Tanuki-Anime

Powiem tak. Po cichu na to liczyłem, ale jeśli nie skopią fabuły (tzn. nie będzie to szarpane streszczenie gry), to mamy anime sezonu…

Grafika, klimat, CGI, muzyka. Wszystko na poziomie jakiejś wysokobudżetowej kinówki. Ech, żeby tak Ufotable wzięło się za Berserka…

Nie wiem co o tym myśleć… niezły budżet, klimat, brak cenzury (chyba). Z drugiej strony koszmarny montaż, źle dobrana muzyka i okropna animacja postaci. Ech, zawsze coś…

Ale kwas. Bajka piękna na swój sposób, ale dla kogo? Dzieci będą miały po niej koszmary…

Wiem że Japonia to inna kultura, ale ich bajki „dla dzieci” potrafią zjeżyć włos na głowie :P

No na pewno…

Tym razem Subaru mnie zawiódł. Wiem, że „klątwa” go ogranicza, ale abstrahujac od ostatniej sceny w tym odcinku, jeśli o mnie chodzi, pozostawił wręcz niesmak. Mogło się wydawać, że idzie do przodu, ale nawet jeśli jest to tak zwany „przejściowy” odcinek, to wydaje się, że zrobił dwa kroki w tył i zniweczył wszystko pozytywne co do tej pory osiągnął. Będzie musiał zrobić bardzo wiele żeby odzyskać moją sympatię. Nie mniej bardzo ciekawi mnie gdzie seria pójdzie dalej. Toż to dopiero jej połowa…

Nie mogłem się oprzeć: 10/10

Flying Witch to chyba najlepsze okruchy życia jakie widziałem (albo jakie pamiętam tak na świeżo). Nie ma tu romansów, nie ma tu dramatów, nie ma rozwoju postaci (no, może minimalny). Są za to przesympatyczne scenki rodzajowe, ciepli i przesympatyczni bohaterowie i szczypta magii, choć ostatnie dwa odcinki już miały mocno abstrakcyjne (z punktu widzenia „realu”) elementy. Przepiękna grafika, „swojski” klimat prowincji (były momenty, że myślałem podświadomie iż akcja dzieje się gdzieś w polskiej prowincji). FW nasuwa mi skojarzenia z najlepszymi w moim odczuciu animacjami ukazującymi japońską prowincję m. in. Silver Spoon lub Wolf Children.

FW to dla mnie esencja anime które oglądasz żeby się odprężyć, momentami troszkę sobie powspominać (wakacje spędzane u rodziny na wsi) i zapomnieć o bożym świecie. Ta seria wywołuje we mnie jedynie pozytywne i ciepłe uczucia, nie potrafię wymienić nawet jednej jedynej wady (no chyba że tempo, ale właśnie tempo też jest urokiem tej serii, bo takie jest jest założenie). Jaka szkoda że to już koniec, bo mam wrażenie że mógłbym to oglądać bez końca. Komu polecić? Wszystkim. Niektórzy zasną, spora część nie zrozumie moich zachwytów, ale jest to ten typ serii którą człowiek po prostu „czuje”. Jego własna perełka, która trafia się raz na bardzo długi czas…

Generalnie to najwyżej średnia półka. Ja oglądam bo nawet mnie ciekawi, ale wiele nie stracisz jak sobie odpuścisz. Właściwie poza oboma protagonsitami (chyba najsłabszy element tej serii, ich dziecinne przepychanki poza irytacją raczej nic nie wnoszą) resztę postaci da się lubić…

To muszą być jedne z najlepszych okruchów życia jakie ostatnio widziałem. Seria o niczym (naprawdę, jeden z odcinków jest o tym jak kot głównej bohaterki drepta sobie po wiosce i zwiedza różne zakamarki, a później pokazuje miejsca które zwiedził owej bohaterce), ale klimat japońskiej prowincji ubarwiony odrobiną magii i baaardzo sympatyczne postacie sprawiają że jest to dla mnie mega odprężająca seria…

Wiem wiem, Egoist jest mi znany. Ja np. bardzo lubię ich ED z Psycho Pass…

No i wyszedł na tym jak Zabłocki na mydle. „Gnojony” to on jest nie przeze mnie, a przez te postacie które tak chce poznać: „wszechpotężną” i złośliwą loli oraz dwie irytujące mejdou. Jeżeli esencją uczciwego życia jest dla ciebie bycie gnojonym i  kliknij: ukryte  rozrywanym na kawałki to fajnie, w sumie nie to żeby nie było to prawdą, bo w naszym cudownym świecie uczciwi zwykle są pomiatani. Ja jednak wolę gdy bohater anime dostaje od życia więcej niż obelgi, wyrzucanie przez okno i  kliknij: ukryte  urwaną rękę. Widzisz jego wybór to mi akurat nie przeszkadza, ale wiąże się z denerwującym wątkiem jego relacji z ww postaciami (mimo ciekawego ukrytego dna tej sprawy). Chłop i tak ma już wystarczająco przerąbane i bez tego…

A co zbyt popularne/mainstreamowe to trzeba krytykować?

To anime ma być prostą i odmóżdżającą serią. A to, że przy okazji ma fajny klimat (muzyka) i jest całkiem dobrze wykonane działa tylko na plus…

Nie wiem nad czym się tu pastwić…

Pomijając fakt, że serie ogląda się przyjemnie to coś co według mnie szczególnie przykuwa uwagę to świetna warstwa muzyczna. Robi klimat.

To jest tak głupie, że aż oglądam to z zafascynowaniem!

Obyczajowo aż do zarzygania. Ale lubię takie serie od czasu do czasu. Seria 'prawie' o niczym, ale nie brak jej uroku.

A tak pozatym Inuakai jest przeurocza!

EDIT: A sorry, nie obejrzałem napisów końcowych odcinka. A scena koncowa w sumie odpowiedziała na moje zapytanie.

Służący… serio? Moje mniemanie o głównym bohaterze właśnie poszybowało w dół. Tak tak, samorealizacja blah blah, co za frajer…

Na dodatek pojawiło się sporo irytujących postaci. Loli­‑perfekcjonistki krytykujące bohatera na każdym kroku. Boshe ile razy to już było…

PS: Mam nadzieję, że seria nie będzie o tym, że co chwila będzie wracał do początku tylko do jakiś 'punktów kontrolnych'. No jeśli to pierwsze to mogę się wkurzyć…

Dokładnie. Dla mnie inny klimat. Idąc tym tokiem myślenia można by powiedzieć, że wszystkie filmy o zombi są takie same (chociaż dla mnie są, bo ich nie lubię :P Kabaneri w sumie też ma zombi, ale trochę inne więc wybaczam). Ale faktycznie: kreska (oldschoolowa), setting (feudalna Japonia kontra XVIII­‑wieczna? Europa z SNK) czy idea „jeżdżących schronów” a nie zamkniętych miast jak w SNK. No i ten głos Ushio głównego bohatera :P

Mi Kabaneri ogląda się bardzo dobrze, bo jak to mówią nawet jeśli pomysł wtórny, to gdy realizacja b. dobra to dana seria jest wartościowa. A to anime ogląda mi się jak pełnometrażówkę i to jest komplement.

Nic o czym by wiersze pisać, ale przynajmniej solidniak. Fajny koncept podziemnego świata i ciekawy kierunek artystyczny: kolaż? Efekt jest kolorowy, wręcz oczopląsowaty, ale jednocześnie intrygujący, a Endora wygląda przez to unikatowo (podoba mi się zwłaszcza ta jesienna kolorystyka). Trochę mi przypomina świat z NGNL. Bohaterowie? Na razie ciężko o nich mówić, najlepsze wrażenie robi na mnie Pascal: dawno nie widziałem postaci naukowaca, który miałby lekki dystans do wszystkiego, ale jednocześnie wydawał się rozsądny. Tak czy owak zapowiada się solidna i przyjemna seria fantasy…

Fajnie się toto ogląda, ale na Przedwiecznych ileż oni w tej serii gadają!

Durne miny, ale fajny klimat. Może dlatego że akcja dzieje się w Yokohamie? To miasto było przecież otwarte na Zachód. Ponadto czasy niby współczesne, ale taki lekki klimacik filmów detektywistycznych. Skojarzenie z Blood Blockade jak najbardziej na miejscu. Banda dziwadeł, ale może dzięki temu człowiek nie będzie obojętny na postacie. Jedna z ciekawszych serii sezonu.

To było… słabe. Po tych wszystkich rekomendacjach spodziewałem się serii abstrakcyjnej, ale z pomysłem. A tu odniosłem wrażenie, że wszystkie gagi robione były na siłę i były żałośnie płytkie. Zresztą wkurzają mnie serie gdzie „zajebczastość” głównego bohatera jest nam łopatologicznie tłumaczona przez kolejne postacie. Wolałbym żeby mi samemu, widzowi, pozostawiono możliwość oceny czy bohater jest faktycznie „cool”, a prawdę mówiąc nie jest. Nie wiem, chyba po prostu ten typ humoru mi nie leży. Drop.

Dużo tego było, ale kiedyś. Wszelkie Devilmany czy Guyvery to domena lat 70/80/90­‑tych. Właściwie to może podchodzić pod superbohaterów w wersji japońskiej :D O i pamiętajmy o wszelakich Yattamanach itd

O miałem dorzucić Heromana. Co prawda była to japo­‑amerykańska koprodukcja i bardziej o przyjaźni niż o superbohaterach, ale myślę, że podchodzi pod ten gatunek…

Heh, właśnie zawsze przy okazji takich serii zastanawiam się jak by faktycznie zachował się człowiek obeznany w RPG­‑ach trafiwszy do świata jak z gier/opowiadań. Zwykle taki koncept jest raczej parodiowany w tego typu anime, chociaż mamy i takie rodzynki jak Grimgar (który chyba ze znanych mi serii najlepiej ujął to zagadnienie). Natomiast jeśli chodzi o grafikę to wdg mnie jest lepiej niż standard, bo animacje postaci (np w walce) stoją na ponadprzeciętnym jak na serie tv poziomie (a swoją drogą podoba mi się np design zwierzoludzi i trzeba przyznać, że nawet pomimo powtarzających się modeli jest ich dosyć dużo i różniących się od siebie).

I jak także wypatruje z ciekawością dalszych odcinków (choć mam nadzieję, że będzie mniej tych mało wnoszących dialogów).

PS 2: Furry i jaszczuroludzi (choć te też czasem podchodzą pod furry/kemono).