Tanuki-Anime

Ja za trzecim podejściem się wciągnęłam. Tak od niechcenia w sumie zaczęłam oglądać po raz kolejny i połknęłam haczyk.

Myślałam, że po battleloversach nie znajdę już nic podobnie odmóżdżającego – myliłam się. Co prawda humor bardziej klozetowy (i to momentami dosłownie), ale uwielbiam ten typ parodii i komedii w takim wydaniu. Parodiują wszystko – od sailorek po dragon balla [link] i death nota. Nawet kurosiowi się dostaje. A owe cudo to Gintama. Polecam.

Wraz z dzisiejszym (52) odcinkiem powrócili do mangi, a konkretnie arcu Wyspa Słońca. Tylko jakieś kolory im się strasznie wyblakłe zrobiły.

Tylko jednego nie rozumiem, po co tak szybko wrócili do ekranizacji mangi skoro serię pierwszą zakończyli na dobrą sprawę w połowie arcu. Mogli go dokończyć w serii I i zrobi dłuższą przerwę, bo jak dotychczas 50% anime to fillery, light novel i omake. No, ale nie ma co narzekać -w końcu wrócili do źródeł, a więc dobrze jest.

Dokładne.

A do tego ten Opening, tak genialnie kontrastujący z poważnym tematem większości odcinków i równie świetny ending.

Ja bym stwierdziła, że jest bardziej oczywista od pierwszej. Pierwsza miała w sobie więcej tajemnicy i była bardziej zagadkowa. No ale jeszcze ostatni odcinek przede mną, zobaczymy jakie zakończenie zaserwują.

Podpisuję się pod wszystkimi komentarzami rękami i nogami ;)

Love is definitywnie over!

Czy tylko ja oglądając ostatni odcinek poczułam się jak  kliknij: ukryte  kosmita z galaktyki, oglądający reality show?

Po obejrzeniu anime nasuwają mi się trzy tezy:

1. Chcemy być jak Hellsing Ultimate ale nam nie wyszło.*
W końcu tam groteskowe poczucie humoru i hektolitry krwi dobrze się przyjęły.

2. Uta byłby lepszym protagonistą.
Dekadencki, mroczny klimat, szemrani klienci, i sprawy dzielnicy. Oglądałabym.

3. Ghoule to perpetum mobile!
 kliknij: ukryte  Mogą sobie odcinać palce i je zjadać. Palce i tak odrosną, a nie trzeba nikogo zabijać. Raj dla masochisty!

Suma sumarum, mogło być lepiej. Mimo że mangi nie czytałam, miałam wrażenie że anime było strasznie chaotyczne i miało pourywane wątki (mimo tego  kliknij: ukryte  tortury Kanekiego rozciągnęli na półtora odcinka. Parę razy wręcz sprawdzałam, czy nie ominęłam jakiegoś odcinka.

Kaneki w końcu  kliknij: ukryte  przestał być chłopcem­‑ratujcie mnie, a więc mimo niskiej oceny dam drugiemu sezonowi szansę z nadzieją że będzie lepiej. Bo seria pierwsza to nie horror i dramat, ale poradnik­‑w-praktyce jak nie skracać mangi.



_________________________________________________
_{*Teza może być wysoce obiektywna – uwielbiam Hellsinga.}

Pierwsza myśl po siódmym odcinku, lecąc cytatem  kliknij: ukryte  It's (Tawarayama) alive!. Myśl druga, nawet popierająca tezę powyżej – mój ukochany samorząd, ze  kliknij: ukryte  swoim bogactwem i wyższą klasą, zachowują się jakby się z Ourana wyrwali. I zgadzam się, Ouran nie jest aż tak bardzo parodyjny jak Binan, według mnie twórcy niekoniecznie piją do tego pierwszego. Powiedziałabym raczej, że biorą to samo jako wspomagacz, ale w dużo większej ilości ^^

Dołączam się do chcących. Druga seria musi być! 12 odcinków to zdecydowanie zbyt mało ;) Jeśli chodzi o parodię shojo, to Binan urzekł mnie tak samo jak Ouran (notabene jedna z moich ulubionych komedii). I dlatego stanowczo uważam, że do porównywanie Binana do Crystala to krzywda dla tego pierwszego, jeśli już to proszę go równać z Ouranem. Jakościowo są bliżej siebie, gatunkowo w sumie też. Dowody? Na przykład:

 kliknij: ukryte  1. Oba tytuły to parodie shojo – jedna podtyp magical girl (?), druga haremu/romansu.
2. Oba tytuły to mnóstwo serc, różu i lukru w oprawie graficznej, oczywiście przesadzenia w ich ilości są zamierzone.
3. Bohaterowie. Przykład – mamy ćwierćinteligentów podrywaczy Ryuu – Tamaki, czy chociażby Kyoya – Io.

Uwielbiam tego typu parodie – polecam wszystkim. Tylko zastrzegam, nie brać tego na poważnie jak jeden z zajawkowiczów spoza tanuki, bo to Niepoważna Parodia przez wielkie P, a nie Madoka czy Crystal. Przy tym założeniu – ubaw po pachy gwarantowany.

Porzuciłam w okolicach 12 odcinka. Oglądać dalej jako komedio­‑tragedię, czy też odpuścić już po całości? Wzbił się Cristal choć trochę do góry ostatnio?

I to właśnie jedne z tych napisów, przy których widać że tłumacz świetnie się bawił przy ich tworzeniu ;)

A co do epka 5, padłam przy  kliknij: ukryte  nauczycielu ubranym w pleśniowe afro XD. Mój faworyt? Hm…. Ciężko wybrać, ale dodałabym jeszcze wiecznie zmęczonego En'a, ze swoimi wywodami myślowymi i  kliknij: ukryte  „starą” twarzą. Zresztą każdy z tych złych i tych dobrych jest jedyny w swoim rodzaju ;)

Jestem właśnie po 5 odcinku i powiem jedno – uwielbiam twoje tłumaczenia, są tak pełne polotu i fantazji ;) Uśmiałam się niesamowicie ^-^. A co do Crystala, w porównania do Binanu to jak niebo i ziemia. Pomijając już aspekty techniczne, nawet fabuła w Binanie (mimo że epizodyczna) to ma o wiele więcej sensu.

Ave – dokładnie to samo pomyślałam. Trochę mnie tagi na jednej stronce tylko zmyliły – otagowano JnM jako ecchi – a tu tak subtelnie i delikatnie. Zero pants­‑shotów chociażby, lolitek również na razie nie uświadczyłam. Do tego czasy francuskiej wojny stuletniej. Lubię to – na tytuł trafiłam przypadkiem – jak na razie dobrze jest.

Samo tempo akcji ma swoje uzasadnienie. Z racji tego, że anime dogania mangę, a nie chcieli przerywać tego długą fillerową wstawką a'la Bleach, tzn. np  kliknij: ukryte  Mamy wyczekiwaną walkę z Ulquiorrą? I co z tego – po jej zapoczątkowaniu wrzucimy 40 fillerowych odcinków, gdyż „teraz opowiemy wam inną historię”.

Żeby tego uniknąć studio obrało następującą politykę – 1 chapter – 1 odcinek. Mi osobiście „dłużyzny” nie przeszkadzają. Mam okazję każdego dobrze poznać, ponadto zgadzam się z Leesem  kliknij: ukryte  zaloty Sanjiego – kapitalne. W ogóle lubię gościa i mam do niego słabość. Co do grafiki ostatnio jakby częściej pojawiają się krzywe twarze, ale to im wybaczam. Dla mnie osobiście OP to nadal jeden z najlepszych tasiemców.

Oceny są różne mam wrażenie, że Ci którzy oceniają anime wysoko robią to z sentymentu, bądź nie widzieli pierwszej serii (która jednak jest jednak starsza, niż część widzów oglądająca tą ukazującą się obecnie). Zaś ci, którzy oceniają ją dobrze nie komentują swojej wysokiej oceny bo boją się publicznego linczu w komentarzach od zawiedzionych fanów pierwszej serii.

Dlatego właśnie zwracam uwagę nie tylko na średnią ocen, ale i na ich odchylenie. Teraz wygląda to tak:

Średnia: 6,51
σ=2,42

Odchylenie to ok 2,5 czyli oceny średnio wahają się od 4 do 9 (wykres z kolei wygląda prawie jak widelec). Spory rozrzut (osobiście trzymam się niższej granicy), ale daje już jakieś pojęcie o całości. Skoro są dwie grupy (jedna kocha, druga nienawidzi) to musi być coś na rzeczy.

Mangi nie czytałam, kreska mi nie przeszkadza, ale zgadzam się co do jednego. Ocenianie tasiemca po 20 kilku odcinkach nie ma sensu. Zwłaszcza że to było zakończenie historii, która miała swój początek podczas pierwszej serii anime.

Mam jednak jedno ale, a konkretnie tyczy się ono muzyki. O ile sam soundtrack (słyszalny w trakcie odcinka, np. podczas walk) w pierwszej serii anime był świetny, o tyle openingi (na endingi nie zwracałam zbytniej uwagi) były w większości straszne. W drugiej serii openingi, przynajmniej jak na razie, są lepsze. Co prawda nadal spoilerują fabułę, ale przynajmniej ich brzmienie lepiej pasuje do reszty soundtracku. Zastanawiam się tylko po co tak szybko wznawiali produkcję skoro po dwudziestu kilku odcinkach będzie fillerowy arc. Niby pod kierownictwem Mashiro (mangaki FT), ale to nadal filler nie mający odbicia w głównej linii fabularnej.

Zgadzam się w 100%. Ciekawe tylko, czy teraz nowy odcinek co trzy tygodnie będzie normą, czy to tylko jednorazowy poślizg.

Aczkolwiek po 4 odcinku (5 jeszcze nie oglądałam) miałam wrażenie że to całe CGI jest jakby odrobinę lepiej zrobione i efekt „plastic is fantastic” jest jakby mniej widoczny. Teraz już tylko nie wiem, czy odzywa się tu przyzwyczajenie do potworków CGI czy rzeczywista poprawa.

I Kotono, seyiuu Usagi. Mimo, że to ta sama osoba to słychać różnicę i upływ lat. Chce brzmieć jak 14 latka, ale niestety to już nie to. Chce brzmieć jak podlotek, ale czasami bardziej podchodzi to pod dzidzię­‑piernik.

Tak w gruncie rzeczy to  kliknij: ukryte  nie wiadomo. Otóż, o ile mnie pamięć nie myli to  kliknij: ukryte  zabił swojego nemezis, Makishimę (mój ulubiony zły, jak on mógł mi to zrobić?!) i uciekł. Żyje sobie teraz gdzieś na granicy systemu i społeczeństwa, nie wychylając się zbytnio. A co będzie dalej to już zobaczymy w zbliżającej się drugiej serii.

A mi się koniec nie podobał.  kliknij: ukryte  Okej, Light zginął jako psychol. Do tego nie mam pretensji. Ale mógłby zginąć jako dumny psychol, a on całą dumę stracił. Zresztą taki sam zarzut mam wobec mangi.  kliknij: ukryte  Tam koniec końców błaga Ryuka o pomoc, a ten widząc, że Light się skończył – zapisuje jego imię w notesie.

Powtórzę się –  kliknij: ukryte  Light mógł zginąć jako dumny psychol, a nie psychol skomlący o pomoc. To tak jakby to jaki był do tej pory, nagle straciło na znaczeniu. Rozumiem głębie sytuacji, rozpacz, poczucie przegranej itd… Ale to nie znaczy, że tak inne zachowanie mi się podoba. Dla mnie cała ta ucieczka była tylko nastawiona na pogłębienie sensacji i dramatyzmu.

Mimo wszystko anime polecam. Spędzonego przy nim czasu nie uznaję za straconego – ode mnie wędruje 8/10.

Też jestem jak najbardziej na tak. Anime polecam wszystkim, zgadzam się z twoim punktem widzenia przedstawionym w komentarzu wyżej, a spokojnego zachowania nie uznaje za wadę.
Brama piekieł to jedno z moich ulubionych anime i właśnie dlatego dostało gwiazdkę i ocenę 9/10. Oavka też mi się podobała, za to druga seria to dla mnie istny dopust Boży.

Po prostu czasami za dużo chce przekazać i stosuję skróty myślowe nie koniecznie zrozumiałe dla innych choć mi wydają się oczywiste :-)

Mówiąc  kliknij: ukryte  przypominała miałam po prostu na myśli to, że nadal była spokojna, cicha, zamknięta w sobie, tak jak zwykła marionetka, ale jednocześnie wykazuje uczucia dzięki czemu nie jest zwykłą, typową marionetką. Owe przebłyski to właśnie chwile gdy owe uczucia okazywała.

Z tym się zgadzam co do tego nie mam wątpliwości. Chodziło mi tu konkretnie o zawartość amv z linku. Z którego to można było wywnioskować,  kliknij: ukryte  że związek Heia i Yin od 1 odcinka zajmował istotne miejsce.

Nie oczekiwałam od niej bycia kobietą wulkanem, a to, że pojawiły się u niej uczucia zdecydowanie zauważyłam. Nie do końca już pamiętam pełen obraz tych sytuacji, ale miejsca gdy sama z siebie się do kogoś przytulała, czy łapała za dłoń były ewenementem samym w sobie. Czymś wyjątkowym.

Tak więc z pewnością to zanotowałam i zwróciłam na to uwagę. Tylko po prostu źle ujęłam w komentarzu, to co chciałam przekazać. Ogólnie rzecz ujmując jej przemiana była subtelna, ale z pewnością zauważalna. Zmieniła się w stosunku do tego jaka była na początku.

Nie zgodziłabym się tak do końca,  kliknij: ukryte  związek Heia i Yin tak na dobrą sprawę zaczął się rozwijać dopiero w oavce, w pierwszej, moim zdaniem, genialnej serii, nie zajmował zbyt dużo miejsca, a  kliknij: ukryte  relacja bardziej przypominała przyjacielską, ewentualnie bratersko – siostrzaną. W ogóle Yin, nie licząc kilku przebłysków pod koniec, przypominała zwykłą marionetkę.