Tanuki-Anime

Podchodząc do tego tytułu, nie spodziewałem się tak dobrej serii sensacyjnej.

Ma swój klimat, a paczka głównych bohaterów wypada zabawnie i sympatycznie. Główna bohaterka jest kobieca, podobał mi się sposób ukazywania jej kształtów, wydaje mi się też, że ma ona w sobie coś z feministki ;P

Na minus zaliczyłbym jednak te wszystkie zdarzenia nadnaturalne.. jakoś nie pasowały mi do klimatu tej serii, doskonale mogłoby się obyć bez nich.

Animacja jest staranna, fabuła jest nieskomplikowana i przewidywalna, ale jednocześnie w pewnym sensie uniwersalna. Ogląda się to z przyjemnością.

Dobre anime akcji, polecam.

Lekki kryminał z odrobiną sensacji i sporą dawka dobrej akcji. Nie jest to anime na które trzeba się nastawiać,że przypadnie z pewnością nawet po tych kilu pierwszych odcinkach do gustu. Spokojnie to obejrzałem,ale zachwytów nie było. Opening był fajny :) 7/10

Jak dla mnie to jedno z najciekawszych anime jakie zdarzyło mi się zobaczyć. Fajne postaci o dobrze zaprojektowanych charakterach (żarty lingwistyczne Kurokawy wymiatają), ładna animacja i genialne pomysły na poszczególne odcinki. Polecam każdemu fanowi filmów sensacyjnych i detektywistycznych. Relaksuje i wprawia w dobry nastrój niemal automatycznie.

Hmm, mnie jakos do gustu nie przypadło, ale seria naprawde niczego sobie. Co wiecej ma kilka fajnych plusików:
-główna bahaterka – dziewucha ma charakter
-„Ojczulek” – niesamowicie „zagrana” postać
-pierwsze pięć minut pierwszego epka – chyba najlepsze w całej serii

Niestety jest kilka minusików, z których najbarzdiej drażniła mnie kreska – czasmi była tak straszna, że aż piszczało.

Ogólnie równa seria, chociaż może nie dla wszystkich

Dobry serial akcji w klasycznym stylu. Nic wybitnego, ale przyjemna, czasem nieźle zakręcona seria. Obejrzałem jednym, zapartym tchem.

Tak, Mezzo to jedna z tych może z pozoru dalekich od ideału, ale po bliższym przyjrzeniu się – zaskakująco doskonałych „perełek”.
Przy pierwszym spojrzeniu, projekty postaci mogą się wydać wręcz brzydkie: Mikurze do animkowego „ideału” naprawdę daleko… ale wszystko jest tu na swoim miejscu, a wrażenie „prawdziwości” postaci jest naprawdę uderzające.
W dodatku kreatywność… NIGDY nie uwierzyłbym na słowo, że można zrobić scenę w której jest gość z tentaklami i krzycząca ofiara – w serii która NAPRAWDĘ nie jest ecchi…
A o duchy i obcych równie dobrze można mieć pretensje, jak o różowego garbusa czy ustawionego na dachu kamienicy czerwonego, londyńskiego double­‑deckera w którym mieści się siedziba DSA ^__^ nawet te „dziwne” elementy zwyczajnie pasują w takiej lekko „odjechanej” serii.
Dawno się tak dobrze nie bawiłem jak przy oglądaniu Mezzo DSA.