Tanuki-Anime

Kolejną prawidłowością serii jest to, że w danym odcinku ginie postać której  kliknij: ukryte  historie 'życia' poznajemy w trakcie jego trwania.

Swoją drogą  kliknij: ukryte  szkoda kurczaczka. Mimo, że to psychopatka była chyba jedyną postacią która w jakiś sposób mnie zainteresowała. Nie mam już komu kibicować :P.

Seria jest unikatowa trzeba przyznać. Odbiór całości póki co psuje mi jednak postać tej całej Phos, dawno już nie widziałem tak irytującej i nieudolnej postaci…

Tak, seria to jedna z tych niedocenionych perełek. Niby to już wszystko gdzieś było, a jednak tutaj jest to bardzo dobrze 'posklejane' plus mamy trochę świeżości. Każdy z Nodosów jest też unikalny, nie różnią się jedynie tym że jeden ma wielkie działo a drugi x mieczy jak w większości innych serii. Jak też już niżej było wspomniane nie można się oprzeć wrażeniu, że seria ma trochę ze Starcrafta (3 rasy – każda łudząco podobna do tych z gry no i jest też rasa przodków­‑twórców):)

No słabe to. Liczyłem na coś więcej a dostajemy dzieło pisane chyba na kolanie…

Jestem pozytywnie zaskoczony. Myślałem, że będzie to jakaś głupkowata seria, ale już sam fakt pełnoletności bohaterów (no może nie wszystkich ale zawsze) z określonym 'pomysłem na życie' daje serii dobry punkt odniesienia. Co najważniejsze bohaterowie ci mnie od razu zaciekawili i pomijając 'trochę' ekspresyjną koleżankę to między paczką bohaterów widać normalne relacje. Przypomina mi trochę te 'poważniejsze' obyczajowe serie a to znaczy, że dla mnie seria już na starcie zyskuje…

Dajcie se spokój, od kiedy to wiek jest jakąś przeszkodą w Anime? Owszem nie jest to etyczne, ale już niejedno anime czy manga wystawiało na gorsze 'próby' swych bardzo młodych bohaterów…

Ależ to jest wspaniałe! I nie straciło nic z jakości OAV­‑ki.

Pamiętam jak dawno temu przypadkowo trafiłem na mangę. Pomyślałem sobie: „ale by z tego było fajne anime”. X­‑lat później dostaje tę ciepłą, pełną magii i fantastyki (i to jeszcze w klimatach angielskich z bogactwem ich legend) z odpowiednim budżetem i świadomością, że materiału źródłowego jest wystarczająco aby wypełnić całą serię. Wydaje się też, że twórcy wiedzą co robią.

Ach, już ta jedna seria czyni tę jesień udaną :)

Jest spoko. Może trochę za bardzo 'wirują kamerą' (takie fajerwerki na siłę), ale seria zapowiada coś jakościowo bardziej w stylu Honoo no Kokuin (które było spoko) niż Guren no Tsuki (które było porażką).

Klimatu dodaje, że seria dzieje się w USA, lubie takie motywy.

Obejrzę jeszcze jeden odcinek, ale chyba faktycznie nic tu po mnie. Mimo iż lubię shoueneny fantasy/mahou to ta seria wręcz krzyczy nijakością. A bohater to już chyba szczyt shounenowego schematyzmu + wrzask. Pewnie sporo osób się nie zgodzi ale dla mnie Fairy Tail w tym temacie zbyt wysoko zawiesił poprzeczkę…

Fajne. Dostaje ode mnie certyfikat słodkości :)

Raczej od początku wiadomo, że to sieczka. A to, że Pani Dzik  kliknij: ukryte  od razu zginie (choć nie mamy jeszcze 100% pewności) było do przewidzenia.  kliknij: ukryte  Za dużo gadała i była zbyt pewna siebie. Póki co moją ulubienicą jest Kogut (Kura?), ten ciuch wymiata :P

Tak, mam podobne odczucia. Zakończenie serii było średnio staysfakcjonujące i faktycznie rodzi się pytanie po co była ta cała otoczka.  kliknij: ukryte  O ile jeszce uwierzę, że teraz po wszystkim status bohatera chroni Charioce'a (choć to, że nagle wszyscy mu wybaczą to jak ich traktował jest co najmniej mało wiarygodny) to ta jego bezwględność przy wyniszczaniu innych ras była bez sensu. Albo byłem nieuważny, albo nie potrafię sobie wytłumaczyć po co to? Czy ich bunt by potrzebny? Wiem że był konsekwencją i to rodzi pytanie czy nie dało się tego rozwiązać inaczej. Mam rozumieć, że bogowie nie chcieli mu udostępnić tej broni, nawet wobec groźby ataku Bahamuta, bo to człowiek? Jeżeli doszukiwać się tu jakiegoś morału, to pewnie że cel uświęca środki, ale jakoś mnie to nie przekonuje, jest takie 'na siłę'. To jak wszyscy jednoczą się przeciwko Bahamutowi pokazuje jak poważnie wszyscy traktują to zagrożenie. Nie dało się więc dogadać?.

Sama seria to przyjemny seans, tradycyjnie Cygames nie żałuje budżetu i Bahamut nie schodzi poniżej pewnego poziomu. Po prostu nie był to ten 'łał' co pierwsza seria.

PS: Dla zainteresowanych, do anime wyszedł 2­‑płytowy soundtrack.

Bezsprzecznie seria sezonu.

Klimat, muzyka, grafika, postacie (Nanachi!), emocje, intrygujący, pełen tajemnic świat. Przygoda i okrucieństwo, które nawet mnie było w stanie ruszyć:  kliknij: ukryte  (pokręcona klątwa, a płacząca(y) po Mitty Nanachi chwyciła mnie za serce). Ale już pierwszy odcinek daje do zrozumienia, że mamy do czynienia z czymś wybitnym. Nie znam mangi, ale wydaje mi się, że twórcy adaptacji stanęli na wysokosci zadania…

Wspominałem, że irytuje mnie momentami główna bohaterka, ale przynajmniej jest sympatyczna, w większości przypadków zaradna i dzielnie znosi trudy tej podróży (cholewa, ona ma 12 lat!). Prawda jest taka, że gdyby była wymiataczem widz nie poczułby jak strasznym miejscem jest Abyss i to potrafię zrozumieć.

Faktycznie, seria przypomina te oldschoolowe JRPG gdzie historia faktycznie potrafiła poruszyć. I skoro Made in Abyss to we mnie potrafi wzbudzić to znaczy, że nie opieram się o nostalgię, tylko dobra historia po prostu zostaje w pamięci.

Nie ma oceny 9+, więc daje 10 :D

Mam podobne odczucia. Seria gdzieś od połowy zaczęła mieć niewiele wspólnego z tematem przewodnim. No i jak zwykle dostajemy tzw. niekończący się romans (przynajmniej ja to tak nazywam), czyli żadnych konkretów na koniec. No w sumie ostatni odcinek poza fanserwisem był mocno growy, na swój sposób. Ale tak szczerze dla mnie seria nie sprawdziła się ani jako romans ani anime o grach. Zmarnowany potencjał…

Uch, raczej bez drugiego sezonu się nie obejdzie…

Niemniej jednak, jeśli chcesz zobaczyć zajawkę pt. „Czym jest Garo?” to polecam Garo: Honoo no Kokuin.

Dzięki, nie zebrałem tym faktów do kupy. Musi mi to wystarczyć za odpowiedź :)

BTW:  kliknij: ukryte  Co właściwie stało się z Magane? Trochę to jednak świruska a mam rozumieć, że została w realnym świecie? Ponadto z tymi zębiskami była jedną z bardziej przerysowanych postaci (choć wiadomo, istnieją ludzie z takimi 'modyfikacjami' ciała)...

Tak, wiem było sporo takich dzieł i tam też można się zapytać o sens, ale przecież nie o to tu chodzi.

Mnie akurat w tej konkretnej serii, z braku innego słowa, przeszkadzało to bo kręciła się koło koncepcji wyciągania fikcyjnych postaci z ich świata i ich wpływu na świat realny (koncept akceptacji, negatywny wpływ na równowagę świata realnego itp.). Wydaje mi się że twórcy nieźle to wymyślili, natomiast problem postrzegania fikcyjnych bohaterów wdg mnie nasilił się pod koniec anime: ludzie oglądali bohaterów w akcji jakby to był odcinek anime, tyle że w formie wielkiego cross­‑eventu (ponadto ostatnio modne jest puszczanie kluczowych odcinków seriali na wielkim ekranie). Niekonsekwencja powstaje ponieważ widzowie oglądają bohaterów w świecie realnym (ich świecie), a odbierają to jako nomen omen, film animowany? I właśnie tu nie wiem czy jest to wyjaśnione, bo aż tak nie zwracałem uwagi. Czy event jest tak dobrze zakamuflowany czy to ludzie w jakiś sposób mają inną percepcję tego co widzą (zaklęcie Meteory?).

Ale oczywiście nie zamierzam nad tym dłużej siedzieć, seria jest i tak fajnie zrealizowana…

Bardzo fajne anime z ciekawym pomysłem, z sympatycznymi postaciami i świetną muzyką. W dodatku zrealizowane z dużą pompą.

Jedyne czepialstwo jakie mam do serii to jej konwencja. Postacie z anime/mang mogły istnieć w 'prawdziwym świecie' tylko dlatego że Re:Creators jest anime. Chodzi mi o to, że postacie z takowych dzieł musiałyby być realnymi ludźmi po trafieniu do prawziwego świata, ale wtedy nie byłyby tymi postaciami które widzimy na ekranie/karatch mang (które są np. przerysowane). Możliwe, że było to jakoś wyjaśnione w trakcie trwania serii a ja tego nie pamiętam. Wiem, że w gruncie rzeczy zarzucam fikcyjnemu dziełu że jest fikcyjne, ale trochę nie dawało mi to jednak spokoju w trakcie seansu tegoż anime, tym bardziej że było tu dużo pseudonakowych treści…

Najlepsze w takich scenach jest to, że choć mówisz sobie 'będzie dobrze  kliknij: ukryte  przecież nie uśmiercą protagonistki' to gdzieś ta niepewność jest.

Choć akurat  kliknij: ukryte  pojawienie się Nanachi było już zaspojlerowane więc można było założyć, że to ona (on?) ich wywabi z opresji.

Raczej bym nie liczył na dalsze sezony. Seria chyba nie jest zbyt popularna…

Tak.

Czasem się zastanawiam co 'zmartwienia Centaura' mają wspólnego z wieloma wątkami tej serii, ale w tym szaleństwie jest metoda i ogląda się to z zaciekawieniem.

Szkoda tylko, że grafa coraz gorsza z odcinka na odcinek…

Trzeba przyznać że motyw z  kliknij: ukryte  zamianą miejscami Ange i księżniczką mnie zaskoczył. Co prawda nie wiem co wniesie on do historii, ale na pewno jest ciekawy.

No cóż, jeśli aspiruje żeby być 'Białym Gwizdkiem' (choć tu akurat mogę się mylić), to żeby równać się z takimi 'potworami' jak Ozen czy ta napomknięta trójka to musi nad sobą popracować jeszcze :P

Nie zmienia to faktu, że seria jest świetna, a bohaterka tylko 'delikatnie mnie wkurza'. I to nie z racji samej postaci, tylko jej 'ludzkości' posród tego stada potworów :) Na szczęściu chyba nie można opierać wszystkiego :P