x
Tanuki.pl korzysta z plików cookie w celach prowadzenia
reklamy, statystyk i dla dostosowania wortalu do
indywidualnych potrzeb użytkowników, mogą też z nich korzystać współpracujący z nami reklamodawcy.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Szczegóły dotyczące stosowania przez wortal Tanuki.pl
plików cookie znajdziesz w polityce prywatności.
Dziwna rzecz – zanimowana w USA impresja będąca ilustracją do muzyki Davida Newmana, opartą głównie o grafiki z cyklu Princess Budou Yoshitaki Amano. Całość to po prostu ożywione dzieła Yoshitaki Amano i jest przesiąknięta jego stylem, wrażliwością, duchem i estetyką. Pozbawiona słów, pozbawiona fabuły, a jednocześnie, przynajmniej dla mnie, bardzo wyrazista historia miłości, samotności, potrzeby znalezienia kogoś, a jednocześnie pozostania sobą. Składająca się z przenikających obrazów, suto zaprawionych grafiką komputerową, oparta o wszystkie typowe dla Amano techniki graficzno‑malarskie, podróż do ludzkiej podświadomości. Cała zanurzona w onirycznym, baśniowym klimacie kojarzącym się z tytułowymi „baśniami z 1001 nocy”.
Mogłabym zabawić się w analizę tej animacji, anime jej nie nazwę, rozbić na czynniki pierwsze jej poszczególne sekwencje, ale nie chcę. Może kiedyś, gdy będę miała czas i ochotę powrócić na moment do zawodu. Jednak myślę, że samemu warto zanurzyć się na te 20 minut w ten dziwny świat i wyrobić własne zdanie. To nie jest film który da się opisać, trochę jak Fantasia Disneya jego się czuje, chłonie – nie odbiera, nie analizuje (przynajmniej tego nie polecam podczas pierwszego seansu). I w zależności od wrażliwości widza oceny mogą być skrajne. Dla mnie to rzecz jeżeli nie wybitna, to bardzo dobra. Ale równie dobrze dla innych może być przeciętna. Niezrozumiała. Przegadana. Pozbawiona treści. Lub po prostu nudna. I wszystkie te odpowiedzi będą prawidłowe i zrozumiałe. Jak rzadko tutaj wszystko zależy od widza.
Ja daję 9/10 i gorąco polecam.
Mogłabym zabawić się w analizę tej animacji, anime jej nie nazwę, rozbić na czynniki pierwsze jej poszczególne sekwencje, ale nie chcę. Może kiedyś, gdy będę miała czas i ochotę powrócić na moment do zawodu. Jednak myślę, że samemu warto zanurzyć się na te 20 minut w ten dziwny świat i wyrobić własne zdanie. To nie jest film który da się opisać, trochę jak Fantasia Disneya jego się czuje, chłonie – nie odbiera, nie analizuje (przynajmniej tego nie polecam podczas pierwszego seansu). I w zależności od wrażliwości widza oceny mogą być skrajne. Dla mnie to rzecz jeżeli nie wybitna, to bardzo dobra. Ale równie dobrze dla innych może być przeciętna. Niezrozumiała. Przegadana. Pozbawiona treści. Lub po prostu nudna. I wszystkie te odpowiedzi będą prawidłowe i zrozumiałe. Jak rzadko tutaj wszystko zależy od widza.
Ja daję 9/10 i gorąco polecam.