Tanuki-Anime

W sumie bardziej mi się podobały dwa pierwsze sezony, pełne sportowego zacięcia, lekkości i trochę nawet humoru.

Trzeci sezon to na razie przewidywalny battle shounen. Oglądam, bo oglądam, ale fabularnie nic dla mnie ciekawego przez te 6 odcinków. Może z wyjątkiem połowy 4ego odcinka, która choć była przewidywalna, to jednak dostarczyła trochę emocji.
Może być, że w mandze jest to ciekawsze w odbiorze.

Ale co tam, trzeba dooglądać ;)

Jestem po 23 odcinkach ostatniej serii. I cóż mogę napisać? Nie sądzę, że anime jest przeciętne, ale aż tak, by je wychwalać pod niebiosa też jestem daleko. Powody?
Duże podobieństwa do Naruto (którego nie uznaję za zły, wręcz przeciwnie) -w akcji zwłaszcza. Egzaminy na bohatera są podobne do tego na Chuunina. Początek 3 serii przypominał problem z Zabuzą i Haku.
Postać Bakugo- zdaję sobie sprawę, że w Shounenach jest główny bohater i jego rywal z przeciwnym charakterem np. Goku­‑Vegeta(mój ukochany Dragon Ball), Naruto -Sasuke, Natsu- Gray, etc. Ale o ile da się polubić tych wyżej- to jednak w tym przypadku absolutnie nie. Po prostu dzieciak z przerośniętym ego. I dalej- syndrom sztokholmski- Midoryia kleił się do Bakugo. Rozumiem- że mu zazdrościł i chciał się przypodobać(bo sam nie miał indywidualności), ale i tak nie kupuję tego.
Na plusy? Openingi (za wyjątkiem tego 4) i endingi- doskonale pasują do anime.
Projekty postaci- odpowiedniki łatwo znaleźć w Naruto, ale mimo wszystko zazwyczaj budzą sympatię.
Akcja- mimo wszystko bywa świetny humor i na ogół ciekawa
Ocena 6/10- nie mniej i nie więcej.

Dla mnie pierwszy sezon był totalnym dnem. Bohaterowie, muzyka, kreska po prostu tragedia. Kolejnych sezonów nawet nie oglądałem bo byłby to dla mnie taki sam szajs. Nie wiem co ludzie w tym widza ale tak beznadziejnego anime jak to to od dawna naprawdę nie oglądałem. Chłam i tyle.

Niby ciągle to samo, niby nic specjalnego, ale jednak coraz lepsze z kolejnymi sezonami, odcinki łykam jeden za drugim jak pelikan.

Pytanko mam: da się tą serię obejrzeć? Czy jest to typowe głupkowate anime dla dzieciaków?

Miałem nadzieję że Midoriya w jakiś sposób spoważnieje, ale nie, nadal z niego miągwa.

Beznadziejny odcinek z winy autora mangi. Dosłownie w jednym odcinku cały progres jaki robili nasi bohaterowie został zniwelowany. Po co to wszystko było, skoro w tym odcinku każdy został sprowadzony do niemyślącego idioty.

Nie mówiąc o tym, że przenikający panolek ignoruje umiejętności niektórych bohaterów.

Bo o ile jestem w stanie zrozumieć cios na minete czy innego bohatera tego pokroju, tak cios w brzuch na Kirishime, to był śmiech. Inna sprawa, że część bohaterów ma inny próg bólu i tak cios na midoriye, również nie powinien być aż tak skuteczny.

Z całej ekipy nikt nawet nie próbował zrobić kontrataku, wszyscy cierpliwie czekali, aż dostaną bułę w brzuch..

Jeszcze te durne słowa erased, że jest najbliżej top 1# bohatera, nawet wśród zawodowców. Ehem powodzenia, już widzę jak pokonuje Endeavor'a czy todorokiego.

Sama uraraka, po otrzymanym ciosie powinna go wysłać w powietrze i na tym zakończyłaby się pokazówka.

Chyba najlepszy i najciekawszy odcinek od walki z One for All'em. Tydzień temu był filler, wcześniej bez szału, a teraz w końcu jest jak w najlepszych odcinkach drugiego sezonu. W dodatku zapowiedź następnego odcinka sugeruje, że fabuła znowu nabierze rozpędu i będzie całkiem ciekawie.

Wiedziałam, co się będzie działo. Myślałam, że wypłakałam się w momencie, kiedy mangę czytałam. Ale nie – ten odcinek był tak emocjonujący i tak pięknie pokazany, że rozbeczałam się jak dziecko. Chyba żaden shonen nie doprowadził mnie do takich łez (FMA nie liczę, ponieważ jest on bardziej dark fantasy niż shonenem).  kliknij: ukryte  Szczególnie w momencie, kiedy All Might wskazał palcem w kamerę i powiedział do Izuku „Następnym razem to Twoja kolej”. Matko boska, co za mocna scena!
Gratuluję ekipie od anime – fantastyczna robota!

Poza faktem, że BNHA jest moim faworytem obecnego sezonu, a najnowszy odcinek 10 zatytułowany „Symbol Pokoju” wgniótł mnie w fotel tak samo jak odcinek 4 „Mój bohater”, tak pragnę całkowicie odbić piłeczkę w tym poście i zadać jedno treściwe pytanie (XD).

Czy ktoś tutaj wie jak nazywa się OST, który grał w tle podczas rozmowy  kliknij: ukryte  All for One z All Mightem? Wtedy, kiedy AfO mówił o swoich pokonanych towarzyszach przez AM. Ten sam soundtrack został puszczony podczas walki Midroriyi z Muscularem. Dokładnie wtedy, gdy Deku kazał chłopakowi uciekać, bo nie przepuści Musculara za siebie.

Dziękuję za ewentualną pomoc! C:

Jako osoba, która jakoś nie jest wielkim fanem tego uniwersum, ale za to śledzi anime, mangę i bardzo lubi ów tytuł za TE momenty, miałem zamiar pisać ogromny wywód broniący logiki 4 epizodu, sztampowości shounena itp. ale stwierdziłem, że to nie ma żadnego sensu. Przyszedłem tutaj tylko po to aby wyrazić swoje wrażenia po wiadomej walce i są one takie: sztosik po całości i tyle w temacie. Nawet nie chce mi się komentować wykonania wizualnego, bo po co? Jakby było co skrytykować to by zrobiły to już inne bardziej wyspecjalizowane do tego osoby. Wykonanie genialne, zbiegi okoliczności i dramaturgia trochę na wyrost, ale istnie niesamowita i na dodatek pokazująca co potrafi zrobić człowiek, jak potrafi przewyższyć swoje fizyczne granice aby ocalić nie tylko siebie, ale i innych (i tutaj wypada napisać, że ci co mają problem z logicznym wywodem Midoriyi na temat poziomu mocy 1.000.000 to już to zostało dawno ładnie wyjaśnione przez twórce mangi i nawet w programach naukowych były tego typu wywody, że człowiek w sytuacji zagrożenia życia dostaje niebywałego ataku adrenaliny, co właśnie powoduje min. zwiększenie siły fizycznej poza swoje limity, majaczenie, nielogiczne myślenie i wypowiadanie losowych słów). Dodatkowo ten jakże niebanalny utwór w tle, który dodaje jeszcze więcej punktów do enjoymentu każdemu widzowi. Najbardziej szkoda tylko tego, że było to takie krótkie :/, bo w mandze ten wątek bardziej mi się rozciągnął w czasie i przez to wydawał się dłuższy. Troszkę cię rozpisałem i za to przepraszam, ale tak czy siak epizod według mnie epicki, a piszę to z perspektywy obiektywnego widza (tzw. nie fana).

Chyba się za stary robię, ale mnie to po prostu rozbawiło. Wprowadzenie tak sztampowej postaci jak Kota (serio, jak się pojawił to od razu wiedziałem, jaka będzie jego rola na najbliższe 2­‑3 odcinki. I jeszcze ta wymuskana gadka o przeszłości, no klasyka gatunku), koincydencja, że akurat  kliknij: ukryte  ten vilain zabił jego rodziców i jeszcze pojawił się też akurat w tym momencie i w tym miejscu, no po prostu nie mogę z beki :D I jeszcze  kliknij: ukryte  power­‑up 1,000,000,000,000,000 z czapy, ze złamaną ręką, która już nie powinna być złamana bo groziła mu amputacja czy coś, dostając takie baty, kopanie po żebrach – powinny być kolejne złamania etc. a tu nic! Dalej walczy! Hiroł Pała! Ale fakt faktem trzeba oddać, że jak ktoś sobie zobaczy shounenka po raz pierwszy czy drugi, to takie coś może powodować ciary na plecach. Fajnie zrealizowane, widać, że pieniążków nie szczędzą. Jednak osobiście mnie bardziej pierwszy sezon ruszył, teraz to już odcinanie kuponów i wymyślanie Hiroł Pała. Serii życzę jak najlepiej, ale jednak shouneny już chyba nie są dla mnie :D

Doskonale wiedziałem co się wydarzy, bo czytałem mangę, a mimo to odcinek 4 wgniótł mnie w fotel. Tak dobrze zrealizowanego odcinka nawet się nie spodziewałem. Nie dość, że przez te 24 minuty seansu miałem wrażenie jakby fabuła bawiła się moimi nastrojami, emocjami. To jeszcze tak wściekłego Deku nie widziałem. Ciężko mi nawet powiedzieć, czy kiedykolwiek później był tak samo wściekły, bo przez mangę nie czuć wielu emocji. Niemniej w tym wypadku… Wgniotło mnie w fotel. Miałem ciary na plecach. Ten sezon zapowiada się GENIALNIE! Również świetną sprawą jest obserwowanie Midoriye jak się zmienia pod względem charakteru. Nie są to ogromne przeskoki w nastawieniu i zachowaniu, ale spokojne, logiczne i mega naturalne. A im dalej w fabułę, tym większą metamorfozę przechodzi. Kohei Korikoshi może tą mangą podbić społeczność jeszcze bardziej niż już to robi. A tego życze mu z całego serca.

Wiedziałem co będzie się działo w tym odcinku, ale było to fantastycznie zrealizowane.

Z sezonu na sezon (i rozdziału na rozdział) ta seria potwierdza, że jest jednym z najlepszych shouenów ostatnich lat.

I nie chodzi tu jedynie o realizację czy grafikę (choć bardzo podoba mi styl rysowania postaci), bo przede wszystkim w serii podoba mi się jak dużą sympatię wzbudzają postacie i jak fajnie wyglądają relację między nimi (naprawdę widać chemię między uczniami w klasie Midoriyi, oczywiście z wyjątkami typu Bakugo :P).

Panowie powinni dostać po głowie, szczególnie za refren, który jest bardzo podobny do ostatnich ich dzieł.

Słuchając tego oppeningu od razu ao no exorcist się przypomniał. Wszystko na jednym szablonie..

Na co komu recap episode w sezonie trzecim? To znaczy domyślam się, po co został stworzony, ale jednak… To już trzeci sezon, ci co go oglądają na pewno pamiętają, co się do tej pory wydarzyło :P Wiem, że marudzę, ale to dlatego, że już się nie mogę doczekać dalszych przygód naszych bohaterów >3< No nic, trzeba być cierpliwym!