Tanuki-Anime

World of Tanks ma crossoverowy event z Girls un Panzer i strasznie z tego kisnę.

Dwa odcinki i tylko dwie krótkie sceny fanserwisowe  kliknij: ukryte  🙀

Dwa cytaty z tychże odcinków

Czołgi są jak faceci najlepsze jak nowe

[

i]
- Musimy się cofnąć (czołgiem)
- Jak
- Siłą woli. [/i]

Do tego do połowy drugiego odcinka życie moe przedszkolaków w liceum i było miło i przyjemnie.
Teraz zaczyna już „poważżżnieć” i odpuszczam serię.

Może kiedyś powrócę, jeżeli będę oglądać jakąś zbyt poważną serię :)

Żałuję straconego czasu na obejrzenie 1 odcinka. Oglądanie tego to chyba jakieś samoupodlenie. xD

Heja wszystkim :D

Zacznijmy od tego, ze moze tutaj w serialu nie mozna okreslic, czy Miho sie z sexi Mamuska pogodzila, ale w filmie widac, ze sporo druzynie mlodszej corki pomogla. Gdyby miala Ja gdzies to by zaprotestowala przy „tymczasowym” zwiekszeniu ilosci czolgow i czolgistek z innych druzyn. Tak przy okazji spytam skad Miho znala „finska” druzyne, z ktora przeciez nie walczyly, bo one zostaly pokonane przez Jej starsza siostre w polfinale albo cwiercfinale? Owszem czolgistki z Oorai wielokrotnie lamily :P Przypominam, ze duzo graczy WoTa tez lami, a ma np.: przekroczone 5000 bitew tzn. ma np.: niszczyciel czolgow jagdpanthere a kieruje nim jak zwyklym czolgiem na szarze (cos jak Chi Cha Tan, czy jak im tam [te co sa w filmie i widac je jako pierwsze przeciwniczki w 6 odcinku Maho]). Nie wiem, czy wiecie, ale pierwszym przeciwnikiem Pravdy byla „polska szkola” :D i miala tez kilka sekund jak Chi Cha Tan, czy jak im tam XD). Seans jak seans milo sie oglada (ale do filmu oczywiscie sie nie umywa, bo tam to idealne kino w stylu „amelykanskym” :V). Gdyby byla druga seria to z checia bym ogladal :D, ale nigdy nic nie wiadomo (zawsze cos moga wymyslic na fabule :D). Tak przy okazji spytam ktore Dziolchy zdobyly Wasze serca, by byc Waszymi Waifu? U mnie z druzyny Miho to oczywiscie Ona, Yukari i Saori, z wrogow to Darjeeling, Kay, Orange Pekoe, Anchovy and ofk Maho :D Tak wiem, ze macie to gdzies, ze to moje Waifu T_T XD A u Was jak wyglada z wyborem Waifu :D. Tak przy okazji sie ciesze, ze Seiyuu meinen 1 z 6 Waifu z Kancolle tj. Kagi jest tez tutaj w osobie Mako Reizei. Domyslam sie, ze ta informacja zmienila Wasze zycia o 360 stopnii (wiem, ze 360 rowna sie pelen obrot, ale ci…..) Uszanowanko i pozdrowienia XD

Nie wiem, jak można tak koncertowo spartaczyć dobrze zaczynającą serię. Pierwszy odcinek mnie ubawił, drugi wybroniłam jakoś, przy trzecim zwątpiłam w ludzkość. Jestem teraz w połowie i kończy mi się tlen.
Kij, że autorzy poczytali o tych czołgach tyle tylko, żeby je poprawnie narysować. Nie wiem, jak sobie wyobrażają, że czołg będzie tak skręcał, jak na co niektórych kadrach. Mój miejski samochodzik nie może zrobić takiego kółka, bo fizycznie niemożliwym jest wykonanie okręgu o dwa razy krótszym promieniu niż sama maszyna.
Ale serio, kij z tym. Lubię te dziwaczne czołgi i, na moje, dziewczyny mogłyby nawet siedzieć im „na masce” – nie robiłoby to na mnie wrażenia, a może byłoby zabawnie.
Przeraża mnie natomiast, że logiczne myślenie to obecnie towar ekskluzywny. Pierwsza walka dziewcząt była okej, bo absurdy kończyły się na poziomie wyżej wymienionych czołgów­‑gimnastyków. Ale dwie kolejne poraziły mnie mądrością tak wysublimowaną, że niedługo z facepalma zejdę do poziomu tarzania się po podłodze.  kliknij: ukryte  Jak można nie zorientować się, że wróg wciąga nas w pułapkę. „Ach, dlaczego on ucieka?”. Bogowie, ratujcie. I to dwa razy dały się złapać. Ponoć to złotej rybki nicego się nie da nauczyć. Nie rozumiem też motywacji teamu panny o imieniu Kei, który wystawił swój flagowy czołg na atak: pewnie, po co schować go za pozostałymi – postawmy go na samym środku, w razie, gdyby bohaterki nie zdołały go trafić. Najgorsze jest w tym wszystkim, że takie bzdury dałoby się niewielkim nakładem pracy przełożyć na coś, co zachowywałoby przynajmniej szczątki logiki. Ludzie, macie czołgi, które rozpędzają się niczym samochód! Czemu tego nie wykorzystujecie do niesamowitych akcji? ...I nagle zakręcił, strzelić – pach! Trafił! W momencie, gdy lepsze rozwiązanie nasuwa mi się w sekundę po zrozumieniu, że wcale nie śpię i te kretynki naprawdę to zrobiły, nie jestem w stanie nawet tego usprawiedliwiać. A moje chęci były ogromne.
Druga rzecz, która dręczy mnie nawet bardziej niż brak logiki: dawno już nie widziałam anime z taką pasją do powielania schematów. Po co bohaterkom charaktery skoro mają Tragiczne Historie. Ile razy można wałkować te same tematy:  kliknij: ukryte  chora babcia, brak rodziców, brak przyjaciół, matka mnie nie akceptuje x2, ojejej, a siostra ma mnie za idiotkę i inne egzaltacje. Serio? Naprawdę nie da się już zrobić ciekawszej historii? Naprawdę nie da się już zrobić dziewczynki, która byłaby interesująca przez to co SAMA robi TERAZ, a nie jaką ma „tragiczną przeszłość”, albo jak kopnięta jest jej rodzina? Innych elementów charakteru się tu nie dopatrzyłam.
Jestem zawiedziona. A wystarczyłoby pomyśleć przez pół minuty zanim się wymyśli deus ex machina i kolejne dwie minuty nad bohaterkami, które nie będą tylko bandą kopiuj­‑wklej typowych postaci z dowolnego anime. I zamknąć TV Tropes, to po pierwsze.

Sympatyczne Anime. I tyle, poza czołgami niczym się nie wyróżnia.

Ogląda się miło, nie jest to stracony czas.
Ale raczej wymagać nie ma czego. Najlepiej podejść z przymrużeniem oka.
Realizmu nie oczekiwać.
Potrafi zaciekawić militariami. Parę razy szukało się informacji o czołgach, np. o małej myszce.
W sumie jedyny czołg na który czekałem to Tygrys.


Anime 7/10.

Oglądać jak ma się ochotę na słodkie dziewczynki w różowych czołgach, które strzelają bez cela (we wszystko tylko nie w czołgi), bardziej zajęte piciem herbatki do ciastek. Za to wystrój wnętrz mają opanowany do perfekcji!

Ha! :D Cóż tu gadać?! Po pierwsze i najważniejsze, anime jest [moim zdaniem] tylko dla MANIAKÓW DEWIACJI MILITARNEJ :) poważnie, nie wiem jak inaczej to określić.

Gdy pokazałem koledze [wielki miłośnik czołgów] co zrobili ze Stug3 i reszta :) bezcenne.

Ale przejdźmy do rzeczy, jak dla mnie bardzo fajne, bardzo super anime, nie wiem czemu ale oglądałem jak zaczarowany, mimo że liczba błędów jest spora to jednak twórcom udało się to 'ukryć'.

Co mnie boli najbardziej, kreska dziewczyn, a dokładniej ich głów. Są OGROMNE! Więc jeśli dodać do tego bezmyślność głównej bohaterki gdy wychyla się z włazu dowódcy, aż kusi żeby celować w nią a nie w maszynę ;)[nawiązując do World of Tanks, strzelanie do włazu dowódcy jest najczęstszym manewrem z racji na mały pancerz i… małą realność gry] Myślę także że ten zabieg, wychylonego dowódcy to chwyt marketingowy, jeśli spojrzy się na pudełka modeli, to chyba zawsze dowódca 'wystaje' z wieży ze słuchawkami lub lornetką. Ale po za tym kreska nie jest zła, patrzy się miło.
Muzyka jest jak na mój gust przeciętna, jakoś nic mnie nie porwało ani też nie zniechęciło [a naprawdę chętnie pochłaniałem każdy odcinek] Opening ma faktycznie lepszą jakość niż reszta i chce się go słuchać, lecz nie za dużo.

Fabuła, tu się odrobinę czepię recenzenta, albowiem w tekście jest coś w stylu 'zdobywanie doświadczenia od zera' no niestety nie :P załoga pz4 mimo wszystko jest o wiele 'lepsza jakościowo' dowódca wszak ma ogromne doświadczenie, rzekłbym nawet że we krwi dany sport, a radiooperatorka maniaczką wiedzy o stalowych bryczkach. Moim zdaniem to poważna przewaga, nawet w tak lipnym czołgu jak pz4. Och nie nie żebym nie lubił tej maszyny, wręcz przeciwnie kocham tę bestię, to symbol 2WŚ! Jednak w porównaniu do rywali to jeżdżą szrotem :(
I tu rodzi się moim zdaniem coś jak 'fenomen' tego anime. Dziewczyny dają radę w tych pierwszowojennych wręcz rumplach, dzięki… no właśnie :D szczęściu, wiedzy, akrobacji [o tak niektóre numery, zwłaszcza z 'Myszką' to są cuda jakich mało ;D] i mocy wyższej. Ale to nie szkodzi, bo ta super ściema była po prostu słodka! Ich przygody mimo wyrazu 'fantasy' są super :D Hańba każdemu kto skarży się na różowy czołg [ to on mnie ściągnął do tego anime :) ] ten kto się skarży jest dziwny! Prawdziwe siły pancerne Japonii były niemal podobne do anime, po prostu śmiechowe :) Przepraszam jak kogoś urażę, ale pancerze, działa i użycie.. to po prostu marność, ale przynajmniej podeszli do tego na lajcie i pośmiali się z siebie! I nie gadać mi tu wielcy fani militariów że nigdy nie chcieliście własnego czołgu umazanego w najgłupszy sposób!? Gołe panienki to tak, ale hipcia już nie wolno? Ale halo! załoga to panny! Nie namalują przecież nic zbereźnego itd, naprawdę ich zabiegi były nawet normalne :D Ok nie powiem, pół dnia plastrem brew blokowałem żeby nie szła do góry gdy widziałem co ze Stug3 zrobiły panny, no ale w końcu to zniosłem. [hej, naprawdę jak można udziubać 'snajpera' w czerwień i dać mu ogromne flagi! cechą jego była niewykrywalność i kamuflaż xD]
Ale pójdźmy dalej, walki.
Super, ściema straszna ale super :D Nie wiem czemu tak mnie one cieszyły i wciągały ale tak było, mimo kiczu do kwadratu. Po pierwsze zawsze liczebnie pogrążone, chyba tylko pierwszy sparing był uczciwy. Po drugie jakość czołgów, co walka to rywal lepszy [i liczniejszy]
<Tu mała odskocznia, chwała twórcom za nie pokazanie żadnej żabiej jednostki, francuskie czołgi to mit, to nie istniało nigdy i nie cierpię tych tworów> Po trzecie doświadczenie.
Ja rozumiem pokazanie przewagi zwinności pojazdu, ale bez przesady. M3 Lee alias 'lodówa' nie był ani szybki ani zwrotny, nie miał nawet ruchomej wieży! Naprawdę podziwiam dopakowanie tego pojazdu w tym anime. Te dwa małe czołgi w tym japońska Chi­‑cha [poprawić mnie proszę jak się pomyliłem] ok, pasowały, zwrotne i szybkie, ale pancerz… haha mokry papier! :D silnik powinien sam odjechać. pz4 w tej wersji był legendą więc jako jedyny miał prawo utrzymywać się w walce [to nawet historycznie jest zapisane że dawał radę w boju aż do końca wojny] stug3 w sumie również, miał prędkość ale wskazana tu manewrowość… 3 rzesza trwałaby do dziś gdyby mieli takie niszczyciele :D, dopiero później dziewczyny dostały poważną bestię, pz6P [polecam prezentację tej maszyny, 'łatwo palny silni, zakopywał się' śmiech do łez :) ]
I co najlepsze jego 200mm z przodu oraz działo 88 naprawdę pasowało do ostatniego odcinka!
No i właśnie to szczególnie polecam, fantastyczne akrobacje i numery z pojazdami! Drift po betonie xD, grupowe holowanie, wyskoki [dosłownie!] najazdy, taranowania itd. piękno! coś czego nie dali nam czterej pancerni. [swoją drogą czemu nikt tego serialu nie beszta za brednie w nim pokazane, t34/85 rozbijające strzałem tygrysa… ]
To do czego każdy się przyczepi to upośledzenie załóg rywali, ich % trafień krąży gdzieś obok 0, mimo że niemal wszyscy mają lepsze działa, mimo to walą jakby strzelali z katapult. Sporym nadużyciem są także wszelakie penetracje ze strony bohaterek, nie z tymi działami, sory :) zwłaszcza w ostatnie walce gdzie są głównie niemieckie maszyny z końcowej fazy wojny. Sama scena z myszą to czysty kabaret :D realnie, cała drużyna [po za Porsche] powinna być rozerwana odłamkami od pocisku burzącego. Ale, autor miał lepszy pomysł xD [dorzućmy jeszcze informację że pancerz Mausa był na tyle duży że potrzebne byłoby lotnictwo, a nie te wykałaczki którymi strzelały nasze tankierki] Jednak to chyba dzięki tej magii absurdu chciałem oglądać dalej! :) Naprawdę czekałem aż pancerne laski zarzucą lasso na lufę wroga i będą ją ciągnąć w druga stronę, tak żeby załoga stug3 lub Porszaka mogła tłuc we właz z tyłu.

Anime jest w sumie biedne, muza i kreska jest przeciętna, ani brzydka ani wybitna, poziom absurdu jest świetny, ponieważ cieszy ale nie wkurza [jak w SnK] i nie dam mu więcej jak 7/10 [ i to jak będę mieć dobry dzień, więc raczej 6] Ale ma w sobie to coś czego nie było i za to coś dałbym 10, ale niestety całokształt nie może być tak oceniony. Gdyby np. podobne motywy wystąpiły w CodeGeass… [tylko nieco na poważniej] no wiecie jakoś to zmieszać, to mogła to by być naprawdę świetna rzecz, a tak to tylko dla fanów deprawacji świętości dnia 8 kiedy to Pan stworzył czołgi :) [Dziewczyny w czołgach… matko co ja bym dał za prawdziwą taką jednostkę…]

Zatem PANZER VOR!

Aż się zdziwiłam, że taka seria o licealistkach zawróci mi w głowie. Osobiście pokochałam to anime -za postaci, za czołgi (to jest chyba najważniejsze) i za swoiste ciepło. To właśnie przez to ciepło i urok nie mogłam się oderwać od kolejnych odcinków. No i te czołgi -podanych w taki sposób, nie widziałam w żadnym anime. Militarna otoczka nadaje wyjątkowy klimat serii. I nawet mimo licznych nielogiczności i wyjątkowo dłuuugich skoków głównej bohaterki, kompletnie straciłam głowę. Jak dla mnie cudo.

Całkiem miło się ogląda, ale bez szału. Brak realizmu sięga zenitu, ale seria nadrabia ładnymi scenami batalistycznymi i dobrym udźwiękowieniem. Odprężające, przyjemne i ogólnie sympatyczne.
Na podstawie Girls und Panzer wydaje mi się też, że Anime ogólnie ma spory potencjał jeśli chodzi o bitwy pancerne…

Seria jest absolutnie świetna, i zaoferowała mi mnóstwo radosnego rechotu, poczynając od materiału propagandowego z pierwszego odcinka po cuda jakie odstawiały w swoich czołgach bohaterki (ach te drifty, szybkie skręty i inne cuda niewidy! Biedny Guderian z Rommlem się w grobach przewracają…). Choć i tak moim faworytami są tutaj taniec bohaterek z odcinka 9, i „Myszka”. Ta ostatnia to już wogóle wisienka na torcie… Nie bawiłem się tak dobrze od czasów Hidan no Aria.

Bardzo dobra seria. Graficznie, oraz efekty akcji wyszły twórcą świetnie. Nienaganna, prosta fabuła. Pod względem muzyki nie wypadło źle. Całość oceniam na 9/10. Seria lekka i przyjemna na wieczór. Polecam.

Bardzo dobra seria. Graficznie, oraz efekty akcji wyszły twórcą świetnie. Nienaganna, prosta fabuła. Pod względem muzyki nie wypadło źle. Całość oceniam na 9/10. Seria lekka i przyjemna na wieczór.

Lol. Obejrzałem i bardzo mi się podobało… A teraz wracam obejrzeć macros frontier po raz 4 :P Recenzja dobiła mnie tymi czołgami z 2­‑światowej bo cały czas miałem nadzieję że ktoś z fanfiction.net tam baneblade z Wh 40k wciepnie…. jaki curbstomp by był.

Mocno przereklamowane.

Rozumiem zwariowaną konwencję dziewczynek w czołgach, jest to jakiś tam pomysł, bardzo moe i niezbyt wysokich lotów, ale jest i taki miał być. Natomiast realizacja…

Trudno ocenić tę serię, gdyż z jednej strony stara się ona być bardzo wiarygodna, realistyczna, a z drugiej to czysta rozrywka, dla której nagina się wiele zasad.

Nie znam się na militariach, w ogóle mnie to nie kręci, ale dużo nieścisłości i głupot wyłapałem nawet ja. Dziewczyny wsiadają do czołgów w mundurkach szkolnych, spódniczkach, bez hełmów nawet. Po coś jednak odzież ochronną wymyślono, w końcu tam niesamowicie trzęsie. Porozumiewają się po prostu mówiąc do siebie, nawet nie krzycząc. Z tego, co wiem, jest to absolutnie niemożliwe… w czołgu panuje okropny hałas, dlatego też używa się radia do komunikowania się. A one nawet beztrosko gadają przez… telefon. Niesłychane.
Liderka wychyla się przez właz, jest praktycznie cała widoczna jak na dłoni podczas walki, bo uważa się za tak małą, że i tak w nią nie trafią. Ciekawe podejście.

Tyle że pociski są jak najbardziej prawdziwe, z całą pewnością szkody czynią duże, ale jakoś zupełnie nie czuje się niebezpieczeństwa trafienia. Może to jakaś wersja light? Nie wiem. W każdym razie takie chuchra JEDNĄ RĘKĄ, jakby plecaczek podnosiły, ładują działo wielkim pociskiem. Nie zakrywają też uszu w chwili strzału i nie mają żadnych problemów ze słuchem w związku z tym. Takich głupot jest całe mnóstwo i nie trzeba być znawcą, by to zauważyć.

Z jednej strony twórcy bardzo dokładnie przedstawiają te czołgi, detale są liczne, maszyny różnią się od siebie, a z drugiej strony zupełnie olewają rzeczy bardziej podstawowe, czyli wymienione powyżej. Albo to, albo to. Duch realizmu przeplata się z totalnymi absurdami i niedopracowaniem szczegółów, a tego nie da się pogodzić. I nie bardzo trafia do mnie argument, że to taka uniwersalna rozrywka i tyle, skoro tak duży nacisk położono na wizerunki czołgów i manewry. Bo dlaczego nie zadbano o wszystko, skoro już tyle zrobiono? Ewidentnie niewypał na tym polu.

Same bohaterki są nudne jak flaki z olejem, niczym się między sobą nie różnią, są pozbawione charakterów. Mnie irytowały, często się też nudziłem.

Piosenki wojenne mnie nie podniecają. Ale grafika staranna.

5/10, bo jednak sam pomysł dość nietypowy.

Girls Und Panzer to jednak wyjatkowe anime. Nawet NHK sie zainteresowala tym zjawiskiem. Jak w tym sloganie – „tym zyje miasto”
[link]

[link]
Anime dostanie FILM i Serie OAV

OH YES.

No i prosze, udało się obejrzeć 12 odcinków tej genialnej anime :) No dobrze, jest przeciętnie, ale jednak po obejrzeniu całości musze trochę poluzować napinkę w związku z surowością jaką wykazałem się w poprzednich komentarzach. Choć dalej uważam, że walka na taczkach byłaby nie mniej ujmująca całości :D Tak czy inaczej seria pomimo pewnej drażliwości w rozumach bohaterek, ma w sobie coś pozytywnego. Przekonałem się o tym, jak panie z ruskiego pobozu zaczeły się śpiewac pod koniec odcinkach rosyjską pieśń ludową. Faktycznie całość trzeba traktowac z dużym przymrużeniem oka, a sprawy militarne są tutaj tylko zaczepką na oderwanie się od typowego szkolnego schematu. Także jest to całkiem udana seria, do której można się przekonać z biegiem odcinków. To coś jak Madoka – straszydełko z początku, ale całośc uwita dość sensnownie.

Za GuP dałbym 6/10. Z tych lepszych średniaków w trochę świeższej formie.

Sama seria; jakkolwiek głupi koncept by nie był; zła nie jest, ale jest za to winna trzem niewybaczalnym zarzutom.
1. „Ultimatum” – stawiając przed bohaterkami cel typu „być albo nie być” psuje cały suspens i powoduje, że wynik każdej walki, każdego starcia staje się w takiej serii oczywisty.
2. „Plot Device” – celne trafienia w gąsienice przy pełnym gazie, unikanie pocisków w locie. No rany, bez przesady.
3. „Stormtrooper Syndrom” – najgorsze z możliwych. Scenarzyści za to powinni być odstrzeliwani. Sprawianie że główny bohater/terka wydaje się silniejszy, mądrzejszy czy bardziej uzdolniony od swojego przeciwnika, tylko dlatego, że scenarzysta postanowił upośledzić go psychicznie i fizycznie jest niedopuszczalne.

Witam.

A Ja pozwolę sobie na początku odbiec odrobinę od tematu, każde „popularne” anime poznaje się ostatnio po tym, że jeszcze przed końcem emisji posiada już duże grono zarówno „hejterów” jak i „lajkerów” (brrr strasznie mi jakoś te neologizmy brzmią).

Nie inaczej jest i w tym przypadku, GuP powiem szczerze od samego początku uznałem za pomysł nieszczególny, a w zasadzie głupi, ewentualnie skrajnie niszowy, no bo proszę Was. Jak? pytam się, jak taka średniego wzrostu japońska piętnastolatka (146cm wzrostu ze 38kg- myślę że tu nawet przesadziłem;) poradzi sobie z funkcją ładowniczego na wcale nie dużym T34. Sam pocisk to ma metr i koło 16kg waży!

No ale z nadmiaru wolnego czasu ;) a może bryndzy innych serii obejrzałem ep 1 potem 2 (wówczas wychodził bodajże już 7ep.). I co?
Ano los tak sprawił że doglądałem do końca.

Właściwie nie do końca wiem dlaczego spodobało mi się to anime. Absurdów czysto technicznych jest wiele, twórców odrobinę zaślepionych WoT nie raz poniosło troszkę za daleko, a główna bohaterka jako dowódca charyzmy tyle co przenoszony gumiak. Ostatnim gwoździem do trumny powinna być jeszcze ta nieszczęsna przerwa w emisji.

Tyle że nawet te wady nie zdołały jakoś zepsuć pozytywnego odbioru całokształtu.
Oglądałem trochę jak „Czterech Pancernych” niby wiem że kit, ale i tak miło się na to patrzy.
Bohaterki naprawdę starają się w swojej drodze „from zero to hero”, twórcy w zasadzie też się starają odwzorowując naprawdę istniejące maszyny, ich wady i zalety (przynajmniej w większości i nie będziemy teraz spojlerować o „myszach” itp.).
Grafika – tu jestem odrobinę rozdarty bo z jednej strony naprawdę ładnie rysowane tła, miasta, pejzaże, wszystko takie delikatnie pastelowe i nie puste, za to przy 3D o ile do czołgów nie mam wiele zastrzeżeń to płaski teren po którym jeżdżą (normalnie brak słów: mogli by coś wyrenderować jaką trawę czy krzaki)
Muzyka – odpowiednia na swoim miejscu klimatyczna. Bo w tym anime chyba najważniejszy jest właśnie ten klimat pseudo narodowych formacji pancernych. Nawiązania do filmów wojennych – też miło, człowiek myśli: „Chwila ja już gdzieś widziałem ten most!”
I jeszcze zupełnie skrajnie subiektywna zaleta, mianowicie: absurdalnie wielkie, o delikatnie postsocjalistycznym charakterze, miasta okręty, a jeszcze zacumowane w jakimś śmiesznie małym miasteczku na tle mieniącego się morza – duży plus!

Podsumowując pomyliłem się po pierwsze nie doceniłem ilości fanów WoT­‑a (a ja naiwny myślałem ze to jakiś produkt niszowy). Po drugie okazało się że mimo idiotycznego założenia, seria wyszła pozytywna.
Po trzecie anime nie musi być Arcydziełem i o tym widzę niektórzy też zapominają.

Ps. Wracając do pierwszej myśli: Tych naprawdę złych serii ludzie, szczególnie na drugim końcu świata, po prosu nie oglądają, nie wspominając o pisaniu setek bardziej bądź mniej pochlebnych komentarzy (może ktoś w przypływie miłosierdzia dla potencjalnych odbiorców napisze wielce znaczące „Kupa!”).

Ja daję +
Dobranoc.

Anime przyjemnie się ogląda, zaś moja nie za duża wiedza na temat czołgów nie ograniczała mnie. Więcej nawet: zacząłem rozumieć, o co chodzi z jadgtigerami, stugami i innymi pojazdami „czołgopodobnymi”. do tego tylko raz moja wiedza się przydała,  kliknij: ukryte  a mianowicie z Mausem. Sama scena jego zniszczenia była wręcz uroczo absurdalna, bo chyba tylko w trakcie „zawodów pancerniackich” można było tak zrobić. Wykorzystanie zaś marszów jako ścieżkę dźwiękową było naprawdę ciekawym i odpowiednim pomysłem. Szkoda tylko, że podczas walk z Pravdą nie wykorzystano z „Kalinki”. 8 na 10, taka jest moja ocena.

Widzę wielkie poruszenie oceną Slovy i pomijając już to jak sam autor podchodzi do ocen, nie wiem czemu większość ma takie przeświadczenie, że na ocenę powyżej 8 zasługują tylko tytuły ambitne. Najlepiej wystawić wszystkim filmom Ghibli 10/10, a pozostały moe chłam ocenić na 4 albo gorzej.

Równie dobrze mogliby się ścigac na taczkach, albo kto szybciej zgrabi liście. twórcy wymyślili sobie czołgi, ale to kompletnie bez znaczenia. owe czołgi są beznadziejnie zaprojektowane. poruszają się nadzwyczaj nierealistycznie (czasem wrecz jak oderwane od ziemi, kółka kręca się powoli, a czołg zasuwa… etc). Udźwiekowienie tendecyjne, oklepane, wręcz po taniości aby tylko stworzyć trochę tego kiczowatego wojskowego klimatu. Po prostu dawno nie widziałem tak słabej anime, wykonanej byle jak, z postaciami które drażnią od pierwszych chwil, z akcją pełną kiczu… Graficznie byle jakie, dźwiękowo tanie i nudne, motyw sportowy z udziałem czołgów to głupota ot co. Dla mnie ta seria zasługuje maksymalnie na 2 gwiazdki z 5. A czemu 2? Są gorsze tytuły, nawet bardzo wiele.

Dobra ja już kumam o co chodziło twórcom tego anime. Zrobili sobie jaja z państwa Kim Dzong Una, jako, że tam kobiety są regularnie werbowane do działań wojskowych. istnieje też szansa, że sa tak pacyfistyczni, ze robią sobie z tego tematu polewkę. I trzecia opcja – są zdrowo powaleni na umyśle i tylko patrzec jak wyskoczą z kolorowymi panienkami upchanymi w wagonach do Auschwitz.

A tak poza tym anime jest niezmiernie głupie. To nie jest pomysłowe, tylko durne do bólu. Główna bohaterka (ta co wychyla non stop łeb) wie sporo o czołgach, a gdy tylko o nich nie mówi nagle staje się nieznośnie nierozumna. Jeżeli chcieli zrobić z tego zajefajne moe i poszerzyć przy okazji młodym japończykom wiedze z zakresu militairów, to trzeba przyznać, że zawalili po całości. Szkoda, ze jeszcze tych odłamkowych nie montowali do lufy cyckami – wcale bym się nie zdziwił, a jedynie utwierdził w przekonaniu, że o co własnie chodziło twórcom. Dlaczego nie stworzono dojrzałych żeńskich postaci, które faktycznie sprawowałyby funkcję człogistek, takich w moro, jak sie należy – silnych i zdecydowanych kobiet, a nie grupki niedorozwojów dla spaczonego wszechobecną moefikacją widza.

Po obejrzeniu ok 6 minut pierwszego odcinka myślałem , że przekręcę się na tamten świat ze śmiechu. Ktokolwiek tłumaczył dialogi na pewnym portalu musiał być pijany, ewentualnie dla podkręcenia akcji dorzucał rozmówki po niemiecku. Brakowało mi tylko mundurów Panzerwaffe i „Sieg Heil!” na powitanie. Ale teraz na poważnie – Japończycy mają nierówno w głowach ma temat drugiej wojny światowej… ciekawość mnie zżera co wymyślą dalej :)

Okey, udało mi się obejrzec pierwszy odcinek i dam szansę temu czemuś. Ale Slova, ajk Boga kocham, jeśli to będzie wyglądać w ten sposób do końca, to jaja Ci urwe oszuście za te oceny. hie hie :E

Tak, dobrze czytacie, seria sportowa. Girls und Panzer wykorzystuje typowy schemat krótkiego anime sportowego, którego przedstawicielem w Polsce był m.in. [i]Bayblade[/i].

Drobna literówka, nie „Bayblade” tylko „Beyblade”

Tak szczerze, to myślałam, że recenzja jest tylko wczorajszym Prima Aprilisowym żartem, ale chyba jednak nie skoro nadal stoi…
Subiektywna? Bardziej się nie da… Ale generalnie jak dla mnie to trochę zalatuje takim internetowym trollingiem (nie lubię nadużywać tego słowa, ale pasuje tu idealnie). To prawie tak, jakby napisać podobne rzeczy o Hametsu no Mars i wystawić mu 10/10, bo przez cały seans banan z twarzy nie schodzi, a akcję, pasję i dramat można tam tonami wylewać. Nie wiem… jak dla mnie to trochę nie tak działa. Owszem, są czytelnicy, którzy potraktują to z przymrużeniem oka, ale nie wiem, czy ktoś wziął pod uwagę fakt, że cała masa osób, które dopiero zaczynają przygodę z anime po przeczytaniu tego weźmie się na serio za Girls und Panzer. Aż tak bardzo zależy wam, żeby Tanuki pozostało tylko „serwisem dla wtajemniczonych” (czyt. głównie ekipy, czyli ludzi, którzy znają gust i poczucie humoru autora danego tekstu)?

Generalnie zgadzam się z wieloma zarzutami Samiela, które można przeczytać w jednym z poniższych komentów. Ponieważ mam jeszcze inne obiekcje, postanowiłem dodać oddzielny komentarz, coby nie robić bałaganu. Zaliczam się do osób, które zainteresowały się GuP, głównie za sprawą zachwytów, które pojawiły się na Tanuku (żeby była jasność – głównie za sprawą zachwytów Slovy, który chyba pobił rekord tego portalu w zawalaniu komentarzami tytułu, który w dodatku zarezerwował sobie do zrecenzowania:D:P). Do tego wszystkiego zachwyt nad komercyjnym sukcesem serii w Japonii i kwestia World of Tanks – wiadomo, że anime nie może być lepsze tylko dlatego, że jest ekranizacją gry czy jej luźną adaptacją, ukłon w stronę WoT nie może więc stanowić wyjątku. Anime musi bronić się samo. A wg. mnie się nie broni. Chodzi o tzw. akcję:
Anime jest… nudne. Oglądanie dzieci w czołgach – powiedzmy, że OK. Oglądanie dzieci bez czołgów – WTF? Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, jakoby akcji w tym anime była wystarczająca ilość. Duża, ale niewystarczająca. Odcinek 7 to brak jakichkolwiek walk czołgów, czyli nudziarstwo na maksa – pogawędki, „życie szkolne”, kąpiel w basenie, pultanie się bez sensu. A potem… trzeba czekać jeszcze pół ósmego odcinka na jakąś akcję. Słabiutkie Natsu­‑iro Kiseki to przy tej serii prawdziwe arcydzieło, być może głupsze, ale za to mniej nudne – chodzi oczywiście o wątki „obyczajowe”. Są takie odcinki, gdzie jest tylko akcja (wyjątki), takie, w których nie dzieje się nic (też wyjątki), a większość, z tego co pamiętam, to takie pół­‑na­‑pół. Dla mnie za mało tej akcji…

Niestety sama akcja również pozostawia sporo do życzenia. Powiedzmy, że do przeżycia są niedociągnięcia, o których pisał Slova w recenzji (brak realizmu, drifty czołgami itd.) – OK, konwencja, koncepcja, whatever. Ale nie mogłem przeżyć już takich kwiatków, jak np. „emocjonująca” wymiana ognia czołgów z odległości, z której dorzuciłbym do celu dziesięciokilowym arbuzem. Jeśli to są emocjonujące bitwy pancerne, to nie pozostaje mi nic innego jak cieszyć się szczęściem ludzi oglądających te wszystkie spektakularne sceny z wypiekami na twarzy.
Jeśli więc esencja serii, czyli pojedynki czołgów, okazuje się militarną dziecinadą, to nie zostało tam dla mnie nic. Oglądanie bandy uczennic szkoły podstawowej, które nie robią nic ciekawego (nie ma to jak obejrzeć sobie odwiedziny chorej babci w szpitalu, rewelka), nie okazało się dla mnie rozrywką na najwyższym poziomie, a prostackie momentami pojedynki czołgów nie ratują sytuacji.

Grafika niezła, ale te komputerowe czołgi jednak mnie nie przekonały – wyglądają trochę zbyt biednie i topornie jak na 2012r. i momentami niezbyt dobrze komponują się z otoczeniem, co widać na niektórych ujęciach. Ale nie jest źle i mogło być gorzej.

Na koniec słówko do Slovy:
Muzyka – 10/10? Tylko mi nie mów, że puszczasz sobie ten OST na śniadanie, bo nie uwierzę. Nie chodzi mi tu nawet o samą ocenę, a o fakt zachwycania się tym soundtrackiem. Kwestię zgodności historycznej i koncepcyjnej trzeba docenić – i tu przyznaję Ci rację – ale bez przesady, te przeciętne utworki w większości nie zasługują na nic więcej prócz stwierdzenia faktu, że są. To po prostu użytkowe, muzyczne rzemiosło, uatrakcyjnione historycznymi smaczkami (nie wiem, czy to oryginalne kompozycje wojskowe, uwierzyłem Ci na słowo). Mało tego, muzyka jest mało wyrazista, jakieś marsze plumkają sobie w tle i już. Ani efektowności, ani artyzmu – gdzie więc ten geniusz?. Może oglądałem inne anime, ale ta muzyczka nie podkręcała mi klimatu, takie pitu­‑pitu. Oczywiście można mieć swój gust, ale nie przesadzajmy – soundtrack jakich wiele.

Ostatni akapit – ogólnie cieszę się Twoim szczęściem. Aczkolwiek zgadzam się ze spostrzeżeniem Samiela, że Tanuki to nie blog – sorry, ale nikogo w Polsce nie obchodzi Twoja radość. A już na pewno nie jako cel czytania recenzji anime. Po przeczytaniu przydługawego tekstu, zbyt długiego jak dla mnie, dochodzę do ostatniego akapitu, z którego nie dowiaduję się nic oprócz tego, że recenzent ma wszystkich czytelników w d*** i był szczęśliwy oglądając anime. Żadnego podsumowania, określenia grupy docelowej (lub stwierdzenia, że jej nie ma) – ogólnie ani jednej sensownej informacji. Po przebrnięciu przez tak długi tekst człowiek chciałby mieć jednak wrażenie, że czyta sensowną opinię – subiektywną, ale sensowną. A tak – zacząłem się zastanawiać, jaki jest sens czytania takiej recenzji – jest tu sporo treści, ale z drugiej strony egzaltacje zauroczonych danym anime maniaków można znaleźć w Internecie na pierwszym lepszym forum. Czy ktoś tu nie pomylił Tanuka z Twitterem?

Bardziej subiektywnej recenzji chyba nie widziałem. Zwykły przeciętniak, który nie zasługuje na takie wysokie noty. „Best anime ever made” ? Poważnie ... Nie mam zamiaru się rozpisywać, bo autor ma takie klapki na oczach, że i tak nic do niego nie przemówi. Szanuje jego upodobania, jednak recenzent powinien inaczej podchodzić do serii, o których pisze.

Pozdrawiam.

Co do recenzji, recenzenta i samego anime troche tez
1. Recenzja strasznie dluga
2. Niepotrzebne wtrety osobiste, w co kto gral, ktora godzina itp. To nie blog, tylko portal z recenzjami.
3. 'Akcja dawkowana w duzym natezeniu'? Zakonczenie bylo jasne od pierwszego, no moze drugiego odcinka. Walki bez szczegolnej logiki. Zalogi niesmiertelne. Epizody herbaciane tez podkrecaly tepo, ze hoho.
4. We 'wzorowej serii sportowej' zazwyczaj jest miesjce na np. rozwijanie umiejetnosci w danej dziedzinie, czy tez zaskakujaca akcja (ad ptk3). Im praktycznie wystarczylo wsiasc i jechac.
5. ''Akcja w ostatnim epizodzie'' to zbior bezsensu i pokaz niewiedzy o, a nie sensowna akcja. To co tam wyczynialy nie mialo potwierdzenia w logice i fizyce.
6. Podoba mi sie odniesienie do Upotte!, tyle, ze tam od razu zalozenia byly niczym z fantasy. Tutaj probowali nadac temu wszystkiemu sens, chocby w odcinkach 'polowicznych', co w starciu z rzeczywistocia nie mialo sensu. Bo i tak nawalaly z ostrej amunicji z bliska, puszczaly serie z karabinu maszynowego, kiedy niemal zawsze ktos wystawial glowe z czolgu i tak dalej.
7. Milo, ze wspomniane jest , ze bywaja potnkiecia jesli chodzi o aspekt samych czolgow, ale wiadomo, to juz sa szczegoly- toz to nie jest encyklopedia ;)
8. ''Baszta dowodcy''. Zaiste ciekawe rzeczy prawisz czlowiecze….
9. Porownanie do Hidan no Aria- tez krytykowalem tamto anime, ale nie oszukujmy sie- to bylo fantasy z super mocami, a tu autorzy probowali nadac temu sens (odnosze sie tu chocby do ''czujnikow sprawdzajaych, czy wysunac flage''). Tak wiec w tej materi plus by szedl wstrone Hidan, anizeli Panzer
10. ''Militarni otaku'' nie beda zadowoleni ze wzledu na detale pojazdow, bo w tej dziedzinie tez bywaly bledy.. Tak wiec pech ;)
11. Grafika pieczolowita? Powyzej przecietnej, moze i nawet dobra, ale szalu nie bylo.
12. A zdarza sie tak, zeby soundtrack nie byl przygotowywany specjalnie dla danej produkcji? Pierwsze slysze. OST przyjemny, ale prawde mowiac d.. nie urywa. Brak chocby jakiejs naprawde zywej muzyki, pasujacej do tych czolgow­‑dragsterow. I tak szczerze, kto zapamietal cos wiecej, niz piesn z rosji? Owszem, byly tam interpretacje marszy z roznych krajow, ale ich wykonanie nie bylo wcale powalajace.

Podsumowanie ode mnie- nie wymagam od anime pelnego realizmu, ale logiki i konsekwencji. A tego tu zabraklo- akcja z Mausem moze co najwyzej rosmieszyc, poscigi w miescie w waskich uliczkach (z kilometra strzelaly w czasie jazdy, ale z 10 metrow to juz nie wypada?), rosyjska zasadzka z ktorej nie mialy prawa uciec, to tylko szczyt ogromnej gory lodowej. Czasem mialem wrazenie, ze graja na zasadach z D&D, a glowna bohaterka potrafi podmieniac kostki…

Ocena od mnie- 5/10. Oglada sie calkiem przyjemnie, ale nie jest to tez niczym szczegolnym, co by sie jakos na plus wyroznialo. Gdyby ktos mnie spytal 'co obejzec?', nawet przez mysl mi by nie przyszlo, zeby powiedziec -Girls und Panzer.
Ale jak wiadomo- co kraj to obyczaj, taka moja perspektywa i tyle.

Ha, wiedziałem, że to Ty napiszesz tą reckę, Slova. xD

nie dbam oto

Ostatni akapit, piąta linijka, chyba miało być o to.

definitywnie odcina Girls und Panzer metkę „K­‑On! w czołgach”

Po Psycho­‑Pass i Shin Sekai Yori mam ochotę na coś lżejszego, ale trzymającego dobry poziom. Mam nadzieję że się nie zawiodę.

Wspaniala recka Slova :)
Czulem dokladnie to samo, radosc, czysta radosc, usmiech na twarzy i pozytywna energia na caly dzien po kazdym odcinku. I ta rozpacz na wiesc ze bede musial czekac do marca na final. I to uczucie szczescia gdy Oorai wygralo…

Niech ludzie pisza i mowia co chca na temat tego tytulu, ja wiem swoje. Pokochalem GuP calym sercem i bede do niego wracal wielokrotnie.

Na wstępie powiem jedno – nie interesuję się militariami. Owszem, mam tą typową dla mężczyzn nutkę zainteresowania, gdy na tablicy pojawiają się przeróżne zabawki do odbierania sobie życia, ale nigdy nie drążyłem z własnej woli tematu, a na temat czołgów nie mogę powiedzieć więcej niż „był sobie tygrys, i był sobie sherman”. Niemniej zabrałem się za Girls und Panzer, głównie z powodu pomysłu na to anime, który wydał mi się tak absurdalny, że aż zachęcacjący.

Początkowo zamierzałem wystawić temu anime niską ocenę, ale z odcinka na odcinek moja opinia o dziewczynkach w czołgach rosła. Głównie odpowiadają za to bitwy czołgowe. Jak już mówiłem – w tej kwestii jestem laikiem, jednak walki gąsienicowych pojazdów oglądało się naprawdę przyjemnie. Pełne zwrotów akcji, taktyki, efektowne i z odpowiednio stopniowaną dramaturgią stanowiły nie lada widowisko. Same manewry wyglądały dość realistycznie, w czym utwierdziły mnie komentarze bardziej zmilitaryzowanych fanów anime na tej stronie.

Jednakże walki czołgów to tylko część tego anime. Sporo czasu poświęcono również na odcinki o osi obyczajowej. Tu już nie jest jednak tak różowo. Bohaterki, mimo iż da się je lubić, nie stanowią wiele więcej niż puste wydmuszki. Praktycznie każda jest obudowana podług wyświechtanego schematu, który widzieliśmy już milion razy w innych seriach o licealistkach, i nie dodaje wiele od siebie. Są po prostu bardzo mało oryginalne i jednowymiarowe. Nie wspominając już o ich problemach rodzinnych (i nie tylko) wynikłych z chęci do prowadzenia czołgów. Są one tak przerysowane, nieprawdopodobne i głupie, że zamiast współczuć bohaterkom jedynie na gorzki śmiech się zbiera. Owszem, jest to krótsza i mniej ważna część tego anime, ale skoro twórcy już zdecydowali się przeznaczyć kilka odcinków na fragmenty obyczajowe, powinni zrealizować je zdecydowanie lepiej.

Także podsumowując – część militarna 9/10, część obyczajowa 3/10. Jako, że pierwsza z tych dwóch składowych jest ważniejsza w kontekście tego anime, ocena końcowa to 7/10.

Anime ogladam od zarania dziejow, mlodziencem bedac lykalem wszystko co wpadlo w rece, przezywajac niezapomniane chwile przy wielu wybitnych tytulach. Dzieki serii GuP znow przezylem te wspaniale chwile ekscytacji i czystej radosci. I prawdopodobnie tak samo jak ja poczulo sie wielu fanow na calym swiecie, podzielajac te wlasnie odczucia : czystej dzieciecej radosci, wzruszenia i niecierpliwego oczekiwania na ciag dalszy. Na palcach jednej reki policze, ile serii w ostatnich latach przynioslo mi tyle radochy co GuP.

Zupelnie jakby ktorys z animatorow z Actas zapytal mnie – „zrobie Ci anime, wymien rzeczy ktore lubisz, a ja cos z tego upichce” – dostalem to co uwielbiam, militaria II ws, sportowa konkurencje, czolgi, fajne dziewczyny bez grama ecchi i wspanialy soundtrack. Ewidentne odniesienia do gry World Of Tanks z miejsca zdobyly moje (i nie tylko moje) serce.

Zacznijmy od grafiki. Postaci i tla raczej przecietne, ladne kolory, zdarzaly sie spore wpadki (wynik pospiechu) wiec mogloby byc lepiej. Na osobna ocene zasluguje animacja czolgow, po poczatkowych epkach gdzie rendering troche kulal i odstawal od reszty, nastapila ogromna poprawa. Modele sa swietnie wykonane, wspaniale animowane i po prostu rewelacyjnie dopasowane do reszty. Naprawde kawal swietnej roboty i po prostu rewelacyjnie sie to oglada, zwlaszcza po kolejnych seriach z mechami, podobnymi jeden do drugiego.

Postacie – swietne. Milutkie i beztroskie, wzbudzajace sympatie od pierwszego epka. Do wyboru do koloru dla kazdego cos sie znajdzie. Jak to ktos fajnie okreslil, kazda dziewczyna w GuP to best girl. A Yukari „Guderian” Akiyama powinna byc patronem japonskich sil pancernych :)

Muzyka – Rewelacja. Jak to ladnie okreslil Slova wykonanie marszow wojskowych jest wrecz ikoniczne. Kultowa juz „Katyusha” dzieki ktorej to anime obejrzalo wiele osob, ktore normalnie nie tykaja japonskiej animacji bylo zagraniem po prostu genialnym, ktore przejdzie to historii. „Erika”, „Panzerlied” i cala reszta zdobyly moje serce calkowicie. Zdecydowanie najlepszy soundtrack tego sezonu

Podsumowujac nalezy zaznaczyc ze to anime powinno miec dwie oceny. Osoby ktore nie interesuja sie militariami, historia wojskowosci, modelami do klejenia czy po prostu oczekujace cycatych dziewczyn pokazujacych majtki ocenia to anime jako przecietne. Osoby takie jak ja przezyja w czasie seansu niesamowite chwile, wiedzac ze otarly sie o cos genialnego, bliskiego perfekcji.

Seria ktora zapowiadala sie jako totalny sredniaczek, w trailerach wygladajaca po prostu smiesznie (sam bije sie w piers, smialem sie z trailera, widzac rozowego M3Lee, jak bardzo mi wstyd teraz…) okazala sie ogromnym hitem, perla lezaca wsrod reszty baardzo przecietnych tytulow tego sezonu. GuP znalazl swoich wyznawcow wsrod fanow militariow, modelarzy (zwroccie uwage ze wzrosly obroty firm produkujacych modele, ktore zreszta szybko odpowiedzialy na zapotrzebowanie wprowadzajac modele z GuP), graczy WOT. Niekonczace sie dyskusje na forach (najpopularniejsze anime na 4chan), wojny na komentarze pod „Katyusha” na youtubie, to wszystko juz czesc historii i kultu jakim stanie sie GuP.

Czas na ocene, moze byc tylko jedna. Za umieszczenie w jednej serii tak wielu rzeczy ktore kocham, za beztroske i podniecenie w oczekiwaniu na kolejne odcinki, a zwlaszcza za emocje i wzruszenie ktorego od tak dawna nie czulem ogladajac anime skazuje Girls Und Panzer na ocene 10/10

Niech Bog poblogoslawi to malutkie studio ogromnym profitem, a miasto Oorai pielgrzymkami otaku, a bogini Yukari wysluchala moich prosb i bym mogl doczekac drugiego sezonu.

Aż sam się dziwię, że chciało mi się obejrzeć dwa ostatnie odcinki tej serii, ale nie lubię zostawiać niedokończonych anime. Muszę przyznać, że była to chyba najbardziej pełna absurdów, niekonsekwencji, naginania praw fizyki i wszelakich dziwactw seria, jaką miałem okazję oglądać w ostatnim czasie. Wszystko byłoby ok, gdyby seria tak usilnie nie pozowała na bycie realistyczną. Po prostu nie wiadomo, czy traktować tę serię poważnie (owy pseudo­‑realizm), z przymrużeniem oka, czy z uśmiechem politowania, mrucząc po nosem „ach ta Japonia…”. Chyba to ostantnie.

Nie odmówię serii wrażeń audiowizualnych, bo te stoją na bardzo wysokim poziomie.

GuP jest idealnie wymyśloną maszynką do zarabiania kasy. Modele czołgów do kolekcjonowania czy słitaśne lolitki do kochania (żeby nie było, perwersji tu nie ma, ale od razu wiadomo o co chodzi z tymi 15­‑latkami w krótkich spódniczkach) kupiły lub kupią serca wielu osób. Ideał. Po komentarzach widać, że wielu już to „kupiło”. Ja nie. Seria, choć oglądało mi się ją przyjemnie nie powiem (myślę, że to ten pozytywny klimat), jej konwencja (dziwczynki w czołgach) i to jak owa konwencja została przedstawiona do mnie nie przemawiają…

Mój komentarz zapewne nie przystaje do zachwytów pozostałych użytkowników. Nie chcę nikomu obrzydać tej serii, zachęcam do obejrzenia, bo warto spróbować (znając życie większość i tak będzie zachwycona, tak jak moi poprzednicy). Po prostu tak dziwacznej i kontrowersyjnej „szeroko­‑komentowanej” serii, której fenomenowi, choć go rozumiem (patrz wyżej), nie mogę przyklasnąć, dawno już nie było…

Obłędny finał. Wspaniały odcinek. Warto było czekać te trzy miesiące.
O ile wcześniej miałem watpliwosci do rewelacyjnych wyników Girls und Panzer, tak teraz zostały rozwiane. Świetna seria, poprawiająca się z odcinka na odcinek.  kliknij: ukryte  Scena z rozwaleniem Mausa była po prostu kapitalna.
Nic tylko czekać na kolejne OVA i niechybną zapowiedź drugiego sezonu.

CO to było… co za finał… banan na mordzie przez 24 minuty i do jutra mi chyba nie zejdzie. A po seansie aż mnie w brzuchu kręci. Tyle akcji w jednym odcinku, że by kilka innych serii dało się obdarować.

12 odcinek zmiażdżył…  kliknij: ukryte  Slova jak będzie robił na jakimś następnym konwencie o tym anime będzie musiał zmienić prezentacje i wprowadzić seiyuu autism chan :O

Jest już jedenasty odcinek! I trzyma niesamowity poziom!

Właśnie wsłuchuję się w ścieżkę muzyczną GuP i już teraz mogę powiedzieć, że ode mnie za ten aspekt anime otrzymuje maksymalną notę. Marsze, instrumenty dęte, aranżacje prawdziwych pieśni wojskowych (by nie wspominać już sławetnej Katjuszy: Poleczko, pole, Marsz Artylerii Polowej US, marsz brytyjskich grenadierów, Hymn Bitewny Republiki, Panzerlied, Erika), to buduje niesamowity klimat.

No więc teraz przerwa do marca, już oficjalnie.
jak wrażenia?

Nie wierzę, że jeszcze nikt nie skomentował nawiązania do „Złota dla zuchwałych” w 10 odcinku. Moment gdy zobaczyłem tą scenę i banan od ucha do ucha na twarzy – bezcenne. :D

Dwa ostatnie odcinki są odroczone na marzec, więc wypada chwilowo podsumować.

milion/10 best anime ever made.

Łohoho. Dwie rzeczy:

1. Rekonesans przy -15 czy tam -30 w krótkich spódniczkach rulez (a nasze dziewczynki na mróz odporne nie są, bo sie musiały kocykami przykryć, a chyba nano­‑rajstop na nuziach nie mają)

2. Dziwnym trafem, znowu kami mechanoidów sprzyjał naszym bohaterkom,  kliknij: ukryte  bo o to po raz kolejny flag­‑ship(tank) był sobie zupełnie sam bez obstawy. Swoją drogą po co się męczyć i wymyślać jakieś dramatyczne strategie (swoją drogą jak już wcześniej wspominałem, co im broniło przebić się przez mur kościółka i wyjechać tyłem). Jak się ma fortunę po swojej stronie to można wyjechać na pałę, bo pociski się jakoś nie imają… no ale żeby nie było, że za lekko mają (taa jasne), trochę dramatyzacji musi być, vel ostatnia scena odcinka.

A jako bonus: żenujący taniec angler­‑fisha (z lenistwa nie szukałem jak się ta ryba po polsku nazywa, ale wiadomo o co chodzi) na wizji :|

Tę serię można kochać i nienawidzić jednocześnie…

Borze szumiący, odcinek ósmy był niczym ziszczenie wszelkich snów!  kliknij: ukryte  Ruscy idący do ataku i śpiewający Katyushe, bitwa miejska w dość oczywisty sposób nawiązująca do Stalingradu, manewrowanie niczym w WoT i typowy wabik. Ten jeden odcinek w zupełności wystarcza żeby zakochać się w GuP. Daje 9, bo czegoś mi jeszcze do 10 brakuje. Panzer vor!

..., że aż zamiast odrzucać sprawia, że chce się oglądać.

Ja również gram w WoT­‑a (World of Tanks) i popieram w 100% opinie użytkownika o nicku BMVR. Nawet bym poszedł dalej i stwierdził że to „doskonały” film szkoleniowy dla graczy WoT­‑a(pod kątem taktyki i wykorzystywania terenu):D TYLKO Japończycy mogli wpaść na ten pomysł. Zauważyłem że niektórzy za bardzo podeszli do tej produkcji poważnie. Widać od pierwszych minut że anime nie jest żadną produkcją edukacyjną. Pozwolę sobie podać przykład z anime o tematyce piłkarskiej.
To jest tak jakby widzowie krytykujący to anime chcieli porównać
Hungry Heart: Wild Striker z Capitana Tsubasy. Chodzi mi o to że jest to produkcja z kompletnie świeżym pomysłem, luźno nawiązująca tematem związanym z czołgami.

Kurcze nie wiem, choć poziom aburdu w tej serii osiąga szczyty, to anime ma w sobie co mnie do niego przyciąga.

Nastoletnie dziewczynki obsługujące ciężki sprzęt to absurd sam w sobie, ale ok, takie założenie serii, widocznie jest to świat a la Dog Days, gdzie zamiast wojen urządza się turnieje dla gimnazjalistek na zasadzie sportowej rywalizacji. Ale wkurza mnie to niezdecydowanie twórców: z jednej strony pokazują odwzorowane bardzo dokładnie, autentyczne czołgi (tak jakby kierowali się w stronę realizmu), a z drugiej traktują niebezpieczne maszyny strzelające pociskami jak zabawki. Na pytanie jednej z dziewczyn o to czy główna bohaterka nie ma strachu przed wystawianiem się do połowy z czołgu („bo lepiej widać”), odpowiada jej (w środku bitwy), że jest mało prawdopodobne iż ją coś trafi. No cóż, pewnie ma zwichrowaną psychikę i perspektywa urwanej głowy jej nie przeraża…

Odcinek w którym czołgi wesoło jeżdżą sobie po mieście i rozwalają wszystko wokół (pomijam już ich niebywałą zwrotność i szybkość) zniszczył mnie psychicznie :P. Rozumiem poligony, ale cywilom wesoło dopingujący czołgom ostrzewliwującym się pięc metrów od nich na głównej ulicy gratuluje poczucia humoru…

A jednak, pomimo absurdalności, te kawaii dziewczynki i sam school­‑lifeowy charakter serii (no i ta cudna kreska, widać, że na serię poszło sporo forsy) mają coś w sobie przez co jeszcze nie rzuciłem tej serii w piździec.

Japończycy po raz kolejny udowodnili mi, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych jeśli chodzi o wymyślanie serii anime, a najgorsze, że mi się toto podoba :D Wydaje się, że tak jak mówią moi przedmówcy, wykorzystanie czołgów w serii ma charakter wabika (może nie na otaku, ale japońce lubią wszystko mechowate, więc seria przyciągniego tego czy tamtego, zwłaszcza, że czołgi są popularnym tematem, vel Valkyria Chronicles) i tym sposobem powstał ten… twór.

Nadzieje na wierność realiom historycznym i technicznym upadły. Nie żebym się spodziewał braku jakichkolwiek uchybień merytorycznych od serii rozrywkowej, ale niszczyciel czołgów StuG w Wojnie Zimowej? To już ewidentne przekłamanie (dla zainteresowanych – koniec wojny 1940, a pierwsze StuG w fińskiej armii to 1943), skoro już celują w militarnych otaku to wypadałoby odrobić zadanie domowe.

Obowiazkowe anime dla grajacych w World Of Tanks
Tak glupie ze az fajne xD

Jeszcze głupsze niż mogłem się w swoich najśmielszych marzeniach spodziewać i jeśli ten poziom się utrzyma, zapowiada się pierwszorzędna zabawa. Nie wiem co bardziej śmieszy – wściekle różowy M3, teksty propagandowe ze szkolnego filmiku, atmosfera podbudowywana wojskowymi marszami, czy też może klimat parodii szkolnych anime sportowych.