Tanuki-Anime

jeszcze nie przeczytałam na tanuki recezji, która nie analizowałaby anime na poziomie oskarowym . wkurzająca recenzja stawiająca BAJKĘ w świetl oskarowych filmów

Anime nie jest wybitne, wybitną fabułą się nie szczyci.
Mimo wszystko, miło się do niego wraca z ogląda z uśmiechem na twarzy. Relacje bohaterów tworzą ciekawe, śmieszne sytuacje, a grafika jest przecudna (czasem ta cudność może zbić z tropu, ale przyjemnie się patrzy). Anime dla rozluźnienia i poprawienia sobie humoru.
Czy podteksty shounen­‑ai są… Cóż, punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia. Gdy oglądałam tę serię po raz pierwszy (przed modą na relacje męsko­‑męskie i zobaczeniem pierwszej takiej serii) żadnych (może jeden, dwa) podtekstów nie widziałam. Zobaczywszy anime po roku albo dwóch, po seansach shounen­‑ai, widzę coraz więcej dwuznacznych sytuacji. Wniosek jest jeden – jeżeli ktoś shounen­‑ai nie lubi, specjalnie podtekstów nie zauważy.
Upór Williama jest po prostu przeraźliwy, tak samo jak oddanie Dantaliona. Stiri i jego przemiana rodem z Czarodziejki z księżyca potrafi wbić w fotel, ale posiada aspekt humorystyczny.

Polecam osobom szukającym przyjemnej komedii.

Ulubieniec: Balberith. Dobry badass w wojskowej czapce nie jest zły!
Generalnie serie tego typu mnie denerwują, ale tę akurat miło wspominam i chętnie wracam myślami. Cieszę się, że nie ulękłam się stada bizonów.

Średnie w sumie końcowy odcinek był bardzo fajny no ale zakończenie już nie, tak czy siak 6/10 można dać.

niemniej nieskończony zalew absurdu w tym anime dostarczył mi żywej i długotrwałej uciechy. założenia fabularne miały jeszcze mniej sensu niż sama fabuła, a plejada gwiazd piekielnych rozłożyła na łopatki, ze szczególnym uwzględnieniem blondwłosego Baala zawiniętego w futerko i równie udanego Baalberitha, uciekiniera z SS. przy czym nawet bardziej mnie bawiło opowiadanie o tym i obserwowanie min słuchaczy niż samo oglądanie. William najśmieszniejszy był, kiedy się puszył, a Dantalion, o rany, śmieszny nie był wcale, a szkoda. transformacja Stry zrzuciła mnie z krzesła. daję 5 tylko dlatego, że myślę, że obejrzałabym to jeszcze raz, prawdopodobnie z przewijaniem, żeby się pośmiać… i tylko dla tego celu polecam ;)

Nudnie i nijakie to.
A tak apropo jaki niedojda to zagatunkował?.
Shoujo? Josei? – Nic z tych rzeczy. W anime właściwie nie ma nawet kobiety czy dziewczyny.
Toż to zwykły Shounen (byc może z lekkim dodatkiem Shounen­‑Ai).
Jak ja nie lubię takich podrabianych serii.

Miałam jakieś tam oczekiwania wzlgędem tej serii. Niestety, nie pamiętam już jakie. Może chodziło o fabułę? Haha Dostałam plejadę bishounenów. Demonów, aniołów, długowłosych pastorów i innego tałatajstwa, na których może i miło popatrzeć, ale kiedy zaczynają mówić albo robić cokolwiek, to krew człowieka zalewa, takie to „mądre” :D
Momentami jest dość zabawnie, ale jakoś nie na moje nerwy. Może to wina głównego bohatera, który budzi we mnie wiele skrajnych emocji? Niby nie jest idiotą, ale jak czasem się odezwie… Arogancki mały gbur!
Zazwyczaj kwestie religino­‑teologiczne w anime traktuję bez „zawodowego zaangażowania”, ale to co dzieje się tutaj jest tak żałosne…  kliknij: ukryte  Najbardziej ujął mnie chyba Sitri i jego przemiana rodem z sailor moon. Awww.
Z założenia miał to być lep na fudziosie i pewnie (duża?) część z nich będzie radośnie fantazjować do końca, ale ja sobie daruję, tak jak darowałam sobie karneval. Shoujo w przebraniu drażni mnie chyba bardziej niż jawne shoujo.