Tanuki-Anime

Szumnie nazwany „film” otwiera scena ponura – oto widzimy większość bohaterów serii zgromadzonych na pogrzebie detektywa Shirou Kariny. Brakuje tylko Keity i Youko, których nieobecność zostaje odebrana jako przejaw skrajnie złego wychowania. Jak się łatwo domyśleć, mają oni swoje powody. Oto po spokojnym dotąd mieście uwijają się brygady Projektu K, wyłapując wszystkich amatorów perwersyjnych rozkoszy. A Keita Kawahira zajmuje poczesne miejsce na ich liście najbardziej poszukiwanych i oczywiście nie ma szans wytłumaczyć, że jego ekshibicjonistyczne wyczyny nie świadczą o jego niezdrowych skłonnościach… W tym samym czasie Kaoru wraz ze swoimi inukami rozpoczyna dochodzenie w sprawie tajemniczego zgonu Kariny. Czy ma ona jakiś związek z pojawieniem się Projektu K? Czy Keita zdoła ocalić jeśli nie swoje ubranie, to przynajmniej swoją godność? I ile czasu ekranowego mogą dostać niebieskie słoniki?

Widzowie, którzy mieli już styczność z tym tytułem, błyskawicznie i bezbłędnie stwierdzą, że najistotniejsze jest to trzecie pytanie. Bohater co najmniej połowę czasu ekranowego spędza bez ubrania (o dziwo, tym razem pozbywa się go sam), a jego zamaskowany charakterystycznym niebieskim słonikiem tyłek widać w co drugim ujęciu. I co z tego? Ano właśnie – nic. Film kinowy Inukami! mógłby bowiem równie dobrze być jednym z odcinków serii telewizyjnej – tak pod względem długości, jak i banalnej fabuły. Widzowie dostają standardowy zestaw: trochę fanserwisu dla panów (bohaterki w bieliźnie), trochę walk (o wątpliwej efektowności), sporo gagów (latających niezbyt wysoko) i dużo męskiego tyłka jako dominującego motywu komediowego. Większość postaci pojawia się epizodycznie, o nikim nie mamy czasu dowiedzieć się czegoś nowego… Zresztą ten film nie powstał po to, żeby „przybliżyć” kogokolwiek z bohaterów – a wyłącznie dlatego, żeby wycisnąć jeszcze trochę pieniędzy z fanów serii.

Pod względem wizualnym także nic nie wskazuje na to, że mamy do czynienia z produkcją, której przeznaczeniem jest wielki ekran. Jak poprzednio: niebrzydkie projekty (z nieznanych przyczyn Youko i inne inukami tym razem nie mają puszystych ogonów) zostały potraktowane bardzo marną animacją, a dowolny ruch zniekształca sylwetki nie do poznania. Nie wysilono się także na nową oprawę muzyczną – nawet napisom końcowym towarzyszy kolejna modyfikacja znanego z serii Yuujou Monogatari.

Ta produkcja skierowana jest do widzów, którym spodobała się seria telewizyjna – i wyłącznie im ją polecam. Powinni jednak pamiętać, że tak naprawdę zamiast pełnowymiarowej i efektownej kinówki dostaną raczej odcinek specjalny, nie lepszy i nie gorszy od średniej. Pozostałe osoby dla własnego dobra psychicznego powinny trzymać się od Inukami! z daleka.