Tanuki-Anime

Generalnie część pierwsza bardziej mi się podobała. W drugiej już za dużo było różnych wątków, jakby autor zaczytał się w pisarzach typu Dan Brown (jeszcze tylko wątku templariuszy brakło :P). Mimo że oglądało się przyjemnie, to parę razy przewracałem oczami patrząc na fantazję twórców (inna sprawa że nie jestem jakimś wielkim znawcą Sherlocka, może faktycznie były takie wątki jak James Bond czy MI6?). Moim zdaniem fantazja poniosła, a i sama seria z „battle of wits” przemieniła się raczej w naciąganego akcyjniaka z natłokiem wątków i górnolotnych ideii… wydaje mi się też że Sherlock już nie był taki „wybitny” jak go rysowali, w pewnym stopniu można powiedzieć że był raczej widzem niż aktorem w historii (może poza końcówką?).

Niemniej polecam, bo seria jest dobrze zrobiona (nie spada poniżej poziomu technicznego jaki ma od początku), bardzo inna od tego co zwykle oglądamy jako szeroko pojęte anime i posiada galerie interesujących postaci.

Miłe zaskoczenie.

Myślałem że będzie to „wypełniacz” ale była to bardzo sympatyczna i zaskakująco wciągająca seria „o niczym” – ot rok z życia Tempest. No i miała urok tego za co wielu ludzi polubiło Slime a czego brakło w drugim sezonie – ten element slice of life. Takie „wypełniacze” to ja szanuje.

Kolega poprzednik słusznie zauważył że „dziwnie” ogląda się te sympatyczne postaci znając wydarzenia z drugiego sezonu… z drugiej strony tam po pierwsze była inna sytuacja a po drugie… pamiętajmy że to wciąż formalnie „potwory” a serial jest japoński :P

Swoją drogą jedno mnie zastanawia… czemu Joe jest takim biedakiem? Myślę że nawet w świecie Megalo, za takie walki w jakich bierze udział czy wygra czy przegra powinien kosić ogromne gaże, zresztą wszyscy jego rywale mają mega wille i fury. Powinien mieć wystarczająco żeby zbudować kilka siedzib „Team Nowhere”... tymczasem czy w pierwszej czy w drugie serii żyje jak dziad.

Kurczę, jednak zdecydowanie bardziej podobało mi się pierwszych parę odcinków. Miało się wrażenie oglądania dobrego amerykańskiego kina drogi. Ten „skok w bok” wyszedł bardzo dobrze i mimo, że dalej ogląda mi się ok, łapie się na tym że chyba wolałbym ażeby seria podążyła w tamtym kierunku zamiast wracać na „stare śmieci”, mimo że musiało do tego dojść.

Myślę że seria nawet nie kryje się z tym do jakiej doktryny politycznej „pije”.

Nie, mówimy o niej.

A dopuszczą ostatecznie Kobayashi po tym jak „przerysowali” pewną postać? Bo afera była że hej :D

Faktycznie, seria miała dobry start ale mocno siadła.

10/10 było na wyrost, kupili mnie jedynie tym smoczym protagiem (który niestety okazał się zbyt przerysowany i wręcz irytujący w swej beznadziejności).

Wolny kraj, mogę marudzić!

Nie rozumiem tej serii, fabuła jest bez sensu. Owszem są tu okazjonalne dosyć zabawne gagi nabijające się z różnych konwencji, ale akcje i interakcje między postaciami są bez ładu i składu. Kiedy wydaje ci się że seria czymś pozytywnie cię zaskoczy, entuzjazm zaraz opada przez irracjonalizm bohaterów…

Bardzo dobre anime, chyba będzie dla mnie w topie tego sezonu zaraz po Odd Taxi i Hige wo Soru. Niby wydaje się że znajomy schemat – grupa „odważnych” dzieciaków kontra złe maszyny i przeciwności losu. Ale seria idzie głębiej, pokazuje beznadziejność wojny i nierówności w społeczeństwie. Porusza ciekawe tematy – nie ma tu naiwnych frazesów, bohaterowie doskonale zdają sobie sprawę z beznadziejności swojej sytuacji, a jednak brną dalej. A wszystko to okraszone naprawdę dobrą oprawą graficzno­‑muzyczną.

W 5 odcinku dostajemy ciekawy twist (może nie niespodziewany, ale zrealizowany w trzymający w napięciu sposób, byłem mocno zaintrygowany).

Powiem tak, może kinówki jako takie są ok, ale jeśli spojrze na to w kontekście Fate/Stay night w całości to jest to dla mnie najsłabsza „ścieżka”. Wkurza mnie że niektórzy Heroic Spirits tak bezceremonialnie giną a rola Saber w gruncie rzeczy sprowadza się to bycia „bossem”. Rozumiem że koncepcja „ścieżek” służy do tego żeby dać szansę błyśnięcia innym postaciom, ale wydaje mi się że HF już za bardzo oddaliło się od pierwotnej koncepcji Fate (Wojna o Graal) i zasadniczo stało się czymś innym co niekoniecznie mi podchodzi. To w gruncie rzeczy prosta historia, rozwleczona niemiłosiernie przez dorabianie ideologii i mnie osobiście wydaje się, że tło poprzednich „ścieżek” jest tu tylko pretekstem do pokazania osobnej historii… dla kogoś będzie to plus, dla mnie nie.

Tak więc, zachęcam żeby obejrzeć, bo to całkiem dobra trylogia ze świetną animacją. Nie polecam komuś zaczynać przygody z Fate od tegoż, bo moim zdaniem będzie miał inny obraz serii no i się nie połapie o co tu chodzi. Ja osobiście nie „czuje” tej trylogii. Moją opinię zwalam na mój zakrzywiony obraz czego oczekuje od Fate (preferuje koncepcje serii jako pojedynki samych Heroic Spirits oraz skupienie się na ich interakcjach z ludzkimi bohaterami) i jest to moje osobiste zdanie, ale fakt jest taki że nie podzielam zachwytów nad tym cyklem.

Daje takie 7-/10.

Coraz bardziej skłaniam się ku temu że to będzie moje anime sezonu…

Uch…

Tyle teorii spiskowych w jednym odcinku… Rewolucja Francuska, jeszcze więcej znanych nazwisk, zobowiązania Holmesów wobec Korony itp. Ktoś już tu ładnie pojechał. Niemniej ogląda się to ciekawie :)

Nie wiem czy to cynizm protaga, klimat, czy urok tej kreski i różnych postaci, ale ta seria wciągnęła mnie bardziej niż się spodziewałem…

Pierwszy odcinek intrygujący, ale gdzieś słyszałem że później ton serii się zmienia, a postać „irytującego” dziecka w zapowiedzi raczej nie zachęca. Zobaczymy.

Super klimat i grafa. To jednak anime ulepione z zupełnie innej gliny.

10/10, dziękuję dobranoc.

(smoki, koncept, klimat, grafa)

Prawda jest taka, że z dwojga (?) protagonistów o ile postać Sherlocka jest „sympatyczna” to jednak to Moriarty jest wymiataczem.

Zdecydowanie seria wyróżniająca się na tle innych shouenenów. Fajnie że manga już za taką uważana dostała godną adaptację. Animacja scen walk, klimat, muzyka montaż, dynamika i interakcje między postaciami, nieszablonowość (np. to jak seria często odchodzi od typowego „nakama power” na rzecz indywidualności swoich bohaterów albo jak wszyscy chcą sobie skakać do gardeł :P).

Myślałem czy nawet nie dać 10/10 ale muszę poczekać jak historia będzie się dalej rozwijać.

MY BROTHER.

Tak, na pewno łatwo nie będzie, ale już może nie będzie chociaż ginął od mobów XD

W sumie fajny twist na koniec.

Kolejny świetny sezon jednej z najlepszych jeśli nie najlepszych serii w swojej kategorii.

Trochę wbrew sobie nie daje 10/10 tylko 9+/10 ponieważ mimo wszystko w tym sezonie kulało trochę tempo, a że pewne elementy historii były dla mnie mniej interesujące niż inne (a na dodatek zdecydowanie zbyt rozwleczone) to nie mogę powiedzieć że seans był perfekcyjny. No i jednak w porównaniu z poprzednim sezonem momentami Subaru szło zbyt „dobrze” co w tej serii jest akurat czymś dziwnym :D Zwieńczeniem był finał który był bardzo pozytywny i zostawił widza w bardzo dobrym miejscu przed (myślę że gwarantowanym) kolejnym sezonem.

Aż strach pomyśleć jakie piekło autorzy rozpętają dla Subaru w dalszej części historii XD ( kliknij: ukryte  bo patrząc na sojuszników jakich pozyskał już chyba tylko Kult będzie dla niego wyzwaniem).

No i koniec S1. Chyba jeszcze podkręcili animacje na koniec…

Fantastyczna seria, nie zawiodłem się. Aczkolwiek czegoś mi brakło, czegoś czego nie potrafię jeszcze zidentyfikować i może S2 to zmieni.

Tak czy tak 9+/10.

Tak, seria z dwoma morałami: dbaj o zdrowie i szanuj/doceniaj swoją pracę :D Czyli idealna seria na zlecenie rządu japońskiego :P

Ale tak na serio to tę końcówkę mogli sobie darować, straszny cliffhanger…