Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Studio JG

Komentarze

Death Note [2017]

  • Avatar
    R
    HBS 18.09.2023 18:15
    Kraj produkcji
    Rodzaj produkcji: film (Japonia)

    Chyba powinno być USA.
  • Avatar
    A
    Tori-chan 18.03.2018 20:04
    A ja doceniłam ten film jako świetną parodię. Nie miałam takiego ubawu od czasu 50 twarzy Greya :D  kliknij: ukryte 
  • Avatar
    A
    zakuro5 10.02.2018 19:42
    pls akurat aktor L naprawdę nie jest największym niedociągnięciem tego filmu
    Średnio mam energię na rozpisywanie się o takiej porażce więc mam tylko prośbę do zapewne istniejących osób które zobaczyły to dzieuo bez znajomości oryginalnego anime: jeśli podobał ci się netflixowy death note, obejrzyj oryginał, jest o wiele lepszy więc pewnie spodoba ci się bardziej. Jeśli nie podobał ci się netflixowy death note, obejrzyj oryginał, ma swoje wady ale i tak jest spora szansa że ci się spodoba. I czy możemy przestać narzekać na zuą niedobrą poprawność polityczną? Obsadzanie czarnego aktora jako L w żaden sposób nie zaprzecza jego charakterowi (który i tak porządnie przekręcili więc może skupiajmy się na tym), a jest decyzją totalnie zrozumiałą skoro twórcy postanowili obsadzić film w USA
  • Avatar
    A
    Baronowa Znaks 15.09.2017 15:21
    To była porażka. Nie piszę to jako fanka DN, ale jako przeciętny odbiorca, świadomy tego, że siada do filmu stricte rozrywkowego, w którym wybuchy, szybkie samochody i życie nastolatka krzyżują się z ,,deathnote­‑podobną” fabułą.

    Jestem ciekawa, jakie wrażenia zrobił na innych widzach, zwłaszcza tych, którzy o pierwowzorze mają zerowe pojęcie. Nie widzę ani jednej zalety tego gniota, niczego, co mogłoby spodobać się zarówno fanom oryginału, jak i serialomaniakom, którzy włączą sobie Notatnik Śmierci ot tak, by zobaczyć, co to. Szkoda – liczyłam po cichu, że film będący adaptacją jednej z najpopularniejszych japońskich serii na tak popularnej platformie jak Netflix może przekona co niektórych do mangi i anime. Nie w tym przypadku, oj nie…

    Po zwiastunach (swoją drogą, lepiej zrobionych niż sam film) spodziewałam się przeciętnej produkcji z chłopakiem ,,takim jak każdy”, który pragnie naprawić świat. Myślałam, że reżyser pójdzie w stronę pokazania bardziej ludzkiego głównego bohatera, nie tak idealnego jak pierwowzór postaci. To by miało sens: zamiast zaprezentować nierealistycznego, przystojnego i diabelnie inteligentnego ucznia, podstawić widzowi młodego, pogubionego nastolatka, mającego swoje słabości. Można się łatwiej utożsamić i tak dalej.

    Myliłam się. Yagami wydaje się przy Turnerze barankiem. On chociaż zabijał przez zawał serca, szybko i niekłopotliwie – a nie  kliknij: ukryte 

    Jedynie pierwsze dwie minuty filmu są moim zdaniem… nie tyle dobre, co obiecujące. Potem widz dostaje w głowę obuchem. Netflixowy Notatnik Śmierci – poza nazwiskami postaci – ma wspólnego z oryginałem niewiele. Właściwie jeszcze tylko to, że pojawia się notatnik (ma zupełnie inne zasady niż w oryginale), którym można zabijać. Nic to! Znam różnice między słowem ,,adaptacja” i ,,ekranizacja”, a odnowiony motyw może również być całkiem dobry, jeśli za pisanie scenariusza zabierze się odpowiednia osoba.

    Tutaj to nie wyszło. Sam główny bohater jest postacią tak sztuczną – zarówno w grze aktorskiej, jak i założeniach – że przez 1,5h tylko czekałam, aż zginie. kliknij: ukryte 

    Intelektualne starcia? Intrygująca fabuła? Charyzmatyczne postaci? Trzymająca w napięciu akcja? Nie tutaj. Lepiej szukać tego w oryginale, bo toto ma poziom śmiecia. Plot twisty (słabe) z kapelusza, które twórcy uzasadniają jakąśtam zasadą, której nawet nie pokazali na ekranie, żeby było 'wow'.

    Jednym słowem: rozczarowanie.

    Tak: też się sobie dziwię, że chciało mi się tyle pisać i wskazywać błędy w czymś, co samo w sobie jest wielkim błędem.
  • Avatar
    A
    marks 3.09.2017 12:59
    Ja rozumiem, że poprawność polityczna i w ogóle, ale dlaczego L jest czarny? W przypadku tej postaci jest to akurat dość ważne – ze względu na jego pochodzenie i aby pokazać jego „białą cerę” (nie wychodzenie na zewnątrz) i podkrążone oczy. Gotów poświęcić wszystko, aby łapać przestępców. Troszkę trudno zrobić coś takiego z czarnoskóry aktorem.
    • Avatar
      chi4ko 3.09.2017 13:30
      ze względu na jego pochodzenie

      L to dziecko z sierocińca. Jakie to ma znaczenie?
      • Avatar
        marks 3.09.2017 13:48
        Tsugumi Ohba: I think of him as a quarter Japanese, a quarter English, a quarter Russian, a quarter French or Italian, like that. No czarny jak w mordę strzelił.
    • Avatar
      Klemens 3.09.2017 15:38
      Gościu, nie szukaj tutaj logiki. W filmie miała być czarna osoba. Osoba ta nie mogła zginąć, więc odpadały wszelkie poboczne postaci oraz Mia. Nie mógł być to Turner, bo inaczej Turner musiałby być koksem i ogółem „naj” postacią, a to popsułoby 'wizję' tej (ekhem…) adaptacji. Stary Turner też odpada, bo rzadko się zdarza białe dziecko, gdy jeden z rodziców jest murzynem (ale jednak się zdarza). Poza tym, był on w miarę nieistotną postacią.
      Tak więc wychodzi nam, że to L musi być grany przez murzyna. No i wszystko pasuje. Geniusz, wysportowany, prawy człowiek – idealny obraz przeciętnego Afroamerykanina w świetle wspomnianej przez Ciebie poprawności politycznej, prawda?
    • Avatar
      Grisznak 3.09.2017 17:09
      Mnie zastanawia, jak się określa zastępowanie postaci w oryginale białej – czarną. Blackwashing?
      • Avatar
        Mavinus 4.09.2017 04:09
        Nie, nie „Blackwashing”. Coś takiego nie istnieje. To się nazywa „poprawność polityczna”.
  • Avatar
    A
    Merry Nightmare 3.09.2017 08:26
    Jak widać amerykanie nie uczą się na własnych błędach, bo to już któraś z rzędu spierniczona adaptacja mangi i anime. Powinni jednak na stałe od tego odejść. Przeraża mnie jedynie fakt, że aktorskie Akira, Alita i NGE ponoć nadal się „w produkcji”, a to oznacza, że te potworki mogą kiedyś faktycznie ujrzeć światło dzienne.
    • Avatar
      Diffie Hellman 3.09.2017 10:01
      Ale na jakie błędach? Nad scenariuszem nie pracowali przecież idioci. To jest spierniczone z premedytacją w celu zwiększenia oglądalności na hamerykańskim rynku. Oglądalność oceni czy popełnili błędy czy nie.
      • Avatar
        Baronowa Znaks 15.09.2017 15:30
        Ja mam właśnie odmienne wrażenie, że nad scenariuszem pracowali idioci. Wyszli z założenia, że nastolatek = kretyn i jako widz przełknie wszystko, nieważne, jak absurdalne by nie było. Ważne, żeby na ekranie pojawiły się:

        a) brutalność i przemoc
        b) miłość
        c) seks
        d) szkoła
        e) bohater ,,taki jak każdy” wymierzający sprawiedliwość

        - i co z tego, że to wszystko wiruje jak w pralce automatycznej i za grosz nie trzyma się kupy?

        W oczach scenarzystów wystarczy podawać odbiorcom papkę migających świateł, wulgaryzmów i wrzasków, by stworzyć dobry film, bo odbiorca i tak to kupi – wszak pojawiają się motywy, które są pożądane w tego typu produkcjach. Na pewno wszystko pójdzie cacy!

        Wliczam się jeszcze (chyba) w grupę docelową i nie umiem sobie wyobrazić, by Death Note od Netflixa podobał się mnie albo moim znajomym, nawet tym lubującym się w oglądaniu seriali bardzo niskich lotów. Może kogoś to przekonuje, na pewno są tacy ludzie, ale mnie odepchnęło. Nie sprawdza się nawet jako rozrywka.

        Spartaczyć w celu większej oglądalności? Możliwe, że chodziło im o szum, chociaż sądzę, że gdyby zrobili dobry film, obejrzałoby go więcej osób. Inne nie będą na to traciły czasu, widząc wszechobecne niskie oceny.
        • Avatar
          Diffi-Hellman 15.09.2017 18:04
          B. Znaks napisał(a):
          W oczach scenarzystów wystarczy podawać odbiorcom papkę migających świateł, wulgaryzmów i wrzasków, by stworzyć dobry film, bo odbiorca i tak to kupi
          Niedaleko trzeba szukac, by stwierdzic, ze ci idioci co pisza scenariusze maja wzrok ostry jak zyleta. Nawet granicy nie trzeba przekraczac. Co bylo kasowym hitem tego roku w Polsce? Pitbul niebezpieczne kobiety.
          • Avatar
            Baronowa Znaks 15.09.2017 19:49
            Nie wiem, czy to porównanie (DN do Pitbulla) jest tutaj adekwatne. Odnoszę wrażenie, że nie widziałeś tej adaptacji, bo w przypadku DN koktajl popularnych chwytów zawodzi, przynajmniej w mojej opinii. Nie wiem, jak w Pitbullu, nie widziałam.

            Widz nie lubi się nudzić, jakiś suspens musi być, choćby i naciągany, a w DN go nie ma. To sklejka niemal niepowiązanych ze sobą logicznie scen, w których niby wiele się dzieje (paf! strzały! pościgi! policja na karku!), ale zupełnie tego nie czuć – osobiście się wynudziłam.

            Dałoby się w wersji zamerykanizowanej zrobić wciągający film. Naprawdę. Byłam nastawiona na brutalność, na agresję, na rż… znaczy, pikantniejsze sceny, ale nie na taką głupotę, jaką otrzymałam. Słabizna straszna. To nawet nie musiałaby być wielce górnolotna rozrywka, bo sam oryginał takiej nie zapewnia. Po prostu: choćby przeciętny film. A ten jest dnem.


            • Avatar
              Diffi Hellman 15.09.2017 20:04
              Cóż, Netflix zamawiając albo nie zamawiając sequel rozstrzygnie kto ma rację, bo możemy sobie tu gadać, a o wszystkim no i tak decydują słupki oglądalności.
        • Avatar
          Klemens 15.09.2017 21:54
          W oczach scenarzystów wystarczy podawać odbiorcom papkę migających świateł, wulgaryzmów i wrzasków, by stworzyć dobry film, bo odbiorca i tak to kupi


          Bo tak jest.
  • Avatar
    A
    Klemens 2.09.2017 16:03
    Tego się spodziewałem po Netflixie. Dokładnie takiego łajna.

    Raito zamieniony w jakiegoś dzieciaczka z problemami, który cały film wykazywał się totalnym brakiem chłodu i najwyżej przeciętną inteligencją. Postać z oryginału wypatroszona z najlepszych cech, a to co pozostało wywinęli na drugą stronę i powstał nam ten oto potworek zwany „Kirą”.

    Podobny zabieg spotkał L. Wzięto pierwowzór i rozsmarowano go jak to masło na świeżym chlebie, na które wpakowano tonę boczku, całość zalano syropem cukrowym i podano z litrową szklanicą Coli. Żeby nie było za mało hamerykańsko. L może i owszem, zachował jakieś swoje cechy (w porównaniu do Yaga… znaczy Turnera), ale nie oszukujmy się. Kucanie zamiast normalnego siedzenia i jedzenie słodyczy to jednak za mało, żeby nazwać tego pana L'em.

    Pominę kwestię fabuły, bo z mangą ma ona niewiele wspólnego, ot zaczerpnięty pomysł na tytułowy Notatnik Śmierci.

    Chciałbym pominąć kwestię efektów specjalnych. Mamy do czynienia z amerykańskim kinem ala Hollywood, które już dawno temu zaczęło stawiać na wybuchy, krew i przemoc, zamiast na dobre przedstawienie historii – a to wszystko w imię większej oglądalności, więc każdy wie czego się spodziewać. Jedyne co chciałbym powiedzieć to to, że podobne efekty specjalne można znaleźć w niektórych filmach z Godzillą, czy w filmach klasy D z Bollywood.

    Ogółem to nie rozumiem do kogo ten film jest skierowany. Fani oryginalnego DN nie znajdą tutaj nic dla siebie, osoby chcące zapoznać się z tą historią bez potrzeby oglądania całego anime/czytania mangi również mogą sobie odpuścić, bo z oryginału zostało tutaj niewiele, kinomaniacy też nie mają po co tego oglądać, bo jest to zwyczajnie słaby film. I to nawet nie słaby w taki sposób, żeby fani badziewnego kina mieli z tego radochę, więc oni też odpadają. Więc po co? Dla kogo to?

    Nie polecam, wręcz odradzam. Straciłem 100 minut swojego życia na to coś. Uczcie się na błędach innych i nie marnujcie czasu, bo nie warto. Oby Hamerykańce zostawili chińskie bajki w spokoju, bo im to nie wychodzi. Niech się lepiej zajmują swoimi Avengersami czy innymi X­‑Menami. Nawet tego nie ocenię, bo 1 to i tak dość wysoka ocena.

  • Avatar
    A
    Grisznak 2.09.2017 12:31
    Dziadostwo jakich mało. Lighcik jako biedna, prześladowana ofiara losu, efekciarstwo a'la USA (sikająca krew, Ryuk demolujący szkołę, obcinanie główki drabiną), do tego jeszcze próby usprawiedliwienia głównego bohatera (bo biedactwo, bo trudny los itd). Właściwie czułem się tak, jakbym oglądał ekranizację jakiegoś fanfika, będącego parodią Death Note.

    A co jest najzabawniejsze? Że kilka ładnych lat temu Japończycy zrobili swoją wersję aktorską Death Note. Też nie była idealnie wierna oryginałowi – a, jak na ironię, w niczym mu praktycznie nie ustępowała.
  • Avatar
    A
    Ciku 2.09.2017 10:49
    Ale to było...
    słabe.

    Serio, oglądanie tego to istna katorga. Dla fanów oryginału to jest strzał w pysk.

    To nie tylko słaby Death Note, ale ogólnie bardzo słaby film jako całokształt. Zalet nie stwierdzono.
  • guciu 1.09.2017 20:16:09 - komentarz usunięto
  • Avatar
    A
    Maciejka 1.09.2017 19:33
    Padaka...
    Ogromne rozczarowanie, ponieważ historia wiele traci przez zamerykanizownaie jej. Może gdyby nie porównywało się tego do oryginału, to… Jednak nie, nawet bez znajomości pierwowzoru można ocenić tę odsłonę „Notatnika” jako nieciekawą, co też uczynił mój partner. Z pojedynku dwóch genialnych umysłów nie zostało tutaj nic, postać Ligtha sprowadzono do pokrzywdzonego dzieciaka próbującego za wszelką cenę wymierzyć sprawiedliwość złoczyńcom. Z oryginałem łączy go tylko imię i fakt posiadania notatnika. Jest zastraszony, zlękniony, wściekły na cały świat, a przede wszystkim postępuje głupio i nielogicznie. Znalazł notatnik, odkrył jego działanie i z własnej nieprzymuszonej woli postanowił wtajemniczyć w to pierwszą lepszą koleżankę, która chwilę wcześniej wsypała go u dyrekcji, wymyślając jakieś kłamstwo. Seriously?

    Nie lepiej wykreowano osobę drugiego rzekomego geniusza. Owszem, nadal kuca na krzesełkach i objada się słodkościami, ale całkowicie odebrano mu chłodny osąd, a wraz z nim przebiegłość. Ponoszą go emocje i od połowy filmu bezustannie wydziera się jak ojciec po wywiadówce, w dodatku w finale zaczyna odwalać jakieś parkourowe popisy. Swoją drogą, finał też woła o pomstę do nieba… Ciekawe, jak omawiana wizja historii o notatniku spodobała się twórcom mangi. Ja bym pozwała.

    Pytanie tylko, dla kogo właściwie powstał ten film? Nie ma szans, by spodobał się fanom pierwotnej wersji. Może więc przypadnie do gustu osobom spoza fandomu? Też nie sądzę. Nie wyróżnia się niczym szczególnym, poza tym wyraźnie odczuwa się, że akcja pędzi na łeb, na szyję. Fabuła jest chaotyczna, zakończenie ma sentymentalny posmak, postaci są miałkie, nie kibicuje się żadnej z nich i zasadniczo to, co się z nimi stanie, ani człowieka grzeje, ani ziębi… Muszę przyznać, że po Netflixie spodziewałam się więcej.

    Jedynym plusem jest chyba wygląd Ryuka :D