Tanuki-Anime

Lubię anime gdzie bohaterowie nie są aż tak powściągliwe z emocjami i sympatiami jak to ma miejsce wielu seriach. W tym anime jest bardzo fajna chemia między poszczególnymi postaciami (Mu i Jiro są tu najlepszym przykładem), a np. scena z Tanaką i Yuri w aucie była urocza.

Ja wiem że protagonistka pewnie ma być kliszowo taka roztrzepana żeby wzbudzać sympatię, no ale niech mi nie wmawiają że po roku nauki (i pewnie kilku latach grania) ona nie ma pojęcia o zasadach panujących w wyścigach i nie potrafi nawet stwierdzić które ma miejsce w stawce. Trochę absurd i duży minus dla serii, bo konwencja konwencją, ale bez przesady.

Na razie oglądam bo seria się ładnie prezentuje i technicznie jest dopracowana, a klimat motorsportu jest fajnie pokazany (i też w sumie dawno nie oglądałem nic o samochodach w anime). O ile bohaterka za bardzo nie zniechęci mnie swoją osobą to może obejrzę to do końca.

Ależ chillowa seria. Jest ładnie narysowana, ale animacja postaci to next level (w sensie to ile mają w sobie uroku, są subtelne ale z bogatą mimiką i miękką kreską). Kilka z nich z miejsca stało się moimi ulubieńcami. Żeby nie było że jest różowo i to tylko „okruchy”, mimo że większość postaci wydaje się sympatycznych (zwłaszcza Youkai) dostajemy delikatną sugestie że mogą pojawić się i też groźniejsze duchy. Niemniej tak jak mi się wydawało to może być moja ulubiona „nowa” seria tego sezonu – cieszę się że na nią trafiłem.

Wizualnie bardzo fajne, ale faktycznie trochę za dużo postaci i się rozmyło. Myślę że to miała być bardziej taka laurka dla serii dlatego wcisnęli ile się dało bohaterów – nie znaczy to że nie było fajne, a w sumie jak się jest fanem niektórych postaci jak Shanks to w sumie możemy zobaczyć więcej jego i jego załogi niż to zwykle ma w mandze/anime.

Koniec końców to chyba najlepsza kinówka do tej pory, ale w sumie kinówki w przypadku OP nie mają większego sensu (m/a i tak są już mega rozbudowane) więc jest to totalnie opcjonalny seans. Ale myślę że osiągnęli swój cel uczczenia tych 25 lat, udana laurka.

Fajny klimat i takie mroczniejsze spojrzenie na temat czarownic/magii, ale w sumie mocno wkurzała mnie współ­‑protagonistka – bardzo jednowymiarowa postać, nieznośna i wiecznie wkurzona na nie wiadomo co, chyba tak dla zasady. Na dłuższa metę to było już męczące, drugi bohater jedynie ratował sytuacje. Wprowadzenie postaci w odcinku 4­‑5 bez sensu bo nie mają one póki co żadnego związku z pozostałymi odcinkami.

Seria sprawia wrażenie, że ktoś miał pomysł na coś większego ale coś mam czutkę że więcej możemy już nie dostać…

No zawiodłem się. Początek miał trochę klimat cyberpunkowy, ale po kilku odcinkach zrobiły się popłuczyny. To nie było złe, no ale ileż można oglądać takich schematycznych serii o których szybko się zapomina.

Fajne postaci, fajny świat, fajny koncept. Nie wiem że seria przeszła bez echa mimo że miał ją nawet Disney+. Co mnie osobiście zaskoczyło to że trup  kliknij: ukryte  samych „herosów ściele się gęsto  kliknij: ukryte  i część z nich po prostu została odstrzelona – myślałem że dociągną chociaż do turnieju.

Zwracam honor – jednak wygląda to dobrze. Mam nadzieje, że tym razem zaadaptują całość, nawet jeśli skrócą fabułę.

1. Postać protaga mnie trochę przeraża, ten jego femboy­‑izm jest umyślny co nie?
2. Grim ma głos Dimple/Ekubo czyli Akio Otsuki – na propsie!

Na razie jest spoko: OP protag, ładne kobitki, dynamiczna i fajna grafika i nawet wesołe to. Tylko pytanie czy ta formuła się sprawdzi na dłuższą metę, bo czuje że to będzie wtórne.

 kliknij: ukryte  „Ludzie boją się 5G, a wygląda na to, że dopiero 7G doprowadzi do zagłady świata.” – w sumie to już mocno pracują nad 6G więc jest bliżej niż myślisz :D.

Jest dziwnie ale intrygująco – od czasu do czasu trafiają się takie absurdalne serie i potrafią wciągnąć i właśnie za to kochamy anime :) Ewidentnie jakiś fan pociągów chciał zrobić o nich serię, ale trzeba było jakoś dodatkowo zachęcić widzów? Z drugiej strony w Japonii pociągi to temat tak powszechny że aż dziw że tak mało jest serii o tej tematyce – od czasu Rail Wars! z 2014 nie kojarzę nic takiego… Kabaneri nie liczę bo to coś innego.

Obejrzałem z ciekawości i chyba będę oglądał dalej – ładne to nawet, tylko pytanie czy ta formuła się sprawdzi i czy ten poziom absurdalności nie będzie na dłuższa metę męczący.

Tak za samą Ciel należy się + kilka punktów.

Podtrzymuje zdanie że to jedna z fajniejszych serii sezonu, takie troszkę inne spojrzenie na temat „zaklinaczy” chowańców i isekajów ( kliknij: ukryte  choć tutaj akurat motyw „głosu w głowie” wydawał się trochę na siłę, no chyba że w dalszej części historii nabiera znaczenia). Było i smutno i wesoło (choć generalnie jest to dosyć optymistyczna seria wydaje mi się). Seria to takie trochę odwrócenie kliszy gdzie protag ma OP moc i wszystko mu wychodzi – tutaj bohaterka krok po kroczku parła do przodu, ale dawało to sporą satysfakcję jak już „klikło”.

Ciekawe czy będzie ciąg dalszy, końcówka mnie zaintrygowała.

Było ok, fajny klimat. Natomiast wydaje mi się że sam motyw bycia „nieumarłym” bohaterem (i tytułowym „niechcianym”) nie został tu w pełni wykorzystany – w sumie poza ukrywaniem twarzy i okazjonalnym „głodem” zasadniczo nie wpływało to zbytnio na życie bohatera, a mogliśmy dostać fajne zwroty fabularne z tym związane. Zmarnowano potencjał, no bo w sumie co tak naprawdę wprowadzał ten motyw bycia nieumarłym, poza kolejną wariacją na temat „niewyróżniający się bohater nagle dostaje OP moc”? Seria dostaje plus za bycie relaksującą, ale chyba nie o to chodziło?

PS: A co się stało z myszą?

Tak, generalnie jeszcze pierwsza część egzaminu była fajna, ale ostatni odcinek lub dwa były po prostu nudne. Mam wrażenie że ten arc jest na siłę rozwlekany – stracili cały odcinek na przygotowanie się do walki. Było stanowczo za długo a ci inni bohaterowie naprawdę mnie nie interesują, ta seria powinna skupiać się na Frieren. Po raz pierwszy mój entuzjazm spada. Swoją drogą nie podoba mi się że tak szybko pozbyli się  kliknij: ukryte  kleryka, nawet OP pod tym względem zwodzi bo przecież już wiadomo było że  kliknij: ukryte  ich drogi się rozejdą. Gość wprowadzał bardzo fajny balans do ekipy, jego pójście w swoją stronę było niefortunnym zwrotem fabularnym.

Seria powinna się skupiać na podróży bohaterów do ich celu i ich przygodach, obecny wątek miał chyba z założenia wprowadzić coś trochę innego, ale widać już po reakcjach ludzi że ostatnie odcinki nie zachwycają, mimo że w teorii przecież seria ani się nie pogorszyła jakościowo ani przecież nie zmieniła jakoś bardzo charakteru. Chyba trzeba przez to po prostu przebrnąć.

Przez pierwszy sezon jakoś przebrnąłem, ale tutaj już po paru odcinkach nie daje rady. Od początku wciągnął mnie poury, melancholijny klimat i ciekawy świat. Niestety seria to bełkot, co chwila dodawane są nowe wątki, nic nie jest wyjaśniane a tutejszy „mistycyzm” to sztuka dla sztuki bez żadnej treści. Widz tylko czeka, aż w końcu może coś wyjaśnią zamiast dodawać kolejne warstwy – seria chce być pełna symboliki, ale to tylko wydmuszka. Nie mam ochoty czekać aż coś wreszcie zacznie się dziać (niby akcja jest ale skutecznie rozmywana bezsensownymi wątkami), bo bohaterowie od kiedy tylko dotarli do „stolicy” nic tylko się błąkają i latają w kółko (niejako będąc praktycznie biernymi w wydarzeniach) niemożliwie przeciągając fabułę… anime jest po prostu nudne. Nie pomaga też fakt że grafika chyba celowo wygląda tak prymitywnie… nie mam pewności czy to celowy zabieg czy studio po prostu nie ma kasy na tę niszową serię.

Może być jedna z ciekawszych serii sezonu, ciekawe ile osób „prześpi” ten tytuł… niby isekai ale z gatunku tych „odwróconych”, bohaterka zaczyna z bardzo złego miejsca i jedynie OP daje nadzieje że los się dla niej trochę odmieni (ciekawe czy się okaże że ma super talent czy będzie szorować po dnie już do końca). Mimo miłej grafiki i dziecięcej bohaterki to nie jest cukierkowa seria. Bohaterka dostaje od początku bardzo mocno po tyłku a widz czuje jej ból i smutek, mimo że stara się być pozytywna. Klimat, muzyka i animacja są naprawdę niezłe. Dajcie temu szanse!

Taki Cyberpunk w wersji BONES :D W sumie nawet fajny klimat i kreska. Seria raczej nie zapowiada nic wybitnego, ale ładne to dla oka.

Szczerze mówiąc zgodzę się z poprzednikami – choć seria to mokry sen edgelorda to jakoś człowiek nawet chce oglądać to szaleństwo do końca… może po prostu za mało mamy poważniejszych/krwawszych serii i na bezrybiu i rak ryba? Nie wiem jak to inaczej wyjaśnić, jedyną (średnią) konkurencją w tym sezonie jest Ragna Crimson (nie liczę kontynuacji jak np. Jujutsu Kaisen).

Właściwie to tylko odcinki na promie uważam za takie w duchu tej serii. Poza małymi wyjątkami reszta to już faktycznie fillery i nudne slice of life.

Naprawdę porządne heroic fantasy. Seria ta przywodzi mi na myśl czasy gdy bardzo mocno wzorowano się na „zachodnim” fantasy w japońskiej animacji (np. Record of Lodoss War). Twórca LN jak dla mnie ewidentnie wzorował się na Dungeons & Dragons. Osobiście bardzo lubię takie anime dlatego seria ma u mnie duży plus za wywołanie pozytywnego poczucia nostalgii.

Czemu mam wrażenie że jak na popularność tej serii to ciągle tną na jakości animacji?

Generalnie dalej się to fajnie ogląda choć widać wyraźne odejście od „drobnych incydentów z goblinami” i takiego trochę „przyziemnego” podejścia do tematu przygód do bardziej „epickich” wydarzeń. Mówiąc inaczej seria z lekko brutalniejszego, bardziej wyrobniczego i „realistycznego” podejścia do tematu „przetrwania w lochach”, staje się trochę takim generic fantasy z wybuchami i potworami tygodnia. Sam Orcbolg niestety też traci jako bohater bo z pomysłowego bohatera który wygrywał kombinowaniem i przygotowaniem, dostajemy takie już trochę power fantasy z czarami i wyżynaniem goblinów na potęgę.

Generalnie zgadzam się z opinią, że seria trochę rozwleczona ale z tym „nagłym” przejściem z komedii do dramatu nie. Japońskie animacje/mangi znane są z takich kontrastów (weźmy choćby Ousama Ranking tak z nowszych) i nie widzę tu problemu. To za co ja cenię te serię to bohaterowie – podobało mi się że myślą konkretnie i analitycznie, chociaż czasem mówili za dużo. „Zły” bohater robiący portret psychologiczny Helcka w czasie pojedynku gdy ten stoi zaraz obok wychodzi dosyć nienaturalnie  kliknij: ukryte  „a ja ci mówię że Helck zaraz straci nad sobą panowanie!”. To jedna z tych serii gdzie za dużo myśli jest przekazywane przez usta bohaterów, zamiast pozostawić to widzom do interpretacji.

Niemniej to seria ciekawa, nie wiem czy takie było założenie ale wydaje mi się że trochę taka w stylu anime sprzed jakiś 30 lat (czasem taka trochę naiwna, czasem zbyt bezpośrednia, czasem zbyt głupkowata), ale uważam seans za udany, mimo że brakuje konkluzji (mam nadzieje że takową dostaniemy). 7/10

Ta seria ma fajne pomysły, ale momentami potrafi mieć tak męczący i wręcz słaby scenariusz, że aż człowiek zgrzyta zębami bo to potrafi zepsuć całą imersję.

Kolejny motyw, że wszyscy stoją jak barany i tylko czekają co zrobi  kliknij: ukryte  Itsuki drąc się tylko „nie, nie rób tego”. Tak ja wiem że scenarzyści za wszelką cenę chcą żeby  kliknij: ukryte  Rishia błysnęła (choć to chyba jedna z najnudniejszych i nijakich postaci w ekipie „Tarczy” i w ogóle całej serii), ale można to było zrobić o wiele lepiej. Takich kwiatków jest więcej gdzie bohaterowie zachowują się jakby im nagle odcięło myślenie/umiejętności…

A motywacja  kliknij: ukryte  buntu „bohaterów” jest mocno na siłę…  kliknij: ukryte  rozpuszczone gnojki robią coś „bo tak” – bo im lala parę razy szepnęła na ucho. Jeżeli chcieli przedstawić „wyrachowaną” manipulantkę do wyszło im to strasznie płytko, no chyba że Melty/Bitch ma jakieś nieujawnione moce prania mózgu. Strasznie są nieprzekonujący w swoich „motywacjach”, wygląda jakby cały arc z „pojednaniem” był zrobiony totalnie na siłę żeby dodać sztuczne poczucie ponaglenia (bo nadciąga Fenix/bo jak się nie pojednają to kura skopie im tyłki).

Powiem tak – ostatni sezon (sezony?) był tak rozwleczony, że pozapominałem wielu szczegółów. Generalnie zgodzę się z opiniami ludzi, że w pewnych kwestiach ta seria to był bełkot no i generalnie wszystko zaczęło się mieszać od pewnego momentu – wtedy kiedy weszły „geopolityczne” motywy lub zabawa czasem – choć sam pomysł z tym że  kliknij: ukryte  Eldianie byli zniewoleni i wykorzystywani ze względu na moc Tytanów nie był taki zły.

Generalnie chyba rozumiem o co chodziło twórcy  kliknij: ukryte  bezsens wojny, krytyka nacjonalizmu, ale po prostu za dużo mieliśmy tu motywów i postaci które rozmywały niepotrzebnie fabułę – może to kwestia chęci „dojenia” tego IP? Zgodzę się też z tym, że samo wytłumaczenie mocy Tytanów było słabe –  kliknij: ukryte  w skrócie można założyć, że był sobie taki pasożyt/plot device który wszystkie te moce sobie wyewoluował. Swoją drogą ciekawe dlaczego nikt otwarcie nie stwierdził, że wszystkie problemy przez tą galaretę xD. No ale umówmy się że sama idea Tytanów przeczy najprostszym prawom fizyki i biologii – jest to czyste science fiction i nie ma się w to co za bardzo wgryzać.

Ostatecznie o wiele rzeczy można się spierać, część rzeczy myślę można wytłumaczyć – ale parę osób już przede mną całkiem sprawnie podsumowało pewne kwestie. Dla niektórych seria będzie świetna, dla innych godna jedynie krytyki choćby za to jak była rozwleczona. Dla mnie był to jednak przede wszystkim dobry akcyjniak z paroma zapadającymi w pamięci scenami (głównie pierwsze sezony) i świetną muzyką, który towarzyszył mi przez kawał czasu spędzonego z japońską animacją. Myślę że w ogólnym rozrachunku mogę temu dać takie 7/10.

No i tak właśnie się przedstawia OP bohaterów. Perfekcja.

Fajnie im to wyszło, Następny odcinek też zapowiada się nieźle.