Tanuki-Anime

To o czym według Ciebie jest ta seria?

A ja mam pytanie czy to, że chronologia jaką przedstawia dziadek Erena w 20 odcinku jest inna, to wynik pomyłki autora mangi, twórców anime, autora tłumaczenia czy celowa dezinformacja Marle/Mare? Chodzi o to, że ojciec mówi młodemu Grishy, że od otrzymania mocy przez Ymir minęło 1820 lat, co daje ponad sto lat różnicy nawet biorąc pod uwagę, że Grisha mógł żyć od ego momentu przez kilkadziesiąt lat.

Pierwszy odcinek był całkiem przyjemny. Miał dość lekki charakter i dlatego obawiam, że jeśli seria poszłaby w innym kierunku np. mocno dramatycznym albo filozoficznych rozważań (co może sugerować zawiązanie fabuły) to mogłoby to się jej nie udać.

Muzyka całkiem, całkiem, ending lepszy od openingu, który cały powinien być utrzymany raczej w spokojniejszym stylu.

Grafika nie spodobała mi się jakoś szczególnie ale może być. W pierwszych scenach miałem trochę wrażenie jakby tła i postaci były wzięte z różnych serii, trochę mi się to gryzło.

Zachęciło mnie to do obejrzenia następnych odcinków, a że nie znam pierwotnej serii to moje wrażenia z tego odcinka i następnych będą wrażeniami osoby, która patrzy na to świeżym okiem, bez świadomości jak potoczą się losy bohaterów.

A gdzie tam była szalona naukowiec?

Przecież GuP jest nierealistyczny.

Zależy jakie kryteria przyjmiemy do oceny. Wydaje mi się, że według tych, które stosuje Otak Fullmetal wcale nie musi być lepszy.

Nieciekawy ten pierwszy odcinek. Bohaterka bardziej drewniana niż deska z tartaku a bohater pewnie miał być przystojny ale chce mi się śmiać jak widzę jego łysinę (sam nie wiem dlaczego). W założeniu miało pewnie być romantycznie, namiętnie czy erotycznie a wyszło trochę jak praca w konkursie „Słabe hentai zrobione tanim kosztem”. Zobaczę jednak więcej bo po pierwsze to ma tylko cztery minuty na odcinek, po drugie czemuś trzeba wystawiać te niskie oceny i po trzecie, zastanawiam się czy w dalszych odcinkach rzeczywiście pokażą coś bardziej niecenzuralnego czy skupią się na „seksie domyślnym”: bohaterowie sugerują, że coś robią ale widzowi pokazują tylko to co teraz, czyli bohaterkę w bieliźnie i całowanie.

Ale nudno… Niby coś walczyli, niby główny bohater tonął, niby się całował ale wyglądało to jakby twórcy serialu dostali listę co ma być w pierwszym odcinku a na niej „elementy akcji, elementy romansu, źli ludzie krzywdzący małe kotki” i odfajkowywali kolejne pozycje. W sumie przedstawia to pod względem fabularnym i wyglądu przeciętny poziom ekranizacji manhuy z ostatnich sezonów. Jak ktoś widział Hitori no Shita lub Bloodivores, to jakby widział je wszystkie, w tym Gin no Guardian.

Pierwszy odcinek nie był tak szalony jak się spodziewałem. Nie było też aż tyle dwuznacznych sytuacji. Najbardziej cieszyłem się chyba przy  kliknij: ukryte  pułapkach, które wyglądały jak z filmów przygodowych z archeologami i starymi ruinami oraz przy rozmowie więźniów gdy dochodzą do wniosku, że życie w więzieniu nie jest takie złe.

Czy to jakiś żart, którego nie zrozumiałem?

O bulwersujące – ktoś ośmielił się wyrazić inne zdanie na temat anime niż pan J. Jednak śpieszę zapewnić, że naprawdę mam taki spaczony gust, że zarówno w Sidonii (po początkowym wrażeniu dziwności) jak i w Ajin podoba mi się ta grafika a zwłaszcza ten sposób wyrażania emocji.

ma się wrażenie, jakby oglądało film

Tym do czego przywiązuje w anime większą uwagę niż do grafiki jest muzyka i głosy postaci a nie sadzę żeby manga to miała więc bez względu na to jak dobrze jest narysowana ja nie miałbym wrażenia, że to film.

A ja słyszałem, że oprócz tych dla otaku są też takie, które zdobywały szerszą popularność: filmy ze studia Ghibli, Pokemony, Sailor Moon.

W tym odcinku czuć słabości historii.  kliknij: ukryte  Bohaterowie po ustawce z rozstrzelaniem trafiają do tajnego więzienia dla wampirów, tam jakiś robot z biustem słusznej wielkości wyjaśnia im krótki regulamin placówki. Jako, że w chińskim więziennictwie praktykuje się resocjalizację poprzez sport bohaterowie będą mogli trochę pobiegać, uciekając przed pojawiającymi się nie wiadomo skąd potworami oraz postrzelać do nich (nie żeby ta broń była w stanie je zabić). Wyroki są dożywotnie ale można je skrócić dając się pożreć lub odstrzeliwując sobie głowę. Choć najsłabsza była dla mnie ta cześć odcinka na początku, gdy mówiono jaką to nadzieją ludzkości jest główny bohater. Odcinek zostawił po sobie więcej pytań niż odpowiedzi a kolejny zapowiada się gorzej bo z zapowiedzi wynika, że  kliknij: ukryte  główny bohater będzie w nim wspominał swoją przeszłość.

Najpierw napiszę, że nie spodziewałem się iż  kliknij: ukryte  Nagai i Totsuki połączą siły tak „oficjalnie”, a jeśli już to może pod koniec serii.

Poza tym, krótko, w pierwszym odcinku najbardziej podobały mi się:
- nowy opening
- zachowanie i wypowiedzi Nagaia
- grafika, zwłaszcza mimika postaci
- forma przypomnienia wydarzeń z poprzedniego sezonu
- to, że  kliknij: ukryte  sceny z endingu zapowiadają co zobaczymy w następnych odcinkach serii

Największy minus – piosenka z nowego endingu.

Największym minusem były chyba efekty graficzne zastosowane w tym odcinku: te ciemne, rozmazane pasy czy te barwne plamy jakby z farby. Fabuła, choć niezbyt odkrywcza i w pierwszym odcinku stawiająca więcej pytań niż dająca wyjaśnień, wydaje mi się całkiem zadowalająca biorąc pod uwagę długość serii i to, że pierwowzorem jest karcianka. Najzabawniejszym momentem odcinka (biorąc pod uwag, że wiedziałem czego będzie dotyczyć seria) był ten, kiedy główny bohater stwierdził, że nie warto uczyć się historii.

Ciekawy pomysł jeśli chodzi o grafikę. W pierwszym odcinku już można zobaczyć Hideyoshiego jako małpę (do przewidzenia), Ieyasu jako tanuka i Odę jako jakiegoś ptaka (ktoś wie co to za gatunek?). Treść odcinka może nie wyszukana ale wydaje mi w pewnym stopniu historycznie uzasadniona. Ending jeśli chodzi o piosenkę mnie zaskoczył, spodziewałem się raczej czegoś spokojniejszego.

Wymyślony, według mnie, właściwie jest tylko Eylstadt (choć on prawdopodobnie był inspirowany Liechtensteinem), Liwonia natomiast to Polska: takie same granice, od ataku na nią rozpoczyna się wojna (ucieszył mnie ten 1 września, myślałem, że mogą to całkiem olać i zacząć np. od ataku na Thermidor).
Co do sojuszników to w naszej rzeczywistości na tym etapie wojny i w tej części świata, ich wkład w zwycięstwa Niemiec był właściwie niewielki, pomijalny. Największe znaczenie miał w tym przypadku atak ZSRR na Polskę ale widząc jak zaznaczono na mapie tereny zajęte przez Germanie myślę, że w tym świecie też on nastąpił bo granica tych terenów pokrywa się z tą zajętych przez III Rzeszę w naszym świecie, resztę dostało tymczasowo ZSRR.

Seria może jest poważna jeśli chodzi o niewrzucanie takich wstawek komediowych jak w Drifters czy Hellsing Ultimate i nie robienie z wojny komedii, ale na moje oko nie ma większych ambicji niż być serią rozrywkową więc od początku nie spodziewałem się zbytniego pogłębiania charakterystyk postaci, poza dwiema głównymi i jakiś niuansów jeśli chodzi o te kwestie. A jeśli chodzi o zmianę uniwersum to pewnie twórcy chcieli mieć większą swobodę w kształtowaniu opowieści.

wplatają jeszcze połowę historii Japonii szastając milionem nazwisk i klanami na prawo i lewo.

Niestety manga i anime powstawały z przeznaczeniem na rynek japoński a dla nich takie dyskusje to tak, jak dla nas słuchanie o Piastach i Jagiellonach. O ile w przypadku okresu Senkogu (Oda i inni) można się trochę orientować po obejrzeniu niektórych anime z akcją osadzoną w tym okresie to ten drugi wspomniany okres – wojna Genpei, praktycznie chyba nie pojawia się w anime. Za to później mają pojawić się postacie z bardziej zachodniej c=historii więc można się pocieszać, że z nimi Japończycy mogą mieć większy problem niż my.

A nazwę jakich krajów nie zmienili? Bo obejrzałem odpowiednie fragmenty jeszcze raz, korzystając dla porównania z innych napisów i wydaje mi się, że zmienili jednak, choćby trochę nazwy wszystkich krajów, a „Wielka Brytania” w pierwszym odcinku to może być pomyłka tłumacza.

Animu dekady :)

Kolejne wykorzystanie w anime postaci Ody Nobunagi i okresu Sengoku, tym razem w formie komediowej i z krótkimi odcinkami. Bohaterka, której imienia nie pamiętam, nieco tępawa jeśli chodzi o pewne codzienne sprawy lecz w swym fachu shinobi wielce wykwalifikowana postanawia się odwdzięczyć Odzie za wyciągnięcie jej kiedyś z wody służąc mu jako podręczny ninja. wszystko na wesoło (tak wygląda) w oprawie z całkiem przyjemnej muzyki i grafiki. Będę oglądał bo pierwszy odcinek był w miarę dobry a ja oglądam prawie wszystko co ma „Nobunaga” w tytule.

Pierwszy odcinek, w którym poznajemy bohaterów i okazują się być szaleni, był świetny. Minusem na razie był ending, który pod względem brzmienia pasuje do reszty odcinka i jego klimatu, z początku niezbyt trafił w mój gust ale wydaje mi się, że z czasem mogę się do niego przekonać.

Pierwszy odcinek wyszedł bardzo przeciętnie. Dużo absurdu na ekranie  kliknij: ukryte  bohaterowie którzy nie zauważają, że są masakrowani, jeden z odgryzioną (?) głową, ale gada, inna której została właściwie tylko głowa., a tak mało śmieszył. Najlepszym elementem był próbujący wyjaśnić całą sytuację racjonalnie bohater z srebrnymi włosami.

Absolutna powtórka z rozrywki, praktycznie wszystko w pierwszym odcinku na poziomie pierwszej serii, może muzyka trochę gorsza. Jak kogoś nie zraził całkiem fanserwis z pierwszej serii to i tę jakoś pokona.

A jak dla mnie to jakieś słabe było. Co prawda przez większość odcinka miałem uśmiech na twarzy ale to z racji zobaczenia tych krzywych mordek w ruchu, przy czym „ruch” w tym przypadku to mocne słowo. Właściwie momentami to nawet mnie oszczędności na grafice biły po oczach. Przez 12 odcinków będę się zastanawiał czy główny bohater w ogóle ma oczy.