Tanuki-Anime

No i co ja mam zrobić z tą serią?

Po scenie „o zapomniałam powiedzieć, nie możesz krzywdzić cywili” myślałem, że z miejsca drop­‑nę tą serię, ale postanowiłem dać jej jeszcze jedną szansę. Ale naprawdę nie wiem czy zdzierżę kolejnego bohatera z którego na siłę robi się idiotę…

Grafa, klimat, muzyka, sceny akcji, animcja nie są złe, ale wszystko rujnują mi wątki school life i obyczajowe (plus lekkie zajawki boys love?). Dlaczego do k* nędzy Japończycy 3/4 anime muszą mielić razem ze szkolnymi mundurkami? Czy aby seria do japońskiego widza „trafiła”, żeby stworzyła z nim więź emocjonalną, na serio musi mieć szkolne mundurki? Oni chyba mają tam jakąś ustawę czy zbiór norm, które muszą byc przestrzegane aby opinia społeczna dane anime zaakceptowała (tak wiem, magiczna formuła sprzedaż dvd/blu­‑ray).

Ech…

Kamiyan czasem odnoszę wrażenie, że gdy piszesz coś na Tanuki to jesteś w stanie wskazującym :P (aczkolwiek ortografia niby ok…) Jeżeli Fate to zwrot akcji zwrotów akcji to powyższy komentarz to mota zamoty pewnej zamoty.

Ale o dziwo rozumiem twoje zarzuty wobec Fate i sęk w tym, że masz rację. Seria faktycznie się miota, ale dla mnie nie byłoby to takie złe, gdyby nie te ciągłe moralizatorskie gadki­‑szmatki. A Archerem to już naprawdę rzygam, dlaczego on cholewa dostaje tyle czasu antenowego?

A tak wogóle to ile razy jeszcze ten cały Shiro będzie musiał dostać wpieprz/prawie zginąć zanim scenarzyści wreszcie się zlitują i zamienią (chociaż w części, w końcu historia ma depresyjny wydźwięk) szlachetne wartości, którymi się kieruje, w czyn (bo do tego chyba seria zmierza co nie? Czy nie? Czy wszyscy będą smutni, bo to taka tragiczna historia?).

Widzę, że oto nasza WTF? seria sezonu. Kotek ma fajny głos :P Świat kończy się ilekroć główny bohater podnieci się majtkami. Jedna z postaci przebiera się za bohatera o nazwie Stange Juice. Nuff said. Seria bez sensu. Zobaczymy czy jest to sens dalej oglądać.

Czy serii są dla jaj czy też nie te postaci są po prostu irytujące.

Na szczęście nąstepny odcinek wynagrodził mi ten szajs, bo był to chyba jeden z najlepszych w Stardust Crusaders…

Ło rany, ale OP to im akurat wyszedł. Wreszcie poziom z intr do wysokobudżetowych RPG­‑ów jak np. Tales'y…

No, ale niestety po przerwie seria to wciąż głównie blablabla o samorealizacji, wartościach którymi się kierujemy i ludzkich słabościach, co dla mnie jest rozczarowujące, bo choć Faty znane się z takich dywagacji to co za dużo to niezdrowo.

PS: Chociaż zwrot fabuły fajny…

A ja traktuję to anime jako swojego rodzaju ciekawostkę. Znaczy samo anime drop­‑nąłem, natomiast chodzi mi tu o zjawisko oceniania przez nas, bywalców Tanuki, anime. Otóż zaobserwowałem, że jakkolwiek recenzja „główna” nie zjechałaby danego anime, oceny i tak je „wyśródkują” (takie SMnT to po prostu n­‑ty raz to samo niczym kalka, a ze średniej wychodzi, że to solidniak. Słusznie?). Sam się na tym łapie. Niby oglądam jakieś anime, które jako *V*eteran anime powinieniem zjechać od góry do dołu, „bo przecież widziałem tyle dzieł wybitnych: Ghibli­‑sribli, Akiry, Gołsty i inne srele­‑morele, iż poprzeczkę mam postawioną wysoko”, a jednak zawsze liberalnie do każdego, nawet wybitnie słabego, podchodzę. „A bo w sumie coś tam dobrego w nim było”, „A bo zapewniło mi rozrywkę”, „A bo widziałem gorsze” i inne pleple…

Co w związku z tym? A nic, pozostawiam to przemyślenie sobie i Wam, tak żeby sobie podumać…

I nie mówię, że „podkładka” jest dziełem wybitnym, ale na pewno nie ma tak spapranych projektów postaci.

Rzucę okiem na pierwszy odcinek, ale jest to seria z kategorii tych, które już na wstępie mają u mnie dużą dozę braku zaufania…

Chyba dziecinnieje na stare lata, ale ta seria jest tak słodka i rozkoszna, że chyba się w niej zakochałem :]

Czy ja jestem jakiś dziwny? :P

Super. Materiał na hit sezonu. Na hurra­‑optymizm jeszcze za wcześnie, ale pomijając jego chaotyczność, pierwszy odcinek pozostawił dobre wrażenie. Na pewno jest to coś innego. Tak pozwala my myśleć klimat, styl i specyfika serii. A wszystko to podlane ładną grafiką, muzyka, dynamiką i bogactwem szczegółów.

PS: Nie bardzo podoba mi się głos szefa Libry. Wdg mnie źle go dobrali…

Ja tylko uprzejmie sugeruję dać tej serii szansę na „wytłumaczenie” się :P Cóż zgodnie z powszechnym pesymizmem seria faktycznie może okazać się słaba, ale tego przecież jeszcze nie wiemy, tylko zakładamy :D

A i pardon, żadne tam krycie się, tylko kliknąłem osobę „oczko” niżej :P

Ciekawe. Śliczna grafika. Szkoda, że znowu mamy elementy fanserwiśne/komediowe. Jakoś trzeba przeboleć.

Fajny patent z „levelowaniem”. Zobaczymy co będzie dalej…

Pomijając niefortunne użycie CGI, które sporo osób zniechęciło do serii, była to bardzo przyjemna opowieść. Przypomniała mi trochę te starsze anime z czasów gdy serie oparte o popularną europejską przygodowo­‑obyczajową prozę święciły triumfy (ot takie np Muminki).

W kwestii grafiki muszę przyznać jedno. Dawno w anime nie widziałem tak pięknie narysowanej przyrody (jeśli chodzi o serie TV rzecz jasna). Podziwiając jak plastycznie zmienia się las w trakcie trwania przygód naszej bohaterki tak się wczuwałem, iż czułem wiatr, letni deszcz czy też rześkość poranka jakbym sam tam był. Tak mocno ta seria potrafiła na mnie oddziaływać. Za to ogromny plus. Szkoda, że leśna fauna, tak jak postaci ludzkie w całości komputerowa, trochę zepsuła efekt (bo o ile ludzie jeszcze wyszli znośnie, to zwierzęta wyszły bardzo sztucznie).

Co się tyczy samej „treści” to faktycznie seria potrafiła się dłużyć, choć osobiście ja nigdy się nie nudziłem. Myślę, że jest to kwestia podejścia. Ktoś oczekujacy porywajacych przgód pewnie się zawiedzie, natomiast ktoś kto liczy na spokojną historię przygodowo­‑obyczajową o lekkim zabarwieniu fantasy nie powinien się zawieść.

Był to mój piewrwszy kontakt z Ronją, nie znam pierwowzoru ani żadnej jego adaptacji więc nie mam porównania. Ocieniając jednak samo anime, wrażenie jest jak najbardziej pozytywne. Historie Ronji śledziłem z duża ciekawością a i sama historia miałą bardzo ciepły klimat.

Mimo, że teoretycznie gdzieś przewija się nazwa Ghibli, ta adaptacja przygód Ronji raczej przeszła bez echa. Pozostanie więc rodzajem ciekawostki, swoistą podróżą nostalgiczną dla tych którzy dadzą jej szansę, no chyba, że potencjalny widz skutecznie zostanie znięchecony przez to nieszczęsne CGI. Ja w każdym razie polecam. Nawet jeśli jestem jednym z niewielu komu seria przypadła do gustu.

8/10

Raczej mnie ten spojler nie zaskoczył. Fakt, seria jak to seria akcji, raczej pełna będzie dziur (juz jest w sumie), ale dajmy jej szanse a nie oceniajmy logikę świata przedstawionego po pierwszym odcinku Pani Tamakaro :P

Trochę się zawiodłem. Zakładam, że chcieli pokazać jaki to nasz Arslan dobroduszny, ale według mnie nie jest to zbyt fortunny rodzaj wstępu. Mnie ten pierwszy odcinek bardziej znięchęcił niż zachęcił, ale wytrwam gdyż dalej na pewno będzie lepiej (miejmy nadzieję).

Swoją drogą grafika w zapowiedziach wyglądała lepiej. Nie jest źle, ale wydawało mi się, że będzie to dzieło kategori AA+, a jest raczej bez szału… choć Fullmetalem pachnie na kilometr :D

Fiu fiu. Lepsze to niż myślałem. Fajny klimat (i muzyka), chociaż trochę mnie zmartwiła zapowiedź drugiego odcinka, bo po tym klimatycznym mieście wampirów a'la gotyk dostajemy szkolne mundurki…

Dramat jest, ale w sumie nieźle przedstawiony, a jakoś trzeba było „zmotywować” głównego bohatera przecież…

@Nikodemsky

Ja na razie wstrzymałbym sie z oceną „siły” wampirów. Użyły tego rzekomego wirusa, żeby pozbyć się sporej ilości ludzi więc wychodzi na to, że nie są na tyle silne, by poradzić sobie z całą ludzką populacją… faktycznie skojarzenie z Tokio Ghoul się nasuwa i pewnie tak jak tam poza „szeregowymi” wampirami będziemy mieli też jakiś wymiataczy…

Ta seria jest dokładnie tym czego się spodziewałem. Będzie zabawnie :P (Takie trochę Toriko w kwestii podejścia do jedzenia, tylko bez walki ze „składnikami” :P)

No, jak na pierwszy odc drugiej serii wydawał się taki trochę wyrwany z kontekstu, zwłaszcza po końcówce pierwszej serii…

Dlaczego w tej serii najgłupsze postaci dostają najwięcej czasu antenowego? A odcinek o pokerze był taki fajny…

Ktoś miał chyba niezły ubaw wybierając obrazek do tej pozycji…. Teraz ten (prawie) goły tyłek będzie świecił na głównej przez ładnych parę tygodni :D

PS: Jeżeli faktycznie stworzył to SHAFT, to jest to rodzaj ciekawostki :P

Łoj!

Mam rozumieć, że to dopiero pierwsza halba drugiego sezonu? Szczerze? Słabsza niż pierwsza seria. Niby człowiek czuje się jak w domu, ale po pierwsze mało fajnych motywów, a na dodatek sporo postaci mnie irytowało np jeszcze bardziej ciapciowaty Mikado, a specjalna nagrodę powinni dostać Wrona i Słoń, strasznie mnie irytowali. Zresztą wątek tego niby­‑kumpla Mikado chcącego zreformować Dollars i jego gangu też irytujący (na czele z tym kretynem z kocimi uszami). Za to ciekawy wątkek brata Shizuo i tej dziwczyny na poczatku został jedynie zarysowany. Zresztą praktycznie wszystkie te wątki, które akurat mnie interesowały zostały ograniczone do minimum. Jedynie, tradycyjnie zresztą, Celty mnie nie zawiodła.

Na razie 7/10 ale raczej krok w tył dla serii, mam nadzieję, że dalej będzie już lepiej…

No, wystarczy spojrzeć na moją średnią: 110+ dni oglądania anime i 7,6 średnia ocen. Nomalnie organizacja charytatywna. Niektórzy powinni mnie chyba nająć jako klakiera :P

Nie było źle ale mogło być dużo lepiej. Zmarnowany potencjał na ciekawą próbę „deheroizacji” kultowej serii (jakby w krzywym zwierciadle). Dałbym może więcej, ale d*piatość (sorry za wyrażenie) głównych bohaterów (nawet ich pierwowzory były bardziej obrotne choć też ciągle przegrywały), a przede wszystkim postać Ally każe mi uczynić inaczej. No i jeszcze nierówny poziom odcinków. Serię można sobie z czystym sumieniem darować… 5+/10 i naciągne na 6 za ostatni odcinek w którym było dużo akcji (chociaż liczba powtórzonych kadrów była niebotyczna, nigdy chyba czegoś takiego nie widziałem :P).

Mówiłem to już parę razy powiem jeszcze raz: naprawdę fajna seria w oldschoolowym stylu. Nostalgia­‑effect murowany. Myślałem, że dziś już takich animców nie robią. Wartka akcja, zgrabna fabuła, fajna muzyka, zróżnicowana gromadka sympatycznych postaci, charakterystyczna i niezła kreska (czasem kuleje ale mogło być gorzej).Jakbym grał w gre. Pierwsza seria kończy się zapowiedzią następnej, ale ogólnie rzecz biorąc arc został ładnie domknięty.

Polecam z czystym sumieniem tym co życzą sobie czystej, niewymagającej rozrywki (bo nawet dhramatów tu nie uświadczymy). Rozrywka fanatsy RPG (ups!) w najczystszej postaci. Łosiem na 10 jak w papę strzelił!

Meh w sumie więcej tego samego. Może fabularnie ciekawsze, ale ten plusik minusuje jeszcze większa omnipotencja głównego bohatera, którą niby można traktować w kategorii żartu, ale twórcy są chyba śmiertelnie w tej kwestii poważni. Więc wychodzi na to samo. W sumie koniec był ok, ale widać było iż był rush'owany. Brakło im z jednego odcinka… Podtrzymuje ocenę z pierwszej serii, nic dodać nic ująć.