Tanuki-Anime

Przyzwoita komedia romantyczna o młodych dorosłych (~25 lvl)

 kliknij: ukryte 
Mnie główna para nie przekonała przez 2/3 sezonu (początek był obiecujący), jakoś tak stoją w miejscu. Ale na duży plusik przełożony Tarou i koleżanka z pracy Hanako – zarówno jako postacie, jak i jako para – tam była chemia, awantury, kompromisy. Naturalniej było. Dwie dziewczyny i dwóch facetów jak mieli scenki tylko ze sobą to też fajnie wyszło, a nawet wplecenie w to wszystko yaoi/cosplayu wyszło ciekawiej niż relacja głównej pary. A jak pojawił się brat i jego „kolega” to już równia pochyła.

Ekstra plusik za obszerne plansze z opisem postaci czy statystykami życiowymi!

Pozytywne, sympatyczne, leciutkie, ale brakuje ciekawych pomysłów.

Przyjemne,akurat tak na jeden nocny sean, aczkolwiek czuje lekki niedosyt, zabrakło mi rozwoju relacji między głównymi postaciami

Bardzo przyjemny seans. Połknęłabym naraz w jeden dzień, ale zaczęłam oglądać dość późno, a nie chciałam zarwać nocki ^^" Odcinki dosłownie płynęły mi jeden za drugim i nie mogłam się oderwać. Bawiłam się świetnie, humor mnie śmieszył i pokochałam bohaterów. Bardzo również utożsamiam się z Narumi pod względem jej zainteresowań. Zwłaszcza, że sama jestem fujoshi, także wszystkie poświęcone temu gagi z Narumi i Hanako bawiły mnie podwójnie xD Hirotaka i Narumi stanowią obraz zdrowej relacji, opartej na zaufaniu i wzajemnym poznaniu (nic dziwnego, skoro znają się pół życia).  kliknij: ukryte  Niesamowicie ujął mnie wątek pierwszej miłości Hirotaki. Scena w ostatnim odcinku, kiedy Nao powiedział „Ale przecież brat umawia się ze swoją pierwszą miłością” i spojrzenie jakie mu Hirotaka rzucił były doprawdy bezcenne x'D. Boli mnie, że prawdopodobnie nigdy nie doczekamy drugiego sezonu, bo było to naprawdę kojące comforting anime. Bardzo polecam na odprężenie!

Jak ja lubię takie leniwe i senne anime. Seria typowo pod kocyk, z kubkiem herbaty w dłoni i tak jak ktoś wspomniał – starzy ludzie wyciągną z niej więcej :)

Przestałem oglądać jak leciało w sezonie, bo nie miałem czasu. Niedawno wróciłem, ale jednak drop. Gagi były po prostu zbyt powtarzalne i zbyt przewidywalne, żeby mnie w ogóle śmieszyły. Zresztą, sam temat otaku w miejscu pracy też raczej mnie od początku nie fascynował, ale o ile jeszcze wtedy było śmiesznie, to po iluśtam odcinkach tego samego mi się mocno znudziło.

Jak dla mnie rewelacja. Nawet nie wiem, kiedy zleciały mi te wszystkie odcinki…Bohaterów nie da się nie lubić­‑każdy jest urzekający na swój sposób
Według mnie dużą zaletą tej serii jest brak osoby trzeciej w związku głównych bohaterów, która tylko by namieszała, po prostu lepiej jak jej nie ma;
Czekam z niecierpliwością na kolejny sezon…Liczę na to, że w 2019 roku się pojawi :((

Bardzo fajnie się to oglądało, mogło być lepiej ale i tak nie mam zbytnio na co narzekać, no może na to że tylko 11 odcinków.

Największym plusem jest brak jakiejkolwiek dramy, bo ostatnio to wciskają dosłownie wszędzie.

Trochę zabrakło mi rozwoju relacji między postaciami – liczyłem, że chociaż ostatni odcinek zrobi jakiś fajny krok naprzód w tym temacie. Szczytowym momentem całej serii był odcinek 3, który miał w sobie wszystko - kliknij: ukryte  komiket, fajną domówkę i romantyczny moment między naszą dwójką.
Gdyby tylko reszta była równie bogata.
Mimo wszystko nie miałbym nic przeciwko oglądaniu tej serii przez kolejne parę sezonów – dokładnie mój typ obyczajówek :)

Rokowania były dobre ale koniec końców wyszedł średniak z kilkoma lepszymi momentami.

Bardzo powolny rozwój postaci i relacji, dobre żarty szybko się wyczerpały, faktycznie ciekawych/przyjemnych rozmów było niewiele i obraz otaku jest mocno ugrzeczniony(ale to akurat na plus, raczej nikt nie chciałby oglądać agresywnych piwniczaków).

Postaci są jak najbardziej ok, seiyu też dali z siebie dużo, animacja jest na jak najbardziej akceptowalnym poziomie(ogółem) oraz forma wyciętych scen z życia codziennego też jak najbardziej pasuje – problem natomiast chyba jest z tym, że autor(ka?) nie miał pomysłu na to, jak faktycznie przetworzyć pomysł na coś interesującego, ewentualnie świeżego.

Ode mnie podciągnięte 6/10 – mogło być zdecydowanie lepsze.

W swojej klasie jedno z najlepszych anime, jakie widziałam. Oby była kontynuacja! <3

10­‑ka w swojej klasie ^^

O ile 1/4 odcinka była trochę bez sensu, to pozostałe 3/4 (czyli 15 minut) dały mi dużo radości. W zasadzie to anime nawet nie do końca opowiada o otaku, tylko przemyca bardzo fajne treści dotyczące relacji międzyludzkich. Dla mnie jedno z najlepszych anime tego sezonu, tu nic nie trzeba kombinować. Trochę dojrzalsze Imouto sae Ireba Ii, humor jest niebanalny, więc biorę w ślepo.

Jak fajnie jest oglądanie anime z dorosłymi (właściwie w moim wieku) ludźmi, w dodatku już są ze sobą, bez zbędnych ceregieli typu trójkątów, niedomówień i niezrozumień… W dodatku interesują się tym samym, co ja >w< Normalnie każdy odcinek kończę z ogromnym rogalem na twarzy! Idealne anime na poprawę humoru, bez dwóch zdań!

To anime to czyste złoto. <3 Właściwie z samą serią miałam styczność już 2,5 roku temu, gdy manga była jeszcze świeża a tu zonk, bo powstało anime! Bardzo mnie ta informacja ucieszyła, więc czekałam z niecierpliwieniem.

Podoba mi się, że relacje między parami są dość realistyczne, nie ma żadnych nieśmiałych podchodów czy peszenia się nie wiadomo z jakiego powodu jak to było chociażby w Net­‑juu Susume. Sam fakt, że bohaterowie są osobami dorosłymi i pracującymi wychodzi jeszcze bardziej na plus (bo ileż można oglądać licealistów), i faktycznie widać po nich nieco większą dojrzałość niż u większości animu kyara.
Swoją drogą, Koyanagi i Kabakura to jedna z najciekawszych par jaką kiedykolwiek widziałam w anime. <3

No i ciekawi mnie jaki był cel w użyciu wyrazu wotaku, zamiast otaku.

cuuuuudo :D

Eeeeeeee, pomijając dyskusję na temat wymowy tytułu muszę stwierdzić, że jest to póki co po prostu dobre. Humor jest nienachalny, postacie dają się lubić, no i twórcy w gagach co chwilę uśmiechają się do tytułowych otaku. Jest to chyba też próba odczarowania wizerunku i negatywnego wydźwięku tego słowa. Póki co propsuję bardzo :) taki sympatyczny średniaczek w każdym sezonie jest mile widziany.

Niżej widzę jakąś dramę i to wydaje się przesadzoną. Ale pomijając – do tytułu nic nie mam, a nawet wydaje mi się, że lepiej jest pomijać te bezsensowne, ekhm, wymyślne zabiegi językowe Chińczyków („the cross” z prologii Berserii wołał o pomstę do nieba, ale oni to często starają się błysnąć tytułem, a wychodzi jak zawsze).

Tak czy siak, zagadka jest prosta. Partykuła „wo” jest bezdźwięczna, więc i tak czyta się ją jako „o” (i zapis przez „o” chyba też jest bardziej powszechny w nowej romanizacji). Czyli nawet zapisując tytuł jako „Wotaku” i tak czyta się go jako „Otaku”.

To wyraźnie widać w samych odcinkach, gdzie w środku macie te plansze z postaciami (mówią „Otaku ni Koi”, nie „Wotaku ni Koi”). Na AniDB jest zresztą identyczny zapis tytułu.

Jedna z grup ripujących też użyła „Otaku”, więc tym bardziej nie widzę problemu, który pojawił się niżej.

Scena z nawiązaniem do  kliknij: ukryte  Gendo Ikariego była genialna :D

Tak poza tym więcej dobrego humoru i dowiadujemy się nieco więcej o Hanako i Tarou. Sporo śmiechu było, oby tak dalej.

Nazwa anime skraca się do Wotakoi, tak? To gdzie zgubiliście w tytule „W”?
Że nie ma takiego słowa jak „Wotaku”? No właśnie! W waszym słowniku normalnych ludzi nie ma! Dziś każdy może być nazwany otaku. Kupi sobie taka/taki na allegro parę komiksów i obejrzy Devilmana lub Violetkę na Netfliksie i każdy może jej/jemu przypiąć broszkę otaku. Nawet TVNowa Uwaga nie pochyli się już nad fandomem jako siedliskiem chorób psychicznych i niedoboru mózgu.
Słowo otaku się zdewaluowało. Nie można pozwolić, by elita elit była tak samo nazywana jak ten plebs. Ludzie poświęcają swój wizerunek i zdrowie psychiczne zasługują na lepszą i bardziej wzniosłą nazwę! Całe szczęście istnieje internet (i 2ch), który w swej mądrości dostarczył rozwiązania! Wotaku! Tak, nareszcie zwrócono prawdziwym otaku godność! (a raczej jej brak) Poprawcie to czym prędzej, bo się nie godzi zostawić tak tego tytułu…

PS. Dziś odkryłem to wspaniałe słowo. Legenda głosi, że tylko prawdziwi wotaku wiedzą, co znaczy wotaku. Tym samym po przeczytaniu tego posta liczba waszych komórek mózgowych zmniejsza się. Swoją drogą, dziś poniedziałek.
PS2. Anime wyszło ok. Ciekawe jak to pociągną, bo manga to w zasadzie luźne wynurzenia o miłości i otakiźmie przy alkoholu (dlatego dobrze się czyta).

Jak się to wszystko zmienia teraz. Kiedyś jeśli się chciało chodzić z dziewczyną, to trzeba było do niej z kwiatami. No, a teraz to wystarczy tylko zapewnić ją, że się będzie farmić dla niej w grze i już.

Szczerze powiedziawszy jestem zachwycona tym pierwszym odcinkiem. Nie ma żadnego plątania się, wielkiego ukrywania i tony nieporozumień, tylko od razu przechodzą do konkretów. W takim Net­‑juu praktycznie całą serię zajęło bohaterom dojście do tego kto jest kto, tutaj potrzebowali na to zaledwie 1 odcinka (no może dwa, bo rudy jeszcze „w paczce” nie jest). Poza tym wyraźnie szykują się tu dwie pary, co samo w sobie jest rzadko spotykane w anime. Nie muszę chyba dodawać, że dorośli bohaterowie to skarb.^^

Z minusów… hm… brzydkie CGI ludzi w tle. Naprawdę wolę, jak robią nieruchome postaci w tle zamiast takich potworków. Poza tym żadnych innych wad nie wyłapałam a przynajmniej żadnych, które psułyby mi seans – czepiać się zbiegów okoliczności nie zamierzam, wyszło to wszystko naturalnie i faktycznie takie rzeczy się przecież zdarzają (wcale nie rzadko; jak to się mówi: „świat jest mały”). Humor jest fajny, dostajemy też nawiązania do anime i gier, co stanowi dodatkowy smaczek dla fanów (ach ta Katou… jak zawsze słodka ;p).

Jak dla mnie szykuje się (wcale nie taka ukryta) perełka tego sezonu (zwłaszcza, że jest on dość ubogi w naprawdę dobre anime), jest też szansa, że będzie to wręcz jeden z lepszych romansów w anime. Patrząc na to, że serię zapowiedziano tylko na 11 epków, prawdopodobnie skończy jako reklama mangi, ale jak utrzymają taki poziom do końca, to pewnie skuszę się na tę mangę faktycznie. :)

Zapowiada się na sympatyczną, lekką komedię romantyczną. Humor fajnie podkreśla charakter dwójki mc. Nie rzucają oni też zbyt skomplikowaną terminologią i po pierwszym odcinku właściwie nie miałem większych problemów ze zrozumieniem, o czym mówią bohaterowie(to chyba bardziej były podstawy).

Po drodze oczywiście sporo zbiegów okoliczności i kliszowe sytuacje typu „jezu, to ty?!” itp. więc nie jest to na pewno nic oryginalnego ale ogląda się na tyle przyjemnie, że jest to jak najbardziej akceptowalne.

Na plus okazjonalne nawiązania i Katou, ona zawsze jest słodka :3

Nie będzie to na pewno żaden hit sezonu ale jest to jak najbardziej pozycja warta uwagi. Czekam na jakiś fajny cosplay Hanako.

Po pierwszym odcinku wrażenia jak najbardziej pozytywne, aczkolwiek miałem duże trudności ze zrozumieniem tych wszystkich „fujo” czy innych „otomów”. Strasznie problematyczny ten żargon.

Sama bajka to przede wszystkim przyjemna komedia romantyczna. Już bardzo zdążyłem polubić główną parę.

Wrażenia zresztą tym lepsze, że całość leci na Amazonie, gdzie video 1920x1080 jest ostre jak żyleta, a audio też wysokiej jakości (lepsze niż w TV).

Na duży plus też A­‑1, które jak zawsze zrobiło świetną muzykę. Sam opening zresztą ma bardzo śmiechową animację (miejscami).

8/10 z zadatkami na „dziewiątkę”. Manga ma bardzo dobre notki.