Tanuki-Anime

Właśnie obejrzałem ostatni odcinek. Bełkot masakryczny, dziur w fabule od groma.  kliknij: ukryte  Sophie zginęła w walce, ale Izetta przeżyła, tylko wylądowała na wózku? Germanie potrafią klonować ludzi, a po roku walki bez wiedźm ponieśli klęskę? To jakim cudem podbili pół Europy? Wszechwiedzący wywiad nie wiedział, że Bergmann przeżył?
Kto to tworzył i co wciągał? Paradoksalnie najlepsze w całym anime są trzy przedostatnie minuty, pokazujące dalsze losy wojny.
Nadal nie mogę wyjść z podziwu, jakim cudem Japończycy przedstawiają swoich sojuszników jako czarne charaktery. Mam na to jedno wytłumaczenie – dla nich wojna w Europie to taka sama egzotyka, jak dla Polaków walki w Chinach. Szkoda tylko, że pełną dowolność w kreowaniu uniwersum tak spartaczono i mamy przerysowane losy quasi­‑Europy
Insza inszość, że serial jest strasznie płytki, sztampowy, przewidywalny od pierwszej do ostatniej minuty. Dość brzydkie projekty postaci i obrzydliwa asymetria w ich budowaniu – serio, germański Cesarz to wzór typowego ''złego'', który zaśmiewa się na myśl o zamierzanych zbrodniach. Co gorsza, cała Germania jest taka, vide ten pułkownik z 10 odcinka, wzór zaślinionego psychopaty z wielkim nochalem. Bergmann miał zadatki na ciekawy szwarccharakter, ale i jego spłycono do zera ostatecznie.
Za to nasi bohaterowie z Eeeyyyiiisztatto&Co… ooo panie, toć druga strona barykady. Mężni, nieskazitelni, bohaterscy, pełni ideałów, że aż zbiera się na wymioty. Od Izetty w prostocie może być lepszy tylko patyk, a i to nie zawsze, generalnie postać miałka i sztampowa do bólu. Ortofine to samo, typowa heroina, co to kulom się nie kłania.
Ogólnie, nie polecam. Nawet najgorszemu wrogowi. Nawet sceny batalistyczne są do bani.

‌Podobało mi się i to sporo bardziej niż zakładałem, choć pewnie jednym z głównych powodów jest fakt że uwielbiam wszystko co z magią związane :)

Częściowo mogłabym się podpisać pod komentarzem Enevi, ale w sumie skoro zmęczyłam to cudo, to mam ochotę teraz sobie trochę ponarzekać…
Nie do końca rozumiem po co im była w tym wszystkim II wojna światowa? Chyba tylko po to, żeby dodać sztucznej głębi tej historyjce… Bardzo lubię zabawy w „co by było gdyby”, ale tutaj po prostu dorzucono w środek mapy nieistniejące państewko z uroczą księżniczką, pozmieniano trochę nazw i zignorowano wszystko, co się dzieje poza „Zachodnią Europą”. Potencjalnie ciekawe wątki historii alternatywnej (Luizjana i Atlanta zamiast USA, tajemnicza Federacja Wołgi, która dopiero na sam koniec bierze udziału w działaniach wojennych, a jej przedstawiciele nie pojawiają się na konferencjach itd.) zasugerowano tak delikatnie, że równie dobrze mogły być przypadkowe.
Kolejny zarzut dotyczy tego, że praktycznie nie podano wyjaśnienia czemu ludzie tak prześladowali te nieszczęsne wiedźmy. Wątek kościoła jest ograniczony do minimum (w ostatnim odcinku pojawia się wyjaśnienie, że  kliknij: ukryte  książę zdradził Zofie, bo bał się Watykanu, ale w sumie kiepski ten Watykan z alternatywnej rzeczywistości, skoro dowiedział się o Wiedźmie w Ejlstadto z takim opóźnieniem). Magia, jaką stosują wiedźmy też nie przypomina tego, co opisywali inkwizytorzy, a potem etnografowie. Nie czepiałabym się gdyby to był po prostu jakiś świat fantasy, ale skoro robimy niby­‑Europę…
Tak jak pisała Enevi dobrzy są dobrzy, a źli bardzo źli. Tylko, że prawdziwi Naziści byli (przynajmniej moim zdaniem) znacznie bardziej przerażający. Germania z tego anime to standardowe złe imperium, które mogłoby się znaleźć w dowolnym świecie fantasy. Znowu nie rozumiem po co było im to tło historyczne?
Cała seria cierpi też na plagę niespodziewanych zbiegów okoliczności. Kluczowe postacie pojawiają się w najbardziej dramatycznych momentach, a przedstawiciele wywiadu i służb specjalnych po obu stronach konfliktu na przemian wykazują się niemal boską przenikliwością, by potem nie potrafić połączyć najprostszych faktów (np. z ostatniego odcinka:  kliknij: ukryte  nikt nie pomyślał o tym, że ktoś może rozpoznać Berkmanna? Skąd ten pilot wiedział, jaką Berkman planuje ucieczkę? itd.?)
Oglądanie psują też idiotyzmy w stylu  kliknij: ukryte  klonowania. Skoro naukowcy z Germanii potrafią takie rzeczy, to w sumie magia im już niepotrzebna…
No i w finale trochę to wyglądało jakby twórcy sugerowali, że władca ma prawo poświęcić jednostkę dla dobra kraju ( kliknij: ukryte  rozumiem, że Izetta sama zdecydowała się walczyć dla Fine, ale Zofia chyba nie wyrażała zgody na to spalenie na stosie?), co mi trochę nie leży…

Kiedy tylko pojawiły się pierwsze zapowiedzi nt. tej serii, zaczełam się zastanawiać, co też twórcy musieli wypić albo jak bardzo pozbawieni są wyobraźni… Bo nie ma to jak stworzyć opowieść o wojnie, w której brało się czynny udział bez jakiegokolwiek udziału i zamiecenia własnej historii pod dywan… Cóż, hipokryzja Japończyków pod tym względem bywa wyjątkowo zabawna, ale momentami naprawdę zastanawia. Na pewno nie mozna im odmówić prawa do pamięci o ofiarach bomby atomowej, ale jednocześnie sami nie powinni zapominać o tym, co zrobil w Azji Wschodniej. A twórcy mediów wszelakich inwazji japońskiej na Azję unikają jak ognia (choć zdarzają się wyjątki… aczkolwiek starają się przy okazji zachować tyle neutralności ile się da…). Pewnie, każdy kraj ma swoje tematy tabu i momenty w historii, których powinien się wstydzić… Gorzej jeśli zupełnie nic z tym nie robi, a już najgorsze jest nieprzyznawanie się do tych błędów… Ale cóż… Powyższy akapit może brzmieć, jakbym była święcie oburzona, ale w rzeczywistości ten trend u Japończyków mi się po prostu przejadł i bardziej mnie nudzi niż irytuje. Tym bardziej, że nawet przeniesienie całej II wojny światowej do tylko odrobinę alternatywnej Europy właściwie niczego w mojej ocenie tego anime nie zmienia, bo jest ono tak przeraźliwie nijakie, iż podejrzewam, że żadnych większych emocji w widzu nie wywoła.

Pomysł na fabułę właściwie wcale nie był taki zły i gdyby tylko się postarać, to mogła wyjść z tego całkiem niezła wariacja na temat, ale żeby to osiągnąć, to potrzeba by zdecydowanie więcej czasu i ambicji, bo pomijając same założenia, to Shuumatsu no Izetta nie zawiera w sobie niczego oryginalnego. To tak naprawdę w sporej części nieprzemyślany zbiór znanych i zdecydowanie wysłużonych schematów. Ograniczony czas antenowy swoją szosą, ale nadmiernych uproszczeń, dziur w fabule czy zupełnie zbędnych wątków i motywów nic nie usprawiedliwia. Niby zdarzają się pojedyncze, całkiem nieźle rozegrane sceny, ale jeśli zebrać wszystko do kupy, to wychodzi z tego rzecz sztampowa, przewidywalna i zwyczajnie nudna. Całość potraktowano wyjątkowo po macoszemu i w efekcie nawet mogące zainteresować wątki skończyły jako płytkie i zupełnie bezbarwne, a przy okazji wygodne rozwiązania fabularne. Ani początek, ani rozwinięcie akcji nie porywają, ale zakończenie już w ogóle pobawione jest jakiejkolwiek iskry, więc mimo sporej ilości fajerwerków nie ma co się spodziewać efektownego finału. Niezwykle słabo zarysowano również większość postaci, i co najciekawsze dopadło to te bardziej istotne. Charakter Izetty jest prosty jak konstrukcja cepa i w sumie nie byłoby nic w tym złego, gdyby nie fakt, że jej dobroć i oddanie wylewają się z ekranu non stop i wywołują jedynie wzruszenie ramion. Lepiej zapowiadała się księżniczka i w sumie nawet jako chodzący worek schematów wyszła całkiem nieźle. Aczkolwiek cała reszta raczej nie wywoła żadnych emocji, bo są tam tylko po to, by coś zrobić i fabuła mogła posunąć się do przodu. A, no i ta łopatologiczna polaryzacja chakraterów – Zła Germania, dobry Zachód itd. Owszem, początkowo kilka postaci zapowiadało się na nawet całkiem ciekawe, ale zwykle kończyło się to tak, że albo szybko zostały usunięte ze scenariusza, albo przestawały być ciekawe, więc tak naprawdę to nie było komu tu kibicować. W moim przypadku jakiekolwiek pozytywne emocje wzbudził chyba tylko obowiązkowy Zły Knuj w Okularach, którego pragmatyzm i egoizm były jedynymi niezłymi elementami całości, ale niestety i on skończył jako chodzący schemat z jasną wskazówką nad głową „jestem zły”. Gdyby na takich ludziach skupiła się seria i bardziej rozbudowała ich osobowości, to byłoby super… Ale wiecie, walczący za wielką sprawę i gotowi do poświęceń są tacy ciekawi i jak fajnie jest się z nimi identyfikować… Ta, jassssne.

Technicznie bywa różnie. Projekty postaci są ładne, tła śliczne, ale zarówno animacja, jak i kreska miewają jednak gorsze dni i wtedy jest co najwyżej średnio. Zdecydowanie najlepiej wypada klimatyczna ścieżka dźwiękowa i prześliczny ending w wykonaniu May'n.

Pomysł na serię twórcy mieli ryzykowny, ale chwali się, że ludzie chcą eksperymentować i próbują uciekać od typowych anime. Szkoda tylko, że schematy jednak dopadły produkcję na dosyć wczesnym etapie realizacji i z dobrych chęci niewiele wyszło. Podejrzewam, że Izetta nikogo nie obrazi, ale i nie zaskoczy, bo w zasadzie nie ma w tym nic intrygującego poza samymi założeniami, a seans należał do wyjątkowo nudnych, bo scenariusz nie dostarcza nic, co byłoby odkrywcze. Jako lekkie kino rozrywkowe też się nie sprawdzi, bo patrzenie na wyschnięte i puste pnie jest bardziej interesujące.

Hmmm, jak takie nudne, to czemu taki długi (jak na mnie) komentarz? Powiedzmy, że miałam ochotę napisać recenzję… xD

Germański wywiad działa bez zarzutu (szczególny podziw mam dla  kliknij: ukryte  Lorenza, który zdołał uciec Siedhardowi, ukrywać się w okolicy starej stolicy przez kilka dni jednocześnie zbierając dane o ochronie zamku, skontaktować się z nowym szpiegiem który przybył mu z pomocą i jeszcze wyciągnąć właściwe wnioski z zastrzelenia Jonasa. Aż żałuję, że zginął).
Za to Bianca nie została chyba ochroniarką Fine ze względu na inteligencję. Wysłano ją z misją  kliknij: ukryte  ochrony tajnej komnaty przed germańskimi szpiegami, ale młody mężczyzna bez widocznych ran czy chorób planujący dostać się do starej stolicy i interesujący się historią białej wiedźmy wzbudził jej podejrzenia dopiero wtedy, kiedy przyłapała go na gorącym uczynku...

Kolejny przykład „wszechmocy” wywiadu, tym razem germańskiego…
Nie wiem na jakiej zasadzie koleś w okularach zorientował się, na czym  kliknij: ukryte  polega słabość wiedźmy? Równie dobrze można było uznać upuszczenie torped do wody np. za ukrycie ich przed ogniem wroga… No i odwołanie pilotów w momencie kiedy wciąż mają szansę zestrzelić wiedźmę i zakończyć całą akcję? Poza tym czemu od razu nie wysłali szpiegów do starego zamku w Ejlstadto, skoro wiedzą, że tam należy szukać dalszych wskazówek?
Z drugiej strony pojawiają się dalsze wskazówki co do świata, w którym to się wszystko rozgrywa ( kliknij: ukryte  Zjednoczone Stany Atlanty i Luizjana? Coś poszło nie tak podczas wojny secesyjnej?), tylko, że dalej nic z tego ciekawego nie wynika…
Jeśli to serio ma mieć tylko 12 odcinków, to zaczynam tracić nadzieję na coś ciekawszego.

Nachalne pompatyczne gadki, wszechobecny patos, zadziwiające zbiegi okoliczności, absurdalna asymetria (wszyscy z Eeeyyyiiisztatto to dobrzy, szlachetni bohaterowie, gotowi ze śpiewem poświęcić się dla dobra kraju, Germanie to zaślinieni zbrodniarze), mocno zarysowany też jest wątek yuri. Co jest ładne? Hm. Na pewno sceny batalistyczne (choć i to nie do końca, kiedy stos mieczy zatrzymał przeciwpancerny pocisk czołgowy), niezła grafika i muzyka. Ale to tyle. Jak ktoś lubi przeładowanych superbohaterów, to może to dla niego.

A w ogóle, to najśmieszniejsze jest to, że Japończycy próbują przedstawiać Niemców jako tych złych, wrednych i podłych w II WŚ, bo przecież Japończycy byli po tej dobrej stronie.

Jakoś nie kupuję tego, co się dzieje w ostatnich odcinkach.
Żołnierz, którego losy obserwujemy od kilku odcinków przypadkiem  kliknij: ukryte  podsłuchuje w lesie rozmowę dowódcy z szefem wywiadu, którzy akurat rozmawiają o słabym punkcie Izetty, po czym uciekając przypadkiem gubi zdjęcie po którym można go zidentyfikować i po powrocie do obozu wpada na germańskiego szpiega, któremu wyznaje, że poznał sekret wiedźmy. Następnie super wywiad Ejsztatto błyskawicznie namierza szpiega i pechowego żołnierza, po czym interweniuje dokładnie w momencie, kiedy ten drugi ma zdradzić państwową tajemnicę... Niby każde z tych zdarzeń samo w sobie nie jest nierealne, ale jakoś razem trochę zepsuły efekt niespodziewanego  kliknij: ukryte  usunięcia postaci, która wcześniej zapowiadała się na jakiegoś ważniejszego drugoplanowego bohatera.
W międzyczasie Fine  kliknij: ukryte  wygłasza mowę w cukierni w rytm podniosłej muzyki…

Pierwszy odcinek bardzo mi się spodobał, oprócz bardzo ładnych krajobrazów, i wpadającej w ucho muzyki (a to, że to zauważyłam, to już cud, bo zazwyczaj nie zwracam na dźwięk większej uwagi), księżniczka wydała się sensowną bohaterką, a zarys fabuły mnie zainteresował. Co prawda pomyślałam, że nie ma sensu prosić o pomoc (patrząc na naszą historię i dziwną wojnę)  kliknij: ukryte  i w sumie się jakoś specjalnie nie pomyliłam.
Podobał mi się pomysł z latającym karabinem (nie tyle co oryginalny, bo już gdzieś to było, tyle co ciekawie zrobiony, bo w sumie czemu wiedźmy mają się ograniczać do mioteł?) Nie widziałam jakiś wielkich dziur fabularnych i nie znam się na tyle na historii II WŚ, by coś mi zgrzytało.
W drugim odcinku powoli się rozkręca bitwa, przedstawiono nam jej realia i dość szybko mi zleciał.
Dopiero w 3 trochę mi zgrzytało  kliknij: ukryte  W sumie mogę zrozumieć dlaczego Biała Wiedźma (imienia jeszcze nie kojarzę)postanowiła walczyć, nie chciała widzieć śmierci i pomóc przyjaciółce (może też łatwiej jej się było zdecydować, bo zabiła w 2 odcinku?), ale jakoś mi się to aż tak nie podobała, ta je omnipotencja. Rozwaliła naście czołgów lancami i starymi mieczami, a nawet nie była ubrana w jakieś ochronne ubranko, wystarczył jeden celny starzał. Ogólnie ta scena jakoś mi nie podpasowała. Podobał mi się za to zaśpiewany hymn(?) na koniec, ładnie pasował do sytuacji. Ciekawi mnie tylko po jakiemu śpiewali, bo chyba nie po japońsku… Ogólnie będę oglądała dalej.
Ps. ciekawe czy pokażą księcia Henry'ego (bo cesarza raczej na pewno). Chciałabym ich zobaczyć ^^

Świetny odcinek!
 kliknij: ukryte  Pierwsza połowa, to realistycznie przedstawione wojna. Za to druga, to Izetta niczym Magneto, rozprawiająca się z przeciwnikiem.

Kozak opening i ending.

Co ja obejrzałem, to ja nawet nie wiem. xD

Zaczyna się od snu bohaterki, która w dzieciństwie spotyka drugą główną heroinę. Wtedy budzi się i akcja przenosi się do wagonu pociągu z początku II WŚ, gdzie Niemcy legitymują wszystkich pasażerów właśnie w poszukiwaniu naszej bohaterki. Okazuje się, że jest ona księżniczką Eeeyyyiiisztatto. Zacząłem w tym momencie wątpić w swoją wiedzę historyczną, ale w połowie odcinka wytłumaczono, że to owszem, jest Europa, ale ta inna Europa, gdzie Polska to Livonia, są inne dziwne kraje i magia, a Niemcami nie rządzi Hitler tylko cesarz xD
Pierwsza połowa odcinka poświęcona jest na pościg księżniczki po pociągu przez Niemców. Jej kraj ledwo powstrzymuje się przed najeźdźcami, a ona jedzie dogadać się z królem neutralnego państwa, w którym dzieje się akcja, aby zdobyć jego wsparcie. No i tak biegają i strzelają do siebie po tym pociągu, nie jest to brzydkie, ładne też niespecjalnie, nie znam tej księżuchny, więc nie zależy mi, czy ją zabiją czy nie, ale akcja jest. W pewnym momencie wpadają do wagonu z bagażami. Tam jest tajemnicza steampunkowa trumna z drugą MH. Główna musi ją otworzyć, nie ma potrzeby, ludzie chcą ją złapać czy nawet zabić, a ona biegnie do najdziwniejszej rzeczy, jaką w życiu widziała. Bo tak. Ok.
Trumna się nie otwiera, bohaterka ucieka przed złymi Germianinami. Moement na rozładowanie emocji, pokazanie, że główna bohaterka jest praworządna i miła oraz ma cycki tyłek. Potem spotyka się z człowiekiem, który miał jej pomóc wżenić się w tamtejszą rodzinę królewską, aby zdobyć wsparcie dla własnego kraju. Niestety Germianie przebijają się przez granicę Eeeyyiiisztatto, więc jej plan kończy się fiaskiem. A poza tym, to łapią ją Germianie.
Następna scena to lot samolotem księżniczki ze złymi Germianami do cesarza w Neue Berlin (lol). Dziwnym trafem i nie wiadomo dlaczego, na pokładzie samolotu znajduje się trumna z drugą mc. Wcześniej wszyscy, którzy ją widzieli zostali zabici przez takiego złego siwego pana, teraz leci sobie obok wroga. Bo tak. Samolot wpada w turbulencje, MH przepycha się z oprawcami, wali pompatyczną gadkę wymawiając na końcu swoje europejskie imię, którego nie potrafi poprawnie wypowiedzieć, bo mówi po japońsku i… trumna z drugą, rudą MH się otwiera, ona wyskakuje, ratuje księżniczkę swoim wybuchem sparkli, samolot przełamuje się na dwie części niczym rzucony o brzozę. Bohaterki spadają, ale nasza ruda MH czaruje wielki 2 metrowy bagnet i leci na nim po drugą bohaterkę. Okazuje się, że znają się z poprzedniego życia i odlatują w swoich ramionach na wielkim bagnecie. KONIEC.
Czysty masochizm.

Ktoś napisał w komentarzach, że muzyka kojarzy mu się z Yuki Kajiurą, ale to bardziej Akiko Shikata, znana ze ścieżki dźwiękowej do Umineko lub Cross Ange.
Z takich plusów, to momentami było naprawdę ładne, szczególnie w drugiej połowie, kiedy pokazywali germiańskie wojsko, zrzucanie ładunków z samolotów i inne manerwy.

Wszystko spoko, ale czemu muszą tak łopatologicznie nam tłumaczyć kogo mamy lubić, a kogo nie?

Dosłownie wszyscy ludzie po stronie Eylstadtu są albo dobrzy, albo mili, albo praworządni, albo gotowi poświęcić siebie dla dobra ogółu. Naprawdę można się postarać o trochę więcej subtelności, szczególnie że seria wydaje się dosyć poważna jeśli chodzi o motywy i tematy jakie będzie przedstawiać.

Oprócz tego wszystko inne jest spoko. Grafika i muzyka są super, fabuła na razie powoli się rozkręca. Nie wiadomo po co była zmiana uniwersum z WWII na wymyśloną WWII, ale da się to na razie przeboleć.

Nie miałam zamiaru oglądać tej serii w tym sezonie, ale jakoś tak przypadkiem ją włączyłam i nie wiedzieć kiedy minęło dwadzieścia kilka minut. Ślicznie zrobiona, główna bohaterka całkiem sensowna, do tego maszyny i magia. Póki co super :)

Tak się tylko zastanawiam czemu zmienili nazwy jednych krajów, a inne zostawili?
No i czy Germania zajęła tylko część Livonii, czy też odpowiednik II Rzeczypospolitej w tym uniwersum jest podzielony na dwie części?

Widzę, że w obronie Eylstadtu stanęła Błękitna Armia Hallera ;) Ale trzeba przyznać, że sprzęt wojskowy naprawdę rzetelnie odwzorowują, z czego można wywieźć prosty wniosek, że to anime przeznaczone dla military otaku ^^

Jakie to bezkompromisowo głupiutkie. Z jednej strony przedstawiono alternatywną Europę pierwszej połowy XX wieku: imperialną Germanię (tak, to ci źli), Livonię (do tego kwiatuszka jeszcze wrócę), Thermidor itp. Z drugiej: Ju 87 Stuka, Ju 52, PzKpfw III i resztę całkiem realistycznie odwzorowanego drugowojennego majdanu (jak na anime). Zastanawiam się, czy nie lepiej byłoby, gdyby poszli tropem „Valkyria Chronicles” i po prostu stworzyli alternatywną historię świata od podstaw. Być może wtedy nie nazwaliby nas Livonią – czyli Inflantami (sic!).
Mamy wszechobecny patos, zadziwiające zbiegi okoliczności i o dziwo zachowującą się z sensem bohaterkę. A najlepsze jest to, że to się ogląda. Serio. Akcja pędzi, wszystko dobrze wygląda i brzmi. Mogę mieć jedynie nadzieję, że autorzy nie zepsują tego i faktycznie mają pomysł, co dalej zrobić z tym bałaganem. No a zakończenie powala – wiedźma na przeciwpancernej rusznicy lata po okolicy (serio – takie prawie „Anti­‑tank Kiki's Delivery Service”). Co oni tam brali? Czekam na ciąg dalszy z nadzieją, że autorzy nie przewrócą się o własne nogi.

Bardzo solidny start. Końcówka była niesamowicie efektowna, a to co się działo wcześniej to naprawdę miła odmiana w anime, ponieważ oglądało się to jak film sensacyjny.
Póki co zapowiada się coś wyjątkowego, lecz dopiero następny odcinek powie coś więcej. Ta seria może upaść na twarz przy próbie łączenia magii i technologii, ale mam dobre przeczucia.
Krótko mówiąc, polecam dać temu szansę. Kciuk w górę.

Jak dla mnie solidny pierwszy odcinek. Damn, ta muzyka! Przez chwilę myślałam, że oglądam anime z lat 90., albo słucham twórczości Yuki Kajiury! Wartka akcja, dobra animacja, główna bohaterka jak na razie sprawia wrażenie fajnej i trzeźwo myślącej. Dobry start, czekam na więcej!

Pierwszy odcinek mnie nie zawiódł. Miał bardziej sensacyjny charakter niż się spodziewałem,  kliknij: ukryte  te pościgi, strzelaniny jeszcze katastrofa lotnicza na koniec. Księżniczka Fine na razie dobrze się prezentuje, jest odważna i w miarę inteligentna, chociaż momentami za bardzo wpada w patos, być może to skutek jej wychowania. O Izetcie na razie dowiedzieliśmy się tyle co kot napłakał, poza pewnymi fragmentami przeszłości i tym, że rzeczywiście może być wunderwaffe Elystadtu. Główny przeciwnik też na razie prezentuje się odpowiednio bezwzględnie.
Jeśli chodzi o oprawę, to nie jestem znawcą, ale krajobrazy mi się podobały. Bardziej jednak urzekła mnie muzyka.