Tanuki-Anime

W sumie seria nie jest zła, ale przez początek, traci bardzo dużo na uroku, ponieważ gdyby trzymali poziom anime na takim, jakie mniej więcej ostatnie trzy, to seria mogłaby być naprawdę, fenomenalna i oceniana od 7 wzwyż, a tak niestety, ale 6 to max, tylko dlatego, iż ostatnie odcinki były naprawdę niesamowite :)

Miło mnie to anime zaskoczyło, ale chciałbym ostrzec, że to wyjątkowo mocna i okrutna produkcja (choć mniej niż manga).

Uważam, że klimat jest jego największą zaletą gdyż trzymający w napięciu od początku do końca.

Poza tym to bardzo oryginalne anime, a zarazem mylące gdyż patrząc na okładki można uznać to anime za inne niż jest w rzeczywistości.

Anime jak szkółka niedzielna. Długie okresy nudy przerywane chwilami przeraźliwego strachu. Liczyłem na jakiś porządny „mindrape” a dostałem jakieś odgrzewane kotlety typu alienacja nastolatków i ich złe relacje z rodzicami i rówieśnikami. W dodatku tematy te są zupełnie ze sobą niepowiązane. Kolejne wątki wyskakują niczym w grze „what the wheasel”, po czym są natychmiast zapominane. Oglądałem do końca bo miałem nadzieję na jakieś rozwiązanie, a dostałem kolejny wątek, pacnięty na oślep pałką. Mam jedynie nadzieję, że w mandze wszystko się wyjaśni. Krwawe sceny i okrucieństwo psychiczne i fizyczne nie zastąpią odpowiedniej fabuły. Z Neon Genesis Evangelion to anime ma mniej więcej tyle samo wspólnego co z FLCL (nic).

Szkoda, ze się urywa, bo to odstraszy większość ludzi.
Na minus nierówne tępo, pierwsze odcinki dość przynudzają.
Na plus fabula, która skłania do zastanowienia (nie jak Bokurano, ale jednak) oraz zachowanie chara desigu Mohiro Kitoh(nie rozumiem ludzi, którzy uważają, ze on w ogóle to tej serii nie pasuje, może się on nie podobać, ale postacie celowo nawiązują wyglądem do wszystkich Pokemonów czy innych Beybladeow), który swietnie sie sprawdził zwłaszcza przy postaci Hiro­‑chan( ona wygląda jak zwykła,typowa, grzeczna dziewczynka z podstawówki – sama musiałam być dość podobna do niej, kiedy miałam 12 lat kliknij: ukryte  .Podkreśla to dodatkowo paradoks jej historii.) No właśnie, na plus także Shiina, Akira(szkoda, ze tylko zasugerowali o co chodziło z ojcem, mogli jakoś wyraźniej to powiedzieć, choć w mandze tez chyba jasne słowa nie padły, tylko sugestie)
Serie polecam fanom Kitoh i tym, którzy chcą zobaczyć, o co chodzi w Narutaru, a którym niekoniecznie chce się czytać 12 tomów dużo mroczniejszej mangi.
Anime jest dobre na probe – podoba ci się, bierz się za mangę.

Nie ma co się oszukiwać… to anime w porównaniu do mangi jest żałosne. Piszę tak, bo jestem po lekturze całego dzieła Mohiro Kitou. Chociaż nie ukrywam, że gdyby nie to anime to nie sięgnąłbym do jego wersji papierowej. Dlatego jeśli komuś się seria podobała, bądź do niej już sięgnął i się rozczarował, niech poczyta sobie mangę. Jak dla mnie historia jest bardzo interesująca i na pewno nie uznam argumenty wa­‑totem za wady. Osobiście uwielbiam mroczne i krwawe serie (słowo „krwawe” można użyć tylko w przypadku mangi, w anime praktycznie nie występuje) dlatego polecam wszystkim ten tytuł.

Anime było naprawdę niezłe. Miało straszny klimat, a scenki były brutalne, sadystyczne i emocjonalne.
Nic tylko oglądać. Muzyka też była korzystna dla klimatu.
Wszystkim polecam i nie sugerujcie się recenzją.
To anime nie ma nic wspólnego z pokemonami.

Niestety, tak samo jest z mangą, która zaraz po części pokazanej w anime zbacza w stronę  kliknij: ukryte  mistycznego „bełkotu” mocno wzorowanego na Evangelionie – niemal dokładna kalka filmu End of Evangelion – uzupełnionego absolutnie zboczonym gwałtem i morderstwem z wypruwaniem flaków żywcem, ciążami dwunastolatek, głównym pairingiem ...yuri, smoczomagiczną zmianą płci oraz „nowymi Adamem i Ewą” na końcu. Bleh… ==" Nic dziwnego że nie dokończyli…

To jest oczywiście twoje prywatne zdanie.
Natomiast to co napisałeś o mandze wygląda zachęcająco. Szkoda że nie było ekranizacji.

Tytuł wyrażnie wykonczony niskim budzetem, podobny motyw jest w Bokurano(ktore polecam bo jest znacznie lepsze)

Doskonały przykład zmarnowanego potencjału. Naprawdę ciekawa koncepcja i kilka niezłych pomysłów okraszone są zdecydowanie zbyt licznymi wadami, by można było zupełnie szczerze polecić komuś to anime.

Przede wszystkim, powiedzmy wprost – to NIE jest li tylko mroczne, to jest HORROR i to wyjątkowo okrutny. I krwawy. Poza tym, wszystko co przychodzi mi do głowy na temat tej serii świetnie uchwyciła Avellana…

Tyle, że mnie aż tak nie przeszkadzał styl animacji. Bo osobiście sądzę, że był to zamierzony efekt – w końcu we wszystkich pokemonach/digimonach postacie też są z deka przerysowane… już bardziej bolała „leniwa animacja”.

Ale ten przedwczesny, nienaturalnie „ucięty” koniec bez rozwiązania zagadek smoków (nie wspominając o braku wyjaśnienia tego co dzieje się z  kliknij: ukryte  Akirą, zwłaszcza między nią a jej ojcem) woła o pomstę do niebios.

Niestety, tak samo jest z mangą, która zaraz po części pokazanej w anime zbacza w stronę  kliknij: ukryte  mistycznego „bełkotu” mocno wzorowanego na Evangelionie – niemal dokładna kalka filmu End of Evangelion – uzupełnionego absolutnie zboczonym gwałtem i morderstwem z wypruwaniem flaków żywcem, ciążami dwunastolatek, głównym pairingiem ...yuri, smoczomagiczną zmianą płci oraz „nowymi Adamem i Ewą” na końcu. Bleh… ==" Nic dziwnego że nie dokończyli…