Tanuki-Anime

Melodramatyczne. Kreska karykaturalna. Główna para za młoda  kliknij: ukryte  i na takie uczucia i na bara bara. No i czemu bez gumki?

nic ciekawego zgadzam sie z recenzją

Naprawdę warto obejrzeć , na początku ma sie trochę mieszane uczucia , jednak później jest coraz lepiej ;D Świetna kreska , super fabuła , taka rzadko spotykana (no bo to aż tak często sie nie zdarza żeby brat zakochał się w siostrze), ale i tak uważam , ze świetna historia ;)

Za krytykę kreski autorka powinna chyba odpowiedzieć przed sądem. :) Jest ona po prostu śliczna! A piszę to teraz, w roku 2013, osiem lat po powstaniu recenzji…

Po mimo iż napotykałem do prawdy szerokie grono tytułów poruszających ów problem nie mniej jednak produkcja „Boku wa Imouto ni Koi wo Suru” pozostała w mej pamięci do dnia dzisiejszego. Niewątpliwie wyżej wymieniony tytuł nie porusza kwestii zakazanej miłości w sposób typowy dla innych tego typu produkcji jest bowiem znacznie subtelniejszy fabularnie. Chodź sama fabuła jest niezwykle skromna niniejsze anime stanowi z pewnością interesujący przykład dramatu psychologicznego. Myślę iż najmocniejszą stronę tytułu „Boku wa Imouto ni Koi wo Suru” stanowi oprawa muzyczna jest ona niezwykle stonowana zaś w końcowych ujęciach za sprawą intensywnego (rockowego) utworu „Ai Ga Hoshii” uwolniona zostaje swoista kumulacja ukrytych w powyższym tytule emocji jak również w pełni dopełniająca całości produkcji. W swym podsumowaniu pozwolę sobie podzielić powyższe anime na dwie części część fabularną otrzymującą z mojej strony 5/10 oraz część muzyczną w pełni zasługującą na 9/10.

Papierowe chłopię kocha płomienną miłością papierowe dziewczę.  kliknij: ukryte  Uczniowie korzystają bez nadzoru z zasobów gabinetu pielęgniarki, siostra jednego dnia wieczorem kocha brata jak brata, następnego dnia rano zaś – jak mężczyznę. A kumpel niczemu się nie dziwi Aha.
Tylko co w tym wszystkim robi taki przesłodki szczeniaczek?

Niby żadna rewelacja, a jednak pozostawia po sobie dziwne uczucie. Odważnie i ciekawie porusza niecodzienny problem, ale za razem jest bardzo delikatne. Grafika dopuszczalna, ale mogłoby być lepiej (bez rewelacji), muzyka pasuje do klimaty filmu. Warto obejrzeć.

Po prostu ładne. Ani skajnie okropne, ani niezwyczajnie piękne. Przeciętne, ale potrafiące zaciekawić. Głównym czynnikiem dla którego postanowiłam obejrzeć to anime jest fakt, iż od dłuższego czasu mam kręćka na punkcie kazirodczych związków, szczególnie między rodzeństwem (nie, nie gwałcę mojej młodszej siostry. Nie bójcie się o to). Było kilka momentów, które przerażały , tudzież odpychały grafiką/muzyką/przesadą. Lecz generalnie anime mi się spodobało i mam do niego sentymet :3 Grafika mi się podobała. Owszem, miejscami była nie do zniesienia, ale generalnie była dosyć ładna. Muzyka to balsam dla uszu. Faktycznie, ending wydaje się wyjęty z kontekstu, ale cholernie mi się spodobał. Nie polecam, ale nie odmawiam obejrzenia. W produkcji nie ma nic odrażającego.

Zaciekawiło mię te anime lecz nie rozumie waszych uprzedzeń są na tym świecie geje , lesbijki oni mogą się pobrać według prawa i mieć dzieci a zabraniacie rodzeństwu współżyć .
A dla ciekawych jest taki syndrom (Edwarda Westermarka, który wygłosił tezę, ze ludzi nie podniecają osoby z którymi się wychowali. Jest to naturalne zabezpieczanie psychologiczne, żeby nie doszło do skrzyżowania podobnych genów. Jednak jeśli efekt ten nie zadziała, a rodzeństwo jest wzajemnie dla siebie atrakcyjne… to zachowują się jak normalny samiec i samica homo sapiens.)

Moja przyjaciółka namówiła mnie do obejrzenia i szczerze żałuję, że ją posłuchałam. Nie widzę żadnej pozytywnej strony tego anime – począwszy od kreacji postaci i fabuły skończywszy na oprawie audiowizualnej. Główny bohater strasznie mnie irytował, a jego ukochana nie grzeszyła mądrością. Fabuła była przewidywalna i nie wywołała na mnie żadnego wrażenia. Muzyki zwyczajnie nie zapamiętałam – znaczy to, że jest ona bezbarwna. Strona graficzna była torturą dla moich oczu, które potrafią obejrzeć beznadziejne anime, byle tylko podziwiać ładną animację – w przypadku Boku wa Imouto ni Koi wo Suru możemy dostrzec masowe łamanie praw fizyki.
Szukam zalet, ale jedyne co przychodzi mi do głowy to to, że dało się obejrzeć. 2/10.

Nie podobało mi sie. Nawet nie wiem po co tą Ovkę roblili „Iori, boże Iori nie odchodz, nie zostawiaj mnie, dlaczego ona może Cię dotykać, dlaczego?” I tak przez całe 49 minut. Ovka o zakaznej miłości pomiedzy dwojgiem rodzeństwa.
Szkoda czasu.

Według mnie tylko zmarnowali czas i pieniądze. Ta OAV'ka pozostawia wiele do życzenia. Po pierwsze kreska, niby może być, ale od razu rzucił mi się w oczy ich mały rozstaw oczu. Po drugie muzyka. Wręcz ciśnie mi się na usta jaka muzyka? Było jej tam tyle co kot napłakał. Poza tym, nie zniesmaczył mnie tyle sam wątek kazirodczy, co to że całowali się w kościele. Wiem że oni, czyli Japończycy inaczej postrzegają naszą religię i przejęli tylko niektóre rzeczy, ale i tak. No bo kto to widział, żeby całować się tuż przed ołtarzem? I to w dodatku rodzeństwo. Jak już wspomnieli też moi przedmówcy, głowni bohaterowie to idioci, szczególnie żeńska część duetu nie może poszczycić się znacznym intelektem. No bo przecież jakby nie było to z jej strony była to wymuszona miłość. „Zobaczyła w nim mężczyznę” tylko dlatego, aby mu nie było przykro. Poza tym ponad miarę irytowały mnie jej „ochy”, „achy”, stękanie, wzdychanie i paręnaście kompletnie niepotrzebnie wydawanych przez nią odgłosów. Moja końcowa ocena to -1/10

Właśnie obejrzałem „Boku wa Imouto ni Koi wo Suru” i muszę stwierdzić, że dzięki bardzo nietypowemu tematowi to anime BARDZO mi się podobało…  kliknij: ukryte  sam mam siostrę ale nigdy w życiu nie myślałem o niej w ten sposób, owszem kochamy się jak rodzeństwo ale to wszystko. Nigdy nie myślałem, że więź między rodzeństwem może przerodzić się w taką miłość (choć słyszałem o tym kilkukrotnie)... ciekawy temat, który nie powinien być nagłaśniany, który powinien zostać tematem tabu.
9/10 :P

Postaci są chyba niezrównoważone psychicznie, dziwne, nie zawsze da się zrozumieć ich tok myślenia oraz sposób postępowania.
Kreska nie powoduje odruchów wymiotnych, ale także nie zachwyca.
Muzyka jest okej, ending jakby wyrwany z kontekstu, ale moim zdaniem najlepszy z całego anime.
Temat dosyć oryginalny, miło było obejrzeć w końcu coś innego.
Reasumując ocena 6/10

Obejrzałam to po oglądnięciu klipu przez kolegę, może jeszcze nie jestem zbyt doświadczona w kresce, ale mi się to anime podobało. Może było za krótkie, ale jak działa na wyobraźnie. Jeśli ktoś nie lubi tematów kazirodztwa to nie powinien tego oglądać bo wiele anime właśnie jest robione pod takie tematy tabu. Nie czytałam mangi może powinnam? Ale te 40 minut obejrzałam z rozkoszą i nawet obejrzałam to dwa razy bo dramat dwojga ludzi którzy nie mogą być razem jest zawsze warty obejrzenia. To jest tylko moje zdanie, mi się w większość podobało. Ale jak to się mówi są gusta i guściki :P
Dała bym mocną 7 :D

Muszę przyznać, że sięgnęłam po to anime po części dlatego, że bohaterka nie miała wielkich cycków, po części dlatego, że chciałam zaliczyć, ale też dlatego, że Aoki Kotomi, autorka mangi a więc i samej historii, jest także autorką Boku no Hatsukoi wo Kimi ni Sasagu – tytułu, który wprost kocham. Właściwie, nie zawiodłam się, ale z drugiej strony nie byłam też wniebowzięta. Co do tematu kazirodztwa mam takie samo zdanie co recenzent. Nie wiem nawet, czy nie byłoby lepiej, gdyby oni byli adoptowanym rodzeństwem, przyjaciółmi z dzieciństwa,
albo nawet dalekim kuzynostwem.
Z takiego wyboru, to rodzeństwo a już tym bardziej bliźniacze wydaje mi się najgorszym. Po anime faktycznie mam takie uczucie, jakby to było wepchnięte na siłę. Z tego co kojarzę, to manga ma około 10 tomów i wątek na pewno jest lepiej przedstawiony (może kiedyś pojawi się jej recenzja?).
Ogólnie jednak nie jest tak złe – jest to po prostu zwykłe anime, które oglądałam w środku nocy zamiast spać. Nic nadzwyczajnego. Właściwie miałam większe odczucia chociażby po mandze Koi Kaze, bo anime niestety nie widziałam.
Jednym słowem: anime średnie – sama dałabym 5­‑6/10.
Pozdrawiam.

Ocena anime i to czy komuś się spodobała czy nie w dużej mierze zależy od charakteru człowieka. Ja akurat lubię różne romansidła i powiedzmy dramaty. Tutaj jest ukazana dosyć dziwna miłość… pomiędzy bratem a siostrą (cieszę się, że nie między bratem a bratem). U nas raczej nie spotyka się taki rzeczy acz różne bywają przypadki. Ale tak jak powiedziałem wcześniej, zależy od charakteru. Mnie się podobało, taka odmiana. I gwoli ścisłości z głową mam wszystko ok :). Daję 7-/10.

Szczerze mówiąc nie zgadzam się z recenzją .Moim zdaniem ocena fabuły jak i bohaterów została mocno zawyżona. Główna bohaterka jest niemiłosiernie durna, jej bratu też nic nie brakuje ,postaci są mdłe i nielogiczne. Jeśli chodzi o fabułe, autorzy mieli pole do popisu, mogli ukazac kontrowersyjny temat na wiele sposobów. Tutaj jest to normalna miłość ,z jedynie niewielkimi oporami samych zaintersowanych, i z dziwnym podejściem otoczenia co do tematu<np kolega głownego bohatera>

moja ocena:
Postaci: 4
Fabuła:5
Grafika:3
Co do muzyki sie nie wypowiem bo szczerze mówiac nie za bardzo ją wogóle pamiętam

Mi się ta opowieść podobała. Serio ;) wątek kazirodczy wcale nie wydawał mi się upchnięty na siłę, wręcz przeciwnie wydawał mi się tu bardzo na miejscu. Cała historia mnie wzruszyła, co mnie bardzo zdiwiło, bo rzadko się to zdarza. Przy scenie, gdy  kliknij: ukryte  Yori zostawia Iku, a ta potem szlocha do swojego psa, aby nastepnie znalezs jego liścik z napisem „Nie płacz” sprawiła że się wręcz popłakałam. To było takie smutne! Podobała mi sie kreska, nie była aż tak zła choć w niektorych scenach bylo widać te zniekształcone głowy, o ktorych wspomniano w opisanej tu recenzji. Postać Iku bardzo mi się podobała na początku, ale potem stała się nieco drażniąca z powodu tej jakże szybkiej decyzji bycia z Yorim. Ale to nawet ujdzie i wygladało to przejmujaco. Muzyka jest świetna. Ocene daję 8/10 trochę podwyższoną z tego sentymentu, że było jedne z pierwszych anime ktore obejrzalam. No i jak wczesniej wspominalam rzadko zdarza mi sie zebym przy czyms plakala, wiec za to ze wzbudzilo we mnie takie emocje, tez podwyższona ocenka :)

Potężną wadą tego anime są bohaterowie i ich bezsensowne zachowanie. Główna bohaterka jest chyba typem kompletnej idiotki:  kliknij: ukryte  brat się w niej zakochał, więc żeby nie było mu smutno, ona odwzajemnia jego uczucie, chociaz wczesniej nie widziała w nim nikogo więcej niż brata. Później działa wobec zasady: przespałeś się z moją koleżanką, więc prześpij się również ze mną, bo przeciez to mnie kochasz. Sam Yori również ma jakieś dziwne poglądy. Już nie chodzi o to, że zakochał się w swojej siostrze, bo to jestem w stanie zaakceptować, tylko z jakiej racji spodziewa się, czy tez wymaga, zeby ona odwzajemniła jego uczucie?
Trudno znalezc mi w Boku wa Imouto ni Koi wo Suru jakąś pozytywną cechę. Jak dla mnie jest to anime o niczym i raczej nie polecam go nikomu

hmmmmmmm, dobrze się zaczęło, ale im dalej tym fabuła jest coraz głupsza niestety.według mnie pomysł był bardzo dobry tylko wykonanie fatalne. kliknij: ukryte  Jeżlei Yori by ją rzeczywiście kochał to by nie wyjechał, ten facet był absolutnie bez charakteru, słaby psychicznie i w dodatku nie wiedział, czego tak naprawde pragnieMiałam nadzieję że Yori będzie podobny choc troche do Setsuny <AS>, będzie walczył na przekór losu a tu ...wyraźnie widać że autorzy nie milei pomysłu na zaciekawienie widza,pomysleli zróbmy coś kontrowersyjnego i wszyscy będą zachwyceni, grafika może być srednia, postacie bez wyrazu, ale tak się to sprzeda ;(

Jak dla mnie anime warte polecenia , ciekawy wątek miłosny, orginalny wedłóg mnie ;-) Co do tragizmu… zależy od wrażliwości widza :-P . A piosenka końcowa jest doskonała ! Poprostu porwała moje serce , i moim zdaniem doskonale pasuje do tego anime jako ending :-D

Z jednej strony – melancholijne i dramatyczne, łamiące temat tabu, a z drugiej…no właśnie dziwne =/ Trudno mi było zrozumieć tego brata( w ogóle dziwny on był -_-*). Kreska była całkiem ładna, muzyka piękna, doskonale oddawała nastrojowi…Tylko czemu Kusanagi miała taką głupią grzywę?! >.< I czasami bohaterowie mieli zbyt blisko siebie osadzone oczy… Nie wiem, może tą szóstkę dam…

Anime bez watpienia jest super ciekawe postacie,dobry wątek,kreska też stoi na dobrym poziomie,a co do tematu tabu to u nas w polsce zawsze tak jest,zero tolerancji itp,a mi tam nieprzeszkadza wątek kazirodczy,przeciwnie dodaje tej histori pewnego smaczku,już się niemogę doczeka kiedy dorwę w swoje ręce mangę.

To anime kompletnie mną ruszyło!
Poprostu cudowna opowieśc o Milości , cierpieniu , rozpaczy i wszystkim co powinno miec anime!
Drodzy poprzednicy jeśli nie potraficie wczuc się w klimat seri to po co się na ten temat wypowiadacie ?
A skasowac główny wątek… phi!
Kazirodztwo to wcale nie jest główny wątek!
GW to zakazana miłośc i właśnie o to chodzi w tym anime! Jest to romans, ktory znakomicie potrafi wzruszac i wyciskac łzy! Mam nadzieje że bedzie mi dane zobaczyc jeszcze wiele takich anime!

Anime nie jest złe, wbrew temu co piszą moi poprzednicy, stwierdzam, że anime, choć krótkie, jest dobrze zrobione i nazwanie jego oglądania czasem straconym jest przesadą, mocną przesadą.
Bo czy autorowi chodziło koniecznie o złamanie tabu? Tak, właśnie to chciał zrobić, ale nie dlatego, żeby zaszokować, oburzyć, zrobić dużo szumu i zwiększyć zainteresowanie anime, nie autorowi bynajmniej o to nie chodziło.
Film pokazuje tragedię dwojga ludzi, którzy pomimo tego, iż się kochają, nie mogą być ze sobą. Oczwiście nasuwają się pewne skojatzenia do Angel Sanctuary, bo podobieństw w obu anime jest sporo, ale różnic też nie brakuje, więc bezpośrednie porównanie jest niemożliwe.
Dlatego popatrzcie na serię przez pryzmat rozważań o naszej kulturze, o ograniczeniach, jakie ona nasuwa. Bowiem to co widać w anime na pierwszy rzut oka, staje się pełniejsze, gdy weźmie się poprawkę na to, co chciał nam powiedzieć autor poprzez to anime.
Dla mnie << 7 / 10 >>
Pozdrawiam, Nicolass ^_^

No niewiem wg Anime oglada sie dobrze i miło niejest to moze jakas rewolucja w tym gatunku ale obejzec mozna i strata 40 kilku minut tego niemozna nazwac bo to troche za mocno powiedzane. Jednym sie spodoba innym nie…. kwestia gustu a wiadomo ze o gustach sie nei rozmawia. Najlepiej samemu sie przekonac. Ot taka luzna historyjka :) :) z „tragicznym” zakonczenie. A co do muzyki to koncowa piosenka fajna ale troche tak jakby nie pasujaca :) ale ogolnie piosenka dobra :)

Po pierwsze – nie widzę różnicy pomiędzy tym filmem, a dowolnym romansidłem yaoi jakim katuje mnie ma luba. No dobra, jest różnica – tu mamy parkę hetero.

Po drugie – Ta OAV'ka to nic innego jak reklama mangi. W 50 minutach chyba twórcy chcieli upchnąć jak najwięcej, przez co film traci trochę na odbiorze.

Ale jak mówię, zawsze mogło być gorzej (to mogli być bracia :P).

Ja osobiście uważąm to za dziwne anime… Rozumiem poruszenie „tabu”. Jednak sposób w jaki został on poruszony w tym animcu mnie przeraża… A tak w ogóle to jakie normale rodzeństwo popełnia kaziroctwo!!??!! Rodzeństwo powinno się tłuc a od pewnego wieku współpracować a nie „kochać się”. Autor tego animca musi mieć jakiś uraz z dzieciństwa… albo mieć za dużo wolnego czasu…

Ta oavka jest stratą prawie godziny. Który to czas można bylo wykorzystać na cokolwiek innego, na przykład szydełkowanie. Pomijam tutaj fakt, że mi to zajęło kilka[naście] minut z palcem na Strzałce W Prawo.
Fabuła oderwana granatem od rzeczywistości, jak i zresztą bohaterowie. Nierealne zachowania, nierealne problemy.
W sumie obejrzane tylko dlatego, że zaplątało się na dysk przy oskubywaniu z anime koleżanki.

Ja się dziwię, że aż tak wysoka ocena i ogólnie gadanie o miłości względem tej serii. Przeto to komedia! Nawet przy FLCL tak bardzo się nie śmiałem jak oglądałem to cuś :P Teraz tylko nadzieja, że na jednej OAVce się nie skończy i zobaczę porządną serię XD

Realizacja wg. scenariusza „zróbmy sobie anime – i żeby w nim było kazirodztwo, reszta to szczegół”.
Do tego wszechobecna sztampa i patos niektórych scen, z założenia „dramatycznych”, który może przyprawić raczej o napad śmiechawki…
W zależności od stopnia tolerancyjności i umiejętności trzymania dystansu, widzowi zostaje coś pomiędzy podszytym ironią niesmakiem a „świętym oburzeniem” ~_^