Tanuki-Anime

To jest anime, które dobrze pokazuje, dlaczego Sapkowski jest geniuszem. Bo właściwie schemat ten sam – zmutowanie łowczynie potworów, których świat się boi tak samo jak ich ofiar. Ale… wszystko strasznie płytkie i kiczowate, do tego nudne i denerwujące – szczególnie ten gówniarz uczepiony nóg głównej bohaterki jak rzep do psiego ogona. Postacie nijakie i nie da się ich polubić, wizja świata schematyczna i bez żadnej głębi. Berserk to chyba wciąż jedyne fantasy, jakie Japończykom naprawdę wyszło.

Ok, wróciłem po latach do tego Anime i, oczywistym było, że natrafię na niejedną kliszę. Jednakże nie to mnie tutaj przytłoczyło. Mianowicie: kicz i monotonność. Kicz w dialogach, które były napisane chyba przez dzieci z podstawówki albo ś.p. gimnazjum. Do tego się powtarzały. A monotonność przy choreografiach walk i designach potworów… które też wydawały się kiczowate nieraz :V

Wciągające anime, tylko niestety, niedokończone.

Oglądało mi się przednio i fabuła mnie wciągnęła już od początku (i co cieszy była spójna!!). Postaci są interesujące (a za Teresą wręcz przepadam!!), nie mogłam się trochę przyzwyczaić do wyglądu postaci, ale za to klimat i sceneria są wręcz urzekające. Niestety zabrakło mi takiej małej iskierki żeby dać 10chę.

Dawno nie bawiłem się w pisanie swoich pseudo­‑recenzji, więc najwyższy czas nadrobić zaległości z okazji obejrzenia „Claymore”.

Czy może powinienem napisać: japońskiego „Wiedźmina”? Szczerze mówiąc, przez pierwsze kilka odcinków nie mogłem przestać się śmiać – podobieństwa są po prostu olbrzymie.

Bo kimże są Claymore (ciekawe, jak można by to spolszczyć? Klejmoritanki? :D), jeśli nie odtrąconymi przez społeczeństwo mutantami z ciężkimi problemami natury wewnętrznej? I ta pierwsza scena, w której pojawia się Geralt, wróć, Clare'alt, to znaczy – Clare z gadzimi oczami…

W każdym razie, pierwsze kilka odcinków to japoński „Wiedźmin” pełną parą. Mamy tu nawet męski odpowiednik Ciri pod postacią Rakiego… I powiem, że te odcinki były dość ciekawe.

Niestety od mniej więcej połowy sezonu poziom serialu spada, i to dokładnie we WSZYSTKICH elementach, jak spadochroniarz z uszkodzonym spadochronem i kończy równie nieszczęśliwie – plaśnięciem o ziemię. A teraz czas na rozbicie anime na elementy bazowe…

Walki. W sumie najważniejsza rzecz w tym anime… Pierwsze walki są naprawdę dobre. Ukazują odmienne style przeciwników, nie ma typowych głupich okrzyków i stawania w środku akcji, żeby porozmyślać nad taktyką rywala. I wyglądają bardzo dynamicznie mimo prostoty animacji. Żyć nie umierać. Niestety im dalej w las, tym gorzej, a pod koniec ma się wrażenie, że ogląda się bajkę pokroju Dragon Balla dla 12­‑latków – czyli ciągłe krzyki, idiotyczne transformacje, niemożliwe akrobacje i tak dalej. I oczywiście wiecznie ten sam schemat: boss robi bohaterom oklep, ale pod koniec bohaterowie znajdują w sobie wewnętrzną siłę i jednym zaskakującym ruchem go wykańczają. Nuda, sztampa, banał. 2/10.

Fabuła. Zaczyna się, jak napisałem, ciekawie, i do pewnego momentu jest tylko lepiej. Epizod z katedrą i historia Teresy są genialne, gdyby tylko seria utrzymała ten ciężki, kameralny klimat i atmosferę tajemniczości do końca, to można by było wystawić jej co najmniej ocenę 8.5/10. A tak… Niestety klimat w pewnym momencie pryska, wszystko zostaje wyjaśnione, a do końca zostaje więcej niż 10 odcinków wypełnionych w 95% odmóżdżającymi walkami. Końcówka też jest po prostu banalna. 4/10.

Grafika. Kreska z początku wydała mi się odpychająca, chociaż może mieć na to wpływ fakt, że anime ma już 7 lat. Jednak takie „Code Geass” jest jeszcze starsze, a grafikę ma o wiele ładniejszą. Postacie ludzkie w „Claymore” wyglądają niestety miejscami na upośledzone, zwłaszcza tyczy się to Rakiego. Na plus trzeba jednak zaliczyć design demonów – są faktycznie unikalne i dość straszne, chociaż macek mogłoby być więcej. :D Walki też wyglądają dynamicznie, więc w zasadzie nie ma co narzekać. 6/10.

Audio. W tej kwestii anime naprawdę niczym się nie wyróżnia. Opening i ending są całkiem niezłe, słuchałem ich z przyjemnością po większości odcinków. Dubbing jest słaby, większość postaci brzmiało praktycznie identycznie, co w porównaniu z mało różniącym się wyglądem poszczególnych Klejmoritanek sprawiało, że postacie po prostu mi się zlewały. Muzyka podczas walk nie przeszkadzała, ale też nie wpadała w ucho. Więc ogólnie jest średnio, ale dużym minusem był dla mnie dubbing, więc daję łącznie 4/10.

Średnio daje to ocenę 4/10… Co jest oceną krzywdzącą, ale twórcy sami sobie zgotowali ten los, mieszając naprawdę dobre epizody, jak wymienione odcinki z katedrą i historią Teresy z kompletnym szajsem, jakim jest druga połowa anime. I chyba tak można napisać: polecam tą serię tylko do około 14 odcinka, ale i to tylko, jeśli wam się nudzi. Są lepsze, dużo lepsze anime, które trzymają poziom od początku do końca.

Niewykorzystany potencjał.

Wasza redakcja daje schematycznemu i nudnemu Seirei no Moribito same dziesiątki, a dla ciekawego i klimatycznego Claymore siódemki i szóstki? No kaman…

Swieci panscy.. to, ze jeszcze mam wlosy na glowie to chyba tylko zasluga czystego przypadku. Szczegolnie po tym zakonczeniu. Ugh.

Moze to moja wlasna wina, bo sie nastawilam. Ktos mi to­‑to pod nos podetknal jako 'cos podobnego klimatem do Seirei no Moribito'. Ha­‑ha…

Na plus:
- generalnie bardzo ciekawy pomysl,
- manga, ktora – jak wiesc niesie – jest duzo lepsza,
- Teresa,
- czesc scen walk, jak juz przestana chrzanic i sie biora do rzeczy w koncu,
- ending,
- zbroje.

Poza ogolnym niezadowoleniem natomiast, kilka 'ale' ktore mam do tej produkcji to miedzy innymi:
- Raki,
- nadmierna ilosc zbyt szybko i pobieznie przedstawianych postaci,
- zbyt wczesnie wepchali ten caly  kliknij: ukryte  flashback z Teresa,
- Raki,
- historii brakuje odpowiedniego tempa, a im dalej tym gorzej,
- najgorszy typ shounenowych walk, czyli 'postojmy razem, opisujac w najdrobniejszym detalu nasze techniki walki, tlumaczmy je wrogom i zdradzajmy nasze przyszle plany' wszystko to przypruszone absurdalna liczba flashbackow, zeby wszystkie zlote rybki ogladajace to anime nie czuly sie zgubione,
- Raki.

A no tak. Jedna rzecz, w ktorej to anime wybija sie ponad inne z latwoscia: do tej pory, oficjalnie najbardziej irytujaca mnie postacia bylo to ciele niemrawe z Hakuouki – Chizuru bodajze.
Ale juz nie. Teraz na tym miejscu umoscil sie Raki. Chryste, juz dawno nie mialam az tak silnej checi przewijac odcinka anime, jak w momecie kiedy jego placzliwa paszcza pojawia sie na ekranie. Yh.

5/10.

Zapowiadało się genialnie. Przynajmniej do połowy serii połykałam odcinki jeden za drugim, nie mogąc oderwać się od ekranu. Potem, niestety, wszystko się rozmyło, główna bohaterka oraz fabuła straciły element tajemniczości, zamiast tego wkradł się banał. Do samego końca bardzo podobały mi się walki, ale już to, co za nimi stało, podobać mi się przestało.
Zwykle czuję przynajmniej odrobinę sympatii do powszechnie nielubianych postaci, potrafię zauważyć ich zalety, ale Raki był naprawdę fatalny i nie wywoływał we mnie nic poza skrajną irytacją, podobnie zresztą jak Priscilla. Przynajmniej główna bohaterka od początku do końca trzymała poziom: nawet wtedy, gdy pod jej lodową maską zaczęły ukazywać się cieplejsze emocje, nie przestała być twarda i konsekwentna.
A propos zakończenia – nie cierpię serii, które urywają się tak nagle, bez porządnego klimaksu, bez domknięcia i wyjaśnień. Rozumiem, że to tylko pierwsza seria, że mogę sobie doczytać resztę w mandze etc., ale naprawdę, każda poszczególna seria powinna mieć wyraźne zakończenie, nawet jeśli planuje się jej kontynuację!
Od strony graficznej i muzycznej całość mi się podobała, a już szczególnie podobał mi się szary i ponury świat przedstawiony, jak odmienny od popularnego, ociekającego tęczowymi kolorkami fantasy, którego w anime nie brakuje.

Obejrzałem w 3 dni cała serie. Po prostu świetna. Minęły 2 miesiące i oglądam znowu. Z tego powodu daję 10/10. To chyba jedyne anime, za którym tak szybko zatęskniłem. Niecierpliwie czekam na druga serię, ale pewnie zacne czytać mangę. Może sie okazać, że będzie tak samo jak z „Berserk”, czyli manga jest kilkukrotnie lepsza od anime.

To co najbardziej zawiodło mnie w tym anime to pewna sprawa, a mianowicie fabuła nie zbyt się zgadza z fabułą mangi w końcowych odcinkach szczególnie walka z Priscillą jest krótka i mało, że tak powiem trzymających w napięciu momentów. Ale dzięki mojemu zamiłowaniu do mangi 6/10 :(

No cóż… jak dla mnie 3/10… Muzyka strasznie monotonna i choć lubuję się w mocnej, ponurej muzyce, tak ta zaprezentowana nam w anime jest raczej słaba. Fabuła jest strasznie prosta – zabić, zabić, zabić i coś tam, coś tam o bohaterach. Rakiego nikt nie lubi. Wcale mnie to nie dziwi, nie jest przypakowanym odważnisiem wymachującym mieczem na równi z Clair. Jednakże, on jest według mnie jedyną ludzką postacią, jak już tu ktoś zauważył. Jest równowagą emocjonalną dla Clair, on jest pełen życia i optymizmu, niejednokrotnie okazuje swe uczucia, a ona – zamknięta w sobie, niewiele mówi, opanowana… pusta machina do zabijania! Moim zdaniem Raki jest świetnym odświeżeniem – bez niego byłoby ponuro jak w mauzoleum. Kreska nie do końca mi się podobała. Ogółem lubię serie fantasy, ale nie aż tak sztywne!

Fajny, dość mroczny świat, zamotana i w sumie nie do końca satysfakcjonująca fabuła, bohaterki, które można rozpoznać tylko po głosie albo fryzurze – bo wszystkie są takie same – a jednak potrafi toto chwycić widza za pysk i nie puszczać aż do końca. Dawno nie trafiłem serii, w której zawsze chce się obejrzeć przysłowiowy jeden następny odcinek, więc stęskniłem się za tym uczuciem. Jeśli chce się obejrzeć coś o nieskomplikowanej fabule, osadzone w całkiem fajnym świecie fantasy – Claymore zdecydowanie daje radę. Olewam wiele istotnych wad i bezwstydnie naciągam ocenę do 8/10, głównie za ukrytą gdzieś tam w tej rurę, dyszę czy inny wihajster, który potrafił wciągnąć mnie jak czarna dziura.

Przeglądając poniższe komentarze uznaję, że moja opinia dotycząca całej serii jest nieistotna, bo irytująco wyważona, natomiast zdanie, jakie mam na temat Rakiego już wydaje mi się bardziej przydatne. Jemu na pewno.

Trochę przesada z tym krytykowaniem tej postaci. Jakoś nie przekonują mnie przeczytane uzasadnienia, dlaczego Raki jest taki be, fuj i za drzwi. Przecież to jest jedyny w pełni ludzki bohater mający związek z główną postacią. Chyba nawet też jedyny w pełni ludzki osobnik na całą serię, nie licząc statystów – mieszkańców miast. Młody chłopak,  kliknij: ukryte  który został z niczym, otrzymał za to serdecznego kopa na pewną śmierć od swojej społeczności. Schronił się przy osobie, która go uratowała, obdarzył ją uczuciem i chciał jakoś je okazać. Jego pech, że Clare – względem niego – okazała się jednostką samowystarczalną. Co więc miał zrobić? Był tylko człowiekiem. Dzieckiem wręcz.
Wobec siebie też macie takie wymagania?

"/.../ osoba żyjąca w Japonii nie jest paraliżowana strachem przed trzęsieniem ziemi, mieszkaniec Izraela – przed zamachem terrorystycznym, a zawodowy żołnierz przed udziałem w walce na śmierć i życie. "
Nawet nie wyobrażasz sobie, drogi recenzencie jak bardzo się mylisz.

W każdym razie, mnie anime się podobało. Choć faktycznie mogłoby być (znacznie) lepsze – gdyby rozwinięto parę wątków jeszcze. Największą IMO wadą anime jest postać Rakiego – tak denerwującego side­‑kicka jeszcze nie widziałem w żadnym anime. Po prostu chciałem by zginął jakąś tragiczną i drastyczną śmiercią. Gdyby nie przeszkadzał głównej bohaterce, to byłoby chyba jedno z najciekawszych anime, jakie w życiu oglądałem. Szczególnie wątek Teresy „pożarłem” – odcinek za odcinkiem.

W każdym razie – warte obejrzenia, choćby ze względu na to, że pośród anime nie ma wielu tego typu tytułów.

mimo wszystko tylko +18 . powinno to być zaznaczone w opise.

Co by tutaj nie pisać. Anime miało potencjał ale nie został on do końca wykorzystany. W pełni zgadzam się z opinią autora. Anime wciąga jak bagno ale w pewnych scenach irytuje i denerwuje swoimi brakami. Końcówka to jedno wielkie nieporozumienie i odejście od mangii. Postać Rakiego irytuje do granic możliwości żołądka. Rozumiem że to anime miało być w stylu dark fantasy ale ludzie kochani… Większej cioty od Rakiego nie widziałem jeszcze w żadnym innym tytule. Sporo wątków zostało potraktowane po macoszemu. Postać Ileny, co się z nią stało? Co się stało z Galateą, czy Flora zginęła czy została tylko ranna, jakim cudem Clare z pełnej formy Yomy udało się wrócić do ludzkiej postaci i wiele wiele innych. Anime kończy się w takim momencie, że powinna wyjść kolejna seria. Ostatnie dwa odcinki to również dobitny przykład na to, że twórców gonił albo deadline albo po prostu brakło im funduszy na doszlifowanie. Po seansie mam niesmak bo po prostu chcę więcej ale w innej formie. 7/10 i osobiście polecam, bo takich tytułów jest bardzo mało.

Wielu przedmówców w komentarzach zwróciło uwagę na niewykorzystany potencjał tego anime.. Mangi (póki co) jeszcze nie czytałam, więc nie mam porównania do oryginału, ale pewien ładunek 'niewypału' dało się odczuć mimo to…

Kwestia  kliknij: ukryte  uczucia niby rodzącego się między dwójką bohaterów została delikatnie mówiąc olana – zasugerowana jedynie widzowi poprzez ciągłe powtarzane do znudzenia „Raki…”, „Claire…”, „Będę Cie chronił..”, etc… Brak potwierdzenia owych relacji chociażby w czynach i przeżyciach wewnętrznych bohaterów lub ewolucji samego uczucia sprawiło, że dla widza ono praktycznie nie istnieje – budzi jedynie politowanie, śmiech albo irytację…

Wspomniany brak przeżyć wewn. bohaterów, motywów postępowania (poza tymi często spotykanymi, jak zemsta) i brak okazji głębszego poznania psychiki postaci sprawia, że są one płaskie, drętwe i po prostu nudne. Przyznam, że do pewnego momentu oglądałam odcinek za odcinkiem pochłonięta fabułą, która potem nagle napotkała bliżej nieokreśloną przeszkodę, o którą potknęła się i dotkliwie potłukła… I tak jej zostało prawie do końca…

Samo zakończenie  kliknij: ukryte  (pomijając fakt, że zostało skonstruowane dla wygody ewentualnej kontynuacji), jest skrajnym absurdem na tle wszystkich wcześniejszych odcinków i scen, kiedy to Claire powtarza jak mantrę, że wstąpiła do organizacji dla Teresy, że ją pomści, że odnajdzie jej zabójczynię, a kiedy ma ku temu okazję (i wręcz dorównuje jej siłą i umiejętnościami), po dosłownie jednym podcięciu jej skrzydełek i wstawiennictwu płaczliwego Rakiego, rezygnuje z wendetty, docenia relacje łączące ją z niektórymi wojowniczkami i postanawia żyć jak człowiek, podczas gdy jej największy wróg, którego zabiciu podporządkowała całe swoje dotychczasowe życie, ma się całkiem dobrze u boku Pana Złego… Sytuacja trochę „z innej bajki”, która absolutnie w żaden sposób nie wpisuje się w atmosferę i konwencję wcześniejszych odcinków.

W nawiązaniu do nagłówka komentarza – anime to jest jednym z tych, dzięki którym można całkiem nieźle przy niewielkim wysiłku opanować sporo liczebników japońskich :P. Jak po większości tytułów można zacząć „wyłapywać” potoczne zwroty i sformułowania, tak tu czułam się jakbym oglądała „Ulicę Sezamkową” tylko w japońskim wydaniu…

Pierwszy raz z tym anime miałem kontakt gdy zaprzyjaźniony kolega pokazał mi pewien odcinek  kliknij: ukryte  przemienienia Prisscilli w Przebudzoną. Pierwsze -szok. Podobała mi się grafika, muzyki niemalże nie dostrzegałem. Ale był watek, którego po prostu nie mogłem sobie odmówić. Przeczytałem cała ówczesna mangę (ok do 78 rozdziału) i dopiero wtedy zabrałem się za anime. Najlepsze było to że niektóre momenty anime oglądałem równocześnie porównując klatki z mangą. Niemalże identyczne, co było dla mnie plusem. Idąc razem z Clare i mordując co spotkanych yoma, znienawidziłem Rakiego, i w końcu nadszedł ten „rozstrzygający” odcinek. DNO.  kliknij: ukryte  Że niby Prissia zmienia się w super Przebudzona? A co ona pokemon? lvl up! Jeszcze zdzierżę ten pomysł na rozstrzygniecie tego konfliktu.Ale to było zbyt….monotonne. Musze zabić, muszę zabić. I co? ano to co zawsze. Animacja jest…udawająca. Udaję że czasem coś się dzieję mimo że nic nie widać. Jednak są watki które naprawdę wciągają, i milo się je ogląda. Ofelia, Prisia… Jeżeli ktoś nie polubił anime bo np. nie ma rozwinięcia co do organizacji itp powinien przeczytać mangę(Moim zdaniem jedna z ładniejszych). Jest tam teraz rozwinięte co i jak. Tym bardziej zastanawia mnie to jak autor ma zamiar to ciągnąc skoro  kliknij: ukryte  Clare została pozbawiona dolnej części ciała…czyli nie żyje. Podsumowując nie ruszaj anime -najpierw przeczytaj mangę, a anime jako miłe uzupełnienie. Tym którzy się wezmą za anime jako 1 może nie przypaść do gustu.

Anime oceniam jak najbardziej pozytywne. Walki z Youmami(chociaż trochę denerwowało mnie zamienianie się kończynami), bohaterowie- chociaż Raki mnie wnerwiał jak nie wiem co, mazgaj cholerny. Clare, mnie zaiteresowała: szczególnie jej przeszłość. I to,jak poznała Teresę. I w ogóle anime na duży +

Bardzo przeciętne anime – przedramatyzowane tak że w pewnych momentach było puste bez uczuć – takie tam odklepanie tekstu.Wielka szkoda bo potencjał był ale tak szybko jak sie pijawil tak szybko znikł. Plus za grafike bo niczego sobie ale jak niektórzy przedmówcy zauważyli czest powtarzaja sie animacje.
Sceny walk przeciętne i im dalej sie zanużamy tym bardziej efektowność i wykonanie spada. Finałowa walka nie była tak ciekawa jak wiele innych początkowych walk.
Anime troche zrobione na od D…. strony Im wiecej odcinków oglądasz tym bardziej ci się odechciewa oglądać tego anime.
I małe wtrącenie o bohaterkach, drętwe zachowania powtarzające się w kółko banalne teksty. Jak juz wspomniałem zmarnowany potencjał 6/10

Jedno z najlepszych anime jakie widziałem, a widziałem ich setki.

Fajny klimat, ciekawy pomysł, sporo akcji. Ale z drugiej strony – nieco schematyczne i miejscami monotonne (a już na pewno ciągłe wykrzykiwanie 'Clare! Clare!' przez wszystkich wokół w natężeniu 10x na 1 minutę). Animacja ładna, choć czasem się powtarzała, tła oraz postacie też niczego sobie. Z muzyki spodobał mi się ending. Mimo tych drobnych minusów ogólnie oglądało mi się przyjemnie, czasu spędzonego z serią nie żałuję i chętnie zobaczę kontynuację oraz wezmę się za mangę. Ode mnie 8/10.

Właściwie to nie wiem od czego zacząć. Od tego co mi się podobało czy od tego co mi się nie podobało? A może od ogólnego wrażenia?
Zacznijmy zatem od końca. Zakończenie jest otwarte. Wygląda tak jak gdyby miała być 2 seria. Czy będzie? Nie wiem, nie orientuje się.
 kliknij: ukryte  I tak zło i występek musiały ustąpić przed mocą srebrnookich wiedźm Aż ciśnie się na usta. Niestety to prawda. To anime powinno oceniać się rozdziałami, momentami, scenami ale nie całością.
No nie, fabuła spójna, akcja wartka, postacie głębokie, muzyka nawet nie zła. Ale zakończenie? No i ten Riki czy jak mu tam. Taka baba z niego, a ona jest nim. Pomieszanie się ról. No aż ma się ochotę wsiąść ten jego mieczyk z którym się lansuje po scenerii i zdzielić go przez łeb. Można powiedzieć że do 25 odcinka oglądałam z zagryzioną wargą i zmarszczonym czołem. Lecz jak zaczął się 26 już wiedziałam jak się skończy, wyprzedzałam kwestie i zdarzenia. To naprawdę denerwuje.
De facto, anime miało potencjał, ale został on zmarnowany na całej linii.

Anime które mogło być znacznie lepsze niż było, i jak dla mnie to seria genialna do ok. 12 odcinka(mniej więcej). Polubiłem Teresę, zdecydowanie moja ulubiona postać.  kliknij: ukryte  W momencie jej śmierci pomyślałem że seria będzie na prawdę świetna. Potem jeszcze kilka odcinków, mniej więcej do paktu pań zdradzonych przez organizację, i mogiła, bo później kicz się zaczyna(na szczęście nie tylko). Tego dzieciaka miałem ochotę usunąć, wymazać, zrobić z nim cokolwiek byle zniknął już z tej serii.  kliknij: ukryte  HALO… niewłaściwej osobie łeb obcięli, WTF. Raki i jego uczucie do Clair/Clare, no niech to szlak. Podczas scen romantycznych jak chociażby ich pożegnanie w połowie serii, śmiać mi się chciało(i z lekka rzygać). Porządny romans da się znieść, nawet polubić, ale kurde mam swoje granice. Jeszcze jeden minus to za dużo walki na późniejszym etapie, zabić, zabić, zabić. No trochę szkoda. Ale żeby nie wymieniać samych wad to przydałoby się za coś anime pochwalić. Dziękować za postać Teresy, za genialny pomysł na anime, za kilka innych ciekawych postaci, za ładną kreskę i kiczowatą muzyczkę do której da się przyzwyczaić. Jednak moja ogólna ocena pomimo tych wcześniejszych minusów wyniesie 8 bo miło było i przyjemnie.

Ta druga recenzja fabuła:4 postaci:4 to jak dla mnie potężna... przesada.

Właśnie skończyłam oglądać i próbuje pozbierać sie do kupy. Claymore bardzo mi się podobało zwłaszcza, że lubię takie klimaty miecze, walka i brak fanserwisu. Jeśli chodzi o postaci bardzo polubiłam Clare za te jej zdeterminowanie i charakter za to zgodzę się, iż Raki był w tej serii zbędny. Muzyka podkreśla klimat anime podobnie jak krajobrazy czy zachowanie bohaterów. Ogółem rewelka ponad to to dopiero druga seria na której się poryczałam. Na mojej liści drugie miejsce ma zaklepane.

Właśnie brak zakończenia to jego główna wada. Ogólnie walki, postacie, kreska, muzyka były na wysokim poziomie. Recenzent zaniżył ocenę bo gdzieś 8.5/10 powinno być. Bardzo mi się podobały te odcinki jak spotkali najsilniejszego wroga w anime. Był pod postacią dziewczynki. Coś takiego jest najlepsze w anime. Czyli to zło i siła w otoczce piękna.

Anime zainteresowało mnie tytułem, bo pierwsze i jedyne moje skojarzenie z nazwą anime była mina przeciwpiechotna, potem zobaczyłem miecze… no cóż… Uwielbiam anime gdzie jest broń palna (i po tytule, miałem nadzieję, że ją zobaczę), ale nienawidzę książek, filmów, gier gdzie są miecze. 5 sekund openingu i musiałem odłożyć tytuł ;) .

Wierność fabule mangi – przeciętnie i na nieszczęście dla serii, manga bije na głowę to, co jest w anime.
Muzyka – opening i ending są rewelacyjne (opening Raison d'Etre grany przez Nightmare – zespół odpowiedzialny za pierwszy opening Death Note, ending Danzai no Hana w wykonaniu Kosaka Riyu jest czystą poezją :D)
Wykonanie – kreska poprawna, bez rażących niedociągnięć.
Werdykt: słuchając openingu i endingu siadaj do mangi :D

Na szczęście w podejściu do Claymore nie zasugerowałam się żadną recenzją ani komentarzami z Tanuki i obejrzałam anime, które bardzo mi się spodobało i to wydaje się – dokładnie za te elementy, które większość właśnie krytykuje. Nie jestem zapaloną miłośniczką rzezi, więc jeśli mam z tym do czynienia traktuję takie sceny z podobnym dystansem jak obleśny fanserwis w anime, które z innych względów mnie wciągnęło. Tak więc dla mnie historia była ciekawa, o żadnym odcinku nie pomyślałam, że jest nudny i dopiero na wysokości 20, gdy już każdy odcinek sprowadzał się li i tylko do walk miałam zmęczenie tematem. Bardzo podobał mi się klimat tej serii oraz aparycja wojowniczek i ten chłód, którym emanowały. Nie traktowałabym ich w kategoriach sympatyczne­‑antypatyczne lecz raczej widziała to jako czynnik odróżniający je od zwykłych śmiertelników, więc ich postawa i aura osobowości dla mnie były atrakcyjne. Czy anime było przewidywalne? Niech nikt mi nie wciska, że po obejrzeniu 5 odcinków wiedział, czym skończy się historia. Ja kilkukrotnie sądziłam, że fabuła skupi się na jakimś konflikcie między niesubordynowanymi wojowniczkami a organizacją, a jednak tematem głównym było to, co było. Wielką zaletą tej produkcji jest dla mnie nie występowanie w niej „typowej japońszczyzny” tzn. 1)wpychanie w świat przedstawiony jakichś typowo japońskich elementów = niemożność uwolnienia fantazji twórców od naleciałości swej kultury; 2)dwóch irytujących motywów przewodnich 90% anime – każdy musi dawać z siebie wszystko, będę kogoś chronić. Wprawdzie niejaki Raki przejawił pomysł „chronienia”, ale szczęśliwie autor scenariusza nie wprowadził tej idei w ruch i obyło się bez sztampowego „od zera do bohatera”. Nie bardzo w ogóle wiem, po co istniał ten bohater, bo o ile w ogóle mnie nie raziła jego słabość i płacz (właśnie to wydało mi się akurat autentyczne i takie ludzkie), o tyle jednak nie czuję jaki rodzaj relacji ma istnieć między nim i Clare…ale na pewno nie widzę tu romansu i ten pocałunek, który Clare złożyła – on powinien był zostać złożony na czoło a nie usta. Generalnie dla całego scenariusza Raki jest zbędny, bo jego postać próbuje nieudolnie tylko duplikować schemat Teresa­‑Clare. W tym schemacie spotkanie i zawarta więź zdeterminowała losy i przemianę osobowości każdej z nich, więc już na przyszłość Clare nie potrzebuje „na nowo” kolejnej osoby, która wpłynie na zmianę jej drogi bowiem ona ma z czego czerpać swą indywidualną siłę i jakąś mądrość w ocenie własnej sytuacji czy życiowej drogi. Nie mówię, że powinna żyć przeszłością, ale tworzenie takiego łańcuszka jak tutaj, to pójście na łatwiznę.
Szkoda, że fabuła nie krążyła bardziej wokół organizacji, byłoby fajnie dostać drugą serię oscylującą wokół tego zagadnienia. Podobała mi się idea czarnych listów, choć jak zobaczyć, ile tych Przebudzonych się pojawiało, to człowiek myśli, że Claymor nie miały specjalnej ochoty na egzekucje.
Reasumując: graficznie, muzycznie i fabularnie oceniam tą produkcję wysoko.

Seria z potencjałem, lecz zmarnowanym. Już od 5~epa było wiadome jak walki i przebieg anime bedzie wyglądało. Główni bohaterowie byli irytujący. Sama główna bohaterka była ok, ale to pewnie dlatego, że nie wiele mówiła. Serie oceniam 4/10 bo jednak coś w sobie miała, cóż jednak z trudnością dotrwałem do końca.

Pozdrawiam,

Na anime trafiłam zupełnie przez przypadek. Oglądałam Clannad i po prostu zawsze gdy wpisywałam do wyszukiwarki „cla” to mi się wyświetlały oba te tytuły. Kliknęłam w ślepo. Oglądając 1 odcinek myślałam, że Claymore to gniot. Ale potem coraz bardziej mnie wciągało. Po 3,4 epie nie mogłam już przestać oglądać. Cała seria poszła w 2 popołudnia i żałuję, że nie ma 2 serii. Uważam, że jeżeli przebrnie się przez pierwsze nudne epy wprowadzenia (jak to się zdarza w różnych innych dobrych seriach) to anime zasługuje 9/10.
Niektóre momenty były po prostu zbyt naciągane…heh Oczywiście nie komentuję ostatniego epa, gdzie zakończenie jest jak dla mnie naciągane i na siłę upchnięte w jeden ep. Ale znamy to już np. z anime D.Gray Man…
W każdym razie polecam.

PS. Zgadzam się, Raki to zmora serii, zwłaszcza ostatniego odcinka… =.=

rzeczywiście Raki jest strasznie irytujący. Jednak mimo to anime wciąga , chociaż przez cały czas rażą niektóre sceny „uczuciowe” ... do twórców można by powiedzieć „przegieliście” . Jednak w recenzji wygląda to tak jakby autor chciał ostrej nawalanki z litrami krwi a irytowało go zwrócenie uwagi na przeszłość bohaterów… dziwne trochę.

.. przepraszam. No, tego.. Nie było złe, ale jakoś nie umiałam się wczuć. Fakt, świetnie się bawiłam, ale chyba nie tak, jak zamierzali twórcy. Dzięki Claymore do orszaku znienawidoznych postaci dołączył Raki. O bardziej irytującego chłopka roztropka na prawdę ciężko, a ja jestem raczej osobą tolerancyjną. Sama jestem w szoku i za bardzo nei wiem, czemu go tak nie lubię. Po prostu denerwował mnie samym widokiem.
Wciągnęło? Wciagnęło! Podobało się? Powiedzmy. Taki Wiedźmin dla parwdziwego faceta, któremu spodoba się baba z wielkim mieczem o blond kuplach i obcisłym srebrnym wdzianku i kalesonach.

Dam 7 za pare scen, które mnie niemalże ruszyły i wiele scen, przez które wiele razy spadałam z krzesła, tudzież turlałam się po podłodze. Obejrzeć warto, ale jak to Ty odbierzesz, to zależy tylko i wyłacznie od Ciebie. Mój czarny humor raczej wyprał z uczuć juz epicką w gronie moich znajomych pewną scenę.  kliknij: ukryte  Tak, chodzi o pozbawienie głowy Teresy. Szkoda mi jej. To chyba jedyna postać, którą w tym misz­‑maszu na parwdę polubiłam.

anime swietne, orginalność
gdyby tak powstała 2 seria
ahhhhhhhhhhhhh
10/10 w mojej skali

Oglądając te anime wpadło mi w gusta i z chęcią oglądałem z zapartym tchem następne odcinki.
Na widoczniej mordobicie jest od czasu do czasu zalecane :D xD od tych anime przesączonych fanserwisem i innymi.
Claymore jest ciekawym anime i na pewno nie dla wszystkich.W nie których aspektach przypominało mi to naszego „Wiedźmina”.Wojownik obdarzony specjalnymi mocami ,żeby zabijać potwory i w dodatku ma dziecko jako towarzysza.
Walki są super i akcja też.
Dałem ocenę możne zbyt wygórowana ale jako fan nie recenzent więc 10/10 :PxD

Jak dla mnie dobre anime, podobało mi się, była walka, fajne wątki, niczego nie brakowało, ocena 8/10. Polecam.

Wielokrotnie polecano mi tę serię.
Ja straciłam chęć do oglądania tego po 8­‑mym odcinku- wtajemniczeni wiedzą.
Początek baardzo nudny, po pojawieniu się Teresy akcja stała się interesująca- z zapartym tchem obejrzałam parę epizodów…
Nie jestem fanką Clare.
Teraz biorę się za co innego, może wrócę do tego gdy nie będę miała pomysłów na nic lepszego.
Jednak klimacik mi bardzo przypadł do gustu:) Mrocznie i ciekawie.

Anime jest bardzo dobre jedne z pierwszych jakie widzialem teraz sobie postanowilem je przypomniec i na tyle mnie przkonalo ze siegalem po mange dalsza historia jest rewelacyjna

Anime jest świetne i też podobne do wiedźmina w brew pozorom xD Są bohaterki które mają zlecenia na Yomy i są WIedźmini którzy mają zlecenia na potwory Też mają jasne włosy też nazywani są potworami przez ludzi i też nie mają uczuć (no chyba że ktoś w nich wskrzesi jakieś) też walczą mieczem i są zwinni a zarazem silni wzbudzają strach u ludzi. Hymmm jakież to nieprawdopodobne niby z Japonii a jednak ! xD

To anime mimo wielu swoich wad jest moim ulubionym. Nie uważam, że jest do obejrzenia na jeden raz, chociaż rzeczywiście tylko po pierwszym obejrzeniu miałam koszmary:) Ale  kliknij: ukryte  zabicie Teresy przeżywam za każdym razem tak samo. Tak czy inaczej to anime było i jest dokładnie tym czego szukałam. Kobiety z mieczami walczące z potworami. Po prostu świetne. Jedyne co mi się nie podoba to zakończenie, wolałabym, prawdopodobnie jak każdy kto czyta mangę, żeby było jak w mandze i żeby powstał drugi sezon. Ach i jeszcze jedna rzecz, która nie przypadła mi do gustu w anime, ten, jakby to nazwać, niby wątek romansowy między Clare i Rakim mi wręcz przeszkadza. Rozumiem, że służy to ukazaniu, że Clare mimo, że jest w połowie potworem to ma uczucia, ale zupełnie nie pasuje do tego anime. Poza tym uczucia zostały najpiękniej ukazane w osobie Teresy i tego nic nie pobije. Ze strony technicznej, kreska jest całkiem fajna, podobają mi się zwłaszcza te srebrne oczy, są pięknie zrobione. Co do muzyki, opening i ending są raczej przeciętne. Ale z tych dwóch to op bardziej mi się podoba. Co więcej? Anime świetne, warte obejrzenia i mimo, że pierwsze odcinki są nudne to następne będzie się oglądać z zapartym tchem. Przynajmniej ja tak miałam. Anime FAJOWE!!!

Obejrzałem do tej pory z 18 odcinków. Seria naprawdę mi się podoba. Ma swój klimat – jak kilka osób już zauważyło, nieco podobny do Wiedźmina. Postacie Claymore pojawiające się w serii to na pierwszy rzut oka zimne osoby, przypominają mi Squalla z Final Fantasy VIII i jego ciągłe „Whatever…”. Jednak wraz z rozwojem fabuły odkrywamy indywidualne osobowości, przeszłość każdej z nich…

Naprawdę polecam!

Nie jestem oddana fanką anime, raczej wybrednym pożeraczem filmów, stąd moja ocena ma typowo filmowy punkt widzenia (aha i dużo odnośników do recenzji będzie). Dopiero niedawno obejrzałam Claymora (ale manga póki co pozostaje dla mnie nieosiągalna) i według mnie jest to całkiem dobra seria (nawet bardzo dobra). Solidna fabuła z lekkimi niedociągnięciami, dość umiejętnie kamuflowanymi przez szybkość następujących wydarzeń; i co ważne, pomimo dużej dynamiki, zachowana jest tu LOGIKA (!) – choć czasem trochę naciągana. Jeśli chodzi o retrospekcje to dla mnie nie były one specjalnie rażące, choć pod koniec niecierpliwiły. Wciągająca akcja, choć niektóre epizody rozciągnięte na 3 odcinki, momentami nużą. Dobrze rozrysowane postacie (nawet Raki, którego zachowanie da się przypisać do wieku i wcześniejszych przeżyć – zagubiony, czasem żałosny ale czy nie na tym to właśnie polega?) – co jak co ale chyba najbardziej polubiłam Teresę, dlatego odcinek 8 był dla mnie lekkim ciosem. Walki, fakt może niezbyt odkrywcze ale w zasadzie wpisują się w historie (nie wyobrażam tu sobie idealnej inscenizacji i nie musze widzieć każdego ciosu – w końcu to walki „nadludzi” z „nadludźmi” i „nadludzi” z „potworami”, więc w zasadzie wszystko znowu jest logiczne i zgodne z rysowanymi realiami – hmm… wolelibyście o 10 min dłuższe odcinki i dłuuugie spowolnienia żeby wszystko wyłapać, a może stop klatki?). A jeśli chodzi o przewidywalność to czy jest tak do końca? (jeśli pan recenzent uważa je za przewidywalne to odsyłam do kiczowatych filmów z lat 80. i 90. z jakże „utalentowanym panem”, znanym pod pseudonimem J.C. Van Damme, bez obaw często lecą w TV publicznej). Osobiście Claymor bardzo mi się podobał. Dobra, inteligentnie i umiejętnie zrobiona, niezobowiązująca historia, która jakby nie było wciąga (mnie od 3 odcinka) i momentami trzyma w napięciu (mnie często). Dodatkowo podlana psychologicznym i moralnym sosem, bez zbytniej maniery czy filozofowania, a i patosu nie ma tu dużo (od tego są amerykanie i ich filmy, a i nasze rodzime produkcje też – jakże mogłam zapomnieć). Nie jest to dokuczliwie głębokie ale sprawia, że jednak coś tam się w głowie kotłuje. Innymi słowy dobre anime na luźny wieczór. Ani nie za poważne ani nie głupie, zapewniające rozrywkę na bardzo dobrym poziomie, czasem zmuszające do myślenia nad dwoistością ludzkiej natury. Choć paru zgrzytów tu nie brakuje. Już teraz widzę, że będę miała do niego sentyment i na pewno wcześniej czy później do niego wrócę. Może nawet znajdzie się miejsce w mojej domowej filmotece….

Nie spodziewałem se że ta seria będzie na tyle dobra ;] Bardzo przyjemnie sie ją oglądało. Strasznie irytował mnie tylko ten Raki  kliknij: ukryte   – syndrom „Chcem, ale nie mogem” – na szczeście chłopak przez większość serii trzyma się z dala od Claymore ;) bo po kilku odcinkach obawiałem się że będzie się wtrącał do każdej walki ;) a tutaj na dobre tylko raz robił za katalizator (w ostatniej scenie IMO obeszłoby sie bez niego ) no i pare razy próbował zgrywać bohatera ;) – gdyby go w tej serii nie było / był inny (np bardziej o charakterze młodej Clare) – zapewne dałbym 9/10. tak daje 8/10 – Seria ciekawa – dosyć wciągajaca – z ładna kreską – muzyki sobie nie przypominam- więc albo tak dobrze sie komponuje -albo jej nie było ;) – OP/END OK – mogę ją z czystm sumieniem polecić – warto obejrzeć przynajmniej do 10odc – bo początek serii nie zachwyca i bynamniej miałem ochote zrezygnować po 2gim odcinku – ale potem zrobiło się ciekawiej ;)

A mnie wkurzają wieśniacy. Czy oni nie maja instynktu samozachowawczego? Co by się nie działo – wyłażą na środek wioski i ciekawie się przypatrują. Claymore walczy z yomą – stoją i się patrzą. A nie przyszło im do głowy, że jakby tak yoma pokonała claymore to mogła by się rzucić na nich?

Wydaje mi sie że to anime nie jest takie źłe, jeśli chodzi o fabułę i bohaterów ale jedną rzeczą mnie dobijała, a mianowicie <werble> „Raki”! Niesamowicie nie pasująca postać do całego tego świata, bez przerwy płakał zawodził, chciał bronic bez przerwy Clary <buahaha>, przed yomami i całym światem, idiota. Ale gdy miał okazje zabić jednego z przebudzonych (który akurat w tym czasie wsuwał jakieś zwłoki, przy tym szlochając)co zrobił nasz wielki bohater?? Tak! Zaczął beczeć!!! Także retrospekcje które pod koniec, zdarzały się za często powodowały, na początku lekką irytacje, ale później chciało się używać niecenzuralnych słów.

Po 2 latkach od ostatniego oglądania tego anime postanowiłem raz jeszcze sie za nie zabrać i ku mojemu zdziwieniu jest lepsze niż 2 lata temu ;)

Moje spostrzeżenia:
Raki denerwujący chłopak ale teraz nie jest tak denerwujący(zastanówcie się jakbyście się zachowali będąc jeszcze dzieckiem) jedyna nie spójność to moment w jaskini tam powinien stać się mężczyzną ;)
Clare: zimna nieludzka(a inne miały cechy ludzkie) fakt, ale przecież jej jedynym celem w życiu jest  kliknij: ukryte  zabić przebudzoną by dokonać zemsty (jest zimnym automatem do czasu jak wszyscy wiemy)
Pojedynki: niezłe choć fakt faktem moment od którego ich potężnych ataków niemożna zauważyć psuje oglądanie ;)
zakończenie: porażka w całoćsi teraz sądze że w 3/4  kliknij: ukryte  motyw powrotu do ludzkości wspaniale nadaje się do kontynuacji serii pokazującej historję życia Clare i Rakiego a pozostałe 3 Claymore to historia walki z bracwem ale to tylko moja wizja ;)

Kiedyś dałbym 5/10 teraz 9/10

Hmmmm jakby skomentować te Amie?
Niby na pierwsze spojrzenie nic genialnego.
Ale na szczęście jest coś jeszcze, coś co mnie,jako zatwardziałego anime fana zastopowało i nie oceniłem tego anime na 0 po 5 odcinkach.
Jest dobre graficznie.
Fakt nawet niezłe,ale rozmieszczenie odcinków mnie zdrażniło.
Te reminiscencje z przeszłości,bez ładu i składu władowane w sam środek anime,hmm bez sensu.
Potem parę walk,i na deser extra rozwałka w miasteczku.
Czyli Patos ,Siekanka, rąbanka czyli sztampa.
Aleeee :)
Ten wspaniały związek dwojga >samotnych< tak odmiennych a zarazem tak sobie bliskich postaci,aż się prosi o dalszy ciąg.
Psychologiczny zarys i charakter postaci,ich wewnętrzne zmagania,troski i dylematy.
To wg mnie ratuje te anime i daje odczucie czegoś ,trwalszego i bardziej zapadającego w pamięć widza.
Oby 2 sezon był jeszcze lepszy o ile będzie.
Dlatego uczciwie dałem 8 temu anime.

Muszę powiedzieć, że Claymore całkiem przypadł mi do gustu ;) Pośród multum powtarzających się wspomnień zdarzyły się te wzruszające, ale jednak większość denerwowała. Sceny walk takie sobie. Co do postaci – czuję tu podobieństwo do Wiedźmina (niepłodne istoty, które kiedyś były ludźmi, a teraz służą jako maszyny do zabijania potworów), ale chyba Japończycy by nie kserowali Sapkowskiego (mimo ich fascynacji do Polski). Można oglądnąć, ale raz.

Osobiście mi się podobało to anime uważam, że ocena autora recenzji jest mocno zaniżona. Nie widziałem mangi ale to anime ma swój klimat

Ładne panie, duzo przemocy i niekiedy przeblysk czegos głębszego wyrwanego z normalnego życia. Anime jak dla mnie do obejrzenia na raz. 7/10

anime jest dosyć udane. nie jest to pusta rozwalanka. gdyby anime szło w zgodzie z mangą byłoby świetnie niestety autorzy odbiegli od pierwowzoru. mimo to ocena 8/10

każdemu polecam mangę claymore. naprawdę warto.

Wszystko ładnie pięknie tak do momentu kiedy  kliknij: ukryte  zabili Teresę...i tak z kilka odcinków potem a końcowe 6 czy 5 odcinków…? NUUDAA!! Ta końcowa walka wyskoczyła jak filip z konopi i ani tu ładu ani tu składu kijowe zakończenie ale początek fajny ^^

Spoilery się maskuje.
Moderacja

Anime przeciętne… jak ciastko za szybą witryny sklepowej. Wszystko pięknie ale coś jest nie tak i bardzo nam to się nie podoba (precz z sepią i retrospekcjami).
Manga Claymore jest jedną z najlepszych jakie powstają (pod względem kreski śmiem twierdzić że najlepszą). Anime kończy się w momencie gdy fabuła w mandze zaczyna się komplikować i nic nie jest takie na jakie wyglądało… jedynie co pozostaje to nadzieja na drugą serię bo na razie na więcej niż 8/10 to anime nie zasługuje.

EDIT:
po chwili zastanowienia muszę jednak obniżyć moją ocenę do 7/10

Scalono komentarze.
Moderacja

Jest to moje ulubione anime. Wpadłem w jakąś manie i znów oglądam i oglądam.

Co do tekstów ,że manga jest inna i lepsza.
Musze się z wami nie zgodzić ponieważ anime jest bardzo dokładnie odwzorowane do Chapter'u 60, strony 12. Widocznie autorzy anime stwierdzili ,iż zakończą w tym miejscu i dodali od siebie 2 odcinki które kończą serię bardzo otwarcie dla kolejnej serii.

Z waszych tekstów wnioskowałem ,że anime całkowicie odbiega od mangi. Nie dawało mi to spokoju, dlatego musiałem sobie ulżyć i na całe szczęście dobrze zrobiłem.

Naturalnie 10/10 :_)
Nie dajcie się zwieść bardzo negatywnym opiniom 2/10 etc ponieważ nie są one obiektywne. Osobiście dałem 8.5/10 ponieważ w moim mniemaniu w 100% zasługuje na tą ocenę.

Pewnie ja sam również nie jestem obiektywny no cóż, powtórzę to jeszcze raz!

„Sądzę ,iż wszystko spoczywa w rękach gustu, wieku i upodobań. Dlatego polecam anime osobom które znam.”

Siadłam do anime z zaciekawieniem, myśląc seryjka gdzie chociaż raz kobiety zrobią trochę bałaganu, niebędzie przesłodzona, trochę przemocy itd… Zawiodłam się strasznie. Kobietki łowczynie potworów a mdłe niesamowicie, rysunki takie sobie, muzyka dobra, ale fabuła przewidywalna. Sceny walk albo nieruchome lecęęęęęę, albo jakieś skakanki błyski i miksery , zero polotu. Ledwie dobrnęłam do końca. W zasadzie jedyny dobry fragment anime to opening Nightmare'a. Czy nie ma serii gdzie i kobieta potrafi mieć klasę a nie być albo cukierkiem i żyjką lub tragiczną maszynką do zabijania z miną męczennicy ???

najpierw zabrałem się za mangę potem zaczełem oglądać anime i powiem ze anime dosyć dobrze oddaje jak to recenzent stwierdził połowę serii ja bym się jeszcze przyczepił do zmian niektórych wątków przez autorów anime np kliknij: ukryte  jak Flora chciala sprawdzic ktora technika jest lepsza quick sword czy wind cutter anime w anime wszyscy sie godzą jest ładnie pięknie w mandze natomiast clare mowi ze nie panuje nad tym i Flora moze zginac ale mimo to walczajest jesszcze pare takich wątków które mnie poprostu bardzo denerwują w anime jak ktoś wyżej napisał rakiemu to powinni obciąć łep żeby już nie męczył widza w mandze jest go o WIELE mniej osobiscie uważam że twórcy się mało postarali odnośnie fabuły co do kreski i muzyki nie mam zastrzeżeń a prawdę mówiąc to w anime jest bardziej dopracowana o zakonczeniu juz nie wspomnę bo to juz kompletna katastrofa…. to na tyle co do moich wrażeń odnośnie M&A Claymore

Swietne anime, fabula moze nie powala, ale zwrot akcji potrafi zaskoczyc. Ostatni odcinek rozczarowuje, tworcy mogli sie bardziej postarac. Koncowka nie budzi emocji, odnosi sie wrazenie, ze kolejny odcinek lezy na tacy, ale okazuje sie, ze taki nie istnieje. Nie wiem ile to anime ma wspolnego z manga, konczy sie w tym samym momencie czy tez nie. Przeklamania w fabule itp. Przedstawiona mamy praktycznie dziesiatke blondynek, najlepszych wedlug rangi jaka maja nadana, ale w trakcie serii nie widac obecnego nr 1­‑2, co wydaje sie dosc dziwne, skoro nie biora udzialu w akcji. Mozna czepiac sie roznych kwestii, ale anime potrafi wciagnac, nie ulega to watpliwosci. Mroczny klimat, duzo krwi, mnostwo kobiet… zaskakujaco dobre polaczenie. Oglada sie bardzo dobrze. Kazdy wielbiciel fantasy nie zawiedzie sie na tym tytule.

„Claymore” wg. mnie jest anime, które mimo wielu niedociągnięć jest serią b.dobrą, ponieważ błędy ukazane w serii są przyćmiewane przez fabułę, dynamiczność i ilość walk, przez co trudno powstrzymać się od włączenia kolejnego odcinka zaraz po poprzednim. Anime ogląda się z wypiekami na policzkach i to właśnie spowodowalo tak wielkie rozczarowanie przy potężnie skapciałym zakonczeniu rodem z „kaze no stigma” gdzie nie było czegos takiego jak „finałowa walka”. Recenzując anime w sposób pisemny i obszerny, po wymienieniu wad i zalet zapewne ocena nie mogła by być wyższa niż 6, jednak gdyby ktoś po prostu zapytał mnie „jak ci sie podobało”, bez zastanowienia powiedział bym że jest to niesamowity tytuł skopany zakonczeniem, lecz dalbym 9/10 za całokształt i miodność, bo tej serii nie zapomne na dlugo.

Recenzji zegarmistrza przyglądam się krzywo, bo mimo że niektóre wady przez niego wymienione sa prawdziwe, duzo jest bezsensownych. Widac tez, ze autor nie zauwazyl pewnych fragmentow, przez co rzeczywiscie wydawac mu sie moglo, ze jakis youma oszczedzony zostal „bo byl smutny”. Za kazda rzecza stal jakis mocny powod, podgreslony mniej lub bardziej.

Mam tylko nadzieję, ze 2 seria kiedys bedzie.

Właśnie skończyłem ostatni odcinek tego anime i po prostu musze powiedzieć iż strasznie się zawiodłem.
Początek niezły, autorzy stopniowo przedstawiają nam świat który za wesoły nie jest i nie może być skoro grasują po nim ludożercze demony.
Wątek Teresy sprawił, że nie mogłem się doczekać kolejnych odcinków, a Priscille znienawidziłem od prawie samegu początku i nastawiło mnie to na ostre kibicowanie Clare.
Jednakże dalej wszystko jedzie tylko po równi pochyłej. Seria zmienia się w krótkiego Dragon Balla gdzie postaci w decydujących momentach zawsze znajdują w sobie jakąś nowa super hiper moc czy motywację by pomimo 46 dziur wielkości pięści podnieść się i zabić wredną yomę. Przy okazji urzadzając sobie jakieś durne pogadanki, parę okrzyków, parę retrospekcji parę ciachnięć i znów pogaducha. Ile można?
 kliknij: ukryte  Co do zakończenia to w ostatnim odcinku obejrzałem walkę, potem zaczałem przewijać czytając dialogi, trzymając kciuki i myśląc „odetnij łeb tej Priscilli, a Rakiego przy okazji też tak dla dobra ludzkości”, lecz niestety zawiodłem się bardzo, zabiła kilku przebudzonych wcześniej, setki yom, a tej najbardziej znienawidzonej to już nie mogła bo smutna była? Po prostu żenada:)
Może jeszcze zarzut co do traumatycznych przeszłości wszystkich Claymore, a jak myślicie (głownie do Zegarmistrza co jest moim jedynym zarzutem dla jego recenzji) jaka może być motywacja do tego żeby zmienić się w pół potwora i stracić jakby swoje człowieczeństwo? Bo wątpie, że np ktoś by został blondynka w bieli tylko dlatego, że np kasy nie miał.

Świetne anime a recenzent sam nie wie co pisze( szczególnie ten co gorzej ocenił).Muzyka bardzo przyjemna dla ucha. Kreska również na wysokim poziomie i fabuła też ułożona bardzo ciekawie, a jedyne co to brak zakończenia więc mam nadzieję że się pojawi kontynuacja.

Krew leje się strumieniami, a wątłe i delikatne panienki latają za potworami z ogromnymi mieczami.
No cóż, to może zniechęcić, ja jednak zdecydowanie jestem wielką fanką tego anime i nie mogę odżałować, że skończyło się tak a nie inaczej.
Niewiele jest anime, których koniec nie rozczarowałby mnie i tak też było w tym przypadku.
Wiele wątków pozostało bez rozwinięcia wprowadzając widza momentami w totalne ogłupienie i zagubienie. W dodatku zbyt duża według mnie ilość flashbacków chwilami kompletnie zbijała mnie z tropu i dopiero po kilku odcinkach doszłam do tego  kliknij: ukryte  kim były dla siebie Claire i Teresa, i że ta druga już nie żyje…;/
Akcja się dzieje i toczy, krew się leje i niby nie ma w tym nic czego by już nie było lub co trzeba by koniecznie obejrzeć, a jednak postacie, grafika i muzyka były na tyle dobre, że prawdopodobnie obejrzę to jeszcze raz, i jeszcze i znów.
Cóż, mimo wszystko polecam obejrzeć, gdyż jest to anime z tych które trzeba obejrzeć aby pokochać lub znienawidzić.

Beznadzieja. Głupi, pod koniec tak nudny i nierealny, że aż się zasypia, dużo pompatycznych, wzniosłych idei. Jedyna zaleta to to, że dobrze tam przdstawiono średniowiecze – bezlitosne zasady i surowość poglądów. Ale poza tą jedną zaletą innych się nie dopatrzyłam. A najbardziej mnie odepchnęła scena „pocałunku” głównej bohaterki z Rakim. To wyglądało trochę jak pedofilia… nie wiem, myślałam, że twórcy chcą przedstawić silną więź typu " brat­‑siostra”, a tutaj dorosła baba zaczyna się całować z chłopcem. Rozczarowanie, bo zapowiadało się dobrze.

JA mam dziwny gust, jeżeli przeczytam recenzje i jest ona niepochlebna stwierdzam ze anime na pewno mi sie spodoba. Myślę ze Claymore jest naprawdę ciekawe chociaż nie przekonuje mnie wielokrotne odcinanie rąk i nóg.

Claymore to na 100% żaden przełom czy boskie anime, ale nie zmienia to faktu, że wciągnął mnie niemiłosiernie. Właściwie przez większość serii nie dostrzegałem, większych wad, ale końcówka to zdecydowanie zniżka formy, no i w ostatnich odcinkach Clare zaczęła IMHO zbyt przypominać Naruto. Polecałbym, ale z taką pewną dozą niepewności za pierwszym razem ogląda się to super,a potem…
P. S. A recenzent alternatywny się czepia o!o

Claymor­‑na samo wspomnienie tego anime czuję dreszczyk emocji.To fantastyczne połączenie serii grozy i historii o wielkiej miłości i poświęceniu.To jedno z 3 najlepszych anime jakie widziałem.Naprawdę warto je obejrzeć!

Jedno z najlepszych anime jakie oglądałam! Uwielbiam fantastykę, uwielbiam Wiedźmina…dla mnie to anime JEST CUDOWNE! Każdy odcinek emocjonuje, w każdym coś się dzieje.Świat świetny bo osadzony w reliach średniowiecznych.Nie mamy tu japońskiej wiśni, centrum Tokio i innych miejsc tego azjatyckiego kraju,w których tak często dzieje się akcja wielu anime.A to, że „regularnie widujemy go, kiedy wzdycha „Clare”, pojawia się smutna muzyczka i zabarwiona w sepii scena przypominająca o znaczącej rozmowie” niewielkie ma znaczenie skoro CLAYMORE OGLĄDA SIĘ W WYPIEKAMI NA TWARZY

z przyjemnoscia ogladalem claymore, ale czemu to szczerze nie wiem, nie jest rewelacyjne, unikatowe itp. po prostu dobra rozrywka, pomijam bledy natury rzeczowej i caly koncept claymore, ale kurcze…i tu powaga! naprawde mnie wciagnelo. TU przeciwnik jest silniejszy od bohaterow pozytywnych i to chyba to! pewna bezsilnosc, ktora bardzo mi sie spodobala

Claymore jak dlamnie był super i znam wiele osób kture powiedziały by to samo . Pierwszego epa oglądałem 3 razy a i tak mam w planach obejrzeć sobie całą serie jeszcze raz .Jak ktoś nierozumie takiego anime jakim jest Claymore to powinien pooglądać coś mniej wymagającego co będzie potrafił pojąć .

Naprawdę rozbawiła mnie recenzja napisana przez Zegarmistrza i nie był to sztuczny śmiech politowania, ale autentyczne rozbawienie. Sama może nie oceniłabym tak nisko Claymore, ale muszę przyznać szczerze, że przytoczone błędy i nieścisłości są rzeczywiście drażniące. De facto powalił mnie tekst o Organizacji, normalnie recenzent utrafił w sedno sprawy, choć nie zwrócił uwagi na jeden szczegół. Przecież Organizacja, która pełni szlachetną i odpowiedzialną funkcje anihilacji nadmiaru Yoma, nie może pozwolić by ich broń, czyli pół­‑yoma Claymore, same przeszły na stronę tych złych. Więc lepiej je uciukać zawczasu co by potem problemu nie sprawiały. Proponuję by najlepiej posadzić Claymore za biurkiem i zawalić papierkową robotą (ta w Organizacji na pewno zawsze się znajdzie), to rozwiąże wszystkie związane z nimi problemy. Nie rozwiąże co prawda problemu Yoma, ale to detal. :P
Ale kończąc te żarty, jedna rzecz, która naprawdę irytowała mnie w tej serii (prócz wciąż beczącego Rakiego, ale to denerwuje chyba wszystkich) to poziom techniczny walk, nie odbiegający standardem od Dragon Balla (o czym również wspomniał recenzent). Kurcze znacznie lepsze walki widziałam w Bleachu, a to przecież nie jest seria, która chce uchodzić za ambitną.
Pozdrawiam.

Właśnie skończyłem to anime i mogę powiedzieć że jestem zadowolony, pełno krwi w tej serii grało chyba rolę jako takiego fanserwisu. Sama seria zaciekawiła mnie jednak swoją fabułą, wszystko nawet bardzo ciekawie splecione w jedną całość aż do końca, mam nadzieje że wydadzą drugą serię :)

Mogę polecić każdemu kto interesuje się dobrymi walkami i zagadkową fabułą :)

O tej serii moge powiedzieć tylko tyle:
Kiedy bedzie season 2? bo chyba musi być, łyknąłem cała serie w dwa dni, a teraz czuje sie jakby ktoś dał mi na obiad schabowego a zapomniał o ziemniakach, tzn. seria kończy sie według mnie w połowie, a nawet nie połowie a 1/4 historii, przynajmniej według mnie.
Ale co do serii 1, pierwsze odcinki rewelacja, wciagająca, szybka akcja itd. ale potem czułem sie jakby wszystko sie powtarzało w kółko, np. tak samo wygladajace walki tylko ze z mocniejszymi przeciwnikami kliknij: ukryte  i nie wiem dlaczego ale seria ta przypomina mi troche dragon ball Z z błachego powodu, Clare walcząc z coraz to mocniejszymi przeciwnikami mimo że dostawałą baty, zawsze znajdowała w sobie jakaś ukrytą moc dzięki którym rach ciach pokonywała wroga, i te dzwięki przemian 100% to samo co przemiany w dbz
Ale serii nie oceniam tak źle myślę że zasługuje na 6+/10, ale dla mało wymagającego widza który chce zobaczyć fajna akcje, dużo krwi lejacej sie hektolitrami to moze być nawet 8+/10 ale tylko dla nich.

A ja chcąc nie chcąc i tak czekam na drugą serię.

Zgadzam sie z recenzentem ze Claymore przypomina troche serie Sapkowskiego (z kolei seria 'Wiedzmin ' przypomina sporo zachodnich tytulow w wiekszym lub mniejszym stopniu),ale do diaska .. gdyby anime mialo choc w polowie taka fabułe jak ta ksiazka ,to bylby to prawdziwy hit.

Co do recencji – pierwszy akapit moglbys opuscic ,bo jest to opis twoich zbiorow itp,nie wprowadzenie.

porównywanie tego anime do książek z przygodami wiedźmina, jest lekko naciągane. zdecydowanie brakuje w claymore relacji między ludzkich. oraz jako takiego skomplikowania. nie powiem pomysł był super, w pierwszym odcinku uśmiech z mojej twarzy nie znikał. ale im dalej w las tym ciemniej. po 9 odcinku widać autorom zdecydowanie pokończyły się pomysły,  kliknij: ukryte  wprowadzenie „przebudzonych” zaprzeczyło idei tworzenia claymorów, a na domiar złego ich końcowe formy były wręcz absurdalne. jak claymore przekraczał granice powinien po prostu stawać się yomą, zamiast 10metrowym monstrem
oprawa graficzna jest przeciętna
za to dźwiękowa ma mistrzostwo świata.

podsumowanie 3/10 z tego +1 za muzykę

Super, super, super.
Jestem milosnikiem sf, anime i fantazy. Po dziesiatkach obejrzanych anim uwazam, ze tytuowy claymore jest obowiazkowy. Jesli lubisz mroczny klimat + fajne efekty i Sapkowski przypadl ci do gustu to – ty wiesz co.. :)
POLECAM
PS. Pierwszy komentator usypal sobie chrustu…

Kulminacyjne odcinki będące połączeniem bollywoodzkiej fabuły, przemian rodem z transformers i postaci a'la żółwie ninja bardzo psują końcowe spojrzenie na serial.

Całkowicie zgadzam się z autorem recki. Mam podobny punkt widzenia na fantasy „ogólnie” i bolą mnie te same rzeczy. Dobra recka xD

Pomysł i klimat świetny(chociażby dla mnie). Czasami monotonne, ale potrafi wciągnąć tak, że nie odchodzi się od ekranu. Posiada swoje lepsze i gorsze momenty… Dobry starcik, potem coraz lepiej, jednak dosięga pewnego pułapu i wtedy wszystko się pogarsza powoli… Fabuła dobrze trzyma się mangi, aż do tej końcówki, która jest… nie no rozczarowująca to za małe słowo:D jest naprawdę słabiutka, po prostu nędzna i żenująca. Jak można coś takiego stworzyć. Płakać się chce normalnie;p Nie wiem po co tak od mangi odbiegli… Jeśli chcą stworzyć drugą serie to muszą albo zrobić jakiś remake kilku ostatnich odcinków albo OAV seryjkę… Co do kreski to jest na dobrym poziomie, ale nie jest to jakieś arcydzieło. Po prostu nierówna, na szczęście więcej tych lepszych momentów;]. Audio niektórym się podoba, a innym nie. Ja sobie OST ściągnąłem i czasem słucham, gdyż mi się spodobało to udźwiękowienie;]Warto zaznaczyć bardzo dobrym opening i ending, są świetne;D. Całość jednak dobra, warta obejrzenia. Chociaż można dostać strasznego rozczarowania na końcu… Wpierw sie kocha potem nienawidzi;p dlatego warto mangę przeczytać, która wypada kilkakrotnie razy lepiej niż samo jej „zobrazowanie”;] Dużo recek na temat Claymor'a przeczytałem krążących po sieci i widać, że to anime musi po prostu przypaść do gustu i się wpasować. Jak ktoś nie lubi blondynek i kolosalnych mieczy to bye;p Klimaty fantasy nie każdy lubi. Zresztą na końcu za mało tej mrocznej otoczki, sama sieka prawie. Walki też nie zawsze dobrze wypadają, jednak nie jest tutaj najgorzej;] Rzuca się w oczy lekkie podobieństwo bohaterek, co niektórzy uznają za spory minus, ale mnie to po pewnym czasie przestało przeszkadzać. Potwory, czyli Yoma (ewnetualnie Youma) trochę wkurzają, mało jest tych wyróżniających się na tle innych w pozytywnym tego słowa znaczeniu… Co by dodać? Seria jest dla tych co lubią fantasy dużo walki, lekką płyciznę, która nie przeszkadza, no ale nie można się nastawiać na ambitne anime. Ot taki lekki tytuł o walce itd. w którym są prawie same panny;p Do tego jedna męska postać małego Rakiego, która sporo denerwuje w niektórych epkach. Podkreślam, że warto przeczytać mange jeśli serialik się spodoba;]. Jest o niebo lepsza;D. Tak ogólnie to 7/10.

Obejrzałem sobie anime Claymore i mimo rażących błędów spodobało mi się. Miało klimat i to coś, że siedziałem i czekałem co będzie dalej.Zawiodłem się jedynie na końcówce. Przeczytałem kilka opinii, że manga jest jednak dużo fajniejsza, więc zabrałem się za nią. I co mogę powiedziec? Ze anime w porównaniu do mangi jest dużo dużo gorsze. Manga mimo statycznych obrazków, dużo lepiej pokazuje walki, fabuła jest spójna i bardziej wciągająca, mamy lepiej naświetloną więź między Rakim i Clare, również Raki jest o wiele mniej denerwujący (czytaj: nie wyskakuje przy każdej możliwej sytuacji z płaczem).  kliknij: ukryte  Najważniejsze to jednak to, co porażało najbardziej w anime, czyli końcówka. Nie mamy tutaj bezsensownej walki zakończonej nagle darowaniem życia Priscilli (bezsensowny motyw z Rakim). Jest natomiast inaczej poprowadzona walka w Piecie, która kończy się niespodziewanie pozostawiając czytelnika w niepewności co do sytuacji. No i mamy do tego dalszy ciąg wciągającej fabuły;)Na koniec moja mała dygresja­‑Ludzie oczekują, że powstanie druga seria anime, jednak przy tak zmienionej końcówce i niektórych faktach jeśli by ona powstała, jakby wtedy się to wszystko trzymało kupy? – może lepiej nie chcę wiedzieć;] Szczerze polecam przeczytanie mangi – jest to jedna z lepszych pozycji jakie do tej pory czytałem. Anime wystawiam ocenę 6+/10 a mandze 9/10

Drogi recenzencie alternatywny, pisałeś, że głowna bohaterka była dla Ciebie antypatyczna i niegodna zaufania. Zaznaczyłeś to jako minus. Świadczy to o płytkości Twojej interpretacji. Jak Clare jest postrzegana przez wieśniaków? Jakie reakcje u nich wywołuje? Dokładnie takie same jak u odbiorcy, co jest niewątpliwym sukcesem w anime, który nie powtarza się w żadnym innym z nich. Coś jak „Cudzoziemka”. Poza tym, szafujesz pojęciami w stylu dark fantasy, high fantasy aby, jak mniemam, uwiarygodnić swoje racje, jednak zdradzasz jedynie, że po prostu je znasz ale nie wiesz, keidy wypada używać, a kiedy nie.

Aureus napisał swoją recenzję a ja się z nią nie zgadzam. Po prostu przesadził z krytyką i nie zrozumiał wiele rzeczy znacznie to upraszczając i nie rozróżniając zachowania Claymore od demona.
„zabić, zabić”, „muszę być szybsza” to mówiła w szale będąc już w większości demonem więc to chyba normalne zachowania dla Yomy czy może powinna mówić grzecznie i rozsądnie ?
Chcesz powiedzieć że głupawa siekanka to obmyślanie strategii walki, głowienie się nad tym w jaki sposób pokonać przebudzoną lub przebudzonego ? Jeśli tak to gratuluję…
Oczywiście że zwykłe Yomy się zabija natychmiast(nawet wiele naraz) bo są po prostu tak słabe.
Raki faktycznie denerwująca postać ale nie było go zbyt wiele i nie był zbyt istotny więc może być.
Anime się spodoba każdemu kto ceni dobre walki(dziewczynom jeśli to lubią to też).
Rozumiem że nie można napisać recenzję bez krytyki ale nie potrzebnie na siłę wymyślałeś wady.

Wypowiadając się obiektywnie należy powiedzieć że po włączeniu anime i obejrzeniu 2 pierwszych odcinków pomyślałem sobie że to jedno ze słabszych anime jakie widziałem i to głównie nie podobała mi się ta postać chłopaka. I całe szczęście że twórcy na długi czas go wyrzucili. Po kilku odcinkach anime stało się bardzo wciągające i obejrzałem całość przez dwa dni gdyż panował wspaniały klimat i co niesamowite w tym anime było wiele rzeczy całkowicie zaskakujące dla widza. Zapewne nikt by z was nie przewidział że tak się będą kończyć poszczególne walki. To anime jest zadziwiająco optymistyczne a szczególnie końcówka która kończy się prawie idealnie i za jakiś czas powinna być kontynuacja.

O ile organizacja Claymorów umiarkowanie przypadła mi do gustu o tyle ich wzajemne relacje i wątpliwości do jakich dochodziły w ciągu serii miały naprawdę dużo sensu. Inną sprawą były walki. Ja nie wiem ale po którymś rozczłonkowaniu przeciwnika na kawałki, 1000 i jeden ciosach zadanych w powietrzu czy pieprzeniu o niesamowitych aurach przeciwnika miało się dość. Tak wiem to jest anime akcji blablabla… i co z tego? To już nie można zrobić mniej schematycznych pojedynków gdzie walczący nie mają raptem 1 czy dwóch technik nawalania a „szermierka” wyzwala więcej emocji? No i niestety główna bohaterka była chyba jedną z najpłytszych wojowniczek w serii. Levelując z prędkością światła pokonując jednocześnie coraz to nowe granice (nie cierpię syndromu „jestem słabszy ale i tak ciebie pokonam bo mam silniejszą wolę zwycięstwa oraz masę ukrytych talentów o których nawet ja nic nie wiem”) sprawiła, że jej potyczki obserwowałem z umiarkowanym zainteresowaniem. Dla mnie 6+ ( I tak, przeczytam mangę bo kolega mówił że faktycznie lepsza).

Historia tak naprawdę zaczyna się od 5 odcinka, więc nie zrażać się średnim początkiem – poźniej jest zdecydowanie ciekawiej. Walki są efektowne i głównie one stanowią siłę serii. Jest kilka ciekawych postaci, które podciągają poziom. Z jednym wyjątkiem. Niestety jednym z największych minusów jest postać Rakiego. Chłopak swoim zachowaniem doprawadza do szewskiej pasji i gdyby nie on i jego debilną wręcz postawę m.in. w finale, dałbym oczko wyżej.

Muszę się zgodzić z autorem recenzji w praktycznie każdej kwestii. Same anime zniechęca na początku, a później wciąga tak, że na kolejny odcinek wyczekiwałem wraz ze znajomymi z ogromną dozą ekscytacji. Końcówka pozostawia otwarte pole do popisu i skrycie wierzę, że powstanie kolejna seria lub chociaż OAV. Zakochałem się w tych zimnych jak lód paniach :] Pozdrawiam fanów serii, zarówno mangowej, jak i animcowej.

Muzyka swietna, klimat swietny ale zakonczenie zkopane, morze jest to zwiastun drugiego sezonu ?

Dołączam się do opinii Reda. Anime jest bdb, ale tylko do 20 odcinka (nawet walka nad którą zachwyca się zergadis0 nie była niczym nadzwyczajnym, w mandze przedstawiono to o niebo lepiej, pomimo statycznych obrazów), od momentu gdy autorzy pozwolili sobie na puszczenie wodzy fantazji seria stała się niespójna, nielogiczna, a wszystkie walki były pozbawione sensu. Często zdarzało się, że nie wiadomo skąd (teleportacja?) pojawiały się poboczne postacie, wszystkie w tym samym miejscu tylko po to by fajni bohaterowie byli w kupie. Nie wiadomo było po co właściwie  kliknij: ukryte  Isley wrócił się do Piety, skąd uchodźcy wiedzieli tak szczegółowo o Claymore'ach, czemu Isley przyglądał się biernie walce, itd. itd. Dołączanie Rakiego do każdej możliwej sceny w końcówce doprowadzało mnie do furii, pomimo tego, że lubiłem tę postać w mandze. Pod koniec zachowania niektórych bohaterów stały się co najmniej dziwne, np. zamknięta w sobie Clare wyjawiła skrywaną tajemnicę Florze choć znała się z nią zaledwie kilka godzin, Raki też zmienił się na gorsze. Pomijam już takie szczegóły jak zapas jabłek Helen (widać to standardowy prowiant Claymore'ów), wyciąganie 2 m miecza z pochwy zza głowy, itp. Drażniło również wykończenie w stylu DBZ, czyli ping­‑pong – jeden bohater zostaje sklepany, 5 min. później włącza ukrytą w sobie moc i klepie przeciwnika itd…
Dobre anime, jednak ostatnie 6 odcinków pozostawia niesmak po obejrzeniu serii. Fatalna końcówka, która tak naprawdę nie zamknęła historii była kiepskim posunięciem ze strony twórców, którzy zamiast trzymać się pierwowzoru postanowili sami wykazać się kreatywnością. Jak to się skończyło niech każdy sam oceni, ja ze swojej strony jednak polecam przeczytanie najpierw mangi, która jest jedną z najlepszych jakie kiedykolwiek czytałem. Nawet osoby, które nie przepadają za shounenami powinny ją docenić. Nie radzę jednak próbować zaczynać od momentu całkowitego odejścia anime od mangi, bo wcześniej jest wiele różnic, zresztą wszystko jest przedstawione lepiej w mandze. Dlatego jeśli już ktoś się zabiera za czytanie to najlepiej od początku, w końcu to komiks, a nie powieść i przeczytanie wszystkich 13 tomów zajmuje kilka godzin.

Manga jest o wiele lepsza od anime,gdyby się jej trzymali mielibyśmy o niebo lepsze zakończenie, pozostawiające widza w niepewności i nie katowano by nas Rakim,którego w mandze jest o wiele mniej i nie jest tak wkurzający.
W anime najbardziej podobała mi się muzyka i dźwięk.

Anime były wierne mandze, i byłem pewien że ostatnie odcinki okażą się tymi najlepszymi. Mocno mnie zdziwiło co ci kolesie zrobili z końcówką, normalnie śmiech na sali a raczej płacz.
Szkoda, że najlepsze co miało nastąpić jak  kliknij: ukryte  pozostawienie widza w niepewności do następnego sezonu czy Clare zginęła podczas walki w Piecie oraz pojawienie się numerów 1 i 2 w organizacji i prawdziwa postać Easleya zostało tak zmarnowane na rzecz fajansiarskiego happy endu dla mas.

Dobre anime, jednak ostatnie 6 odcinków pozostawia niesmak po obejrzeniu serii. Fatalna końcówka, która tak naprawdę nie zamknęła historii była kiepskim posunięciem ze strony twórców, którzy zamiast trzymać się pierwowzoru postanowili sami wykazać się kreatywnością. Jak to się skończyło niech każdy sam oceni, ja ze swojej strony jednak polecam przeczytanie najpierw mangi, nawet osoby które nie przepadają za shounenami powinny ją docenić. Anime to marne zniekształcone odbicie arcydzieła Yagi­‑senseia.

Słaby początek i słaby koniec, piękna kreska, okropny opening i enging za to reszta muzyki ładnie dopsowana do scen. Może i anime wyszłoby lepiej gdyby na samym początku (albo na końcu, żeby urozmaicić finał) pociachać Rakiego. To jedna z najbardziej irytujących postaci jakie miałam wątpliwą przyjemność oglądać. „Och, Clare! Uratuje Cię”, parę łez i już cały klimat zepsuty, a ja leżę na podłodze i tarzam się ze śmiechu. Przy końcowej scenie miałam ochotę rzucić kaloszem w monitor, ale w stosownym momencie się opanowałam (koszty kupna nowego pożarłyby moje dożywotnie kieszonkowe). Podobały mi się zróżnicowane charaktery Claymorek i przebudzonych (którzy w większości <nie zawsze> byli cudowni… Easley!). Rzeczywiście seria dziwna, wywołuje bardzo mieszane uczucia. Oczywiście mam ochotę na serię drugą, miejmy nadzieję, że przebije pierwszą, albo chociarz utrzyma jej poziom. Zakończenie jest otwarte więc myślę, że możemy liczyć na więcej.

Ogół: -8/10. Odejmuję jeden punkt za postać Rakiego.

Ogólnie zgadzam się z autorem. Mi szczególnie anime przypadło do gustu i oceniam je na ocenę 8/10, ale ... do 23 odcinka. Niestety ostatnie odcinki stoją na bardzo przeciętnym poziomie, ze słabym zakończeniem zresztą.
Mimo wszystko to anime z pięknymi walkami, kreską i niezła fabułą. Taki Berserk w żeńskim wydaniu.

Do 20 epa anime naprawdę miało fajny klimat i ogólnie bardzo mi sie podobało… a potem… nie ma nawet co mówić, wszyscy wiedzą…

W zasadzie najlepsze co można powiedzieć o Claymore to, że czasem osiąga poziom średniego Bleacha. Autor recenzji dobrze opisał jak wyglądają spora część starć. W późniejszych odcinkach walki stają się odrobinę bardziej efektowne. Jednak gdy rzeczywiście zaczyna się coś dziać, to zazwyczaj akcja przenosi się do Rakiego, który niczym jakiś ograniczony pokemon tylko wzdycha i co chwila mówi 'Clare'. Podejrzewam, że twórcy chcieli oszczędzić widzom nadmiaru wrażeń.

Nie do końca zgodziłbym się z recenzentem w sprawie tego że jest sporo jest tytułów z bardziej spektakularnymi walkami, widziałem już wiele serii i naprawdę ciężko mi podać taki tytuł (przy walce Clare vs Rigardo nawet walki z F/SN i najlepszych odcinków Bleacha wysiadają).
Natomiast co do reszty:
Grafika – REWELACJA! Świetnie wykonane tła, rewelacyjna animacja i wykonanie postaci, świetna kolorystyka, przed daniem 10 powstrzymuje mnie tylko parę odcinków wykonanych nieco gorzej od całej reszty. 9+/10.
Muzyka – op i ed są naprawdę świetne, trzymam je na swojej mptrójce od momentu wydania singli z nimi i nadal co chwilę ich słucham. Co do BGMów – fakt że większość nie zapada w pamięć, ale wszystkie porządnie trzymają klimat, a niektóre są naprawdę rewelacyjne. 8+/10.
Fabuła – tak jak napisał recenzent, nic mniej, nic więcej, aczkolwiek uważam że historia Teresy i środkowe odcinki zdecydowanie podwyższają ocenę fabuły, którą niestety zaniżają pierwsze odcinki i tylko niezła (aczkolwiek nie kiepska) końcówka. 8/10.
Ogólnie 8+/10, jest to jedna z lepszych (choć nie najlepszych, bo do DN i Kanona fabularnie sporo brakuje) serii tego roku. Bardzo polecam zwłaszcza fanom dark/heroic fantasy.
PS. Przewiduję że gdyby autorzy zrobili serię o samej Teresie i małej Clare, wyszła by dużo lepiej, dlatego szkoda że historia Teresy była tylko dodatkiem do właściwej fabuły..