Tanuki-Anime

Koszmarnie nudne.

Zaczyna się jak typowa seria romantyczna z wątkami nadnaturalnymi, co prawda przewidywalnie, ale dawało nadzieję, że może być uroczo. Im dalej w las, tym gorzej.

Główna bohaterka jest niesłychanie irytująca, taki mizerny wypłosz, którym każdy może pomiatać; często zdaje się być totalnie bezmyślna. Jak ktoś taki może stanowić połówkę romansu? I nadawanie wagi jej włosom, grzywce… Tak głupie, że momentami myślałem, że to żart.
Jej chłopak też nie ratuje sytuacji, bo styczność z tą mimozą powoduje, że jest on zwykłym bohaterzykiem, który stara się ją chronić, co rodzi głębsze uczucia… bla, bla, bla. Tragedia.

Sama historia jest zwyczajnie nudna może i nie dlatego, że sam pomysł jest zły, ale realizacja. Reżyser się nie popisał.

Nie wzrusza, nie bawi, a usypia. 3/10.

Nie mogłabym się bardziej zgodzić z recenzentką – choć przyznam, że ja bym anime oceniła chyba jeszcze bardziej surowo, szczególnie w aspekcie fabularnym. Jakikolwiek potencjał miała ta historia, został on nie tyle zaprzepaszczony, co brutalnie zarżnięty przez fatalnie prowadzoną narrację. Oczywiście motywy związane z szintoistycznymi wierzeniami są z założenia niejasne dla widza europejskiego, ale pomijając to, w tym anime panuje niewyobrażalny wręcz chaos fabularny. Jakby za reżyserię odpowiadał ktoś z bardzo zaawansowanym zespołem ADHD, kto zwyczajnie nie jest się w stanie skupić na jednym wątku na tyle długo, by przedstawić go dokładnie od początku do końca. Tutaj wszystko się zaczyna jakby od środka – nieustannie towarzyszyło mi poczucie, że oglądam wersję odcinka, z której ktoś wyciął pierwsze 5 minut – i kończy bez solidnego zakończenia – wystarczy spojrzeć na odcinek 9., który kończy się czymś, co każdy określiłby mianem cliffhangera, kiedy to  kliknij: ukryte  Miyuki zaczyna desperacko przywoływać Izumiko, próbując jednocześnie wygnać z jej ciała Himegami. Naturalnym jest oczekiwać, że akcja kolejnego odcinka powróci dokładnie w to miejsce – nic bardziej mylnego,  kliknij: ukryte  wracamy do szkoły, zaczynamy kolejny normalny dzień i po tym tylko fakcie powinniśmy się domyślić, że Miyukiemu jakoś się udało, a jak to już nikogo nieinteresujące szczegóły… I tak non stop. Poszczególne sceny się ze sobą nie kleją, opowieść jest nierówna, zawiązuje się wątek, który teoretycznie powinien być istotny dla dalszej akcji, ale nagle przepada, gdyż siłą wrzucany jest zupełnie inny motyw. Niekończący się chaos. Po 10. odcinkach nadal nie jestem w stanie odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania typu: o czym jest ta seria? O co się tutaj walczy? Kto z kim walczy? Kto jest tym „dobrym”, a kto tym „złym”? Recenzja tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że dwa kolejne, finałowe odcinki nic mądrego ani rozstrzygającego już tutaj nie wniosą.

O bohaterach nie ma nawet sensu się wypowiadać. Bezbarwni, schematyczni, nieprzekonujący, nudni – tyle, że pięknie narysowani. W środku jednak pustka totalna.

Z przykrością stwierdzam, że ta seria to strata czasu. Jedyne, co ma w sobie wartościowego, to naprawdę estetyczne wykonanie, ale to zdecydowanie i absolutnie za mało, żeby można było wystawić jej jakąkolwiek pozytywną ocenę.

Bardzo słabo to wyszło. Zmarnowane postaci, bardzo kiepska fabuła, fatalne zakończenie, masa pootwieranych wątków, które pozostały bez odpowiedzi. No nic się tu kupy nie trzyma. Grafika jest jedynie cieniem jakiegoś pozytywu w przypadku tej produkcji, bo prawdę mówiąc szkoda czasu na oglądanie tego anime.

Ja to oglądam tylko dla ładnej grafiki, bo co tam się dzieje to kompletnie nie łapie. Nawet napisów już nie czytam :D

zaczynalo sie dobrze – setting na klasyczny romansik w czarujacych okolicznosciach.

ale nie.  kliknij: ukryte  zaczely sie duchy duchy demonow, losowe fochy bohaterow, dziwne zachowania, jakies „frakcje” w nowej szkole ktore o cos tam walcza, cuda na kiju ktore troeche sensu nie maja, ale mialy dodac serii tajemniczosci i mistycyzmu,

reasumujac, za malo relacji bohaterow, za duzo „och jaki ten magiczny swiat piekny i tajemniczy”.

bardzo ładne rysunki, cienie i animacja. Również udźwiękowienie stoi na przyzwoitym poziomie. Fakt, że problemy z włosami bohaterki są lekko denerwujące. mam jednak obawy czy to będzie fajna klimatyczna seria, czy znowu skwasi sie do poziomu nadprzyrodzonych pierdół.

Obejrzałem sobie z polskimi subami 4 epizody RDG i na usta cisną mi się same przekleństwa ale ich tu nie użyję. W pierwszym odcinku główna protagonistka czy też jak kto woli heroina Izumiko ścina sobie włosy. Nie było by w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż w ciągu kilku minut pada przynajmniej 6 zdań typu „o Izumiko ścięłaś włosy”. Jakoś mnie to strasznie zirytowało. Niczego dobrego nie powiem też o obrońcy Heroiny Miykim. Dla mnie ten kolo ma coś z głową. W tej beczce dziegciu łyżką miodu są jedynie ładnie zrobione animacje. Reasumując RDG stanowczo mówię NIE.

Zapowiadało się super a wyszła szmira z jęczącą, przepraszającą że żyje bohaterzycą z wyraźnym niedorozwojem umysłowym na poziomie ciach.

Obraźliwych sformułowań się NIE używa.
Zniesmaczona moderacja

Z tego sezonu to anime zapowiada się chyba nawet najlepiej i z pewnością obejrzę całość. Ciekawy pomysł na fabułę i całkiem niezłe postacie. Bardzo ładna jest też oprawa audiowizualna. Po trzech odcinkach tylko tyle jestem w stanie powiedzieć. Na tym etapie wystawiam 7, innymi słowy: polecam.

Jest to pierwsza z serii tego sezonu po którą sięgnęłam i muszę stwierdzić że zapowiada się obiecująco. Panuje w niej ciekawy, tajemniczy klimat. Trudno powiedzieć w jakim kierunku rozwinie się akcja, ale na razie jest dobrze. Strona wizualna (rysunki, animacja) jest bardzo dobra, podobnie zresztą jak muzyka.