Tanuki-Anime

Ech, kolejny animiec, który próbuje oddać klimat innej kultury od swojej, a dalej czuć zwyczajną japońszczyznę.

No i, oczywiście, protagonista daje sobie wejść na głowę laskom tyljo dlatego, że są laskami. Jakie to qr… irytujące w Anime jest.

Pierwszy odcinek to nic specjalnego i drugi zwyczajnie sobie darowałem.

Zapowiada się przeciętna, kliszowa fabuła. Młody Pasza kompletnie do siebie nie przekonuje, do tego sporo podstawowych błędów, o których wspomnieli wcześniej inni.

Próbowałem się wczuć w klimat i docenić kunszt ale jakoś nie mogę, to po prostu jest opowieść o młodym pseudo geniuszu wojennym po raz n­‑ty.

Graficznie ładne i widać, że przykuwają uwagę do szczegółów typu ubiór ale dla mnie to za mało.

Na razie jest słabo. W sumie miło, że główny bohater potrafi logicznie myśleć, przejrzeć knowania złego ministra z zagranicy, który jest kreowany na głównego przeciwnika protagonisty, i nie potrzebuje pięciu odcinków, żeby dojść do dość oczywistych wniosków, ale (choć tempo w pierwszym odcinku mogłoby być trochę wolniejsze, żeby to nie wyglądało jakby cały kraj można było objechać w tę i z powrotem w 20 minut.) niestety, w momencie gdy ten zły minister ma inteligencję orzeszka ziemnego i popełnia głupie błędy jak zabijanie kogoś strzałami z symbolem własnego kraju w momencie, gdy cały incydent ma zamiar wykorzystać jako pretekst to wojny z innym krajem, to trudno, żeby jawił się jako jakieś szczególne wyzwanie dla głównego bohatera. Jeśli to się szybko nie zmieni, to będzie robił raczej wrażenie natrętnej muchy. Seria, w której główny wątek polega na tym, że główny bohater jeździ po kraju tu i tam, żeby przeszkodzić swojemu niezbyt rozgarniętemu adwersarzowi, nie brzmi specjalnie ciekawie.

Seria zapowiada się na dość przeciętną. Znaczy taką do obejrzenia, ale bez szału. Takie uboższe „Magi”, któremu bliżej w uniwersum może do niżej wspomnianego „Arslan Senki”, które rzuciłem po bodajże trzech odcinkach.

Zobaczymy. Na razie ładna grafika mi wystarcza. :)

Seria trochę jak Arslan Senki; wszyscy podkreślają jaki to główny bohater jest wyjątkowy, ale z jego działań to nie wynika.
Mam nadzieję, że pierwszy odcinek to był tylko wstęp do prawdziwej historii…

Na razie bez szału. Odcinek zleciał i anie się przy nim nie bawiłem, ani nie nudziłem. Obietnica wielkiej wojny pod koniec napawa mnie odrobiną nadziei, ale zobaczymy co z tego wyjdzie.

Coś też czuję, że będę miał problem z głównym bohaterem. Nie jestem fanem dzieci­‑geniuszy, a już dzieci­‑geniuszy militarnych w ogóle nie trawię.

Jest jeszcze jedna rzecz, która mi zgrzytnęła, mianowicie te nieszczęsne strzały. Strzał dla armii produkuje się tysiące i strzały to raczej przedmiot spisany na straty. Dlatego lekką przesadą jest dla mnie idea malowania na każdej lotce godła. Strata czasu, ale jeszcze jestem w stanie to przyjąć. Ale tekst, że Turkiye używa pokryw orła do produkcji lotek to jakiś odlot. Kto im te orły łapie, żeby móc wyprodukować strzały dla całego wojska? To nie gęsi, które można farmić dla piór. To raczej detal i w ogólnym rozrachunku mało istotny, ale ponieważ jakoś nic ciekawszego się nie działo, to przykuł moją uwagę.