Tanuki-Anime

Oł jeee Kolejna fanka Zoisitka!

Aktorzy widać,że bardzo się starali nad swymi rolami przez co można się samemu wczuć…

Nie no, akurat aktorstwo większości było na poziomie szkolnego kółka teatralnego, zwłaszcza Sawaii Miyu (Usagi), ale i większość obsady, złożona z wannabe modelek i modeli ubranych w peruki i ciuchy powyciągane babci z szafy (generalicja) śmieszyła, zwłaszcza w pierwszych kilkunastu odcinkach, bo potem siłą rzeczy się wyrobili. Bodaj jedynym wyjątkiem była Beryl, którą grała doświadczona aktorka.
Ale tak, jakby porównać Crystal i Live Action, to LA wygrywa przez nokaut.

Przy nieszczęsnym Crystalu wszystko jest dobre, taka prawda, chociaż ja osobiście lubiłam PGSM od… powiedzmy piątego odcinka, czyli do czasu oswojenia się z oprawą. Całym tym kiczem, różem, pluszakami, przesadzonymi strojami i amatorskimi efektami. Gra aktorska jakoś mi nie przeszkadzała, być może dlatego, że nie specjalnie zwracam uwagę na takie rzeczy i zupełnie nie umiem tego ocenić, więc się nie denerwuję i mogę spokojnie delektować fabułą.

A ta w PGSM była. I to całkiem niezła, ba! dla mnie prezentowała się lepiej niż w starym anime, lepiej niż w mandze i o wiele, wiele lepiej niż w Crystalu. Postacie, chociaż nie jakoś super głębokie, rozwinięte czy skomplikowane, prezentowały się całkiem dobrze i co ważne pozostałe dziewczęta nie stanowiły tylko i wyłącznie tła dla Usagi. Wątek Rei i jej ojca wypadł bardzo ciekawie, podobnie jak Ami i jej matki. Naprawdę, dużo lepiej niż w pozostałych wersjach tej historii został wykorzystany fakt, że to przecież nastolatki, które mają swoje zwykłe ludzkie problemy i nie koniecznie z gatunku „a bo przez pięć minut nie odpisał na sms, albo o nie rzucił mnie chłopak i co ja teraz biedna pocznę”. Poza tym dało się odczuć, że przynajmniej cześć sailorek miała rodziny… kliknij: ukryte  (No dobra w starym anime był dziadek Rei, ale poza tym o jej rodzinie nie wspominano wiele, a ojciec chyba wcale się nie pojawił, były tylko jakieś wzmianki o jego pracy).

Idąc dalej Mamoru całkiem logiczne wyjaśnienie jego przeszłości (znaczy tej ziemskiej), kliknij: ukryte  bo w anime całkowicie chyba pominięto to, co się z nim działo po śmierci rodziców.Trochę brakuje mi takiego wyjaśnienia przy Makoto, ale chyba była tam jakaś jedna scena z tym związana?(ee nie pamiętam za dobrze). J kliknij: ukryte  ak również brakuje mi wzmianki o rodzicach Minako, bo w końcu ona też była w wieku Usy i reszty? A może ją tu postarzyli? Ale te pytania nasuwają mi się teraz, gdy piszę ten post, bo podczas seansu i powtórnego seansu nie przyszły mi do głowy… to chyba dobrze, bo w końcu to serial rozrywkowy.

Generałowie. Jejku! Uważam, że zmiana ich charakterów, wzajemnych relacji i nadanie każdemu z nich odmiennej motywacji było strzałem w dziesiątkę. Na pierwszy plan zdecydowanie wysunęli się tutaj Zoisite i Kunzite. Pierwszy z nich nauczył się brząkać na fortepianie i muszę przyznać, że bardzo mu to pasowało.  kliknij: ukryte  Jeśli dodamy do tego fakt, że jako pierwszy z całej czwórki rozpoznał Endymiona i od tego czasu stał po jego stronie, starając się jednocześnie przewrócić pamięć pozostałym i przekonać ich, że to Mamoru jest ich prawdziwym władcą, to naprawdę dostajemy całkiem fajną postać. Drugi z tejże dwójki po odzyskaniu wspomnień, stara się z kolei ukatrupić Endymiona i w ten sposób zemścić się, oraz zapobiec powtórzeniu się tragedii. Nawet kiedy zawiera układ z Mamoru, nie rezygnuje ze swoich planów. Nie jest i nie chce być niczyją marionetką, tak naprawdę jest wierny tylko sobie, a nie Beryl, czy Endymionowi i bardzo dobrze.Ok. Neprite i Jedyte są potraktowani dość marginalnie, a to co zrobili biednemu Nefrytkowi budzi mój sprzeciw. (No bo jak można było uczynić z niego niezrównoważonego, zazdrosnego o względy Beryl kolesia, który w dodatku traci moce i ląduje w salonie karaoke jako pomocnik Motokiego… Ech i te wszystkie żenujące sceny z jego udziałem… oj biedny)[/ukryj]O ostatnim (czy jak kto woli) pierwszym z generałów nie wiele mogę powiedzieć. W sumie na tle pozostałej trójki Jedyte wydawał się dość nijaki, ale nie wydaje mi się to dużą wadą.  kliknij: ukryte  Taki sobie facet, świadomie i dobrowolnie wybierający wierność królowej. To jednak kontrastuje z postawami Kunzita i Zoisita, jak również uzasadnia trochę zazdrość Nephrita.

Nie będę oryginalna jeśli dodam, że podobał mi się fakt zrobienia z Miny gwiazdy, jak również jej relacje z pozostałymi sailorkami, a szczególnie fakt,  kliknij: ukryte  że niedołączyła do klubiku karaoke oraz jej relacje z Rei. Jeśli zaś chodzi o zakończenie jej wątku, to prawdę mówiąc jest mi on całkowicie obojętny.

Uf… ale się rozpisałam. No w każdym razie przez wymienione aspekty i sposób ich mieszania uważam, że historia wypadła naprawdę dobrze. Jeśli zaś chodzi o mimusy no cóż… Może innym razem.

Ciekawe jak by wyglądała wersja amerykańska.Na pewno o niebo lepiej.

Takowa wersja już powstała, i w niczym nie ustępuje pgsm a nawet wyprzedza. /czegoś takiego w życiu nie widziałam:rzygałam,śmiałam się i dziwiłam za jednym razem /

Nieprawda, recenzja była całkiem, całkiem.

Ja o filmie, nie recenzji;). Ludzie dzielą się na tych, którzy przetrwali pierwsze starcie i tych którzy nie przetrwali. Ja należę do drugiej kategorii;>.

Nieprawda, recenzja była całkiem, całkiem.

A wiedzialam, ze Beryl­‑sama sie pozna na serii ^^! Swoja droga, chcialam napisac cos bardziej opiewajacego zalety, ale mialam Ave na karku. I mi samej sie nie podobala recenzja z samymi plusami. Bo mnie sie kicz podobal… ale kilku osobom nie :D