x
Tanuki.pl korzysta z plików cookie w celach prowadzenia
reklamy, statystyk i dla dostosowania wortalu do
indywidualnych potrzeb użytkowników, mogą też z nich korzystać współpracujący z nami reklamodawcy.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Szczegóły dotyczące stosowania przez wortal Tanuki.pl
plików cookie znajdziesz w polityce prywatności.
Pierwsza seria to było coś. Przemiła piątka przyjaciół, która swoją zwykłą, szarą codziennością potrafiła rozbawić i jednocześnie zauroczyć. Każdy odcinek, to był naprawdę skok do innego świata, bo mimo ich szarej codzienności sami potrafili ją pokolorować. Od ekranu po odcinku odchodziło się z uśmiechem na ustach i z optymistycznym podejściem do świata. Drugi sezon zgubił gdzieś tą swoją magię i skakał raz z epizodu ciekawszego na nudniejszy i na odwrót. Kontynuacja to dla mnie lekkie rozczarowanie, jednak oglądało mi się ją z przyjemnością. Mimo wszystko jak nie uśmiechnąć się na widok starych dobrych znajomych w postaci rozbrykanego Chizuru, sympatycznych bliźniaków, przemiłego Shuna i wiecznie narzekającego Kaname? Obie serie polecam, a szczególnie pierwszą i z niecierpliwością wyczekuję wzmianki o dalszej kontynuacji. Miło, gdy piątka zwykłych nastolatków na ekranie, potrafi tak ubarwić życie zwykłymi, błahymi rzeczami. :)
Kolejne przygody naszych sympatycznych chłopców. Przez pierwsze kilka odcinków byłem w szoku, że tak bardzo da się oszczędzać na animacji i grafice, ale potem na szczęście jej poziom się trochę poprawił, albo przestałem to zauważać. Chłopcy są tacy, jacy byli w pierwszej części, może trochę dojrzeli, mają trochę inne problemy, humor jest podobny, jest sympatycznie. Są odcinki słabsze i mocniejsze, ale generalnie seria trzyma poziom ciut niższy niż pierwsza, takie odniosłem wrażenie. Mimo to oglądanie było dobrą rozrywką, polecam.
Hatsukoi Limited, wersja męska. Nie, żeby to było źle.
Raz byłam zachwycona, raz mi się nudziło. Zwłaszcza Chizuru działał mi na nerwy, a że było mu poświęcone sporo czasu – mój stopień zadowolenia się zmniejszył. Za to Yuta błysnął jeszcze bardziej, i to mi się podobało :)
Podejście do tematu równie lekkie, ciepłe i rozleniwione co ostatnio. Nie sądzę, aby specjalnie wiało gejozą, jako to niektórzy mawiają – inna rzeczywistość niż ta, którą znamy, może mało realna, ale taki jest styl tego anime. Preferencje są różne – jak komuś się nie podobała pierwsza seria, to druga nie będzie się podobać jeszcze bardziej.
Nie wiem co sprawilo, ze obejrzalem do konca pierwsza serie, ale druga zostala dropnieta po pierwszym epizodzie! Mangi nie czytalem (choc w sklepach ja widuje obok kuroshitsuji i natsume yuujinchou, wiec nie wiem w jaki sposob skierowana jest do meskiej publicznosci) ale anime jest zbyt… fujoshi friendly. `Mezczyzni` jakich ja znam, nie podniecaja sie na widok kilku bizonow, ktorzy cieplo i milutko, niczym stadko kociaczkow, spedzaja razem urocze popoludnia. Zbyt wiele dwuznacznych scen, od ktorych az mi gesia skorka wychodzila. Paniom moze i sie spodoba, ale facetom (przynajmniej tym, ktorzy co tydzien nie chodza do kosmetyczki) zdecydowanie odradzam.
Khy, Norrc, jesteś lepszy niż „najlepsza” yaoistka. Jaka dwuznaczność?! Tam nawet sugestii shounen‑ai nie ma i serio nie wiem, jak bujną trzeba mieć wyobraźnię, żeby coś wypatrzyć. O___O
teraz nie mam mozliwosci sciagniecia odcinkow zeby oddzukac konkretne sceny, ale bohaterowie sa zbyt blisko! potem te porownania do przytulajacych sie kociaczkow… wiele scen wydalo mi sie bardzo intymnych. faktycznie moze jestem przewrazliwiony, ale jestem pewien, ze wielu facetow sie ze mna zgodzi.
rok mieszkalem z yaoista(!). Czlowiek wszedzie zaczyna widziec `rzeczy`. Ale nadal stoje na stanowisku, ze anime bardziej spodoba sie damskiej czesci publicznosci.
Bez ironii i złośliwości: jeśli „wszędzie widzisz <rzeczy>" przez roczne mieszkanie z yaoistą, to znak, że jesteś nieprzeciętnie podatny na wpływy otoczenia a twoje opinie nie wynikają z samodzielnych refleksji, tylko mają w sobie sporo naleciałości gustów z zewnątrz.
Poza tym, o wiele bardziej, niż ciepłe i serdeczne (choć w Kimi…, jeśli się przyjrzeć, tego właściwie nie ma) relacje między bohaterami anime, może niepokoić wyraźnie zdrapana z sufitu reakcja widza.
A do kosmetyczki co tydzień się nie chodzi, bo to niezdrowe. Także dla kobiet.
jeśli „wszędzie widzisz <rzeczy>" przez roczne mieszkanie z yaoistą, to znak, że jesteś nieprzeciętnie podatny na wpływy otoczenia a twoje opinie nie wynikają z samodzielnych refleksji, tylko mają w sobie sporo naleciałości gustów z zewnątrz.
Zagduje, ze nie studiujesz ani psychologii, ani kulturoznastwa. Domyslam sie rowniez, ze nie jest to zaden przedmiot humanistyczny czy inny, gdzie czytuje sie ksiazki. To ze czlowiek ulega `wplywom otoczenia` jest calkiem normalne, i nie wiem w czym umniejsza to, eee, samodzielnosc moich opinii. Rozumiem ze Ty zyjesz w zamknietym pokoju od narodzin i nie mialas zadnego kontaktu ze zdobyczami cywilizacji. Nie ksztaltowalas swoich pogladow pod wplywem otoczenia (literatura, rodzina, znajomi), tylko wyplynely one z glebokiej medydacji w stanie calkowitego oderwania od swiata. Bo to jest `samodzielna refleksja` czyz nie? Co jest zlego w przyjmowaniu innych wzorcow kulturowych, jesli wydaja sie nam one atrakcyjne? Tak rozwijaly sie najwieksze kultury naszej cywilizacji. A moze mi powiesz, ze np. Platon nie byl samodzielny, bo ulegal zbyt wielkim wplywom Sokratesa?…
I niestety tak, rozaczruje Cie droga Yaoistko, wiekszosc facetow odbiera `neutralna blisko i sympatia miedzy grupa chlopcow` jako DUZA wada. Nie wiesz dlaczego? Z tego samego powodu, dla ktorego dwie przyjaciolki (100% przyjazni – 0 milosci) moga sie trzymac za rece i bedzize to normalne, a faceci beda okrzyknieci gejami. I nikogo nie obchodzi, jak ciepla sympatia sie darza…
Wredne buble od Apple. Na tym sie nie da napisac posta, zeby samo sobie nie poprawilo co drugiego slowa. I taki badziew wychodzi… Mam nadzieje, ze posta da sie rozczytac
Samodzielna refleksja jest wtedy, kiedy opinie powstają w oparciu o inne źródło i potrafią z nim polemizować zależnie od każdego osobnego przypadku a nie przyjmują jeden punkt odniesienia i przykładają go potem radośnie wszędzie, gdzie tylko może się wydawać, że pasuje (rok mieszkałem z yaoistą i widzę rzeczy, stąd wyraźnie widzę, że w grupie kumplujących się kolesi jest drugie dno).
Po pierwsze, gdybym przyjal bezkrytycznie punkt widzenia mojego wspollokatora,to ogladalbym to anime z wypiekami na twarzy. Jednak wykazalem sie wlasna refleksja, odrzucajac ten punkt widzenia. Druga sprawa – widze nie potrafisz czytac miedzy wierszami. To zdanie bylo prostym zabiegiem retorycznym – chcialem grzecznie zakonczyc moja wymiane zdan z Moshi‑moshi bez wdawania sie w zbedne detale. Dlatego wlasnie podalem to jako powod dla ktorego moge widziec w Boku no… eee Kimi to boku watki Yaoi. Moglem napisac `To jest gej badziew` – bardziej oddawaloby to moje uczucia, jednak (co wyda sie wielu zaskakujace) chcialem rozwiazac sprawe w przyjaznej atmosferze. Niestety niektorzy sa odporni na takie subtelnosci.
Nadal czuje, ze nasze definicje `kumplowania sie` bardzo sie roznia. Wybacz, ale czuje ze mam wieksze doswiadczenie w przebywaniu w 100% meskim towarzystwie, i moge troszke lepiej orientowac sie w tym, jak wygladaja relacje miedzy `kumplujacymi sie chlopakami`. Troche sie czuje jak kobieta, ktorej facet mowi jak to jest rodzic dziecko…
Zgadzam sie z Norrc. Lubie „cieple” anime, ale to jest za „cieple”. Jako facet nie potrafie tego ogladac.Kazdy ma swoje zdanie i prawo do niego. To anime zdecydowanie nie do przebrniecia przeze mnie.
tamakara
9.09.2012 14:08 Re: Fuj
Muszę przyznać, że czytam powyższą rozmowę z rozbawieniem i zadziwieniem. Zgadzam się z Norrc, zaznaczając jednocześnie, że to co w nim budzi niechęć, we mnie wręcz przeciwnie, prostą radość. Niestety, jestem fudziosiem… Rozbawienie i zadziwienie wywołują natomiast osoby, które nie widzą tego wszystkiego co jego drożni, a mnie cieszy. Zdaję sobie sprawę, że to jest shojo, że bohaterowie wcale nie są gejami i każdy z nich znajdzie sobie prędzej czy później dziewczynę, ba, trzech z nich już właściwie znalazło (swoją drogą Chizuru/Masaki forever!), ale kto sceny typu „położę się na tobie i obwącham ci kark” klasyfikuje jako „przywiązanie”? No proszę was… Może nastoletni bliźniacy zachowują się w ten sposób, ale ode mnie Yuuki dostałby łokciem pod pachę i grzeczne pytanie „Co ty, do cholery, robisz?” Gdzie tu nadinterpretacja? Nadinterpretacja może dotyczyć serii typu Kapitan Tsubasa czy inne Naruto. Tutaj jednak sprawa ma się zgoła inaczej. To po prostu bezczelny i jawny fanserwis, puszczanie oka przez twórców. Brakuje tylko migającego neonu „fujoshi time”. Może odrzucać, może cieszyć, może wywoływać przewrócenie oczami, ale nie pojmuję, jak ktoś tego nie widzi.
guuchan
19.07.2012 15:44 Re: Fuj
Burza w szklance wody. Po co tyle „pięknych” i „mądrych” wywodów dotyczących ogólno‑środowiskowego kształtowania „głębokich” i jakże „ekscytujących” refleksji (wmiksując w to jeszcze Platona) po…..obejrzeniu zaledwie 1 odcinka? Czy jakikolwiek komentarz jest tu potrzebny?I nie, obejrzenie w całości pierwszej serii nie wystarcza by wypowiadać się o drugiej, bez jej obejrzenia.
Ja chcialem zakonczyc moja wypowiedz na temat tego anime po wymianie zdan z moshi‑moshi. Wywody na temat samodzielnego myslenia zaczela aotage, a ja zwyczajnie nie moglem tego tak zostawic. I tak – moge sie wypowiadac po obejrzeniu jednego odcinka (obejrzalem nawet chyba wiecej, nie jestem pewny po ktorym odpadlem). Ja nie pisze recenzji (a niektorzy pisza recki po obejrzeniu jednego epa!) tylko wypowiadam swobodnie swoje zdanie…
Mnie bardzo się podobało. Uwielbiam gatunek okruchy życia, a ta seria jest właśnie jego dobrym przedstawicielem. Spokojnie, refleksyjnie… Jeszcze w czasie roku szkolnego mogłam sobie raz w tygodniu wieczorem usiąść w łóżeczku przy herbatce i zrelaksować się, oglądając spokojną, lekko melancholijną historię. Druga seria wydaje mi się trochę bardziej dojrzała od pierwszej, bohaterowie są starsi i w ich życiu zaczyna coś się dziać – tak jak zostało wspomniane w recenzji, pierwsze miłości, rozczarowania, nadchodząca przyszłość. To nie są już te beztroskie dzieciaki co z części pierwszej. Poza tym znamienne wydaje mi się to, że w drugiej serii praktycznie brak odwołań do dzieciństwa bohaterów – mówię o scenach w przedszkolu. Życie nabiera szybszego tempa i nie ma już miejsca, żeby myśleć o przeszłości. Druga seria bardzo mi się podobała, podobało mi się głównie to, że bohaterowie trochę dorośli, rozwinęli się – tak jak ja, gdyż właśnie jestem w czasie, gdy muszę planować swoją przyszłość.
Sama nie wiem. Pierwsza seria bardzo mi się spodobała, była ciepła, lekka i przyjemna. Nie mówię, że ta taka nie jest, ale strasznie się przy niej wynudziłam. Były może ze 2 odcinki, które naprawdę mi się podobały, ale reszta już wydała mi się jakaś taka mdła i niemiłosiernie się wlokła. Może zwyczajnie zbyt wiele oczekiwałam po drugim sezonie z powodu mojej sympatii do pierwszego i niestety się rozczarowałam. Już w pierwszej serii polubiłam jednak głównych bohaterów i to dla nich jakoś dociągnęłam to do końca.
Zgadzam się w 100 procentach, też jestem trochę rozczarowana bo 2 sezon zaciekawił mnie tylko wątkiem kliknij: ukryte miłości Chizuru do Mary :) (który też nie do końca był przedstawiony tak jak chciałam)
A
Mosu
8.04.2012 20:23 Seria
Pierwsa serie obejrzałem , była srednia na poacztku mi sie podobało pozniej juz troche wymeczone , ta tez powoli pewnie obejrze ;P mam nadzieje ze bedzie lepsza niz pierwszy sezon
3 sezon
14.04.2012r. - 8.09.2012r.
Kolejne przygody naszych sympatycznych chłopców. Przez pierwsze kilka odcinków byłem w szoku, że tak bardzo da się oszczędzać na animacji i grafice, ale potem na szczęście jej poziom się trochę poprawił, albo przestałem to zauważać.
Chłopcy są tacy, jacy byli w pierwszej części, może trochę dojrzeli, mają trochę inne problemy, humor jest podobny, jest sympatycznie.
Są odcinki słabsze i mocniejsze, ale generalnie seria trzyma poziom ciut niższy niż pierwsza, takie odniosłem wrażenie.
Mimo to oglądanie było dobrą rozrywką, polecam.
Huhu
Raz byłam zachwycona, raz mi się nudziło. Zwłaszcza Chizuru działał mi na nerwy, a że było mu poświęcone sporo czasu – mój stopień zadowolenia się zmniejszył.
Za to Yuta błysnął jeszcze bardziej, i to mi się podobało :)
Podejście do tematu równie lekkie, ciepłe i rozleniwione co ostatnio. Nie sądzę, aby specjalnie wiało gejozą, jako to niektórzy mawiają – inna rzeczywistość niż ta, którą znamy, może mało realna, ale taki jest styl tego anime. Preferencje są różne – jak komuś się nie podobała pierwsza seria, to druga nie będzie się podobać jeszcze bardziej.
Ode mnie 8/10, cieszę się, że obejrzałam.
Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Poza tym, o wiele bardziej, niż ciepłe i serdeczne (choć w Kimi…, jeśli się przyjrzeć, tego właściwie nie ma) relacje między bohaterami anime, może niepokoić wyraźnie zdrapana z sufitu reakcja widza.
A do kosmetyczki co tydzień się nie chodzi, bo to niezdrowe. Także dla kobiet.
Re: Fuj
I niestety tak, rozaczruje Cie droga Yaoistko, wiekszosc facetow odbiera `neutralna blisko i sympatia miedzy grupa chlopcow` jako DUZA wada. Nie wiesz dlaczego? Z tego samego powodu, dla ktorego dwie przyjaciolki (100% przyjazni – 0 milosci) moga sie trzymac za rece i bedzize to normalne, a faceci beda okrzyknieci gejami. I nikogo nie obchodzi, jak ciepla sympatia sie darza…
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Nadal czuje, ze nasze definicje `kumplowania sie` bardzo sie roznia. Wybacz, ale czuje ze mam wieksze doswiadczenie w przebywaniu w 100% meskim towarzystwie, i moge troszke lepiej orientowac sie w tym, jak wygladaja relacje miedzy `kumplujacymi sie chlopakami`. Troche sie czuje jak kobieta, ktorej facet mowi jak to jest rodzic dziecko…
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Re: Fuj
Rozbawienie i zadziwienie wywołują natomiast osoby, które nie widzą tego wszystkiego co jego drożni, a mnie cieszy.
Zdaję sobie sprawę, że to jest shojo, że bohaterowie wcale nie są gejami i każdy z nich znajdzie sobie prędzej czy później dziewczynę, ba, trzech z nich już właściwie znalazło (swoją drogą Chizuru/Masaki forever!), ale kto sceny typu „położę się na tobie i obwącham ci kark” klasyfikuje jako „przywiązanie”? No proszę was… Może nastoletni bliźniacy zachowują się w ten sposób, ale ode mnie Yuuki dostałby łokciem pod pachę i grzeczne pytanie „Co ty, do cholery, robisz?”
Gdzie tu nadinterpretacja? Nadinterpretacja może dotyczyć serii typu Kapitan Tsubasa czy inne Naruto. Tutaj jednak sprawa ma się zgoła inaczej. To po prostu bezczelny i jawny fanserwis, puszczanie oka przez twórców. Brakuje tylko migającego neonu „fujoshi time”. Może odrzucać, może cieszyć, może wywoływać przewrócenie oczami, ale nie pojmuję, jak ktoś tego nie widzi.
Re: Fuj
Re: Fuj
Mnie się podobało
Rozczarowanie
Re: Rozczarowanie
Seria