Tanuki-Anime

Obejrzałem 3 odcinki i xd.
Jakim cudem sobie ubzdurałem, że CG to coś jak LOGH tylko z większą ilością akcji to nie wiem xd. Na tym etapie w pełni się zgadzam z recenzją JJ. CG to całkiem niezłe anime, ale tylko jako czysta, granicząca z absurdem rozrywka.

Póki co te szkolne życie to mogli se darować, bo nudne w cholerę. Ale pewnie kiedyś wrócę do tego, bo na ten moment sobie odpuszczam.

Wspaniałe anime, dzięki któremu dostrzegłem, że seria z mechami może oferować coś więcej niż debilizm rodem z Gundam Winga. Wyśmienicie wykreowani bohaterowie (poza Spinzaku :( ), sensownie pokazane ich dylematy i wątpliwości, a patos i powaga przegryzione tu i tam humorem i fanserwisem, przez co seria nie popada w zadęcie i przesadę. Leciutko się ogląda i nawet nie zauważa, kiedy wszystko się skończyło.

Jestem ciekaw czemu Britania nienawidząca jedenastostrefofców używa języka japońskiego, heh xD Co do Anime to właśnie sobie odświeżam po latach .. mega seria.

Odczytuję to jako opowieść o manipulacji. Główną manipulantką jest kilkusetletnia kobieta, którą nic już nie cieszy, ale znajduje wybitny młody umysł, który prowadzi i wychowuje, by osiągnąć zamierzony cel. Nie od dzisiaj wiadomo, ze kobiety rządzą światem zza pleców mężczyzn, więc nic dziwnego, że główną postacią jest Lelouch, wybitny młody książę i strateg. Jego wizjonerstwo jest jednak zbyt głębokie dla jego przyjaciół i rodziny, więc w konsekwencji splotu różnych wypadków zostaje on zupełnie sam. Choć mu się wydaje,że wyżej wymieniona kobieta jest jego partnerką, nie widzi faktu, że tak na prawdę jest jedynie pionkiem w jej rękach.

Anime oglądałam dosyć dawno, ale przez długi czas nie byłam w stanie go ocenić, z powodu moich mieszanych uczuć. Najbardziej zbiło mnie z tropu to, że nie byłam w stanie polubić żadnego z bohaterów, bo w tym anime praktycznie nie ma pozytywnych, „dobrych” bohaterów. Każdy był na swój sposób mniej lub bardziej podły i egoistyczny. Jako zwolenniczka naiwnego idealizmu ze wszystkich mogłam polubić jedynie żałosną Euphemię, no ale jak taka sierota miała sobie poradzić pośród wilków? Eh… W trakcie oglądania poczynania wszystkich głównych bohaterów budziły we mnie niesmak, czy nawet złość, ale z perspektywy czasu nie narzekam, bo jak widać przynajmniej jakieś emocje wzbudzili, byli charakterystyczni i na pewno ich zapamiętam. Głównie ze względu na tą emocjonalną brutalność właśnie. Oczywiście seria ma różne wady, mogła bym się czepiać szczegółów, że np. nie podobała mi się kreska, Lelouch to dla mnie brzydal jakich mało, śmieszyły mnie roboty w pelerynkach, czy chwilami pewna naiwność oponentów Leloucha, jednak puszczam to w niepamięć, bo to co naprawdę pozostało to wielkie wrażenie. Mój komentarz dotyczy właściwie 1 i 2 serii, oglądałam je po kolei i traktuję jako całość. Chylę czoła i daję dziewiątkę. Należała by się nawet dziesiątka, jednak osobiście wcale nie lubię tego anime, bo kiedy je oglądałam czułam się wręcz krzywdzona emocjonalnie i nie wiem czy bym chciała obejrzeć to drugi raz.

To anime wysysa mnie emocjonalnie…Każda postać ma swój tok myślenia, swoje motywy, które po części są słuszne. Mimo że dopiero obejrzałam połowę serii to wsiąkłam w tą historię. Gdy myślę, że już wyrobiłam sobie opinię o danej postaci to nagle przychodzi scenarzysta i wali mnie w łeb.
Co prawda na początku raziły mnie niektóre założenia fabuły (UE i Imperium Brytyjskie jako agresorzy, nawet imię głównego bohatera mnie lekko irytowało). Jednak z biegiem odcinków historia zaczyna bronić się sama. Fabuła jest prowadzona sprawnie i co prawda dużo tu rozpraw polityczno – filozoficznych ale one tylko pozwalają potem budować napięcie podczas konfrontacji. Każdy ma tu coś czego chce bronić więc komu kibicować? To mnie najbardziej urzekło, każdemu kibicuje po trochu, nic tu nie jest czarno – białe. Symbole szachów i pionków to naprawdę trafny motyw. Wątek dwóch głównych bohaterów  kliknij: ukryte  Lulu i Suzakiego dostarcza do tej pory najwięcej dramatu. Przyjaciele i wrogowie zarazem, każdy zrobił coś czego nie można wybaczyć jak tak będzie do końca to moja psychika tego nie wytrzyma. Bo jednak lubię happy endy a tu to nie będzie chyba możliwe bo ktoś na pewno ucierpi. To anime jest pełne paradoksów „mniejsze dobro” większe zło” Polecam:)

Zdecydowałam się wreszcie zerknąć do osławionego CG i stwierdzić samodzielnie czy należą się tej serii pochwały czy wręcz przeciwnie.

Uwaga spojlery. Nie chce mi się wyszczególniać, chowam więc wszystko.

 kliknij: ukryte  Zacznę od pochwał i to co „wzięło” mnie najbardziej.
Podoba mi się ukazanie dużej gamy stanowisk i punktów widzenia. Mamy z pozoru dwie strony konfliktu: pierwszą – Brytania czyli agresor i drugą czyli Japonia pokonany. Naturalnie sympatyzujemy z pokonanym i kibicujemy aby pomścili swoją klęskę. Po stronie Brytyjskiej odnajdujemy z początku wiele postaci negatywnych i bezwzględnych jeśli chodzi o politykę wobec Jedenastostrefowców. Pojawiają się nacjonaliści (puryści), a także osoby nastawione nieprzychylnie bo tak przedstawiają sprawę rząd i media. Tak samo my traktujemy w Rosjan, Arabów czy Innych skoro media ukazują ich nam tak negatywnie. To naturalne postępowanie ludzi. Widz rozpoczyna seans z uczuciem, że mamy podział „źli” i „dobrzy”. Główny bohater jest inteligentnym, wręcz cwanym nastolatkiem, który lubi hazard i „czyn”. Następnie przedstawieni nam są rebelianci, którzy są nieco nieudolni, bo rozpaczliwie wdają się w walkę i dywersję skąpymi, niezorganizowanymi siłami. Jak to partyzantka. Brakuje im odpowiedniego lidera i oto pojawia się. Zyskując Moc główny bohater okazuje się do bardziej wyrazistych czynów niosących poważne konsekwencje. Po pierwsze z dość zimną krwią dokonuje mordu. Na „Tych złych” co prawda, ale! ‒ Zadałam sobie pytanie ‒ czy to naprawdę było konieczne? Działanie bohatera daje do zrozumienia, że się nie cacka. Walka o wolność, to walka krwawa. Bezpardonowa i niełatwa. Tutaj odrobinę osłabła moja sympatia do bohatera. Od początku widać, że mimo prywatnych sympatii do postaci przewijających się w fabule, jako Zero – przywódca jest bezwzględny i traktuje ludzi jako pionki z chłodną kalkulacją wojskowego. Nie znam się na strategii wojskowej. Czy można wygrać bitwę nie poświęcając pojedynczych istnień? Zapewne nie. Czy można ją wygrać szybko? Na pewno nie. Bohater zdaje sobie z tego sprawę, ale jakby niezupełnie. Kiedy uświadamia sobie, że poświęcone życie było Kimś, a nie tylko figurką szachową, zaczynają się rozterki i żale.

Tymczasem po drugiej stronie barykady robi się ciekawie. Poznajemy trochę Brytyjczyków, których czasem nie sposób nie lubić. Oczywistym wyborem jest Pan Lloyd i jego urocza asystentka, którzy walczą dla dobra armii Brytyjskiej. To ci źli prawda? Cóż, nie odczuwamy tego. Chce się kibicować czasem i Brytyjczykom. Poznajemy rodzinę królewską – czy może tych najbliżej tronu. Są to osoby o ciekawych charakterach, mają swoje racje i cóż – są dobrymi brytyjskimi patriotami. Gdybyśmy znali ich prywatnie pewnie wcale nie czulibyśmy do nich urazy. Ot problematyka. Z kolei w szeregach partyzantki pojawiają się postaci, które bywają antypatyczne, chaotyczne i których nieprzemyślane działania prowadzą do śmierci wielu cywilów. Nie, tak naprawdę ich nie obwiniam. To logiczne, że nie zawsze udaje się powstrzymać niechciane straty. Mamy też trzecią frakcję (jeśli mogę tak rzecz) podziemie zorganizowane wojskowo ukrywające się gdzieś na terenach i jakiś rząd na uchodźstwie sprzymierzony z Federacją Chińską. Brzmi bardzo polsko ;).

Których wybrać, z którymi by tu sympatyzować. Teraz nie jest to już takie oczywiste. Frontowi Wyzwolenia Japonii zarzuca się, że działa staromodnie i nierealnie… Cóż, nie do końca zrozumiałam argumenty Zero przeciw Frontowi Wyzwolenia. Jeśli ktoś zechce mi je wyłożyć to chętnie posłucham. Front jest, zwłaszcza na początku, ukazywany trochę negatywnie. Przypomina zakopanych w podziemnych kwaterach debatujących wapniaków, którzy boją się uczynić jakąkolwiek akcję. Czy tak jest w istocie? Jakie mają szanse przeciw Brytanii zanim pojawi się charyzmatyczny lider?

Siła odpowiedniego lidera jest potężna. Nie chodzi mi w tym momencie o Geass tylko o siłę przekazu. Charyzma Zero ma charakter ideologiczny… pozwolę sobie zacytować wikipedię:
„Termin charyzma jest używany w odniesieniu do lidera i cech, w jakie został on wyposażony czy które posiada, nie nawiązując do celów, do jakich on zmierza, czy motywów, jakimi się kieruje. Władza lidera nie jest ograniczona normami prawnymi, opiera się na jego autorytecie, a wsparta jest wąską grupą ludzi osobiście przez lidera wybranych”.

To dokładnie dzieje się Gdy bohater wkracza w szeregi rebeliantów i scala ich swoją osobą. Drugi cytat, bach:

„Lider zostaje uznany za charyzmatycznego, gdyż po pierwsze, ma określoną misję do wypełnienia, a po drugie, w sposób spontaniczny zostają uznane przez zwolenników jego wyjątkowe cechy, zdolności czy właściwości. Uznanie to opiera się na irracjonalnych odczuciach i emocjach, dla których punktem odniesienia są cechy czy zdolności lidera postrzegane na podobieństwo boskiego stygmatu”.

Oznacza to mniej więcej tyle, że szanując swego lidera i pokładając w nim nadzieję poszerzająca się grupa rebeliantów zachowuje posłuszeństwo i działa zgodnie z wolą Zero nie pytając o główne cele (jak się wreszcie na to zdecydują to są ciężko zszokowani). Jeśli nawet kwestionują pewne jego decyzje, to w rezultacie i tak postępują pokornie nawet po pewnym czasie broniąc jego niepisanego prawa do nieukazywania twarzy.

Całą sytuacja jest ciekawa i jak uważam dość realistyczna. Wszelkie niesnaski (zupełnie naturalne w grupach) Zero likwiduje dość łatwo, więc tak naprawdę możemy uznać, że rebelianci idą za nim jak za pasterzem stadko baranów. W miarę upływu czasu są mu coraz bardziej oddani – najlepszym przykładem jest Karen. Zero staje się ikoną, postacią uosabiającą w sobie cały ruch oporu.

Jakiż to kontrast z normalnym nastolatkiem, który ma pewne problemy bo rewolucja nie pozwala mu regularnie uczęszczać na zajęcia. Ma swoje problemy z dziewczętami i ukochaną młodszą siostrzyczkę. Z jednej strony miło jest zobaczyć lepszą – łagodniejszą stronę Leloucha, z drugiej wyczuwam ogromny kontrast. Jak dla mnie to mocna schizofrenia. Tak samo sceny batalistyczne kontra szkolny festiwal -_-‘ Rozumiem, że to rozładowuje napięcie, ale czuję faktycznie pewien psujący kompozycję słodkawy posmak. Mam przez to mieszane uczucia. Leloucha lubię bardziej niż Zero. Ale Zero ma dla mnie większą logikę postaci. Poza momentami załamki, kiedy do głosu dochodzą osobiste sympatie. Chętnie bym widziała w tym obiecywany z początku efekt oddziaływania Geass. Myślałam, że faktycznie upośledzi to zmysły odczuwania bohatera, tak aby stał się równie obojętny co Nightcrawler [link] ;) Niestety. Brak konsekwencji posiadania tak dużej mocy. Takiej dostrzegalnej konsekwencji.

Lelouch jest supertajnym nastolatkiem. Jakbym znała takiego mądralę w rzeczywistości bym się w nim podkochiwała, (a potem zapewne slashowała go z uroczym Suzaku, bo przeca taki złoty chłopiec pewnie gej ^^). Rozumiem więc Shirley i rozwój akcji między tą dwójką uznaję za przeuroczy. Choć wcale to nie znaczy, że dziewoja jakoś bardzo przypadła mi do gustu. Ta ma w softwarze opisu charakteru: „zakochana dziewoja z energicznym charakterem” i nic poza tym.

Lulu ma zapędy heroiczne i pragnie bronić przyjaciół co czyni w czasie wolnym od prowadzenia rebelii. Doprawdy, też sobie znalazł zajęcie. Cóż więcej powiedzieć – jest nierówny. Super, że jest Nie­‑czarnobiały i że ma fajne zajęcie w życiu. Czasem szczerze mu współczuję i mam ochotę powiedzieć: „Stary, rzuć to wszystko i wyjedź w Bieszczady”, ale cóż. Niech no się ciutkę zdecyduje, bo mam poczucie, że facet choruje poważnie na rozdwojenie jaźni, albo zwyczajnie nikt nam nie przedstawił bliźniaka Lulu.

Spojrzyjmy na inne postaci. Suzaku… Z początku uroczy chłopiec. Potem coś się porobiło i ja w ogóle nie wiem o co chodzi. Czy ktoś mi wyjaśni czemu w zasadzie Suzu zabił swego ojca? Jestem na to za głupia. Jak Stanowisko Zero wydaje się jeszcze dość jednoznaczne: tj. Pomścić matkę, zgładzić króla i przy okazji wypędzić Brytanię z terenu Japonii, żeby kraj się ogarnął. Suzaku ma jakieś bliżej nieokreślone ambicje by zaprzestać walk walcząc jednocześnie nienawidząc walki i wszystkich walczących, ale zachowując lojalność wobec Brytanii… i Japonii… Zaraz czy to w ogóle da się zrobić? Nie łapię gościa, zupełnie. Tekst „zmieńmy Brytanię od środka” brzmi tak, jakby chciał przeprowadzić jakieś reformy, ale to trzeba było zostać politykiem, a nie wojskowym.

Jedźmy dalej. C.C. To jest duży znak zapytania. Widzi mi się jako kosmitka, która przetrwała rzeź swojego kraju/ planety? Hmm? Ma moc obdarowywania, niekoniecznie władania nią. Czegoś chce, ale nie mówi czego. Jest uważana za superbroń i eksperymentują na niej królewscy eksperymentatorzy, ale nikt jej najwyraźniej nie szuka więc laska szwenda się pomiędzy kadrami irytując głównego bohatera, a czasem ratując mu dupę. Poza tymi nieścisłościami charakter ma interesujący, gada do siebie na głos, żywi się pizzą ‒ lubię ją.

Księżniczka Euphemia. Naiwne dziewczę, które jak wierzę brak doświadczenia i wiedzy na temat rządzenia (czy oni nie otrzymują jakiegoś szkolenia?) nadrabia mimo wszystko inteligencją. Nie jest zupełnie głupia. Stara się, obserwuje, ma nawet jakieś tam ciekawe pomysły. Jest jednak trochę ciapowata i jej pacyfizm niekoniecznie prowadzi do dobrych decyzji. Niemniej ciekawa postać. Zwłaszcza, że rodzeństwo kocha ją i troszczy się o nią, więc jest cennym elementem np. podkreślającym ludzką stronę Gubernator Cornelii.

Podsumowując: postaci mają dużo pozytywów i niektóre można naprawdę lubić, a inne na dodatek cenić za dobrą i ciekawą konstrukcję ;).

Fabułę doceniam. Nie jestem mocna w logice fabuły – mnie się ona podoba, bez względu na to czy są tam jakieś luki, czy nie. Nie jest wcale zbyt przewidywalna jak dla mnie ani przegadana (mówimy cały czas o 1 sezonie), ja bym takiej nie wymyśliła.

Muzyka: openingi i endingi sa okropne. Środkowe motywy budujące atmosferę są ok. Ale nie wywyższałabym. Ot melodyjki.

Grafika – niezła. Choć bawią mnie nadmiernie wysokie, chude postaci. Grunt, że oprawa wizualna nie przeszkadza w odbiorze.

Jak dotychczas moja ocena sytuuje się gdzieś w okolicy 8/10. Ogląda się w gruncie rzeczy dobrze, wciągnęłam się, łezka się gdzieś tam zakręciła, szkoda mi ogromnie bohaterów bo to wygląda jak grecki dramat gdzie każdego ściga nieubłagane fatum. Nie jestem jeszcze przekonana czy chcę widzieć drugi sezon. Nun, czas pokaże zobaczymy co mają mi do zaoferowania ostatnie 4 odcinki.

Mam mieszane uczucia co do tego anime. Oceniam za 1 cz. i 2 od razu. Bez wątpienia jest świetne. Znakomite można nawet powiedzieć. Waham się między oceną 9, a 10. Grafika była dobra, kreska specyficzna, ale nie taka zła. Muzyka genialna. Pierwszy raz tak bardzo pokochałam muzykę w anime. Przypadło mu bardzo do gustu. Fabuła ciekawa.  kliknij: ukryte  Nie wiem czemu Lulu od razu nie wpadł na pomysł, aby rozkazywać w większości przypadkach „spełniaj moje rozkazy”, niemniej mogę to tłumaczyć jego dobrocią. Niemniej pomysł na anime był i to całkiem przemyślany. Każdy odcinek wnosił coś ciekawego. Bezsprzecznie warto obejrzeć. Co do postaci… Są ładnie wykreowane. Lulu ma taką psychikę… Wydaje mi się, że bardzo ludzką. Nie jest chodzącym dobrem, którym próbował być Suzaku. Ma swoje słabostki i spaczenia. Stara się zawsze. Coś nie wyjdzie, trudno, próbuje dalej. Tylko to, że posługuje się ludźmi z taką łatwością… To mnie cały czas w nim zastanawiało. No ale, że nie uznaję go za bohatera do końca pozytywnego, więc można wybaczyć. Denerwował mnie, że ciągle kłamał. kliknij: ukryte  Zamiast wyjaśnić jasno, powiedzieć, to ten motał i robił z siebie dupka. Nawet nie wyjawił jak tak naprawdę było z Euphie. Wolał udawać, że jest takim złym co to za nic ma uczucia. Za każdym razem tak było. I nie wybaczę mu nadal co chciał zrobić z Rolo. Tak, był zdenerwowany, ale aż tak się zabawić jego kosztem… Od tego momentu przestałam tak bardzo lubić Lulu. Niemniej szanuję jego pomysły. Postać Suzaku w następnej kolejności… Ten to od początku do ostatniego odcinka drugiej serii musiał mnie wnerwiać. Osobiście, dla mnie, był najgorszą postacią tutaj.  kliknij: ukryte  Cały czas pie… Mówił o zmienieniu Brytanii od wewnątrz. W pojedynkę. Bez walki. Na piękne słówka czy co bo ja nie wiem. Dostał się do tych Rycerzy. Został jednym z silniejszych, miał taką władzę i zrobił g..uzik. Na koniec i tak używał siły i wcale nie zmieniał od wewnątrz. A przez niego wiecznie kłopoty. Niemniej to tylko moja ocena. Reszta postaci wypada bardzo pozytywnie :) Sądzę, że pierwszy sezon 10/10, a drugi 9/10. Drugi nieco mnie przynudzał w niektórych momentach, ale również był ciekawy. Co nie znaczy, że zakończenie mnie satysfakcjonuje.  kliknij: ukryte  Może Lulu dobry nie był, ale… Zrobił tak wiele i… Szkoda, że nie przejął do końca geass. Nieśmiertelność mogłaby być dla niego ciężka, cały świat go nienawidził, ale ja byłabym bardziej zadowolona :P Anime godne polecenia :)

Czy warto obejrzeć drugi sezon? Jak wypada w porównaniu z pierwszym?

To było najlepsze anime jakie widziałem,od lat oglądam dziennie po 5­‑10 odcinków jakiegoś anime,ale to zmiotło mnie dosłownie z powierzchni krzesła. To anime idealnie pokazywało prawdziwe życie,nie skupiało się na jednym aspekcie typu szkoła,wojna,kraj,cierpienie,łączyło to wszystko razem,w jedno,jak w prawdziwym,realnym życiu,jestem zdumiony że ktoś stworzył tak genialną fabułę i czuję straszny niedosyt. Brakuje mi w R2 lulu happy endu i rozwiniętego wątku po tym jak był pokazany na końcu z C.C. Nigdy nie widziałem lepszego anime w życiu.

Fabuła: 10/10 – Jest po prostu genialna,ilość fantastycznych zwrotów akcji jest ogromna, zakończenie również epickie.
Postaci: 9/10 – Są świetne, szczególnie wyróżnia się główny bohater z jego bardzo rozbudowaną psychiką i postrzeganiem świata, na duży plus również CC i Kallen. Niestety są też postaci płytkie i słabe (Rivalz i Nina).
Klimat: 8/10 – To już kwestia gustu, klimat w szczególności tworzy tu bardzo dobra muzyka oraz endingi.
Grafika: 10/10 – Wszystko począwszy od mimiki twarzy, po postaci, otoczenie i na walkach mechów skończywszy wygląda kapitalnie.
Muzyka: 10/10 – Świetny pierwszy opening, świetne pierwsze 2 endingi (szczególnie 2) i kapitalna ścieżka dźwiękowa wspaniale wkomponująca się w sceny zarówno epickie jak i smutne i wzruszające…. poezja.
Ogółem: 10/10 – Najlepsze anime jakie jak dotąd widziałem wielkie brawa dla twórców za stworzenie tak genialnego anime, to po prostu trzeba obejrzeć.

Plusy:
+ Świetne endingi i pierwszy opening
+ Genialna pod względem złożoności psychiki postać Leloucha
+ Genialne zwroty fabularne i epickie zakończenie
Minusy:
- Rivalz i Nina
- Fatalny trzeci opening

świetne anime, strasznie się wczułam, a nie przypuszczałam że mi się spodoba. kilka lat temu zaczęłam je i odpuściłam po 2 odcinkach, ale jakoś naszło mnie aby zacząć jeszcze raz. Bardzo się z tego cieszę. Ma wady, aczkolwiek niewielkie i niezauważalne w porównaniu z tym jak bardzo był to udany i emocjonujący seans. dla mnie nowy fav i zabieram się za drugi sezon.

Chciałabym tylko wtrącić, że Code Geass jest Z TEGO SAMEGO ROKU, co Death Note. Toteż nie mówcie, że CG jest kopią/klonem/podobnym tworem do DN. A może to DN jest klonem, co? Równie dobrze możnaby tak powiedzieć. Warto zerknąć na informacje, zanim zaczniecie podobne rozważania – kto kogo skopiował albo czym się zainspirował.

Najlepsze anime jakie w życiu widziałem (a widziałem ich całkiem sporo). Moja ocena- over 9000/10

Zazwyczaj oglądam anime raz, rzadko kiedy wracam do jakiegoś 2 może 3 (musiałoby mi się naprawdę podobać i musiałbym mieć nastrój), ale to oglądnąłem aż 5 razy. Od razu tutaj skomentuje obie serie jako całość.

To co zrobiło na mnie największe wrażenie to postaci, są one po prostu fenomenalne. 10*/10
Animacja no może nie jest pozbawiona niedoskonałości, ale jednak zasługuje na solidne 9/10.
Ścieżka dźwiękowa, nie muszę nawet komentować ocena mówi sama za siebie 10*/10. Zwłaszcza za Madder sky, Masquarade, Cointinued story, itd.
Fabuła wciągająca, zaskakująca, wręcz niezwykła. 10*/10

Moja ocena to 10*/10 czyli maksymalny wynik wraz ze znaczkiem warte polecenia.

Mam wrażenie, że anime stanowi jedną wielką kopię z Death Note'a. Tylko że bohaterowie są o wiele głupsi niż tam. Pojawia się tutaj dużo irytujących postaci – z ultraszlachetnym Suzaku i pozbawioną jakichkolwiek cech indywidualnych Nanali na czele. Ta ostatnia została wtryniona tylko jako ozdobnik oraz po to, by na siłę móc umotywować działania głównego bohatera. Serię ogląda się dość przyjemnie, ostatecznie udało mi się obejrzeć całą, a nie jestem maniaczką anime i mało który cykl mnie wciąga na dłużej niż kilka odcinków. Warto obejrzeć dla głównego bohatera, dla oryginalnej mocy, jaką został obdarzony oraz dla fabuły ostatnich paru odcinków.

Jednak w porównaniu z „Death Note”, które bardzo lubię, „Code Geass” wypada zdecydowanie dużo gorzej – nie budzi takich emocji, nie zaskakuje, a widz często robi facepalma, obserwując dziecinne, naiwne zachowania bohaterów.

Doprawdy nie rozumiem, skąd się rekrutuje rzesza fanów „Code Geass”. Jest fajne do jednokrotnego obejrzenia, ale to by było na tyle.

Może być, aczkolwiek szczególnie mnie nie ujęło. Owszem, dobrze się ogląda, ale jak dla mnie było trochę za bardzo patetyczne. Poza tym, nie lubię mechów. Kreska była dość nietypowa, ale ogólnie oprawa graficzna jakoś mi nie pasowała do tematyki serii. Nie wiem co ludzie widzą w tej serii, że ma tak wysokie oceny. I nie widzę tu podobieństwa do Death Note. Może po prostu nie moje klimaty? Przecież każdy lubi co innego.

Nie wiem czy oglądać drugą serię… Normalnie chyba bym nie obejrzała, ale niestety nie wiem co się tu tak naprawdę stało. Mnóstwo rzeczy nie zostało wyjaśnionych.

Pewnie zapomne o tym komentarzu, ale chciałbym podzielić się moimi przemyśleniami dotyczących tego anime.

Obejrzałem sporo serii, napewno nie jestem wielkim maniakiem tak jak niektórzy, ale conieco widziałem ;) . Ostatnio nie oglądam zbyt wielu anime , poneiważ ciężko mi znaleźć tytuły , które sprostałyby moim oczekiwaniom :). Czasem wyjdzie jakieś świetne anime , czasem znajde jakąś starszą perełke a czasem uda mi sie sięgnąć po jakąś wybitną mangę. Jednak raz na jakiś czas wracam do takich serii jak Code Geas, Full Metal Alchemist : brotherhood czy Death Note..

Oczywiście powstało naprawde wiele świetnych anime, a kilka z nich zasługuje na miano jednych z najlepszych. Rzecz jasna każdy ma swoj gust, jedni lubią się pośmiać ze skretyniałego Gintokiego i jego załogi, inni obserwują bohaterską walke Luffiego czy Naruto , a jeszcze inni oglądają perypetie Nany z łezką w oku. Ci bohaterowie, oraz inni , których jest napewno wielu ( ciężko mi znaleźć w tej chwili przykłady ;) ), sprawiają że popadamy w nostalgie, radość, wzruszenie itp itd. Myśle że wielu się z nimi utożsamia, wielu widzi siebie w ich skórze, dzięki czemu możemy się wiele od nich nauczyć.

Ale są takie anime , które trafiają prosto do naszego serca, gdzie pamięć o nich nigdy nie minie i stają się.. Nieśmiertelne.. Fakt , wiele można zarzucić każdej z tych serii, ale mają w sobie to coś, czego nie mają inne anime. Ciężko jest nazwać tą rzecz, dla mnie te trzy serie , które wymieniłem na początku są poprostu ponadczasowe. Każdy ma swoch ulubieńców ale sądze że dla większość z nas te serie w jakiś sposób odmieniły światopogląd, po ich obejrzeniu jakaś cząstka w nas zmieniła się bezpowrotnie.

Dlatego wracam raz na jakiś czas do tych serii. Chciałbym o nich zapomnieć i oglądnąć je znowu po raz pierwszy :). Naprawde, ciesze się że w jakiś sposób zacząłem oglądać anime i mogłem poznać takie wzruszające i wspaniałe a zarazem intrygujące historie ...

Code Geas oglądnąłem przed chwilą, chyba po raz piąty ale sądze że za rok, może dwa , znów stane u boku Zero i Zakonu czarnych Rycerzy ;).

Bałam się tego anime właśnie ze względu na roboty, które często i gęsto pojawiają się w odcinkach.
O dziwo, mechy wcale mi nie przeszkadzały, powiem więcej zaskakiwały mnie brawurowe akcje z nimi w roli głównej.

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona Code Geass.
Bardzo ciekawe, dynamiczne, ze zwrotami akcji.
Świetnie poprowadzona fabuła, która nie skupia się na detalach a mknie naprzód. Twórcy nie rozwodzą się nad sposobem w jaki Lulu dostał się w miejsce A – akcja rusza gdy już tam jesteśmy – bo skoro już raz wyjaśnili nam na czym polega moc Geass, to po co powielać sceny, w których Lulu ogłupia pobocznych strażników i służbę? Autorzy jak widać potrafią racjonalnie myśleć, a dzięki temu anime jest tak dynamiczne i nie nudzi.

Jeżeli chodzi o bahaterów, na pierwszym miejscu jest duet Leloucha i C.C. Genialne dobrane charaktery, szczególnie jeśli chodzi o C.C. Tajemnicza, urocza – zobaczymy czego dowiemy się o niej w kolejnym sezonie.
Lulu – Light Yagami nie dorasta mu do pięt. Nie przeszkadza mi nawet jego pyszałkowatość, duma i wygórowana ambicjonalność. Popełnia błędy, czasem nie myśli, ale jego postać jest dynamiczna i charakterystyczna. Uwielbiam przeskoki między scenami gdzie jest Zerem i gdzie jest Lulu – widoczny jest jego rozwój jako postaci, a to jest w takiej serii najważniejsze.

Denerwowała mnie Rada Uczniowska z Shirley na czele – myślałam,  kliknij: ukryte  że jej postać jest już skończona…
Sama Nanaly również irytowała, ale taka już miała być…

Polecam wszystkim tym którzy boją się mechów.
Nie taki diabeł straszny…jak to mówią.

A myślałam że w końcu skrytykuję jakąś serie którą się sporo osób zachwyca.. eh.. myliłam się.
Mechy.. nie lubie mechów. Już mówiłam na początku „seria byłaby jeszcze lepsza bez nich” ale kto wie.. może bez nich nie miała by aż tak wielu wielbicieli? Z prędkością się przyzwyczaiłam i kompletnie mi te mechy nie przeszkadzały. To tylko trauma po transformerach.

Anime to perełka, chciałabym tu w każdym możliwym języku móc powiedzieć „cudo”.
Skąd Ci ludzie biorą aspiracje?! pomysły?! Najpierw DN, teraz to..
Dziś zapomniałam, że jestem tu.. na tej nędznej planecie. I proszę was.. powiedzcie mi, że po śmierci odrodzę się na ziemi złożonej z anime. Oby Szatan mnie nie kusił taką propozycją.
Jeśli R2 jak niektórzy mówią ma być lepsze to ten tydzień będę musiała wytrwać bez snu.
Licze na halucynacje iż stać będę u boku mego Lorda Leloucha!

Nie rozumiem zachwytów nad tą serią, owszem mamy tu solidne anime, z dość ciekawą fabułą, nieźle skontruowanymi postaciami, sporą dawką akcji, niezła kreską i „soundtrackiem”
Natomiast nie odnajduje w tym anime nic wybitnego, ot kolejna seria o której prawei zapomniałem zaraz po oobejrzeniu.
7/10

Świetne spostrzeżenia w recenzji! To anime jest jak najbardziej dla… wszystkich. Mechy, harem, taktyka, polityka, psychologia, super moce, komedia szkolna – jeśli kiedykolwiek oglądałeś jakieś anime, to ta zapewne wyda Ci się znajoma. Zdecydowanie twórcy postanowili iść po bandzie wtórności (i może faktycznie kiczu) i nie cofnęli się przed żadnym chwytem. To jest taki miks stylów, że jednocześnie jest to poważna produkcja o tematach kontrowersyjnych oraz parodia tychże. Takie nagromadzenie utartych (sprawdzonych, cieszących się powodzeniem) wątków, motywów i schematów, że aż zaskakuje. Jednym słowem GENIALNA.
Często tu się wspomina o podobieństwie do Death Note, ale trzeba zauważyć, że w Code Geass każdy zobaczy odbicie serii, które już kiedyś oglądał. Zatem częste porównywanie nie koniecznie świadczy o podobieństwie, ale o popularności Death Nota. Dla mnie warte wspomnienia są nawiązania do Neon Genesis Evangelion (i to zarówno w fabule, konstrukcji psychologicznej postaci czy inspirowaniu się grafiką np. wygląd niektórych mechów) oraz Legends of Galactic Heroes (tu zwłaszcza fabuła – walka z imperium, dyktaturą; motyw zmienia świata dla siostry; motyw przyjaciela, który ma te same cele, ale woli inne środki; polityka (i wojna, która jest przecież przedłużeniem dyplomacji) jako szachy i wiele wiele innych nawiązań).
Ach… no i trzeba zauważyć, że Brytyjczycy w tym anime, to z rzeczywistymi Brytyjczykami mają mało wspólnego – wszyscy bohaterowie są aż do szpiku kości Japończykami.

Zmęczyłem, nareszcie. Co prawda za drugim podejściem ale zawsze. Początek jest fatalny więc trzeba się odrobinę poświęcić. Dalej już jest odrobinę lepiej.

Nie mam zielonego pojęcia czym się tak wszyscy zachwycają. CG da się oglądać ale szału nie ma. Niestety komercha dosłownie wylew się z ekranu. Szkoda bo ogólny pomysł na serię jest dość ciekawy.

Seria zbyt mocno zalatuje Gundam SEED, którego jako fan anime z mechami (głównie lata 80­‑te) kompletnie nie trawię. Może dlatego jestem odrobinę uprzedzony.

6/10

PS Po takich seriach zaczynam rozumieć ludzi, którzy mechów nie trawią. Ten gatunek strasznie podupadł.

Nawet fajne, podobało mi się bardziej od r2, ale bez żadnych tam zachwytów itp.
Suzaku był extra :d

Anime same w sobie fajne i bohaterowie z super charakterami – każdy inny i ciekawy. Najbardziej podobał mi się cel Lulu aby Nanali mogła żyć w bezpiecznym świecie i to dla niej robił to co robił. Jedyne czego nie pochwalam to tego, że Nanali tak jakby nie znała swojego brata i nie wiedziała do czego jest zdolny i ja to tak odebrałam. Tak ostatni odcinek i w ogóle o co chodzi? Teraz najlepsze czytasz recenzje drugiego sezonu, a Lelouch nie pamięta, że był Zero, a Brytania nadal panuje nad Japonią i co jeszcze raz 1 sezon??? Mimo tego anime było fajne i bohaterowie także, więc 9/10 cóż jakoś nadal czegoś mi brakowało i nie dałam 10/10, może zmienię zdanie po drugim sezonie :D

Dobre anime, dopiero 2 seria pokazuje na co ją stać. Pierwsza jest OK, ale niczym nie zachwyca. Poprostu dobrze zrobione anime z dobrą historią, polecam 7/10

Nie rozumiem całego tego zachwytu tą serią. Skończyłem po kilku odcinkach. Nie podobała mi się koncepcja super mocy bohatera no i mechy, które średnio trawię. Serię porzuciłem, może kiedyś wrócę, ale chyba będę wolał obejrzeć inne anime, gdyż tych mamy pod dostatkiem.

duzo czytałem o tym anime ale mechy skutecznie mnie odstraszały, w koncu sie za nie wziałem i szok ! bardzo dobre anime 2 seria tez bd POLECAM

Dobre anime, a kto uważniej oglądał znajdzie polskie akcenty w formie 7 kapitana dywizji narodów zjednoczonych Fryderyka Szymanowkiego i Knight of Twelve Moniki Kruszewski(która ginie zaraz po tym jak się pojawia w anime :P). Poza tym 2 razy jest wspomniane o tym, że Polska z Włochami dołącza do organizacji Leloucha.

Anime wyborne. Ale odcinek 25 to jakas pomyłka. Wogóle nie ma zakończenia. Nic sie nie rozwiązało. Póki co nie oceniam bo po tym co zobaczyłem na końcu , nie dałbym nawet 7/10. Może R2 zmieni moje zdanie.

... nie rozumiem wychwalania tego tytułu pod niebiosa. Jak dla mnie za wiele napchnęli w jedno anime – poważny dramat i głupawa komedia szkolna?! Trochę zły mix. I tak, Suzaku ze swoim złotym serduszkiem działał mi na nerwy, tak samo jak CC (nie wiem, dlaczego). Do gustu przypadła mi ta ruda (Shirley?), taka najnaturalniejsza. 8/10

Czy to nie jest wspaniałe anime? A najlepsze jest R2 jakie to oddanie

Czytam i całkiem nie rozumiem porównania DN do CG. Czy twórca DN ma na wyłączność postać genialną, w dodatku psychicznie pokręconą? Też mi odkrycie, że właśnie tacy psychopaci mają wysoko rozwinięty umysł, zwłaszcza system obserwacji i analizy.

Wolę CG, wszystko co robił Lulu przypominało grę między jego światem, a światem rzeczywistym, nie przejmował się zbytnio etyką ale także nie igonrował jej całkiem. Jest bardzo dobrze rozwinięty psychologicznie, podobały mi się jego „rzuty” osobowości i myśli. Tylko psychopata -genialny w dodatku- reaguje ironicznym śmiechem, kiedy dowiaduje się o stracie czegoś, na czym mu zależało. I to PCHA GO DO AUTODESTRUKCJI. To pięknie rozwinięta psychologicznie postać. Tak samo jak C.C, która przez wszystkie odcinki odnajduję samą siebie i przypomina sobie kim była. Odzyskuje po części to serce, które niegdyś jej wyrwano.

Powiem tak, niewiele jest anime, które tak fantastycznie pokazywałyby zależności psychologiczne między wydarzeniami, decyzjami i emocjami. Każda postać była dopracowana, reagowała inaczej w zależności od sytuacji. Nie zgadzam się z opinią, że CG „kierowało się schematem DN”. Miało w sobie dużo więcej głębi i wyrazu.

Ostateczne poświęcenie Tyrana wywarło mnie uczucie niedosytu i smutku; lubię niejasne zakończenia, lubię brak podziału na dobro i zło, ale w tym ostatnim odcinku było mi po prostu przykro.

jak narazie po 3 odcinkach miałem wrazenie ogladania DN

Pierwszy sezon nie zachwycił mnie zbytnio za to drugi bardzo mi się podobał

Code Geass polecił mi mój kuzyn już bardzo dawno temu. Po długim czasie w końcu wzięłam się za oglądanie. I wcale nie żałuje!

Lelouch już od pierwszego odcinka przypadł mi do gustu. Ba, podkłada mu głos jeden z moich ulubionych seiyuu – Jun Fukuyama. Nie nudziłam się ani przez moment! Obejrzałam całą serię w dwa dni i teraz wzięłam się za drugą! :D

To tylko moje zdanie, ale czy tylko mnie denerwuje Suzaku? Serio, dało się go jeszcze znieść, dopóki ta Brytania mu nie sprała mózgu.  kliknij: ukryte  Jak on mógł sprzedać własnego przyjaciela?!  kliknij: ukryte  Naprawdę, rozczarowałam się. Nie lubię go od tamtego momentu.

Moja ocena 10/10 oczywiście! :D

I to jest przykład anime idealnego! Jedyne co mnie w całym anime zaskoczyło to kreska. Taka, jak dla mnie, nowa. Fabuła była cudna, a seiyuu Lulu miał zawalisty śmiech xD Rozbrajał mnie. Temu anime nie ma czego zarzucać, jak dla mnie. Muzyka była wręcz urocza, tylko (jak zwykle) nie słuchałam endingów. Nie umiem.

Jak dla mnie to anime ma wszystko. Kreskę, akcję, oryginalne postaci o ciekawych charakterach, nie dłuży się, wciąga.
Jedyne, co przysłowiowo 'dupy nie urywa', to muzyka. Openingi i endingi są.. średnie. Nawet jedne z gorszych szczerze mówiąc.. Bywały lepsze.
Zakończenie zaskakuje i zostawia z totalnym mindfuckiem. Po zakończeniu ostatniego odcinka siedziałam chyba z 5 min próbując rozkminić, co tak właściwie się stało.

Polecam! Jedna z lepszych serii, na pewno wpisuje siędo moich ulubionych!:D

Tak, jestem rozczarowany. Tytuł kierowany głównie do młodszej widowni. Ocena 5/10.

Obejrzałem CG R1 do końca, choć momentami miałem już dość pomysłów scenarzysty (choć pachniały mi raczej designerkami postaci – tak odór CLAMPa czuć od tego dzieła na kilometr). I naprawdę nie pociąga mnie wizja siadania do R2.

Na czym polega problem z Code Geass? Cóż to anime próbuje zadowolić jak największą liczbę widzów przechodząc wszelkie granice popsowatości. Postaci podejmujące takie decyzje, by widzom się podobało, „przypadkowe” zdarzenia takie by się podobały itp itd.
Teoretycznie jest to świetny zabieg o ile nie stara się zadowolić zbyt dużej grupy odbiorców. Bo jednym przypadnie do gustu Lechu jako wyrachowany, zimny drań innym jako kochający braciszek. Jednym podoba się jako zdeterminowany i bezwzględny, a innym jako pełen wątpliwości, co do słuszności sprawy. Jedni wolą klimaty komedii szkolnej, inni totalnej wojny z okupantem.

Code Geass stara się być tym wszystkim (a także wieloma innymi rzeczami) na raz, a w efekcie jest zwyczajnie niesmaczne i bardzo często zwyczajnie głupie.

Witam, wg. mnie te anime powinno dostać wszystkie nagrody jakie może dostać manga i anime. Code Geass zarówno R1 jak i R2 jest po prostu arcydziełem. Od pierwszego odcinka zarówno mnie, jak i mojego kolegę anime tak wciągneło, że 8­‑13 odcinków dziennie musiało być obejrzane. Końcowe 5 odcinków anime tak trzyma w napięciu, że po prostu nie da się tego opisać. Ostatni odcinek – brak słów… żeby ocenić jak niesamowity. Muzyka autorstwa Hitomi Kuroishi IDEALNIE(!) pasuje do sceny finałowej. Polecam gorąco obejrzenie!

Chciałem to obejrzeć, gdyż słyszałem, że jest podobne do DN, ba, nawet lepszy. Zaciekawiony tym faktem, przeczytałem fabułę. „Mechy” – przewróciłem oczami. No, ale reszta fabuły wydawała się ciekawa. No, to włączamy.

Obejrzałem cztery odcinki. Przepraszam, że oceniam po tylu odcinkach, ALE TEGO SIĘ NIE DA OBEJRZEĆ! Walczyłem ze sobą, już w pierwszym odcinku chciałem to rzucić w kąt. Jednak uznałem, że ocenianie po kilku minutach pierwszego odcinka jest niedorzeczne. Teraz żałuję, że nie rzuciłem tego wtedy w kąt. Zmarnowałem tylko swój czas.

Mechy bym przetrwał, gdyby nie to, że pierwszych odcinkach nie mamy prawie w ogóle zarysu fabuły. Nawet ja, po przeczytaniu jej z wikipedii nie kapuję zbytnio kto, co jak i gdzie. Gdybym nie przeczytał wikipedii, to pewnie myślałbym, że to anime o Hitlerze z przyszłości który robotami chce stłamsić ludzi. Cóż.

Wystawiam 4/10, tylko dlatego, że seria miała potencjał. Jakie są dalsze odcinki? Nie wiem. Twórcy zniechęcili mnie do tej serii, a pierwsze wrażenie widza jest najważniejsze.

Poprostu CUDO!!!11/10
Po obejżeniu poprostu nie wiedzialem co ze soba zrobic,
To co Lelouch dokonal bylo epickie!
Zmienilem poglad na nie ktorew rzeczy, trudno to opisac;]Trzeba zobaczyc…

ALL HAIL LELOUCH!!!!!!
Moze zaczne od tego ze ocenianie tego anime po pierwszym odcinku/kilku/lub tylko pierwszej serii jest zalosne.Obrazilem 1/8 Komentujacych? Taki wlasnie mialem zamiar bo tacy w moich oczach jestescie. Anime genialne, fabula wrecz boska. Rozplywam sie ogladajac 5 raz ta serie. Widze ze wielu uzytkownikow porownuje te serie do DN, moze macie racje. Moim zdaniem jednak DN jest po prostu slabe, tyle (tak obejrzalem cala serie) natomiast CG jest najlepsze.
Zero! Zero! Zero! Zero!

Może być. Ciekawa fabuła . Ja też nie przepadam za mechami jednak tu mi nie przeszkadzały , były dopasowanym tłem , jednak najbardziej mnie wkurzała postać Suzaku – takiego mdłego i derenwującego kolesia to w życiu nie widziałam . Daje 8.

Po pierwszych dwóch odcinkach anime zapowiada się na niezły bzdet. Zero ekspozycji i puenta jak z kiepskiej telenoweli. Dlatego mam pytanko: czy to się później zmieni na lepsze, czy stale będę zaskakiwany „widzimisiem” twórców? A może to po prostu zwykły shounen jest i stąd moje wygórowane oczekiwania, co do logiki?
Tak jak już ktoś w komentarzu poniżej wspomniał, to, że  kliknij: ukryte  Suzaku wsiada sobie do mecha, w dodatku prototypu, i wszystkich rozwala, urąga inteligencji widza. Ale może serial się rozkręca? Może pojawia się jakaś głębia? Dlatego pytam…

PS A propos dyskusji poniżej, to nie mam nic do mechów, ale wszystkie ich walki, jakie widziałem w różnych snime, były strasznie schematyczne. Zupełnie jak w F1, niby powinien wygrywać najlepszy kierowca (pilot), a de facto o wszystkim decyduje bolid (mech). Może dlatego starsi widzowie są już mechami po prostu znudzeni…

Mam jakąś nieuzasadnioną fobię do mechów, jednak mimo to, Code Geass oglądało mi się dobrze.
Jednak nie zmienia to faktu, że „inteligencja” Leloucha ukazuje się głównie
podczas gry w szachy. Za dużo szczęścia na jednego bohatera! Aż nie mogłam na to patrzeć ze zazdrości.
Oprawa audiowizualna przypadła mi do gustu – pierwszy opening znam chyba na pamięć, a do dziś nie mogę napatrzeć się na projekty postaci CLAMPA.
Często czepiam się serii, które są popularne, ale ciężko zarzucić Code Geass coś, czego nie zauważa każdy.
Recenzja dokładnie JJ odzwierciedla moje zdanie.

9/10. Niby przeciętnik, niby 1 odcinek dziwny, niby za smutne (bo jest) a może sądze tak, ponieważ spodziewałam się typowej komedii z mechami… Tak czy siak, klimat, uczucia, bohaterowie to wszystko… mimo, że miałam ochotę na coś wesleszego to klimat jest niesamowity!Kreska: trochę przeładowane szczegółami, ale 7/10. Muza 10/10. Postaci 9/10 Klimat: 10/10, fabuła 8/10 mimo, że nie oryginalna, ale przecież nie w każdym filmie o to chodzi!

Trzy razy podchodziłem do tej serii. Przy dwóch pierwszych skończyło się na jednym odcinku. Przy trzecim obiecałem sobie, że wytrzymam i obejrzę dłużej. I bardzo dobrze! Anime jest naprawdę świetne, moim zdaniem lepsze niż DN, do którego jest porównywane.
Sam byłem zdziwiony jak szybko Geassa obejrzałem. W 3 dni. Zazwyczaj nie siedzę tyle przy anime i 25 odcinkowa seria zajmuje mi co najmniej tydzień (albo więcej). Tylko, że CG mnie po prostu wessało. Początkowo nie było jakieś rewelacyjne (po pierwszych odcinkach wystawiłbym 7), ale potem zaczęło się robić fantastycznie. A to co się dzieje w ostatnich kilku odcinkach to takie epickie (^^) cudo, że po prostu szczęka mi opadła. Fabuła jest ciekawa, ale mam nadzieję, że w R2 wszystko wyjaśnią (bo trochę do wyjaśnienia jest ;)).
Postacie – również świetne. Oczywiście najlepszy jest Lelouch, którego polubiłem bardziej niż Light'a. Rzeczywiście genialny strateg i naprawdę ciekawa postać. O innych nie będę się rozpisywał, ale polubiłem wszystkich, oprócz Suzaku – ten delikwent akurat wkurzał mnie strasznie.
Strona techniczna – piękna kreska, dobry soundtrack, świetne openingi. Naprawdę dobra robota.
Zaskoczyło mnie to, że nie przeszkadzały mi mechy. Mechy to rzeczy, których absolutnie nie toleruje, tutaj wcale mi nie przeszkadzały, a nawet trochę je polubiłem. :)

Podsumowując: Code Geass jest anime wybitnym (IMO oczywiście!) – seria złapała mnie i nie puściła aż do ostatniego odcinka. Za R2 zabiorę się już niebawem (jak będę miał czas ;)) i jeśli będzie choć w połowie dobre jak to – będę zadowolony. Planowałem wystawić „dziewiątkę”, ale po zobaczeniu odcinków 22­‑25 stwierdzam, że CG zasługuje na pełne 10/10.

Dodane do mojego TOP 5. ;)

Wytrzymałem 14 odcinków, myślałem, że dam radę strawić mechy ale nic z tego. Gdyby zamienili roboty na coś innego, seria pewnie była by całkiem niezła.

Na wstępie mówię że nie lubię mechów, ale tu mi jakoś nie przeszkadzały. Zdecydowałam się na obejrzenie Code Geass po wysokiej ocenie i sporej ilości pozytywnych komentarzy. I szczerze mówiąc, to się troche zawiodłam. Świetna fabuła zaczyna się dopiero od 22 odcinka i utrzymuje się do końca pierwszej serii, czyli trwa 4 odcinki. I trzeba przyznać, że te 4 odcinki są naprawdę wciągające, zaskakujące, wręcz idealne i gdyby taka była cała seria, pewnie dałabym 10/10. Ale niestety nie była. Rozumiem że fabuła nie musi być przez wszystkie 25 odcinków pełna akcji i wgl, ale momentami był naprawdę niezły kicz. A tym bardziej pierwszy odcinek.. Który obejrzałam z wielkim trudem pół roku temu i uznałam że się za tą serię nie wezmę. Ale zmieniłam zdanie, i chyba dobrze, bo nie żałuje że to obejrzałam. Chociażby dla tych 4 odcinków, bo zrobiły na mnie wielkie wrażenie. I to właśnie one mimo wszystko w jakiś sposób przyćmiły wcześniejsze nie za udane odcinki. Nie mówię że nie wszystkie były nie udane, były też dobre odcinki, które się po prostu przyjemnie ogląda, ale nie zapadają w pamięć. No i postać Leloucha, genialna, która na początku mnie mimo wszystko irytowała i była dla mnie średnią podróbką postaci z innych anime, w tych ostatnich odcinkach szczerze polubiłam, i jest to moja ulubiona postać z całej serii. To jest takie moje małe zdanie, a poza tym seria warta obejrzenia, polecam. Chociaż jak już mówiłam akcja całkowicie rozkręca się dopiero w 22 odcinku, ale co tam.

Właśnie skończyłam oglądanie Death Note i przeglądając komentarze zauważyłam, że wiele osób porównuje ze sobą CG i DN. Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia dlaczego – to zupełnie coś innego! Skusiłam się i… Dla mnie niestety CG okazało się nie do strawienia – wytrzymałam tylko do końca pierwszego odcinka, żeby móc coś napisać. Z tego względu moja ocena może nie jest specjalnie rzetelna ale na więcej nie mogę się zmusić.

Przede wszystkim, nie spodobały mi się projekty postaci, a w szczególności ich stroje. Takie bardzo… bajkowe? Do gatunku „dramat”, „wojskowe/wojenne” i do mechów pasowały mi te ubranka jak przysłowiowy kwiatek do kożucha. Po drugie, w trakcie podniosłej (i z założenia pewnie brutalnej i krwawej) sceny kiedy to główny bohater po raz pierwszy użył swojej super mocy zaśmiewałam się do rozpuku ze sposobu w jaki to zrobił, a chyba nie o to chodziło. Projekty mechów (przynajmniej tych z pierwszego odcinka) też były nieciekawe. Poza tym znowu rozbawił mnie sposób w jaki poruszały się po ziemi –  kliknij: ukryte  z tymi bocznymi kółeczkami jak przy dziecięcym rowerku. :D OP i ED nie zrobiły na mnie absolutnie żadnego wrażenia, innej muzyki moja świadomość nie odnotowała. Akcja pomimo wielu ofiar i wiader krwi nie była wciągająca, a bohaterowie z tym patetycznym sposobem mówienia… Ehhh…

Podsumowując, absurdalność i kiczowatość Code Geass walnęła mnie w łeb z siłą rozpędzonej ciężarówki  kliknij: ukryte  z nieprzytomną czarodziejką(?) w stroju z psychiatryka w środku i pewnie nieprędko się otrząsnę.

Być może w dalszych odcinkach seria zmienia się w coś odkrywczego i wciągającego, jednak mając świeżo w pamięci pierwszy odcinek piszę bardzo subiektywnie – nie polecam!

Według mnie są lepsze serie od CG, chociażby Death Note, które swoją drogą z CG zbyt wiele wspólnego nie ma. Przede wszystkim w DN mamy do czynienia z oryginalniejsza fabułą i klimatem. Widząc CG od razu budzą się we mnie skojarzenia z setką innych serii z mechami, nie widze w niej żadnej oryginalnośći. Akcja jest całkiem wciągająca, fakt, jednakże po obejrzeniu 1szego sezonu wcale nie chce mi się szczególnie oglądać drugiego. CG nic nie wniosło do mojego życia, żadnego przemyślenia, nie zszokowało mnie, nie zaskoczyło, ani kompletnie nic. Poza tym, nie znoszę mechów :)i być może dlatego moja ocena jest mniej obiektywna, bowiem mechy wyjątkowo mnie odpychają. W CG byłam w stanie jakoś je znieść, chociaż czasami podczas walk zdarzało mi się nudzić.
Jednakże nie oznacza to że seria jest zła. Nie jest, jest przyjemna w odbiorze i zaciekawia, natomiast do genialności moim zdaniem jej daleko. Gdyby nie zbyt szybka akcja i mniejsza ilość walk, być może zrobiłoby na mnie większe wrażenie, jednak bez tego to już nie byłoby te same anime.

Krecha 5/10, Fabuła 4/10, Postaci 3/10, Muzyka 2/10. Po samych o­‑hah i a­‑hah, porównaniach do genialnego DN, najwyższych miejscach w licznych rankingach, spodziewałem się czegoś niesamowitego… A tu klapa :). Pewnie gdyby nie hype jaki towarzyszy produkcji, zupełnie inaczej bym do niej podszedł, ale niestety… CG jedynie skrzętnie maskuje wszystkie braki w fabule pseudo inteligentnymi intrygami przed mniej rozgarniętą widownią pochłaniającą po raz setny przemieloną papkę

Obejrzałam serię pierwszą, obejrzałam serię drugą i… co? I gucio, żadnego nowego oświecenia, żadnych nagłych refleksji nad naturą ludzką, co ponoć powinno się wydarzyć przy porównywalnym co do wielkości 'Death Note'a” tytule (od razu mówię, że 'Death Note'a' nie lubię, ale to nie znaczy, że nie rozumiem czemu ludzie tak się tym zachwycają). Wsyzstko w Code Geassie już było i to w parunastu różnych seriach jak i na kartach historii – zarówno biuściaste zakochane panienki, niepełnosprawne siostry, kryształowo czyści „zdrajcy” własnych nacji i przeganiane przez wieki czarownice wpływające na ludzki los. Nie ma tu też typowej taktyki – nie jestem wytrawną szachistką, ale wiem kiedy mam do czynienia z logiczną strategią a kiedy z wyssanym z palca łutem szczęścia. W CG strategii nie ma zbyt wiele, a całą polityczna otoczka i propaganda to mydlenie oczu na które wiele daje się złapać. Nie ma żadnej wybitnej postaci, głowny bohater jest po prostu nudny – dla wszystkich czyli dla nikogo – a każda z pozostałych postaci po prostu kreuje jakiś typ który można spotkać we wsZystkich innych produkcjach. Rozrywkowo niezły i owszem, trzyma przy ekranie, ale to wciąż tylko przemiał tego, co kiedyś naprawdę było wybitne i nami poruszyło w ciągu pierwzego razu. Produkt czystej popkulturowej homogenizacji. Nie polecam ludziom dopiero zaczynającym przygodę z anime – zanim się pozna śmieciowate mielone trzeba najpierw zjeść prawdziwe pieczyste by mieć konkretną porządną skalę do porównywania jakości tytułów.

Obejrzałam i się cieszę. Naprawdę Tanuki pozwala mi zobaczyć wiele anime , o których bym nie miała pojęcia lub na które nie chciałam się skusić. Do tej 2 kategorii należy CG. Średnio lubię mechy ale w tym anime pasuje jak ulał. Pamiętam,że chyba ze 3 dni poświęciłam na nie. Lelouh (jeśli źle pisze to przepraszam ,ale ma strasznie trudne imię) bardzo przypominał mi Lighta z DN , taki zły­‑inteligentny . Fabuła wciąga , postacie też są bardzo zróżnicowane , tylko takie chudzinki :P Bardzo dobre anime :) Szkoda tylko,że seria 2 zepsuta :( Chociaż ostatni odcinek 2 serii poruszył mnie tak,że się popłakałam .

Code Geass to seria, która nie każdemu się podoba. Wierzę i rozumiem. Mechy, ciągłe walki (mam tu na myśli I serię, w drugiej było ich chyba tylko 3 czy 4), nie mówiąc już o koszmarkowych odcinkach obrazujących nam wieczną sielankę rady studenckiej (głównie mam tu na myśli epizody o tym jak to kotek porwał maskę i dzień kupidyna z II serii).
Code Geass oglądałam pięć razy, jak dotąd. Mówcie co chcecie, nawet, żem głupia, ale jakoś mi się to nie nudzi. Wady, które wymieniłam wcześniej, to tylko nieliczne minusy serii dostrzegalne na pierwszy rzut oka, z drugiej strony- CG to wciąż jedyne anime jakie widziałam, któremu byłoby tak blisko do ideału. Dlatego przepraszam, JJ, ale czytając twoją recenzję, miałam nieodparte wrażenie, że argumenty są wymyślane i wyciskane na siłę, jakbyś chciał za wszelką cenę znaleźć w serii minusy, nawet tam, gdzie ich nie ma. No trudno, mam nadzieję, że kiedyś zmienisz swoje nastawienie i obejrzysz Code Geass tak, jak trza :3

designy męskich postaci są trochę gejowskie, ale dziewczyny wyglądają nieźle :)

G­‑E-N­‑I-A­‑L-N­‑E!!! Najlepsza seria na świecie!!!
A co do Pierce:
Death Note jest słaby. Po prostu. Wszystko jest przewidywalne, kreska okropna, główny bohater chce wybawić świat, a wszyscy bohaterowie, którzy są w czymś wybitni nie mogą przekroczyć 30 lat. Absurd, proszę państwa, absurd! A odnośnie do ostatniego zarzutu. Większość moich znajomych za anime nie przepada, a dla CG wyjątek zrobiło. Dziwne? Może u innych też tak jest, a Ty uparcie temu zaprzeczasz.

Początkowo uważałem że to anime to tania podróba Death Note…z biegiem czasu i oglądania tego anime,zmieniłem zdanie i nawet uznałem że jest od naszego Nota lepsza…
Polecam każdemu,a oceniam na 8/10(dwie serie na raz)

Jestem przy 13 odcinku i nie mam zamiaru oceniac jeszcze anime, poczekam do konca ;) jak na razie mi sie podoba, ale jest jedna rzecz która mi sie zdecydowanie nie podoba… Openingi. Pierwszy opening masakra, muzyka jak z jakiejś taniej komedii romantycznej… Niestety, ale musialam przewijac, nigdy mi sie jeszcze nie zdarzylo żebym aż tak nie lubiła muzyki z anime. Mogła mi się nie podobac jakos szczególnie, ale zazwsze byłam w stanie ją zniesc, a ta mnie po prostu irytuje, zarówno 1 op jak i 2, chociaz 2 usłyszalam w 13 odc po raz pierwszy (i juz mam dośc) Zazwyczaj podoba mi się muzyka z anime, ale tym razem jestem na NIE co do openingów, bo muzyka w trakcie mi się podoboba, a endingi też ujdą.

Permanentnie nieciekawe epizody zmusiły mnie do porzucenia serii. Wada, goni wagę, naprawdę nie mogłem znaleźć nic na plus. Walki zajmujące 90% trwania, mechy i paskudna oprawa graficzna. Skąd wiem, że mi się nie spodoba i mam czelność zabierać głos? Jedynie nieprzyjemną… jak to mówicie kreskę potrafię zcierpieć. Pozostałe cechy to antagonizm głębszej treści, którą rzekomo CG jest. Milion razy już słyszałem, iż należy ukończyć sezon by snuć pierwsze opinie. Taką taktyką byłbym w stanie wyhaczyć coś interesującego raz na pół roku bądź rzadziej. Według mojej strategii anime musi prezentować cokowiek by w ogóle usiąść do następnego epizodu. Jeśli mija 3,5,8 odcinek i dalej nic, to mam poważny argument by uznać tytuł za szrot.

Fani Code Geass mają całkowicie przeciwstawny gust względem mego, co również potwierdza lista ulubionych produkcji podawanychw pakiecie za CG. Porównywanie do Death Note nie ma najmniejszego sensu, gdyż serie są całkowicie odrębne, a wręcz stanowią dla siebie przeciwwagą. Nastawienie na akcję oraz infantylność w opozycji do klimatu oraz sposobu ukazywania wydarzeń nawiązującego do odpowiedników z branży hollywoodzkiej.

Co powiedzie na 2/10? Oczywiście zarzucicie ostentacyjność, 95% dało dziesiątkę a tak przytłaczająca większość nie może się mylić. Czuję się w obowiązku by skontrować takie podejście. CG jest dla ludzi którzy zaprzeczają samym sobie, bądź rzeczywiście nie potrafią odnaleźć się w DN. Moim zdaniem to bardzo długa historia… otóż Notatnik Śmierci jest zawsze niemile widziany na wszelkich rankingach etc, gdyż musiałby zgarniać jedne z najwyższych statuetek w każdej kategorii, a należy pamiętać, że nie jest tworem dla typowego fana anime [ogromna część widzów niezwykła gustować w japońskim kinie rysunkowym, jedynie poczyniła wyjątek na rzecz tej produkcji. Ilu nieanimowców uwielbia CG? ... no właśnie. „What's All This Racket?” gwarantowane :) ]. Dlatego CG jest doskonałym substytutem DN.

CG, to jedno z moich najulubieńszych anime. Jednak zastanawia mnie jedna sprawa. Dlaczego fani m&a ,często porównują go do Death Note? Jasne, że jest szalony geniusz chodzący do szkoły, ale oprócz strategii i głównego bohatera, to nie widzę tu nic podobnego. DN, w porównaniu do CG, to… żeby nikogo nie obrazić powiem: słabość, sama w sobie x].
Code Geass, jest majstersztykiem jak dla mnie, a oglądając Death Note trochę się nudziłam. I naprawdę nie widzę tu wielu podobieństw, tak też nie lubię jak ktoś te dwa różne anime porównuje.

CG, po pierwsze jest niesamowicie wzruszające. Tutaj trochę otrę się o spoiler, więc ten kto jest uczulony na tego typu rzeczy, lepiej żeby nie czytał: Chociaż by cała sprawa z Euphie. Co prawda Suzaku niemiłosiernie mnie irytował. I powiem ,że to była jedyna znienawidzona przeze mnie postać.

Mimo całych tych mechów, fruwających cycków i Suzaku, anime mnie zauroczyło. Muzyka, na końcu ostatniej serii mnie tak poruszyła, że normalnie… trudno wyrazić mój zachwyt. Co prawda op i ed, nie były jakieś… wymagające, ale słuchałam gorszych.

Do grafiki można się przyzwyczaić. Na początku dziwiła mnie anoreksja postaci. No, ale zaczęła mi się potem podobać. A sposób malowania oczu zupełnie mnie uwiódł. Do teraz, gdy próbuje coś namalować, to zawsze podkreślam w podobny sposób powieki.

Podsumowując, muzyka: 7/10, fabuła: 10/10, postacie: 9/10, kreska: 10/10

CG zasługuje tylko na jedną ocenę i jest to 10/10.Wszelkie porównania do DN są według mnie bez sensowne, czemu? o tym napisze później.
Teraz skupmy się na fabule, która notabene jest nie przeciętna.Nie jest to jakaś płytka historyjka.
Każdy bohater ma jasne i rzetelne powody do takiego jak nie innego postępowania.Czy weźmiemy pod lupę Lelouch, Kallen, Suzaku czy nawet Euphemie.Każda postać pojawiająca się w CG jest realistyczna i można jasno/logicznie wytłumaczyć jej działania.Ale zbaczam z tematu.
|||Fabuła|||
Wizja podbitej, wykorzystanej i zniszczonej Japonii jest naprawdę bardzo ciekawa.Zwykle w anime jest to potężne państwo a tutaj niespodzianka.Obraz Japonii obdartej z swej nazwy i kultury jest naprawdę niesamowity.Pomysł z genialnym nastolatkiem obdarzonym super mocą niczym nowym nie jest, lecz w tym wypadku rodzaj mocy, jak i sposób jej otrzymania jest również interesujący.Pomysł walki z Imperium z początku bardzo mnie rozbawił.Wyobraźcie to sobie.Jeden nastolatek (co prawda mocno odbiegający od przeciętności) zamierza walczyć z Imperium które podbiło już 3/4 świata.Z początku się śmiałem, lecz mój śmiech długo nie trwał.Szybko zmienił się w szok i pojawiła się myśl. „On jednak może to zrobić!”.Sposób w jaki Lulu wykorzystuje Geass oraz w jaki sposób zbiera o nim informacje jest genialny.Wątek z „bogami” również bardzo przypadł mi do gustu, jak i pomysł z kultem Geass i całym tym tunelem/szybem myślowym.
Podsumowując fabułę jest ona nie tyle co oryginalna lecz dobrze przemyślana.Sam pomysł nie błyszczy, lecz sposób w jaki został on przedstawiony jest naprawdę godny uwagi.Pomysł z mechami również został dobrze wykorzystany.Zostały one doskonale zaprojektowane.Mimo iż nie lubię ich w tym anime w ogóle mi to nie przeszkadzało.
Ocena Fabuły 10/10 czemu? po mimo lekko oklepanego pomysłu seria zaskakuje, i to bardzo.Udało jej się wyrwać z obecnych schematów, co wcale nie jest takie łatwe.
|||Muzyka|||
Taak CG jest to chyba najlepsze anime pod względem muzyki jakie oglądałem (a było ich sporo).Pomijając Op i END które co tu ukrywać są do bani, to muzyka towarzysząca nam w anime jest bezbłędna.W każdym momencie muzyka idealnie pasuje do wydarzeń jakie widzimy.
Ocena Muzyki 9/10.Tutaj chyba nie muszę pisać dla czego.
|||Postacie|||
Tutaj również nie mam do czego się doczepić.Każda postać jest inna i jedyna w swoim rodzaju.Każda postać ma powody do takiego a nie innego zachowania, i żadna z postaci nie jest „chorągiewką”.Żadna z postaci nie zmienia się zbyt szybko, a jeżeli takowe zmiany nastąpią to możemy jasno wytłumaczyć dla czego tak się stało.Ponad to zmiany w zachowaniu postaci następują stopniowo, co również jest + tej seri.Na szczególne wyróżnienie zasługują postacie Lelouch, C.C, Suzaku, Schneizela, Kallen i Euphemia.Wiele osób mówi że Lulu jest sztuczny, lecz nie mogę się z tym zgodzić.Motywy jego działań są jak najbardziej „słuszne”.Jak był mały stracił matkę oraz jego siostra została strasznie okaleczona z powodu walki politycznej.Został on wygnany tylko dla tego że nie zgodził/postawił się swojemu ojcu.Został wykorzystany i porzucony.Czy to nie jest wystarczający powód do walki z Imperium swojego znienawidzonego Ojca?.C.C niezwykle tajemnicza dziewczyna o której nic nie wiemy.Poznajemy ją w dosyć dziwnych okolicznościach, mianowicie wyskakuje ona nam z pojemnika w którym powinien znajdować się gaz (chciał bym taki pojemnik mieć na własność, ofc z zawartością :D).Z czasem odkrywamy co nieco o przeszłości C.C lecz jest tego nie wiele.Według mnie C.C jest najlepsza postacią w całej seri CG.
Dalej nie będę się rozpisywać o reszcie postaci bo zamiast komentarza napisze książkę.
Ocena Postaci 10/10.

I teraz napiszę dla czego według mnie porównywanie Code Geass do Death Note jest naprawdę głupie.Irytuje mnie to kiedy widzę ludzi piszących „CG to zrzyna z DN!”.Według mnie DN jest znacznie gorszy.Czemu? ponieważ nie można w żaden sposób wytłumaczyć postępowania Raito.Od tak sobie genialny chłopak znajduje genialny notes i w genialny sposób zmienia świat.Czemu? bo jest genialny i to nam wystarczy…Raito jest najbardziej sztuczną i nie przemyślaną postacią z jaką się spotkałem.Jego działania są baaardzo sprzeczne z jego „postanowieniami” (dla przykładu zabicie nie winnego agenta i jego żony z samego faktu iż mogą mu zaszkodzić).Nie ma niczego gorszego w anime niż osoba która jest jak chorągiewka na wietrze.Nie ma on żadnego powodu aby zmieniać świat, bo fakt iż nie podoba mi się obecny stan rzeczy jest bardzo słabą motywacją.Dodatkowo seria DN znacznie traci na jakości w momencie śmierci kliknij: ukryte  L'a.Po tym fakcie można anime zostawić i nic ciekawego nie stracimy.I nawet zyskamy, gdyż nie zepsuje to naszej opini o anime.
Również porównywania CG do Neona są dla mnie idiotyczne gdyż są to zupełnie inne rodzaje/gatunki i poziomy.Jedyna ich wspólna cecha jest taka że występują tam mechy (a i one mają mało ze sobą wspólnego).

Podsumowując.Zarówno pierwsza jak i druga seria trzymają w napięciu przez cały czas.Liczne zwroty akcji potrafią naprawdę mocno nas zaskoczyć.Seria nie posiada ani jednego zbędnego odcinka (ktoś wcześniej narzekał na wątek z uciekającym kotem.Dla pana/pani wiadomości w każdym anime takie odcinki są potrzebne a wręcz wymagane.Pomaga nam to zrozumieć i oswoić się z postaciami.Anime nie może ciągle trzymać nas w napięciu bo w końcu ono pęknie psując cały efekt.Każdy bohater nie ważne jak twardy musi w końcu odpocząć i się uśmiechnąć.Nie ważne czy będzie on ganiać kota czy robić Pizze.)Można by polemizować nad zakończeniem drugiej serii, lecz według mnie inaczej być nie może.
Anime w 100% zasługuje na ocenę 10/10 i jest to seria z którą każdy szanujący się fan anime powinien się zapoznać.

Spoilery się ukrywa.
IKa

Absolutny fenomen. Moja najukochansze anime. Inteligencja az bije z ekranu, czekanie na kolejny odcienek to katorga…;) Mistrzostwo. Kto nie widzial moze tylko zalowac

Jedno z moich ulubionych anime. Nie mogłem się oderwać, genialna fabuła, kreska i w ogóle całość super 10/10!!!

patrząc na recenzje miałam wrażenie że to kolejna historia jakich wiele ale nie to porostu ganiane anime. Dawno takiego szukałam, nie wiele jest tak genialnych tytułów (nieliczne takie jak: Death Note, Baccano! , Durarara!!)dzięki niemu polubiłam nawet mechy

długo szukałam jakiegokolwiek dobrego anime. I w końcu natrafiłam. Zarwałam nocki dla CG. POLECAM!!! i biorę się za 2 serię.

Jak dla mnie to bochaterowie mają swoje własne chraktery tylko szkampowe. Lulu też choć ten typ postaci to zły charakter, nie jest oryginalny.

Ano tak. Jestem zauroczona Code Geass, co wcale nie zamydla mi oczu, aby nie dostrzec pewnych niedociągnięć w jego treści. Jednakże to co napisał w swej recenzji JJ wydaje mi się niemal obraźliwe dla wszystkich zwolenników tej serii. Rozumiem, to osobista, choć dość złośliwa opinia, która wzbudziła we mnie sprzeczne emocje. Wybaczcie mi, ale nie wydaje mi się, aby Code Geass znajdowało się na granicy „kiczu i zabawności”. Fabuła to akurat część, którą trudno jest kwestionować, bo niewątpliwie przyciąga uwagę i z początku może wydawać się niedorzeczna. Jednak będąc całkowicie szczerym, te „nielogiczne wątki i niedociągnięcia” jak dla mnie stanowią nieodłączny element tego anime. Uważam, że postacie są starannie dopracowane, a w przypadku każdej z nich jest przedstawiony zupełnie inny punkt widzenia, co wcale nie zmienia się diametralnie z biegiem zdarzeń jak w przypadku niektórych anime. Żarliwość z jaką Suzaku broni swoich racji jest raczej godna podziwu aniżeli wyśmiania. Tym bardziej przyrównywanie Code Geass do Death Note to akurat dla mnie absurd. Owszem, w obydwóch przypadkach głównym bohaterem jest ogarnięty chorymi ambicjami młody chłopak, chłodno myślący i mający w zamiarze zmienić oblicze tego świata. Jednak nie zapominajmy, że Lelouch robił to wszystko w celu uszczęśliwienia swojej młodszej siostry, a jego życiorys nie jest tak idealny jak Lighta Yagami. Poza tym trudno tu mówić o podobieństwach, skoro różnice niemal je przysłaniają. Death Note ekranizuje nam walkę dwóch sprzecznych ze sobą pod każdym względem geniuszów, a osoby z zewnątrz są jedynie pionkami w grze, z bliska nie skupiamy na nich swojej uwagi. Cała akcja kręci się wokół Kiry i L'a, znacznie rozciąga się w czasie, co czyni to anime mrocznym, klimatycznym i niezwykle wciągającym. Z kolei Code Geass ukazuje nam Zero – zbawiciela zniewolonych Japończyków, a nie świata, który pragnie zemścić się na Imperium Brytyjskim głównie z powodu swojej urazy z przeszłości. Akcja jest zawrotna, szybka, nieprzewidywalna, ale jak dla mnie wcale nie wzbudząca śmiechu. Owszem, znajdują się tu elementy całkiem prozaiczne, zabawne (jak dla przykładu pościg za kotem), ale fabuła nie skupia się jedynie na punkcie widzenia Leloucha. Rozwinięte są również wątki licznych innych postaci, które odegrały znacząca rolę w życiu głównego bohatera, jak dla przykładu Suzaku, Kallen czy też nawet Shirley. Chcę też zwrócić uwagę na to jak przedstawiona została  kliknij: ukryte  „zamiana ról” Suzaku oraz Leloucha na przełomie pierwszej i drugiej serii. Można uznać, że z czasem trudno doszukać się kto reprezentuje tą dobrą stronę, a kto złą, bo takiego podziału po prostu tutaj nie ma. Suzaku zostaje owładnięty bezlitosną wściekłością, żądzą mordu, czego ceną jest nawet przyjaźń, a jedynym jego celem staje się wyładowanie złości i zagłuszenie beznadziejnej rozpaczy z powodu śmierci Euphemii. Nie uważam go za negatywnego bohatera, choć nie wkupił się on w moje łaski. Momentami mnie irytował, ale był też elementem zaskoczenia dla widza i jakoś nie wyobrażam sobie, aby zamiast niego obsadzić kogo innego. Z kolei Lelouch zdaje się w późniejszym czasie  kliknij: ukryte  działać na korzyść osób z zewnątrz, a nie na swoją własną. Wystarczy spojrzeć na ostatnie odcinki, gdy stara się zachować dobrą minę do złej gry, umierając w oczach ogółu jako obłudny tyran, a tak naprawdę wśród nielicznych jako godny pamięci bohater. Nie, nie doszukuję się w tym na siłę morału, ale uważam, że uznanie to za kicz to gruba przesada i choć zwykle jestem odporna na krytykę to tym razem nie mogłam przejść obojętnie. Szanuję każdą zamieszczoną tutaj opinię.

Zamaskowano gigantyczne spoilery.

Morg

Muszę się zgodzić z recenzją JJ, z bólem, ale jednak. Otoczki „legendy” CG się już nie pozbędzie, ale dobrze jednak przekonać się na własnej skórze, że jest to seria solidna i wywołująca różne emocje, ale nie wybitna. Nie mówi o niczym nowym, nie wskazuje ścieżek myślenia, których średnio zorientowany w historii człowiek mógłby nie znać. Ot, konflikt „wyboru działań” między Suzaku a Lelouch jest czymś, co przydarzyło się Polsce pod zaborami, dlatego też ten pierwszy może być sobie nienawidzony przez tłumy, choć ja rację przyznaję jemu i nie wyobrażam sobie, żeby ego Lulu dopuściło kogoś innego w roli oponenta. (Długaśne zdanie, sorki, zdarza się. :) Trochę mi jest przykro, że Suzaku jest gnojony zarówno w anime jak i na forach, podczas gdy jego punkt widzenia zasługuje, by go solidnie przemyśleć, jeśli nie przedyskutować.
Dla jasności, powtórzę: nie ma sensu drzeć szat nad serią jedynie poprawną. Nad poszczególnymi jej elementami być może warto, ale i to z umiarem, by nie popełnić nadinterpretacji.
Pisze to ktoś, kto za arcydzieło bezdyskusyjne uważa „Natsume Yuujinchou”, więc, sorry, Lulu, ale nie kupuje tego przerostu formy nad treścią. ;) Podziękuj tłumom, które przez swoje dzikie zachwyty wywindowały wymagania wobec ciebie w kosmos.

Recenzja JJ jest z gruntu przesycona jadem i złością, a momenty gdy pisze o CG jak o komedii lub autoparodii są niesprawiedliwe.Jednak, jak ze wszystkimi baśniami jest tu też ziarnko prawdy, mianowicie akapit, w którym jedzie postacie.

CG mnie nie zachwyciło. Co najwyżej utwierdziło w przekonaniu że wystarczy umiejętnie połączyć kilka sztampowych dobrze sprzedających się elementów żeby taki zlepek doczekał się miana genialnej produkcji. Wartka akcja, kilka ton patosu, do bólu naiwna „konstrukcja logiczna” i oczywiście główny bohater ponadprzeciętnie yntelygentny małolat z przerostem ambicji, który przy pomocy swoich „genialnych” gierek i obdarzony ponad naturalną mocą chce zmienić bieg dziejów (wypisz wymaluj Kira aka Raito).

Nie jestem wielbicielem mechów, ale postanowiłem tym razem przymknąć na to oczy w nadziei że przecież nie o same mechy i ich walki tu chodzi i faktycznie ... całość oglądać można z zapartym tchem pod warunkiem właśnie że przymknie się oczy czy raczej wyłączy niektóre wyższe ośrodki korowe w mózgu ;) O dziwo seria bardzo mnie wciągnęła największa w tym chyba zasługa tego że cały czas „coś się dzieje”, fabuła (jak naiwnie śmieszna by nie była) nie wlecze się i nie zbacza w boczne uliczki a to wszystko w oprawie audio­‑wizualnej na na prawdę wysokim poziomie. Mimo przymknięcia oczu parę rzeczy mnie drażniło (pomijając już dziecinną logikę i momentami wręcz komiczne zadęcie) najbardziej chyba Suzaku, niesłychanie mdły i nudny kolaborant, kompletnie ubezwłasnowolniona „pałka reżimu” ... jednak najbardziej beznadziejne jest to że kiedy wychodzi na jaw jego grzeszek a wyżej wymieniony doznaje niemalże ataku padaczki to i tak koniec końców wszystko pozostaje na swoim miejscu.

CG polecam wszystkim poszukującym dość taniej i prostej rozrywki, seria pomimo wielu wad sklecona jest na tyle zgrabnie że prawie każdy znajdzie w niej coś dla siebie (nawet traktując ją jako autoparodię – jak to opisał JJ ;)

Jedna z najgorszych anime jakie zacząłem….. niedorzeczne, nie realne, brzydkie a przede wszystkim głupie (i to w najgorszym tego wydaniu czyli: głupota udająca coś mądrego).

największą zaletą serii jest na pewno fabuła, lecz wszystko jest świetne, ode mnie 10

Mam wrazenie ze na miejscu japonczykow powinni byc amerykanie ^^

A ja chciałbym się zapytać czemu usunięto mój komentarz:d Napisałem coś sprzecznego z regulaminem czy jak? Bo nie wiem o co biega…

Obejrzałam na razie 7 odcinków i jestem zaskoczona tyloma pozytywnymi opiniami na temat tej serii. Poki co, w ogole mnie nie wciągnęło, akcja jest prowadzona szybko, ale chaotycznie i generalnie mnie nudzi. Nie rozumiem równiez porównywania CG do Death Note. DN wciąga od pierwszego odcinka, mamy tutaj do czynienia z nieprzywidywalnymi zwrotami akcji, intrygami, natomiast co moze wciagnac w CG? jezeli kogos rajcuja walki przez 90% odcinka to byc moze ogląda to z zapartym tchem… (Oczywiscie bazuje tylko na tych 7 odcinkach, byc może reszta rzeczywiscie dorównuje DN, chociaz po klimacie tej serii – wątpie.)Dodam, że wraz z CG zaczęłam oglądac Monstera i zdecydowanie więcej czasu poświecam oglądaniu tego anime, które w przeciwienstwie do CG od razu zrobiło na mnie pozytywne wrażenie.

Według mnie nie powinno się porównywac obu serii. Mimo podobieństw kreacji bohatera fabuły całkowicie odbiegają od siebie. Obie kreskówki dzieli przepasc w toku myslenia głównych bohaterów. Jednak lepsze wrażenia pozostawiła na mnie cała seria CG gdyż w DN zakonczenie było w zasadzie jasne po kilkunastu odcinkach. W CG wszystko wyjaśniło się dopiero na końcu. Podsumowując oba anime były świetne. Super się ogląda tak wciągające anime. pokój

Zdziwiłam się, gdy zauważyłam, że jest z tego samego co roku co DN, bo byłam pewna przez te wszystkie porównywania, że jest to jakiś klon DN (choć ja tak nie uważam), wariacja na temat. Fajne anime, ale bez jakiś fajerwerków.. jeśli już porównywać do DN to DN jak dla mnie bije CG na głowę.. ale mimo wszystko, myślę, że warto je obejrzeć.

Podejść do CG jak do parodii i tym samym zacząć się świetnie bawić, jak sugeruje recenzja alternatywna, i dzięki temu uznać, że to dobra seria…NIE. Tak samo można udowodnić „genialność” Zmierzchu, wmawiając sobie, że to świetna parodia historii o wampirach.
CG jest spektakularnym zlepkiem masy znanych motywów. Całość aż nachalnie wrzeszczy o przychylność masowego widza- a ja takiej nachalności nie znoszę.

Moja ulubiona seria. Obejrzana cztery razy(R1 i R2). Muzyka jak dla mnie niesamowita, nie chodzi mi tu o openingi które w pierwszej serii są średnie, ale o wspaniałe piosenki hitomi kuroishi jak chociażby „Stories”. Postaci bardzo fajne, polubiłem szczególnie Leloucha i C.C, którzy od 3 lat pozostają moimi ulubionymi postaciami z anime, i to się raczej nie zmieni. Suzaku jednak mogłem tolerować dopiero pod koniec R2. Fabuła…:) świetna, nie rozumiem jak niektórych może nudzić, połknąłem code geass'a w 3 dni, obie serie. A co do kreski, no tu rozumiem że niektórych te kościste tyłki mogą odstraszać, mi się jednak podobała i jest na 10. Dalsze plusy to dialogi,  kliknij: ukryte  Lelouch, dlaczego jesteś Lelouchem? I dalsza razmowa Lulu z C.C(incydent w Narita)To był jeden z lepszych dialogów w R1. I tak, R1 to był wspaniały początek, a R2 Mistrzowski koniec. Jako fan myślę że zmienianie czegokolwiek odnośnie zakończenia w R3 jest całkowicie zbędne. Jednak i tak obejrzę sequel który zbliża się wielkimi krokami z równą przyjemnością. Polecam każdemu. Obie serie 10+.

Według mnie anime jest słabe. Obejrzenie serii zajęło mi prawie rok – całość okazała się tak „wciągająca”. Fabuła całkiem­‑całkiem, utrzymywała moje szczątkowe zainteresowanie. Drażniły mnie fillery, takie jak odcinek, w którym Lulu uganiał się za kotem. Gdyby wywalić trochę niepotrzebnych scen, więcej miejsca zostałoby dla głównego wątku. Cliffhanger na zakończenie mnie zdenerwował, ale nie, nie zamierzam oglądać drugiej serii, bo czuję, że ona też niewiele mi wyjaśni. Mechy generalnie lubię, te akurat były miejscami dość kiczowate, szczególnie mech Cornelii z nieskazitelnie białą, powiewającą peleryną (jakie to pratyczne na polu bitwy, lol). Chara design od strony wizualnej do przełknięcia, trudno spodziewać się czegoś innego po tym studiu. Bohaterowie raczej na plus, udało mi się polubić na przykład Suzaku i Yuffie. Lulu oglądało się też bez bólu zębów, chociaż drażniły mnie usilne próby usprawiedliwiania jego poczynań –  kliknij: ukryte  jak dla mnie był tylko cynicznym, odrażającym terrorystą, który wycierał sobie gębę szczęściem siostry, żeby nadać sobie pozory sprawiedliwości. Oba openingi to koszmarne, arytmiczne stękanie, ale to już kwestia gustu (trzeci ok., ale co z tego…). Na koniec atmosfera – patos, o dziwo, mnie nie drażnił, nawet wzruszyłam się przy kilku scenach. Humor taki sobie, choć były chwile, że parskałam pod nosem. Ogólnie seria jakich wiele, nic szczególnego jak na high­‑school dramę czy serię o podboju świata za pomocą mecha.

Cóż, mnie wogóle nie ciekawią mechy i ich walki – w ogóle ich się nie lubię. Ale to anime to wyjątek, są lepsze, ale jak kolega napisał,
Jest to na pewno tytuł, obok którego nie może przejść obojętnie żaden fan anime

i serdecznie polecam go fanom anime z walkami i dobrym humorem ;)

mechy wywołują u mnie reakcję typu uciekaj jak najdalej, wprost nie mogę na nie patrzeć (zresztą widzę, że te nie tylko ja cierpię na to schorzenie). Te anime zostało początkowo przeze mnie źle ocenione właśnie przez owe mechy. Ale na sczęście mam zasadę sprawdzania wzystkiego dokładnie i dałam mu szansę nastawiając się na kolejny sztampowy mechaniczny chłam, a tu proszę ... Code Geass jest na drugim miejscu mojej wielkiej trójki najlepszych anime i pewnie już to się nie zmieni.

jak dla mnie te anime jest ... aż brak mi słów cudo i tyle. Uwielbiam ten ironiczny humor, grafikę, chociaż do patyczaków trzeba trochę przywyknąć, ale mają swój charakter. Najlepsze są postaci -bardzo dobrze i wiarygodnie skonstruowane psychicznie. Działają sensownie i konsekwentnie, przeżywają dramaty, które nie są wyolbrzymione do granic absurdu. Akcja porywa i zachwyca. Poza tym brak jasnego podziału na tych dobrych i złych, zło wyrządza nawet główny bohater, co mi najbardziej się podobało. Jescze trzeba wspomnieć właśnie o lulu, który jak dla mnie jest najlepszą postacią z jaką kiedykolwiek miałam zasczyt się zapoznać ;]

Jak nie lubię mechów o tyle ta seria mi bardzo przypadła do gustu. Moze dlatego, że walki mechów stanowią tutaj dla mnie tylko tylko tło dla tego co się działo na pierwszym planie. Postacie też mi przypadły do gustu. Choc muszę przyznać, że jak za pierwszym razem zacząłem oglądac te serie to kiedy tylko zobaczyłem mechy to przestałem te serie oglądać, gdyz wtedy serie z mechami nie miały u mnie prawa bytu, powiem w3iecej omijałem je bardzo szerokim łukiem. ale kiedy spróbowałem jeszcze raz wziąć sie za ten tytuł przekonałem sie, że to anime ma w sobie potencjał, dlatego tez zacząłem to dalej oglądać i dzięki wszystkim bogom za ten dzień. Seria naprawdę warta obejrzenia. 10/10 i miejsce w pierwszej 3

Panie JJ, bardzo pomocna, rzetelna i trafna recenzja. Czytałam kilka razy, przed i po obejrzeniu anime.
Osobiście zaczęłam chichotać po kilku odcinkach i na chichotaniu się skończyło, bo naprawdę mnie wciągnęło. Zdecydowanie się nad tym anime ani nie zadumałam głęboko – Code Geas to współczesne, naszpikowane bałaganem katharsis. Polecam wszystkim :)
Pozdrawiam

Nie będę, udawała że jestem wielką fanką mechów. Nie, w ogóle ich nie lubię. Ale yhm… Właśnie, jest to ale. Anime niewątpliwie ma swój urok, i teraz rozumiem tych którzy kładą je na wysokiej półce. Dążenie do realizacji jednego marzenia kosztem marzeń innych ludzi. Nie jasna granica dobra i zła, tak, że momentami zaczynasz żałować i współczuć postaciom które wcześniej skrajnie ci się nie podobały. 1 sezon kończy się w takim momencie, że wszystko jest jeszcze otwarte, i cóż, pozostawia niedosyt. Osobiście to anime było dość ciekawe. Tak, niewątpliwie ciekawe, podobała mi się kreska, ona jest genialna, muzyka, też, nie papierkowe postacie posiadające głęboką duszę i ciekawe rozwiązania sytuacji. Ponad to momenty pełne humoru np  kliknij: ukryte  jak dachowiec ukradł maskę Lulu i zaczął z nią biegać po szkole Tak. Udana produkcja. polecam.

Tak naprawdę dobrej oceny anime może dokonać osoba, która ocenianą anime obejrzała jako pierwszą. Jest wiele gustów, ale jeżeli ktoś mówi że anime nastawione jest na komercję jest w co najmniej dużym błędzie. Co waszym zdaniem świadczy o tej „komercyjności” lub „kiczowatości” w przypadku Code Geass (jak potrafi mi ktoś to sensownie wytłumaczyć jestem skory aby uwierzyć) ?! Ale tak niestety jest, jak się czegoś nie unaoczni to wszyscy tylko komentują używając zasłyszanych opinii. Następnie, czemu uważacie że wątek miłosny nie jest wystarczająco dobrze rozwinięty? (uwidacznia się tutaj kto woli kiczowate love story)Czy miłość musi być wyczuwalna na kilometr od monitora, miłość to nie tylko sfera fizyczna. W Code Geass mamy pokazaną miłość jako gotowość do poświeceń.(jakby ktoś nie wiedział). Dalej, jaki był by sens mówienia o rzeczach skomplikowanych językiem nie przystępnym dla wszystkich w dobie mass mediów i mtv, nikt nie chciał by oglądać anime nawiązującej do myśli wielkich filozofów i wieszczy. Każdy wam powie, że cechą wielkich ludzi jest umiejętność (i chęć) mówienia o rzeczach trudnych językiem zrozumiałym. Jednym słowem: macie wymagania, którym sami nie potrafili byście sprostać. Co mnie bardzo rozbawiło, ktoś napisał w tej jakże bezowocnej dyskusji że „Według mnie pisanie, że CG nie ma fabuły to po prostu doszukiwanie się dziury w całym i tyle” Akurat, fabuła zawsze jest, co byś oglądał gdyby jej nie było :P. Co więcej, ktoś napisał że tak dennych postaci nie widział, zgoda, tak więc inne anime to również złom bo lepszych nie znajdziecie :D. Niestety tak to już jest, że jeżeli coś wizualnie i tematycznie jest zbyt trudne do strawienia to jest „underrated”(tyczy się to większości, w której ku mojej rozpaczy, ja również oscyluję.)

Kończąc, nie chce nikogo moralizować bo nie mam do tego prawa, lecz jest mi smutno jeżeli ktoś myli pojęcia : komercja i kicz z pojęciem przystępności.
Recenzja dobra lecz bezbarwna.
Recenzja : 7/10
Anime : 9/10 v 8/10 – za pomysł i dialogi ( ktoś nie wierzy w dialogi – odsyłam do wiki cytatów)
Thx. Enjoy yourselves :)XXX

Usiadłem (a raczej położyłem się) do oglądania Code Geass o 18. Planowałem obejrzeć może z 5 odcinków, ale tak mnie wciągnęło i siedziałem do 3 w nocy.

 kliknij: ukryte  Postać Lulu jest wręcz genialna. Jego taktyka na polu bitwy i cel w jakim zmierza. Natomiast bardzo nie spodobała mi się postać Suzaku, który uważa Black Knigts za terrorystów zabijających niewinnych ludzi, jedak on sam robi dokładnie to samo… ba, nawet gorzej, w imię Brytanii.

Jest to na pewno tytuł, obok którego nie może przejść obojętnie żaden fan anime.

Anime ogladalo sie dobrze ale z ta ocena to lekka przesada.
Kilka rzeczy mnie wrecz irytuje naprzyklad imperium nieraz dopuszczalo sie masakry na cywilach powiedzmy ze doktorek pod tym wzgledem jest neutralny bo byl fanatycznie zapatrzony w swego robota ale co na to Euphemia i Suzaku no bo oni teoretycznie stali po dobrej stornie jednak caly czas nalezeli to imperium nie raz dyskutowali z Lelouchem i ani raz nie uslyszalem skruchy z ich strony. Tak samo relacje Euphemii z jej siostra tez byly bardzo plytkie dlatego nie rozumiem oceny 10 dla postaci.
Druga rzecz to kliknij: ukryte  masakra dokonana przez Euphemie niby miala szokowac ale wedlug mnie bez sensu ze zolnierze posluchali jej nieracjonalnych rozkazow.

Szczerze powiedziawszy gdybym zrobił listę moich ulubionych anime to Code Geass umieściłbym na miejscu zerowym ^^ Kto oglądał wie o co chodzi… Ogólnie ,jak dla mnie, jest to najlepsze anime jakie wdziałem ,a było ich sporo. Jeśli ktoś oglądał jakieś inne fajne anime to prosze podać nazwę, chętnie obejrzę :D a CG zachwalam ,zachwalam

Interesujące odwrócenie perspektywy. Głównym bohaterem jest piekielnie inteligentny uczeń, który stojąc w kolejce po inteligencję, nie zdążył wepchnąć się kolejkę po tężyznę fizyczną. Nasz bohater postanawia zniszczyć świat by urządzić go na nowo (a jakże). Jego przeciwnikiem jest najbliższy przyjaciel (a jakże!) rycerz na białym koniu, piękny, silny, walczący o pokój, dobro i sprawiedliwość.
Kto trzymał stronę tego dobrego – ręka do góry!
Biorąc pod uwagę, że na mechy reaguję alergicznie, to seria musi być dobra, skoro mnie wciągnęła.
Znakomita muzyka, charakterystyczna kreska, która mi przypadła do gustu. Z pewnością jest to seria wyróżniająca się, choć miewa swoje lepsze i gorsze momenty. Dla mnie gorszymi momentami były sceny walki mechów, zatem domyślam się że fani tego rodzaju anime mogą uznać Code Geass” za niemalże ideał

Anime jest świetnie, chociaż przypuszczam, że nie należę do tego grona osób, którzy są docelową widownią. Raczej wolę anime o innych tematach. Ale biorąc wszystko z dystansu, seria jest naprawdę fajna i warta obejżenia. Animacja stoi na wysokim poziomie, podobnie z grafiką… Nie ma to jak spojżeć artystycznym wzrokiem. :)

Jest dobre. Nie powiem, że nie. Nie umiem przyczepić się do niczego innego oprócz fatalnej postury Leloucha.
Czegoś mi brakowało, jakieś watku pobocznego. Ale jest to moja opinia subiektywna, bo poprostu lubię kiedy fabuła nie kreci się wokół jednego.

Według mnie pisanie, że CG nie ma fabuły to po prostu doszukiwanie się dziury w całym i tyle. Mi się ta seria bardzo podobała i w ogóle wciąga ale jeśli ktoś mówi, iż jest to chała do kwadratu to chciałabym usłyszeć jego opinię na temat jakiejś serii ecchi która wcale się kupy nie trzyma ,a wątek w niej jest powtórzony po raz 3001. Osobiście należę do grona fanów tej serii, a jeśli (co niektórzy)chcecie już krytykować tę serie to przynajmniej wymyślcie jakiś racjonalny powód. Dziękuje za uwagę. A i jeszcze jedno, ktoś tu powiedział, że bohaterowie szkolnych komedii są bardziej złożeni (chodzi o charakter i osobowość) od Leloucha czy innych, coś mi się wydaje, że ta osóbka to w życiu na prawdę słabej serii nie widziała.
Ja daję 10/10

Byłam i jestem pod ogromnym wrażeniem po obejrzeniu tego anime. Nie spodziewałam się że ktoś może wymyślić tak wspaniały scenariusz! Lelouchu jest niesamowity, jego tok myślenia, inteligencja. Absolutnie fantastyczna, ciekawa i wciągająca pozycja! ;]

Anime oglądnęłam z dużą przyjemnością. Ma jednak pewną zasadniczą wadę: jest takie super, że aż ZBYT super. Komercyjność czasem aż wychodziła mi bokiem. Drugą wadą jest drugi opening. Takiego cholernego kiczu w życiu nie słyszałam. Dałam go radę przesłuchać zaledwie dwa razy, a zwykle nie przewijam openingów. Mogli już zostawić pierwszy, który był całkiem dobry, a nie wciskać na siłę ten koszmarek. Przez pierwsze kilka odcinków trudno było mi się przyzwyczaić do charakterystycznej kreski – miałam wrażenie, że bohaterowie muszą nosić w kieszeni cegły, aby ich wiatr nie porwał(bohaterki nie muszą, bo rolę balastu u większości pełni biust). Mimo tego serię oglądałam – powtórzę raz jeszcze – z dużą przyjemnością i ostatecznie oceniam na 9. Chociaż to komercja, to jednak bardzo dobra komercja.

Code Geass bije każde inna anime na głowę bez jakiego kol wiek problemu.


Naprawdę współczuję Lelouch'owi,  kliknij: ukryte  był(jest) on wielkim człowiekiem. Całe swoje życie poświęcił dla jego własnej siostry, pomógł tyle osobą, uratował świat przed swoim ojcem, 98. Imperatorem Brytanii który chciał pozbawić ludzi „jutra”. Do tego ustanowił pokój na świecie… A wszyscy tak porostu się od niego odwrócili i uznali go za zdrajcę. Nawet jego siostra. Podziwiam go. Przecież Lelouch'u tak naprawdę nie zaznał szczęścia. Zawsze robił coś dla kogoś i sam musiał zmagać się ze wszystkimi problemami! Jedyna C.C. w niego wierzyła. C.C. I Lelouch'u to dwie postacie które są naprawdę „w porządku” i super świetne ;P

PS. Gdy bym to był ja na miejscu Lelouch'a,  kliknij: ukryte  imperatorem Brytanii, zabił bym wszystkich. Nie wytrzymał bym tego że  kliknij: ukryte  tyle zrobiłem a wszyscy się obrócili przeciwko mnie, dla tego podziwiam Lelouch'a.

Moja Ocena: 1000/10 !!!!!!!!!!!!!!!

Zamaskowano spoilery. Moderacja

Przede wszystkim trzeba przyznać, że to anime wciąga. Dużo trzymającej w napięciu akcji, spektakularne walki mechów (chociaż generalnie stronię od tej kupy złomu, aczkolwiek istnieje sporo dobrych tytułów z owymi „robotami”, choćby też CG). Ponadto gama różnorodnych postaci. Dla mnie rewelacyjne anime, które trzyma w fotelu przez długi czas i nie pozwala się oderwać na dłuższy czas (co też się tyczy drugiej serii, która mi się szczerze mówiąc bardziej podobała) – 9/10.

I kilka słów wtrącenia ode mnie. A mianowicie to wielkie określanie tej serii jako wielce „głębokiej, ambitnej bla bla…”. Ciekawi mnie kto wpadł na tak absurdalny pomysł rzucania aż tak mocnymi określeniami w kierunku tej serii. Ja zawsze uważałam, że anime (filmy, mangi, utwory i tak dalej…) określane mianem „ambitnych” to takie, które nie przekazują samej treści, ale i coś jeszcze. Takie, w których nie tylko się przyjmuje fakty, ale i też się je analizuje. Code Geass się do takich dzieł niestety NIE zalicza, to seria czysto rozrywkowa (jakkolwiek by to nie brzmiało ;p). I w sumie szkoda mi osób, które przy oglądaniu tego zagłębiają się bardzo w fabułę, po czym stwierdzają, że to dno. Złe podejście proszę państwa, to seria którą się raczej pochłania masowo (oczywiście to nie ta kategoria co tasiemce pokroju Bleach czy Naruto, ale Code Geass, a nawet podobne Death Note nadal są przeznaczone głównie dla rozrywki), aniżeli zagłębia się w szczegóły, które – jakby nie patrzeć – tylko psują całokształt serii. A takie poedejście raczej mija się z celem ;]
(mam nadzieję, że napisałam to zrozumiale, chciałabym raczej uniknąć zażartej dyskusji na tym polu ;])

Do obejrzenia „Code Geass r1” zachęciła mnie przyjaciółka. Rzekła coś w stylu:
-obejrzyj, to taki komedio­‑akcjo­‑romanso­‑mecho­‑dramat z tłem wojennym.
Do tej pory nie paliłam się do oglądania mechów i, z braku lepszego słowa, sensacji. I nadal nie zamierzam. Ale 'Code Geass' naprawdę mi się spodobał.
Zgodziłabym się w sprawie tego anime raczej z drugą recenzją. Przy niektórych dramatycznych momentach dostawałam spazmatycznych napadów śmiechu, a gdy Lelouch/Zero się śmiał… bezcenne wrażenia.
Pomimo, a może dzięki swojej absurdalności bardzo się w to wciągnęłam. Zaczęłam zżywać się z niektórymi bohaterami, śledziłam uważnie każdy odcinek. Akcja brnęła tak szybko do przodu, że 'pożarłam' wręcz „Code Geass” w dwa dni choroby, leżąc w łóżku.
Grafika przypadła mi do gustu, gdyż kreska pań z CLAMPa jest miła dla mojego oka. Każdy wygląda inaczej, chłopcy jak najbardziej spełniają standardy bishounenów. Jedyną postacią, której nie polubiłam prawie wcale, nawet  kliknij: ukryte  w chwili śmierci jest Shirley. Może to przez skojarzenie z Orihime z BLEACH, w każdym razie nie byłam nią zachwycona.
Ogółem, serię polecam wszystkim znajomym zapoznanym już z anime. Jak dotąd nikt nie narzekał, bo, jak słusznie powiedział recenzent(ka?), dla każdego coś dobrego. Idealna seria rozrywkowa, niekoniecznie dla dzieci ze względu na nie do końca małe natężenie przemocy fizycznej.

Nigdy, przenigdy nie zrozumiem, dlaczego CG dostało tak wyskoą ocenę na Tanuki. To anime, mimo, że potencjał był, jest poprostu denne. I napewno nie powinno dostać tak wysokiej oceny – oceny, jaką dostało Mononoke, Haibane Ranmei, Texhnolyze i Mushishi. Dziwię, oj dziwię się recenzentowi i ubolewam.

Ale, są gusta i guściki, jak ktoś już kiedyś stwierdził.

Nie podobają mi się te przyrównania do Death Note'a, nawet jeśli i mi na myśl przez parę pierwszych odcinków przychodził Light. Code Geass jest bardziej rozwinite w stronę postaci, tych, co tworzą swoje dzieje, a nie samych dziejów. Jest może nie weselsze, ale pogodniejsze, mimo wojny. Poza tym jak można Suzaku porównywać do L?! A właśnie, kliknij: ukryte  o ile Light raczej nie miał problemów z zabijaniem, był taką maszyną, o tyle ładnie pokazano słabe i mocne strony człowieka na przykładzie Leloucha. Bardzo mi sie to spodobało, że główny bohater musiał się zmierzyć ze swoim obliczem, które tworzył, tym 'mesjaszem' ucieśnionych. Ale co się będę rozpisywać, słodka C.C. powiedziała to łądniej ode mnie na końcu ostatniego odcinka. :)
Ale do rzeczy, na początku troszkę C.G. nudził mnie. Poza tym, fuj, gundamy, wtedy ich nie lubiłam. Ale wytrwałam i już po 4 odcinku zaczęło wciągać niesamowicie. Polecam, polecam. Czasami jest absurdalnie, czasami po prostu żałośnie ( sześćdziesiąta siódma różowa księżniczka i jej rycerz? ), ale coś, nie wiem co sprawiło, że nawet ta różowa księżniczka nie irytowała. Powiem więcej, do tej pory Euphemia jest jedną z moich ulubionych postaci. Ogólnie, postaci były bardzo sympatyczne. Nawet te, które teoretycznie miały być złe. Właśnie bohaterowie to jeden z najwiekszych plusów serii. Ani białe, ani czarne, wszystkie w odcieniach szarości. Fabuła? To zależy od odbiorcy. O ile w 'bliźniaczym' Gundam OO śmiałąm się do rozpuku, tutaj raczej poważnie podchodziłam do tego, co dzieje się na ekranie. Czy to dobrze, czy źle, nie wiem. Dawno oglądałam, ale wiem jedno, bardzo mi się podobało. Kreska. Lubię CLAMPetki. Bardzo lubię, ale czasami po prostu nie mogłam patrzec na te patyki. Zaś mimika bohaterów piękna. Żadnych SD, a mimo to od razu widać, co komu chodzi po głowie. Głowy.. prawie oślepłam. Fiolety, turkusy, granaty, róże jasne, ciemne, zielenie, pomarańcze, jak o jakimś kolorze zapomniałam, pardon. Ale przez natłok postaci dobrym pomysłem było wprowadzenie tych świecących czupryn. Nawet każda bohaterka ma inny rozmiar biustu. No i są raczej w normie. O muzyce dużo pisć nie będę. OST mam wszystkie, słucham chętnie. Hitomi jest boginią, a jej utwory cudami. Endingi ( Ali Project ) bardzo, bardzo dobre, openingi wolę przemilczeć. Animacje nienajgorsze, choć już wolę pokazywane obrazy, kliknij: ukryte  z których można przy okazji dużo dowiedzieć się np. o przeszłości bohaterów, czy o relacjach między nimi. Nie wiem, ile zapłacono Seiyuu, ale spisali się na medal.

10 to może za dużo, ale szkoda mi dawać 9, bo bawiłam sie przy Code Geassie świetnie. Kiedy miało byc smutno, było, kiedy wesoło, było. I o to chodzi.

Jak dla mnie seria idealna. Dobra dla wszystkich, ja na ten przykład jestem fanem głupich komedii ecchi, a nie mogłem się oderwać od ekranu. Jak dla mnie 9.9/10 a to za zakończenie pierwszego sezonu. No dobra biorę się za drugi.

jesli komus podobal sie death note to i to mu sie spodoba. imo kicz choc lepsze od death note (czy ja na prawde zmusilem sie zeby te dwie serie cale zmeczyc?:P). postaci – idiotyczne (choc niektore drugoplanowe troche ratuja sytuacje, ale tez niektore ciagna serie na dno), fabula – istotnie absurdalna (czy zabawna? zwyczajnie nie trzyma sie kupy), przeslanie – blaaagam!, kreska – nie podoba mi sie (kwestia gustu).

Materiał na spektakularną porażkę, który oglądany z przymrużeniem oka staje się doskonałą rozrywką
Mrużenie oczu dla mnie to za mało.
Momentami facepalm zasłaniał mi całe odcinki… głupota z dodatkiem tony kiczu zaczynała sprawiać, ze wątpiłem w sens oglądania tego dalej. Szaleńcze głośne śmiechy bohaterów przypominających postacie z mang yaoi, głupie interpretowanie patriotyzmu, wojny i praw nią rządzących doskonale pokazuje jak bardzo jest ta seria nastawiona na prostą masówkę. Obejrzałem do końca, bo nie można mieć zdania o serii po kilku odcinkach i praktycznie tylko ostatnie 4­‑5 odcinków było czymś co sprawiało, że zaczynałem myśleć „co będzie dalej?”
C.C, później V.V a następnie co G.G? O ile z C.C mogła by być całkiem ciekawy wątek tak twórcy woleli skupić się na wojnie która ma trzymać w napięciu. Ja rozumiem, że anime to świat fantazji, fikcji – ale ...
Żałuję, że dopiero teraz to obejrzałem – może mając te 5 lat mniej bym był zachwycony :P
Kreska – 7/10
Fabuła – 3/10
Postaci – 8/10
Muzyka – 7/10
ogół – 3/10 – jednak ta końcówka końcówki to za mało

Oglądałem już jakiś (spory) czas temu i oto jaki obraz utkwił mi w pamięci jeśli chodzi o fabułę: rewelacyjny początek, trochę gorzej pod koniec – kilka momentów nie podobało mi się. Ale wydaje mi się, że każdy powinien obejrzeć to anime, choć na pewno znajdą się osoby, którym się nie spodoba. Drugiego sezonu nie widziałem, trochę zniechęciła mnie recenzja, ale sporo jest komentarzy na plus, więc chyba będę musiał sprawdzić.

Super ;D bardzo wciagające anime Lulu i jego dążenie do zniszczenia Imperium Brytyjskiego. Niesamowita śmietanka. Muszę przyznać, że do Death Note nie jest tak do konca podobne, no, ale cóż. Ale mimo wszystko Polecam Code Geass super, no i te zakonczenie pierwszej serii az chce sie oglądać drugą ;D 10/10

Świetne anime. Postac Euphie przeszkadzała mi niemiłosiernie, ale mimo tego uważam że seria jest doskonała.

Mnie Code Geass bardzo sie podobało.W niektórych momentach twarz Leloucha była jak u aliena, ale nie zdarzało się to często. Jako seria science fiction CG spisało się genialnie, ale moim zdaniem dobrze by tu wyglądał leciutko rozwinięty wątek miłosny. Jedna scena z Shirley mnie nie zadowoliła;) Jestem ogromną fanką tego anime, uważam że jest naprawde warte oglądnięcia.

Te anime jest takie same jak Death Note.Zastanowicie dlaczego?!A dlatego ,że obydwaj bohaterowie zazwyczaj na codzień spokojni zwykli chłopcy o pond przeciętnej inteligencji.Dostają nie zwykłą okazje która rozsądny człowiek nie podjął by.Obydwaj wykorzystywali ludzi jak marionetki.
Za tymi tytułami kryje się szczególna cecha  – zły bohater ,który wmawiając sobie ,że robi to dla innych ale w głębi to on chce mieć dal siebie.
Napięcie jest ok.Akcja i sama fabuła ok.
Polecam.

Tam gdzie Light był boski w swoich gierkach i intrygach (uwielbiam takie anime,to mnie skusiło żeby obejrzeć całe) tam Lulu w zasadzie idzie na żywioł,liczy na szczęście i powiela własne schematy co z czasem widać coraz wyraźniej.
Tam gdzie Light wychodzi na kompletnego palanta tam Lulu pokazuje klasę ale to może w drugiej serii jest widoczniejsze.
Analogicznie,L jest fajny ale mało normalny a Suzaku niewielu fanów lubi,za to jest bardzo ludzki.
Tyle porównania DN. :)

Już dawno się tak nie męczyłem przy oglądaniu jak przy Code Geass. Zaraz po seansie składającym się całej pierwszej serii (oczywiście nie naraz), chciałem jak najszybciej zapomnieć o „tym czymś”. Tak dennych i płytkich bohaterów nie widziałem już od dawna. Już zwykłe postacie z przeciętnych serii „dla nastolatków” są bardziej złożone. Fabuła jednopłaszczyznowa, nawet próbując doszukać się drugiego dna znalazłem tam wiejącą pustkę. Anime stworzone pod publikę, do cna komercyjne i bez polotu. Gdyby usunąć mechy i geass nic godnego uwagi tutaj nie znajdziemy. 4/10

Świetne anime, polecam dla wszystkich ludzi inteligentnych, reszcie możne wydać się nudne.

Wydaje mi sie ze w tej drugiej recenzji uchwycona jest istota dziwnosci tej serii, od poczatku rażą niedorzecznosci i patos, ale jak juz sie zacznie ogladac to w sumie szkoda przerwac. takie dziwne cos. no i jak ktos lubi Death Note'a to tez mozna cos w tej serii znalezc, ale ogolnie to wg mnie nic specjalnego – obejrzec i zapomniec.

Ja nie zdołałem przebrnąć przez to anime..Po pierwszym odcinku wiedziałem już,że to nienajlepszy wybór.No cóż,nie myliłem się.Dla mnie to anime jest najzwyczajniej w świecie nudne.Temat na fabułę jest nawet ciekawy…jednak im dłużej to oglądałem tym bardziej zacząłem w to wątpić.Grafika jest ładna i nic poza tym.To wszystko nie przypadło mi do gustu.Może dlatego,że wychowałem się na bajkach z lat 90 gdzie o mechach,wojnach itd. nie było mowy ;)
Pozdrawiam.

Ja jestem fanem wszelkich mechuw na 10 tytułów podobał mi się każdy który obejrzałem jednak przy tym anime strasznie sie wynudziłem nie potrafiłem nawet obejrzec go do końca z nudów nie wiem jak komuś może się podobać grafika ładna ale dla mnie nic po za tym;p

Klasyka gatunku…nic nie jest wiadome do końca. Rozwinięte wątki polityczne, świetna perspektywa taktyki wojennej. Grafika na wysokim poziomie, muzyka dobra choć nie w moim guście. Perła wśród anime choć nie najlepsza. Zdecydowanie poprawia moją opinię o wizji anime z gatunku mecha…

zauważyliście że Suzaku to Sayoaran z TRC . XD

nie lubie mechów itd ale Code Geas mi się podoba . to anime ma to coś co przyciąga . XD jak dla mnie 9/10.

Protagonista w postaci egocentrycznego, obowiązkowo szatańsko inteligentnego, przystojnego i obdarzonego niezwykłą mocą megalomana oraz transformersy na wrotkach. Fuck yeah!

W zasadzie niewiele więcej pozostaje do powiedzenia, bo powyższe zdanie dość dobrze oddaje charakter serii. Code Geass jest bowiem absurdalne, naciągane oraz najzwyczajniej w świecie głupie, ale za to efektowne.

O postaciach słów kilka: mamy wspomnianego wcześniej reformatora zmieniającego świat ogniem i mieczem (takim dużym, dla mecha); mamy walczącego po przeciwnej stronie naiwnego do bólu idealistę w lśniącej zbroi; różowowłosą idealistkę, która czyni z niego swojego rycerza (ot, dobrana para); nieśmiertelne dziewczę o zielonych włosach i tajemniczej (a jakże!) proweniencji; do tego jeszcze kilka równie schematycznych postaci, w tym złych, którzy im są więksi i częściej na zmianę złowieszczo się śmieją i złowieszczo marszczą czoło, tym są bardziej źli.

Postaci wygłaszają pełne patosu monologi, których częstotliwość osiąga apogeum w momentach, w których lepiej byłoby przeciwnika trzymanego na muszce NAJPIERW zabić, a POTEM wtajemniczać w swoje motywy.

Część z postaci wykazuje bardzo dużą żywotność, wychodząc cało na przykład z rozstrzelania przez oddział policji. Och, bardzo, bardzo lubię momenty, w których pojawia się postać, która w jednym z poprzednich odcinków straciła w spektakularny sposób życie, a pojawia się po to tylko, by stracić je po raz kolejny (ALE CZY NAPEWNO?! <insert dramatic music here>).

Fabuła: Święte Imperium Brytanii, które ma się całkiem dobrze pomimo idioty na tronie zupełnie nie przejmującego się swoimi następcami, podbija radośnie kolejne państwa, w tym Japonię. I zamiast podążać wzorcami Imperium Rzymskiego, którego strategia asymilacji miejscowej ludności pozwalała utrzymać tak rozległy obszar tak długo, koniecznie musi Japończyków udupić, dając naszemu protagoniście dobry pretekst do wykorzystania marzących o wolności autochtonów do osiągnięcia własnych celów (tj. zniszczenia Wielkiego Imperium dla siebie i siostrzyczki).

No i to chyba wszystko… A nie, nie, jeszcze mechy. Nigdy nie zrozumiem, co takiego jest w wielkich metalowych stylizowanych na rycerzy puszkach, nie przejmujących się ani swoją masą, ani bezwładnością, które projektowane były w tajnych wojskowych bazach wielkiego imperium w jednym tylko celu: aby wyglądać zajebiście.

Brzmi głupio? Ależ tak jest w istocie! Jednak jak na popularną serię przystało, jest wystarczająco dużo akcji, wybuchów, walk wielkich robotów i innych takich śmiesznych rzeczy, aby na absurdy nie zwracać uwagi, a skupić się na niezbyt wymagającej intelektualnie, ale spektakularnej rozrywce. I do tego się CG nadaje nawet nieźle. Ponadto samo wyłapywanie pojawiających się na ekranie idiotyzmów może być zabawne.

Idealne, żeby zrobić sobie przerwę w pracy i dać odpocząć spracowanemu mózgowi. Nie widzę innego sensownego zastosowania.

w skrócie, ogląda się nieźle, ale wybitne nie jest. wzięłam je na jakiś wyjazd i gdyby nie brak czegokolwiek innego i brat który lubi taki typ humoru nie dałabym rady.
jest śmieszne, podwójna moralność niby jest, ale jak już pisane było DN wykorzystało to lepiej (no i było wcześniej).
mechy widziałam w wielu seriach i przyznaję że nawet takie Vision of escaflone (choć fakt że widziane dawno temu) budzi znacznie lepsze skojarzenia.
postaci całkiem niezłe, choć moralność i argumentacja Suzaku po prostu przeraża. reszty się czepiać nie będę, bo aż tak nie rażą. a, może jeszcze Nina. dziewczyna jest p prostu tragiczna, ale powiedzmy takie było założenie twórców. reszta była w porządku, postaci lepsze i gorsze, bardziej i mniej lubiane, ale wszystkie trzymały dość wysoki poziom.

elementów komediowych jest sporo. zwłaszcza jedna z wypowiedzi Euphie  kliknij: ukryte  Rozkazuję ci mnie kochać mnie zniszczyła. dwudniowa obowiązkowa przerwa. Zakończenie świetne. właśnie dlatego, ze w najważniejszym momencie urwane. i chyba jedyne co tak w pełni podobało mi się w serii

co do logiki to ciekawe czemu nikt w całej Japonii nie zwrócił uwagi, że 2 dzieci o tych samych imionach co książęta, tym samym wieku, podobnym wyglądzie (w tym chora dziewczyna) że mogą tymi książetami być?
ogólnie… 7/10

Polecam wszystkim, których anime zainteresuje od początku, aczkolwiek osobiście poddałam sie po ośmiu epizodach.
A te osiem obejrzałam wyłącznie ze względu na kreskę, która po prostu mnie urzekła. Podem rzuciłam, skoczyłam do końcówki i z całą stanowczością stwierdzam, że więcej mi nie trzeba.

Dlaczego? Nie samym fanservice'em człowiek żyje. Dodatkowo w tym przypadku kiedy fanservice przestał mnie już cieszyć seria wydała mi się tak nudna, że nie potrafię zrozumieć, jak mogła powstać jeszcze druga.

Ogólnie nie przepadam za tego typu anime,ale code geass mnie niezwykle zadziwiło.Genialne,niezwykłe,wspaniałe nic dodać nic ująć.Jedynie szkoda,że w drugiej seri jest mało c.c

Uważam, że Code Geass to jedno z najlepszych anime, jakie w życiu widziałam i to, że jest nastawione na kormecję, jest możliwe, ale w moich oczach to po prostu coś nowoczesnego i idącego z duchem czasu. Modna sukienka nie musi być od razu komercją ^^.
Postacie są wspaniale wykreowane, rzecz jasna, niedopracowane jest kilka rzeczy, ale muzyka, niezwykła i oryginalna grafika tworzą to anime wyjątkowym. I co jeszcze. Ah, no rzecz jasna nienaganna fabuła :)
I mecha. Przed obejrzeniem Code Geass nie chciałam słyszeć o animach z mechami. Tam były tak wpleciowe, że mi nie przeszkadzały, wręcz stały się fascynujące i te „walki robotów” po prostu ciekawiły xD
Pozrawiam wszystkich fanów CG! xD

To jedna z serii, która może być śmiało nazywana Legendą, w tym wypadku za swoją nieprzeciętną świetność, idealność, fabułę, postacie, mechy… Tylko muzyka jest gorsza… ^^ Ale taki Dragon Ball i Dragon Ball Z, też legendarne anime, a niczym nie imponuje, po prostu jest jedyne w swoim rodzaju :)

Świetne anime, trochę komercyjne (no ok trochę bardzo) ale dla kreacji postaci warto je zobaczyć. Lelouch jest genialny w swoim stwarzaniu świata, jednak to co go różni od Raito z DN to, to  kliknij: ukryte  , że on ma jakieś wyrzuty sumienia. Staje się bardziej ludzki i lubimy go ( w przypadku Raito ciężko było) Kolejną postacią jest Suzaku , rzadko się zdarza, aby jakaś postać tak skraje uczucia wzbudzała podczas trwania serii.  kliknij: ukryte  Od zaciekawienia, poprzez znudzenia, aż po czystą nienawiść. Polecam tą serię nie tylko fanom mechów, ale wszystkim co chcą się trochę zrelaksować, ale z dreszczykiem emocji.

Mechy – coś, czego nigdy nie potrafiłam przetrawić. Aż tu nagle wzięłam się za oglądanie anime o tytule 'Code Geass'. Zakochałam się. Tak po prostu. Grafika 10/10. Muzyka 9/10. Postaci 9/10. Fabuła 9/10. Żyć nie umierać ;)

To moje 2 ulubione anime.Zacznę nietypowo: czytał ktoś „Artemisa Fowla” autorstwa E.Colfera? Bo mam wrażenie, że gdyby miało powstać anime na bazie tej książki…A tak. Przepraszam, powstało- Code Geass.( oczywiście to tylko porównanie) Dla mnie seria naprawdę wspaniała, opiera się na logice i potędze umysłu. A Lelouch- szalony geniusz. Rozbraja mnie swoją miłością do siostry. I jeszcze jedno. Płakałam. Naprawdę. A to dopiero 2 anime, przy którym zdarzyło mnie się płakać.Nie nastraja zbyt optymistycznie do świata, ale pokazuje ludzi bez żadnych barwników.Tak naprawdę to ujawnia nam wszystkich z całą ich egoistyczną stroną. To, że ludzie zabierają wszystko innym z taką premedytacją na jaką ich stać. Że do swoich celów dążą po trupach. Postacie są kontrowersyjne(Look na głownego bohatera), a nie krystalicznie czyste. Lelouch chce bronić siostry, nie jest „wojownikiem o miłość i sprawiedliwość„Owszem, pomaga innym ale robi to mimochodem. Używa ludzi jak zabawki. I moim zdaniem, dobre jest to, że nie próbuje tego zataić. Jest szczery z samym sobą. 10/10

Przeraża mnie teraźniejszy fandom i obiekty jego westchnień… ja chce lata 90te :( Miyazaki jak podobał mi się wtedy tak i dzisiaj.
Co do samego CG… powiem tak. JA, obejrzałem 3 odcinki. Na raty. Po 10 minut. Większej dawki na raz nie szło mi przełknąć. Potem wpadłem na genialny pomysł oglądać to to (bądź co bądź 4dni cholera mi się zasysało z netu lol) z przewijaniem za każdym razem gdy nachodziła mnie chęć wydrapania sobie oczu. Jak dla mnie typowy komercyjny kicz. Taki Klan czy M jak Miłość w wersji anime. Zdaje sobie jednak sprawę jak odmienne są ludzików gusta więc nie będę oceniał tego anime od górnie. Nomen omen – sam kiedyś piszczałem do telezjada jak sajlorki leciały. Starym anime­‑świrom odradzam – nic czego już nie widzieliście, a zgrzyty logiczne tylko mogą was zestresować. Jeśli ktoś ma dostatecznie cynizmu w sobie niech oglądam – ubaw po pachy. Choć nawet ja, zaopatrzony przez naturę w hektolitry wyżej wymienionego stwierdziłem że nawet te moje przewijanie to był czas stracony. Teraz czekam na Ergo Proxy (bydle ma 12giga cała seria o.o ) by sobie nie miły posmak w mózgu przepłukać po CG.

Jestem świeżo po obejrzeniu pierwszego sezonu i muszę przyznać, że faktycznie coś w tym anime jest. Z większością zarzutów co do Code Geass się nie zgadzam – uwielbiam tę patykowatą kreskę Clampa, Suzaku też jakoś mnie nie irytował – no, może trochę z początku. Niektóre akcje Zero faktycznie były dość wydumane, zwłaszcza w porównaniu z logiką z „Death Note'a”, ale mi to nie przeszkadzało. Jedyne, co trochę mnie denerwowało to miejscami irracjonalne zachowanie Lulu i jego zamiłowanie do efekciarstwa (przykładem może być efektowne wejście w scenie  kliknij: ukryte  ratowania Suzaku, kiedy został oskarżony o zamordowanie Clovisa ). Uważam, że jak do tej pory Code Geass to naprawdę dobre anime. Zobaczymy, czy nadal będę tak sądzić po obejrzeniu drugiego sezonu :)

Bardzo dobre anime, tak pod względem grafiki i dźwięku ( choć opening i ending nie są jakieś szczególnie zachwycające ) jak i fabuły. Fakt jest faktem, że główny bohater jest osobą niezwykle pompatyczną i tak też się wypowiada. Nie wiem dlaczego, być może w tym co powiem poprze mnie parę osób, ale miałem wrażenie że wypowiedzi a także zachowanie Lulu trąciło mi ( i to bardzo mocno ) Giaurem, Konradem Wallenrodem czy Kordianem. Gestykulację też miał niezwykle teatralną ( czyt przesadzoną ). Nie, żeby były to wady, ot po prostu widać takie rzeczy. Polecam, choć osobiście dałbym 8\10

NIESAMOWITE ! WSPANIAŁE! GENIALNE ! I TYLE :D

Ok, zobaczyłem całe, głównie po to, by przekonać się dlaczego o tej serii jest tak głośno. I szczerze dalej nie wiem. Do Death Note nie ma sensu porównywać – to był przypadek chwytliwego pomysłu i niebanalnego wykonania, tutaj króluje sztampa. Mimo to warto – Code Geass to przyjemne anime, ładnie rysowane, o wciągającej fabule oraz, niestety irytujących, jednowymiarowych bohaterach (nieszczęsny Suzaku!!!). Jedno z wielu. Nie mam najmniejszego pojęcia dlaczego to akurat Code Geass zdobył aż taką popularność. 7/10

po prostu ideał… do niczego się nie można przyczepić. strasznie wciągające. 2 serie w 3 dni.

naprawdę warto obejrzeć, trzyma w napięciu,
a zwroty akcji w drugiej serii są wspaniałe..
Mnie osobiście podobało się bardziej od Death Note'a

naprawde warto obejrzeć i koniecznie druga serie
to poprostu trzeba zobaczyc obowiazkowo :P

Nie rozumiem czemu owo anime dostało taką wysoką ocenę w recenzji. Stoje na 20 odcinku i się totalnie męcze. Przechodząc do konkretów, anime jest jałowe pod względem emocji, zero jakiegos ambitniejszego przekazu, zero dramatyzmu – zaiste głowny bohater oddaje wartość tego anime -> ZERO. Suzaku to totalnie irytująca postać, szlagierowy rycerz, bez własnej osobowości, słuchający jedynie poleceń. Zero, mialbyć chyba geniuszem w zamiarze ale cos nie wyszlo, bo coś jego dążenie do celu jest niestabilne (jak i sam cel też). To co mi sie podoba to ladna kreska i mechy, które wizualnie prezentują się naprawde świetnie. A tak poza tym to niczego nie znajduję w tym anime, juz Death note było lepsze mimo, że DN również nie zachwyca.

Pozdrawiam i nie polecam. Proponuje bardziej ambitne pozycje, które o dziwo mają niższe oceny niż to dziwo oO

Jedno z niewielu anime z mechami które obejrzałem zadowolony.
Istotnie mechów jest tam średnio a jak się pokazują to są fajne zarówno w bitwach jak i małych potyczkach (choć schematycznych ale to nie przeszadza).
Inne rzeczy też takie średnie,łatwo przewidywalne ale mimo wszystko człowiek oglądał dalej bo było zabawnie i jednak chciał poznać rozwiązanie kolejnych zagadek chocby nie wiem jak oklepane było.
Fajne. :D Ten przymiotnik i emotikona odaje wszystko.

Whoooa…tyle komentarzy..ktoś to w ogóle czyta? No ale cóż..eetoo…nyo to ja jestem wyznawcą tezy „anime to nie życie i realistyczne być nie musi” , ale do tej tezy muszę jeszcze dodać „dlatego, że mam wystarczająco realistyczności w swoim” XD Nic mi w anime nie przeszkadzało…a Lelouch'a pokochałam wręcz XD Ale nie jako dobrą postać, która próbuje coś tam uratować..bla bla bla… nudy… tylko jako psychicznego geniusza (lol, który ze zwykłego ucznia zmienia się w ... COŚ..coś co MA psychikę…, bo gdyby jej to COŚ nie miało, to by nie mógł zwariować, ne? A to już o czymś świadczy…może i to COŚ jest zlepkiem kilku cech…ale w końcu Ty czy ja też nimi jesteśmy…a z tych kilku cech składa się nasz charakter, nee? Proste…
A propos białego księcia na koniu…to on był wsadzony do serii, po to, aby każdy mógł sobie wybrać, po której stronie stanąć..wielu fanów wolało jego niż Zero ^^ Chodziło też o to, aby pokazać kontrast pomiędzy genialnym, słabym fizycznie, lekko (potem nawet bardzo) sfiksowanym Lelouchem, a broniącym sprawiedliwość bla bla bla, silnym fizycznie, wierzącym w to samo to samego końca .. Suzaku.. (tak się on nazywał?).
Lelouch nie zmieniał się raz w to, raz w tamto..on wszystko zrobił dla siostry..tylko, że mu trochę nie wyszło, lol XD Wiem, że moje wywody nic nie znaczą, a wręcz są zbyt..proste, ale cóż..ja prosty człowiek jestem… ^^'' I oglądam anime tylko dla rozrywki i relaksu..a nie po to, aby w nich jakieś morały znajdować…morały to ja znajdować se mogę w baśniach Andersena…po co mam ich szukać w moim hobby? w anime? Nie chce mi się ...

W końcu przeczytałem dobrą recenzję na temat CG.
Już myślałem, że tylko ja śmieję się z każdej akcji Zero. W tym anime nie trzeba doszukiwać się logiki bo jest to zbędne. Ważne jest to, że dała mi sporo zabawy podczas oglądania a w szczególności 2 sezon, przy którym nie mogłem powstrzymać się ze śmiechu.
Ocena 10/10

Zupelnie nie rozumie jak mozna sie czepiac czegokolwiek w tym anime… Rozumie ze moze byc pare niespojnosci a fabula moze wydawac sie chaotyczna i miejscami dziurawa lub absurdalna… Ale o to w nim wlasnie chodzi ! Ta nieprzewidywalnosc poprostu dawala takie emocje ze nie wiedzialo sie czy glowny bohater zginie za 2 sekundy czy tez nie xD To bylo w tym piekne oczywiscie w nastepnym odcinku pewnie by go ozywili xD Ale i tak wlasnie to mi sie w tej seri podobalo xD Nie ogladalem innej seri ktora wzbudzila by we mnie takie emocje co Code Geass xD Troszke szkoda ze nie bedzie 3 serii ale coz ile mozna zaskakiwac :P Czekam na nowye pomysly od sloneczka XD

Jedno z najlepszych anime wszech czasów.
Warte polecenia każdemu.

Fakt to anime ma coś w sobie i nawet dałem rade obejrzeć całe. Jednak troche tego żałuje, zachęciły mnie wszystkie fanatyczne komentarze i wysoka ocena w recenzji. Chciałbym zaapelowac do ludzi którzy jeszcze tej seri nie widzieli, żeby nie sugerowali się wszystkimi zachwytami pod adresem Code Geass. Faktycznie przypomina czasami Death Note ale tylko przypomina.
Takie smaczki jak np. kolor mecha pod kolor włosów, szminki i ubrania w połaczenu z głupotą bohaterów dają dziwny efekt.
Strasznie denerwują mnie sylwetki postaci, a projekt Zero jest już poprostu żartem.
Nie poskąpiono też naiwnych rozmów w najbardziej nieodpowiednich momentach jak np, podczas walk.
Trafnie opisał tą wątpliwą perełkę autor recenzji alternatywnej mówiąc, że stworzona została tak aby po części zadowolic wszystkich. Moim zdaniem nie było to jednak dobre rozwiązanie bo czasam ma się wrażenie, że poszczegulne sceny robiła zupełnie inna ekipa twórców.
Fabuła jest dośc ciekawa i to w połączeniu z bardzo dobrą muzyką sprawia, że tą serię można jednak obejżec. Irytujące jednak są niedomówienia, może wytłumaczone w drugiej części po która raczej nie sięgne.
Zakończenie tego „dzieła” jak dla mnie było beznadziejne. Po obejżeniu sprawdzałem z niedowierzaniem czy to faktycznie był ostatni odcinek. Autorzy chyba specjalnie tak to rozegrali aby wywołac spekulację fanów. Lubie jak historia nie kończy się dosłownie i oczywiście ale to była przesada.
Podsumowując, można obejżec chociażby dlatego, że ten tytuł zrobił taki szum wokół siebie, ale jeżeli ktoś ma coś innego do wyboru to zdecydowanie odracam Code Geass: Hangyaku no Lelouch.

bo rozwlekanie nie ma sensu dla mnie. :D nikt nie może zaprzeczyć, że seria ta coś w sobie ma. obojętnie się koło niej przejść nie da. ale nigdy jej nie skończę :D utknęłam na 22 odcinku 1 serii i nie mam ochoty iść dalej. dlaczego? bo mój zapas tolerancji na nagłe zwroty akcji zupełnie się wyczerpał. znosiłam najbardziej dziwne skręty fabuły, ale ostatni mnie zwyczajnie dobił do ziemi. stwierdziłam, że przedłużanie oglądania tego anime tylko mnie pogrąży w jakiś niebyt logiki, więc zarzuciłam… ale przy wcześniejszych odcinkach miałam sporo zabawy, nie zaprzeczę.
Lloyd rządzi – moja jedna z ulubionych konstrukcji bohatera :D
kreska – to CLAMP. go można kochać albo nienawidzić.
dixi

„z tymi wszystkimi produkcjami „10/10” różnie bywa – można wśród nich natrafić na wspaniałe Haibane Renmei, ale też na przereklamowane przeciętniaki pokroju Death Note”

jedno z najgłupszych zdań jakie przeczytałem na Tanuki.
A CG jest bardzo przeciętne pod każdym względem, ocena 9/10 to dopiero parodia.

Absolutnie i całkowicie zgadzam się z recenzją JJa. Do Code Geass podchodziłam niechętnie właśnie z powodu licznych porównań do Death Note'a – który to tytuł zniechęcił mnie do siebie już po pierwszym odcinku i którego geniuszu wciąż nie mogę dostrzec.
Jednak w odróżnieniu od tego anime, Code Geass okazało się właśnie świetną rozrywką – o tyle dobrą, że nie narzuca podejścia do siebie w śmiertelnie poważny sposób. Code Geass trzyma w napięciu, jest interesujące, można polubić wszystkich bohaterów, chociaż niestety nie da się ich pokochać – co jest spowodowane właśnie tą „mieszanką cech pożądanych”, o której pisał JJ w odniesieniu do Leulucha. Podobnie jak autorowi recenzji jednak, udało mi się pokochać Lloyda – jedyną, tak naprawdę, postać, którą oprócz zbioru różnych cech tworzy również pewna osobowość. Do tej pory wydaje mi się on najbardziej wyrazistym bohaterem serii.
Co do kreski – mnie akurat strasznie ona irytowała, bo to po prostu nie mój styl, ale udało mi się do niej wystarczająco szybko przyzwyczaić. Poza tym jest staranna i w jakiś dziwny sposób niezwykle mi do tej serii pasuje. Jak sobie tego nie wyobrażam, tak dochodzę do wniosku, że jednak nie mogłaby być inna.
Muzyka – świetnie dopasowana. Smaczkom dodaje smaczku i jak wszystko w tej serii można ją odbierać na różne sposoby.
Przy Code Geass można się świetnie bawić – i właśnie to odróżnia według mnie tę serię od Death Note'a. Cały ten patos jednych wzruszy, a innych – rozbawi, ale w dobrym znaczeniu tego słowa. Tak czy inaczej pozostaje to świetną rozrywką i tytułem, który z czystym sercem można polecić dosłownie każdemu.

Poza tym że anime jest świetne, z wiadomych powodów, które wymienił autor i komentatorzy. Mi się ono skojarzyło z AK – Armią Krajową.

Z całą pewnością dla mnie jest to najlepsze aime o mechach. Troszke mnie tylko zdziwiło że chciało im sie robić do ostatniego odcinka nowy opening. zasłużone 10/10

Code Geass jest najlepszym anime jakie w zyciu oglodnelem. Faktycznie openingi i endingi ma slabe ale jest warte oglodniecia, chociazby dla ostatniego odcinka. Uwaga otwierajcie tylko kiedy obejrzycie cale anime!!! kliknij: ukryte  Leoluch nie zginal…jezeli dokladnie sie przyjzycie ostatniemu odcinkowi to C.C jedzie z Lulu na bryczce (co to potwierdza)to ze nawet do niego zagadala

..po obejrzeniu 1go jak i drugiego sezonu, cóż… wydawało się umiarkowane anime, bo działo się dużo, owszem, momentami bardzo ciekawie.. ale w drugim sezonie, to się dopiero podziało… świetne, polecam każdemu, wbrew niektórym recenzjom wcale nie takie płytki, postci i fabuła przemyślane.. trochę głębsze niż wygląda… potrafi wciągnąć… koniecznie po kolei obydwa sezony obejrzeć!

Mnie osobiście bardzo się podobało, mam na razie za sobą pierwszą serię. Choć nie lubię mechów muszę przyznać że tutaj wcale nie przeszkadzały mi. Polecam :)

Potwierdza wszystko co zawarte jest w tej recenzji. Pragnę też dodać iż Code Geass jest wprost niewiarygodnie wspaniałym anime. Fabuła jest porażając i chwilami zastanawiałem się skąd ludzie biorą tak niesamowite pomysły. Z każdym odcinkiem rozpływałem się widząc kolejne ich sceny. Ta seria zajmuje bardzo wysokie miejsce na mojej liście choć ja nie potrafię porównywać jedno anime do drugiego gdyż wszystkie jakie obejrzałem były fantastyczne. Wracając do tematu, powiem krótko- to anime jest warte polecenia nie tylko osobą lubiącym mechy itp. lecz wszystkim fanom japońskiej sztuki malowania komiksów i tworzenia seriali. O CG nie wypada mi mówić nic oprócz samych superlatywów- bo ta seria po prostu zasługuje na pochwałę. Nie pozostaje mi nic innego jak polecić to wszystkim i życzyć miłego oglądania :D

nie mam się do czego przyczepić. zakończenie mnie zszokowało, ale było widać, ze będzie kolejna seria, bo zostawienie zakończenia takim, jakim jest, sprawiłoby, że fani by żyć nie dali^^"
jak dla mnie bomba. akcja cały czas trzyma w napięciu – co najważniejsze – fabuła nie ciągnie się jak guma do żucia, tylko wręcz pędzi z zawrotna szybkością ;)

te anime porpostu wymiata! caly czas trzyma w napieciu, akcja za akcja, swietna kreska, super bohaterowie, no porostu genialne:)

Nie moge powiedziec, ze wciaga od pierwszych minut… ale na pewno przyciaga. Osobiscie nie ogarnialem calosci akcji, zbyt duzo watkow sie zaczynalo i splatalo, cos „pozornie niebanalnego”... tak mi sie wydawalo na poczatku. W miare jednak ogladania wszystko nabralo wyrazistosci, szczegolowosci i stalo sie jasniejsze i bardziej logiczne. Ze zwyklego przyciagania swoja pseudoprostota, stalo sie w koncu obiektem do 'wykorzystania w jedna noc'. Od 13 odcinka ogladalem jednym tchem, bo nie bylo sposobu, by sie oderwac. Cos, co zdawalo sie wczesniej proste lub oparte na banalach, z czasem stalo sie poplatana siecia ludzkich losow… nie! Stalo sie raczej zespolem przenikajacych sie sieci, w ktorych kazda postac byla w centrum.
Nie potrafie ubrac w slowa tak fantastycznie utkanej nici fabularnej… To jest jak zycie – o wadze spraw, pewnosci wyborow i wiarygodnosci ludzi decyduja te male sprawy – wielkie czyny sa tylko wypadkowa wszystkich mniejszych poczynan.

I seria CG to interesująca i niezwykle barwnie przedstawiona historia z dużą ilością akcji i odrobiną super­‑mocy. Oczywiście, nie każdemu przypadnie do gustu, w końcu „jeszcze się taki nie narodził, co by każdemu dogodził”, więc CG również czeka spora ilość negatywnych recenzji i opinii, jednak myślę, że w morzu anime, które miałam okazję dotychczas obejrzeć, będzie to seria zaliczana do tych zdecydowanie udanych i bardzo interesujących. Pomijam drobne wady i lekkie zgrzyty, których nawet CG nie mógł obejść, stanowczo natomiast stwierdzam, iż patrząc na tę serię poprzez pryzmat innych anime, oceniłabym ją na mocną dziewiątkę.
II seria jest o wiele lepsza, jednak to nie czas i miejsce, aby ją opisywać, więc wspomnę jedynie, iż Ci, którym CG nie podobało się z powodu rzekomego braku realizmu i którzy zarzucają mu bycie parodią, powinni się wyraźnie zastanowić czego oczekiwali po tej serii i co dokładnie aż tak ich rozczarowało.
Osobiście mogłabym wymienić cały szereg wątków, które przewijały się w tym anime i szczerze uważam, że każdy może znaleźć tu coś dla siebie…
Natomiast odnosząc się do rzekomo mocno przesadzonej ilości fanserwisu, uważam, że to niezupełnie prawda. W porównaniu do większości anime, w CG nagromadzenie fanserwisu naprawdę nie było przesadnie dokuczliwe. Trudno jest sobie wyobrazić anime ze studentami w rolach głównych, które poza ogromną ilością akcji i problemów wagi państwowej, próbuje także ukazać życie młodych ludzi i ich codzienne problemy, nie zawierające w sobie ani odrobiny podtekstów erotycznych. Litości! Czy waszym zdaniem CG byłoby lepsze, gdyby ich bohaterowie byli jak robociki robiące wyłącznie to, co do nich należy? Próba (być może nie zawsze udana) pokazania ich ludzkiej natury jest elementem stanowiącym zaletę, a nie wadę. Jeśli zaś chodzi o komercjalizację tego anime, to i tak według mojej skromnej opinii, jest ona znacznie mniejsza, niz przypuszczałam, że będzie! Zwłaszcza biorąc pod uwagę niesamowitą popularność tej serii w Japonii i nie tylko!
Podsumowując, zdecydowanie polecam CG każdemu, kto lubi dużo ciekawej akcji, prowadzonej w sposób, w którym nie trzeba doszukiwać się sensu, gdyż związki przyczynowo­‑skutkowe zostały ukazane w sposób na tyle wyraźny i sensowny, iż każdy przeciętny odbiorca nie powinien mieć większych problemów z ich zrozumieniem. Co innego motywy działania bohaterów… To jednak pozostawię do wyłącznej i subiektywnej oceny każdego fana lub antyfana tej serii.
Wg mnie CG zasługuje na wystawione mu noty, zaś CG r2 zasługuje na noty, które nie mieszczą się w skali ocennej! Jest bowiem niemalże doskonałe!

Nie mogę się oprzeć wrażeniu że sensownych pomysłów autorom wystarczyło na kilkanaście odcinków. Seria bardzo ciekawie się rozwijała, ale gdzieś pośrodku przestała mi się podobać. Im dalej tym więcej patosu, gadania o niczym – szczególnie podczas walki – i idiotycznych zachowań bohaterów. Poza tym kolejny dowód że nie da się zrobić bardzo dobrego anime o wszystkim, bo wyszło trochę o niczym.
Ale 7/10 może być.

jestem dopiero na 9 odcinku ale już jestem w stanie powiedzieć że jest to świetne anime, bardzo dobra kreska, super muzyka, klimat no i super fabuła.Nie przepadam za anime w których występują mechy, jednak code geass naprawde mnie wciągnęło. Jak dla mnie 11/10.

Code Geass to seria dobra, ale nie wybitna. Na pewno spośród morza innych wyróżnia ją postać głównego bohatera – antypatycznego zimnego drania, który dąży do celu po trupach (dosłownie i w przenośni). Lulu nie da się polubić, ale na swój sposób mnie zafascynował – przynajmniej na początku, bo im dalej tym gorzej. W swoich działaniach był bardzo niekonsekwentny i zdecydowanie nie sprawiał na mnie wrażenia geniusza. Raczej wyjątkowo inteligentnego i rozpuszczonego dzieciaka z zapędami dyktatorskimi i ogromnym szczęściem. Żałuję, że nie dostał lepszego przeciwnika niż Suzaku, którego szczerze nie cierpię. Cały ten konflikt pomiędzy dwoma przyjaciółmi z dzieciństwa był wyjątkowo nudny i przedramatyzowany. Może to właśnie kwestia tego, że z Suzaku zrobiono szlachetnego i nieskazitelnego rycerza na białym koniu (mechu), którego nadęte mowy o pokoju, miłości i sprawiedliwości doprowadzały mnie do szału – zwłaszcza, że to ten typ osobnika, który swoimi czynami przeczy własnym słowom. Ogromnym plusem są niezwykle barwne postacie drugoplanowe z Lloydem i Schneizelem na czele – w sumie ciężko jest je jednoznacznie określić, nie do końca wiadomo co im po głowie chodzi. Od początku wiadomo, że taki Shneizel coś knuje, a jego piękne przemowy to puste słowa, ale w przeciwieństwie do Lulu, skurczybykiem bym go nie nazwała.

Dla mnie seria była bardzo nierówna, zdarzały się momenty wspaniałe, które wprawiały mnie w osłupienie oraz bardzo słabe, przy których łapałam się za głowę i zastanawiałam, kto wymyślił takie idiotyzmy. Chyba najgorzej wspominam  kliknij: ukryte  śmierć różowej księżniczki, ani to nie było specjalnie wzruszające, ani zaskakujące, ale na bogów – nie mogli tego rozegrać inaczej?! To było tak tragiczne, że aż śmieszne – ogólnie w pewnym momencie seria niebezpiecznie zaczęła mi przypominać telenowelę południowoamerykańską lub w najlepszym przypadku operę. Zresztą porównanie do opery jest tu jak najbardziej na miejscu – dużo pięknych i wystawnych dekoracji, przerysowane zachowanie postaci (ach te przesadne wyrażanie emocji, teatralne gesty, dramatyzm). Na szczęście całość nie jest przegadana, dzieje się tyle i w takim tempie, że nie sposób się nudzić. Przyznaję, bawiłam się znakomicie, ale końcówka mnie zawiodła i nie chodzi mi o to, że jest „urwana”, ale o zachowanie Lulu, który całkowicie się pogrążył i pokazał jakim jest niedojrzałym, nieodpowiedzialnym i żałosnym osobnikiem.

Ogólnie Code Geass na pewno wyróżnia się na tle innych serii o mechach, w ciekawy sposób wykorzystuje oklepane motywy i bawi się konwencjami. Nie podchodziłam do niego zupełnie na serio, nie wyobrażam sobie zresztą jak można taką ilość absurdu traktować poważnie, ale dzięki temu miło spędziłam kilka wieczorów. W zasadzie polecam, ale radzę nie sugerować się opiniami innych, lepiej samemu wyrobić sobie zdanie.

PS CG ma jedne z najgorszych openingów i endingów jakie kiedykolwiek słyszałam, co zupełnie mnie zaskoczyło, bo ścieżka dźwiękowa jest absolutnie śliczna.

Podkreślam, że obejrzałem tylko 1 serię CG.
Seria bardzo dobra. Posiadająca zaskakujące zwroty akcji, świetnie dobraną ścieżkę dźwiękową, wielowątkową fabułę, piękną grafikę, dobre projekty postaci, można jeszcze dużo wymieniać. Każdy odcinek wywierał na mnie ogromne wrażenie, nie mogłem doczekać się kolejnego, rozmyślałem nad tym jak akcja dalej się potoczy, co zrobi Lulu itd.
Niestety seria zawiera również wady, które zniechęciły mnie do oglądania 2 sezonu m.in: beznadziejne openingi,(nie licząc pierwszego, który był świetny), 26 odcinków i 3 OP z czego tylko 1 mi się podobał. Tutaj widzę parodię: twórcy zrobili wspaniałą serię, a OP to chyba praktykanci wykonali(wstyd)
Kreski sióstr CLAMP nie trawię, niektóre postacie są takie słodkie(zwłaszcza siostra Lelouch'a), że można zwymiotować…ble
Fanserwis, a szczególnie komercja wylewały się z ekranu fuj…np. scenki w szkole, czy scena pod prysznicem Zmoderowano.<prawie z krzesła spadłem>, pizza hut, jeszcze tylko moe brakowało.
Na siłę oglądałem cały pierwszy sezon bo chciałem się dowiedzieć jak to się wszystko skończy. Gdyby w niej nie występowały w.w wady to przebiła by w mojej skali DN.
Są gusta i guściki i jak ktoś lubi, albo nie zwraca uwagi na fanserwis to może się spokojnie brać za ten tytuł.

Z góry zaznaczam, że obejrzałem dopiero dwa odcinki Code Geass, więc to co tutaj piszę to jedynie pierwsze wrażenia. I przepraszam, jeśli pomylę imiona bohaterów. Miałem mieszane uczucia co do tej serii – z jednej strony, entuzjastyczna recenzja, z drugiej, komentarze typu „osoby ogłądające CG dzielą się na 1. te które zrozumiały i seria im się podoba oraz 2. te które nie zrozumiały” (innymi słowy – „jeśli nie podoba ci się CG jesteś idiotą”)lub „szkoda, że nie ma sposobu, żeby stwierdzić, czy osoba pisząca komentarz ma 13 czy 30 lat” (czyli „jeśli nie podoba ci się CG jesteś trzynastoletnim idiotą”)- czytając coś takiego trudno nie podejrzewać CG o bycie przeciętną, a może nawet słabą serią otoczoną kręgiem maniakalnych fanów, wystawiających te wszystkie 10/10 i pożerających żywcem każdego kto ośmieli się podnieść choćby palec na ich ukochane anime. Zacząłem więc oglądać, żeby wyrobić sobie własne zdanie i… szczerze przyznam, nie spodziewałem się, że będzie aż tak źle.

Główny bohater – miał być oryginalny i ciekawy, wystarczyła jedna scena (gra w szachy w ep. 1) i już miałem go dosyć. Kolejny genialny nastolatek z supermocą? Faktycznie, Light 2.0, ale o ile w Death Note L był do zniesienia z uwagi na dodające mu smaczku autystyczne zachowania, a sam Light miał chwile, kiedy wychodził z niego psychopata(nawet mimo to, pod koniec serii zaczął już irytować), oglądanie tego po raz kolejny zwyczajnie nudzi.

Logika… Narzekałem w DN na brak sensu i realizmu? To dlatego, że nie znałem jeszcze Code Geass. Lelouch bez problem zdobywa dla gromadki terrorystów kilka mechów (jak na najpotężniejszą broń przystało, przewozi sie je niestrzeżonym pociągiem przez obszar, gdzie właśnie trwają walki z terrorystami i oczywiście wie o tym Lelouch), do których wyżej wymienieni terroryści wsiadają ochoczo wsiadają (jak na najpotężniejszą broń przystało, każdy miezkaniec okupowanej Japonii potrafi nimi sterować, umiejętności tej prawdopodobnie nauczają szkoły podstawowe, skoro potrafi także nastoletni Lelouch) i ruszają do walki. Tę w kluczowym momencie przerywa spadająca z dachu kobieta (z dzieckiem) – skąd się tam wzięla, nie mam pojęcia.

Skoro przy spdającej kobiecie (z dzieckiem) jesteśmy – o ile pamiętam, CG nie jest komedią? Nagromadzenie scen śmiesznych (obawiam się, że niezamierzenie) jest większe niż w niejednej parodii. Rozwaliło mnie wejście Księcia Clovisa – toż to Tamaki z Ouran HSHC, dosłownie! Jego „natchniona przemowa”, wzmocniona zaskoczeniem, rozbawiła mnie bardziej niż niejeden z tekstów Tamakiego, tyle że symbolem Złego Uciskającego Imperium nie powinna chyba być postać wprost z komedii? Z kolei scena z Lelouchem wspominającym sistrę w chwili zbliżającej się śmierci świetnie pasowała by do Sayonara Zetsubou Sensei – dramatyczna muzyka, dziewczę na wózku w kwiecistej scerii – tak wzruszające ż aż śmieszne, brakuje tylko okrzyku „I'm in despair!”. Oczywiście, nie mogę nie wspomnieć o genialnym wejściu spadającej kobiety (z dzieckiem), az się prosi o komentarz Haruhi z OHSHC w stylu „Skąd ona właściwie się tam wzięła”. Zakończenie drugiego odcinka – Lelouch wyjawia swoją tożsamość Clovisovi – też sugeruje że mamy do czynienia z parodią (dobrze przynajmniej, że nie powiedział „Jestem twoim ojcem”).

Naprawde chciałbym się mylić, może taki początek to tylko wypadek przy pracy, a może ktoś zapomniał dodać w recenzji „komedia” i „satyra/parodia”. Oglądam CG dalej, z nadzieją na poprawę – tyle dobrych komentarzy nie mogło się chyba wziąć znikąd? Może jestem 13letnim idiotą (choć data urodzenia w dowodzie temu przeczy…), ale na razie widze w CG tylko kicz.

...i skąd tam się wzięła ta spadająca kobieta (z dzieckiem)?

Code Gayass najlepszą telenowelą jest!
Udowodnił to w pierwszym sezonie i z gracją daje to też do zrozumienia w drugim. Plejada postaci i wydarzeń, dzięki którym parskam śmiechem nie ma tu końca. Zaprawdę Sunrise wymodziło świetny tytuł, który oczywiście trzeba oglądać z przymrużeniem oka, co by się nie uszkodzić psychicznie.

Seria świetna. Nie bede sie rozpisywal, ale gratulacje dla tworcow. Nie maja na koncie zadnych wczesniejszych powaznych pozycji. Ogromnie mnie to zaskoczyło, ale cieszmy sie z tego powodu :)

Nie wiem co powiem po obejrzeniu drugiej serii, ale moim zdaniem wypuszczenie jej to błąd, gdyż zakonczenie niniejszej produkcji uwazam za odpowiednie.

Do tego tytułu namówiła mnie fanka tej serii, mimo że miałam uprzedzenie do mecha, i unikałam takich anime jak tylko mogłam. Od początku CLAMP'owa kreska delikatnie kuła w oczy, ale się przyzwyczaiłam. No nie do końca, bo do dziś nie potrafię znieść przesłodzonego koloru włosów. Jakoś polubiłam głównego bohatera, mimo że jest podobny do Lighta, którego szczerzę nie cierpię. Może dlatego że nasz Lulu, jest o wiele bardziej… Ludzki? Choć mam wrażenie że coraz mniej tej „ludzkości” posiada. Ogólnie, postacie często są delikatnie schematyczne. Mamy Geniuszy zła, jak i Słodkie no, może nie idiotki, ale Panienki, mamy całą armię Bishounenów. Ale jest w nich coś, co przykuło moją uwagę, i chcę poznać ich dalsze losy. Jak rzadko się zdarza, nie ma tu postaci którą skrajnie bym nie lubiła. No, może denerwuje mnie odrobinę nina oraz Euphy, ale nie aż tak bardzo jak niektóre postacie w innych anime. Mechy… no cóż dużo mówić, nie znam się na tym, aczkolwiek nie przeszkadzają mi za bardzo. Mam tylko nadzieję, że nie zrobi się z tego dłuższy tasiemiec. Do tego jak narazie, nie było za dużo zmartwychwstań, co dla mnie także jest plusem.
Nie uważam tego anime za szczególną perełkę, ale ogląda mi się wyjątkowo miło. Fabuła wciąga, postacie przykuwają uwagę swoją barwnością, a do grafiki idzie się przyzwyczaić. 8/10

Jak dla mnie jest to kawał dobrego anime, trzymającego w napięciu od samego początku do końca. Na początku nie mogłem strawić Clampowych postaci których po prostu nie znoszę i omijam szerokim łukiem. Ich projekty postaci czy ich fryzur których układanie zajełoby 4 godziny każdego dnia zwykle powodują u mnie odruch wymiotny, ale ku mojemu zaskoczeniu po paru odcinkach wogóle przestałem na to zwracać uwagę.
Postaci po obu stronach konfliktu wzbudzały moją sympatię i prawię nikogo nie byłem w stanie całkiem „znielubić” wyjątkiem była Nina gdyż takich ludzi jak ona nie jestem w stanie znieść szczególnie w prawdziwym życiu.
Polecam prawie każdemu ;)

z reguły nigdy nie siegałam po anime, w których są mechy ale po tym tytule zmieniłam całkowiecie zdanie, gdy pierwszy raz sięgłam po CG to przetrawiłam tylko 2 pierwsze odcinki, jadnak po jakimś czasie z braku innych interesujących tytułów CG znowu zagościł na kompie, i tak jak już wcześniej ktoś się wypowiadał, to tak mnie to wciągło, że jest to moje ulubione anime:) świetna fabuła (w zalążku przypomina DN), grafika na bardzo wysokim poziomie (choć czasami trochę przesłodzona), konstrukcja wątków czasami zwala z nóg a bochaterowie tacy, że chciałoby się…:) (zwłaszcza LuLu), jka ktoś z was ogląda R2 to na pewno zauważył podobieństwo pierwszych odcinków z obu serii, dość ryzykowne ale jak najbardziej słuszne posunięcie, moim zdaniem:) genialna muzyka!!! warto obejrzeć te machaniczne potwory zwłaszcza dla Lelouch:)

Postanowiłam obejrzeć code geass po wielkim odzewie fandomu, gdziekolwiek wchodze widze ten tytuł. Po za tym na tanuki prawie same 10/10. No więc miałam taki moment, że po 9 odcinkach nie dałam rady dalej. Po miesiącu przerwy z braku czegokolwiek innego do ogladania chwyciłam znowu i pociagneło mnie aż do R2 i trzyma na bieząco. Bo wkręca i wciąga niewątpliwie. Ale niestety nie jest dobre. Nie biore tego tytułu poważnie, bo on nie ma taki być. Dla mnie code geass jest typowym tytułem dla szerokiej (młodej) publiczności i najbardziej przekonuje mnie o tym wszędobylska reklama pizzy hut, wylewający sie z ekranu fanserwis i obecna zawartość sklepów dla otaku. Bo mimo, że fabuła ma jako taki potencjał i pomysł to całe wykonanie wyszło troche śmiesznie. Co boli najbardziej było to celowe. CG rządzą proste mechanizmy mające na celu pozyskanie szerokiej widowni. Jak widać działa. Same postacie nie są orginalne, ani sama konstrukcja fabuły, wszystko to juz gdzies widziałam, tam gdzie to wypaliło i podniosło oglądalnośc. No bo co dostajemy: Lulu marki Ambitny Evil Genius® i jego wątpliwe moralnie działania (Light­‑o II?), C.C. inteligentna, owiana tajemnicą piękność trzymająca strone głównego, Suzaku – przyjaciel z dziecinstwa, który teraz jest wrogiem głownego i jego mhroczne sekrety przeszłości, Shirley – niezbyt bystra, zakochana w głownym kolezanka ze szkoły, w serii drugiej Rolo – istne bóstwo dla fanek shota i jajojistek itd itd. Wszystkie te postaci wydają mi sie naprawde płytkie i niewiarygodne, prawie żadna mnie do siebie nie przekonała. A jednocześnie chce mi sie oglądać ich poczynania. Twórcy robią z widzami co chcą i mało kto to zauważa. Bo jak ktoś pisze ze code geass jest ambitną i głeboką serią to chyba nie widział za wiele dobrych tytułów. Jest zmyślna, dobrze przemyślana, to wszystko. Polityczny fanserwis w patetyczno­‑wojenno­‑cukierowej odsłonce: 6,5/10 + koszmarne openingi i nieznośna kreska a la clamp

A ja to bym nawet nie dała 8/10 za tą serie.
oglądam ją już jakis czas bo wszyscy się tym zachwycają, ale nie uważam tego za jakąś perełkę. Gundam Seed nie oglądałam, więc nie wiem jak bardzo jest Code Geas podobne do tamtej serii, chociaż widzę że obywda są mecha, ile stamtąd wzięto pomysłów z fabuły nie wiem.

Widać bardzo dużo powiązań z Death Note, sporo stamtąd wzięto pomysłów tyle że podano w innym sosie. Porównań z Death Note można by wyliczać, choćby te: Geas = moc pamiętnika (+ofiary nie mają wpływu na to co zrobi im oprawca)
Lelouch = Light (obydwaj geniusze)
CC = Ryuku (obydwoje dali moce swoim „panom”, są ich „kompanami”), ta cała atmosfera niesamowitej inteligencji jaka pała od bohaterów, tyle że dla mnie w bardziej wiarygodny sposób jest pokazana ta z Death Note.
Death Note to był, bo ja wiem, powiew świeżości w anime, a teraz twórcy CG zobaczyli że skoro DN chwycił i okazał się jednym z lepszych anime to można stworzyć serie na kanwie Pamiętnika Śmierci i trochę kasy zbić .Jak dla mnie Code Geass nie pobije Death Note.
po prostu powielony materiał.

niemyślałem żę znajde anime przebijają ce DN ale jest i w pewnym momencie zapominamy że jest to anime o mechach

No nie ma co widać ,że i Clamp doczekał się swojej kultowej serii. Jedna z najlepszych serii jakie widzialem.

Gdyby nie pewne forum nigdy nie zaczęłabym oglądać tego anime. Przyznam szczerze, wiele bym straciła. Zaczęłam oglądać je w dosyć dziwny sposób, jednak mimo to rozumiałam fabułę.
Grafika jest dobra, choć zgodzę się recenzentem. Muzyka niczego sobie, bo moją uwagę odwraca od tego postać Zero. Właśnie, postacie są bardzo wyraziste, gdyż każda ma określony cel (marzenie). Często się zdarzało, że w jakimś anime postać mi nie przypadała do gustu, ale w tym jest inaczej. Każda z nich jest interesująca.
Do fabuły nic nie powiem, jest po prostu genialna. Mimo, że nie lubię maszyn jakie pojawiają się w anime tutaj akurat bardzo mi się podobają. Na dodatek co odcinek coś się dzieje, nie ma czegoś takiego jak wydłużanie.
Ogółem polecam to anime wszystkim. Autor powyższej recenzji miał 100% rację oceniając w ten sposób to anime. Ja sama przyznaję, że spędziłam dwa upojne dni na oglądaniu Code Geass.

Scalono ;)
Moderacja

Seria o mechach, które tak naprawdę są najmniej ważne w tej historii. Ciekawie poprowadzona fabuła, doskonałe postaci i bardzo ładna kreska. Bez wątpienia najlepsza produkcja CLAMP­‑u i jedno z najlepszych anime ostatnich lat.
I dla wszystkich którzy może jeszcze tego nie zauważyli: Jest już druga seria! I jak do tej pory nie ustępuje poprzedniczce (no może troszeczkę bo mechy rozmnożyły się a nie jestem fanem tego typu historii)
Oglądać!

zderzenie z Code Geass przyszło dość niespodziewanie – kiedy ta seria wpadła mi w ręce nie oczekiwałem tego co nastąpi potem – pierwszy odcinek oglądałem z zainteresowaniem, drugi z opadniętą szczęką i zachwytem w oczach, a całą resztę z nieopisaną rozkoszą. prawdziwe arcydzieło, absolutny numer jeden na mojej liście anime – cudownie socjopatyczny bohater, boska oprawa audiowizualna oraz fabularna zmiażdżyły mnie swoim ogromem. niech schowa się nędzna papka notorycznie wypluwana przez Hollywood!

Musze przyznać, że każdy odcinek był ciekawy, oglądając tą serię nawet nie zuważyłam jak szybko minął czas. Charaktery postaci są wyśmienite, każdy jest inny, każdy ma swój cel. Grafika na wysokim poziomie. Myzyka świeta ,szczególnie piosenki Hitomi.
Polecam.

Ta seria jest pierwszą z tych o mechach po jaka sięgnęłam XD i dobrze bo wyrobiłam sobie przez nią dobre zdanie o tych seriach ^^" . Najbardziej podobają mi się te „występy” Zero na scenie pomiędzy ruchem oporu Japonii a siłami zbrojnymi Wielkiej Brytanii, której śmieje się prosto w twarz utwierdzając ich tylko w przekonaniu ze ten człowiek jest albo chory psychicznie, albo naprawdę będą mieli kłopoty z nim jako swoim przeciwnikiem ^^

tytuł ten jest bardzo podobny do seri death note; głowne postacie obu seri to bezwzględni geniusze którzy chcą zmienić świat dla własnych pdoszeb; Code Geass to jedna z najlepszych seri jakie ogladałem i postawił bym ją właśnie tóż obok death note o ile postawił bym ją o poprzeczkę wyżej polecam ją wszystkim osobom
nawet jeżeli nie lubisz opowieści o mechach (tak jak ja) to ten tytuł musisz zobaczyć i gwarantuje że Cię użecze

Jestem pod wielkim wrażeniem jakie zrobiło na mnie to anime… Każdy odcinek wbija mnie w fotel a koniec tej serii po prostu mnie przerósł. Żadne anime jeszcze tak na mnie nie działało. Jestem kobietą i nie przepadałam zbytnio za seriami o mechach jednakże ta produkcja po prostu zapadła mi głęboko w pamięć. Kontynuacja Code Geass również jest na tym samym poziomie co pierwsza seria dlatego za to anime nie należy się nic innego jak 10 punktów za całokształt. Anime warte polecenia.

Dałem 9 z dwóch powodów….... Pierwszy „główny bohater” to idiota z myślami po trupach do celu usprawiedliwiający swoje czyny miłością do młodszej siostry…....Drugi powód to moment zakończenia pierwszej serii który mnie wku….....Dajcie żyć muszę oderwać swoje myśli od tego anime by mieć spokojną noc [23:34 10 Maj 2008].......Bardzo to anime przypomina mi Gundam Seed ale nie chodzi o grafike lecz zupełnie coś głębszego…... :)

Na koniec nie mogę powstrzymać się od małej dygresji, dotyczącej analogii między głównym wątkiem serii, a jedną z pierwszych jej scen. Widzimy w niej partię szachów, w której stroną wygrywającą jest arystokrata, a przegrywającą – anonimowy staruszek, któremu na następny ruch pozostało już niewiele czasu. Wtedy otwierają się drzwi i wchodzi dwóch młodzieńców, z których jeden – Lelouch – zajmuje miejsce staruszka przy szachownicy. Zostaje podjęta gra, która wydaje się już z góry przegrana. Jaki będzie jej wynik? Pierwszy ruch Lulu wykonuje królem. Niebawem tocząca się tu walka zaczyna się rozgrywać na większą skalę. Teraz pionkami są ludzkie życia.

Dokładnie. Cieszę sie, że ktoś także zwrócił na to uwagę. Dla mnie anime świetne. Jedno z nielicznych, przy których siedziałam cała spięta ze zdenerwowania. Ciągle się coś działo i nie mogłam się doczekać, aż ściągnie się kolejny odcinek by dowiedzieć się co będzie dalej. Teraz czeka mnie kolejna seria, a widziałam już jej urywek i powiem tylko tyle – będzie co oglądać ;) pozdrawiam wszystkich fanów i recenzentkę za świetną recenzję ;)

Anime uważam za majstersztyk u mnie nr 1.
aktualnie oglądam drugą serię na bierząco i udało im się nawet pozim utrzymać…
a wracając do głownego tematu to muzyka/grafika na najwyższym poziomie
a fabuła genialna szczególnie pokazanie podbieństwa Lulu i Suzaku i różnic w ich dąrzeniu do celu,  kliknij: ukryte  metody są te same o dziwo co zostaje pokazane w R2
największą zaletą serii jest trzymajaca cały czas w napięciu akcja, każdy odcienk w nosi coś ważnego a jednocześnie nie wyjaśnia nic, po obejrzeniu pierwszego sezonu nic w sumie nie jest jasne. a wręcz przeciwnie jest coraz mniej jasne dopiero podczas oglądania drógi raz można dostrzec szczegóły.

A opinie nie tlyko w polsce ale szczególnie na stronach anglojęzycznych dzielą się na:
a) osoby które zrozumiały
b) dzieci które lubią walki dużych robotów
c) osoby które nie zrozumiały i im się nie podoba ten tytuł, i np. nie dostrzegają dwulicowości obu głównych bohaterów.

Ci dródzy potrafią coś często śmiesznego napisać a Ci ostni to albo idzioci albo też należą do drógiej grupy, w kazdym razie naprwdę śmiesznych rzeczy się już naczytałem, czasmi zastanawiąc się czy myślę o tym samym anime.
a teraz jak już sam skomentowałem to poczytam tutejsze komentarze bo niektóre zagraniczne są powalające :D


Pozdrawiam serdecznei szczególnie ekipę redaktorów za kawał świetnej roboty przy recenzjach.
Piotr

ps. fanom polecam picture booki dostępne na torrentach.

Anime przeciętne jeden dobry pomysł tego nie ratuje (a mianowicie danie głównemu bohaterowi podwójnej moralności. ) Później standard ,że aż boli tajemnicza dziewczyna obdarowująca naszego „herosa” mocą , Jakaś dziewuszka z dużym biustem zakochana w bohaterze ahh , jakiś chłoptaś walczący o wyższe ideały z mroczną przeszłością . Przyjaciele po obu stronach barykady i tyle nie jest to jakieś wybitne dzieło ale na pewno warto obejrzeć by się samemu przekonać. ( Może drugi sezon będzie lepszy)

spodziewałam sie czegos na poziomie death note'a i mimo ze kreski Clampa nie trawie to obejrzałam całosc i coz bohaterowie zupełnie mnie do siebie nie przekonali choc nadal nie wiem co mam o nich własciwie myslec niby ich postepowanie jest dosc spojne a jego powody w miare logiczne ale brakuje mi tu jakis refleksji nad własnym postepowaniem do tego jeszcze te koncowa sceny: w kazdym niemal odcinku Lulu odwraca sie do widza z szalenstwem w oku zapowiadajacym cos niezwykłego w nastepnym odcinku.. za trzecim razem przestałam mu wierzyć.. zasadniczo podobał mi sie tak naprawde jedynie odc ze smiercia  kliknij: ukryte  Eufie^^ no a poza tym kulminacyjnie spotkanie obu panów konczace I sezon ktore jest taka sama zagrywka jak przy kazdym zwykłym odcinku.. czy znow sie na to nabiorę?

Spoilery się ukrywa! – zniesmaczona Moderacja