Tanuki-Anime

Dziwna seria. Interesujące pomysły, ale seria wyreżyserowana jakby twórcy coś wciągali…

A to faktycznie, nie ma co tego nawet komentować. Gundam Build im nie wystarczył?

Imo IBO to jedna najlepszych jeśli nie najlepsza Gundamowa historia, a Gunpla Gushiona zdobi nawet moją półkę :D Wszystko tam zagrało od postaci, po zwroty akcji, na budowaniu świata skończywszy. Chyba moja ulubiona seria w tej franczyzie.

Wciąga WoM nosem a i długość serii została rozplanowana tak żeby historię opowiedzieć w odpowiednim tempie, nie to co tutaj.

Dokładnie, też odniosłem wrażenie że jak wprowadzono koncepcje  kliknij: ukryte  tao, to seria straciła na imersji i tajemniczości.

Niemniej, jest to ciekawy akcyjniak, z ładną kreską, interesującymi postaciami i ciekawą koncepcją metafizycznej wyspy łączącej wpływy różnych religi.

W ostatnim odcinku mamy również motyw amnezji – nie lubię osobiście, ale na pewno może być ciekawie, zwłaszcza że pojawiła się sugestia, że  kliknij: ukryte  motywacje Gabimaru mogą być iluzją.

Bardzo przeciętny shounen. Na papierze jest parę ciekawych pomysłów, ale odnoszę wrażenie że autor miał tę parę pomysłów i teraz na siłę próbuje z tego zrobić dłuższa serię… raczej komediowy charakter, ale humor wtórny.

Można spokojnie sobie darować seans.

Szczerze mówiąc chodziło mi o co innego – nie reakcje otoczenia tylko po tej scenie gdzieś liczyłem na mocno psychologiczny wątek że Suletta  kliknij: ukryte  ma wyprany mózg i się okaże że jej matka zaszczepiła jej jakiś wyłącznik empatii, przez co tak naprawdę nie jest tym na kogo wygląda czyli słodką i naiwną fajtłapą. Zresztą w ogóle nie wykorzystali potencjału wątku że jest ona klonem. Wiem brzmi to trochę głupio, ale naprawdę myślałem że dojdzie jakiś bardzo mroczny wątek z dualizmem Suletty:  kliknij: ukryte  z zimną krwią zabiła człowieka i liczyłem że może wręcz stanie się antagonistką albo reszta ekipy będzie musiała ją jakoś „odkręcać”, ale niestety zjadła pomidorki, wykrzyczała frazesy o sile miłości i skończyło się sztampowo…

Dlatego mówię że wątek z czapy, bo bardzo nie pasował mi do wydarzeń, chyba miał jedynie być motywem shock­‑value i totalnie nie wykorzystali jego potencjału w moim odczuciu.

Może nie oceniam tej serii aż tak ostro jak w komentarzu poniżej, natomiast z grubsza się zgadzam: seria miała większy potencjał i ma dużo wad ale jej obejrzenie nie będzie stratą czasu:
- za dużo postaci i wątków, które ostatecznie są porzucane po drodze, jedynie ostatni odcinek coś tam próbuje podsumować ( kliknij: ukryte  Ziemianie, przewrót Shaddiqua, wątek klonów Elana, plus cała plejada zupełnie niepotrzebnych „pomagierów”
- seria nie wie czy chce być lekkim slice of life czy dramatem
- ten motyw ze szkołą – zabawa w wojnę nie przystoi tej lekkiej otoczce school­‑life. Po co robić historię gdzie główni bohaterowie to dzieci robiące robotę dorosłych – dostajemy wtedy strasznie niewiarygodny efekt gdzie nastolatkowie są inżynierami geniuszami umiejącymi w 4 minut skalibrować maszyny wojenne, zarządzać wielkimi korporacjami i podejmować decyzje polityczne. Nie mówiąc, że bawią się w pojedynki w śmiertelnych machinach a wszystko w konwencji „sportu” i „na niby” (tiaa). W grze mamy poważną politykę więc te niby­‑dzieci wyraźne zachowują się ponad swój wiek. To w końcu szkoła czy akademia wojskowa? Dla mnie to największa wada serii – ten rozstrzał miedzy wiekiem bohaterów a ich rolą w tym świecie. Serio nikt nie widzi w tym problemu? Rozumiem że konwencja to wyścig zbrojeń pod postacią „szkółki” bo pewne rzeczy zostały zdelegalizowane… ale do licha w całej szkole nie ma nawet jednego dorosłego? Gundam Orphans wykorzystuje motyw „dzieci wojny” 100x bardziej wiarygodnie jeśli mówimy o „szybkim dorastaniu”. Np. tu chociaż wspierali ich dorośli no i na pewno nikt nie traktował tego jako zabawę… no i na każdym kroku jest podkreślane jak nieludzkie jest to co robi się z dziećmi w tym świecie, a tutaj? Oj oj, ktoś tam zaatakował szkołę, wszędzie trupy co za pech… o patrz terroryści mordują wszystkich wokół a na ich czele 12­‑latki. Tak wiem że anime rzadko zwraca uwagę na wiek swoich bohaterów, ale skoro się przyjmuje jakąś konwencję to powinno się to robić konsekwentnie.
- romans protagonistów potraktowany po macoszemu. Endingi (drugi zresztą świetny) wskazywałyby na wyrazisty romans, tymczasem dostajemy zaledwie zajawkę – to raczej trudna przyjaźń niż historia rozwijającej się miłości.
- z perspektyw czasu wydaje mi się że kontrowersyjny motyw z końca pierwszego sezonu był z czapy?  kliknij: ukryte  Zrozumiałem że za manipulacjami Suletty kryje się drugo dno, ale tak jakby ten motyw rozszedł się po kościach.

Chciałbym to ocenić wyżej, zwłaszcza za grafikę, ale mocno naciągane 7-

Seria spoko, ale jakoś brakowało mi humoru głównej serii.

Obejrzenie tego spin­‑off nie będzie straconym czasem, ale moim zdaniem był to niepotrzebny „przystanek” w powstawaniu 3 serii Konosuby, której to produkcja trwa już zdecydowanie za długo.

Ktoś wie kiedy Netflix Polska łaskawie wrzuci drugi sezon do swojej oferty?

Małe sprostowanie bo pewnie będą niedomówienia –  kliknij: ukryte  „jest mężem babki która prawdopodobnie skończy z Einarem i już nigdy nie pojawi się w historii, może we flashbackach” – chodziło mi o postać Gadara nie Arnheid.

Pacing najnowszego odcinka był straszny, reszta jest ok. Nie jest to dla mnie sezon pierwszy, na pewno to co teraz oglądam jest mniej atrakcyjne dla mnie osobiście (ale to już sprawa indywidualna), co nie zmienia faktu że nadal jest to fantastyczna, świetnie animowana i klimatyczna seria.

Ale w najnowszym odcinku scenarzystów poniosło i jest to dla mnie taka sama krytyka jak dla jednego z odcinków bardzo popularnego ostatnio serialu amerykańskiego – piękne, tylko co to wnosi do fabuły?

Nikt by nie narzekał. Cały pierwszy sezon był o Thorfinnie + wątki Askeladda i Kanuta. Postaci istotnych z punktu widzenia historii (np.  kliknij: ukryte  Askeladd jest teraz „sumieniem” Thorfinna.

A jako że krytyka narzekania jest wycelowana we mnie to się bronię – mi nie przeszkadza tempo ani Thorfinn­‑pacyfista. Owszem wkurza mnie pomiatanie bohaterem który kiedyś wymiatał, ale jest to nagradzane w takich momentach jak ten z Wężem. Póki co konwencja „wiejskiego życia” mi się podoba bo jest fajnie napisana + mamy osobne wątki Kanuta i nie ma co narzekać (mamy politykę, bitki i intrygi). Są Wikingowie w serialu o Wikingach + fajnie pokazana epoka. Ale nie cierpię gdy 3/4 odcinka zajmuje historia kolesia, który jest  kliknij: ukryte  mężem babki która prawdopodobnie skończy z Einarem i już nigdy nie pojawi się w historii, może we flashbackach. Może ta historia jest istotna z punktu widzenia „rozwoju którejś postaci”, ale dało się ją opowiedzieć w 3 minuty i nie zajmować czasu antenowego na to co jest faktycznie istotne dla fabuły –  kliknij: ukryte  jak to ma niby wpływać na rozwój Thorfinna czy Einara skoro nawet tej historii nie znają? Nie, tutaj po prostu scenarzystów poniosło.

Toleruje Thorfinna­‑niewolnika. Akceptuje filozofowanie o sumieniu, odkupieniu i krwi na rękach. Wolne tempo historii jest nawet znośnie bo mamy piękne krajobrazy i muzykę. Ale na Odyna, nie każcie mi oglądać wątków jakiś pobocznych postaci które nie mają w ogóle znaczenia dla historii…

No mogli rozbić na 3 odcinki anime :)

O Panie, nie znałem tego wcześniej ale zdałem się na hype – i to naprawdę było spoko. Wiedz że coś się dzieje kiedy sam prolog trwa prawie 1,5 godziny :D

Świetna muza za to.

łącznie z „wejściem” – coś mi ucięło teskt… kolejnych Hashir­‑ów chciałem napisać xD

No to zaczynamy sezon 3 od 1­‑godzinnego wprowadzenia.

Wstępniak z ukazaniem wszystkich Upper Rank­‑ów wyborny, Ufotable podnosi poprzeczkę z grafiką z każdym kolejnym sezonem, widać że że DS to ich sztandarowy produkt. Momentami aż ciary przechodzą.

Dalej mamy standardowe wygłupy Tanjiro i spółki oraz ukazanie już samej wioski, łącznie z „wejściem”

Muzyka i klimat na najwyższym poziomie. Muszę przyznać, że z czasem polubiłem i Zenitsu i Inosuke, ale chyba przyda się odpoczynek od nich bo nie zanosi się że pojawią się jeszcze w tym arcu. Bardzo fajne intro i potwierdzenie że Man with a Mission robi chyba obecnie jedne z lepszych kawałków do OP anime (a przynajmniej bardzo charakterystyczne).

Czekam na więcej i mam nadzieję że dostaniemy tak mistrzowskio zanimowane walki jak w porzednim sezonie.

Dokładnie tak, spory potencjał ale fatalne wprowadzenie tak jakby na szybko ten odcinek sklejali. Mam nadzieję że się uspokoi w kolejnych bo jestem tym zainteresowany.

A ty myślisz że ja tak śledze portale animowe i mam przypominajki wszędzie jak oglądam po 10­‑15 anime w danym sezonie xD. No moja wina że nie wiedziałem i koniec końców się dowiedziałem „w praniu” (hmm chociaż teraz jak o tym pomyśle to faktycznie coś było tam mówione pod koniec S2) tylko po prostu jestem zdziwiony że totalnie w żaden sposób tego nie zasygnalizowali bo pomyślałem, że mam już taką sklerozę że nie pamiętam końcówki sezonu drugiego :D Np. w Demon Slayer zrobili odcinek specjalny/kinówkę po czym i tak ją wpletli w sezon 2.

Aha, dopiero teraz dowiedziałem się że był odcinek specjalny (Ryuusui) xD Mogli chociaż jakieś krótkie wprowadzenie zrobić… No bo też zaczyna się nowy sezon a tu kompletnie nowa postać nagle jest kumplem Senku.

Nom, u mnie nawet poszło jako jedna z pozycji w tanukowej ankiecie :) Zobaczymy czy inni też docenili

Ale to co właśnie opisałaś w drugim akapicie to również konwencja serii :D I myślę że twórcy się z tym nie kryją, oni to celebrują :D A sam Bastard chyba też nigdy nie mierzył wyżej niż shounenowa sieczka (a pewnych wymienionych przez ciebie „konwencji” np. erotycznych, nie przekroczy, po to mamy też przerywniki humorystyczne i odwracanie uwagi).

Ale fakt, to co jest atutem serii (że jest w starym stylu), potrafi być jednocześnie jej wadą. W Bastarda nigdy się aż tak nie zagłębiałem więc mogę się mylić, ale wydaje się że seria cierpi na to co wiele wiele innych spod znaku mangi/anime – po wyczerpaniu się pierwotnej koncepcji mamy już trochę ciągniecie fabuły na siłę (póki autora cisnęli wydawcy :P). Ja generalnie z seansu jestem zadowolony, klimat i humor są dokładnie takie jakie spodziewałem się po czymś takim, a momentami aż dziw bierze że tyle motywów przeszło przez cenzurę Netflixa, bo powiedzieć że są „archaiczne” w dzisiejszych realiach to delikatne stwierdzenie :D

Ogólnie było ok, jednakże…

Minusowe punkty za małą ilość Johna (jedna historia mu poświęcona to stanowczo za mało)! Próba na koniec sezonu was nie uratuje twórcy.

Nu.

Chyba moja ulubiona seria w tym sezonie. Totalny chill i feel good, super grafa. Smakowite jedzonko.

I Fel.

I Sui.

I Fel!!!

Mam nadzieje na sezon 2.

Bardzo fajna seria. Owszem, epizodyczny charakter może trochę konsternować, ale generalnie mamy tu pewną oś fabularną i można nawet powiedzieć zamkniętą historię (która to jednak pozostaje otwarta na ew. kontynuację). Na plus to że seria nie dość że jest wierna klasycznym zachodnim wzorcom fantasy a la DnD (co lubię w anime) to jeszcze sama z siebie też przedstawia momentami komediową, czasem drastyczną i poważną, ale na ogół dosyć ciepłą historię (między postaciami jest fajna chemia).