Tanuki-Anime

Proponowałbym więc podać jakiekolwiek zalety polecając tę serię.

No tka, kolejne „obiektywnie złe” anime, które nie spodobało się Kamiyanowi.

Nie zabijaj małych kotków, Danganronpa nigdy nie miała być realistyczną serią, tylko łamiącą serca komedią kryminalną.

Z potężnych zapasów pod szkołą, które były nawet w grze pokazane…

Przepaków w seriach trzeba umieć używać. Nasu akurat to potrafi.
Myślę też, że nie czytałeś prawdziwych wersji Tsukihime, jeśli piszesz w ten sposób = polecam grę i mangę ;-)

Innymi słowy, Twoje subiektywne odczucie nagle staje się faktem obiektywnym.
Subiektywne odczucia innych natomiast zawsze są subiektywne (i nie prawdziwe), kiedy nie zgadzają się z Twoją „obiektywną” opinią.
Nie sądziłem na serio, że są ludzie naprawdę tak dosłownie wierzący w filozofię Kalego…

Nie czytasz ze zrozumieniem i pijesz do sceny z Caster, gdy inni piszą o samym początku serii i walce z Berserkerem.
I potwierdzam, dyskusja tutaj wyraźnie nie ma sensu.

Teraz zachował się jeszcze bardziej idiotycznie, więc twój argument jest w sumie inwalidą.

Faktycznie, zamiast dać się rozwalić na dwie części uratował Saber życie i sam przeżył. Szczyt idiotyzmu!

Może wymień coś chociaż, bo w sumie nie tak zapamiętałem starą wersję.

Próby wprowadzenia wątku Caster i Sakura w stroju sado­‑maso.

chociaż gdybym nie przespał połowę seansu to może odniósłbym inne wrażenie, ale nie dało rady.

Cóż, Twój problem, że nie masz podstaw wypowiadać się o serii.

Takie z nas niestety głupie orangutany, że zamiast docenienia rozwojuff postaciuff i takich tam po prostu przesypiamy bajkę.

Nie no, blob sensownie pisze.

Po pierwsze Shirou: nie pamiętam z pierwszego Fate'a, żeby był aż tak żałosnym bohaterem.

Chyba masz sklerozę ;-) Shirou w UBW (i gzre i serii) jest znacznie sensowniejszy niż w Fate…

Nie, ta postać zawodzi na całej linii zarówno w sferze swoich przekonań: naiwnie, uparcie i irracjonalnie wierzący w jakieś abstrakcyjne „wyższe wartości” i jako człowiek wogóle.

Co jest główną osią konfliktu postaci i utwierdzenie/zmiana tych przekonań stanowi główną część jego rozwoju. Zabawne jest to, że mówisz, że w Fate był on lepszy, biorąc pod uwagę że Fate to bezkrytyczne przyjęcie tych ideałów, a UBW to ich głębsze zrozumienie i pewne zmiany.

Jak było wspomniane postacie gadają stanowczo za dużo i kompletnie nie wiem co wnosi to do serii.[...] a widz musi się z tym męczyć czekając na jakąkolwiek akcję

Podobnie jak w Fate/Zero, UBW nie jest serią nastawioną tylko na efektywną akcję. Z dialogów można wyczytać bardzo dużo, tylko że trzeba patrzeć pomiędzy wierszami – tam odbywa się gros analizy i rozwoju postaci.

pominięcia (przynajmniej w pierwszym sezonie) kilku postaci

Nie wszystkie postacie mają równą rolę we wszystkich routach. Ekranizacja UBW nie będzie zawierać scen z Fate lub HF.

Wolałem tę toporniejszą, ale i konkretniejszą (i majacą o wiele lepszy klimat) serię z 2006 roku.

Konkretniejszą, tzn. zawierającą dwa razy tyle dłużyzn, fillerów, nie wyjaśniającą prawie niczego i dodatkowo dodająca niemające sensu sceny próbujące być zahaczeniami o inne ścieżki (nie mające żadnego wpływu na fabułę po ich zakończeniu nawiasem mówiąc)?

Polecałbym poczytać/obejrzeć jakieś dzieła zawierającą prawdziwą dyskusję filozoficzną/moralną/światopoglądową, miałkość EF staje się wtedy bardziej niż wyraźna.

Chciałbym zauważyć, że Elfen Lied jest „sieczką haremową” z dodatkiem brutalności i krwi dla tak zwanego shock value, a filozofii w tej serii nie ma za grosz. Jeśli ktoś chce widzieć w tej serii coś więcej, są to niestety pobożne życzenia.

Zagadki kryminalne jak zwykle stoją na wysokim poziomie. Mamy tu sprytne triki, zbrodnie w ograniczonych przestrzeniach, misternie stworzone alibi, nagłe zwroty akcji, zaskakujące wydarzenia i dramaty psychologiczne. W tle przewijają się najróżniejsze pomysły fabularne i motywy. Wszystko jest przemyślane i dobrze rozłożone w czasie

Muszę się z tym stwierdzeniem w recenzji całkowicie nie zgodzić. Jako fan kryminałów poczułem się w zasadzie obrażony poziomem zaprezentowanych zagadek, ich naiwnością i brakiem przemyślenia, nie wspominając już nawet o sposobie prowadzenia fabuły. Do stopnia, który bardzo szybko skłonił mnie do porzucenia serii.
Zdecydowanie odradzam oglądanie.

Generalnie z fantasy bym polemizował… średnio mi się to widzi.
Za dużo przejść do bóstw i za mało przygody.

Przeczytaj definicję gatunku „fantasy”, a nie twórz własnej.

Dwójka jest znacznie słabsza niż pierwszy sezon.

Mnie osobiście właśnie cieszy, że dostaliśmy w końcu dobrą (podkreślam dobrą) klasyczną komedię fantasy. Takich serii bardzo mi od dawna brakuje, większość serii z tego gatunku to wariacje na temat Zero no Tsukaima.

Slayers przede wszystkim, Rune Soldier Louie też jest świetną komedią fantasy.

Ta seria miała pokaz slajdów, a nie animację…

To nie trap, tylko

przymusowa operacja zmiany płci.

Proszę nie spoilerować, ja tego nie wiedziałem ;-)

Zachowanie Akane w 2 serii jest całkowitym zaprzeczeniem jej zachowania z serii pierwszej. W pierwszej serii Akane podchodziła do całości sytuacji pragmatycznie, przykładowo jej sprzeciw przeciwko zabiciu Matsushimy wynikał z umowy z Sybil. W drugim sezonie została przerobiona na uniesioną idealistkę, w ramach przejechania się walcem po jej charakterze.

Fajnie, że była rozkmina o paradoksie absolutnego sędziego

To nie było fajne, ponieważ ten paradoks nie odnosi się w żaden sposób do Sybil – zarówno my, jak i Akane wiemy, że system jest omylny, więc paradoks się do niego nie odnosi. Akane akceptowała system jako coś, co w danym momencie jest potrzebne społeczeństwu, a nie jako potencjalnie idealnego sędziego.
Ba, od początku pierwszego sezonu argumentowałem dlaczego system jest źle zaprojektowany.

Tablis, nie zapomnij wspomnieć w recenzji o takich wspaniałych pomysłach na prowadzenie fabuły jak  kliknij: ukryte  mordowanie szczeniaczków (na serio?), human centipede (seriously?) i policja używająca do działań ładunków wybuchowych zabranych przestępcom, którzy następnie przejmują nad nimi zdalną kontrolę.

Tak, tutaj trzeba się zgodzić.

Dlaczego Saber nie stanowi przeciwnika dla Arcuied?
Po kolei więc:
- moc dostępna Arcuied w Tsukihime, w momencie gdy posiada około 30% swojej siły, jest równa mocy czterech Servantów;
- jest praktycznie nieśmiertelna – w nocy nawet gdy jest niezwykle osłabiona oczy Shikiego nie są w stanie znaleźć w niej śmiertelności, moce z którymi się spotkała nie są w stanie jej zranić;
- Marble Phantasm pozwalający jej wzywać Millenium Castle, a także kontrolować naturę w dowolny sposób – w Melty Blood używa tej zdolności, aby przywołać  kliknij: ukryte  układ gwiazd i planet mający się zdarzyć za setki, jeśli nie tysiące lat;
- wreszcie, nawet jeśli Arcuied napotka istotę potężniejszą od siebie (bardzo mała szansa), wsparcie planety natychmiast wzmacnia ją powyżej sił jej przeciwnika – moc z jakiej może skorzystać jest praktycznie nielimitowana.

Nie jestem pewien, ale wydaje mi się, że te piosenki nie występowały w samej serii – w spisie piosenek w soundtracku nie mogę też znaleźć żadnego Dear You.
Może chodzić o image album Dear You, zawierający piosenki o tytułach Dear You -(coś)-. Higurashi miało chyba około 20 dodatkowych albumów piosenek, image songów, rearrange, remiksów czy samych melodii nie występujących w serii.

To długa fanowska dyskusja ;-)
Oficjalne stanowisko Nasu jest takie, że Shiki Tohno nie ma szans z Servantami, (Void) Shiki Rougi może walczyć defensywnie z Servantami.
Nie wspomina jednak o  kliknij: ukryte  Shiki w Nanaya mode, ani o Satsujinki wersji ;-)