Tanuki-Anime

Wszyscy tak hejtują to anime, a według mnie jest wystarczająco dobre. Do 6 odcinka zanim pojawili się żołnierze pierwszego dywizjonu anime te było bardzo wciągające, później trochę popsuli wprowadzając za dużo zamieszania i nieścisłości, lecz nadal dobrze się oglądało. Grafika jest niesamowita, prawdziwy majstersztyk, bardzo dobrze oddaje klimat skażonego i opustoszałego miasta. Uważam, że warto obejrzeć Coppelion, gdyż zwyczajnie nie ma innych anime o takiej tematyce.

jak dla mnie to anime nie jest takie straszne, na malu z ocen 30 000 osob wychodzi 6,57, wiec az taki crap to nie jest. Nie jest to anime wybitne, ale po co tak po nim jezdzic ;)

po 4 odcinka jedno słowo przychodzi mi na mysl DNO
może zmusze się i to obejrze i tak nie mam co ogladać ale ocena się nie zmieni dno

Brawa dla twórców, bo w mało którym (z założenia poważnym) anime z tak stanowczym uporem udaje się trzymać zasady „przynajmniej jedna bzdura na odcinek”.

Sam pomysł na pierwszy rzut oka ciekawy, świat po kataklizmie, jakaś specjalna jednostka ratunkowa – z tego może być coś naprawdę dobrego. Ale już po pierwszym odcinku widać, że co jak co, ale sensu i logiki to tu nie ma.

Scenariusz ma dziury jak po bombie atomowej, cała wyprawa ratunkowa nie ma żadnego sensu, a promieniowanie w sumie jest takie, jakie sobie akurat twórcy wymyślili. Niezbyt szanuje się prawa samej fizyki, a kreacje bohaterek… Czemu one chodzą w szkolnych mundurkach, skoro to bardzo ważna i groźna misja, w żadnym razie nie szkoła? Jaki sens mają te ich nadnaturalne moce prócz tego, że jest bardziej widowiskowo? Dlaczego jedna z nich mówi o sobie w trzeciej osobie, a taka malusia to ona już nie jest? ŻENUJĄCE.

Są zwyczajnie irytujące, tupią w miejscu i jęczą, że tu jest tak strasznie i w ogóle, a gdy liderka widzi coś smutnego, to zamiast coś robić, jak na osobę odpowiedzialną (sama mówi, że to misja jej życia i za wszelką cenę ją wykona) przystało, to zwyczajnie ryczy. Jakim cudem takie popychadła mają uratować kogokolwiek?

A  kliknij: ukryte  przejście tych „złych” na dobrą stronę... aż nie wierzyłem w to, co widzę. Totalnie niewiarygodne, zrobione tylko po to, że tak trzeba, no bo jak inaczej. Zero konsekwencji w działaniach, wszystko dzieje się ot tak, by coś się działo.

Widowiskowo co prawda może trochę jest, tła ładne i szczegółowe. Ale co z tego, skoro ostatecznie wyszedł bełkot, bo jednak moe musi wygrać z postapokaliptycznym dramatem.

Są serie, które w żywe oczy kpią z inteligencji widza, i to jest właśnie taka seria. Kiepsko wyszło tu stwarzanie pozorów ambitnego tytułu. Lepiej w ogóle nie udawać.

3/10.

Recenzenci z tej strony powinni sobie porządnego baranka strzelić. Piszecie recenzje jakbyście pozjadali wszystkie rozumy. Według Waszych opisów i komentarzy w nich zawartych dajecie do zrozumienia nam odbiorcom, że to właśnie Wy jesteście niemalże nauczycielami dla mangistów czy studii produkujące anime. A tak naprawde to jesteście cholernie żałośni, prawie w każdej jednej recenzji pokazujecie że -anime jest zmoderowano warte bo twórca ni zrobił tego pode mnie. Recenzja powinna byc obiektywna a nie jak zwykły komentarz rozwydrzonego dziecka który w tej chwili ma ochotę na lizaka a nie na cukierka.

Chciałbym zwrócić uwagę na trzy rzeczy:

1) W 2 akapicie od góry, 3­‑4 linijce od góry jest:

Dopiero gdy dziewczyny na własnej skórze poczują grozę sytuacji, ich nastawienie się zmienia…

W tym przypadku różnica form czasu w zdaniu podrzędnym i nadrzędnym sprawia, że całe zdanie brzmi nielogicznie. Czy nie miało być raczej:

„Dopiero gdy dziewczyny na własnej skórze zaczynają odczuwać grozę sytuacji, ich nastawienie się zmienia…” albo: „Dopiero gdy dziewczyny na własnej skórze poczują grozę sytuacji, ich nastawienie zmieni się…” ?

2) W 4 akapicie od góry, 2 linijce od góry jest:

koszta

Taka forma liczby mnogiej nie jest być może błędna, mój słownik jednak kwalifikuje ją jako formę przestarzałą (osobiście też tej formy nie znoszę).

3) W ostatnim akapicie, w przedostatnim zdaniu jest:

...nie znam innej grupy docelowej, której mógłbym zwrócić uwagę na to anime w choćby minimalnie pozytywnym świetle.

Połączenie wyrazowe „zwrócić uwagę na coś w pozytywnym świetle” wydaje mi się wadliwe. Wydaje mi się że można coś „przedstawić w pozytywnym świetle” lub „zaprezentować w pozytywnym świetle” ale nie „zwrócić uwagę na coś w pozytywnym świetle”.

Anime studia GoHands, pozostawia po sobie mieszane uczucia. Nie żeby, było totalną porażką. Średnia seria, i tyle. Moja ocena 7/10.

Produkcja nie zirytowała mnie ani razu. Ma swoje grzechy na polu merytorycznym, ale z bohaterów bym zeszła.
Nadzieja nie ma nic wspólnego z logiką.

Jestem pełen podziwu dla autora recenzji. Osobiście nie potrafiłbym napisać więcej, niż jedno słowo – gniot.

nie rozumiem dlaczego wszyscy tak jadą to anime według mnie było całkiem całkiem chociaą oczywiście rozumiem że każdy ma inne poglądy

Jedyną zaletą tego animu jest op i ed, który trafił do tak gniotowatej serii. Chyba pierwszy raz zgadzam się z opinią recenzenta. Miał to niby być melodramat, wyciskacz łeż.
Aoi, która powinna zoctac odstrzelona w pierwszej minucie bajki, co najlepsze, najbardziej irytujacy kretyn ma najbardziej uber zdolność. Gł. bohaterka próbuje wszystikch zbwić, nawet karalucha. Źli zmieniają się w dobrych w ciągu kilku sekund. Próba umrocznienia serii przez śmierć randomów jest tania i sztuczna.
Przestrzegam przed tym gniotem, nie oglądać i nie dotykać metalowym prętem. Jeśli chcecie posłuchać opa i enda, wejdźcie na youtuba. Warto je sprawdżić. Pozdawiam

Manga kontynuuje wątki i dalej jest jeszcze mniej sensu, niż na początku tej historii.

Słaby tytuł, po pierwszym odc. zakończyłem przygodę z tą serią.

Grafika 6/10 to troche nieporozumienie. O ile co do fabuly i postaci mozna sie zgodzic, ze to gniot, to wizualnie jest to cukiereczek i spokojnie mozna mu dac 8­‑9

Bez przesady z tak kryyczną oceną postaci i fabuły. Nie jets to anime wysokich lotów, choć z początku takie sprawiało wrażenie. Niedobrze zrobili twórcy ystematyczni z odcinka na odcinek zaniżając poziom. Jest wiele niedorzeczności i beznadziejnego zachowania bohaterów, ale jednak da się to oglądać. Także bez przesady z takim zaniżaniem oceny przez recenzenta. 4/10 za całość jest wg mnie właściwą oceną.

Właściwie to nie wiem jak ocenić tą serię, gdyż miotają mną sprzeczne uczucia. Wydawało mi się że „Coppelion” będzie dramatem psychologicznym, a było tam wszysko (wojna, mechy, supermoce, komedia, romans, okruchy życia, dramat). Całości towarzyszył brak logiki, a wszystko było regularnie przerywane głupawkami. Ten brak spójności w mojej ocenie uczynił tą serię po prostu kiczowatą.

Kto oglądał ten wie że fabuła nie trzymała się kupy:
 kliknij: ukryte  1.) skoro doszło do katastrofy to chyba większość ludzi uciekła ze skażonego miejsca, jesli ktoś został to na własna odpowiedzialność i powinien umrzeć z powodu napromieniowania, braku żywności itd.
2.) na pomoc wysłano 1 dywizję, a następnie ją porzucono (dlaczego?) po czym zaczęto tworzyć genetycznie zmodyfikowanych ludzi by wysłać ich w przyszłości w to samo miejsce… też z misją ratunkową
3.) jakim sposobem na zawołanie wyhodowano w probówce ludzi odpornych na promieniowanie i jeszcze obdarzono ich supermocami? potem szkolono ich przez kilkanaście la by wysłać ich w skażone rejony… czy normalnie po tylu latach ktoś w tych rejonach by jeszcze żył i potrzebował ratunku?
4.) najwieksza idiotka z grupy okazała się być najsilniejsza i uratowac sytuację w czasie kryzysu… po czym dalej była idiotką
5.) powody buntu sióstr Ozu były niejasne, gdyż teoretycznie wszyskie Coppeliony miały wyprane mózgi i były dumne z bycia „lalkami” – siosry natomias zaczęły myśleć samodzielnie
6.) na końcu wszyscy okazali się tsundere i pełni miłości podążyli w stronę zachodzącego słońca

Dałam 6/10 bo mimo wszystko oglądało się to dość dobrze (choć głupawki niszczyły klimat) i graficznie mi odpowiadało.

Ambitne to to nie jest, ale bez przesady. Fabuła rozkręciła się dopiero pod koniec, a i samo zakończenie nie było złe. Przeciętniak, ale przyjemny.

Aoi, powinnaś dostać tytuł najbardziej irytującej bohaterki. :D

Najgorszy. Crap. Ever.

Do tej pory nie wiedziałem nawet, że da się tak słabą bajkę zrobić.

Początek dawał pewne nadzieje, gdyż oprawa graficzna przywodziła na myśl Psycho­‑pass. Obecnie po 8 odcinku – pomimo, że to nie koniec nawet jednego sezonu, mogę śmiało powiedzieć – nie warto, jesli poszukuje się czegoś choć odrobinę ambitnego. Szczerze mówiąc szkoda dobrej grafiki i ciekawego (choć bynajmniej nie oryginalnego) pomysłu na świat na tak pełen niedorzeczności scenariusz – nawet biorąc poprawkę na fakt, że to produkcja dla nastolatków. Szmira obliczona na zainteresowanie po katastrofie w Fukushimie. Rozbroiły mnie szczególnie, choć nie tylko:  kliknij: ukryte  pojedynek z samolotem stealh oraz wyjaśnienie, dlaczego siostry z ekipy czyścicieli się zbuntowały.

Jednym zdaniem: grafika – Psycho=pass, klimat Stalker, poziom  – lepiej nie mówić.

Co do mundurków to spełniają o dziwo istotna rolę. Najwięcej osób oglądających anime w Japonii jest w wieku szkolnym i mundurki mają na celu lepsze utożsamienie się z głównymi bohaterkami.

Niby fajnie się to wszystko prezentuje (duży plus za oprawę wizualną), ale fabuła jakaś nie ta. Drugi odcinek jest sztampowy i żylasty, ciężko go przełknąć bez ciągłego zerkania na pasek trwania odcinka. Z trzecim wcale nie jest jakoś znacznie lepiej…

Największy mindfuck – serio muszą popylać w tych mundurkach?

Jestem zniesmaczony drugim odcinkiem. Szkoda, że tak świetny setting (uwielbiam klimaty post­‑apo) i świetna oprawa audiowizualna zostają powoli zarzynane przez wszystko inne. Historyjka w drugim odcinku jest do bólu stereotypowa, w dodatku napięcie jest źle budowanie. Dziewczyny zaczynają płakać ot tak, bez żadnego specjalnego powodu czy przybudówki. Boli to w przypadku Ibary, która jako jedyna z tria Kopelionek wydawała się przystosowana psychicznie do takich misji.

O całkowitym braku sensu w postępowaniu bohaterów nawet nie wspominam, to jest aż zbyt widoczne. Cały czas mam nadzieję, że dalej będzie lepiej, ale jest ona coraz bardziej płonna.

Na razie jest… Idiotyczne  kliknij: ukryte  O, hej! Umierasz? To sobie nad Tobą postoję! Bo po co Cię ratować? ... O, mamy sygnał SOS, to chodźcie zjemy sobie!. Fabuła może się jeszcze rozkręci, więc tak od razu nie skreślam. Po pierwszym odcinku nie lubiłam tylko Aoi, jednak po drugim Ibara też coś straciła… Jeśli do 5 odcinka nic, a nic mnie nie zaciekawi to chyba sobie odpuszczę…

ja bym nie skreślał do końca tego anime. Bo nic o głównych bohaterkach nie wiemy, a może są na tyle silne ,że mogą chodzić tak ubrane na misje(poza tym są w szkole). No wszystko jest do odratowania,da się wyjaśnić. . Bo jeśli chodzi o grafikę, to jak zwykle studio GoHands stoi na wysokości zadania i jest cudowna. Uczucia mocno mieszane ,hitu zapewne nie będzie ale możne szykuję się sympatyczne anime?

Nieodłączna, obowiązkowa hiroszimsko­‑fukushimowa trauma skośnookich – jest.
Fetysz na panienki w szkolnych mundurkach – jest.
Absolutny brak sensu – jest.
To musi być hit.

Głupota tego anime niszczy. Dowództwo, które zrzuca oddział specjalny kilometry od celu, tylko po to, żeby kamera mogła pokazać widoki, składa się chyba z idiotów kierowanych przez debili. Przecież śmigłowiec nie miał problemów, by wylądować na moście. Po co zatem kazali całej trójce maszerować na piechotę?? PO CO?

Ci sami pewnie debile wysłali oddział specjalny w nieznany region, wyposażając go w szkolne mundurki, bento, tablet (żeby sobie dziewczynki mogły telewizję pooglądać i w… walkie talkie. Aha, zapomniałbym, lekarstwo wstrzykiwane strzykawką w kształcie Lugera, ale już żadne sensownej broni nie, bo przecież ta by się nie zmieściła w szkolnych torebusiach tych pożal się Boże komandosek.

Podziwiam tych, którzy dadzą radę to dalej oglądać…

Nie rozumiem po co w tej chwili czepiać się, że dziewczęta chodzą w mundurkach. Pokazał się dopiero jeden odcinek, może to jeszcze jakoś wyjaśnić. Zresztą patrząc na opening to większość postaci w nich występuje, nawet jakiś mężczyzna. To tak jakby obejrzeć pierwszy odcinek jakiegoś anime (albo nawet połowę) i narzekać, że coś jest tam, a nie inaczej lub nie przedstawiono większości odpowiedzi w tym czasie.

Zresztą skoro główne bohaterki są nastolatkami, to chyba logiczne, że chcą się zachowywać jak rówieśniczki w ich wieku – czyli chodzić ubrane tak samo jak one oraz częstować się bento. Nie wiem czy też mogę się zgodzić z takim wesołym chadzaniem poprzez miasto, skoro patrząc na to co się działo w połowie odcinka, to ich zadanie do najłatwiejszych nie należy. Same wydają się mieć świadomość, że uważane są za marionetki.

Wiele powiedzieć nie mogę po pierwszym odcinku, musi się to widocznie jeszcze rozkręcić ale jedno muszę stwierdzić na pewno. Cudowna grafika, mam nadzieję, że takie będzie całe anime.

Podoba mi się pomysł i projekty graficzne. Czemu tylko to muszą być nastolatki w szkolnych mundurkach? Czyżby inna opcja dla Gunslinger Girl?