dobra.

Na początku byłam ewidentnie zakochana w tym animcu, chociaż znajomość mangi nieco mi przeszkadzała w oglądaniu z pełnym zaciekawieniem. Po bodajże ostatnim odcinku pierwszej serii poziom zaczął powolutku spadać… Tak na łeb, na szyję, na kark.
Nie rozumiem, jak można było coś tak wspaniałego tak spartolić! Nie ogarniam! Druga seria wyglądała tak, jakby wziąć kilka wątków z różnych animców, zjeść je a potem wyżygiwać w dowolnej kolejności, dodatkowo przypadkowo je mieszając.
Jednak to zakończenie przeboleję… Najgorsze… Najgorsze… było przyjęcie przez jego mafię podwórkową (czyt. znajomki z akademii) do porządku dziennego tego, że Rin jest synem Szatana, którego ojciec podczas Niebieskiej Nocy wymordował ich rodziny, przyjaciół. „TAAAAAAAAAAK! Zaprzyjaźnijmy się z nim, żaden problem, na pewno nic nam nie zrobi, chociaż jest demonem z ludzką twarzą i traci kontrolę na mocami! TAAAAAAAAAAK!” Ewidentny zgon mojej skromnej osoby, chociaż prawdopodobnie zrobiłabym tak jak bohaterowie anime. Jedynie Konekomaru przez jakiś czas przypominał mi, że Rin jednak jest niebezpieczny – ot, jedyna postać z łbem na karku… Poza Mephisto Phelesem…
No właśnie… Mephisto… Nadal mam rozkminę, do jakich bohaterów go zaliczyć: pozytywnych, negatywnych czy może neutralnych. Taki sobie demon, którego plany co do naszego ukochanego świata nie są do końca znane. Zakochałam się w tej ekscentrycznej postaci.
Jedna sprawa. Sceny o nazwie gatunkowej Wyciskaczus Łezus Animeus. Wsłuchując sie w muzykę może oczy mi się wypełniła raz czy dwa łzami, ale fontanny wielkiej nie było. Po prostu zamrugałam oczami i mi przechodziło. Jedyną sceną, godną łez wg mnie była śmierć ojca Fujimoto. Wyłam przy niej jak mój pies, zostawiony na chwilę przed sklepem. Po prostu płakałam, aż mi samo nie ustąpiło.

Anime nie da się ocenić, ponieważ poziom pomiędzy dwoma seriami jest nierówny. Bardziej je spalili niż ja jajecznicę. No comment.

Usunięto wulgaryzm. Moderacja

Pierwszy odcinek- genialny, ciekawy, piękny i seria zapowiadała się na coś kultowego. Niestety spaprano je jakoś pod koniec i niedało się trupa reanimować.

Zaczęłam oglądać, bo bardzo spodobała mi się kreska, i według mnie przez całą serie utrzymywała wysoki poziom. Trochę gorzej z fabułą. Zapowiadało się naprawdę ciekawie, jednak po paru odcinkach ta historia zaczęła mnie nudzić, i właściwie nic mnie nie zaskoczyło. Obejrzałam do końca, bo nie mam w zwyczaju porzucać rozpoczętego anime (chyba, że jest naprawdę kiepskie) i uważam je za przeciętniaka, jakich pełno.
Obejrzeć i zapomnieć. Tyle ;)

Na początku było bardzo fajne. Pierwsze 3, 4 odcinki były wyśmienite. Potem poziom zaczął spadać… szkoda. Bo seria miała niewykorzystany potencjał. Liczyłem na jakąś ciągła fabułę, a tu co jeden odcinek walczą z kimś innym, dołączają nową postać, rozwijają ją trochę po czym rzucają w kąt i zabierają się za następny pomysł… szkoda trochę.

Jak dla mnie anime­‑bomba.Muzyka­‑miodzio,postacie (zwłaszcza Rin,który jak na syna samego Pana Piekieł,dość śmiesznie wygląda ale…? Kocham tą postać.Podziwiam jego charakter oraz samą osobowość)
Kreska,fabuła…nie mam się szczerze do czego przyczepić no może jedynie do tego iż anime jest za krótkie,stanowczo za krótkie.

Polecam każdemu
fanowi demonów i egzorcyzmów.^^
Naprawdę warto.

Anime z typu „im dalej tym gorzej” Zaczęło się naprawdę ciekawie i miało duży potencjał. W iście mistrzowski sposób twórcy cały ten potencjał wraz z fabułą zniszczyli.
Czy polecam?
Hmmm Można obejrzeć, ale naprawdę zirytowanie zakończeniem może popsuć humor nawet na cały dzień.

A mi się osobiście anime podobało i chętnie obejrzałbym drugi sezon. Nie rozumiem niektórych z was. Im lepsze anime tym więcej od niego oczekujecie. Czasami mam wrażenie, że was po prostu nie da się zadowolić ^^.

Nic specjalnego. Nie wiem czym się tu zachwycać. Nierówny poziom, trzy pierwsze odcinki przekonały mnie by obejrzeć dalej, lecz dostałam to czego nie oczekiwałam. Jedynie wart uwagi jest kreska i ścieżka dzwiękowa. Reszta upada i kwiczy.
Przeciętniak.

Nie cierpię oceniać anime, które mają tak nierówny poziom, ale chcę napisać kilka słów.
Po pierwsze, niespodziewanie: poziom jest nierówny. Na początku wszystko pięknie się zaczęło, fajniutki shonen, taki, jaki chciałam, dla rozrywki – aż do tego odcinka, w którym  kliknij: ukryte  wszyscy – czyli uczestnicy tego kursu dla egzorcystów – dowiedzieli się, że Rin jest synem szatana. Sama walka z Amamonionem była świetna, ale później było już tylko gorzej. Nagle zaczęła gubić się logika. Bo bo jak to możliwe, że ludzie, którzy ucierpieli w czasie Błękitnej Nocy  kliknij: ukryte  postanowili zbratać się z synem szatana? Który ma taką samą moc, jak jego ojciec? Destrukcyjną moc, która może doprowadzić do podobnej tragedii? Mało tego, doskonale wiedzieli, że ta moc czasem wyrywa mu się spod kontroli! Ale co z tego, w końcu to ich kolega z klasy, czyż nie? Trzeba się zbratać. Zgadzam się też z recenzją, że nielogiczność osiągnęła swoje apogeum w ostatnich odcinkach, które są po prostu zabawne. Przede wszystkim nie wiem, kto wpadł na pomysł, żeby w taki idiotyczny sposób uargumentować pragnienie Szatana, żeby przeniknąć do świata ludzi.  kliknij: ukryte  Mówię tu oczywiście o wielkiej miłości do Yuri, tak wielkiej, że aż postanowił spełnić jej marzenie i połączyć oba światy, żeby nie było w nich… Nienawiści? Czyli miłością. Szatan niestety ma do to siebie, że jest istotą, która odrzuciła wszelką miłość. Nie wiem też naprawdę, jak wymordowanie kogo się da przy pomocy demonów i pochłonięcie całego ludzkiego świata pod swoje władanie miałoby spełnić ten cel… A w ogóle, skoro niby ją tak kochał, to dlaczego chciał zabić ich dzieci? Nie powinien ich też kochać? Zero logiki. Poza tym w Ao no Exorcist wszystkie religie zostały wymieszane i wrzucone do jednego wora i zrobiło się takie nie wiadomo co. Buddyzm a chrześcijaństwo to dwie różne religie, więc jakim cudem może im pomagać Budda? Na dodatek europejskie demony nie są przecież zdolne do pozytywnych uczuć, to uosobienie zła. Inaczej ma się w przypadku Japonii, ale… Czy to nie miało się opierać na europejskim chrześcijaństwie?
Nie mogłam również oprzeć się jednemu wrażeniu w trakcie finałowej rozgrywki.  kliknij: ukryte  Mówię tu tym, kiedy brama do piekieł została otwarta a szatan przybył na ziemię. Jest to w końcu coś w rodzaju dnia ostatecznego, Brama Piekieł się otworzyła! Dlaczego więc Bóg nie pomoże…? Albo chociaż Watykan nie przyśle posiłków? To poważny problem. Ale jak zwykle brudną robotą muszą zajmować się dzieci, Wybrane Dzieci. Straszne.
W anime również został zawarty jeden motyw, który irytuje mnie niezmiernie. Po całej finałowej walce, bohaterowie wracają i…  kliknij: ukryte  kobiety drą się, dlaczego są tacy nieodpowiedzialni. No pewnie, dlaczego są tacy nieodpowiedzialni, żeby chcieć świat ratować!? Żeby próbować pokonać szatana, jeśli są jego dziećmi i tylko oni mają jakąkolwiek szansę na powodzenie!? Strasznie mnie to irytuje.

Oczywiście były też przyjemne rzeczy, ale to głównie w części pierwszej – czyli przez „załamaniem”, o którym wspomniałam na początku. Mówię tu o sympatycznych postaciach (oprócz głównego bohatera – takie typy zawsze mnie irytują), różnorodnych. Shiemi na przykład całkiem rozwinęła się w serii, stała się bardziej otwarta… Również świat przedstawiony niegłupi, piękna akademia. Muzyka niczego sobie – świetnie utwory w openingach i endingach. Ale potem zaczęło się psuć i to bardzo wpłynęło na moją ogólną ocenę.

Ogólnie oceniam na 5/10. Pół na pół. Potencjał był, gorzej z wprowadzeniem go w rzeczywistość. Być może gdyby twórcy w całości opierali się na mandze, produkując ten serial kilka sezonów później, byłoby z tego coś przyzwoitego. Zawiodłam się trochę po prostu. Ogólnie jednak nie oglądało się najgorzej, pod koniec tylko, jak poziom spadł, seans zaczął mnie przynudzać, ale dokończyłam. Nadzieja pozostaje w nadchodzącym filmie.

A na końcu  kliknij: ukryte  dwójka pół­‑demonów dosiadła kota i poleciała w niebo walczyć z rozpościerającą się nad całym miastem Bramą Piekieł. Złe demony odstraszył wystrzelony w niebo snop światła pochodzący z odbitego z Watykanu przez tunel czasoprzestrzenny światła słonecznego. Światłość pokonała ciemność, the end. W Watykanie zapomnieli nawet, że w Japonii jest sobie dwójka synów szatana i wszystko wróciło do normy.
Naprawdę. Amen.

Anime ogólnie bardzo przypadło mi do gustu. Fajny klimat, demony, czasem nawet jakiś morał się trafił;) Ale czy ktoś też zwrócił uwagę na „zapożyczenia” z Harrego Potter'a? np. w odcinku finalnym tekst, mówiony przez Youkio'ego: "Od starożytnych czasów używa się ich do przygotowania miłosnego wywaru./Korzenie przypominają trochę ludzkie ciało./Kiedy wyciąga się je z ziemi, głośno wyją, więc trzeba uważać./Ich krzyki mogą nawet doprowadzić do śmierci…" Toż to żywcem zerżnięty opis mandragor z HP! Ale i tak to anime wyląduje wśród moich ulubionych:)

No proszę Was! Co to za ocena, hm? To anime naprawde nie jest takie złe. A przynajmniej pierwsza połowa. Choćby dla niej – warto.
Bohaterowie – prości, raczej szablonowi, ale to akurat im pasuje. Da się ich lubić, Rin'a darzyłam ogromną sympatią – zazwyczaj nie przepadam za takimi… pierdołami. Ale on mino wszystko gada często do rzeczy. Potrafi myśleć, potrafi walczyć (nie wiem, jakim cudem się tak szybko nauczył, ale może demony tak mają;)) I jest słodki. Pozatym Mephisto Pheles – on jest arcydziełem!
Fabuła… cóż, gdyby poszła w kierunku dalszego szkolenia, zamiast popadać w różne idiotyczne wątki, z których połowa znalazła się w tej serii zupełnie bez potrzeby, byłoby świetnie. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego.
Oprawa graficzna, muzyka – one zdecydowanie zasługują na wielkiego plusa. Openingi są wspaniałe, a i to, co słyszymy podczas odcinków, jest niezłe. Kreska (oprócz postaci żeńskich) jest taka, jak lubię.

Ogólnie, nie żałuję czasu poświęconego temu anime. Nieźle się bawiłam. Nie miałabym również nic przeciw większej dawce przygód Rina i reszty, gdyby tylko twórcy zabrali się za to tak, jak przy pierwszych odcinkach!

Do tej serii usiadłem z założeniem, że nie chce mi się myśleć, chciałem serii, na którą będę się po prostu gapić. Nie rozczarowałem się.

Co jakiś czas zapalała się lampka: że co, ale skąd, po co to, jak? Im bliżej końca serii, tym częściej się zapalała.

Gdy Japończycy zabierają się za temat katolicyzmu i księży to wiadomo, że trzeba się przygotować na niezłe nielogiczności, choć niektórzy autorzy radzą sobie nieźle. Niestety w tym wypadku tak nie było.

Inkantacje do Buddy, egzorcyści, szatan.. pomieszanie z poplątaniem.

Miałem wrażenie, że twórcy zaczynają jeden wątek fabularny, po czym po dwóch, trzech odcinkach porzucają go na rzecz innego i tak ciągle. Zaczynali coś, porzucali niewyjaśnione, bo wpadli na nowy pomysł do wykorzystania. Paranoja.

Pierwsze odcinki były nawet ciekawe, mimo tych wszystkich typowych chwytów, łatwych do przewidzenia. Gdy anime liczyło już odcinków -naście, poziom zaczął spadać. Ostatnie odcinki to.. poniżej krytyki.

Potencjał może i był, ale szybko uciekł w popłochu.

Osobiście jestem za tym, żeby hejtować to anime. I to nie dlatego, że jest jakieś bardzo złe, ale za to, że ma totalnie zmarnowany potencjał. Gdy obejrzałem pierwsze trzy odcinki byłem zachwycony – świetna kreska, dynamiczna akcja, dobre walki. A co dostajemy później? Szkolne życie gdzie akcja wlecze się niemiłosiernie, dodatkowo poprzetykane takimi sobie fillerami. Poziom kreski również wyraźnie się obniżył. I tak do bodajże 16 odcinka kliknij: ukryte  , pojedynku Rina z Amaimonem, gdzie dostaliśmy kawał naprawdę dobrze zrealizowanej walki. I gdy już miałem nadzieję, że anime wróci do początkowej formy, okazało się, że to już. Dwuminutowe starcie i koniec. Kolejne odcinki to znów równia pochyła, aż do kiepskiej końcówki. Bohaterowie również specjalnie mnie do siebie nie przekonali. Interesujący okazał się jedynie Mephistohpheles, polubić też można Rina czy Bona. Ale reszta była dla mnie strasznie nijaka i zupełnie nieciekawa. Koniec końców nie oglądało się Ao źle, po prostu czuje się rozczarowany, bo seria mogła być naprawdę świetna, a tak dostajemy kolejnego przeciętniaka.

no cóż, anime mi się bardzo podobało :D takie fajnie pomieszane gatunki jakie lubiłam (akcja,komedia itp).
Moja ulubiona postać to Amaimon, kliknij: ukryte  szkoda że go zabili, ale pokazywał sie w dodatkowych odcinkach.niektóre odcinki były nudne ale później było ciekawiej
polecam :>

Do połowy anime oglądalo się przyjemnie,lecz potem poziom powoli spadał,aż w ostatnim odcinku zaliczył zgon.Co do postaci to najbardziej polubilam Bona,Mephisto,Shurę i Shirou.Reszta to była mi albo obojętna albo znielubiana.Graficznie i muzycznie trzyma poziom. Ode mnie 6/10

Pierwsze 4­‑6 odcinki były świetne. Zapowiadało się niesamowite anime. I z każdym kolejnym odcinkiem było coraz gorzej. Końcówka była wręcz beznadziejna. Myślę że mimo wszystko ocena troszkę krzywdząca. 2 gwiazdki to stanowczo za mało. Moim zdaniem anime na 3- 4 gwiazdki.
Tutaj winę spartaczenia ponoszą tylko twórcy bo naprawdę po niedokończonym D­‑graymanie wielu ludzi poszukiwało czegoś takiego. Naprawdę niekiedy było fajne i sama grafika świetna. Niestety trochę to wyglądało jakby twórców przerósł temat i popularność. Należy pamiętać że anime zrobiło dużo szumu w Japonii.

Pozytywne anime, z przyjemnymi chodź z lekka niedopracowanymi głównymi postaciami i niezgorszymi trzecioplanowymi. Z początku zapowiadało się naprawde nieźle pomimo niewyrafinowanej fabuły kreska przyjemna, a anime ogląda się z uśmiechem na ustach. Niestety późniejsze odcinki powiewają z lekka nudą a potęcjał Ao no Exorcist został niestety niewykorzystany. Zakończenie zdecydowanie zepsuło moją opinie o tym anime, ale ogólnie daje 6/10 ,a pierwszych kilkanaście odcinków uważam za godne polecenia :)

Fakty:
-różni się od mangi
-jest pełno niedociągnięć
-można było to zrobić lepiej (przede wszystkim pod względem dźwiękowym!)
-charaktery postaci nie są za głęboko zarysiwane…
Jak dla mnie – troche nie przemyślane!

Może moja opinia jest spowodowana dłuuugim odwykiem od A&M i nie mam w pełni jasnego obrazu (tak jest na 100% więc przepraszam ;), ALE moim zdaniem nie jest tak źle!
Dla mnie najważniejsze są doznania i odczucia w trakcie oglądania anime i po jego zakończeniu.
Moje reakcje po:
Odc 1 – O.o
Odc 2 – Wooowww!
Odc 3 – Iiiiiiiiii…! (czyt. pisk)
Potem co prawda nie było już tak bajecznie, znajomość mangi robi swoje.
Ponadto akcja siada…nie da się ukryć -> słabo
Jednak ja w szkole właśnie skończyłam przerabiać „Fausta” (Kocham te książkę- tak wiem, że to dziwne xD) i jakoś tak mi się wpasowało…
I mimo oczywistego spaprania (to chyba też fakt ^^') mi się podobało!
Każdy zapewne bd miał inną opinie, dlatego warto rzucić okiem, by móc samemu ocenić.
Pozdrowienia ;D

ciekawy to był 1 i 2 odcinek – reszta później coraz gorsza – anime staczało się coraz bardziej, żeby na końcu osiągnąć apogeum głupoty…

ja to tam nie wiem, kto wymyśla takie bezsensowne historie – być może, to wina złego przekazu publiczności. Jak by to ekranizować inaczej – bardziej zaciekawić widza, to byłoby nawet ok, a tak to lipa straszna się działa… nono stop ten sam schemat, niby coś ci bohaterowie się rozwijają, otwierają, ale za mało, a sposób przekazania – beznadziejny…

kto lubi głupie i irracjonalne komedyjki polecam, ja śmiałem się na każdym odcinku z głupoty i absurdu…

„Przypuszczam, że młodsi widzowie będą serią zachwyceni, ale nie wiem, czy spodoba się tym odrobinę starszym, nawet takim, którzy są w stanie przymknąć oko na wiele nieścisłości i uproszczeń.”

Piękne zdanie. Gratuluję rozszyfrowania tego zagatkowego zjawiska. Można to ująć jeszcze w innych słowach:

„Przypuszczam, że widzowie, dla których ta seria jest przeznaczona, będą zachwyceni, ale nie wiem, czy spodoba się tym do których to anime nie jest kierowane, nawet takim, którzy są w stanie przymknąć oko na wiele nieścisłości i uproszczeń.”

Nie trzeba dziękować, czułem się zobowiązany. No tak, bo faktycznie ścisłości i komplikacje to jest to, przez co dobrze się ogląda shouneny. Przecież „shounen” znaczy po japońsku „dramat psychologiczny, z elementami poetycko ujętej satyry politycznej w klimacie noir”, dobrze pamiętam? W shounenach wcale nie chodzi o walke z przeznaczeniem/przeciwnościami losu, o ratowanie/poleganie na przyjaciołach, o wspólne pokonywanie przeszkód, o realizacje marzeń. Kolejna rzecz której się dziś nauczyłem dzięki fascynującej lekturze tej recenzji? – „haters gonna hate”. Dziękuję bardzo.

Ahh i recenzentom spragnionym tak wyszukanych podniet estetyczno – intelektualnych polecam wycieczkę do muzem, a nie oglądanie shounenów, a potem marudzenie jak im daleko do dzieł Paula Delvaux.

A mi się bardzo podobało. Zwłaszcza do połowy serii. Potem poziom opadł, wraz z odbieganiem od mangi, ale według mnie nie było tak źle. Każdy ma prywatną opinię wyrobioną na ten temat. Mi się osobiście podobało i jest to jedna z lepszych serii. Dla mnie.

Anime straaasznie odbiega od fabuły z mangi. Pierwsze odcinki są wręcz świetne ale później wszystko się zawala. Po 15­‑16 odcinkach praktycznie nic się nie działo. Walki były krótkie, za krótkie, za co wielki minus. Bardzo spodobały mi się niektóre postacie, każda ma własną, ciekawą historię. Konekomaru jest żałosny -.- Ale to tylko moja opinia. Kreska bardzo mi się spodobała i miło się oglądało AnE. Muzyka mogłaby być lepsza.
Oczekiwałem że anime będzie coś pod typ 'Bleach' którego jestem wielkim fanem, a tu lipa. Fabuła jest ciekawa i zaskakująca momentami. Waham się między dwoma ocenami. Ale anime oceniam na 9/10. Bardziej polecam przeczytać mangę ale anime też nie zaszkodzi obejrzeć ;)

Widzę, że inni mają podobne zdanie. Seria zapowiadała się świetnie, do tego słyszałam wiele pochlebnych opinii gdy dopiero wychodziła w Japonii. Pomyślałam więc, że w końcu jakiś wciągający i wybijający się shounen.
A co się okazało? Schemat jakich pełno. Przez 20 odcinków sielanka, niewiele się dzieje, a ostatnie 5 autorzy poświęcają na zakończenie serii. I to jakie zakończenie! Bez ładu i składu w odniesieniu do poprzednich dwudziestu. Wszystko co sie w nich dzieje ma się nijak do tego czego dowiedzieliśmy się wcześniej. Niby końcówka coś wyjaśnia, ale mam wrażenie, że nie wyjaśnia nic.
Postacie też bez wyrazistego charakteru, te które miały coś w sobie były potraktowane bardzo pobieżnie. Co ciekawsze wątki nie zakończone  kliknij: ukryte  (przykład labolatorium w Polsce, wątek się pojawia i co dalej?)lub zakończone w sposób mnie niezadowalający kliknij: ukryte  Cała końcówka, postacie wzięte nagle z czapy i zakończenie które ma na siłę zadowolić widza. Nieścisłości kliknij: ukryte  np. Jak to jest że w pierwszych odcinkach demony widzą osoby tylko oznaczone, a w ostatnim wszyscy zwyczajni uczniowie przed nimi uciekają?. Niektóre odcinki dane kompletnie bez sensu. Rozumiem, że pierwsze epizody powinny być o życiu codziennym, by poznać podstawowych bohaterów i zobaczyć jak budują się relacje między nimi. Jednak tak naprawdę niewiele odcinków całej serii odnosiło się do głównej fabuły. Jak ktoś już określił większość to zapchaj dziury. Najciekawsze odcinki to dla mnie pojawienie się Amaimona i walka z nim.
Wiele osób tu pisze, że seria powinna mieć góra 13 odcinków. A ja powiem odwrotnie. Seria powinna mieć 40 odcinków i bardziej skupić się na głównej fabule i dokończyć wszystkie wątki z nią powiązane. kliknij: ukryte  Z chęcią poznałabym innych Królów­‑demonów, nie tylko Króla Ziemi. A wątek z matką niech będzie wyjaśniony dokładnie w 2 odcinkach a nie w 2 minutach. Marzenie Szatana i matki niech będzie pokazane bardziej przekonująco, chcę się wczuć w to wszystko a nie próbować ogarnąc dlaczego końcówka jest taka dziwna. Rin tyle gada na początku o pokonaniu Szatana, a tak naprawdę ten wątek zanika w pewnym momencie. Postać Szatana też mogłaby być bardziej emocjonująca, a nie 'poprostu sobie być'. Seria moim zdaniem ma potencjał na miarę FMAB, które ciekawiło mnie od pierwszego odcinka do ostatniego.

Zapowiadalo sie swietnie i wgl, fajnie sie ogladalo, ale oczywiscie musieli spaprac to na samym koncu! Super poczatek i rozwiniecie akcji, ale wszystko skonczylo sie zbyt banalnie. No, ale to tylko moja skromna opina ;P

A miało być tak pięknie,
Miało nie wiać w oczy nam
I ociekać szczęściem
Miało być sto lat, sto lat

Tekst tego utworu, idealnie oddaje moje zdanie na temat tej serii.Ao no Exorcist zapowiadało się świetnie, przynajmniej w mojej subiektywnej ocenie. I co z tego, że anime to jest strasznie podobne do reszty shouen’ów, dla mnie trochę się wybijało ponad. Wszystko mi się podobało, do bodajże siedemnastego odcinka. Wtedy to była klapa. Akcja ni z gruszki, niż pietruszki przyśpieszyła, zostawiając widza daleko w tyle. Charakter postaci też został nieźle spłycony, i bez żadnego wcześniejszego przygotowania dali nam bandę super bohaterów, którzy z łatwością uratują świat (jak w każdym anime z gatunku shouen). Myślałam, nie ja sądziłam, że ta seria podniesie trochę standardy anime z tej kategorii. Jak widać nie udało się. Co do muzyki, to jedno jest pewne. Była jedną z plusów tej serii. Pierwszy openning jak i ending były wspaniałe. Z kolejnymi zaczęło się coś psuć, ale to nie ważne. To samo tyczy się grafiki, która strasznie mi się podobała. Odcienie, nasycenie, kolory i ogon Rina (to było mistrzostwo, był taki słodki). Ale końcówkę coś strzeliło, i  kliknij: ukryte  walka Rin x Yuki kontra Brama niezbyt pod tym względem mi się podobała. Za to wszystko dam sprawiedliwą siódemkę i już :3

Mogła by być dobra seria gdyby miała około odcinków 13 na jeden sezon,za rok by się zrobiło drugi sezon jak by było więcej mangi.A tak autorzy popsuli całkiem dobry tytuł na hit sezonu wyszedł shit.Postacie i kreska są na wysokim poziomie,niestety ale fabuła ta fillerowa nieraz była głupia jak but.Pierwszy opening był na wysokim poziomie reszta już mniej.Fillery w tym anime zniszczyły urok…
Ocena 7+/10

Całkiem przyjemna seria tylko strasznie szybko się skończyła. Tak jak przedmówca liczę na jakąś kontynuację. Może dadzą nam jeszcze coś ciekawego ;]

jest 25 odcinków, właśnie wczoraj oglądałem ostatni, seria jest fajna i liczę ze będzie kontynuacja
8/10

Hmm wg naszego Tanuki seria ma 24 odcinki. Ktos powinien to poprawic, bo zaraz wyjdzie 25, ktory wedlug wikipedii jest ostatni

Nierówne. Myślę, że to słowo dosyć dobrze określa to anime. Nie da się jednoznacznie napisać co człowiek o nim sądzi jako o całości, bo jest po prostu nierówne (z pewnością między innymi dlatego, że twórcy najpierw zaczeli ekranizować mangę, a potem dorabiali swoje). Gdyby podzielić Ao no exorcist na części i każdą oceniać osobno, to dałoby to lepszy wgląd na całość niż pojedyncza ocena. Już raz się spotkałam z anime, które też trudno ocenić właśnie przez taką nierówność- Munto. W obu przypadkach oglądając miałam wrażenie, jakbym siedziała na powierzchni wody a fale mną miotały góra­‑dół. Osobiście jednak uważam to za ciekawe doświadczenie, więc i jedno i drugie polecam do oglądania.

Z początku miałam o tym anime złe zdanie: „nic specjalnego, a ludzie się tak zachwycają”, myślałam i z każdym kolejnym odcinkiem czułam się coraz bardziej zirytowana tą pozycją. Entuzjazm powrócił wraz z odcinkiem w którym  kliknij: ukryte  tajemnica o pochodzeniu Rina dosięga jego przyjaciół. Od tego momentu z niecierpliwością czekałam na każdy następny odcinek. Bo chociaż pod koniec wpleciono zbyt dużo dramatyzmu, co daje efekt niemal kiczowaty, to produkcja się podoba. I pozostanie w mojej pamięci jako miłe wspomnienie.

Hmmm…Co to ma byc???
Zaczelo sie swietnie… Ale mniej wiecej od odcinka 17 zrobilo sie to tak bzdurne i glupie ze tne ocene o 3! Cos przerazajacego. A zostal jeszcze ostatni odcinek… Jak mozna bylo to tak spartaczyc?

Jak dla mnie anime wybitnie przeciętne, kreska jak przystało na rok 2011 daje radę. Niestety mnie osobiście nie wciągają przygody chłopaka,  kliknij: ukryte  którego rolą jest wyjmowanie zaczarowanego miecza w każdym odcinku i bycie wyjątkowo bezczelnym… Nie jest to seria, którą według mnie warto polecić lub obejrzeć. No chyba, że osobom, które kochają głupiutkie shouneny. Przyznam, że jestem trochę rozczarowany poziomem serii, ale i tak dużego potencjału nie widziałem nawet w pierwszych dwóch odcinkach. Eh najbardziej nie lubię jak samo anime nie jest zbyt ciekawe, a jeszcze dowalają fillery :P

No cóż, anime nie zaskoczyło mnie swoją oryginalnością, wypisz wymaluj- Naruto – jak już kilku moich poprzedników zauważyło. Ogólnie rzecz biorąc jestem ciekawa zakończenia oraz tego co tam sobie twórcy w tych swoich główkach wymyślili. ;) Jednakże… nie czekam z jakimś napięciem na kolejne odcinki, a podczas oglądania bardzo często mi się nudzi. W sumie to anime nie jest jakieś mocno intrygujące, ale ma przyjemną muzykę, zwłaszcza jakoś drugi ending mi się mocno spodobał. :) Także, osobiście nie poleciłabym tego anime, ale mogę powiedzieć, że to dobra seria na rozluźnienie, albo… zanudzenie – niepotrzebne skreślić. ;)

A moim zdaniem seria ta, to jeden wielki średniak. Jak to w jednym z wcześniejszych komentarzy napisano, jest to seria ani mroczna, ani zbyt zabawna, ani zbyt intrygująca, oryginalna itd. W kwestii bohaterów jest podobnie: Rin to taki typowy main hero. Niezbyt mądry, narwany, pragnie chronić swoich przyjaciół itp. Shiemi to taka trochę Orihime. Wesoła, ale trochę nieśmiała, pragnie być przydatna innym, przy okazji jest też ciamajdowata. Izumo to taka tsundere. Koneko i Shima jak na razie nie wybijają się niczym szczególnym i z tej paczki są mniej ważni jak na razie. No i jedynymi postaciami, które mnie zainteresowały to Bon i Mephisto. Dodatkowym minusem jest obecne fillerowanie, co wróży zwalone zakończenie. Za to mocnym plusem tej serii jest muzyka. Jeśli ktoś lubi takie lekkie pozycje albo typowe shouneny to mogę te anime polecić. Takie osoby nie powinny być zawiedzione. A cała reszta powinna chyba sama obejrzeć i sprawdzić. Radzę jednak nie sugerować się pierwszymi dwoma odcinkami, gdyż mimo iż są dobre (w mojej opinii najlepsze) to dają mylne wrażenie o reszcie serii i jej klimacie, przez co można się łatwo rozczarować (jak w moim przypadku).

Mnie anime się podoba, naprawdę. Nie jest jakieś ponadczasowe, ale przyjemne i w dość łagodnym klimacie który pozwala się rozluźnić. Irytuje mnie wprawdzie motyw sztampowego bohatera, Rina. Nie lubię go, jak dla mnie jest po prostu tępy i na siłę ma „to coś”. Ale inne postacie wypadają naprawdę dobrze, jak chociażby Shiro, Shima, Bon, Izumo, Yukio, Shura. Nawet blondynka Shiemi bywa urocza. Wszystko psuje mi tylko nieszczęsny Rin, któryz zawsze działa po swojemu, nie karzą go nawet za tą idiotyczną samowolę, nigdy się nie słucha mądrzejszych A I TAK ZAWSZE WYCHODZI NA JEGO. Chciałabym, go ktoś mu spuścił naprawdę porządne lanie tak jeszcze z jeden albo dwa razy.

Grafika jest naprawdę dobra, taka miękka i gładka, kolory są żywe a tła ciekawe. Muzyka też trzyma wysoki poziom, openingi łatwo wpadają w ucho, a jednocześnie nie są zbyt wyszczekane i żywiołowe.


Tak czy inaczej… Anime ma swoje wady, ale ma też dużo, bardzo dużo zalet(humor, fabuła, większość postaci, ładna kreska, klimat) które je zdecydowanie rekompensują.
8­‑9/10


Dla ciekawych – moją ulubioną postacią jest Shima <3

Nie rozpisując się, anime spoko. Byłoby o wiele lepsze, gdyby było stworzone w klimacie takim, jak miał chrno crusade.

Powiem tak. Ao No Exorcist, moim skromnym zdaniem, jest najwspanialszym Anime roku 2011!
Seria na początku wydaje się powtórką wielu Shounenów.Przeciętny,łamiący zasady piętnastolatek nagle odkrywa w sobie nienaturalną moc,którą musi ukrywać przed realnym światem.Przyznam szczerze,że na samym początku nie brałam na poważnie tego anime,  kliknij: ukryte  jednak wszystko zmieniło się po śmierci Fujimoto. Akcja zaczęła się rozkręcać,no i pojawił się Mephisto.Postać której podejrzewam,że nie da się nie lubić.Dalszej akcji nie będę zdradzać osobom rozpoczynającym swoją przygodę z ANE,powiem tylko tyle,że poznacie wiele intrygujących postaci z którymi nie będziecie chcieli się rozstać.
Moją opinię zdecydowałam,że napiszę jeszcze przed 20 odcinkiem,więc…
 kliknij: ukryte  Po tragicznej śmierci Fujimoto,przyznam się do pewnego incydentu,który przydarzył mi się po raz pierwszy.Mianowicie,jeszcze nigdy,przy żadnym Anime nie popłakałam się już na drugim odcinku.Cóż,łzy jakoś tak same napłynęły.Jak już wcześniej wspomniałam,akcja powoli zaczyna się rozkręcać i nabiera barw kiedy pojawia się Mephisto,który zaintrygował mnie swoją osobowością,lecz najbardziej swym strojem,autorka na prawdę miała świetny pomysł na naszego dyrektorka,a właśnie.Rin po poznaniu Phelesa trafia do niezwykłej szkoły w niezwykłym świecie,gdzie poznaje świetnych przyjaciół(tak z innej beczki,kocham scenkę kiedy Bon dziękuje Rinowi i moment kiedy wręcza mu jego spinkę. >w<).Więcej po prostu nie chce mi się opisywać,bo osoby które są na teraźniejszych odcinkach,wiedzą co dalej. Cóż,podsumowując wszystko,co stwierdziłam podczas seansu,mogę śmiało i bez zawahania stwierdzić,iż Ao No Exorcist ma to coś,co wyróżnia tę serię spośród wielu Anime stworzonych w 2011 roku.Co takiego je wyróżnia? Wspaniała muzyka?Oryginalny pomysł?Genialne i nie dające się nie kochać(!) postacie?Świetna kreska?
A może to,że główny bohater nie potrafił dotychczas znaleźć swojego miejsca na tym okrutnym świecie i dowiadując się przy tym,że jego pochodzenie jest równie potworne co świadomość o śmierci osoby mu najbliższej,a mimo to znalazł przyjaciół,którzy nie chcieli aby działał cały czas tylko w pojedynkę i pamiętał,że ma bliskich?Myślę,że ta krótko trwająca seria już o czymś mi uświadomiła.Uświadomiła mi,że nie ważne jest twoje pochodzenie,nawet jeśli było ono niepochlebne,ważne jest jakim TY jesteś człowiekiem i jakie są TWOJE czyny.
Powiem tyle,ponieważ jestem optymistką wierzę,że ANE zakończy się wspaniałą bombą niezwykłych zdarzeń i jak najbardziej nie zgadzam się z opiniami mówiącymi,iż seria zakończy się fatalnie itp..Nie,nie zakończy się fatalnie,ona po prostu skończy się zbyt szybko i,przynajmniej mi,będzie brakować tych wspaniałych bohaterów oraz wszystkiego co się dzieje w gorąco polecanej przeze mnie serii pt.: AO NO EXORCIST.

Tyle miałam do powiedzenia.Dziękuję,do widzenia.

Choć akcja brnie dalej, a całe anime nie miało jeszcze swojego zakończenia to muszę szczerze przyznać, że to wyjątkowo dobrze zaprezentowana seria tej wiosny. Początek był niezwykle intrygujący, następnie trochę przeszkadzał specyficzny i niekoniecznie zgodny z całą scenerią klimat, to jednak kwestia przyzwyczajenia ustąpiła miejsca na wiele refleksji i mnóstwo świetnej zabawy. Trochę drażni fakt, że studio odbiega w dużej mierze od pierwowzoru, a bynajmniej odcinki, które pojawiły się całkiem niedawno, nie miały raczej swojego miejsca w mandze. Miejmy nadzieję, że nie dadzą się zbytnio ponieść fantazji, aby całkiem przypadkowo zrobić z tego gniota.
Postacie są kapitalne! Szczególnie Rin i Mephisto przyciągają uwagę swoją osobowością. Cóż, zwykle jest tak, że główny bohater skupia uwagę, z kolei postać tajemnicza, potencjalnie dobra bądź zła, wzbudza ogromne zainteresowanie widza.
Póki co – najwyższa nota. Ale poczekajmy do końca, bo kto wie, co z tego naszego szatańskiego egzorcysty wyrośnie.

Powiem tak: anime jest wspaniałe! Zakochałam się w nim od 1 ep'ka. Może nie akcja się strasznie szybko nie rozkręca, ale to bardzo dobrze moim zdaniem. Muzyka to bardzo duży plus. Drugi ending jest jednym z najlepszych jakie słuchałam. Kreska jest bardzo fajna, i przyjemna dla oka (przynajmniej mojego, wiec nie hejtować mi tu ;p). Wracając do tematu, anime jest jednym z tych które mnie doprowadziły do łez (!). Powiedziałabym kiedy dokładnie, lecz nie będę dawać spoilerów ;p
Anime GORĄCO POLECAM!

_____________
Dziękuje za uwagę ;> Koniec ogłoszeń parafialnych…

Nadal jestem w trakcie oglądania ale skomentuję co nieco :) Przede wszystkim daję wielki plus. Nie wiem czemu się niektórym kojarzy jako tasiemiec. Bez przesady^^ Wzięłam się za oglądanie z obojętnym nastawieniem a teraz niecierpliwie wyczekuję kolejnych odcinków. Ludzie: to jest wspaniałe. Na pewno to jedno z anime które uwielbiam.

Przeliczyłem się…
Z tego co widzę fabuła jednak nie będzie kompletnym odwzorowaniem pierwowzoru,bo wydarzenia jednak zmieniają bieg,a co za tym idzie nie będzie kontynuacji ani tasiemca.
Niestety tak to jest,że Anime powstaje teraz strasznie dużo i nie ma już nawet z czego ich robić,więc robią z mang których wyszły może z 10 rozdziałów…
To się fatalnie skończy,a szkoda bo zapowiadało się nie źle.

To jest jedno z tych anime, które nie są ani zbyt mądre, ani zbyt intrygujące, ani przesadnie śmieszne, ani bardzo mroczne, ale jakoś tak przyjemnie się je ogląda. Schematy, schematy, schematy… I właściwie co z tego? Seria idealna na odprężenie i to w sumie jej największy plus.

Anime dobre,zapowiadające się na ciekawego tasiemca.
Swoją drogą myślę że znany nam ksiądz Natanek polubiłby to anime xP.
Zobaczymy jak to się skończy,a raczej jak to dalej będzie leciało bo myślę że twórcy zrobią z tego kolejne naruto.
Zresztą te anime są cholernie podobne:
jest znienawidzony chłopiec,jest ktoś kto go lubi,znienawidzony chłopiec ma wielką moc przez którą właśnie nikt go nie lubi,na dodatek dowiaduje się o niej dopiero w wieku nastolatka bo wcześniej było to przed nim ukrywane,chłopiec to idiota,ale jest silny i pełny zapału,a każdego kogo spotka zamienia w swojego przyjaciela…Wypisz,wymaluj naruto!

pierwsze dwa odcinki zapowiadały się super! ale po 3epku wychodzi na wierzch, że jest to produkcja całkowicie przeciętna, niczym nie wyróżniająca się i powtarzająca stare dobrze znane schematy. Zawsze wiadomo jak skończy się odcinek. Główny bohater ma przemyślenia jak Naruto w pierwszych odcinkach.
Plusy:
 – grafika całkiem ładna, może nie arcydzieło, ale przyjemna :)
 – fabuła mimo iż przewidywalna jest całkiem ciekawa. Właściwie bardzo podoba mi się pomysł z dzieckiem Szatana i ludzkiej kobiety. Jednak problem odmienności Rina został totalnie spłycony, moim skromnym zdaniem.
 – momentami nawet zabawne, dla kogoś nie mającego oczywiście dużych wymagań względem anime:>
 – przyjemnie się oglądać, jednak nie należy szukać jakiś głębokich treści :(

Minusy
 – liczyłam że anime będzie bardziej mroczne… coś w stylu Darker than Black, albo Death Note, widać założenie twórców było inne :(
 – brakuje napięcia, w pierwszych odcinkach wrogowie byli… hmn (jak by to ująć żeby nikt mnie za słowa nie łapał?)- bardziej „Demoniczni” xD
 – większość odcinków ma ten schemat:
1. Rin cieszy się, że ma przyjaciół/zadanie/itp. 2. Atak niezwykle silnego demona 3. ukrywanie mocy Rina 4. Pokonanie potwora 5 Łzawe lub kiczowate zakończenie.
 – Akcja powoli się rozkręca – pełno zapełniaczy.

moja ostateczna ocena to 6/10
ALE OBEJRZAŁAM DOPIERO 15 ODC. :p
pozdrowienia dla wszystkich,którym chciało się przeczytać cały koment:>

sens, wciągająca fabuła ( w dodatku tak sprawnie prowadzona!), klimatyczna muzyka, staranny rysunek, płynna animacja, genialni seiyuu, bohaterowie jakich mało, humor, napięcie, emocje, no i oczywiście nastrój – czego chcieć więcej? ;D obok one piece mój ulubiony shounen, a w porównaniu ze wszystkimi anime, jakie widziałam – w pierwszej piątce ulubionych. super! ;)

Uwielbiam to anime :D Shounen z dużą dawką humoru. To jest to :D

Mi osobiście przyjemnie się ogląda. To, co zapamiętam z tej serii: OP + END i Głupkowaty bohater RIN (lubię takich BURAKów). Reszta przepadnie w otchłań. Tyle.

Anime coraz lepiej się rozkręca, jest lekkie w odbiorze, w sam raz na odprężenie:)

Mam szczerą nadzieję, że to anime pójdzie w dobrym kierunku… bo potencjał ma i to duży. Już dawno nie oglądałam czegoś co by mnie zaciekawiło, owszem wytarte schematy pojawiają się i tutaj, ale jak na razie są zgrabnie skomponowane w otoczkę czegoś nowego,innego… sama nie wiem jak to nazwać;). W rankingu anim sezonu wiosennego 2011 ląduje na drugim miejscu po Hanasaku Iroha. Główny bohater jest niezwykle urokliwy, zwłaszcza jako diabełek:)

... i to naprawdę duży. Jednak trudno mi ocenić czy to anime okaże się być strzałem w dziesiątkę. Twórcy stąpają po dość cienkim lodzie, bo, jak dla mnie, atmosfera serii nie jest do końca spójna. Z jednej strony samo słowo „egzorcyzm” kojarzy nam się z rytuałem wiążącym ze sobą straszliwe doznania. A tu zaserwowano nam „maskotki” rodem z Pandora Hearts, choć tam klimat był stonowany i idealnie wpasowany. Owszem, sceny z samym Szatanem napawały dziwnym niepokojem, w dodatku wyjątkowo drastycznie prezentowały się w drugim odcinku, ale tak poza tym nie ma furory. Choć głupio mi oceniać to wszystko na bazie paru odcinków. Mimo iż True Cross Academy całkowicie odbiega od tematyki chrześcijańskiej, to jednak śmieszne kontrastuje z ponurym klimatem i w sumie chce się to oglądać dalej. W efekcie końcowym muszę przyznać, że naprawdę mi się podoba. Jak niewiele do szczęścia potrzeba ...

Mi sie osobiscie spodobalo to anime co prawda te stworki sa troszku dziwne i orginaloscia nie grzesza ale nie narzekam.Ogladnelam 5 odc i powaznie mi sie spodobalo

To anim jak dla kogo moze byc mniej ciekawe ale sa gusta i gusciki mi jednak to anim sie podoba przynajmiej juz w drugim czy 3 odcinku dzieje sie akcja czytajac mange dowiedzielem sie ze to anim nie jest takie zle akcja sie rozkreca Kazde anime jest nudne na poczatku. Nieprawdasz :P

Sorki czy to ma być tasiemiec pokrokju Naruto czy jednak krótsze anime?

Dokładnie. Anime po obejrzeniu przeze mnie 4 odcinków dość ciekawe, ale… no właśnie, ale… Powtarza się motyw głównego bohatera – postrzelonego, zawadiackiego młodzieńca z tajemniczą mocą, który jednak ma w sobie to coś. Ta kompozycja głównego bohatera już mi się nie co przejadła. Bo niby z jednej strony coś tam sobą reprezentuje, ale większą wagę odgrywają emocje, a nie wiedza. Poza tym – fabuła i świat w miarę spójny – choć z takim sobie klimatem. Zobaczymy zatem co dalej twórcy tegoż „cuda” zaprezentują. Ze ścieżką dźwiękową się wstrzymałem co do werdyktu, bo wolę mieć mimo wszystko więcej doświadczeń w tej sprawie.