Tanuki-Anime

Rozumiem nie chcesz, aby Arata został ponownie zraniony, poza tym Taichi dobrze wie, na co się pisze, ponieważ ma z nią kontakt praktycznie codziennie i wie, co robić w takich sytuacjach kiedy Chihaya traci panowanie nad swoimi emocjami. Co do Sumire, fakt, że wytrwale kroczy zdobywając kolejne rangi, świadczy o tym, że nie gar tylko, aby zwrócić na siebie uwagę Taichiego, ale zaczyna czerpać z tego własna satysfakcję, rozwija się dziewczyna. Ja widzę Aratę w związku z Shinobu, jak to się mówi „Kto się czubi ten się lubi” dla mnie ich rywalizacja jest pełna niezwykłych emocji, Arata jest jedyną osobą, która potrafi wytrącić ją z równowagi emocjonalnej i opanowania w grze. Silne osobowości tej dwójki to własnie to czego oczekuję, to właśnie nasi król i królowa karuty. Pamiętasz trenerkę Fukuji, która powiedział w mandze, że Chihai dużo brakuje do zostania królową i tu się z nią zgadzam bez dwóch zdań. Wygląda na to, że Kana będzie z Ławkiem, to trochę nie ładne graficznie, ale cóż. Ostatnio naszym bohaterom doberze się powodzi, zwyciężyli turniej drużynowy, Taichi zdobył rangę „A” i ten nowy awansował do rangi „D”, Sumire i Kanie się nie powiodło. Manga stanęła na 112 rozdziale, więc trzeba poczekać, na dalszy rozwój wydarzeń.

 kliknij: ukryte  Udało się Taichi zdobył rangę „A”, ale był tak zaaferowany obecnością Chihayi, że właściwie nie zorientował się, że zwyciężył, dopiero łzy szczęści płynące po policzkach Chihayi przywróciły mu realny pogląd świata. Taichi chciał zwyciężyć, jak najszybciej by Chihaya mogła zobaczyć finał rangi „A”, ale dla niej liczyła się jego wygrana. Będę bardzo zdziwiona jeżeli w przyszłości nie pojawi się mecz między Taichim a Aratą o tytuł mkistrza, ponieważ w tym turnieju tylko oni dwaj nie przegrali żadnego pojedynku, to będzie walka dla Taichiego o miłość i szacunek Chihayi, a dla Araty o tytuł. Aż umieram z ciekawości, może nasz Taichi zdobędzie wszystko czego pragnie i na , co solidnie zapracował.

Uwaga, uwaga ogłaszam wszem i wobec, iż manga, na której powstał nasze ukochane anime zastanie wydana w języku polskim przez wydawnictwo JPF, pierwszy tomik ukaże się w październiku bieżącego roku. Osobiście mało nie dostałam zawału, gdy dotarły do mnie te wiadomości, pozostaje nam jeszcze poczekać te dwa miesiące. Wydawnictwa ćwiczą naszą cierpliwość.

Uczę się japońskiego, więc oglądam w sieci zaraz po japońskiej emisji. A to na prawdę był ostatni odcinek, jestem rozczarowana.

Ja nie wiem, co to było, właśnie obejrzałam ostatni odcinek i  kliknij: ukryte  nic, zero odpowiedzi. Walka z duchami, zakochany w Izumiko zmarły brat jej przyjaciółki imienia nie pamiętam. Gdzie podział się ten mistycyzm związany z związkiem głównych bohaterów, miała być walka o Izumiko, aby ta nie „zginęła” poprzez przejęcie jej ciała przez Hime. A tak dobrze się zapowiadało może komuś się pomyliło i seria liczy sobie więcej odcinków, albo powstanie drugi sezon, bo końcówka tego nic nie wnosi, nawet nie ma informacji, że to koniec serii. Bardzo lubię dzieła Studia PK WORKS, ale to mnie zawiodło, co do strony graficznej nie mam nic do zarzucenia, ale fabularnie to klapa na całego, poczekam na angielskie tłumaczenie skończonej już light novel i dowiem się o, co tu właściwie chodziło.

Zamaskowano spoilery. Moderacja

Szaleństwo radość mnie rozpiera, ach ten 20 odcinek, zwycięstwo w turnieju drużynowym i ta nie zapomniana scena kliknij: ukryte  Chihaya po powrocie ze szpitala nie idzie się wykąpać, tylko zasypia obok Taichiego uprzednio sprawdzając, czy rzeczywiście śpi, ależ to było urocze. A ta deklaracja wojny z ust Taichiego była niesamowita,w końcu zrozumiał, że okularnik to jego wróg, nie oddaj mu Chihayi, Taichi fani są po Twojej stronie nawet w openingu, gdy Chihaya stoi przy przejeździe kolejowym tak słodko uśmiecha się do Taichiego.

Są gusta i guściki mojego zdania nic nie zmieni. Właściwie to powinniśmy się litować nad Aratą, tak? Ah jakiż to on biedny, ciągle poniewierany, osamotniony tchórz, który zamiast kontynuować pasję dziadka zamkną się w swojej skorupce. Dlaczego wciąż uważa siebie za najlepszego gracza to niedorzeczne aż bucha od niego egoizmem. Dla Twojej informacji ja również już troszkę przeżyłam w swoim życiu. Wolę mężczyzn, którzy są zdolni do poświęceń w imię swej miłości, a szczerzę wątpię, że Arata byłby w stanie porzucić grę, aby być przy Chihayi, dla Taichiego nic na świecie nie jest ważniejsze, jak kobieta, którą kocha. Wydaje mi się, że nasza dyskusja zmierza w zupełnie różnych kierunkach, nie ma sensu pisać, jeżeli na siłę próbujemy przekonywać siebie na wzajem do swoich osobistych odczuć. Obie mamy zupełnie inne poglądy dotyczące związków między lidzkich, ja stawiam na miłość i równouprawnienie, a Ty za to cenisz sobie troszkę staroświecki obraz, gdzie facet ma być męski, chłodny, obojętny, a kobieta stanowi dla niego nie partnerkę, lecz zdobycz, która nie ma prawa się przeciwstawić. Trudno mi to zaakceptować, ale nie jestem w stanie tego zmienić.

To jest pewne, że w drugim sezonie nie dane nam będzie skosztować obrazu pogłębienia relacji między Chihayą, a Taichim, ponieważ mamy już 19 odcinek, a tu wciąż prószy śniegiem. Jestem troszkę rozczarowana kontynuacją „Chihayafuru” mam wrażenie, że kręcę się w kółko, a poza tym turniej w Tokio trwa za długo i do tego ten zapychacz w postaci 16 odcinka, myślałam, że się przekręcę z żalu po jego obejrzeniu, co to było? W tak ważnym momencie fabuły anime wstawiono odcinek przypominający to, co dotychczas się wydarzyło, choć wiem, że miało to odegrać rolę podnośnika napięcia, ach trudno, chciałabym choć zobaczyć Taichiego zdobywającego jakże należną mu rangę „A”, ale moje oczekiwania chyba wykraczają poza zakres wydarzeń obecnie wychodzącego drugiego sezonu. Pozostaje mi liczyć na pojawienie się trzeciego sezonu, może on zaspokoi moje oczekiwania względem tego anime, po tak owocnym pierwszy sezonie, drugi bardzo odstaje. Choć i tak to nie zmieni mojej miłości do „Chihayafuru”!

Dla jednych to banał, ale dla większości polskich i zagranicznych fanów zakończenie „Chihayafuru” wiążące się z rozwojem związku między Taichim a Chihayą jest wprost idealne. Może nie zauważyłaś, ale postać Araty przez całe dwie seria anime i mangę nie rozwinęła się personalnie, on wciąż jest „Najlepszym graczem” pyszałkowaty patrzył na Taicxhiego z góry twierdząc, że nigdy nie będzie w stanie dorównać mu w karucie, uwielbiam widok twarzy Araty, gdy uświadamia sobie, że nie doceniał Taichiego i jego umiejętności. Faktem jest, iż na początku Taichi grał ze względu na Chihayę, ale z biegiem czasu sam zapragnął coś osiągnąć, jego postać żyje, ma swoje słabości, walczy o swoje, a nie uważa, że skoro mój dziadek był dobry w karucie to ja też jestem i nikt mi nie dorówna. Arata dla mnie jest fałszywy, ponieważ z jednej strony pragnie znów grać z przyjaciółmi, ale z drugiej pragnie, aby powinęła im się noga, gardzi osobami grającymi zespołowo, a co za tym idzie gardzi swoimi „Przyjaciółmi”. Jeżeli nie wierzysz w moja wersję końca tej historii, to zajrzyj do innej mangi tej autorki w „Eden no Hana” sytuacja wygląda bardzo podobnie, lecz realia historii są inne. Konstrukt postaci, ich osobowości jest bardzo podobny. Cóż to na tyle, bo ja wierzę, że cierpliwe czekanie na miłość przynosi rezultaty.

Oczywiście, ze prawda zajrzyj do letnich zapowiedzi, a z tego co wiem, to będzie to ponowna ekranizacja mangi, tylko bardziej trzymająca się fabuły. Podobno ma pojawić się ograniczenie wiekowe takie, jak opiewa w mandze, czyli od 16 lat.

Właśnie ściągnęłam obrazek z propozycjami- zapowiedziami na tego roczne lato i ku mojej wielkiej radości pojawiło się tam zdjęcie pod tytułem „High School DxD NEW”, wiec to już pewniak teraz poczekamy jeszcze miesiąc.

Rzadko się zdarza, że anime, które oglądam spada z „górki na pazurki” każdy tytuł ma swoje słabsze momenty, ale ja się tym nie zrażam, bardzo lubię produkcje P.A. Works, więc mimo potknięć nigdy przeoczę tak pięknej animacji i szczegółowego rysunku, mam wielki sentyment do ich poprzedniego tytułu „Tari Tari” anime, na którym pod czas oglądania ostatniego odcinka płakałam tak mocno, że musiałam zatrzymać odtwarzanie i poczekać, aż łzy obeschną. Bardzo zżyłam się z bohaterami. Jestem strasznie sentymentalna!

Anime, bardzo mi się spodobała, ale osobiście wolę Nanami od Mashiro, choć wiem, że jak to w powieściach bywa, ta która pojawia się jako pierwsza zgarnia wszystko, ale naprawdę chciałabym choć przeczytać, co wydarzy się dalej. Pewnie na drugi sezon anime chyba nie mamy, co liczyć.

Znalazła się osoba nie popierająca naszego zdania o „Red Data Girl” mówi się trudno, nie każdemu musi się podobać, prawda? Ja umieram z ciekawości ach ta końcówka szóstego odcinka, marzę, aby ten tydzień się już skończył, chcę więcej. Szkoda, że light novel nie jest nawet tłumaczone na j. angielski, bo pewnie znałabym już całą powieść, jest taka fascynująca:)

Na drugi sezon nie mamy, co liczyć radziłabym  kliknij: ukryte  przeczytać light novel, na podstawie, którego powstało anime powieść ma tylko 10 tomów i jest już dawno przetłumaczona w całości na język angielski, polecam bardzo dużo wnosi do całego obrazu fabuły, możesz jeszcze poczekać do lipca na polskie wydanie mangi. „Toradora” rządzi światem komedii romantycznych, choć dla mnie jest na trzecim miejscu zaraz po „True Tears” i „Kaichou wa Maid­‑Sama!”.

Właśnie obejrzałam 15 odcinek i z mangą też jestem na bieżąco, a relacje głównych bohaterów wciąż się nie zmieniły, tylko Arata zaczął postrzegać Taichiego, jako rywala w grze, uświadomił sobie, ze kiedyś miał go tylko za osobę grającą dla zabawy, a obecnie Mashima ma rangę „A” i wszystko możliwe, ze stoczą bój o tytuł Króla. Podoba mi się  kliknij: ukryte  relacja Shinobu i Araty, jak dla mnie oni do siebie pasują, a Chihaya ma Aratę za swojego mentora, w końcu to on wprowadził ją w świat Karuty. Jeżeli przeczytasz inne mangi tej autorki, to z pewnością nie stracisz wiary w to, że uczucia Taichiego dotrą do Chihayi. Wiem, że mangą josei rządzą inne reguły, ale kto to widział, aby bohaterka związała się z kimś tak samolubnym, jak Arata, aż mnie ściska w dołku, gdy czytam, jaki on biedny, bo zmarł mu dziadek, a chłopaczek się załamał i znienawidził grę, którą tak kochał. Racją jest to, iż umiejętności Chihayi tak, jakby się zmalały jest bardziej rozkojarzona, za to Kana radzi sobie świetnie. Nishida rzadko ulegał presji sytuacji, lecz i na niego przyszedł czas na chwilę kryzysu. Tak się zastanawiam, do jakiego momentu dotrze ten sezon, pewne jest to, że nie pokaże nam kończ całej historii, może zobaczymy tylko, jak Taichi zdobywa swoją wymarzoną rangę „A”, a reszta zostanie pozostawiona na trzeci sezon. Szkoda tylko, że nie mamy okazji zobaczyć scen z udziałem tylko Taichiego i Chihayi, za to od jakichś 5 odcinków oglądamy turniej w Tokio, szczerze już mnie to troszkę nuży, ale przypuszczam, że w następnym odcinku zobaczymy zakończenie tego wątku. A co do Sumire ona nie stanowi nawet pozornego zagrożenia, uczucia Taichiego są trwałe i tak na prawdę nikt nie bierze jej na poważnie. Szkoda, że jej postać tak mało wnosi do fabuły, dla mnie jest tylko pionkiem, a szkoda.

Zgadzam się w 100% z niecierpliwością wyczekuje pojawienia się kolejnych odcinków, dlaczego, po pierwsze wartka akcja i tajemnica związana Izumiko i Miyukim, choć po openingu można co nie co wywnioskować, ale to i tak mnie nie zniechęca. Szkoda tylko, ze postać Izumiko nie wygląda ta te jej 15 lat, ja dałabym jej co najwyżej 10 lat, za to pozostałe bohaterki wyglądają adekwatnie do swojego wieku. Taki to mały szkopuł.

Nie było drugiej serii, lecz niektórzy uważają ALO za drugą serię, pomimo kontynuowania w nim wydarzeń z SAO, zmiana gry i okoliczności równa się dla nich z kolejną serią. Prawdą jest, że Pojawienie się GGO jest tylko kwestią czasu, ale nie spodziewam się go jeszcze w tym roku kalendarzowym, powiedzmy, że pojawi się na wiosnę przyszłego roku.

Zapowiada się kolejna szkolna komedia z dość ciekawą osobowością głównej bohaterki, nie należy ona do głupich dziewczątek, jej spostrzeżenia są bardzo trafne, tytuł doskonały na chwilę relaksu.

Dziwne pierwszy raz spotykam się z tego typu animacją zastosowaną w anime, faktycznie nie bardzo mi ona odpowiada, no ale to zawsze coś nowego. Dziwi mnie troszkę zbyt powolny rozwój akcji, jak na razie nie wprowadzona widzów w główny wątek fabularny, a przedstawiono jego szczątkowy zarys, ale tak pewnie zaplanowano, obawiam się tylko, że zanim akcja anime się na dobre rozkręci, będzie ono już miało się ku końcowi, ponieważ przeznaczono na nie tylko 13 epizodów, a szkoda, ponieważ manga jest oszałamiająca. Realizm mangi i napięcie, które odczuwałam podczas czytania było nie do opisania, jeżeli komuś nie spodoba się animacja niech sięgnie po mangę kreska jest bardzo realistyczna, a akcja kręci się w zawrotnym tempie. Cóż z oglądania anime nie zrezygnuję, dam mu kredyt zaufania, a może mnie jeszcze zaskoczy.