Tanuki-Anime

Zawsze lubię recenzje Zegarmistrza, są wyważone, nie są przesadnie rozwlekłe i z przyjemnością mi się je czyta. Trzymaj tak dalej.

Tamako to skóra zdarta z Chitandy

Serio? Mi bardziej z wyglądu przypomina Azusę

Mój komentarz nie jest do tej konkretnie recenzji ( w senie : nie tylko ), ale do wszystkich recenzji pisanych na przestrzeni ostatnich kilku lat. Są za długie. Starsze recenzje miały około czterech średniodługich akapitów i to wystarczało. Te teraz praktycznie opisują cały wstęp do serii, a korzystając z magicznego zwrotu w stylu „cośtam, cośtam, cośtam, a to jest czubek góry lodowej” całkowicie niszczą cały element zaskoczenia, ponieważ w „cośtamach” zawierają wszystkie najciekawsze elementy.
Zawierają także wiele off­‑topów i nieśmiesznych żartów. Nie potrzebnie. Recenzja na Tanuki wyewoluowała w rozbudowany komentarz do całej serii, zawierający ukrywane spoilery. Jest to co najmniej irytujące. W obecnym stanie są przerostem formy nad treścią
Tak więc panie i panowie recenzenci – proszę wysłuchajcie mojego apelu : nie spoilerujcie i nie wydłużajcie sztucznie textów, lanie wody zostawcie strażakom.
Dziękuję.

to ta sama piosenka co w AnoHana… , ale w innym wykonaniu

Cóż, po przeczytaniu kilku pierwszych akapitów recenzji byłem pod dużym wrażeniem i entuzjazm jaki z pewnością był obecny gdy ją pisałeś zaczął na mnie skapywać i miałem zamiar zabrać się za tą serią. Niestety byłeś chyba pod zbyt dużym wrażeniem opisywanego anime i z recenzji tekst zmienił w streszczenie. Nie mam już ani ochoty, ani potrzeby oglądać Uta~Kata, bo wiem co się stanie, o czym to dokładnie jest i jakie będzie zakończenie.

Czytając Twoją recenzję wpadło mmi woko takie oto zdanie :

w zasadzie nie wiem, czy jest w tym tytule coś, co mogłoby zwracać na niego uwagę po latach, poza jednym elementem, o którym później.

Niestety w dalszej części lektury nie zauważyłem abyś opisywał ten element. Być może zapomniałeś, być może ja coś przeoczyłem. Tak, czy siak, uprzejmie Cię proszę byś poinformował mnie o jaki element Ci chodziło.

... można było wystawiać ocenę także recenzjom… Powaliłeś mnie. Twoje dziełko czytało mi się nader przyjemnie, nie będę odkrywczy jeśli powiem, że to przez epiforę. Uważam jednak, że fabuła w Onegai Teacher była trochę bardziej irytująca, rozwlekła, a czasami wręcz niepoważnie śmieszna.

Zgadzam się z tobą. Młodszy Ed był tak jakby naturalniejszy i bardziej ludzki, ale po trzech latach tego typu przygód musiał jakoś się uodpornić inaczej by mu chyba serce pękło. Mimo to lepiej by było gdyby był ciutkę bardziej posępny.
A seria wciąż jest spoko. Choć przeczytałem mangę to nie mam nic do tego, że tu historia potoczyła się innym torem – od dokładnego odwzorowania mangi jest Brotherhood. To trochę jak z Hellsingiem i pierwszy i Ultimate są kozackie, każde na swój sposób.

Mam nadzieję, że któregoś pięknego dnia, obudzę się w blasku porannego światła, włączę laptopa i dowiem się że wyszedł kolejny sezon TKnR.

niby w jakim stopniu Nisemonogatari jest kopią SZS? Nie ma tu żadnych tablic z tekstami pojawiających się na 0,5s ani plastikowości bohaterów pobocznych. Główni z kolei nie wyróżniają się tylko jedną charakterystyczną cechą. Pierwszy odc. był zbiorem gagów w stylu Bakemono, które pojawiały się w tamtym z różną (jak i w tej serii) częstotliwośćią, starczy przypomniec sobie pierwsze spotkanie Araragiego z Hachikuji lub teksty Kanbaru (po tym jak znormalniała). Z resztą następne odc. były już w poważniejszym tonie.
Osobiście nie mam nic przeciw większej dawce humoru w Nisemono, szczególnie po tej ciekawej, choć troszkę zbyt tajemniczej końcówce.

Fajna seria. Najbardziej podobały mi się części o Liechtenstein i jej starszym Bracie Szwajcarii

Masz rację, najpotężniejsza jest Bogini

Głupio tak sobie samemu odpowiadać, ale jest jedno zdanie, które zapomniałem dodać do powyższego komentarza. A więc :
Mam nadzieję, że i tę serię przetłumaczą na polski

Hellsing Ultimate to kawał świetnej roboty.Genialna jakość obrazu, super muzyka i wierność mandze to zalety tej serii. Zawsze myślałem, że to goście z Bleacha lub Naruto są najmocniejsi, a to zonk! Jedynym, prawdziwym, boskim, niepokonanym, wszechpotężnym, epickim, kozackim, koxiarskim bohaterem w świecie anime jest ALUCARD!

...jest po prostu boska. Nigdy nie słyszałem podkładów dźwiękowych tak doskonale pasujących do sytuacji. Raz nawet cofnąłem scenkę o jakąś minutę by znowu posłuchać tego pobrzdąkiwania. Bardzo podobają mi się projekty postaci, szczególnie w Beta­‑świecie. To płonące oko trafiło w moje gusta.
Cieszę się, że (z tego co wiem) w zimie 2011/2012 ukaże się TV.

Jestem świeżo po 18, ale zanim zapomnę, pragnę nadmienić, że
Makis Kurisu to postać na której powinny wzorowane być wszystkie przyszłe tsundere. Na razie to tyle.

ostatnie dwa odc. to już rok 1925

nawet fajne, ale poziom niżej niż „Usagi Drop”

Jestem pod wielkim wrażeniem tych dwóch odcinków. I zgodzę się z przedmówcą – to anime jest świetne w niedający się opisać sposób.

„Bokurano” dogłębnie mnie poruszyło.Płakałem nad losem bohaterów z fikcyjnego świata od czasu „Chłopców z Placu Broni”. Ta seria jest piękna, a ostatnie odcinki wydawały się być  kliknij: ukryte  przesiąknięte nadzieją na i za każdym razem wszystko pozostało bez zmian. Najbardziej podoba mi się w „Bokurano” to, że pomimo iż przewidziałem końcówkę, i tak mnie poruszyła.

Jestem po 10. odcinkach, za pierwsze 3 zabierałem się jakieś 2h, ale pozostałe po prostu pożarłem. Gdyby nie niepotrzebne godziny w harmonogramie, pewnie w życiu nie obejrzałbym anime o magicznych dziewczynkach.
Z innej beczki, mogę napisać to, że początek 1 epka, sprawił iż 4 razy odrzuciłem seans na przyszły tydzień, a z nudów wracałem do niego po 7­‑8 min.
 kliknij: ukryte  W obecnym momencie, mam nadzieje, że twórcy nie zrypią fabuły tzn. nie zrobią jednej z poniższych rzeczy :
*nie zresetują historii
*nie ożywią postaci martwych
*nie stworzą postaci która uratuje ziemię
*nie uratują Świata przed zagładą ewentualnie przeżyje tylko ta czarnowłosa czarodziejka, której imienia nie pamiętam.

Recenzja JJ jest z gruntu przesycona jadem i złością, a momenty gdy pisze o CG jak o komedii lub autoparodii są niesprawiedliwe.Jednak, jak ze wszystkimi baśniami jest tu też ziarnko prawdy, mianowicie akapit, w którym jedzie postacie.