Tanuki-Anime

Tak, sezon 3 był zdecydowanie lepszy niż S2. Nie przywrócił mi wiary w serię po tym jakim zawodem był sezon 2, gdyż trzeci też nie do końca był udany, ale na pewno seans był przyjemny (mimo że z odcinka na odcinek potrafiło być różnie, jedne były słabe inne dobre). Generalnie jest poprawa więc chętnie zobaczę co będzie w S4, a po S2 nie byłem pewien czy będę chciał to dalej oglądać…

Muszę przyznać że seria nie przestaje zaskakiwać swoją brutalnością. To chyba jedna z „najszybszych” czerwonych flag jakie widziałem od dawien dawna w shounenie.

Trochę zaczyna mnie już denerwować jak Tamaki jest w tej serii traktowana. Jej, hmm, przypadłość jest znana, ale od pewnego czasu jej rola sprowadza się do bycia totalnym popychadłem… myślałem że będzie ewoluować jako postać, a tymczasem widzę postępującą marginalizację i uprzedmiotowienie. Zaczyna się to już robić niesmaczne.

Zaskakująco ciekawa seria. Mamy partyzantów walczących ze skorumpowaną władzą, mamy intrygi polityczne a nawet elementy sci­‑fi z potworami i tajemnice rządowe. I wszystko to wygląda na z góry przemyślane i stylizowane dzieło z całkiem ciekawie nakreślonymi, nie jedno­‑płaszczyznowymi postaciami i różnymi wątkami. Jestem naprawdę ciekaw jak się to rozwinie dalej…

Jak na razie jedna z lepszych serii sezonu. A wydawać by się mogło że egzorcyści kontra demony to już taki oklepany temat, a tu seria o tej tematyce wciąż może mnie tak zainteresować…

No taka zajawka to mi się podoba. Już wystarczyło że są smoki, ale trzeci odcinek przekonał mnie że możemy liczyć tu na coś fajnego. Sympatyczni i konkretni bohaterowie (poza tym jednym głupkiem ale pewnie to bohater w stylu „błyśnie kiedy będzie trzeba”), konkretna oprawa graficzna i pasująca warstwa muzyczna. Poproszę więcej.

Może porównanie trochę na wyrost, ale seria przypomina mi obecnie Kino no Tabi. Tam też bohater zwykle nie ingerował (chyba że był do tego zmuszony) w wydarzenia które mijał po drodze, mimo iż było to nieraz w jego mocy. Spotykał różne dziwy i dramaty, a historie miały nie jeden raz bardzo epizodyczny charakter. Kino również nie przywiązywał wagi do miejsc, starał się być raczej cichym obserwatorem i opuszczał miejsce zgodnie ze swoimi zasadami nie chcąc wiązać się emocjonalnie z daną lokalizacją…

Akurat nie bronię tu Majo no Tabitabi, bo na razie to jeden z większych zawodów sezonu, ale należy pamiętać że jest to trochę inny typ przedstawiania historii tzw. „kina drogi”, niż przywykł do tego zachodni widz… tutaj historie często pozostawiają poczucie bierności, beznadziei lub ulotności chwili.

Dzięki!

Chociaż trochę śmiechłem przy

Wiosną wyszedł One Punch Man 2, który zrzeszał najlepszych animatorów studia

, bo trochę inaczej zapamiętałem sezon 2 Saitamy…

Tak nie no wiem, bardziej mi chodziło o S3. Jakość dwójki to też zagadka, ale jeżeli nie pieniądze są problemem to zwykle napięty terminarz. Po prostu animatorzy nie wyrabiają i trzeba wypuszczać pół­‑produkty. Zwykle jest jeszcze szansa, że poprawią coś w edycji blu­‑ray, ale tu chyba tak się nie stało z tego co wiem. No nic nieważne, jest jak jest. Może ten sezon z koelii nie wyjdzie najgorzej…

Tym bardziej że seria jest dosyć popularna, więc raczej nie budżet jest tu problemem. Może po prostu goniące terminy, może koronawirus mocno poprzesuwał harmonogramy i musieli wypuścić niedopracowane produkty?

Tak, ale te „znane” zabiegi były też swego rodzaju siłą serii. Ja wiem że to naiwne i mc jest jednak trochę patałachem, ale interakcje między postaciami, „momenty” i generalnie sympatyczni bohaterowie wyniosły te serię ponad przeciętność w moich oczach (po prostu to polubiłem a nawet się emocjonowałem)... dopóki nie pojawił się S2, który totalnie zepsuł moje wrażenie na temat tej serii. S3 wydaje się już trochę lepszy, niestety widzę że anime znowu traci na jakości warstwy graficznej/animacji, do której przyzwyczaił mnie S1 i ostatnio kinówka…

Niestety ta historia szybko się wykoleiła. Pierwszy odcinek był magiczny i zwiastował coś fajnego, ale niestety w drugim nastąpił duży zawód, naciągana historia i dziwne elementy yuri(?). Straciłem zainteresowanie…

Trochę późno odkryłem że powstało takie coś, w sumie to ponad 1.5 roku temu :D

Ale film podobał mi się. Miało się wrażenie że to DanMachi z pierwszego sezonu: trochę patosu a i owszem, ale była też fajna przygoda i emocje + fajne interakcje między postaciami. No i poziom grafy/animacji jaki zapamiętałem z S1. Wielka szkoda ze faktyczny drugi sezon TV był porażką. Moim zdaniem, choć w filmie nie działo się za wiele pod względem posunięcia fabuły głównej do przodu, to widział bym film jako kolejny arc i kontynuacja historii, zamiast tego co zaserwowano nam w „zdobądź chawirę i uratuj lisicę, nie dając się zmolestować przy okazji” arc. Film to DanMachi jakie polubiłem i zapamiętałem z dawnych lat. Zobaczymy jak historia rozwinie się w sezonie trzecim, ale chyba będzie trochę lepiej (chociaż już przycinają na warstwie technicznej, ech).

Grammar nazi? Chciałem ci tylko zaznaczyć, że są serie które mają rozbudowany „worldbuilding” i używają swoich własnych „faktów” (czy też zbiorów informacji o czymś) żeby dodać głębi światu przedstawionemu np. to [link][link][/link]. O takie coś mi tu właśnie chodziło…

Poza tym sensem mojej wypowiedzi nie było zaznaczenie że seria jest unikatowa przez to, że przytacza fakty historyczne, tylko że dodają jej smaczku. Naucz się czytać ze zrozumieniem proszę…

Tak to jedno z najbardziej unikatowych anime a przy okazji wiele się można nauczyć (bo fakty kulturowe/historyczne są autentyczne). Czyli seria bawi i uczy :D

To moje odczucia, nie daj się zniechęcić :)

Ja również mam duży sentyment do Inu. Ale po latach widzę że taki model serii niestety źle się zestarzał. Jeżeli autorka miała spory udział przy tej kontynuacji, to chyba wskazywałoby że zatrzymała się kreatywnie na pewnej zamierzchłej już epoce, bo jej „Rin­‑ne” też trąciło myszką…

Nie, wymiękłem. Albo ten typ serii zestarzał się w moich oczach albo to jest tak słabe…
- infantylne moralizatorstwo,
- oprychy jakby z innej epoki japońskiej animacji, więżą dwóch seniorów i dziecko żeby wtłuc 14­‑latce…
- ...która swoją drogą to typowa „nikt mnie nie rozumie/nigdy tu nie pasowałam/pakuje się non stop w kłopoty” jedno­‑płaszczyznowa chłopczyca. A no i mamy „krzykliwą siostrę” i „cichą siostrę”,
- nikt nikogo nie zna? mimo że to rodzina? Ta, jasne…
- nudne, typowy model serii a la potwór miesiąca,
- bohaterowie to patałachy, tylko z tego powodu żeby dodać serii jakiegokolwiek dramatyzmu (bo dają się potworowi na każdym kroku). I co, pojawi się nowy demon to będą sobie dawały  kliknij: ukryte  ukraść te perły?
- niedopracowana grafa,
- i na koniec najlepsze „życie w tym świecie jest ciężkie: kobiety muszą być kobiece, mężczyźni męscy”. Serio, autorzy przespali ostatnie 10+ lat?
Tego typu serie może działały na przełomie lat 90­‑tych zeszłego i początku tego wieku, ale dla mnie czas czegoś takiego już dawno przeminął… to nie działa nawet jako nostalgia, bo seria była reklamowana jako „nowa generacja” a dostajemy odgrzewany kotlet z gender­‑swapem (choć i tak bohaterki to chłopczyce, więc nie wiem czy się to liczy). Tego chcieli fani?

Muszę się z tobą zgodzić w większości kwestii. Film realizuje mocne strony serii, ale jednocześnie uwydatnia też jej słabe strony czyli Riko i pewne powtarzalne schematy. Nie wiem jakimi „Białymi gwizdkami” w jej wieku byli inni o tym tytule, ale ona w tej roli mnie nie przekonuje. Faktycznie ma się wrażenie że jest to postać po prostu źle napisana do tego typu serii. Bo nawet jeśli ma być ona takim elementem „człowieczeństwa”, to jest to tym mniej wiarygodne w zderzeniu z tym co ją spotyka (naprawdę popieprz*one rzeczy). No i pomijając kwestie, że zaszła tak daleko tylko dzięki pomocy innych (łącznie z notatkami które ma od matki). Samo „jest bystra” nie wystarczy w tak pogiętym miejscu…

Film jest bardzo dobry, ale spodziewałem się czegoś co wstrząśnie mną tak mocno jak ostatnie odcinki serii TV, biorąc po uwagę jak porąbany jest Bonedrewd. Oczywiście seria nie zawodzi w kwestiach łamania etyki i makabry, ale jakimś cudem nie robi to na mnie aż takiego wrażenia.

Warstwa audio­‑wideo jest świetna, natomiast momentami można się pogubić w tych wszystkich opisach rzeczy dziejących się na ekranie (i poza nim) . Oczywiście jak ktoś nie zna poprzednich wydarzeń to nie ma nawet co szukać w tym filmie…

Niemniej filmu nie mogę ocenić niżej niż takie 8+/10, bo mimo że parę rzeczy mi nie pasowało, to oglądało się go bardzo dobrze.

PS: możliwe że jednym podtestów serii jest „jak wiele poświęcisz żeby osiągnąć swoje cele”, natomiast mnie utwierdza w przekonaniu że autor nie jest normalny :D

Tak, fatalny pierwszy odcinek pod względem wprowadzenia. Akcja wyrwana z kontekstu, żeby kapnąć się kto jest kim z nowych postaci (w sensie czyim potomstwem), musiałem sprawdzić w wiki. A później flashback który w ogóle nie nawiązuje do akcji z początku i końca odcinka… mam nadzieje ze dalej będzie lepiej.

O Matulu ale się działo. Początkowo wydawało się ten sezon nie będzie aż taki super. Jakże się myliłem. Każdy odcinek zostawiał tyle myśli i pytań. Kiedy już myślisz, że bohater przetrwał kryzys, staje przed kolejną próbą.

O ile pierwszy sezon był dla Subaru głównie „próbami fizycznymi” (tak ogólniakowo), wydaje mi się że ten arc kładzie nacisk na „psychiczne” próby jego charakteru. Jest tyle rzeczy które mógłbym napisać, tyle przemyśleń, tyle odniesień do myśli z jakimi człowiek nie raz sam musi się mierzyć. W jednej chwili dostajemy wzruszające, budujące momenty, by za chwilę znowu myśleć „kurcze ale ten człowiek ma przechlapane”. Góry z którymi musi się mierzyć to nie tylko fizyczne przeciwności, ale głównie i psychiczne. Jest ciągle wystawiany na próby i kiedy wydaje ci się że już ogarnął kolejny temat, za chwilę dostaję kolejną kłodę, przeciwność czy rewelacje. Ta seria trafia do mnie na wielu płaszczyznach i uważam że jest to jedno z najlepszych anime w historii.

Całą serię oceniam na 10, a pojedyncze odcinki, takie jak ten z rodzicami, czy momenty, jak Subaru  kliknij: ukryte  widzący swoje śmierci z perspektywy „świata po”, na zawsze pozostaną w mej pamięci…

Opis GoHS wyraźnie mówi o turnieju sztuk walki licealistów. To jak już się seria później rozwija to inna sprawa. Dragonball też był anime o turnieju sztuk walki a doszedł do między­‑galaktycznych rozgrywek :P

Nie znając za bardzo pierwowzoru nie myślałem, że seria osiągnie taki poziom absurdu… nie to że to coś zmienia, tak mówię po prostu :P

Jedno z pozytywniejszych zaskoczeń sezonu. Spodziewałem się ociekającego fanserwisem erotycznego snu miłośników „zwierzo­‑ludzi” a tymczasem fanserwis był podany w wyważonych dawkach. No tak, są sceny gdy mało subtelny bohater­‑doktor „maca” panny a te wydają szereg erotycznych odgłosów, ale nie odniosłem nigdy wrażenia że jest to jakoś nadmiernie wulgarne. Otrzymaliśmy natomiast sympatyczną serię z dającymi się lubić bohaterami (poza jedną sceną kobiece bohaterki nie sprawiają wrażenia, że ich jedynym celem istnienia jest „przelecieć” protagonistę, jak w poprzedniej serii spod tego szyldu). Odcinki są epizodyczne, ale cały czas ma się poczucie postępującej fabuły i ciągłości której kulminacją jest bardzo istotny (i dosyć dramatyczny) zabieg medyczny. Nie sądziłem że to powiem, ale tak naprawdę ta seria to takie bardziej slice of life z elementami komediowymi, niż balansujący na granicy dobrego smaku pokaz kobiecych wdzięków, co może być zaskoczeniem biorąc pod uwagę „rodowód” tejże…

Bardzo fajna i oryginalna seria. Niby znajome pomysły, ale chyba nigdy jeszcze nie zrealizowane w ten sposób. W sumie końcówka może spokojnie zwiastować kontynuacje, chociaż seria jako taka jest zamkniętą historią.

Bardzo fajna seria. Widać że od początku do końca twórcy mieli pomysł i go zrealizowali. Po prostu przyjemna, rozrywkowa seria.

No wiesz, jakbym brał tytuł dosłownie nie czytając opisu to prędzej pomyślałbym że to jedna z serii o szkolnych łobuzach (tzw. delikwentach) najpierw pnących się w hierarchii swojej szkoły a później już zwalczających inne szkoły.

A tymczasem mamy  kliknij: ukryte  totalne rozpierduchy, jakieś dziwne symboliki, wszelkie możliwe istoty ze świata wierzeń, mitów i legend oraz ataki nuklearne na Seul i masowe teleportacje . Tak wiedziałem o czym jest seria ale myślałem że będzie trochę subtelniejsza. Tymczasem dosyć szybko zeszła z tematyki turnieju sztuk walk do jakiegoś armagedonu. To już Dragonball był subtelniejszy :D

Więęęęc, mówicie że ta seria jest o turnieju sztuk walki z udziałem nastolatków tak?