Tanuki-Anime

W grę nie grałam, co przeklinam po seansie. Po prostu nie byłam przygotowana na to, co zobaczyłam. Liczyłam na efektowną rzeźnię, w wykonaniu silnej, charyzmatycznej bohaterki. Dostałam co prawda i efektowną, i rzeźnię, ale zamiast baby z jajami – stojak na cycki o mocnym skrzywieniu kręgosłupa (przysięgam, że zdrowa kobieta nie dałaby rady tyle czasu tak się wyginać) i z dwoma minami na krzyż. Nie mówiąc już o tym, że jedynym sensem walk, było pokazanie tyłka i cycków Bayonetty. Jasne – mogło być gorzej, ale naprawdę ciężko przejmować się finalnym atakiem, jeżeli oglądamy go z perspektywy damskich pośladków.
Na domiar złego, fabuła, nawet jak na gatunek, jest słaba i prawie nie trzyma napięcia (z drugiej strony, po co, skoro są cycki?).
Plusy? Efektowna animacja, niezłe projekty postaci i klimaciarska muzyka, idealnie pasująca do tematyki. Pewnie, gdybym była facetem, oceniłabym wyżej. Gdybym była graczem pewnie jeszcze wyżej. Ale nie jestem, jestem za to fanką mordobić i strzelanek, która mimo wszystko czegoś od anime wymaga. Ale i tak było dużo lepiej, niż w animowanej wersji duchowego pierwowzoru Bayonetty czyli Devil May Cry. Tam to dopiero była masakra i zgrzytanie zębami.

„Ekranizacja japońskiej konsolowej strzelanki” – raczej slashera. Bayonetta pistolety co prawda ma, ale to nie strzelanka :)