Tanuki-Anime

Niewiele mogę dodać do recenzji Avellany i komentarzy Anonimowej i Nikodemsky’ego, uśredniając te wyniki otrzymujemy niecałe 6/10… :) Wydaje mi się, że wszyscy tu wymienieni mają rację, a postacie męskie są całkiem realistyczne, chociaż dla facetów mogą być jednak irytujące :) Avellana pisze „że dla większości widzów ocena tej serii będzie zależeć w największej mierze od tego, czy – i na ile – polubią głównych bohaterów”. Według mnie może też zależeć od wieku widza. Jeśli zaczynaliście swoją przygodę z anime od Totoro względnie Dragon Ball Z/Czarodziejek z Księżyca, to problemy nastolatków w tej serii mogą być dla was męczące, bowiem fabuła nie oferuje żadnej ciekawej przeciwwagi, natomiast wali widza po głowie gwałtownymi a jednocześnie mało interesującymi zwrotami akcji, z czego wątek Ayado wydawał się przynajmniej prawdopodobny :) Zgaduję, że fani „czystych” romansów mogą być całkiem zadowoleni, o ile faktycznie polubią głównych bohaterów, ja polubiłem tylko Arisę Ishino :) Jak dla mnie, jako komediomaniaka, dla którego ideałem szkolnej komedii romantycznej jest School Rumble :), to w warstwie komediowej 3D Kanojo nie ma niestety niczego interesującego do zaoferowania, ot taka lekka przeciwwaga dla bardziej dramatycznych momentów, która fanów „czystych” romansów może nawet irytować. Ostatecznie wystawię 6/10, ale tanukowiczom o komediowym skrzywieniu, mającym ochotę zobaczyć raz na jakiś czas jakiś romans polecę raczej: Rikei ga Koi ni Ochita , Kaguya­‑sama, Gekkan Shoujo Nozaki­‑kun (pół­‑romans :)) lub Lovely Complex. Może dam jeszcze szansę drugiemu sezonowi, bo na MAL­‑u ma lepsze opinie i wydaje się też bardziej komediowy.

W porównaniu z innymi seriami szkolnymi z wątkiem romansowym – ta według mnie wypada nawet dobrze.

Nie ma zbędnych emocji, którą z tysiąca haremetek wybrać, bo nie ma haremu.
Nie ma też zagmatwanego trójkąta z jego dylematami.  kliknij: ukryte  Owszem, są inne osoby podkochujące się w głównej parze, ale przynajmniej sama główna para nie przejawia w tym zakresie dylematów, bo obydwojgu na sobie zależy

Nie ma dere, ani magii z kosmosu, ani żadnych youkai.

Za to jest sporo realizmu. I szczerzy bohaterowie. Oraz relacja od startu, a nie po jednym, czy po dwóch sezonach.

Główny bohater jest w pewien sposób zasadniczy i wyizolowany. 3D girl zmienia jego życie wywracając na drugą stronę, ale nie ma co oczekiwać od osoby dotąd aspołecznej, że nagle dozna wybuchu inteligencji emocjonalnej.
Za to ma mnóstwo dobrych chęci, jest to też typ osoby, która od razu działa gdy potrzeba. Może i jest otaku, ale to typ bohatera, a to więcej, niż niejedna dziewczyna/kobieta potrzebuje. Oczywiście  kliknij: ukryte  ma to też skutki uboczne w postaci wzbudzania dodatkowych emocji/komplikacji, ale cóż – nie każda dziewczyna i kobieta chce być samowystarczalna. A jak się okazuje chłopaki otaku w tym anime – również nie chcą.

Tu w pierwszym sezonie nie będą problemy wzięte z księżyca. To jest zwyczajne mierzenie się ze zmianami, z nowymi potrzebami i z nowymi realiami.

Bardzo mi się podobało pokazanie, że wszystko do człowieka wraca –  kliknij: ukryte  wątek z oskarżeniem jako reakcja zwrotna na szantaż xd

I lekcja dla bohatera była bolesna, a gdyby dotyczyło to realnej osoby, to pewnie by w przyszłości 3 razy się zastanowiła, zanim kogoś jeszcze zaszantażuje.

Czy jest to 100 procent romans?
Ma sporo cukierkowych romantycznych scen, ma też akcenty humorystyczne i ma trochę mniej wesołych. Generalnie bym to oceniła jako dosć realistyczną serię szkolną(licealną) – o dojrzewaniu do relacji. Do tych bardzo bliskich relacji i do tych przyjacielskich także.

Ze względu na realizm(mnóstwo osób znałam takich jak bohaterowie w tej serii), oraz ze względu na niemal zupełny brak udziwnień (pozytywna rzadkość) – podwyższam ocenę na 8/10

Nawet bardzo skromna grafika nie przeszkadzała mi w odbiorze. Polecam.

To było męczące. Rzadko oglądam romansy shoujo ale ten zdecydowanie był jednym z najsłabszych.

Sporo uproszczeń w animacji, nagłe przeskakiwanie pomiędzy wątkami, tragiczny pacing, irytujące postaci(oprócz Irohy i Arisy) i wątek romantyczny pisany na kolanie.

Postacie żeńskie jeszcze pół biedy ale autorka nie miała pojęcia jak rozpisać postaci męskie – są absolutnie odrzucające i nienaturalne.

Ode mnie 3/10.

//Jakby kogoś interesowało – seria doczeka się drugiego sezonu w styczniu 2019(źródło: [link] ).

W drugim odcinku duuużo się dzieje, ale nie jest to zrobione po łepkach. Nie nudziłam się, zainteresowali mnie swoją historią i nawet nasz Hikari­‑Otaku wyskoczył do góry. Mega mi się spodobało, że się tak starał dla niej (super prezent ;) ) i że pogadał z nią i się wszystko wyjaśniło, a nie drama na milion odcinków.

Główny bohater jest okropnie irytujący…

(po 1 odcinku) Główna bohaterka jest lepsza bo jest stanowcza, spokojna i wyluzowana. Ale mam wrażenie, że jej problemy są trochę wytworzone przez nią samą… zwłaszcza, że naprawdę zachowuje się odrobinę jak puszczalska.

Seria ma nadal pewien potencjał, ale chyba bardzo łatwo będzie go zaprzepaścić… kolejny ep. powinien rozjaśnić trochę, którą drogą się skierują.

ależ to jednak biedne… miałam nadzieję na coś lepszego, przede wszystkim fabularnie. się zobaczy jeszcze ze dwa odcinki i zdecyduje

Graficznie jest tylko na akceptowalnym poziomie(często widać uproszczenia), historia przeskakuje zbyt szybko pomiędzy wątkami(słaby pacing), z postaci na razie tylko Iroha jest interesująca. Hikari to taki stereotypowy otaku i ma bardzo nijaki charakter.

Z drugiej strony zapowiada się całkiem przyjemny romans bez grzeczności typu „uh, dotknęła mojej ręki”. Może coś jeszcze z tego wyjdzie dobrego.

Swoją drogą kolega Hikariego ma jakiś taki słaby podkład, czasami nawet słychać jak na siłę próbuje modulować głos. Okropnie to brzmi.