Tanuki-Anime

Papierowe Dungeons & Dragons (klasy, system magii, przeciwnicy) + masa klisz fabularnych + sporo cycków + dużo szybkich i brutalnych walk + raczej kiepskie planowanie walk/scenariusz. Całościowo ledwo znośne.

Minusy:
- Fatalne relacje w drużynie.  kliknij: ukryte  Same klisze, tragicznie słaby humor, wszystkie postacie płaskie. ZERO backstory, własnych problemów, rozwoju/nowych umiejętności, nowego wyposażenia. Absolutnie nic.
- Postacie może i płaskie, ale za to  kliknij: ukryte  są ogromne piersi u niemal każdej pobocznej postaci kobiecej, scenek „z łaźni” też nie brakuje. Pasuje to do głównego motywu serii jak pięść do oka.
- Nielogiczne  kliknij: ukryte  planowanie walk. Kilka przykładów:
1. Masz niby duży zapas zręcznych przywołańców z dużym zasięgiem ataku i odpornością na pociski/broń do dźgania (doskonała rzecz na gobliny), ale nie korzystasz na każdym kroku. Ehhhh…
2. Ponowne wejście do OGROMNYCH kanałów po łomocie? Po co komu posiłki, lepiej prawie umrzeć w starym składzie. Zero zwiadu, zabezpieczania lochu krok po kroku, korzystania z miejskich środków/ochotników. Nic, zero. A cywilizacja/zleceniodawca jest na wyciągnięcie ręki.
3. Walka krótkim mieczem z lepszymi goblinami mierzącymi na oko od 3 do 5 metrów. Za każdym kurde razem.
- Podejście całego świata do problemu potworów.  kliknij: ukryte  W tym goblinów i ginących podczas pierwszych potyczek nowicjuszy – a wszystko jest zarchiwizowane na piśmie w gildii. Niby w trakcie sezonu pojawia pomysł akademii, treningów z weteranami, ale przez większość serii nikt nie widzi problemów.
- Fatalny finał.  kliknij: ukryte  Oczywiście moc przyjaźni, solóweczka z bossem, powrót w blasku wschodzącego słońca…

Plusy:
+ Przedstawienie goblinów, szczurów, robali jako realne zagrożenie.
+ Fajna walka z  kliknij: ukryte  Beholderem. Przewidywalna, bez sensu bo nie skonsultowana z drużyną, ale fajna.
+ Brutalność. Szybka walka, intensywna. Trupów bardzo dużo.
+ Skala.  kliknij: ukryte  Ktoś inny uratował świat w momencie ratowania gospodarstwa.

Ehhhh, jeszcze film. A znieczulenia mi nie wolno :(

W końcu zdecydowałam się obejrzeć i był to całkiem udany seans.

Zabawne, że taki monotematyczny i małomówny protagonista wzbudza ogromną sympatię zarówno wśród pozostałych bohaterów, jak i osób oglądających. :D Ale coś w tym jest. Przede wszystkim jest konsekwentny i pracowity, a także rozwija się pod wpływem napotkanych osób, zwłaszcza Kapłanki. Na duży plus, że jest silny, ale wcale nie wszechpotężny i ma swoje ograniczenia. Fajnie też, że mimo iż jest bardzo prostolinijną postacią, to nadal wielu rzeczy się o nim nie dowiadujemy i wzbudza to dużą ciekawość.

Podobał mi się zabieg z używaniem nazw profesji/rasy zamiast imion bohaterów. W ogóle mi to nie przeszkadzało i fajnie podkreślało, że jest to w pewnym sensie typowe anime fantasy (choć z drugiej strony nie do końca).

Fajnie obejrzeć taką serię z trochę innej perspektywy. Jakaś tam drużyna bohaterki ratuje świat przed królem demonów, ale dzieje się to gdzieś totalnie w tle serii. My obserwujemy głównego bohatera, który dzień w dzień odwala brudną, ale potrzebną robotę, którą nikt inny za bardzo parać się nie chce. To rzemieślnik świetnie znający się na swoim fachu. Jego motywacje są przekonujące i nie sposób mu nie kibicować w codziennej, monotonnej pracy, za nic mając jakieś górnolotne misje i boskie rozgrywki. Super, szanuję tę koncepcję.

Brutalne sceny były prezentowane dość oszczędnie, zostawiając raczej pole do wyobraźni. Także dziwi mnie, że można z tego powodu porzucić serię, ale każdy ma swój próg wytrzymałości na takie rzeczy. Według mnie proporcje były tutaj dobrze zachowane.

Z tego co czytam w starszych komentarzach, kolejność wydarzeń w stosunku do pierwowzoru została zmieniona, tak aby  kliknij: ukryte  atak na wioskę był na końcu – uważam to za bardzo udany i przemyślany zabieg.

Graficznie jest mocno przeciętnie, ale bardziej na plus, choć razi miejscami CGI (i mam nadzieję, że w przyszłości będzie go tylko mniej). Opening przypadł mi do gustu.

Film ciut słabszy jako osobna pozycja, najlepiej obejrzeć od razu po pierwszej serii i potraktować jako jej dopełnienie. „Odcinek specjalny” to jedynie recap pierwszego sezonu.

Czekam zatem na zapowiedziany drugi sezon. Ocena 7/10 – zasłużona.

Szykuję się sezon drugi Goblin Slayera.
Tak samo jak czwarty sezon Danmachi.

autor najpierw mówi że jedyną ciekawą postacią jest Goblin Slayer po czym… daje 8/10 dla kategorii postacie xD imo trochę zawyżona ocena jak na jedyną fajną postać w serii

jak w tytule

Hej, mordeczki, dostaniemy kinówkę ekranizującą 5 tom!

Poster cud miód:
[link]

Nastawiałem się na niezbyt ambitną siekankę fantasy i to dostałem. Świat gry był stylizowany na papierowe RPGi aż za bardzo (ach te odniesienia do bogów rzucających kośćmi), ale nie przeszkadzało mi to. Z postaci zdecydowanie na plus tytułowy bohater, którego dość subtelna przemiana była jedną z najfajnieszych części widowiska. No i duet elfka/krasnolud – standardowy, ale bardzo lubię przekomarzanki między tymi dwiema rasami w stylu właśnie pokazanych w tym anime (i to, że oboje pokazano jako równych sobie, a nie jak w filmowym LotRze gdzie Gimli był tłem dla idealnego Legolasa).

Przerywnikowe „okruszki życia” raczej kiepskie, ale były potrzebne do budowy innych elementów. Eksterminacja goblinów w pomysłowy sposób jak najbardziej na plus. Gwały tudzież inne kontrowersyjne sceny o dziwo nie rzucały się w oczy, ani razu nie czułem że twórcy chcą zagrać na taniej sensacji (jak np. w SAO), okrucieństwa był naturalną częścią świata przedstawionego, w którym niełatwo przyszło bohaterom żyć. Zakończenie niby otwarte, ale ładnie podsumowało pewien etap. Generalnie mocne 7 i z chęcią obejrzę hintowany drugi sezon.

Pierwsze animu, które mogłem pokazać kumplom z sesji Łormłotka i nie było śmiechu, że dziecinne i głupie. Liczę szybko na drugi sezon. Po obejrzeniu sam zacząłem inaczej patrzeć na mutasy i takie tam małe paskudztwa. Teraz już tylko całkowita eksterminacja ścierwa.

No jak to ktoś na dole napisał nie jest to anime dla każdego..Jak dla mnie głupi/nudni bohaterowie do tego nudna fabuła. Nie widzę w tym nic szczególnego..oglądało mi się to nieprzyjemnie i strasznie dłużyły mi się odcinki ;/

Recenzent oglądał inne animu. Totalne dno i kicz aż wylewa się z ekranu. Nie polecam

Goblin Slayer to seria, która ma w głębokim poszanowaniu, jak według nas powinien wyglądać i operować świat fantasy. Większość ludzi w komentarzach pisze jak to nie komfortowo czuli się podczas pierwszego odcinka z powodu 7 sekundowej sceny gwałtu (ale już scena gdzie chłopak zostaje rozerwany na strzępy i zjedzony żywcem była w porządku ;/).

Mamy tu świat inspirowany uniwersami w Stylu D&D, z lekkim zastrzykiem brutalnego realizmu. Tak, mamy gildię bohaterów, gdzie ludzie idą „po kłesta”, jednak jest to wyraźnie przedstawione jako zawód jak każdy inny. Ot usługi ochroniarskie w wersji fantasy.

Nasz główny bohater, jest specjalistą od wybijania goblinów, które są postrzegane jako nie warta uwagi hołota, która nie dostarczy żadnej sławy, wiec ludzie dookoła nie mają o nim dobrego zdania a nawet ciągle jadą po nim bo taka robota jest najwidoczniej nie godna prawdziwych bohaterów.

I w tym moim zdaniem tkwi „urok” Goblin Slayera. Nie jest to wielka, epicka historia, a mała, wręcz osobista opowieść o człowieku, który podejmuje się zadania, za które nikt z kolegów po fachu mu nie podziękuje, bo uznają je za „niewarte ich uwagi”. Ciekawe jest to, że wiele komentarzy do tej recenzji ma podobne podejście: „Dlaczego nie walczy ze smokami?!”, „Dlaczego ma tak h*** ekwipunek” itd.

Co do rzekomo nielogicznego stylu walki Goblin Slayera, to on sam powiedział w jednym odcinku, że nie jest jakimś mega koksem, więc musi kombinować i korzystać z wyobraźni, której chyba niektórym widzom brakowało by ogarnąć sytuację bardziej złożoną niż „J*B z miecza!!!”.

MInusy:
- CGI w wielu momentach gryzie ostro po oczach.
- Sezon 1 jest adaptacją pierwszych dwóch nowelek, które zasadniczo robią za prolog, przez co jest taki lekki niedosyt.
- (nie koniecznie minus)Tematyka nie musi każdemu przypasować.

To anime jest TOTALNĄ PORAŻKĄ! Drop już w pierwszym odcinku.
Czy naprawdę to wszystko było konieczne? Jako fan fantasy RPG (nie tylko DnD) czułem się OKROPNIE!
Przygoda w jaskini goblinów była niczym kupa rzucona prosto w moją twarz( GTA: Vc wink wink), naprawdę obraźliwe dla kogoś kto grał np. w Icewind Dale gdzie już w pierwszej misji masakrowałem zielonych jak leci! (misja z rybą i później jaskinia)
Podsumowując – ocena 0 za drop
Nie polecam i NIE WARTO na TYM sobie niszczyć nerwów.

Kolejny raz nie miałem co oglądać, a tu proszę całkiem fajne anime. Nie oceniam anime punktowo tylko na zasadzie nudne, dobre, zarąbiste. Goblin Slayer to anime dobre. Kilka razy scenariusz mnie zaskoczył. I o to chodzi. Wizualnie też nie zawodzi. Można się przyczepić do głównego bohatera że jest jaki jest ale stopniowo się otwiera. Jak powstanie druga seria to jest szansa że będzie lepiej. Pamiętajcie też, że ktoś był po drugiej stronie lustra. Pozdro

Ogląda się fajnie, jeśli się ktoś nie zagłębia i nie analizuje, bo nieścisłości i nielogiczności jest masa. Już po pierwszym odcinku pisałem o nieprzygotowaniu i nieświadomości młodych poszukiwaczy. Nielogicznością jest elfka. Jest 10 x starsza niż reszta drużyny razem wzięta, a nie przewyższa ich umiejętnościami ani wiedzą. Może 1985 lat spała? Skoro gobliny są najsłabszymi potworami, to drużyna złożona z 4 srebrnych i młodej ale utalentowanej kapłanki powinna je eksterminować bez zadyszki, a tu gobliny stanowią dla nich spory problem i zagrożenie. Więc jak nowicjusze mogliby sobie z nimi radzić i co może zrobić w tym świecie smok czy inny oberboss?

Anime zupełnie nie dla mnie. Koniec końców nie ma tu chyba ani jednej rzeczy, która by nie była wzięta z kultury gier, i równie dobrze mógłby to być isekai. Konkurs na najbardziej idiotyczną rzecz wygrało napomknięcie o typowym z klasycznych gier rpg systemie charakteru poszukiwaczy przygód. Na dodatek cała drastyczność (co odbierałem jako najmocniejszy plus na starcie), która była ukazana w pierwszym odcinku, ostatecznie zanika.

Wolę sobie odpalić jakiegoś starego rpga, wybrać łowcę wyspecjalizowanego na walkę z goblinami i samemu je siekać.

Spoko quality, pewnie kiedyś wrócę sobie na spokojnie całość przelecieć. Dodatkowo ten napis „Goblin Slayer will return” rokuje na drugi sezon :) Tylko jedno mnie zastanawia – przerobiliśmy Hobgobliny, Szamany, Championy, Lordy to co – tylko Goblin King został na to wychodzi? :)

Plusy:
1. niezłe walki – pojedynki z goblinami nie są złe. Fajnie się je ogląda.
2 czasami niezłe designy- design goblinów, design niektórych boahaterów wygląda naprawdę ok.
Minusy
1. realizm kuleje – to takie czepianie się, ale denerwuje mnie jak ktoś nie wie do czego służy pika, jak i dlaczego się ją stosuje. To trochę wina kodu kulturowego, ale to nie jest usprawiedliwienie.
2. Słabi bohaterowie. Główny bohater jest bezbarwny, ale przynajmniej swoją obsesję na temat goblinów. Reszta, to taka padaka bez wyrazu.
3. zero kreacji świata
4. brak jakiejś grubszego wątku fabularnego. To jest mały minus, bo taki wątek nie jest żadną koniecznością, ale biorąc pod uwagę jak pozbawione kontekstu są kolejne starcia, coś w ten deseń by się przydało.
Zasadniczo nie było to supertragiczne i nawet 5/10 mogę dać.

Może nie najładniejsze, ani nie posiadające najbardziej złożonej czy ambitnej fabuły, ale to naprawdę solidne anime z gatunku fantasy któremu warto dać szansę.

Miło że okazuje się iż główny bohater w serii fantasy nie musi zawsze ratować świata czy pokonać kolejnego Mrocznego Lorda.

Także to chyba jedno z niewielu anime w którym zbroje działają jak trzeba.

Ostatni odcinek był chyba najlepszym, bardzo fajny. Ale za całość takie 5.5/10

A napiszę co sądzę, bo co mi szkodzi. Na wstępie jednak przeproszę za mój poprzedni wpis na temat GS po 10 odcinku, gdyż pisałem wtedy bardzo na szybko, bez przemyślenia pewnych spraw oraz popełniłem tam wiele błędów i to nie tylko w pisowni. Ale to już było, więc przejdę już do konkretów. Ogólnie rzecz biorąc to przy ocenie główną rolę u mnie gra enjoyment, ponieważ bądź co bądź bawiłem się naprawdę bardzo dobrze przy seansie. Teraz rozbijając całość na poszczególne aspekty to na pierwszy ogień strona techniczna, która była po prostu przeciętna. Miała momenty zwyżkowe z ciekawymi zabiegami przy walkach (tutaj na myśl przychodzi od razu 7 odcinek), ale CGI bardzo miernej jakości plus dodatkowo częste duże obniżki ogólnej jakości animacji i grafiki spowodowały, że ocenę pozostawiam startową, a i tak chyba lekko zawyżam. Muzyka świetna, chociaż tutaj chyba przesadzam i wystarczy określenie bardzo dobra. Różnorodna i kolejno, gdy trzeba mocna, sielankowa lub klimatyczno­‑mroczna. Bardzo dobrze wszystko zgrywało się z tym co dzieje się na ekranie i sądzę, że to największy plus tej produkcji (tutaj także na myśl głównie przychodzi 7 odcinek i jego zakończenie). Fabuła i postacie krótko, ponieważ to pochodzi z mangi i raczej wszystko zostało przeniesione prawidłowo. Historia ciekawa, charaktery spoko, ale schematyczne i nie zgodzę się z niektórymi komentarzami, że główny bohater pusty czy też bez wyrazu. On akurat jest na wielki plus i taki ma po prostu styl wyrobiony przez autora mangi, więc tutaj tylko kwestia gustu odbiorcy bierze górę przy ocenie jego prezencji i charakteru. Na koniec wspomniany przeze mnie już na początku enjoyment. Bawiłem się (jeśli można to tak nazwać biorąc pod uwagę tematykę produkcji) naprawdę bardzo dobrze. Wpłynęło na to: przyjemna oraz kupująca mnie na ten moment opowieść, gdy trzeba mocny klimat, świetny opening, oraz ogólne relacje pomiędzy postaciami. Strasznie mi się podobały dialogi pomiędzy nimi nawet jak często były sztampowe, szczególnie wszelkiego rodzaju imprezy np. w siedzibie poszukiwaczy przygód z ostatniego odcinka (a z tym hełmem pod koniec to beka xD i oczywiście świetna muza na koniec!), ale można tak wymienić również kilka innych momentów. I jeszcze słówko o zakończeniu, sama jego prezentacja pokazuje jakby nie chcieli zrobić kontynuacji tylko ewidentnie podpromować mangę i zachęcić do czytania, ale z drugiej dają sugestywny napis mówiący, że raczej ona powstanie, co będzie zobaczymy (ale myślę, że spokojnie wyjdzie drugi sezon bo z tego co wiem to jest najpopularniejszy tytuł sezonu jesiennego, więc…) tak czy siak ja tam czekam i biorę się za mangę, gdyż jak w Polsce wychodzi to trza zakupić. Podsumowując, subiektywnie uważam seans za udany, ale posiadający wady, mogło być w wielu aspektach lepiej, ale nie jest też tragicznie i sądzę, że produkcja ta zasługuje na ocenę pozytywną tj. powyżej przeciętnej, a szczególnie za TE dobre momenty (wymieniając kolejno: 1, 7 i 12 odcinek, ale mogłem coś pominąć). Tyle ode mnie, ja polecam, dzięki za przeczytanko i pozdrawiam. ;)

To była dosyć intrygująca seria… A będąc precyzyjnym, jej popularność jest dosyć intrygującą kwestią… Bo niby to wszystko już gdzieś było… Ale jednak nie do końca…

Z góry zaznaczę, że nie czytałam mang, nowelek itd.

Nie obejrzałam wszystkich anime na świecie, ale obejrzane dotychczas przeze mnie anime fantasy dotyczyły tematu Bohaterów Ratujących Świat. Rzadko zdarza się zwrócić uwagę na mniej istotnych wojowników, którzy walczą z mniej istotnymi potworami. A jest to w sumie całkiem istotna sprawa. Gdy Wielcy Bohaterowie Walczą ze Złem, mniejsze zło również rozsyła swoje macki. I tak na dobrą sprawę, to mniejsze zło jest może nawet bardziej niebezpieczne, przez ten prosty fakt, że jest niedoceniane… Tak wiem, było już Hai to Gensou no Grimgar, ale to opowiadało o ludziach radzących sobie z nową rzeczywistością, a w Goblin Slayer nacisk jest kładziony na dalszy zasięg macek Zła, co samo w sobie jest dla mnie ciekawą nowością.

Nie jest to anime idealne, bywały odcinki średnio ciekawe, ale zdarzały się również odcinki absolutnie bardzo dobre. Mam na myśli zarówno stronę techniczną jak i fabułę.

Dużą zaletą jest w moich oczach narracja. To anime mówi wprost, o czym jest. Niektórzy może odbiorą to jako chęć opowiedzenia czegoś bardzo głębokiego. Dla mnie byłaby to mylna myśl. Mam wrażenie, może według niektórych niesłusznie, że autorzy bardzo konsekwentnie opowiadają swoją historię. Historię niezwyczajnego członka Gildii walczącego z teoretycznie niegroźnymi potworami. I to mi się wydaje głównym aspektem popularności tej serii.

Zazwyczaj główną zaletą w seriach są dla mnie relacje między bohaterami. Tutaj są one zarysowane dosyć powierzchownie… Najwyżej poprawnie. A jednak poruszyły mnie relacje między Goblin Slayerem a Kapłanką oraz Koleżanką z Dziedziństwa, zwłaszcza że Goblin Slayer jest wybitnie socjalnie upośledzony i nie ma mowy o jakichkolwiek wątkach romantycznych. Z niewiadomych przyczyn jakoś właśnie przez to mnie te relacje ujęły…

Podsumowując, nie wiem do końca czemu, ale podobało mi się. Subiektywne 7/10, za opening i ending, których nie byłam w stanie przewinąć 8/10. Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Bardzo fajne fantasy, nawet krasnolud im wyszedł; technicznie czasami kulało, ale nadrabiało z nawiązką klimatem.

Bardzo fajny ostatni odcinek – zakończenie pełną parą z akcją, hektolitrami krwi i ciężką muzyką, a after z przelewającym się alkoholem i istotnym kamieniem milowym w życiu towarzyskim Orcbolga.

No i bajka pożegnała nas również wiadomością – [link] – aczkolwiek mam wrażenie, że raczej skończy się na jakichś specjalach/ovkach, aniżeli lepszym, drugim sezonie.

Podsumowując za całą bajkę 6/10 – i właściwie tylko ze względu na cztery odcinki(1, 7, 11 i 12), bo reszta była zrealizowana co najwyżej przeciętnie.

Kozak odcinek. Właśnie tego oczekiwałem od tej bajki.

Akcja z  kliknij: ukryte  tarczami niestety została zbagatelizowana i miała marginalne znaczenie dla całości – a szkoda, bo było to podkreślenie pomysłowości i adaptacji goblinów pod kompetentnym przywództwem. Powinno to być coś, co zapada w pamięć ale autorzy jakby bali się wyeksponować ten motyw.

Fajnie, że bajka kończy się z przytupem(i zminimalizowaniem cgi, na szczęście) – ostatni odcinek ma szansę być bardzo dobry i dynamiczny, nie spodziewam się cudów ale mam jakieś oczekiwania.

Jako iż za tydzień obsuwa i odcinek recapowy to pozwolę sobie w skrócie skomentować to co do tej pory obejrzałem, czyli te 10 odcinków. Ogólnie rzecz biorąc jestem pozytywnie zaskoczony. Znaczy… ujmę to tak… liczyłem przed startem emisji na dobrą ekranizację mangi, ale dostałem to połowicznie, lecz mimo wszystko wychodzi ostatecznie i tak na plus. Strona techniczna nierówna, ale ogólnie bardzo i to bardzo średnia (szczególnie ze względu na to niemrawe CGI, a już samo poruszanie się Orcbolga woła o pomstę do nieba). Oczywiście ma dobre momenty i pomysłowe sceny walki (patrz 7 odcinek) oraz ładne i schludne kadry (patrz 10 odcinek). Dużą robotę dla mnie robi tutaj enjoyment przy oglądaniu, który jest bardzo wysoki z powodu bardzo klimatycznej, pasującej oraz naprawdę bardzo dobrej muzyki i to nie tylko w tle, opening świetny pod tym względem (wizualnym zresztą również), dobre udźwiękowienie otoczenia i starć etc. Na plus również zaliczam postacie, chociaż bardzo niewiele o nich wiemy, a niektóre wręcz epizodyczne i mogłoby ich nie być, ale bardzo sympatyczne są relacje pomiędzy nimi (patrz odcinek 10) i widać, że z walki na walkę coraz lepiej się ze sobą dogadują/rozumieją, widać po prostu coraz lepsze zgranie. No klimat serii mi się podoba, jeśli napiszę, że przyjemnie mi się to ogląda to może źle zabrzmieć, ze względu na sceny gwałtów, ale naprawdę dobrze mi się to ogląda i to chyba będzie na tyle ode mnie na ten moment. Tak jak pisałem na początku, ogólnie jestem naprawdę zadowolony. Dla wielu pewnie mocny przeciętniak, ale ja oceniam na razie nieco wyżej, takie pomiędzy spoko, a dobre. Lecz na ostateczną ocenę przyjdzie poczekać na finałowy wątek walki w wiosce, który zapewne ujrzymy. Miejmy nadzieję, że ta obsuwa jest z powodu chęci dopracowania ów ostatnich odcinków. Czekam i liczę na przyjemny/udany seans.

Już bieda animacja wieje – dużo ujęć z dystansu, statyczność, wygładzanie kolorów… Na szczęście fabuła trzyma poziom, odcinek za ostatnią scenę ma u mnie dużego plusika.

Tygodniowa obsuwa z emisją, w przyszłym tygodniu zostanie wyemitowany recap: [link]

W następnym odcinku adaptacja 10 rozdziału z 1 tomu:
[link]

Bardzo ładnie odwzorowana scena rozmowy Orcbolga ze Sword Maiden; spodziewałem się zminimalizowania do kilku zdań wraz z dwoma­‑trzeba kadrami ale całość fajnie pokazała uczucia i charakter SM. Nie było to idealne ale jestem zadowolony.

Szkoda tylko, że scena bitwy w podziemiach była o wiele słabsza, niż to czego oczekiwałem(spodziewałem się czegoś przynajmniej na poziomie 7 epizodu).

No to bajka dogoniła już mangę teraz i pytanie, czy jeszcze zekranizują bitwę we wiosce, czy pójdą dalej(tytuł następnego odcinka jest bardzo niejednoznaczny).

Morał tego odcinka – czasem opłaca się umrzeć.

Pierwszy odcinek, którym jestem prawdziwie usatysfakcjonowany.

 kliknij: ukryte  1. Dynamika i eksperymentowanie, tego trzeba jak najwięcej w bajce GS­‑a.
2. Twarda muzyka przy okładaniu zielonych.
3. Tryb berserka może nie był epicki ale na pewno emocjonujący.

Był też piękny utwór na zakończenie odcinka wraz z klimatycznym kadrem.

Miałem wrażenie, jakby w ogóle kto inny był odpowiedzialny za ten odcinek. W porównaniu do poprzednich, to było czyste złoto.

Ameryka wybrała jednogłośnie.

Najgorsze anime w sezonie jest najpopularniejsze.

Ludziom jednak wiele nie trzeba. Trochę krwi, cycek, tu jakiś gwałcik, tam trochę rasizmu i baja idealna.

GS porównałbym do ostatnio popularnych patostreamów.

Ciekawi mnie decyzja o zaadaptowaniu fragmentu spin­‑offa(The Brand New Day, rozdział 1) – z jednej strony jest to fajne pokazanie, że nie wszystkie żółtodzioby w uniwersum GS­‑a kończą tragicznie z rąk zielonych, z drugiej to tak beznadziejne(i wykastrowane do granic możliwości) przełożenie na ekran, że aż mi się żal zrobiło(srsly, ta przygoda świeżaków w mandze była naprawdę fajna, pouczająca i momentami nawet zabawna – tutaj odniosłem wrażenie, jakby była wciśnięta na siłę). Przy formie tego odcinka to w sumie była całkiem dobra okazja, żeby połączyć wątki ale brak przy tym jakiejkolwiek finezji.

Wygląda też na to, że dojdziemy jednak do wątku w mieście ale z kolei pominięto kompletnie bitwę we wiosce :\

Dobra baja jak na takie typowe fantasy. Trochę nie rozumiem ludzi, którzy to hejtują, z powodu, że to właśnie jest przeciętne fantasy. Już po pierwszym odcinku widać było, że anime nie ma zamiaru podbijać serc ludzkich i tworzyć cuda animacji. Nawet walnęli sporo CGI, żeby ludziom ostudzić głowy.
Z konkurencją (fantasy) w tym sezonie GS przegrywa, bo Slime (TenSura) i nowe SAO wypadają naprawdę dobrze  kliknij: ukryte  (I WSZYSTKIE MAJĄ GOBLINY w fabule), mimo to Goblin Slayer nadal dużo lepszy niż zapychacze z dolnej półki (jak na przykład Conception czy Ulysses)  kliknij: ukryte  BO NIE MAJĄ GOBLINÓW W FABULE :(

Btw. Lubię Orcbolga, szczędzi słowa, a jak wiadomo milczenie jest złotem.  kliknij: ukryte  (Chociaż nikt nie przebije Sakuty w tym sezonie, #BESTBOY)

Niestety, nawet przy dobrych chęciach szkoda na to czasu. Okazuje się, że seria jednak kompletnie nie potrafi trzymać w napięciu i pierwszy odcinek był po prostu mylący. Już nawet nie ma porządnej sieczki. A całości dopełniła kretyńska scena ze zwojem, która nie dość, że nie trzyma się żadnych praw fizyki, to jeszcze łamie podstawową zasadę tzw. „Vancian Magic”, czyli systemu na którym bazuje magia w świecie GS. Jak już kalkować z erpegów to po całości….

Odcinek całkiem fajny – spodziewałem się bardziej pomysłowego wyreżyserowania  kliknij: ukryte  motywu ze scrollem ale to i tak była niezła przygoda.

Potwierdza się w końcu moja teoria, że autor czerpał inspirację z gier fabularnych: [link] [link] [link]
- zrzuty z 5 rozdziału GS: Brand New Day, jakby kogoś interesowało.

Przy okazji warto wspomnieć, że to bardzo fajny spin­‑off pokazujący, że uniwersum GS to nie tylko goby i ginący awanturnicy ale również ludzie, którzy próbują jak najlepiej żyć w świecie opanowanym przez potwory.

Nikodemsky – ty czytałeś, to pewnie wiesz :D

 kliknij: ukryte  Ten opening czasem nie sugeruje śmierci jednej z postaci?Ilekroć go oglądam, rzuca mi się na oczy widok kostek ustawionych na 4 oczka i wylewająca się z nich krew. Wcześniej jest zasugerowane, że oczko jeden to goblin slayer, a dwa to kapłanka. Tym samym można uznać, że bohaterowie otrzymali oczka w kolejności w jakiej spotkali się z goblin slayerem. Tym bardziej potwierdza to późniejszy pokaz twarzy w odpowiedniej kolejności oraz ustawienie na tarczy goblin slayera, gdzie zaczynając od kapłanki zgodnie z ruchem zegara, potwierdza kolejność.

Więc wygląda to następująco:

1.Goblin
2.Kapłanka
3.Elf.
4.Kraś
5.Jaszczór

Czyli co, pierwszy do wyautowania jest kraś :D?

Czyli jest tak, jak się spodziewaliśmy – schemat goni schemat, postaci są żałośnie miałkie, a przy braku rzezi jest niesamowicie nudno. Powinszować.

NB: Opening brzmiał jak marna podróba ALI Project.

Kocham opening.

Jakie te nowe postacie są… oryginalne. I jeszcze te kostki na początku. Jestem pod wrażeniem jakie to się nudne robi, kiedy nie ma mordowania goblinów.

Drażni mnie jak potraktowano Panią Czarodziej – nie dość, że zdecydowanie nie jest to ta sama postać, co w mandze(ogólny feel), to jeszcze seiyu kompletnie nie rozumiała swojej postaci. Brzmiało to sztucznie(te pauzy nie były „naturalne”) – głos miała odpowiedni ale nie czułem tutaj żadnego przygotowania do roli. Wiem, że to postać epizodyczna ale nie robi się tak z waifu.

Dobrze, że wyczuwam bullshit na miesiące przed premierą, bo widzę, że opinie skrajnie negatywne.

To może być fajne anime dla ludzi, którzy wcześniej nie mieli do czynienia z mroczniejszym fantasy i oglądali tylko słodkie serie typu SAO albo Danmachi. Ale, jeśli ktoś czytał Berserk, to Goblin Slayer wyda się w sumie taki lamerski.

Nie oglądam tego bo słabe, próbuje być jak Berserk i Wiedźmin w jednym ale mu nie wychodzi bo nie ogarnia że samo gore i erotyka nie wystarczy.

Śmieszy mnie za to szok u ludzi co ewidentnie dla nich gore i erotyka w anime to nowość. Co oni? Przespali Berserka, Hellsinga, Elfen Leidy i inne higuraszi czy inne tokio gule?

O Boże, im dalej w las tym gorzej. Założenia świata przedstawionego tak bardzo nie trzymają si kupy, że wystarczy momentalnie się zastanowić i nie ma on najmniejszego sensu. Do tego, jest to takie… nudne. Główny bohater nie ma sobą absolutnie nic do zaoferowania, fabuły na razie w zasadzie nie ma, a perspektyw ni widu, ni słychu. Nawet nie wygląda to już chociaż aż tak dobrze jak pierwszy odcinek, a niezłe metalowe riffy zostały zastąpione… nawet nie pamiętam czym.

Potwierdzają się początkowe domysły – oprócz gornu, ta seria nie ma nic. Na razie jest to po prostu Elfen Lied 2018 roku, a nikt tej serii nie oglądał z jakiegokolwiek innego powodu niż dla cycków i latających kończyn.

Chyba niepotrzebnie się tak wcześniej rozpisywałam na temat ubrań. Wygląda na to, że w zależności od potrzeb pojawiać się będą stroje stylizowane na dawne, rodem z japońskiego rpga albo całkiem współczesne; trzeba przywyknąć, zamiast doszukiwać się w tym sensu. Trochę dziwnie brzmiały komentarze na temat słabej jakości ekwipunku głównego bohatera, który wciąż wygląda najlepiej na tle pozostałych postaci…

Psiapsióła GS miała okropnie przesłodzony głos – spodziewałem się jakiejś bardziej żywej dziewczynki, a nie kawaii moebloba. A jej oczy mnie przerażały. Przynajmniej nie będziemy nią za często katowani. A elficzka w kolorze tak bardzo wydała mi sinonowata z wyglądu, głosu i charakteru, że aż się zdziwiłem, że podkłada ją Kongo des.

Drugi odcinek to przede wszystkim potwierdzenie 4 rzeczy:

1. Bajka każe nam się przyzwyczaić do badziewnego CGI – będzie nieodzownym jej elementem, nawet w scenach nie zawierających zbyt wiele ruchu. Gardzę tym jak potraktowano samego Orcbolga.

2. Twórcy nie mieli zielonego pojęcia jak wykreować gobliny – skaczące wkoło małpy są słabym obrazem tego jakie zagrożenie stanowią w grupach. Tutaj naprawdę nie trzeba było daleko szukać, żeby zrobić rozeznanie.

3. Bajka nie jest wzięta do końca na poważnie – pojawiło się kilka tak głupich, statycznych scen, że zastanawiałem się przez chwilę, czy to faktycznie robili ludzie z doświadczeniem.

4. Całość zostanie na siłę ugrzeczniona. Pominięto w ogóle przykrą przygodę awanturników w ruinach. Nie, żebym specjalnie za nią tęsknił(bo zwłaszcza w nowelce była przesadnie brutalna) ale rzucanie 2 kadrów na biedne dziewczyny jest zupełnie odmienne od tego, co zaprezentowano w pierwszym odcinku.

OP był niezły ale prawdę mówiąc spodziewałem się czegoś w twardych dźwiękach metalu i z większą ilością krwi/groteski. ED za to raczej słaby, do tego ponownie z obleśnym cgi.

Quality engrisz w openingu…

Zawiązanie fabuły głupie. W Hai to Gensou no Grimgar bohaterowie zostali przeniesieni ze współczesności (nie jest to wprost powiedziane, ale sugestii jest dość) do świata fantasy i jeszcze doznali amnezji, to wyjaśnia ich początkowe problemy. A tu, skoro poszukiwacze przygód byli od urodzenia wychowani i wyszkoleni w tym świecie, powinni być przygotowani. Ktoś w stołecznej akademii powinien wyjaśnić magiczce, jak niebezpieczne są gobliny i jak z nimi walczyć. No ale rzadko spotyka się spójne logicznie fantasy, więc niech tam.
Scena mordowania młodych goblinów była… na miejscu, chociaż trudno powiedzieć, że się podobała. Wojna ludzi z innymi gatunkami rozumnymi jest wojną o biologiczne przetrwanie. Fantasy zwykle tego unika, ale taka jest natura. Kiedy lwy znajdą młode hieny, załatwiają sprawę szybko i krwawo.
Tytułowy Goblin Slayer spodobał mi się. Zawsze słuchał młodej kapłanki i odpowiadał jej spokojnie i rzeczowo, uzasadniał swoje działania. Nie pozostawił wątpliwości, kto jest szefem. Dziewczyna jest mu posłuszna, ale nie czuje się krzywdzona czy zmuszana do czegoś.
Myślę, że osią fabuły będzie relacja między zimnym draniem, znaczy: doświadczonym weteranem, a młodą i uroczą kapłanką, która powoli będzie zmiękczać jego serce. Czekam, aż Slayer zdejmie hełm. No przecież będą w czasie dłuższej wyprawy jedli kolację przy ognisku?

Odcinek pierwszy – Ciekawe, pierwszy raz widzę goblinów lepiej zorganizowanych od poszukiwaczy przygód. Co prawda z poziomem trudności dla poszukiwaczy coś tam pochrzanili, ale trudno. Podoba mi się ten cały główny bohater tytułowy „Goblin Slayer”. Fajnie się prezentuje w tej swojej zbroi, no i widać też, że w tym co robi jest naprawdę autentyczny. A co do tej kapłanki, to w tym swoim wdzianku bardziej by pasowało do serii ARIA The ORIGINATION. Ogólnie dam tej serii plusa za Hobgoblinów, bo nie pamiętam kiedy je ostatnio w serii fantasy widziałem ;p.

Orientuje się ktoś, jak to mniej więcej będzie wyglądać później? Gdzieś mi się o uszy obiło, że seria nie będzie tak krwawa, jak to było w pierwszym odcinku i tylko ten pierwszy odcinek tworzy taką złudną wizje brutalnej serii.

Można liczyć na podobne sceny czy też zaraz zamieni się okruchy życia i nudę?

Może być spoko rzeźnia z krwią, cyckami i motywami z gier. Nie, nie widzę tej serii jako dark fantasy czy czego tam. Typy grają w młotka i to jeszcze do tego ze słabym MG.
Nie no serio, nie można mieć świata gdzie często się zdarza iż nowe drużyny są mordowane kiedy próbują oczyścić jaskinię goblinów i jednocześnie mieć drużynę której wydaje się że nic nie może pójść nie tak. Albo gobliny mordują, zdarza się to i nowe drużyny powinny o tym wiedzieć, albo to się po prostu zdarza super rzadko. Głupie to to i tyle.

Dla jatki samej będzie pewnie się to całkiem nieźle oglądać. Lubię jak postaci w animcach spotykają różne nieszczęścia, więc liczę na więcej. Chociaż powiem, że Panienki monk trochę szkoda, widać że miała być taką starszą siostrą no i była chyba najmniej nierozsądna.

Trudno powiedzieć cokolwiek po pierwszym odcinku. GS na pierwszy rzut oka nie jest wybitnym Dark Fantasy. Tak samo jak walka dużym mieczem w jaskini (której rozmiary zmieniają się w zależności od fabularnego zapotrzebowania) nie jest złym pomysłem. Ale nie było jakoś tragicznie jak na anime. Zobaczymy dalej.

Mój główny problem polega an tym, ze jak człowiek czyta Dungeon Meshi i Berserka, to ma wyższe wymagania.

Mam trochę mieszane uczucia; z jednej strony walki w pierwszym odcinku, zarówno gobliny radzące sobie z początkującymi poszukiwaczami przygód, jak i metody stosowane przez głównego bohatera, wypadły niesamowicie dobrze. Z drugiej szkoda, że realizmu nie starczyło już na stroje pierwszoplanowych bohaterek (chciałabym zobaczyć, jak chętnie autor biegałby w czymś takim po jaskiniach lub lasach).
Swoją drogą nie znam pierwowzoru, ale już kilka razy przeczytałam w odniesieniu do tego tytułu „isekai”. Czy to oznacza, że wkrótce się okaże, że najważniejsza część obsady to przeniesieni do innego świata japońscy nastolatkowie?

Ciekawe. Poczytałem trochę o tym, jak to cudo ma wyglądać, ale nie mogłem uwierzyć. Ale zaczęło się od mocnego kopa w klatę dla wszystkich isekajów i to mi się podoba. Nie uważam agresji w tym anime za coś perwersyjnego, raczej całkiem prawdopodobny scenariusz w przypadku walki z hordą goblinów. Z pewnością bardziej prawdopodobny niż „przepakowany bohater z boskimi wręcz umiejętnościami, który w imię zasad nie zabija”. Jeżeli będzie to taka forma, zapowiada się intrygujący i nietypowy seans osadzony w świecie fantasy. I ja bym tego w kategorię dark fantasy nie wrzucał, jak to uczynił kolega. Na moje jest to po prostu bunt na wszystkie „jasne strony” takiego fantastycznego boukenshanowania. Jak weszła moda na takie formuły, ktoś po prostu usiadł i zrobił coś śmiesznego, jak to było z Konosubą, a tutaj ktoś zrobił coś bardziej… krwawego. Czy forma się przyjmie? Zobaczymy. Niestety patrząc na statystyki mam wrażenie, że w fandomie anime królują: 1) Asuna i Kirito, 2) MEJNSTRIMY SZOŁNENY I HIROŁSY 3) Oppai. Odmienne podejście do tematu z reguły spotyka się z takim: meh.

Od początku komputerowych eRPGów wydawano książki na podstawie gier. Były one zwykle pisane przez wszelkiego rodzaju „hacków” czyli pisarzy, którzy piszą pod kontrakt, a nie żeby napisać coś ciekawego. Jeszcze wcześniej powstawały też książki bazowane na tradycyjnych papierowych eRPGach – wszlkie Dragon Lance'a czy Drizzty Dourdeny, a także książki bazujące na świecie Warhammerów.

Wszystkie te książki miały podstawową cechę wspólną – miały się sprzedać dzięki popularności pierwowzoru wśród niszowych kręgów graczy (i również to, że były raczej niskiej jakości). Dzisiaj eRPGi są tak popularne, że schematy, język czy wszelkiego rodzaju klisze z gier są traktowane jakby od zawsze były częścią fantasy i nagminnie wdzierają się w literaturę czy też, jak w przypadku Goblin Slayera i wszelkiej maści Isekaiów, w mangę i anime.

Goblin Slayer to mokry sen jakiegoś sadystycznego nastolatka, który nie przeczytał ani jednej książki z klasyki dark fantasy, ale za to nagrał się w mnóstwo gier i zapomniał o tym, że te dwie rzeczy rządzą się innymi prawami. W grach systemy gildii czy klas funkcjonują po to by usystematyzować rozgrywkę i dać graczowi pewną funkcję w świecie gry, ale przenoszenie je w scenariusz czy książkę tylko tworzy stereotypy, a nie pełnokrwiste postaci czy ciekawe światy. Goblin Slayer jest własnie upchany takimi stereotypami, nie tylko ściągniętymi z gier, ale również wyrośniętych w ostatnich latach w mandze i anime – z kjutaśnymi dziewczynkami w kretyńskich kostiumach na czele. Ciężko brać takie coś na serio, a już w połączeniu z perwersyjną wręcz brutalnością, tworzy jakąś niesamowicie groteskową papkę, która zapewne spodoba się nastolatkom, ale wątpię żeby oferowała cokolwiek poważnego dojrzałym odbiorcom. Może po za prostą odmóżdżającą rozrywką.

I wygląda na to, że adaptacja będzie dokładnie tym – wlekącym się stereotypem pełnym błędnego wyobrażenia o tym, co czyni dark fantasy takim świetnym gatunkiem. Szkoda, bo oprawa audiowizualna jest zdecydowanie na plus i dizajn głównego bohatera i goblinów są całkiem niezłe (czego nie można powiedzieć o jakiejkolwiek innej postaci). Kiedyś doczekamy się nowego dobrego anime w stylu zachodniego fantasy, na razie polecam raczej sięgnąć po dobrą książkę.

Jarałem się jak dziecko na tę adaptację, więc jest to jedna z rzeczy, na które nieubłaganie czekałem. Byłem diabelnie ciekawy jak rozwiążą sprawę brutalnych gwałtów ale widać poradzili sobie z tym całkiem zgrabnie. Szczegółów szczędzi się widzowi(na szczęście) ale widać, że nie pominięto faktu przerostu libido goblinów.

Brutalne sceny okładania goblinów zostały na nieszczęście ugrzecznione ale krew się leje, więc nie ma tragedii.

Bajka jest całkiem ładna i ciężko mi narzekać ale w porównaniu do mangi sporo traci, doskonały styl na papierze tak mie rozpieścił, że nie mogę się przyzwyczaić do animacji :)

Co mnie natomiast poirytowało – już w pierwszym odcinku seria wspomaga się bardzo często cgi, w momentach wydawało by się niekoniecznie tego wymagających(choćby kadry, w których widać całego Orcbolga). Nie były to najgorsze sceny z wykorzystaniem cgi, które widziałem ale ruchy były zdecydowanie zbyt sztywne, jak na człowieka. Boję się trochę, że później mogą z tym przesadzić.

Pierwszy odcinek był całkiem dobrym odwzorowaniem początku pierwowzoru – jest tutaj wyraźnie nakreślony kontrast pomiędzy „wannabe” poszukiwaczami przygód, a rzeczywistością. Podejrzewam, że przez to straci w oczach przeciętnego widza, który stroni nadmiernej brutalności w bajkach ale jako fan mangi(ln­‑kę sobie podarowałem) jestem zadowolony.

Myślę, że mamy do czynienia z poprawną adaptacją.