Tanuki-Anime

Anime rozpoczyna się klasycznie, od przypadkowej demonstracji dolnej bielizny głównej bohaterki licznemu gronu uczniowskiemu. Sytuacja jest o tyle mocno niekomfortowa, że Midori, właścicielka zjawiskowych majtek, dopiero co wygłosiła mowę wyborczą jako kandydatka do samorządu uczniowskiego. Na szczęście w chwili kryzysu pomaga jej Akira, do którego dziewczyna pałała sympatią od dłuższego czasu. Tym bardziej nie posiada się ze szczęścia, gdy okazuje się, że obydwoje będą współpracować w ramach obowiązków samorządowych. Ich pierwszym wielkim przedsięwzięciem jest oczywiście szkolny festyn. Optymizm Midori nieco jednak przygasa, gdy okazuje się, że serduszko Akiry ktoś już zagospodarował…

Typowa jednoodcinkowa OAV reklamująca o wiele obszerniejszą mangę. Nie powiedziałbym jednak, że jest przez to wybrakowana, wręcz przeciwnie – ukazany w anime epizod z życia głównej bohaterki stanowi historię zamkniętą, przynajmniej na pewnym etapie. Szybki, wprowadzający bohaterów wstęp, delikatnie podścielone miłosnymi rozterkami rozwinięcie dodające osobowości członkom samorządu, oraz zakończenie, do którego każdy sam może dopisać sobie ciąg dalszy, jeśli tylko najdzie go na to ochota. Ponadto uwagę widza zajmują nie tylko uczuciowe dramaty sympatycznej Midori, ponieważ na równoległym torze toczy się wątek romantyczny dwóch postaci drugoplanowych. Wprawdzie nie jestem zaznajomiony z komiksowym pierwowzorem Tenshi Nanka ja Nai, lecz odniosłem wrażenie, że anime prezentuje się jak skrót mangi, co w sumie nie jest złe, gdyż fabuła nie ma przestojów.

Oprawę wizualną i projekty postaci można podsumować krótko – typowe dla shoujo, zwłaszcza tego z początku ostatniej dekady XX wieku. Postaci są smukłe, a mężczyźni wysocy, z pociągłymi twarzami i ostrymi podbródkami, śliczni jak z obrazka, nienagannie uczesani, niekiedy dla dodania indywidualności chadzający w niedopiętej koszuli. Dziewczyny to z kolei takie szare myszki, chyba że chodzi o sercową rywalkę głównej bohaterki, ta to już musi być ideał. Tła są ubogie, zwłaszcza wnętrza sprawiają wrażenie sterylnych, aż nadmiernie uporządkowanych, chociaż to można zrzucić na karb umiejscowienia akcji w szkole nowo oddanej do użytku. Podobnie bez wyrazu prezentują się zabudowania i ulice, nie licząc motocykla Akiry pozbawione ruchu. Z drugiej strony ogrody, kwiaty i ogólnie pojęta roślinność pozytywnie kontrastują z pozostałymi ilustracjami – w końcu to shoujo, cóż poradzić? Niestety akcja anime rozgrywa się głównie w szkolnych murach, więc zabrakło sposobności do ukazania bohaterek w różnorodnych codziennych kreacjach, co przecież jest jedną z większych zalet historii rysowanych dla dziewcząt. A przynajmniej ja to tak postrzegam.

Jednorazowa miniaturka dla spragnionych i zawziętych. Tenshi Nanka ja Nai zabrakło przede wszystkim czasu na uzyskanie miana dobrego anime. Czy warto się poświęcać, by włożyć nieco wysiłku w poznanie i zrozumienie bohaterów tylko po to, by zaraz się z nimi rozstać tak bezceremonialnie? Jeśli komuś taki mankament nie wadzi, to już raczej wie, co powinien zrobić.