Tanuki-Anime

Jak dla mnie, to średnia ocena jest zdecydowanie zawyżona. Bo co w tej serii było wyjątkowego? Mieliśmy irytującą główną bohaterkę, trzech trans, maskotkę, fanserwis, gbura i czarny charakter, a wszystko to zbyt przesłodzone. Czysta rozrywka z najlżejszym wydaniu, czyli anime z rodzaju obejrzyj­‑zapomnij.

Gatchamanów znalazłam przypadkowo, w sumie już nawet nie pamiętam jak~ xP To nieważne. Liczy się to, że straszliwie mi się spodobało, od okolic 5 odcinka oglądałam już na jednym wdechu, a na samiutkim końcu wyzionęłam ducha, bo  kliknij: ukryte  biedny O.D. ;;;;;;;;;;;;;;;;-;;;;;;;;;;;;;;;;;;;. Żałuję, że tak mało czasu poświęcono bohaterom, chociaż boję się własnych reakcji, gdyby rzeczywiście tak było. Mam na myśli to, że im więcej bym otrzymała, tym bardziej chorobliwie bym o nich zabiegała. Coś w stylu szaleju Katze. Swoją drogą Miyano sprezentował nam kolejne mistrzostwo wcielając się w jego rolę. Jego głos znacząco wpłynął na pokochanie tego głównego zuego ♥ Jednak zdecydowanymi faworytami są u mnie Joe  kliknij: ukryte  muahahha, taki ognisty, że aż skwierczy *.* i Utsutsu – boziuchno, jakaż ona słodziachna. *^* ♥♥♥ Rui też niczego sobie, zwłaszcza  kliknij: ukryte  w tych swoich damskich fatałaszkach, wspomniany już cudowny O.D. ♥ i Sugane taki niepozorny, całkiem spoko chłopię, czasem zanadto roztropne. Główna bohaterka wcale nią dla mnie nie była (nie w negatywnym sensie), chociaż zwykle znajdowała się w centrum uwagi. Hajime to po prostu kobitka szczera, a o takich ludzi to w dzisiejszym świecie, nawet animacji, cholernie ciężko. Przesympatyczny okazał się również bóg (?), którego imienia nie pamiętam xD ale jego ptaszki były śliczne, przepowiednie trafne (co prawda rozumiało się po fakcie, ale pomińmy ten mały szczegół), a mimo iż pozostawał, jak to bóg, na swoim miejscu, i tak wzbudził sympatię, a przecież nie robił praktycznie nic. To się nazywa boska siła, hehe. Kogoś pominęłam? Ach, pan premier Sugiyama, jak mogłam zapomnieć. Z początku miał minę kota srającego na pustyni i nie pałał chęcią do życia, przez co straszliwie mu współczułam. Ale koniec końców pokazał, że Sugiyan potrafi~! Meh, gdyby u nas mieć taką rewolucję… AAAACH! I JA CHCĘ MIEĆ ZA PRZYJACIÓŁKĘ X! ONA JEST GENIUSZEM, JEST BOMBOWA I JĄ CHCĘ~! ♥ Cały wątek siatki GALAX jest niesamowity, chociaż przyświeca mu nieskomplikowana i stara jak świat myśl przewodnia Miss World – pokój na świecie. No i szefu Pandzioch taki słodki, zwłaszcza jak się  kliknij: ukryte  ożłopie piwska xD

Grafika raczej nie w moim guście, ale to ostatnia rzecz, na jaką zwracam uwagę. Co do muzyczki – ta nutka jest tak odjazdowa i tak daje powera, że aż chce się teraz (a mamy drugą w nocy) wyskoczyć z łóżka i przebiec po mieście xD Była tam gdzieś jeszcze jedna super nuta z elektronicznymi brzmieniami, powtarzała się dość często, ale nie mogę jej na razie znaleźć. :c Ale znajdę~! Ponadto jest jeszcze fajny opening i jeszcze lepszy ending! *^*

Taa… Ten komentarz nie jest zbyt składny. Podobnie jak i sama akcja Gatchaman Crowds, gdzie od razu dostajemy chaos. Mnie tak to odpowiada, zauważyłam, że znaczna część anime, gdzie wykonano podobny zabieg, niemalże natychmiastowo przypadła mi do gustu. Tak było i z Gatchamanami.

Polecam gorąco, pozdrowienia z krainy szaleństwa~ xD

Przystąpiłem do oglądania zachęcony pozytywnymi recenzjami a tu takie rozczarowanie.
Plusy: kreska, muzyka i główna bohaterka (w sumie to dla niej kontynuowałem oglądanie, bardzo lubię takie proaktywne pannice w stylu Haruhi)
Reszta – tu już nie jest tak słodko: fabuła nie zrywa gatków z tyłka, dominują w niej zniewieścieli osobnicy, jest za dużo bohaterów a każdy z nich otrzymał za mało czasu (pół odcinka na siebie bo resztę zajmuje pokwikujacy bad guy albo kolorowe eksplozje). Dużą wadą jest, że żadna z tych postaci nie jest ani wybitnie zajmująca ani wyjątkowa. Dodatkowo musi być denerwująca maskotka – miś.
Jest także jedna rzecz która zwróciła moją uwagę – w serii tej jest aż trzech transwestytów! Zawsze wydawało mi się że limit wynosi jednego. Gdyby wyciąć główną bohaterkę – Hajime (jedyna postać której imię pamiętam) to w serii tej nie ma żadnych ważnych postaci kobiecych (fanserwisu chodzącego w bikini nie liczę) ale jest aż trzech trans. Bardzo dziwne.

YaY! [link]

Najbardziej podobali mi się Mamoru Miyano oraz piosenka z openingu.

Mam bardzo mieszane uczucia względem tej serii, a wynika to z następujących powodów: z jednej strony podoba mi się motyw GALAX­‑u, jego idea oraz sposób wykorzystania, i osobiście uważam, że zastosowanie czegoś podobnego w rzeczywistości byłoby naprawdę interesujące i użyteczne (zwłaszcza użyteczne np. w sytuacji, o której pisała niżej Tamago­‑chan). Sam pomysł zaliczam zdecydowanie na plus. Gorzej z wykonaniem. Mam wrażenie, że w tej serii wszystko jest… randomowe, jakkolwiek to nie zabrzmi. Jak przystało na anime o superbohaterach, występują tu walki, ale nie są ani efektowne, ani emocjonujące; w ogóle nie są jakieś, są nijakie. Równie dobrze mogłoby ich nie być.

Postaci są płytkie i nie odczułam żadnego przywiązania do nich, było mi całkowicie obojętne, co się z nimi stanie. Co prawda, zrobiło mi się trochę żal,  kliknij: ukryte  kiedy O.D padł (dosłownie padł i na tym scena się zakończyła, jak można było potraktować w taki sposób najciekawszą postać…?), ale nie trwało to długo i intensywnie. Jedyną osobą, która wprowadzała do serii klimat, był właśnie wspomniany na początku Mamo­‑chan jako Berg Katze. Po raz kolejny pokazuje, że o wiele lepiej nadaje się do roli świra niż wypacynkowanego bishounena, zresztą on sam chyba czuje się lepiej w takich rolach. Kosmita bije na głowę większość znanych mi z anime psychopatów.

Z Hajime zdecydowanie się nie polubiłyśmy. Zbyt piszcząca, zbyt skrzecząca, zbyt nadpobudliwa. Niby swoim światopoglądem i zachowaniem zmienia pozostałych superbohaterów, ale miałam wrażenie, że te wewnętrzne przemiany były tylko kolejnymi pozycjami na liście „to do” do odhaczenia.

Dalej, chciałabym wiedzieć, czym dokładnie są MESS i dlaczego porywały ludzi, po co tam jest ten Murzyn­‑Kosmita, skoro jego rola ogranicza się tylko do siedzenia i wypuszczania w powietrze papierowych ptaków…  kliknij: ukryte  Jak Berg Katze znalazł się wewnątrz Hajime? Bardzo nie podoba mi się potraktowanie wątków w po macoszemu.

Spodziewałam się czegoś lepszego i bardziej spójnego, a otrzymałam… właśnie coś randomowego.

Nic specjalnego, ale dla zabicia czasu może być. Przede wszystkim przeszkadzała mi Hajime, której nieskończone pokłady entuzjazmu sprawiły, że dla mnie jest ona jedną z najbardziej irytujących żeńskich postaci jakie kiedykolwiek dane mi było zobaczyć w anime. Drażnił mnie jej sposób mówienia, a już kiedy słuchałam jej rozmowy z tym gościem z różowymi włosami (Berg Katze bodajże), czułam się jakbym słuchała dwóch mocno niezrównoważonych osób. A chyba tylko co do jednej z nich powinnam mieć takie wrażenie. Pozostałych bohaterów nawet polubiłam. Podobał mi się natomiast pomysł z siecią GALAX, a konkretnie to jakie możliwości dawał (np. w razie wypadku zmobilizowanie ludzi znających pierwszą pomoc, którzy akurat znajdują się w pobliżu miejsca zdarzenia). Mimo wszystko jednak seria nie dla mnie.

Przyznam, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Postaci są naprawdę niesamowite (co zostało wspomniane w recenzji), a fabuła bardzo ciekawie poprowadzona, choć cięcia budżetowe są widoczne w 11 odcinku, o tyle zakończenie jest ciekawe i otwiera drogę do kolejnego sezonu (już zapowiedzianego)  kliknij: ukryte  wg. mnie Katze to wszystko przeżył (co było widać pod koniec odcinka) i doczepił się do Hajime (zapewne ku jej wielkiej uciesze), robiąc swój kolejny plan ;), mimo tego mam nadzieję, że nie zrobi się z tego tasiemiec, a po drugim sezonie najzwyczajniej nie będą tego ruszać. W większości zgadzam się z recenzją (jedyne co, wystawiłbym 8/10 za fabułę) i w skali liczbowej dostaje ode mnie 9/10.

Ludzie, cieszcie się! Zapowiedziano prace nad drugim sezonem, a więc bardzo prawdopodobne, że dostaniemy to czego zabrakło pod koniec ostatniego sezonu. Nie spodziewałem się takiej informacji, zupełne zaskoczenie, ale w pozytywnym sensie ^^

Bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie to anime. Spodziewałem się
klasycznej i powielającej schematy serii o ratowaniu świata a tu kompletny brak klasycznych schematów. Fabuła jest nieprzewidywalna i wciągającą. Animacja bardzo dobra choć nie każdemu może przypaść do gustu jej element robiony komputerowo. Za warty wspomnienia wątek w tym anime jest sieć społeczna mająca za celu ulepszanie świata. Jest to swoisty system reagowania kryzysowego, a po tym jak w 2011r. na skutek Tsunami w Japonii zginęły tysiące ludzi a kraj poniósł kolosalne straty jest to temat bardzo istotny dla samych Japończyków i ten wątek z pewnością będzie poruszany w innych nadchodzących anime w ten czy inny sposób.

Tak jak jeszcze parę godzin temu nie zamierzałem sięgać po CROWDS, tak teraz, po przeczytaniu recenzji, zrobię to. Wcześniej nie miałem pojęcia, że muzyka wyszła spod ręki Iwasaki Taku, którego przecież tak bardzo lubię za muzykę do Angel Heart, Katanagatari i Witch Hunter Robin, a tu proszę, taka niespodzianka. Dzięki Youtubowi mogłem ją odsłuchać i po raz kolejny stwierdzam, że ten facet wie jak się robi dobrą muzykę filmową.

To będzie chyba pierwszy raz, kiedy sięgnę po serial wyłącznie na zasadzie polecanki muzycznej, ale że oceny redakcyjne widzę wysokie to jest szansa, że się nie zawiodę.

Anime oglądało się bardzo przyjemnie. Bardzo podobał mi się pomysł internetowej społeczności jaka tam była – ciekawy pomysł. Zastanawiam mnie tylko końcówka:  kliknij: ukryte  Jak w końcu skończył OD (czy jak on tam się zwał). Niby traci przytomność, pełen krwi i cały poharatany. Przeżył, czy umarł?

To anime staje się coraz lepsze z każdym odcinkiem. Niewątpliwie jego najmocniejszą stroną są postacie. Początkowo główna bohaterka mnie wkurzała, ale po lepszym jej poznaniu musze stwierdzić, ze już dawno nie widziałem tak charyzmatycznej i pozytywnie zakręconej bohaterki anime. Po prostu czyste indywiduum, to taki typ osoby, która przydaje się każdej paczce przyjaciół, aby nakręcać pozywtywne emocje. „Główny zły/zła” też jest niczego sobie a jego/jej rozmowa w odc 7 z Hajime była przednia („odczep się od niego zboczeńcu!”-ta scena mnie rozwaliła). Kontrowersyjną, ale też intrygującą postacią jest Rui i jego ( kliknij: ukryte  czy też jej, ale fizycznie jest to chyba facet? „update'owanie” świata. Reszta postaci też wcale nie odstaje, ale wiadomo, ze „gwiazdą” jest główna bohaterka :P. Myślę, że w odcinku 7 seria pokazuje swoją siłę, nie tylko fabularnie czy pod wzgledem postaci, ale też jeśli chodzi o akcję, dynamizm, czy grafikę. Do końca coraz mniej odcinków i jeśli tego nie zniszczą faktycznie będzie to świetne, warte uwagi anime…

obejrzałem trzy odcinki i mi osobiści to anime przypadło do gustu, jeżeli tego nie spartolą to będzie to hit sezonu.

okropne anime a zwłaszcza ta grafika ,nie da się oglądać ...nie ma w tym żadnego sensu

Jaka paskudna grafika, a zwłaszcza ten styl kolorowania włosów. Zgroza. Ktoś wie, jak wiele wspólnego to anime będzie mieć z oryginalnym Kagaku Ninja­‑Tai Gatchaman? Zastanawia mnie, czy ciągnąć oglądanie tego anime i czekać na konkretne nawiązania do Załogi G, czy olać i zostawić w cholerę.

GATCHA!

Zakochałem się <333
Hajime @_@ ｗｗｗｗｗｗｗｗｗｗｗｗ
Ona jest przecudowna­‑ssu! Klasowy przykład tzw. brain problems z najwyższej półki. Każda scena z jej udziałem, każda jej akcja, każde słowo, każdy odgłos, każda mina, wszystko jest takie urocze, rozkoszne, aż się serce raduje, dusza skacze z radości, człowiek się roztapia. No jak tu jej nie pokochać gdy reakcja na świeżo ujrzanego brzydkiego dużego aliena jest taka? Zaś na poznanie swojego bezpośredniego zwierzchnika nakazującego zachowanie nadzwyczajnej powagi taka?
Unik podania ręki? Nie z Hajime takie numery! +1 do niej, Utsutsu jest super słodka.

Gatcha! Witam, to ja i moja loli :>

Hnnnnnnnggggghhhhhh

:> :> :> :> :> :> :> :> :>

Jak dobrze, że dzisiaj nowy odcinek, potrzebuję większej dawki, w poprzednim sezonie nic nie dało mi tyle radości co Gatchaman :D No, może z wyjątkiem Muromi­‑san.

Generalnie moja reakcja na absolutnie wszystko w wykonaniu Hajime